Opinia "Pakiet reform telekomunikacyjnych".

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.257.51

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 października 2008 r.

Opinia Komitetu Regionów "Pakiet reform telekomunikacyjnych"

(2008/C 257/10)

(Dz.U.UE C z dnia 9 października 2008 r.)

KOMITET REGIONÓW
-	pragnie zapewnić to, aby nowe ramy regulacyjne nie miały negatywnego wpływu na cele polityki kulturalnej i medialnej państw członkowskich i uwzględniały specyficzne potrzeby na obszarach wiejskich, słabo zaludnionych, w regionach najbardziej oddalonych, w dużych zespołach miejskich, a także potrzeby mniejszości kulturowych lub etnicznych;
-	sprzeciwia się środkom harmonizacji zarządzania widmem częstotliwości radiowych zaproponowanym przez Komisję Europejską; państwa członkowskie powinny zachować uprawnienia, jednocześnie zapewniając zgodność z porozumieniami międzynarodowymi; obejmuje to gwarantowanie dość szerokiego zakresu pasma dla nadawców transmisji radiowej, aby mogli wypełniać swą misję nadawczą;
-	odrzuca nowy zaproponowany środek naprawczy w formie funkcjonalnego rozdzielenia operacji i prawo sprzeciwu Komisji wobec pewnych środków korygujących podejmowanych przez krajowe organy regulacyjne; nawołuje krajowe organy regulacyjne do uwzględniania regionalnych różnic kulturowych lub językowych podczas analizy i określania odpowiednich rynków;
-	docenia wysiłki Komisji zmierzające do zapewnienia lepszej ochrony konsumentów oraz praw użytkowników, zwłaszcza poprzez zapewnianie konsumentom większej ilości informacji na temat cen i warunków świadczenia usług, poprawę ochrony danych i bezpieczeństwa oraz ułatwianie dostępu do usług, w tym dostępu do służb ratunkowych; niemniej wyraża zaniepokojenie ewentualnymi skutkami finansowymi i ekonomicznymi tych propozycji dla operatorów sieci regionalnych lub lokalnych;
-	uważa, że utworzenie Europejskiego Urzędu ds. Rynku Łączności Elektronicznej, w połączeniu ze znacznym przeniesieniem uprawnień do regulacji rynku z poziomu państw członkowskich na poziom Komisji Europejskiej, doprowadzi do braku równowagi w podziale uprawnień między krajowymi a europejskimi władzami regulacyjnymi; dlatego też opowiada się za ustanowieniem Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego, co osadziłoby obecną Europejską Grupę Regulatorów w prawie europejskim.

Sprawozdawca: Marc SCHAEFER (LU/PSE), Członek Rady Miejskiej Vianden
Teksty źródłowe
"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa"
Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej, 2002/19/WE w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej oraz wzajemnych połączeń i 2002/20/WE w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej
COM(2007) 697 wersja ostateczna - 2007/0247 (COD)
"Dyrektywa dotycząca obywateli"
Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników oraz dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów
COM(2007) 698 wersja ostateczna - 2007/0248 (COD)
Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Urząd ds. Rynku Łączności Elektronicznej
COM(2007) 699 wersja ostateczna - 2007/0249 (COD)
Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów - Pełne wykorzystanie potencjału dywidendy cyfrowej w Europie: wspólne podejście do zagospodarowania zakresów częstotliwości zwolnionych w wyniku przejścia na nadawanie cyfrowe
COM(2007) 700 wersja ostateczna

I. ZALECENIA POLITYCZNE

KOMITET REGIONÓW

1. Pochwala przyświecający Komisji cel, jakim jest otwarcie rynków telekomunikacji na konkurencję i zachęcenie do inwestycji w sieci szerokopasmowe (bez względu na technologie: stałe, mobilne, satelitarne), podobnie jak cel dotyczący zapewnienia optymalnego zarządzania widmem częstotliwości na rynku wewnętrznym, również w kontekście digitalizacji usług audiowizualnych.

2. Ma obowiązek dopilnować, aby nowe ramy prawne nie zawierały środków, które mogą mieć negatywny wpływ na cele polityki kulturalnej i medialnej różnych państw członkowskich.

3. Ma również obowiązek dopilnować, aby podczas tworzenia nowych mechanizmów regulacyjnych (zwłaszcza w kwestii zarządzania widmem częstotliwości) zostały uwzględnione interesy mniejszości kulturowych lub etnicznych, a także potrzeby regionów.

