Opinia "Usługa powszechna w łączności elektronicznej" oraz "Przyszłość sieci i internetu".
Dz.U.UE.C.2009.120.41
Akt nienormatywny(2009/C 120/08)
(Dz.U.UE C z dnia 28 maja 2009 r.)
| KOMITET REGIONÓW |
| - Podkreśla, że wymóg dotyczący funkcjonalnego dostępu do internetu po umiarkowanej cenie ma podstawowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego, rozwoju społecznego i terytorialnego oraz inte-gracji w UE. |
| - Zauważa, że łącze szerokopasmowe, jako usługa porównywalna do innych mediów, takich jak woda i elektryczność, jest dziś coraz częściej uważane za czwartą usługę komunalną. |
| - Podkreśla, że UE powinna zagwarantować, iż usługi i wysokiej jakości łączność oferowane będą po rozsądnych cenach wszystkim mieszkańcom tudzież konsumentom, niezależnie od ich sytuacji społecznej ani położenia geograficznego. |
| - Podkreśla kluczową rolę i odpowiedzialność władz lokalnych i regionalnych w zapewnianiu łączy szerokopasmowych po umiarkowanej cenie na obszarach, na których nie zapewnia ich rynek, poprzez prowadzenie projektów pilotażowych służących zniwelowaniu różnic w dostępie do internetu oraz opracowaniu nowego podejścia w postaci skoncentrowanych na obywatelu usług publicznych. |
| - Po przeanalizowaniu i omówieniu przy różnych okazjach szeregu rozwiązań wprowadzanych przez władze lokalne i regionalne w całej Europie, Komitet Regionów jasno podkreślił niemożność znalezienia skutecznego, a zarazem uniwersalnego rozwiązania. To, co sprawdza się w dużych ośrodkach miejskich, może być nieodpowiednie na innych obszarach np. w niewielkich regionach górskich o trudnym ukształtowaniu terenu z wieloma stromiznami lub o niewielkiej gęstości zaludnienia, gdzie świadczenie jakiejkolwiek usługi wymaga szczególnego wysiłku. |
| Sprawozdawca: | Robert Bright (UK/PSE), członek Rady Miasta Newport |
| Dokumenty źródłowe Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów w sprawie drugiego przeglądu okresowego zakresu usługi powszechnej w sieciach i usługach łączności elektronicznej, zgodnie z art. 15 dyrektywy 2002/22/WE COM(2008) 572 wersja ostateczna Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów: Komunikat w sprawie przyszłości sieci i internetu COM(2008) 594 wersja ostateczna | |
ZALECENIA POLITYCZNE
KOMITET REGIONÓW
A. Usługa powszechna w łączności elektronicznej
Uwagi ogólne
1. Zważywszy, że zadaniem Komitetu jest dopilnowanie, aby każdy, kto zwróci się o dostęp do usługi powszechnej w zakresie łączności elektronicznej (e-łączności), otrzymał usługi niezbędne do udziału w życiu społecznym i do jego rozwoju, z zadowoleniem przyjmuje on drugi okresowy przegląd zakresu usługi powszechnej w sieciach łączności elektronicznej. Jest to ważny krok w kierunku dokonania oceny jakości dostępu, integracyjności i udziału w handlu w całej UE. Łącze szerokopasmowe, jako usługa porównywalna do innych mediów, takich jak woda i elektryczność, jest dziś coraz częściej uważane za czwartą usługę komunalną. Komitet Regionów uznał technologie informacyjno-komunikacyjne za czynnik zwiększający konkurencyjność i sprzyjający lepszym usługom publicznym w ramach odnowionej strategii lizbońskiej, tak aby:
– technologie informacyjno-komunikacyjne stały się fundamentem społeczeństwa informacyjnego otwartego dla wszystkich i spełniającego potrzeby wszystkich jego członków, w tym także osób niepełnosprawnych, starszych i wszystkich osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
