Rozporządzenie 1412/2013 otwierające autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie w okresie od 2014 do 2020 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2013.353.1

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 2013 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 1412/2013

z dnia 17 grudnia 2013 r.

otwierające autonomiczne unijne kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie w okresie od 2014 do 2020 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 349,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wyjątkowe położenie geograficzne Wysp Kanaryjskich w odniesieniu do źródeł zaopatrzenia w niektóre produkty rybołówstwa, o istotnym znaczeniu dla krajowego spożycia, pociąga za sobą dodatkowe koszty dla tego sektora. Ta naturalna przeszkoda, uwzględniona w art. 349 Traktatu, wynikająca z oddalenia oraz wyspiarskiego i peryferyjnego charakteru Wysp Kanaryjskich, może zostać usunięta między innymi przez czasowe zawieszenie ceł przywozowych na odnośne produkty z państw trzecich w ramach autonomicznych unijnych kontyngentów taryfowych o odpowiednich wielkościach.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 645/2008 ¹ otworzyło autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie i ustanowiło zarządzanie tymi kontyngentami na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

(3) W lipcu 2010 r. i w czerwcu 2012 r. władze Hiszpanii przedłożyły sprawozdania dotyczące wdrożenia środków, o których mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 645/2008. Komisja przeanalizowała wpływ tych środków na podstawie tych sprawozdań.

(4) Sprawozdania przedłożone przez władze Hiszpanii zawierały informacje na temat poziomu wykorzystania kontyngentów taryfowych w latach od 2007 do 2011. Zgodnie z tymi informacjami w tym okresie kontyngent taryfowy o numerze porządkowym 09.2997 był średnio wykorzystywany niemal w całości, zaś kontyngent taryfowy o numerze porządkowym 09.2651 nie został wykorzystany.

(5) Z uwagi na niemal całkowite wykorzystanie kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2997 oraz fakt, że niewykorzystanie kontyngentu taryfowego o numerze porządkowym 09.2651 może być związane z tymczasowymi czynnikami zewnętrznymi, wielkość kontyngentów taryfowych należy ustalić na tym samym poziomie.

(6) Gwałtowny spadek popytu na rynku lokalnym na produkty objęte kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 09.2651, wywołany trudną sytuacją gospodarczą Wysp Kanaryjskich będącą następstwem kryzysu gospodarczego i finansowego, może stanowić wyjaśnienie dla niepełnego wykorzystania tego kontyngentu taryfowego.

(7) We wrześniu 2012 r. Hiszpania wystąpiła o przedłużenie kontyngentów taryfowych Unii na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie na mocy art. 349 Traktatu.

(8) Kontyngenty taryfowe podobne do kontyngentów otwartych zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 645/2008 w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa są uzasadnione, ponieważ kontyngenty te mogłyby pokryć zapotrzebowanie rynku krajowego Wysp Kanaryjskich, a jednocześnie przepływ do Unii przywozów o obniżonej stawce celnej pozostałby przewidywalny i łatwy do zidentyfikowania.

(9) W związku z tym, w celu zapewnienia przedsiębiorcom długoterminowych perspektyw i umożliwienia im osiągnięcia poziomu działalności, który przyczyniłby się do stabilizacji środowiska ekonomiczno-społecznego Wysp Kanaryjskich, należy przedłużyć na dodatkowy okres system autonomicznego kontyngentu taryfowego wspólnej taryfy celnej w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(10) W celu uniknięcia narażenia na szwank integralności i spójności rynku wewnętrznego należy podjąć środki mające zapewnić, aby produkty rybołówstwa, w stosunku do których przyznano zawieszenie należności celnych, były przeznaczone wyłącznie na rynek krajowy Wysp Kanaryjskich.

(11) Należy podjąć środki zapewniające regularne informowanie Komisji o wielkości odnośnych przywozów, tak aby mogła ona podjąć kroki zapobiegające wszelkim działaniom spekulacyjnym lub przesunięciu handlu.

(12) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze, pozwalające jej na czasowe cofnięcie zawieszenia w przypadku wystąpienia przesunięcia handlu. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ² . Ostateczna decyzja co do tego, czy należy utrzymać lub definitywnie cofnąć zawieszenie powinna jednak zostać podjęta przez Radę zgodnie z art. 349 Traktatu w tym samym okresie, dla którego zawieszenie cofa się czasowo na mocy decyzji Komisji w sprawie czasowego cofnięcia zawieszenia.