4. Pragnie, aby proponowane ramy regulacyjne zawierały mechanizmy sprzyjające rozwojowi dostępu do szerokopasmowego internetu na obszarach wiejskich lub słabo zaludnionych, a także w regionach najbardziej oddalonych. W tym kontekście trzeba jednak mieć na uwadze fakt, iż może zaistnieć potrzeba dokonywania przez władze lokalne i regionalne inwestycji w rozbudowę TIK i infrastruktury, co dotyczy zwłaszcza dużych zespołów miejskich.

5. Docenia wysiłki Komisji zmierzające do zapewnienia lepszej ochrony konsumentów, zwłaszcza w kwestii ochrony danych i bezpieczeństwa, a także sprawiedliwszego dostępu wszystkich grup użytkowników, w tym również osób niepełnosprawnych do usług łączności elektronicznej i do służb ratunkowych, lecz wyraża zaniepokojenie skutkami finansowymi i ekonomicznymi, jakie mogą przynieść propozycje Komisji, zwłaszcza w przypadku operatorów sieci regionalnych lub lokalnych.

6. Docenia wysiłki Komisji zmierzające do rozwoju usług ogólnoeuropejskich, lecz pod warunkiem, że zostaną przy tym uwzględnione różnice krajowe i regionalne oraz potrzeby technologiczne i gospodarcze najsłabszych ekonomicznie podmiotów.

7. Zwraca uwagę Komisji na różnorodność geograficzną rynków krajowych i regionalnych, a nawet lokalnych, która może wymagać zróżnicowanych i różnorodnych mechanizmów i procedur regulacyjnych, na przykład segmentacji geograficznej.

8. Wyraża sceptycyzm co do wartości dodanej niektórych nowych środków, które obejmowałyby wszystkie państwa członkowskie niezależnie od ich sytuacji i postępów dokonanych w skali kraju czy regionu. Pomysł przeniesienia większych uprawnień na szczebel wspólnotowy w kontekście regulacji rynków telekomunikacji i zarządzania widmem częstotliwości wywołuje w istocie poważne zaniepokojenie KR-u.

9. Uważa, że propozycje Komisji otwierają drogę do bardziej spójnego stosowania zasad UE, aby doprowadzić do realizacji jednolitego rynku łączności elektronicznej.

"Dyrektywa w sprawie lepszego stosowania prawa"

10. Pochwala zalecenie Komisji⁽¹⁾ dotyczące znacznego zmniejszenia liczby rynków regulowanych ex-ante, co sprawiłoby, że regulacja, tam gdzie byłaby niezbędna, stałaby się skuteczniejsza i prostsza dla operatorów i krajowych organów regulacyjnych.

11. Docenia propozycje Komisji dotyczące wprowadzenia skuteczniejszych mechanizmów koordynacji i harmonizacji ram regulacyjnych różnych państw członkowskich, a także procesu koordynacji, negocjacji i konsultacji między różnymi krajowymi organami regulacyjnymi.

12. Podziela opinię Komisji, że efektywne zarządzanie widmem częstotliwości radiowych ma duże znaczenie dla ułatwienia dostępu operatorom i promowania innowacji oraz różnorodności kulturowej.

13. Podziela opinię Komisji o potrzebie zapewnienia kolokacji i współużytkowania urządzeń przez przedsiębiorstwa udostępniające sieci łączności elektronicznej, o ile takie współużytkowanie będzie możliwe technicznie, a jego koszty będą mogły być dzielone sprawiedliwie.

14. Popiera punkt widzenia Komisji w sprawie znaczenia harmonizacji przydziału numerów w obrębie Wspólnoty, jeżeli będzie to sprzyjać funkcjonowaniu rynku wewnętrznego albo rozwojowi usług ogólnoeuropejskich. Jednakże KR uważa, że państwa członkowskie posiadają większe kompetencje do powzięcia wszelkich środków zmierzających do tego rodzaju harmonizacji, którą można osiągnąć w ramach obecnej "europejskiej grupy regulatorów".

15. Uważa, że państwa członkowskie powinny posiadać wyłączną kompetencję w zakresie definiowania przydziału pasma częstotliwości w przypadku usług mogących zapewnić różnorodność językową i kulturową oraz zapewniać pluralizm mediów.