– łączność elektroniczna stanowiła rozwiązanie problemu odizolowania mieszkańców tych regionów, a zwłaszcza obszarów wiejskich, którzy obecnie nie mają odpowiedniego dostępu do sieci i usług łączności informatycznej;
– usługa powszechna umożliwiająca łączność elektroniczną, która wymaga udostępnienia wszystkim użytkownikom ustalonej usługi minimalnej o określonej jakości lub prędkości połączenia, mogła w przyszłości lepiej służyć pokonywaniu przepaści cyfrowej;
– można było zaktualizować definicję usługi powszechnej, jako że od czasu wprowadzenia jej zakres pozostaje praktycznie niezmieniony i wciąż ogranicza się do pojedynczego łącza;
– korzystanie z internetu mogło w przyszłości wzrosnąć i nie było w Unii Europejskiej ograniczone coraz mniejszą dostępnością adresów protokołu internetowego (IP) czy kwestiami bezpieczeństwa. W tym kontekście KR z zadowoleniem przyjmuje konsultacje Komisji Europejskiej dotyczące "internetu przedmiotów" i pragnie podkreślić konieczność przejścia z protokołu IPv4 na nowszą wersję IPv6, co ułatwi rozwój internetu i będzie miało bezpośredni wpływ na konkurencyjność Europy.
2. Popiera wymienione w dyrektywie cztery szczególne elementy zakresu usługi powszechnej i podkreśla, że przyszły rozwój dostępu szerokopasmowego, usługa powszechna i internet będą mieć duże znaczenie dla spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej w państwach członkowskich UE. Unia powinna zagwarantować, że usługi i wysokiej jakości łączność oferowane będą po rozsądnych cenach wszystkim mieszkańcom tudzież konsumentom, niezależnie od ich sytuacji społecznej ani położenia geograficznego, a także powinna wyraźniej uwzględnić aspekt regionalny, analizując skutki podjętych działań(1).
3. Podkreśla kluczową rolę i odpowiedzialność władz lokalnych i regionalnych w zapewnianiu łączy szerokopasmowych po umiarkowanej cenie na obszarach, na których nie zapewnia ich rynek, poprzez prowadzenie projektów pilotażowych służących zniwelowaniu różnic w dostępie do internetu oraz opracowaniu nowego podejścia w postaci skoncentrowanych na obywatelu usług publicznych(2).
4. Podkreśla konieczność, aby polityka telekomunikacyjna UE była elastyczna i miała szeroki zakres, tak aby można ją było dostosowywać do nagłych, nieprzewidzianych zmian technologicznych i rynkowych, które wywierają wpływ na wszystkie inne sektory społeczeństwa(3).
5. Podkreśla potrzebę opracowania podstawowych środków w dziedzinach, które stanowią priorytety w ujęciu horyzontalnym, tak aby wspierać równość szans (np. powszechne udostępnianie publicznych stron internetowych, rozbudowa infrastruktury szerokopasmowej). Dla tego celu niezbędna jest interwencja władz lokalnych, regionalnych lub krajowych(4).
6. Z zadowoleniem przyjmuje starania Komisji o rozpoczęcie okresu refleksji nad przyszłą rolą usługi powszechnej w zakresie łączności elektronicznej, zwłaszcza w kwestii zapewnienia szerszego dostępu do usług łączności elektronicznej dla wszystkich użytkowników, w tym osób niepełnosprawnych.
Wystarczający powszechny dostęp zapewniony przez rynki łączności elektronicznej
7. Popiera Komisję w zamiarze regularnego i częstego prowadzenia oceny usługi powszechnej w ramach sieci łączności elektronicznej.
8. Podkreśla, że wymóg dotyczący funkcjonalnego dostępu do internetu po umiarkowanej cenie ma podstawowe znaczenie dla wzrostu gospodarczego, rozwoju społecznego i terytorialnego oraz integracji w UE.
