Oświadczenia Komisji.
Dz.U.UE.C.2013.351E.72/2
Akt nienormatywny(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2013 r.)
Dot. artykułu 35
ust. 1 lit. e)
Komisja nie zgadza się ze zmianą wprowadzoną przez prawników lingwistów w art. 42 ust. 1 lit. e) tekstu porozumienia politycznego osiągniętego podczas nieformalnych rozmów trójstronnych w dniu 8 maja 2013 r. na temat wniosku Komisji dotyczącego rozporządzenia w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (nowy art. 35 ust. 1 lit. e) w dok. 12005/13).
Komisja pozostaje przy stanowisku uzgodnionym podczas nieformalnych rozmów trójstronnych w dniu 8 maja 2013 r., zgodnie z którym odpowiednie oznaczanie lub etykietowanie powinny zawierać termin minimalnej trwałości, bez dalszej kwalifikacji, dla wszystkich produktów rybołówstwa i akwakultury, o których mowa w art. 42 ust. 1 (nowy art. 35 ust. 1 w dokumencie 12005/13), oferowanych do sprzedaży konsumentowi końcowemu. Wprowadzenie słów "w stosownych przypadkach" na końcu art. 42 ust. 1 lit. e) (nowy art. 35 ust. 1 lit. e) w dokumencie 12005/13) stworzy niepewność prawa i zagrozi osiągnięciu celu polegającego na poprawie przejrzystości dla konsumentów.
Dot. artykułu 35
Komisja ubolewa nad tym, że w wyniku porozumienia między współprawodawcami usunięto z wniosku Komisji obowiązek wskazania "daty połowu" i "daty zbioru" w stosunku do, odpowiednio, produktów rybołówstwa i akwakultury. Komisja uważa, że daty te stanowią dla konsumentów informacje o podstawowym znaczeniu. Wskazanie daty połowu i daty zbioru przynosi również niezbite korzyści unijnym rybakom i hodowcom prowadzącym działalność na niewielką skalę oraz promuje krótkie łańcuchy dystrybucji produktów rybołówstwa i akwakultury.
Komisja ubolewa również nad tym, że współprawodawcy usunęli z wniosku Komisji kwestię zastosowania pewnych wymogów dotyczących etykietowania produktów zakonserwowanych i przetworzonych, tj. nazwy handlowej, sposobu produkcji i pochodzenia. Komisja jest przekonana, że wymogi te odpowiadają na rosnące publiczne zainteresowanie informacjami o zawartości produktów zakonserwowanych i przetworzonych. Kwestia ta ma też zasadnicze znacznie dla wiarygodności i wartości unijnej produkcji.
Komisja pragnie przypomnieć, że powyższe proponowane przez Komisję zmiany w etykietowaniu nie nakładałyby nieproporcjonalnego obciążenia na branżę rybacką, gdyż są oparte na obowiązujących wymogach dotyczących identyfikowalności.