16. Uważa, że nie należy narzucać rozdziału funkcjonalnego jako dodatkowego środka sprzyjającego liberalizacji rynków; wyraża opinię, że konkurencja opierająca się na infrastrukturze jest najbardziej skuteczna, a istniejące ramy regulacyjne już umożliwiają zastosowanie środków rozdziału, w tym również rozdział funkcjonalny.

17. Uważa, że należy zachować wszystkie odniesienia do procedur przewidzianych w umowach międzynarodowych, jeżeli chodzi o zarządzanie widmem częstotliwości, gdyż umowy te już istnieją a ich zasięg regulacyjny wykracza poza ramy Unii Europejskiej.

"Dyrektywa dotycząca obywateli"

18. Popiera wysiłki Komisji prowadzące do wzmocnienia i poprawy ochrony konsumentów i praw użytkowników w sektorze łączności elektronicznej poprzez - między innymi -zapewnianie konsumentom większej ilości informacji na temat cen i warunków świadczenia usług oraz ułatwianie osobom niepełnosprawnym dostępu do usług łączności elektronicznej, w tym dostępu do służb ratunkowych, oraz korzystania z nich.

19. Docenia propozycje zmierzające do poprawy w zakresie ochrony prywatności i danych osobowych w sektorze łączności elektronicznej, w szczególności dzięki wzmocnionym przepisom dotyczącym bezpieczeństwa i usprawnionym mechanizmom wprowadzania ich w życie.

20. Zwraca uwagę Komisji na potrzeby konsumentów w regionach wiejskich lub słabych gospodarczo czy też w regionach trudnodostępnych pod względem geograficznym, najbardziej oddalonych lub słabo zaludnionych.

21. Zwraca uwagę Komisji na fakt, że niektóre środki zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa sieci i ochrony konsumentów wymagają koordynacji i wdrażania raczej na szczeblu międzynarodowym niż wspólnotowym.

22. Zwraca uwagę Komisji na fakt, że niektóre środki proponowane w tej dyrektywie wymagają znacznych inwestycji w infrastrukturę techniczną (np. w przypadku dostępu do jednego europejskiego numeru alarmowego lub lokalizowania dzwoniącego), które mogą być zbyt obciążające dla usługodawców o niewielkim zasięgu, na przykład operatorów lokalnych lub regionalnych.

23. Docenia wysiłki Komisji zmierzające do promowania możliwości przenoszenia numerów między sieciami stacjonarnymi i komórkowymi.

24. Pragnie zwrócić uwagę Komisji na specyficzne potrzeby regionów wiejskich, w których często występuje bardzo ograniczona infrastruktura opierająca się na jednej sieci tradycyjnego operatora i uważa, że należy przewidzieć specjalne środki, np. poprzez fundusze strukturalne przeznaczone dla tych regionów. Pragnie również zwrócić uwagę na ograniczenia strukturalne i dodatkowe koszty komunikacji elektronicznej, z którymi muszą się stale borykać regiony najbardziej oddalone. Z tego względu należy rozważyć specjalne środki w celu stworzenia obywatelom tych obszarów takich samych warunków, jakie panują w pozostałej części kontynentu europejskiego.

25. Uważa, że zasady "must-carry" w przypadku usług transmisji radiowej powinny zostać rozszerzone na wszystkie dodatkowe usługi i regularnie weryfikowane.

"Europejski Urząd ds. Rynku Łączności Elektronicznej"

26. Uważa, że utworzenie Europejskiego Urzędu ds. Rynku Łączności Elektronicznej, który de facto stanowiłby dodatek do obecnego układu instytucjonalnego dotyczącego uregulowania rynków łączności elektronicznej, nie jest zgodny z zasadą pomocniczości i proporcjonalności, a ponadto zamiast ułatwiać proces, który jest przedmiotem pakietu wniosków, niesie on ze sobą ryzyko zwiększenia stopnia złożoności.

27. Popiera zatem utworzenie Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego. Organ taki mógłby przejąć wiele funkcji przedstawionych we wniosku dotyczącym Europejskiego Urzędu ds. Rynku Łączności Elektronicznej (EECMA) oraz przejąć wiele zadań, które w projekcie wniosku Komisji przydzielono temu urzędowi bez nadania mu charakteru agencji, unikając w ten sposób niektórych potencjalnych problemów związanych z EECMA.