9. Dostrzega zasadniczo istnienie nierówności i różnic w dostępie, rozmieszczeniu i rozwoju w poszczególnych państwach członkowskich, co jest najbardziej widoczne w tych regionach, a zwłaszcza na obszarach wiejskich, gdzie dostępność funkcjonalnego internetu za umiarkowaną cenę jest znacznie mniejsza niż w miastach i w ich pobliżu.
10. Jest zaniepokojony istnieniem różnic nie tylko o charakterze cyfrowym, lecz również społeczno-gospodarczym, gdyż aspekt ten jest coraz bardziej uzależniony od technologii cyfrowych i dostępu do nich.
11. Dostrzega trudności, z jakimi borykają się rynki przy tworzeniu szybkich sieci szerokopasmowych za umiarkowaną cenę na pewnych obszarach geograficznych, wzywa więc Komisję Europejską do opracowania polityki i wytycznych, które uznając niedoskonałość rozwiązań rynkowych, ułatwiałyby inicjatywy państwa i sektora publicznego zmierzające do stworzenia otwartych sieci oddzielonych funkcjonalnie od usług świadczonych na tych obszarach.
Prędkość transmisji danych wystarczająca dla zapewnienia funkcjonalnego dostępu do internetu
12. Podkreśla, że dostęp do łączy szerokopasmowych po umiarkowanych cenach w całej Unii jest podstawowym warunkiem zagwarantowania jakości usług publicznych, wspierania konkurencyjności i wydajności(5). Dostęp do wysokiej jakości łączy szerokopasmowych za umiarkowaną cenę może zwiększyć dostępność i jakość usług świadczonych przez władze lokalne i regionalne, ułatwiając mikroprzedsiębiorstwom, a także małym i średnim przedsiębiorstwom oferowanie swoich produktów na sprzedaż. Można oczekiwać, że najbardziej oddalone regiony i społeczności osiągną znaczne korzyści z szerszego i szybszego dostępu do usług szerokopasmowych(6).
13. Podkreśla, że należy zwrócić szczególną uwagę na regiony słabiej rozwinięte gospodarczo, tak aby mogły one wykorzystać możliwość rzeczywistej konwergencji, jaką oferują technologie informacyjno-komunikacyjnymi i aby mogły uniknąć ryzyka wykluczenia(7).
14. Przypomina wskazany w Rydze cel, jakim jest objęcie szerokopasmowymi łączami 90% ludności UE do 2010 r., lecz uważa, że jest on niewystarczający i powinno mu towarzyszyć uwzględnienie innych czynników: rozmieszczenia geograficznego, gęstości zaludnienia itp. Pozostaje istotna rozbieżność między opinią państw członkowskich a analizą Komisji Europejskiej, z której wynika, że dostępem tym objęte jest obecnie zaledwie 70% ludności UE(8).
15. Apeluje o wspieranie działań władz lokalnych i regionalnych, które mogą służyć za przykład rozwiązań z zakresu e-administracji zorientowanych na użytkownika, w celu promowania sprawności w posługiwaniu się technologią cyfrową oraz stworzenia warunków wspierających działalność gospodarczą i badawczą w dziedzinie technologii informacyjnych i komunikacyjnych(9).
16. Apeluje do Komisji o zdefiniowanie łączy szerokopasmowych jako usługi o stałej dostępności (always-on), która pozwala na równoczesne korzystanie z usług głosowych i przesyłu danych przy minimalnej prędkości wystarczającej dla funkcjonalnego dostępu do internetu we wszystkich regionach.
Łącza szerokopasmowe w zmienionym zakresie obowiązkowej usługi powszechnej
17. Podkreśla, że utrwalona przepaść cyfrowa jest przyczyną społeczno-gospodarczego wykluczenia. Zapewnienie równych szans w zakresie dostępu do technologii cyfrowej oraz umiejętności jej obsługi jest niezbędne w dzisiejszym społeczeństwie, a ponadto wiąże się z niewykorzystanym dotychczas potencjałem ekonomicznym. Ważne jest, aby wykorzystać techno-logie informacyjno-komunikacyjne jako nowe narzędzie społeczne, łącząc strategie w tej dziedzinie ze wspólnotową polityką społeczną(10), i wdrożyć je jako instrument związany z polityką spójności na rzecz rozwoju lokalnego i regionalnego.
