Decyzja SCH/Com-ex(98)56 w sprawie opracowania podręcznika dokumentów, które mogą być wizowane
Dz.U.UE.L.2000.239.207
Akt utracił mocDECYZJA KOMITETU WYKONAWCZEGO
z dnia 16 grudnia 1998 r.
w sprawie opracowania podręcznika dokumentów, które mogą być wizowane
(Dz.U. UE L z dnia 22 września 2000 r.)
Zgodnie z art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen Komitet Wykonawczy ustanowił w załączniku 11 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych (*) kryteria dla dokumentów podlegających wizowaniu.
W związku z powyższym Podgrupa ds. Wiz wypełniła zadanie zebrania i zbadania wszystkich dokumentów podróży będących w użyciu na całym świecie, działania te trwały przez okres kilku prezydencji. Wydany zbiór dokumentów podróży, które mogą być wizowane, ma wpływ na procedurę wymaganą przez Konwencję Schengen, zgodnie z którą wiza ważna na terenie wszystkich stosujących ją państw może być wydana tylko w przypadku, gdy dokument podróży, który ma być wizowany, jest uznawany przez wszystkie te państwa, jako ważny dokument uprawniający do przekroczenia granicy.
Poczynając od części I, obecnie ukończonej, podręcznik dokumentów, które mogą być wizowane, zostaje utworzony w oparciu o następujące działy:
| Część I | Dokumenty podróży, które mogą być wizowane |
| Część II | Paszporty cudzoziemców wystawiane przez Państwa Schengen, które mogą być wizowane |
| Część III | Wykaz dokumentów podróży wydanych przez organizacje międzynarodowe |
| Część IV | Sukcesywna rozbudowa dokumentacji obejmującej kopie tych dokumentów |
| Część V | Informacje o rozpoznanych paszportach podrobionych |
Poszczególne części podręcznika będą sukcesywnie przekazywane placówkom dyplomatycznym i urzędom konsularnym, w momencie ich ukończenia. W ten sposób będzie można wydać ukończone już działy bez oczekiwania na skompletowanie następnych.
Komitet Wykonawczy uwzględnia fakt, że część I zatytułowana "Dokumenty podróży, które mogą być wizowane" została już przekazana do stosowania placówkom dyplomatycznym i urzędom konsularnym do stosowania (patrz Załącznik do dokumentu SCH/II-Visa (96)59 rev. 6) i wymaga złożenia sprawozdania z efektywności tych środków do czerwca 1999 r. Od placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych wymaga się oceny przydatności tego dokumentu i przesłania wniosków w marcu 1999 r.
Podręcznik może zostać przygotowany przez Sekretariat Generalny na podstawie wniosków poszczególnych delegacji.
Berlin, dnia 16 grudnia 1998 r.
| C. H. SCHAPPER | |
| Przewodniczący |
_______
(*) Patrz: dokument SCH/Com-ex (99)13.
SCH/II-Visa (96)59, rev. 7
TABELA DOKUMENTÓW PODRÓŻY I UPRAWNIAJĄCYCH OKAZICIELA DO PRZEKRACZANIA GRANIC ZEWNĘTRZNYCH I KTÓRE MOGĄ BYĆ WIZOWANE
UWAGI OGÓLNE
Paszporty zbiorowe:
Tylko Portugalia i Hiszpania uznają paszporty zbiorowe wystawiane zgodnie z Europejskim porozumieniem w sprawie podróży osób młodych na podstawie paszportów zbiorowych, zawartym między Państwami Członkowskimi Rady Europy w dniu 16 grudnia 1961 r. (w przypadku Portugalii w odniesieniu do grup liczących do 25 osób). Pomimo tego Portugalia uznaje wizy jednolite wydawane przez państwa partnerskie. Hiszpania uznaje również inne paszporty zbiorowe, traktując każdy przypadek zgodnie z zasadą wzajemności. Wizę umieszcza się na oddzielnej karcie.
Dokumenty podróży bezpaństwowców:
Austria, Portugalia i Islandia nie są Stronami Konwencji o statusie bezpaństwowców przyjętej w Nowym Jorku w dniu 28 września 1954 r. Jednakże Austria i Portugalia zezwalają, aby ich partnerzy umieszczali wizy jednolite w dokumentach wydanych przez państwa będące sygnatariuszami Konwencji. Islandia poinformuje o swojej decyzji w późniejszym terminie.
Laisssez-passer:
Laissez-passer jest zasadniczo uznawany tylko na czas tranzytu dla celu powrotu do państwa wydającego.
Przepisy odnoszące się do Niemiec:
Urzędowe dokumenty tożsamości wymienione w pkt 1-9 i wydane przez jedno z państw, które Niemcy uznają na arenie międzynarodowej, a które nie zostały jeszcze oficjalnie uznane, są uznawane za paszporty lub dokumenty pełniące funkcję paszportów, nawet jeśli nie są znane, a spełniają określone warunki oraz są zgodne z prawem. Z tego powodu mogą być aprobowane do wizowania, dopóki nie nastąpi oficjalne ogłoszenie ich nieuznawania. Jeśli chodzi o inne państwa Schengen, dokumenty mogą nie być wizowane w przypadku, gdy nie zawierają następujących danych i cech: imię i nazwisko, data urodzenia, narodowość (z wyjątkiem paszportów uchodźców lub bezpaństwowców), fotografia, podpis posiadacza oraz zezwolenie na powrót, jeśli dokument jest wystawiony dla osób innych niż obywatele danego państwa: takie dokumenty oznacza się znakiem "X" i gwiazdką (X*).
Przepisy odnoszące się do Austrii:
W przypadku gdy dokument podróży nie został oficjalnie zakwalifikowany i umieszczony w wykazie jako "nieuznawany", może zostać zaakceptowany do wydania wizy austriackiej - nawet jeśli jest oznaczony znakiem "X", jeżeli:
– został wydany przez organ uprawniony do tego przez prawo międzynarodowe,
– w sposób jasny określa tożsamość posiadacza,
– posiada określony okres ważności,
– jego ważność obejmuje terytorium Republiki Austrii,
– państwo wydające dokument gwarantuje prawo powrotu.
Kody:
1 paszport zwykły
2 paszport dyplomatyczny
3 paszport służbowy
4 paszport specjalny
5 paszport zbiorowy
6 dokument tożsamości dziecka
7 książeczka żeglarska
8 dokument podróży uchodźcy (Konwencja Genewska z dnia 28 lipca 1951 r.)
9 dokument podróży bezpaństwowca (Konwencja Nowojorska z dnia 28 września 1954 r.)
10 dokument podróży cudzoziemca
11 inne dokumenty podróży
[X] dokument upoważnia okaziciela do przekroczenia granic zewnętrznych i może podlegać wizowaniu
[O] dokument nie jest uznawany przez Umawiającą się Stronę
[ ] "dokument nie istnieje" lub "jedna lub Umawiające się Strony nie przekazały istotnych informacji" - dokument traktuje się jak nieuznawany dokument O. W przypadku gdy dokument podróży spełnia warunki określone przez Austrię, może zostać zaakceptowany do wydania wizy austriackiej.
(X) nie jest wiadomo, czy dany dokument został w ogóle wydany
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................