II. ZALECANE POPRAWKI

Poprawka 1

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 2 litera e), art. 2, dodanie do punktu s)

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka KR-u

s) "szkodliwe zakłócenia": oznaczają zakłócenia, które zagrażają funkcjonowaniu usług radionawigacyjnych albo innych usług związanych z bezpieczeństwem albo które w inny sposób poważnie pogarszają, utrudniają lub wielokrotnie przerywają usługę radiokomunikacyjną funkcjonującą zgodnie z właściwymi przepisami wspólnotowymi lub krajowymi;

Uzasadnienie

Zarządzanie widmem częstotliwości jest szeroko regulowane międzynarodowymi porozumieniami i planami częstotliwości funkcjonującymi na poziomie Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) i Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU). Jest to szczególnie ważne w przypadku usług transmisji radiowej i telewizyjnej (np. GE-06). Należy zatem zmienić definicję "szkodliwych zakłóceń".

Poprawka 2

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 8, zmiana artykułu 8

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
a) W ust. 1 drugi akapit otrzymuje brzmienie:	a) W ust. 1 drugi akapit otrzymuje brzmienie:
"O ile art. 9 w odniesieniu do częstotliwości radiowych nie stanowi inaczej, państwa członkowskie uwzględniają potrzebę zagwarantowania neutralności technologicznej regulacji i zapewniają, że przy wykonywaniu zadań prawnych określonych w niniejszej dyrektywie i w dyrektywach szczegółowych, w szczególności tych związanych z zapewnieniem skutecznej konkurencji, krajowe organy regulacyjne postępują analogicznie."	"O ile art. 9 w odniesieniu do częstotliwości radiowych nie stanowi inaczej, państwa członkowskie uwzględniają potrzebę zagwarantowania neutralności technologicznej regulacji i zapewniają, że przy wykonywaniu zadań prawnych określonych w niniejszej dyrektywie i w dyrektywach szczegółowych, w szczególności tych związanych z zapewnieniem skutecznej konkurencji, krajowe organy regulacyjne postępują analogicznie, gwarantując jednocześnie pluralizm mediów i kultur."
b) W ust. 2 litery a) i b) otrzymują brzmienie:	b) W ust. 2 litery a) i b) otrzymują brzmienie:
"a) zapewniając, by użytkownicy, w tym użytkownicy niepełnosprawni, użytkownicy w podeszłym wieku, i użytkownicy ze szczególnymi potrzebami społecznymi czerpali maksymalne korzyści z różnorodności, ceny i jakość usług;	"a) zapewniając, by użytkownicy, w tym użytkownicy niepełnosprawni, użytkownicy w podeszłym wieku, i użytkownicy ze szczególnymi potrzebami społecznymi czerpali maksymalne korzyści z różnorodności, ceny i jakość usług;
b) zapewniając, że nie występuje zniekształcenie czy ograniczenie konkurencji w sektorze łączności elektronicznej, w szczególności w odniesieniu do dostarczania treści;"	b) zapewniając, że nie występuje zniekształcenie czy ograniczenie konkurencji w sektorze łączności elektronicznej, w szczególności w odniesieniu do dostarczania treści;"
c) W ust. 3 litera d) otrzymuje brzmienie:	c) W ust. 3 litera d) otrzymuje brzmienie:
"d) współpracując z Komisją i Urzędem w celu rozwoju spójnych praktyk regulacyjnych i spójnego stosowania niniejszej dyrektywy oraz dyrektyw szczegółowych."	"d) współpracując z Komisją i Urzędem w celu rozwoju spójnych praktyk regulacyjnych i spójnego stosowania niniejszej dyrektywy oraz dyrektyw szczegółowych."
d) W ust. 4 litera e) otrzymuje brzmienie:	d) W ust. 4 litera e) otrzymuje brzmienie:
"e) uwzględniając potrzeby określonych grup społecznych, w szczególności użytkowników niepełnosprawnych, użytkowników w podeszłym wieku i użytkowników ze szczególnymi potrzebami społecznymi;"	"e) uwzględniając potrzeby określonych grup społecznych, w szczególności użytkowników niepełnosprawnych, użytkowników w podeszłym wieku i użytkowników ze szczególnymi potrzebami społecznymi, a także mniejszości etnicznych, społecznych lub kulturowych odpowiednio z obszarów wiejskich lub słabo zaludnionych;"
(...)	(...)