18. Jest poważnie zaniepokojony faktem, że przeszkodą dla rozwijania sieci szerokopasmowych mogą być typowe zjawiska zawodności rynku, jeśli prywatni dostawcy uznają za nieopłacalne inwestycje w infrastrukturę na obszarach odległych, wiejskich, słabo zaludnionych lub takich, gdzie górzyste ukształtowanie terenu czyniłoby je szczególnie złożonymi i trudnymi(11).
19. Proponuje włączenie mechanizmów wspierania dostępu do funkcjonalnych szerokopasmowych łączy internetowych na obszarach wiejskich, w regionach o niewielkiej gęstości zaludnienia oraz w regionach najbardziej oddalonych. Jeśli będzie to konieczne, należałoby również wspierać inwestycje dokonywane przez władze lokalne i regionalne lub - w porozumieniu z nimi - także inwestycje MŚP bądź inicjatywy lokalne na rzecz rozwoju(12).
20. Wzywa do opracowania szczególnych środków, takich jak fundusze strukturalne UE, w celu zagwarantowania jasności i spójności w zapewnianiu funkcjonalnego dostępu do internetu we wszystkich regionach UE przed śródokresową oceną tych programów w 2010 r.
21. Dostrzega istotny wkład unijnych portali internetowych we wspieranie wymiany sprawdzonych rozwiązań między wszystkimi zainteresowanymi stronami w zakresie opracowania i tworzenia otwartych sieci szerokopasmowych z wykorzystaniem środków unijnych, krajowych i regionalnych zgodnie z unijnymi zasadami pomocy publicznej (np. http://www.broadband-europe.eu).
22. Uznając, że technologia szerokopasmowa ma olbrzymi wpływ na dalszy rozwój całego jednolitego rynku europejskiego, apeluje do Komisji Europejskiej o uwzględnienie w przedstawionej przez nią odnowionej z uwagi na obecną sytuację gospodarczą polityce wykorzystania wszystkich mechanizmów, jakimi dysponuje w celu wspierania inwestycji w tego rodzaju infrastrukturę.
23. Uważa, że konkurencyjność Unii, zakres i jakość usług, wydajność, a także poziom zatrudnienia w wielu innych sektorach mogą w dużej mierze zależeć od dostępności funkcjonalnych szerokopasmowych łączy internetowych o dużej szyb-kości.
24. W sytuacji, gdy władze krajowe, regionalne i lokalne, a także inne instytucje, zapewniają obywatelom coraz większą liczbę usług w formie elektronicznej (e-administracja, e-zdrowie, e-kształcenie, elektroniczne zamówienia publiczne), odpowiedni dostęp do technologii szerokopasmowych staje się coraz ważniejszy dla uczestnictwa w życiu demokratycznym (e-integracja)(13). Współpraca pomiędzy lokalnymi, regionalnymi, krajowymi i europejskimi władzami może zostać zacieśniona dzięki zwiększeniu dostępu do internetu publicznej administracji, a w szczególności w świetle dyrektywy UE o usługach, która jest obecnie transponowana.
Odpowiednia elastyczność obowiązkowej usługi powszechnej w celu zapewnienia rozwoju całego rynku we wszystkich państwach
25. Uważa, że po przeanalizowaniu i omówieniu przy różnych okazjach szeregu rozwiązań wprowadzanych przez władze lokalne i regionalne w całej Europie, Komitet Regionów jasno podkreślił niemożność znalezienia skutecznego, a zarazem uniwersalnego rozwiązania. To, co sprawdza się w dużych ośrodkach miejskich, może być nieodpowiednie na innych obszarach np. w niewielkich regionach górskich o trudnym ukształtowaniu terenu z wieloma stromiznami lub o niewielkiej gęstości zaludnienia, gdzie świadczenie jakiejkolwiek usługi wymaga szczególnego wysiłku(14).