(13) Przepisy, które mają być przyjęte powinny zapewnić ciągłość środków określonych w rozporządzeniu (WE) nr 645/2008. Dlatego też środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy stosować od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. należności celne wspólnej taryfy celnej mające zastosowanie do przywozu na Wyspy Kanaryjskie produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia zawiesza się całkowicie dla ilości wskazanych w tym załączniku.

2. Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1, jest przyznawane wyłącznie w odniesieniu do produktów przeznaczonym na rynek krajowy Wysp Kanaryjskich. Zawieszenie ma zastosowanie wyłącznie do produktów rybołówstwa wyładowanych ze statku lub statku powietrznego zanim zgłoszenie celne o dopuszczenie do swobodnego obrotu zostanie przedłożone organom celnym Wysp Kanaryjskich.

Artykuł  2

Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, odbywa się zgodnie z art. 308a, art. 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ³ .

Artykuł  3

Do dnia 30 czerwca 2019 r. Komisja przeanalizuje wpływ środków przewidzianych w art. 1 oraz, w oparciu o wyniki analizy, przedłoży odpowiednie wnioski na okres po dniu 31 grudnia 2020 r.

Artykuł  4

1. W przypadku gdy Komisja ma powody, aby uznać, że zawieszenie ustanowione niniejszym rozporządzeniem doprowadziło do przesunięcia handlu w odniesieniu do określonego produktu, może przyjąć akty wykonawcze czasowo cofające takie zawieszenie na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 ust. 2.

Płatność należności celnych przywozowych nałożonych na produkty, w odniesieniu do których zawieszenie zostało tymczasowo cofnięte, zostaje zabezpieczona gwarancją, a warunkiem wprowadzenia odnośnych produktów do swobodnego obrotu na rynku wewnętrznym Wysp Kanaryjskich jest przedłożenie takiej gwarancji.

2. W maksymalnym terminie 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Rada, zgodnie z art. 349 Traktatu przyjmuje ostateczną decyzję w sprawie utrzymania lub definitywnego cofnięcia zawieszenia. W przypadku definitywnego cofnięcia zawieszenia kwoty należności celnych zabezpieczone gwarancjami zostają ostatecznie pobrane.

3. Jeżeli w maksymalnym terminie 12 miesięcy nie przyjęto ostatecznej decyzji zgodnie z ust. 2, zabezpieczenie w formie gwarancji zostaje zwolnione.

Artykuł  5

1. Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 247a ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ⁴ . Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł  6

Komisja i organy celne państw członkowskich współpracują ściśle w celu zapewnienia właściwego zarządzania oraz kontroli stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2013 r.

	W imieniu Rady
	L. LINKEVIČIUS
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK ⁵

Numer porządkowy	Kod CN	Opis	Ilość objęta kontyngentem (w tonach)	Stawka celna (%) w ramach kontyngentu
09.2997	0303	Ryby zamrożone, z wyłączeniem filetów rybnych oraz pozostałego mięsa rybiego, objętych pozycją 0304	15 000	0
	0304	Filety rybne i pozostałe mięso rybie (nawet rozdrobnione), świeże, schłodzone lub zamrożone
09.2651	0306	Skorupiaki, nawet w skorupach, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; skorupiaki wędzone, nawet w skorupach, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; skorupiaki, w skorupach, gotowane na parze lub w wodzie, nawet schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; mąki, mączki i granulki, ze skorupiaków, nadające się do spożycia przez ludzi
	0307	Mięczaki, nawet w skorupach, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; mięczaki wędzone, nawet w skorupach, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; mąki, mączki i granulki z mięczaków, nadające się do spożycia przez ludzi
	0308	Bezkręgowce wodne, inne niż skorupiaki i mięczaki, żywe, świeże, schłodzone, zamrożone, suszone, solone lub w solance; wędzone bezkręgowce wodne, inne niż skorupiaki i mięczaki, nawet gotowane przed lub w trakcie procesu wędzenia; mąki, mączki i granulki, z bezkręgowców wodnych innych niż skorupiaki i mięczaki, nadające się do spożycia przez ludzi

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 645/2008 z dnia 8 lipca 2008 r. otwierające autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe na przywóz niektórych produktów rybołówstwa na Wyspy Kanaryjskie i ustanawiające zarządzanie tymi kontyngentami (Dz.U. L 180 z 9.7.2008, s. 1).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

³ Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).

⁴ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).

⁵ Załącznik zmieniony przez sprostowanie z dnia 14 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.9.13).