Uzasadnienie

Należy również uwzględnić pluralizm kultur i mediów, a także potrzeby mniejszości językowych, etnicznych, społecznych lub regionalnych.

Jeżeli chodzi o wykreślenie odniesienia do Urzędu, które Komisja uwzględniła we wniosku dotyczącym rozporządzenia COM(2007) 699 wersja ostateczna- 2007/0249 (COD), zobacz poprawkę 20 poniżej.

Poprawka 3

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 9, nowa wersja artykułu 9

Uzasadnienie

Środki i procedury zarządzania widmem częstotliwości określone w decyzji o spektrum radiowym (676/ 2002/UE) umożliwiają realistyczne i sprawiedliwe zarządzanie widmem częstotliwości przy poszanowaniu neutralności technologicznej i neutralności usług.

Należy przestrzegać porozumień istniejących na poziomie Europejskiej Konfederacji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT) i Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU). Już teraz wspomniane porozumienia umożliwiają skuteczne używanie pasma częstotliwości.

Należy przewidzieć środki zapewniające ochronę i promocję usług, które umożliwiają rozwój różnorodności kulturowej i językowej, a także pluralizmu mediów. Między innymi chodzi o zagwarantowanie dostępu do pasma radiowego dla usług transmisji radiowej, a także usług łączności elektronicznej oferowanych na szczeblu regionalnym i lokalnym.

Państwa członkowskie muszą nadzorować zarządzanie widmem częstotliwości na szczeblu krajowym. Chodzi tutaj między innymi o zagwarantowanie dość szerokiego zakresu pasma dla usług transmisji radiowej, aby mogły wypełniać misję nadawczą.

Poprawka 4

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 10, dodanie artykułu 9a

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 9a	skreślić art. 9a
Przegląd ograniczeń istniejących praw
1. Przez okres pięciu lat od [ dnia 1 stycznia 2010 r.] państwa członkowskie zapewniają posiadaczom praw użytkowania częstotliwości radiowych przyznanych przed tą datą możliwość złożenia wniosku do właściwego krajowego organu regulacyjnego o ponowną ocenę ograniczeń ich praw zgodnie z art. 9 ust. 3 i ust. 4.
Przed podjęciem decyzji właściwy krajowy organ regulacyjny zawiadamia posiadacza prawa o swojej ocenie ograniczeń, wskazując zakres prawa po ponownej ocenie, zapewniając przy tym odpowiednią ilość czasu na wycofanie wniosku.
Jeżeli posiadacz prawa wycofa swój wniosek, jego prawo pozostanie niezmienione do chwili wygaśnięcia lub do końca okresu 5 lat, jeżeli nastąpi on wcześniej.
2. W przypadku, gdy posiadacz prawa, o którym mowa w ust. 1, świadczy usługi w zakresie nadawania audycji radiowych lub telewizyjnych i prawo użytkowania częstotliwości radiowych zostało mu przyznane w celu wypełnienia określonego celu interesu ogólnego, wniosek o ponowną ocenę może zostać złożony wyłącznie w odniesieniu do tej części częstotliwości radiowych, które są niezbędne do wypełnienia tego celu. Część częstotliwości radiowych, która stanie się niepotrzebna do wypełnienia tego celu w wyniku zastosowania art. 9 ust. 3 i ust. 4, podlega procedurze nowego przydziału praw, zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy o zezwoleniach.
3. Po pięcioletnim okresie, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują wszelkie właściwe środki, aby zapewnić obowiązywanie art. 9 ust. 3 i ust. 4 w stosunku do wszelkich pozostałych rozdzieleń i przydziałów częstotliwości radiowych, które istniały w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
4. W ramach wdrażania postanowień niniejszego artykułu państwa członkowskie podejmują właściwe środki w celu zagwarantowania uczciwej konkurencji.

Uzasadnienie

Powyższy artykuł nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. Posiadacze praw do świadczenia usług oferowanych wyłącznie w jednym państwie członkowskim, a nawet w jednym regionie tego państwa, nie powinni podlegać decyzjom dotyczącym zarządzania widmem częstotliwości na szczeblu wspólnotowym.