26. Dostrzega, że istnieją nadal istotne różnice w zakresie umiejętności posługiwania się technologią cyfrową, działające zwłaszcza na niekorzyść osób starszych, osób nieaktywnych gospodarczo, osób gorzej wykształconych oraz tych, które nie zdobyły wiedzy niezbędnej do rozwinięcia przedmiotowych umiejętności w miejscu pracy.
27. Podkreśla znaczenie, jakie ma zapewnienie kształcenia i szkoleń uwzględniających potrzeby wynikające z nieustannej cyfrowej ewolucji całego społeczeństwa, z poświęceniem szczególnej uwagi wyżej wymienionym grupom najmniej uprzywilejowanym(15).
28. Podkreśla potrzebę skoncentrowania się na rozbieżności między rozmieszczeniem łączy szerokopasmowych a rzeczywistym ich wykorzystaniem, które pozostaje na zbyt niskim poziomie ze względu na niedoskonałe kompetencje społeczeństwa w zakresie technologii cyfrowej. W celu zniwelowania tych różnic należy podjąć na szczeblu lokalnym i na wyższym szczeblu działania, dzięki którym zlikwidowane zostaną przeszkody na drodze do korzystania z łączy szeroko-pasmowych, np. pokazy korzystania z internetu, tworzenie publicznych miejsc dostępu(16) finansowanie projektów szkoleniowych dla stowarzyszeń mieszkańców oraz innych niepaństwowych organizacji na temat kompetencji w zakresie techno-logii cyfrowej, jak również wspieranie konkurencji między podmiotami oferującymi usługi szerokopasmowe.
B. Przyszłość sieci i Internetu
Uwagi ogólne
29. Mając za zadanie ocenę zmiany generacyjnej technologii internetowych, z zadowoleniem przyjmuje możliwość dokonania przeglądu nowych osiągnięć technologicznych oraz internetu przedmiotów.
30. Uznaje, że internet jest jedną z najwspanialszych innowacji naszych czasów. Jego potencjał w zakresie stymulowania wzrostu gospodarczego może przynieść znaczne korzyści, takie jak stworzenie nowych usług, nowych możliwości inwestycyjnych i nowych miejsc pracy, wzrost wydajności, mniejsze koszty i lepsza jakość życia(17).
31. Stwierdza, że w tak krótkim czasie szybkie (szerokopasmowe) łącza internetowe stały się podstawą współczesnej gospodarki. Zmieniły one zasady dostępu do internetu i jego wykorzystania.
32. Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że oprócz przyszłej łączności sieciowej Komisja Europejska pragnie utorować drogę dla największej rewolucji w środowisku internetu, jaką może stać się internet przedmiotów.
Wyzwania polityczne
33. Wyraża nadzieję, że ogólnym celem przyświecającym przyszłemu komunikatowi i ewentualnej aktualizacji ram prawnych będzie wspieranie konkurencji oraz dostrzega cel, jakim jest zapewnienie dostępności usług właściwych dla społeczeństwa informacyjnego pod warunkiem zapewnienia konkurencji w całej Wspólnocie(18).
34. Podziela zdanie Komisji, zgodnie z którym usługi transferu kreatywnych treści do środowiska internetu stanowią istotną zmianę, oraz podkreśla, że treść nowych usług oraz nowych mediów cyfrowych musi być planowana nie tylko według kryteriów ekonomicznych, lecz z uwzględnieniem potrzeb społecznych i kulturowych(19).
35. Apeluje do członków Komitetu Regionów, aby podkreślali znaczenie zachowania różnorodności i tożsamości kulturowej w pluralistycznym społeczeństwie europejskim w przyszłym świecie cyfrowym(20).
36. Podkreśla znaczenie nowego podejścia do zapewniania elektronicznych usług publicznych skoncentrowanych na obywatelu oraz istotną rolę władz lokalnych i regionalnych, które są odpowiedzialne za opracowanie takiego podejścia. Zadanie to jest szczególnie istotne z punktu widzenia regionów oddalonych, peryferyjnych i wiejskich oraz wyspiarskich, gdzie korzyści społeczno-gospodarcze płynące z rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych mają podstawowe znaczenie dla spójności i zapewniają największą wartość dodaną(21).
