Rozporządzenie 992/2005 otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem na przywóz młodych byków opasowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2005.168.16

Akt utracił moc

Wersja od: 30 czerwca 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 992/2005

z dnia 29 czerwca 2005 r.

otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem na przywóz młodych byków opasowych (od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2006 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny⁽¹⁾, w szczególności jego art. 32 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Harmonogram CXL Światowej Organizacji Handlu (WTO) wymaga od Wspólnoty otwarcia rocznego kontyngentu taryfowego na przywóz 169.000 sztuk młodych byków opasowych.

(2) Do czasu zakończenia negocjacji w ramach art. XXIV.6 Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu (GATT) w kontekście Światowej Organizacji Handlu (WTO) po przystąpieniu Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Malty, Węgier, Polski, Słowenii i Słowacji (zwanych dalej "nowymi Państwami Członkowskimi"), przy czym niektóre z nich, wraz z Rumunią, były głównymi dostawcami w ramach tego kontyngentu w ostatnich trzech latach, należy ustanowić szczegółowe zasady zarządzania kontyngentem taryfowym, tak aby w okresie od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2006 r. dostępna ilość została właściwie podzielona na przestrzeni roku w rozumieniu art. 32 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

(3) Biorąc pod uwagę tradycyjne modele wymiany handlowej między Wspólnotą a dostawcami w ramach tego kontyngentu oraz potrzebę ochrony równowagi na rynku, dostępna w ramach kontyngentu ilość została podzielona na cztery kwartały roku 2005/2006. Nowe zasady zarządzania zostaną wdrożone po zakończeniu trwających negocjacji w ramach art. XXIV.6 oraz ratyfikacji ich wyniku. Zasady te winny uwzględniać wyniki negocjacji oraz stosowane wcześniej ilości w ramach otwartego kontyngentu.

(4) W celu zapewnienia bardziej wyrównanego dostępu do kontyngentu przy utrzymaniu ekonomicznie opłacalnej liczby zwierząt na jeden wniosek, każdy wniosek o pozwolenie na przywóz powinien przestrzegać górnego i dolnego limitu pogłowia.

(5) W celu uniknięcia spekulacji ilości dostępne w ramach kontyngentu powinny być udostępniane podmiotom, które są w stanie wykazać, że faktycznie zajmują się przywozem z krajów trzecich na znaczącą skalę. Mając to na uwadze, jak również dbając o zapewnienie skutecznego zarządzania, odnośni handlowcy powinni spełniać wymóg przywozu co najmniej 100 zwierząt w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 30 kwietnia 2005 r., zważywszy na fakt, że partię 100 zwierząt można uznać za partię opłacalną ekonomicznie.

(6) W celu umożliwienia weryfikacji tych kryteriów wnioski powinny być składane w Państwie Członkowskim, w którym dany importer jest zarejestrowany do celów podatku VAT.

(7) W celu zapobiegania spekulacji należy odmówić dostępu do kontyngentu importerom niezajmującym się już handlem żywym bydłem w dniu 1 stycznia 2005 r., jak również należy uniemożliwić przenoszenie pozwoleń.

(8) Należy ustanowić ilości, na które można składać wnioski o pozwolenia przyznawalne po rozpatrywanym okresie oraz, gdzie to właściwe, po zastosowaniu jednolitej obniżki procentowej.

(9) Instrumentami tymi powinno się zarządzać za pomocą pozwoleń na przywóz. W tym celu konieczne jest ustanowienie zasad składania wniosków oraz odnośnie do informacji podawanych na wnioskach i na pozwoleniach, tam gdzie to niezbędne dodając pewne przepisy zawarte w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80⁽²⁾ oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych⁽³⁾.

(10) Z doświadczenia wynika, że odpowiednie zarządzanie kontyngentem wymaga również, aby posiadacz pozwolenia był faktycznym importerem. Dlatego taki importer powinien aktywnie uczestniczyć w zakupie, transporcie i przywozie odnośnych zwierząt. Udokumentowanie tych czynności powinno zatem również stanowić zasadniczy wymóg w odniesieniu do zabezpieczenia pozwoleń.