Poprawka 5

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 10, dodanie artykułu 9b

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 9b	skreślić art. 9b
Przeniesienie indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych
1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość przekazania lub dzierżawienia przez przedsiębiorstwa na rzecz innych przedsiębiorstw indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych w pasmach, wobec których przewidziano to w ramach środków wykonawczych przyjętych zgodnie z art. 9c, bez uprzedniej zgody krajowego organu regulacyjnego.
W przypadku innych pasm państwa członkowskie mogą również ustanowić możliwość przekazania lub dzierżawienia przez przedsiębiorstwa na rzecz innych przedsiębiorstw indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych.
2. Państwa członkowskie zapewniają, by zamiar przedsiębiorstw przekazania praw użytkowania częstotliwości radiowych był zgłaszany krajowym organom regulacyjnym odpowiedzialnym za rozdział widma, a także by był on upubliczniony. Jeżeli użytkowanie częstotliwości radiowych zostało zharmonizowane w wyniku wdrożenia decyzji o spektrum radiowym lub innych środków przyjętych na szczeblu Wspólnoty, każde takie przekazanie powinno spełniać wymagania takiego zharmonizowanego użytkowania.

Uzasadnienie

Artykuł nie wnosi faktycznej wartości dodanej w porównaniu z obecnym systemem, który przewiduje możliwość przeniesienia lub podnajmowania indywidualnych praw do używania pasma radiowego na zasadzie dobrowolności.

Poprawka 6

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 10, dodanie artykułu 9c

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 9c	skreślić art. 9c
Środki harmonizacji zarządzania częstotliwością radiową
Aby przyczynić się do rozwoju rynku wewnętrznego, w celu realizacji zasad określonych w niniejszym artykule, Komisja może przyjąć właściwe środki wykonawcze, w celu:
a) zharmonizowania identyfikacji pasm których prawa użytkowania mogą być przekazywane lub dzierżawione pomiędzy przedsiębiorstwami;
b) zharmonizowania warunków dołączonych do takich praw oraz warunków, procedur, limitów, ograniczeń, wycofań i zasad przejściowych stosowanych wobec takich przekazań lub dzierżaw;
c) zharmonizowania szczegółowych środków mających na celu zapewnienie uczciwej konkurencji przy przekazywaniu indywidualnych praw;
d) stworzenia wyjątku od zasady neutralności usług lub technologii, a także zharmonizowania zakresu i charakteru wszelkich wyjątków od tych zasad zgodnie z art. 9 ust. 3 i 4, innych niż wyjątki mające na celu zapewnienie wspierania różnorodności kulturowej i językowej oraz pluralizmu mediów.
Te środki, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 22 ust. 3. Z uwagi na szczególnie pilny charakter sprawy Komisja może zastosować tryb pilny określony w art. 22 ust. 4. We wdrażaniu przepisów niniejszego ustępu Komisję może wspierać Urząd zgodnie z art. 10 rozporządzenia [.../WE].

Uzasadnienie

KR uważa, że zasadnicze znaczenie ma włączenie Europejskiej Konferencji Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych (CEPT), Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU) i Komitetu ds. Łączności Elektronicznej (ECC) we wszystkie środki zapewniające harmonizację widma częstotliwości, tak jak obecnie ma to miejsce.

Poprawka 7

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 11 litera b), artykuł 10, nowa wersja ustępu 4

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Państwa członkowskie wspierają proces harmonizacji zasobów numeracyjnych w obrębie Wspólnoty, jeżeli będzie to sprzyjać funkcjonowaniu rynku wewnętrznego albo rozwojowi usług ogólnoeuropejskich. Komisja może podjąć odpowiednie techniczne środki wykonawcze w tym zakresie, co może obejmować ustanowienie zasad taryfowych dotyczących określonych numerów lub zakresów numerów. Środki wykonawcze mogą nakładać na Urząd określone obowiązki związane z ich stosowaniem.	Państwa członkowskie wspierają proces harmonizacji zasobów numeracyjnych w obrębie Wspólnoty, jeżeli będzie to sprzyjać funkcjonowaniu rynku wewnętrznego albo rozwojowi usług ogólnoeuropejskich. Komisja może podjąć odpowiednie techniczne środki wykonawcze w tym zakresie, co może obejmować ustanowienie zasad taryfowych dotyczących określonych numerów lub zakresów numerów. Środki wykonawcze mogą nakładać na Urząd określone obowiązki związane z ich stosowaniem.
Środki mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączona z kontrolą, o której mowa w art. 22 ust. 3. Z uwagi na szczególnie pilny charakter sprawy Komisja może zastosować tryb pilny określony w art. 22 ust. 4.	Środki mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączona z kontrolą, o której mowa w art. 22 ust. 3. Z uwagi na szczególnie pilny charakter sprawy Komisja może zastosować tryb pilny określony w art. 22 ust. 4.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie są najbardziej kompetentne i poinformowane, aby podejmować wszelkie konieczne środki techniczne.