37. Pragnąc zapobiec marginalizacji niektórych obywateli w zakresie dostępu do usług publicznych, podkreśla wymóg, aby administracja działała wielokanałowo, umożliwiając użytkownikom kontakt za pośrednictwem wybranego kanału (okienka w urzędzie, strony internetowej, telewizji cyfrowej, telefonii komórkowej itd.)(22).
38. Podkreśla rolę sieci interaktywnej (WEB 2.0), mającej oparcie w społeczności swoich użytkowników, która wnosi rewolucyjne zmiany do komunikacji pomiędzy obywatelami a władzami lokalnymi, zapewniając możliwie najwyższy stopień przejrzystości procesu decyzyjnego i wzmacniając demokrację uczestniczącą.
39. Wzywa Komisję do opracowania bardziej szczegółowych wytycznych, jak regiony i miasta mają przestrzegać unijnych zasad pomocy publicznej, zwłaszcza w zakresie przechodzenia na łącza szerokopasmowe nowej generacji na tych obszarach, gdzie nie zapewni tego rynek, oraz w zakresie wprowadzania bezprzewodowych łączy szerokopasmowych w regionach.
40. Podkreśla konieczność zaprojektowania przyszłego internetu przedmiotów w taki sposób, aby uniknąć nowych zagrożeń dla dzieci i młodzieży związanych z postępującą konwergencją cyfrową, coraz powszechniejszym dostępem do łączy szerokopasmowych oraz pojawianiem się nowych urządzeń z dostępem do internetu(23).
41. Wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na bezpieczeństwo transakcji oraz na zwalczanie nielegalnych lub szkodliwych treści internetowych(24). Społeczeństwo przykłada szczególną wagę do problemów ochrony konsumenta i ochrony danych osobowych(25).
42. Wyraża uznanie dla uwagi, jaką Komisja Europejska poświęca zwiększaniu ochrony prywatności i danych osobowych obywateli w sektorze łączności elektronicznej.
43. Wzywa do zaostrzenia przepisów dotyczących bezpieczeństwa i do poprawy mechanizmów egzekwowania prawa oraz zwraca uwagę Komisji Europejskiej na fakt, że niektóre środki służące zapewnieniu bezpieczeństwa sieci i ochrony konsumenta wymagają koordynacji i wdrożenia na szczeblu międzynarodowym, a nie unijnym(26).
44. Wyraża nadzieję, że dalsze działania będą służyć pobudzeniu i wsparciu tworzenia oraz stosowania rozwiązań technicznych mających na celu zwalczanie nielegalnych treści i szkodliwych zachowań w sieci, a także propagowaniu współ-pracy i wymiany sprawdzonych rozwiązań wśród szerokiego gremium zainteresowanych stron na szczeblu lokalnym, regionalnym, europejskim i międzynarodowym(27).
45. Jest świadom potrzeb sektora oświaty jako użytkownika funkcjonalnych usług szerokopasmowych oraz odbiorcy materiałów edukacyjnych z dziedziny technologii informacyjnych oraz umiejętności obsługi mediów w zakresie bezpiecznych treści internetowych. Podkreśla, że celem działań powinna być nie tylko ochrona dzieci, lecz również zaszczepienie w nich biegłości w bezpiecznym korzystaniu z internetu (upełnomocnienie użytkownika)(28).
46. Zaleca skoordynowanie działań badawczych w odpowiednich dziedzinach wewnątrz i na zewnątrz Unii oraz zdobycie wiedzy na temat sposobów korzystania przez obywateli z technologii internetowych, związanego z tym ryzyka oraz możliwych szkodliwych skutków stosowania tych technologii, z uwzględnieniem aspektów technicznych, psychologicznych i społecznych(29).