(11) W celu zapewnienia ścisłej kontroli statystycznej zwierząt przywożonych w ramach kontyngentu, nie stosuje się tolerancji, o której mowa w art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

(12) Stosowanie niniejszego kontyngentu taryfowego wymaga skutecznych kontroli określonych miejsc przeznaczenia przywożonych zwierząt. Zwierzęta powinny być zatem tuczone w Państwie Członkowskim, które wystawiło pozwolenie na przywóz.

(13) Zabezpieczenie powinno być wniesione, aby zapewnić, że zwierzęta są tuczone przez przynajmniej 120 dni w wyznaczonych miejscach produkcji. Kwota zabezpieczenia powinna obejmować różnicę między należnościami celnymi Wspólnej Taryfy Celnej (WTC) a obniżonymi należnościami celnymi obowiązującymi w dniu dopuszczenia omawianych zwierząt do swobodnego obrotu.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Niniejszym zostaje otwarty kontyngent taryfowy na 169.000 młodych byków objętych kodami CN 0102 90 05, 0102 90 29 lub 0102 90 49 przeznaczonych do tuczenia we Wspólnocie na okres od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2006 r. z zastrzeżeniem wszelkich obniżek wynegocjowanych w późniejszym terminie przez Wspólnotę i jej partnerów z WTO w ramach negocjacji w myśl art. XXIV.6 GATT w kontekście WTO.

Kontyngentowi taryfowemu nadaje się numer zlecenia 09.4005.

2. Cło przywozowe stosowane w ramach kontyngentu taryfowego, o którym mowa w ust. 1 wynosi 16 % ad valorem plus 582 EUR za tonę netto.

Stawka celna przewidziana w punkcie pierwszym jest stosowana pod warunkiem, że przywożone zwierzęta są tuczone przynajmniej przez 120 dni w Państwie Członkowskim, które wystawiło pozwolenie na przywóz.

3. Ilości, o których mowa w ust. 1, rozkłada się na cały okres wskazany w tymże ustępie w sposób następujący:

a) 42.250 sztuk żywego bydła w okresie od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 września 2005 r.;

b) 42.250 sztuk żywych zwierząt w okresie od dnia 1 października 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r.;

c) 42.250 sztuk żywych zwierząt w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 marca 2006 r.;

d) 42.250 sztuk żywych zwierząt w okresie od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 30 czerwca 2006 r.

4. Jeśli w jednym z okresów, o których mowa w ust. 3 lit. a), b) i c), ilość objęta wnioskami o pozwolenie złożonymi w odniesieniu do każdego z wymienionych tam okresów będzie mniejsza niż ilość dostępna w danym okresie, pozostała ilość w danym okresie zostanie dodana do ilości dostępnej w okresie kolejnym.

Artykuł  2

1. Do korzystania z kontyngentu ustanowionego w art. 1 kwalifikują się osoby fizyczne lub prawne, które w momencie składania wniosku o pozwolenie na przywóz udowodnią w stopniu wystarczającym dla właściwych władz odnośnego Państwa Członkowskiego, że w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do 30 kwietnia 2005 r. dokonały przywozu przynajmniej 100 sztuk zwierząt objętych kodem CN 0102 90.

Wnioskodawcy muszą być wpisani do krajowego rejestru płatników VAT.

2. Dowód przywozu stanowi wyłącznie dokument celny dopuszczenia do swobodnego obrotu, odpowiednio zatwierdzony przez władze celne i zawierający odniesienie do zainteresowanego wnioskodawcy jako odbiorcy.

Państwa Członkowskie mogą przyjmować kopie dokumentów, o których mowa w akapicie pierwszym, których zgodność z oryginałem potwierdził właściwy organ. W przypadku przyjmowania takich kopii Państwa Członkowskie powiadamiają o tym fakcie w odniesieniu do każdego z odnośnych wnioskodawców w ramach komunikatu, o którym mowa w art. 3 ust. 5.

3. Podmioty, które przed dniem 1 stycznia 2005 r. zaprzestały działalności handlowej z krajami trzecimi w sektorze wołowiny i cielęciny, nie kwalifikują się do składania wniosków.