Poprawka 8

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 13, nowa wersja artykułu 12

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 12	Artykuł 12
Kolokacja oraz współużytkowanie urządzeń przez przedsiębiorstwa udostępniające sieci łączności elektronicznej	Kolokacja oraz współużytkowanie urządzeń przez przedsiębiorstwa udostępniające sieci łączności elektronicznej
1. Jeżeli na podstawie przepisów prawa krajowego przedsiębiorstwo udostępniające sieci łączności elektronicznej ma prawo instalowania urządzeń na, nad albo pod własnością prywatną albo państwową lub jeżeli może ono korzystać z procedury wywłaszczenia lub użytkowania nieruchomości, krajowe organy regulacyjne mogą nakazać współużytkowanie tych urządzeń lub nieruchomości, w tym z wejść do budynków, masztów, anten, przewodów, studzienek i szafek ulicznych.	1. Jeżeli na podstawie przepisów prawa krajowego przedsiębiorstwo udostępniające sieci łączności elektronicznej ma prawo instalowania urządzeń na, nad albo pod własnością prywatną albo państwową lub jeżeli może ono korzystać z procedury wywłaszczenia lub użytkowania nieruchomości, krajowe organy regulacyjne mogą nakazać współużytkowanie tych urządzeń lub nieruchomości, w tym z wejść do budynków, masztów, anten, przewodów, studzienek i szafek ulicznych, o ile takie środki są technicznie możliwe do zrealizowania.
2. Państwa członkowskie mogą nakazać, aby posiadacze praw, o których mowa w ust. 1, współużytkowali urządzenia lub nieruchomości (w tym fizyczną kolokację), albo przyjąć środki zmierzające do ułatwienia koordynacji robót publicznych w celu ochrony środowiska, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego albo dla osiągnięcia celów planowania przestrzennego, wyłącznie po upływie odpowiedniego terminu wyznaczonego dla przeprowadzenia konsultacji publicznych, podczas których wszystkie zainteresowane strony będą mogły wyrazić swoje stanowisko. Takie wspólne korzystanie albo działania koordynacyjne mogą wiązać się z ustanowieniem reguł dotyczących podziału kosztów współużytkowania urządzeń lub nieruchomości."	2. Państwa członkowskie mogą nakazać, aby posiadacze praw, o których mowa w ust. 1, współużytkowali urządzenia lub nieruchomości (w tym fizyczną kolokację), albo przyjąć środki zmierzające do ułatwienia koordynacji robót publicznych w celu ochrony środowiska, zdrowia publicznego, bezpieczeństwa publicznego albo dla osiągnięcia celów planowania przestrzennego, wyłącznie po upływie odpowiedniego terminu wyznaczonego dla przeprowadzenia konsultacji publicznych, podczas których wszystkie zainteresowane strony będą mogły wyrazić swoje stanowisko. Takie wspólne korzystanie albo działania koordynacyjne mogą wiązać się z ustanowieniem reguł dotyczących podziału kosztów współużytkowania urządzeń lub nieruchomości."
3. Środki przyjęte przez krajowy organ regulacyjny zgodnie z ust. 1 powinny być obiektywne, przejrzyste i proporcjonalne.	3. Środki przyjęte przez krajowy organ regulacyjny zgodnie z ust. 1 powinny być obiektywne, przejrzyste i proporcjonalne i muszą umożliwiać sprawiedliwy podział kosztów.

Uzasadnienie

Podział kosztów w przypadku wymienionych środków musi być sprawiedliwy. Należy również upewnić się, że takie środki są technicznie możliwe i zapewniają konsumentom faktyczne korzyści. Na przykład współużytkowanie kablowych linii przesyłowych przez różnych użytkowników znacznie ogranicza różnorodność usług dostępnych dla konsumentów.

Poprawka 9

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE(dyrektywy ramowej), punkt 16 litera c), artykuł 15, nowa wersja ustępu 3

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka KR-u

3. Uwzględniając przede wszystkim treść zalecenia oraz wytycznych, krajowe organy regulacyjne definiują odnośne rynki stosownie do okoliczności krajowych, a w szczególności odnośne rynki geograficzne na ich terytorium, zgodnie z zasadami prawa konkurencji. Krajowe organy regulacyjne postępują zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 6 oraz 7, zanim zdefiniują rynki różne od tych, które zostały zdefiniowane w zaleceniu.

