Opinia w sprawie komunikatu Komisji "Strategia na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia a reforma europejskiej polityki spójności - Czwarte sprawozdanie okresowe na temat spójności".
Dz.U.UE.C.2007.57.27
Akt nienormatywny(2007/C 57/06)
(Dz.U.UE C z dnia 10 marca 2007 r.)
KOMITET REGIONÓW,
uwzględniając komunikat Komisji Europejskiej "Strategia na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia a reforma europejskiej polityki spójności - Czwarte sprawozdanie okresowe na temat spójności" COM(2006) 281 końcowy, SEC(2006)726;
uwzględniając decyzję Komisji z dnia 17 maja 2005 r. o zasięgnięciu opinii Komitetu na ten temat zgodnie z art. 265 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską;
uwzględniając decyzję swojego Przewodniczącego z dnia 23 czerwca 2006 r. o powierzeniu Komisji Polityki Spójności Terytorialnej prac nad przygotowaniem opinii w tej sprawie;
uwzględniając swoją opinię w sprawie Trzeciego raportu o spójności gospodarczej i społecznej (CdR 120/ 2004 fin);
uwzględniając wnioski z nieformalnego posiedzenia Rady Ministrów w Bristolu (6 - 7 grudnia 2005 r.) w sprawie społeczności zdolnych do zrównoważonego rozwoju;
uwzględniając swoją opinię w sprawie komunikatu Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego "Budowanie naszej wspólnej przyszłości: Wyzwania dla polityki i środki budżetowe rozszerzonej Unii na lata 2007 - 2013" COM(2004) 101 końcowy (CdR 162/2004 fin)(1);
uwzględniając swoją opinię w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady ustanawiającego ogólne zasady dla Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności COM(2004) 492 końcowy - 2004/0163 (AVC) (CdR 232/2004 fin)(2);
uwzględniając swoją opinię w sprawie komunikatu Komisji "Polityka spójności wspierająca wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Strategiczne wytyczne Wspólnoty na lata 2007 - 2013" COM(2005) 299 końcowy, (CdR 140/2005 fin);
uwzględniając swoją opinię w sprawie komunikatu Komisji "Trzecie sprawozdanie okresowe na temat spójności: W kierunku partnerstwa na rzecz wzrostu, zatrudnienia i spójności" COM(2005) 192 wersja ostateczna (CdR 141/2005 fin);
uwzględniając swój projekt opinii (CdR 249/2006) przyjęty 19 października 2006 r. przez Komisję Polityki Spójności Terytorialnej (sprawozdawca: William John WILLIAMS (UEN-EA/UK), radny hrabstwa Isle of Anglesey);
a także mając na uwadze, że celem polityki regionalnej jest zmniejszenie regionalnych rozbieżności, jak stanowi art. 158 Traktatu;
przyjął na 67. sesji plenarnej w dniach 6 - 7 grudnia 2006 r. (posiedzenie z 6 grudnia) następującą opinię:
1. Nierówności gospodarcze i społeczne w rozszerzonej Unii Europejskiej
Komitet Regionów
1.1 Stwierdza, że chociaż w 2005 r. odnotowano wolniejsze tempo wzrostu krajów UE, obecność programów konwergencji wpłynęła korzystnie na poszczególne regiony w kategoriach efektu dźwigni i dodatkowości.
1.2 Z zadowoleniem przyjmuje zatem zawarty w komunikacie wniosek, iż obecny poziom dysproporcji w UE wyraźnie wskazuje na potrzebę ogólnoeuropejskiej polityki na rzecz pobudzania wzrostu i zmniejszenia dysproporcji w ramach Unii Europejskiej.
1.3 Podkreśla, że polityka spójności odgrywa kluczową rolę we wszystkich regionach UE, zważywszy na znaczenie, jakie ma wieloletnie programowanie funduszy strukturalnych dla utrzymania planowanego poziomu inwestycji publicznych w okresach spadku koniunktury gospodarczej w państwach członkowskich. Ponadto finansowanie przez UE zapewnia stabilność procesu planowania, daje zewnętrzny impuls i efekt dźwigni, co jest niezbędne dla zrównoważonego rozwoju regionalnego.
1.4 Z zadowoleniem przyjmuje fakt, iż ostateczne uregulowania prawne zezwalają na dofinansowywanie ze źródeł prywatnych wydatków dokonywanych w ramach funduszy strukturalnych, w celu uniknięcia zwiększonego nacisku na budżety gmin i regionów.
2. Najnowsze wydarzenia w polityce spójności UE
Komitet Regionów
2.1 Z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcia Komisji Europejskiej w zakresie wykonania budżetu w 2005 r.
2.2 Popiera bardziej strategiczne podejście przyjęte przez Komisję Europejską za pośrednictwem strategicznych wytycznych Wspólnoty.
2.3 Podkreśla, że krajowym strategicznym ramom odniesienia i opracowywaniu programów operacyjnych powinno przyświecać partnerskie podejście określone w rozporządzeniu ogólnym w sprawie funduszy strukturalnych. Zasada partnerstwa ma zasadnicze znaczenie dla skuteczności i powodzenia polityki spójności.