47. Jest zdania, że na szczeblu krajowym nie można miaro-dajnie ocenić powodzenia polityki nadzoru telekomunikacyjnego, ponieważ różnice w zakresie telekomunikacji i świadczenia usług istnieją nie tylko pomiędzy regionami UE, lecz również wewnątrz regionów, np. gęsto zaludnione miasta oraz obszary wiejskie w każdym regionie odbiegają znacznie od średnich krajowych(30).
48. Wzywa Komisję Europejską do lepszego monitorowania dostępności i jakości usług na niższym szczeblu geograficznym niż dotychczas, tak aby zwróciła ona większą uwagę na różnice między rynkami regionalnymi oraz aby zapewniła ich integracyjność(31).
Działania szczegółowe
49. Podkreśla, że wolna konkurencja w sektorze telekomunikacyjnym nie zapewnia równego dostępu i jednakowych usług we wszystkich regionach i podregionach. Przepisy dotyczące usługi powszechnej powinny być poddawane stałemu i aktywnemu przeglądowi w celu zagwarantowania prawdziwie powszechnego dostępu do społeczeństwa informacyjnego(32).
50. Proponuje włączenie usług szerokopasmowych do zakresu dyrektywy w sprawie usług powszechnych i wzywa krajowe organy regulacyjne do opracowania w sposób przejrzysty szeregu środków, uwzględnienia rozwoju technologii i prędkości, jak też szczegółowego wyznaczenia zasobów i sankcji, które posłużą wprowadzeniu w danym państwie członkowskim funkcjonalnego i otwartego internetu. Komitet przypomina Komisji, że władze lokalne i regionalne oraz użytkownicy końcowi w regionach nie powinni ponosić finansowych konsekwencji ani też radzić sobie z opóźnieniami ze strony operatorów, którzy czekają na ostateczne ustalenia dotyczące usług powszechnych w danym państwie członkowskim(33).
51. Proponuje wyraźnie określić parametry (gęstość zaludnienia, topografia, wydajność sieci, ukształtowanie terenu) w celu wskazania regionów, które w największym stopniu dotknięte są niedociągnięciami w funkcjonowaniu rynku.
52. Uważa, że w przyszłości wymagany poziom usługi powszechnej nie powinien zostać wyznaczony zbyt nisko, gdyż nie będzie wówczas spełniał aktualnych i przyszłych potrzeb użytkowników. Za punkt odniesienia należy przyjąć szybsze, funkcjonalne łącza internetowe, umożliwiające szybki postęp technologiczny w przyszłości. Powinno się zachęcać państwa członkowskie do ustanowienia bardziej restrykcyjnych wymogów w odniesieniu do usługi powszechnej na szczeblu krajowym zgodnie z art. 32 obowiązującej dyrektywy(34).
53. Dostrzega potrzebę określenia i przeanalizowania różnych modeli dostarczania łączy szerokopasmowych do budynków poprzez zastosowanie sieci otwartego dostępu biegnących z centrali telefonicznej.
54. Zachęca władze publiczne, w szczególności na szczeblu gminnym, do inwestowania w nowe sieci oraz obniżania kosztów robót inżynieryjnych poprzez ułatwianie dostępu do istniejących sieci przewodów, a także poprzez koordynowanie modernizacji z remontami i budową dróg lub innych obiektów, w szczególności związanych z siecią energetyczną i kanalizacyjną.
55. Wymaga udostępnienia infrastruktury przez władze publiczne i zakłady usług komunalnych poprzez uzbrojenie terenów pod inwestycje w odpowiednio pojemne ogólnodostępne sieci kanałów, a także opracowanie dokumentacji karto-graficznej istniejącej infrastruktury lub upublicznienie planów prac inżynieryjnych, a także oczekuje usprawnienia koordynacji pomiędzy dostawcami usług a właścicielami budynków w ramach wstępnego okablowania nowo powstających obiektów.
