Oświadczenie o wyrażeniu przez państwa członkowskie, w interesie Unii Europejskiej, zgody na przystąpienie ośmiu krajów trzecich do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (2012/2791(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.419.100

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 grudnia 2015 r.

Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

P7_TA(2012)0450

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 listopada 2012 r. w sprawie oświadczenia o wyrażeniu przez państwa członkowskie, w interesie Unii Europejskiej, zgody na przystąpienie ośmiu krajów trzecich do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (2012/2791(RSP))

(2015/C 419/15)

(Dz.U.UE C z dnia 16 grudnia 2015 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 2 lit. j), art. 81 ust. 3, art. 216 ust. 1 oraz art. 218 ust. 6 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

- uwzględniając orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności sprawy 22/70 ¹ i C-467/ 98 ² oraz opinię nr 1/03 ³ ;

- uwzględniając wnioski Komisji w sprawie decyzji Rady dotyczących oświadczenia o wyrażeniu przez państwa członkowskie, w interesie Unii Europejskiej, zgody na przystąpienie Gabonu ⁴ , Andory ⁵ , Seszeli ⁶ , Federacji Rosyjskiej ⁷ , Albanii ⁸ , Singapuru ⁹ , Maroka ¹⁰ i Armenii ¹¹ do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę;

- uwzględniając fakt, że Rada nie zwróciła się jeszcze do Parlamentu o wyrażenie zgody na te decyzje;

- uwzględniając pytanie postawione Komisji dotyczące oświadczenia o wyrażeniu przez państwa członkowskie, w interesie Unii Europejskiej, zgody na przystąpienie ośmiu krajów trzecich do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (O-000159/2012 - B7-0367/2012);

- uwzględniając art. 115 ust. 5 i art. 110 ust. 2 Regulaminu;

A. mając na uwadze, że konwencja haska z dnia 25 października 1980 r. dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę ma ogromne znaczenie, jako że tworzy ona system pozwalający państwom uczestniczącym w niej na współpracę w celu znalezienia rozwiązania dla problemu uprowadzania dzieci za granicę poprzez wskazywanie jurysdykcji sądu oraz obowiązującego prawa przy podejmowaniu decyzji o tym, gdzie powinno mieszkać dziecko;

B. mając na uwadze, że konwencja gwarantuje zatem szybki powrót porwanych dzieci do ich kraju zamieszkania;

C. mając na uwadze, że konwencja ma zastosowanie jedynie w stosunkach pomiędzy krajami, które ją ratyfikowały lub do niej przystąpiły;

D. mając na uwadze, że przystąpienie nowych państw do konwencji musi zostać uznane przez obecnych jej członków, aby konwencja ta mogła mieć zastosowanie do stosunków pomiędzy nimi;

E. mając na uwadze, że uznanie przystąpienia ma w związku z tym ogromne znaczenie;

F. mając na uwadze, że Unia Europejska skorzystała już ze swoich kompetencji wewnętrznych w dziedzinie uprowadzania dzieci za granice, w szczególności za pomocą rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej ¹² ;

G. mając na uwadze, że Unia Europejska uzyskała wyłączne kompetencje zewnętrzne w dziedzinie uprowadzania dzieci za granicę;

H. mając na uwadze, że ponieważ organizacje międzynarodowe nie mogą stać się członkami konwencji, Unia Europejska powinna nadać państwom członkowskim uprawnienia do występowania w jej interesie w przypadku wyrażania zgody na przystąpienie wspomnianych państw;

I. mając na uwadze, że Rada powinna wobec tego jak najszybciej podjąć działania w kierunku przyjęcia decyzji zaproponowanych przez Komisję, w tym niezwłocznie zasięgnąć opinii Parlamentu;

J. mając na uwadze, że pomimo pilnej natury sprawy, a także przejrzystej sytuacji prawnej wydaje się, iż Rada postanowiła przełożyć na później konsultacje z Parlamentem oraz przyjęcie wspomnianych decyzji z myślą o zakwestionowaniu podstawy tych decyzji na tle prawnym;

1. przekazuje Radzie następujące zalecenia:

a) Rada powinna niezwłocznie przystąpić do procedury przyjęcia wyżej wymienionych zaproponowanych decyzji,

b) w tym celu powinna ona zasięgnąć opinii Parlamentu w sprawie ośmiu proponowanych decyzji,

c) w interesie obywateli Europy, którzy skorzystaliby z przyjęcia tych decyzji, powinna powstrzymać się ona od utrudniania właściwego funkcjonowania Unii Europejskiej w oparciu o błędne podstawy prawne;

2. zobowiązuje swego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz do przekazania jej tytułem informacji Komisji oraz Stałemu Biuru Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

¹ Sprawa 22/70 Komisja przeciwko Radzie (ERTA) [1971] Zb. Orz. s. 263, pkt 16.

² Sprawa C-467/98 Komisja przeciwko Danii [2002], Zb. Orz. I-9519, pkt 77.

³ Opinia 1/03 w sprawie kompetencji Wspólnoty do przyjęcia nowej konwencji z Lugano o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych, [2006] ECR I-1145, pkt 126.

⁴ COM(2011)0904.

⁵ COM(2011)0908.

⁶ COM(2011)0909.

⁷ COM(2011)0911.

⁸ COM(2011)0912.

⁹ COM(2011)0915.

¹⁰ COM(2011)0916.

¹¹ COM(2011)0917.

¹² Dz.U. L 338 z 23.12.2003, s. 1