2.4 Ponownie podkreśla znaczenie zaangażowania szczebla regionalnego i lokalnego w tworzenie krajowych strategicznych ram odniesienia i programów operacyjnych. Procesowi temu przyświecać powinny dobre zasady wieloszczeblowego zarządzania polityką spójności, w którym biorą udział władze lokalne i regionalne oraz podmioty społeczno-gospodarcze.
2.5 Uważa, iż w celu zmniejszenia istotnych różnic w stopach wzrostu pomiędzy poszczególnymi regionami, w raporcie powinno się znaleźć szersze odniesienie do nowego celu "Współpracy terytorialnej", ponieważ wymiana dobrych wzorców pomiędzy regionami osiągającymi pozytywne wyniki a regionami charakteryzującymi się niższą stopą wzrostu wnosi wartość dodaną do całej polityki spójności UE.
2.6 Pozostaje zaniepokojony faktem, że cel przewidujący utworzenie do 2010 r. 24 milionów nowych miejsc pracy, aby uzyskać przewidzianą w strategii lizbońskiej stopę zatrudnienia na poziomie 70 % będzie niemożliwy do zrealizowania, o ile państwa członkowskie nie podejmą znaczących wysiłków na rzecz osiągnięcia wzrostu mającego pozytywne następstwa dla zatrudnienia.
2.7 Uznaje potrzebę zapewnienia przez politykę spójności przyspieszenia wzrostu gospodarczego i zwiększenia zatrudnienia poprzez proces przyznawania środków. Komitet Regionów z zadowoleniem przyjmuje ostateczną wersję listy zbiorczej, która pozwoli na realizację szerokiego zakresu podstawowych działań, zwłaszcza w dziedzinie transportu, telekomunikacji oraz integracji społecznej, będących przedmiotem zainteresowania władz lokalnych i regionalnych, których podstawową troską jest zmniejszenie dysproporcji regionalnych.
2.8 Zwraca uwagę, że procedura przydziału środków spowoduje istotne zmiany dla wszystkich regionów UE 15, gdzie jest ona obowiązkowa. Proces przydziału środków musi zatem uwzględniać specyficzne potrzeby i sytuacje pojawiające się w regionach UE.
2.9 Uważa, że strategie na rzecz wzrostu i zatrudnienia, wspierane w ramach funduszy strukturalnych powinny być tworzone przy większym udziale władz lokalnych i regionalnych. Pomyślne opracowanie krajowych programów reform i nowej generacji programów polityki spójności na lata 2007 - 2013 zależy w dużej mierze od jakości koordynacji pomiędzy państwami członkowskimi i władzami na szczeblu lokalnym i regionalnym.
2.10 Podkreśla, że podejście przyjęte w rocznym sprawozdaniu Komisji z postępów w realizacji strategii lizbońskiej przewiduje ustanowienie silniejszych i bardziej systematycznych mechanizmów koordynacji pomiędzy organami odpowiedzialnymi za krajowe programy reform a organami przygotowującymi programy polityki spójności na lata 2007 - 2013.
2.11 Podkreśla, że władze lokalne i regionalne mogą wnieść znaczący wkład do procesu lizbońskiego poprzez swoje programy w dziedzinie edukacji i wiedzy, wziąwszy pod uwagę znaczenie, jakie dla rozwoju gospodarczego ma podniesienie poziomu kwalifikacji.
2.12 Jest świadomy korzyści, jakie w kategoriach efektu dźwigni i efektywności może przynieść połączenie regionalnego finansowania przez Wspólnotę z finansowaniem ze środków krajowych, niemniej wzywa Komisję Europejską, aby pomimo nowej definicji zasady dodatkowości zachowała czujność w celu zapewnienia dotychczasowej dobrej rozpoznawalności funduszy strukturalnych na szczeblu lokalnym i regionalnym.
2.13 Z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę podjętą przez Komisję Europejską wspólnie z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym na rzecz innowacyjności i zrównoważenia w polityce regionalnej, a zwłaszcza bardziej innowacyjne formy inżynierii finansowej w regionach, takie jak JESSICA (Wspólne europejskie wsparcie na rzecz trwałych inwestycji w obszarach miejskich), czy też JEREMIE (Wspólne europejskie zasoby dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw).
2.14 Wzywa, by władze lokalne i regionalne, we współpracy z Komisją Europejską, określały i ukierunkowywały potrzeby w zakresie zwiększenia zdolności administracyjnych szczebla lokalnego i regionalnego, przy uwzględnieniu postępu, jaki dokonał się w poprzednich programach.
2.15 Podkreśla znaczenie wzajemnego powiązania, jakie występuje pomiędzy obszarami miejskimi i wiejskimi w całej Unii Europejskiej i wyraża zaniepokojenie utrzymującym się brakiem współdziałania i rozgraniczeniem pomiędzy przygotowywanymi na lata 2007 - 2013 programami rozwoju strukturalnego, rozwoju obszarów wiejskich oraz rybołówstwa.
2.16 Jako organ przedstawicielski władz lokalnych i regionalnych oczekuje z niecierpliwością owocnego dialogu z Komisją Europejską w sprawie Czwartego sprawozdania na temat spójności, który ma się ukazać wiosną 2007 r.
Bruksela, 6 grudnia 2006 r.
| Przewodniczący | |
| Komitetu Regionów | |
| Michel DELEBARRE |
______
(1) Dz.U. C 164 z 5.7.2005, s. 4.
(2) Dz.U. C 231 z 20.9.2005, s.1.