4. Spółka utworzona poprzez połączenie spółek, z których każda wykazuje przywozy referencyjne zgodne z minimalną ilością wskazaną w ust. 1, może wykorzystać te przywozy referencyjne jako podstawę do składania wniosku.

Artykuł  3

1. Wnioski o pozwolenia na przywóz można składać wyłącznie w Państwie Członkowskim, w którym wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku VAT.

2. Wnioski o pozwolenia na przywóz na każdy z okresów określonych w art. 1 ust. 3:

a) muszą obejmować co najmniej 100 sztuk zwierząt;

b) nie mogą obejmować więcej niż 5 % dostępnej ilości.

W przypadkach, w których wnioski przewyższają ilość, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), nadwyżka nie będzie rozpatrywana.

3. Wnioski o pozwolenia na przywóz składa się w ciągu pierwszych 10 dni roboczych każdego z okresów, o których mowa w art. 1 ust. 3. Wnioski dotyczące pierwszego okresu należy jednak składać w ciągu dziesięciu dni roboczych od momentu publikacji niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

4. Każdy z wnioskodawców może złożyć tylko jeden wniosek na każdy okres określony w art. 1 ust. 3. Jeżeli ten sam wnioskodawca złoży więcej niż jeden wniosek, wszystkie wnioski przez niego złożone uznaje się za niespełniające warunków przyjęcia.

5. Po weryfikacji przedłożonych dokumentów Państwa Członkowskie przekazują Komisji, najpóźniej do piątego dnia roboczego od terminu składania wniosków, listę wnioskodawców i ich adresów oraz ilości, o które wnioskują.

Wszystkie zawiadomienia, w tym również wnioski puste, przekazywane są za pośrednictwem faksu lub e-maila z wykorzystaniem formularza wzorcowego w załączniku I w przypadkach, w których wnioski zostały faktycznie złożone.

Artykuł  4

1. Po zawiadomieniu, o którym mowa w art. 3 ust. 5, Komisja decyduje w możliwie najkrótszym terminie, w jakim stopniu możliwa jest pełna realizacja wniosków.

2. Jeżeli ilości objęte wnioskami, o których mowa w art. 3, przekraczają ilości dostępne w danym okresie, Komisja ustala jednolitą obniżkę procentową, którą stosuje się do wnioskowanych ilości.

W przypadkach w których zastosowanie mnożnika obniżki, o którym mowa w akapicie pierwszym, daje wynik poniżej 100 sztuk na wniosek, dostępna ilość jest przyznawana przez odnośne Państwa Członkowskie poprzez losowanie uprawnień do przywozu obejmujących partie po 100 sztuk bydła. Jeżeli pozostała ilość jest mniejsza niż 100 sztuk, traktuje się ją jako jedną partię.

3. Pozwolenia wydaje się możliwie najszybciej, pod warunkiem uzyskania decyzji Komisji o przyjęciu wniosków.

Artykuł  5

1. Pozwolenia na przywóz wydaje się na podmiot, który złożył wniosek.

2. Wnioski o pozwolenia i pozwolenia zawierają następujące informacje:

a) w polu 8 - kraj pochodzenia;

b) w polu 16 - jeden lub kilka z następujących kodów Nomenklatury Scalonej (CN):

– 0102 90 05; 0102 90 29 lub 0102 90 49;

c) w polu 20 - numer zlecenia kontyngentu (09.4005) oraz jedną z adnotacji określonych w załączniku III.

Artykuł  6

1. Niezależnie od przepisów art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, pozwolenia na przywóz wystawione zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są zbywalne i nadają prawa w odniesieniu do kontyngentów taryfowych wyłącznie w przypadku, jeśli są wystawione na tę samą nazwę lub nazwisko oraz na ten sam adres, które są umieszczone w odniesieniu do odbiorcy w towarzyszącej im deklaracji celnej dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Żadne pozwolenia na przywóz nie są ważne po dniu 30 czerwca 2006 r.