56. Uważa, że z tego względu należy szukać nowych, elastycznych rozwiązań, pozwalających na podjęcie w tych regionach skutecznych środków - czy to poprzez politykę wsparcia ekonomicznego dla budowy infrastruktury określoną na szczeblu lokalnym bądź regionalnym, ale koordynowaną na szczeblu krajowym lub unijnym, czy to poprzez wytyczne korygujące niedoskonałości rynku na wymienionych wyżej obszarach geograficznych, przy poszanowaniu wspólnotowych zasad wolnej konkurencji(35).
57. Zaleca wspieranie i wymianę sprawdzonych rozwiązań(36) w zakresie inicjatyw władz lokalnych i regionalnych służących optymalnemu wykorzystaniu funduszy strukturalnych, EFRROW oraz pomocy publicznej w zakresie dostarczania i wykorzystywania łączy szerokopasmowych. Komitet Regionów wielokrotnie zwracał już uwagę, że takie podejście jest potrzebne i przynosi pozytywne rezultaty.
58. Wzywa Komisję do stosowania wskaźników regionalnej dostępności i wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych jako stałego źródła informacji, które będą przydatne i potrzebne do przyjęcia środków zapewniających społeczno-ekonomiczną i technologiczną konwergencję między regionami(37).
59. Wzywa do przedstawienia zdecydowanych propozycji wspierających interesy użytkowników i konsumentów w przypadku aktualizacji dyrektywy w sprawie usługi powszechnej(38).
60. Wzywa Komisję, aby zachęcała społeczeństwo do angażowania się w usprawnianie działań i usług administracyjnych poprzez ustanowienie stałego adresu internetowego, na który użytkownicy mogliby przysyłać uwagi i sugestie(39).
Bruksela, dnia 13 lutego 2009 r.
| Przewodniczący | |
| Komitetu Regionów | |
| Luc VAN DEN BRANDE |
______
(1) CdR 520/99 fin.
(2) CdR 5/2008 fin.
(3) CdR 520/99 fin.
(4) CdR 5/2008 fin.
(5) CdR 5/2008 fin, CdR 272/2006 fin.
(6) CdR 252/2005 fin.
(7) CdR 5/2008 fin.
(8) CdR 272/2006 fin.
(9) CdR 5/2008 fin.
(10) CdR 5/2008 fin.
(11) CdR 272/2006 fin.
(12) CdR 4/2008 fin.
(13) Kluczowa rola, jaką dostęp do usług szerokopasmowych odgrywa w wielu innych sektorach gospodarki i administracji publicznej, została podkreślona w poprzednich opiniach Komitetu Regionów; zob.: opinia Komitetu Regionów z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie niwelowania różnic w dostępie do łączy szerokopasmowych i planu działania na rzecz administracji elektronicznej w ramach inicjatywy i2010, Dz.U. C 146 z 30.6.2007, s. 63-68, pkt 1.3-1.5; opinia Komitetu Regionów z dnia 13 kwietnia 2000 r. (przypis 1), pkt 2.3.
(14) CdR 272/2006 fin.
(15) CdR 5/2008 fin.
(16) CdR 272/2006 fin.
(17) CdR 272/2006 fin.
(18) CdR 274/2000 fin.
(19) CdR 252/2005 fin.
(20) CdR 94/2008 fin.
(21) CdR 5/2008 fin.
(22) CdR 272/2006 fin.
(23) IDATE, maj 2006 r.: zob. załącznik.
(24) CdR 252/2005 fin.
(25) CdR 252/2005 fin.
(26) CdR 4/2008 fin.
(27) CdR 174/2008 fin.
(28) CdR 174/2008 fin.
(29) CdR 174/2008 fin.
(30) CdR 52/2001 fin.
(31) CdR 274/2000 fin.
(32) CdR 520/99 fin.
(33) CdR 272/2006 fin.
(34) CdR 274/2000 fin.
(35) CdR 272/2006 fin.
(36) http://www.broadband-europe.eu.
(37) CdR 5/2008 fin.
(38) CdR 274/2000 fin.
(39) CdR 272/2006 fin.