3. Zabezpieczenie w odniesieniu do pozwolenia na przywóz wynosi 15 EUR od sztuki bydła i jest wnoszone przez wnioskodawcę jednocześnie ze złożeniem wniosku o pozwolenie.

4. Wydane pozwolenia są ważne w całej Wspólnocie.

5. Zgodnie z art. 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, od wszelkich ilości przywiezionych ponad ilość wskazaną w pozwoleniu na przywóz pobiera się pełne cło wynikające ze Wspólnej Taryfy Celnej obowiązującej w dniu przyjęcia deklaracji celnej o dopuszczeniu do wolnego obrotu.

6. Niezależnie od przepisów sekcji 4 tytułu III rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, zabezpieczenie nie jest uwalniane do czasu przedstawienia dowodów na to, że posiadacz pozwolenia był komercyjnie i logistycznie odpowiedzialny za zakup, transport i odprawę dopuszczającą do swobodnego obrotu odnośnych zwierząt. Dowody te składają się co najmniej z:

a) oryginału lub potwierdzonej kopii faktury wystawionej na posiadacza pozwolenia przez sprzedawcę lub jego przedstawiciela posiadających siedzibę w kraju trzecim wywozu, jak również dowodu zapłaty wniesionej przez posiadacza pozwolenia lub otwarcia przez niego nieodwołalnej akredytywy dokumentowej na rzecz sprzedawcy;

b) konosamentu lub, w stosownych przypadkach, dokumentu przewozu w transporcie drogowym lub powietrznym wystawionego na posiadacza pozwolenia na odnośne zwierzęta;

c) kopii nr 8 formularza IM 4 ze wskazaniem wyłącznie nazwy i adresu posiadacza pozwolenia w polu 8.

Artykuł  7

1. W momencie przywozu importer dostarcza dowód na to, że:

a) przekazał pisemne zobowiązanie do informowania w terminie jednego miesiąca właściwych władz Państwa Członkowskiego o gospodarstwie lub gospodarstwach, w których ma być tuczone młode bydło;

b) złożył zabezpieczenie w kwocie ustanowionej dla każdego kwalifikującego się kodu CN z załącznika II do właściwych władz Państwa Członkowskiego. Tuczenie przywożonych zwierząt w tym Państwie Członkowskim przez okres przynajmniej 120 dni od daty przyjęcia zgłoszenia celnego dopuszczającego do swobodnego obrotu jest wymogiem podstawowym w rozumieniu art. 20 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85.

2. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, zabezpieczenie określone w ust. 1 lit. b) jest uwalniane tylko wtedy, gdy właściwym władzom Państwa Członkowskiego dostarczony jest dowód na to, że młode bydło:

a) zostało utuczone w gospodarstwie lub gospodarstwach wymienionych zgodnie z ust. 1;

b) nie zostało poddane ubojowi przed upływem terminu 120 dni od daty przywozu; lub

c) zostało poddane ubojowi z powodów zdrowotnych lub padło w wyniku choroby lub wypadku przed upływem tego terminu.

Zabezpieczenie jest zwalniane niezwłocznie po dostarczeniu takiego dowodu.

Jednakże w przypadku, gdy termin określony w ust. 1 lit. a) nie został dotrzymany, zabezpieczenie, które ma być zwolnione, jest obniżane o:

– 15 %, oraz o

– 2 % pozostałej kwoty za każdy dzień, o który został przekroczony ten termin.

Kwoty, które nie są uwolnione, ulegają przepadkowi i są zatrzymywane jako należności celne.

3. Jeżeli dowód określony w ust. 2 nie zostanie dostarczony w terminie 180 dni od daty przywozu, zabezpieczenie ulega przepadkowi i jest zatrzymywane jako należność celna.

Jednakże jeżeli taki dowód nie jest dostarczony w terminie 180 dni przewidzianych w pkt 1, lecz jest przedstawiony w terminie sześciu miesięcy po tym okresie, wypłacana jest utracona kwota pomniejszona o 15 % zabezpieczenia.

Artykuł  8

Rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1445/95 mają zastosowanie, z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 czerwca 2005 r.

	W imieniu Komisji,
	Mariann FISCHER BOEL
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1899/2004 (Dz.U. L 328 z 30.10.2004, str. 67).

⁽²⁾ Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1118/2004 (Dz.U. L 217 z 17.6.2004, str. 10).

⁽³⁾ Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1741/2004 (Dz.U. L 311 z 8.10.2004, str. 17).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  I

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

KWOTY ZABEZPIECZEŃ

Byki opasowe (kod CN)	Kwota za sztukę bydła (EUR)
0102 90 05	28
0102 90 29	56
0102 90 49	105

ZAŁĄCZNIK  III

Adnotacje określone w art. 5 ust. 2 lit. c)

- w jęz. hiszpańskim: "Bovinos machos vivos de peso vivo inferior o igual a 300 kg [Reglamento (CE) n° 992/2005]"

- w jęz. czeskim: "Živí býci s živou váhou nepřevyšující 300 kg na kus, na výkrm (Nařízení (ES) č. 992/2005)"

- w jęz. duńskim: "Levende ungtyre til opfedning, med en levende vægt på ikke over 300 kg pr. dyr (forordning (EF) nr. 992/2005)"

- w jęz. niemieckim: "Lebende männliche Rinder mit einem Gewicht von höchstens 300 kg je Tier, zur Mast bestimmt (Verordnung (EG) Nr. 992/2005)"

- w jęz. estońskim: "Elusad isasveised elusmassiga kuni 300 kg, nuumamiseks (määrus (EÜ) nr 992/2005)"

- w jęz. greckim: "Ζώντα βοοειδή με βάρος ζώντος που δεν υπερβαίνει τα 300 kg ανά κεφαλή, προς πάχυνση [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 992/2005]"

- w jęz. angielskim: "Live male bovine animals of a live weight not exceeding 300 kg per head, for fattening (Regulation (EC) No 992/2005)"

- w jęz. francuskim: "Bovins mâles vivants d'un poids vif inférieur ou égal à 300 kg par tête, destinés à l'engraissement [Règlement (CE) n° 992/2005]"

- w jęz. włoskim: "Bovini maschi vivi di peso vivo non superiore a 300 kg per capo, destinati all'ingrasso [regolamento (CE) n. 992/2005]"

- w jęz. łotewskim: "Jaunbuļļi nobarošanai, kuru dzīvsvars nepārsniedz 300 kg (Regula (EK) Nr. 992/2005)"

- w jęz. litewskim: "Penėjimui skirti gyvi jaučiai, kurių vieno galvijo gyvasis svoris yra ne didesnis kaip 300 kg (Reglamentas (EB) Nr. 992/2005)"

- w jęz. węgierskim: "Legfeljebb 300 kg egyedi élőtömegű élő hím szarvasmarhaféle, hizlalás céljára (992/2005/EK rendelet)"

- w jęz. niderlandzkim: "Levende mannelijke mestrunderen met een gewicht van niet meer dan 300 kg per dier (Verordening (EG) nr. 992/2005)"

- w jęz. polskim: "Żywe młode byki o żywej wadze nieprzekraczającej 300 kg za sztukę bydła, opasowe (rozporządzenie (WE) nr 992/2005)"

- w jęz. portugalskim: "Bovinos machos vivos com peso vivo inferior ou igual a 300 kg por cabeça, para engorda [Regulamento (CE) n.° 992/2005]"

- w jęz. słowackim: "Živé mladé býčky, ktorých živá hmotnosť nepresahuje 300 kg na kus, určené na výkrm (nariadenie (ES) č. 992/2005)"

- w jęz. słoweńskim: "Živo moško govedo za pitanje, katerega živa teža ne presega 300 kg na glavo (Uredba (ES) št. 992/2005)"

- w jęz. fińskim: "Lihotettaviksi tarkoitettuja eläviä urospuolisia nautaeläimiä, elopaino enintään 300 kg/eläin (asetus (EY) N:o 992/2005)"

- w jęz. szwedzkim: "Levande handjur av nötkreatur som väger högst 300 kg, för gödning (förordning (EG) nr 992/2005)"