3. Uwzględniając przede wszystkim treść zalecenia oraz wytycznych, krajowe organy regulacyjne definiują odnośne rynki stosownie do okoliczności krajowych lub regionalnych, a w szczególności odnośne rynki geograficzne na ich terytorium, zgodnie z zasadami prawa konkurencji. Krajowe organy regulacyjne postępują zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 6 oraz 7, zanim zdefiniują rynki różne od tych, które zostały zdefiniowane w zaleceniu.

Uzasadnienie

Należy uwzględnić nie tylko różnice krajowe, lecz również regionalne.

Poprawka 10

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 17 litera a), artykuł 16, nowa wersja ustępu 1

Tekst proponowany przez Komisję

Poprawka KR-u

1. Krajowe organy regulacyjne przeprowadzają analizę odnośnych rynków wymienionych w zaleceniu, uwzględniając przede wszystkim treść wytycznych. Państwa członkowskie zapewniają, by taka analiza została przeprowadzona w miarę potrzeby we współpracy z krajowymi organami odpowiedzialnymi za ochronę konkurencji.

Uzasadnienie

Należy przewidzieć i umożliwiać realizację badań lokalnych i regionalnych.

Poprawka 11

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 1- zmiany do dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), punkt 20, nowa wersja artykułu 19

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 19	skreślić nową wersję art. 19
Procedury harmonizacji
1. Bez uszczerbku dla art. 9 niniejszej dyrektywy oraz art. 6 i 8 dyrektywy 2002/20/WE (dyrektywy o zezwoleniach), jeżeli Komisja stwierdzi, że rozbieżności we wdrażaniu przez krajowe organy regulacyjne zadań regulacyjnych określonych w niniejszej dyrektywie i dyrektywach szczegółowych mogą stworzyć barierę wejścia na rynek wewnętrzny, może ona wydać zalecenie lub decyzję odnośnie do zharmonizowanego stosowania przepisów niniejszej dyrektywy i dyrektyw szczegółowych dla lepszej realizacji celów określonych w art. 8, uwzględniając przede wszystkim opinię Urzędu, o ile zostanie wydana. (...)

Uzasadnienie

Nowa wersja art. 19 powinna zostać skreślona lub przynajmniej zasadniczo zmieniona. Zdaniem KR-u urząd kilkakrotnie wymieniony w ustępie stoi w sprzeczności z zasadą pomocniczości i proporcjonalności.

Poprawka 12

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 2 - zmiany do dyrektywy 2002/19/WE (dyrektywy o dostępie), punkt 9, dodanie artykułu 13a

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 13a	skreślić art. 13a
Rozdział funkcjonalny
1. Krajowy organ regulacyjny może nałożyć na zintegrowane wertykalnie przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami art. 8, a w szczególności z drugim akapitem art. 8 ust. 3, obowiązek umieszczenia działalności związanej z hurtowym zapewnianiem produktów dostępu w niezależnie działającej jednostce organizacyjnej przedsiębiorstwa. (...)

Uzasadnienie

KR uważa, że konkurencja oparta na infrastrukturze i rynku jest najskuteczniejsza. Rozdział funkcjonalny powinien zatem stanowić wyłącznie środek ostateczny, w przypadku gdy wszystkie inne środki lub porozumienia handlowe nie przyniosłyby skutku. Obecne uregulowania umożliwiają krajowym organom regulacyjnym zastosowanie takiego ostatecznego środka.

Poprawka 13

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 3 - zmiany do dyrektywy 2002/20/WE (dyrektywy o zezwoleniach), punkt 3, nowa wersja artykułu 5

Uzasadnienie

Wydaje się, że aktualny system określający zasady dotyczące ogólnych zezwoleń i zobowiązań związanych z indywidualnymi licencjami funkcjonuje dobrze. Nowe propozycje wydają się dość złożone, a nawet niejasne.

Poprawka 14

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 3 - zmiany do dyrektywy 2002/20/WE (dyrektywy o zezwoleniach), punkt 5, dodanie artykułu 6b

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 6b	Artykuł 6b
Wspólna procedura selekcji dla wydawania praw	Wspólna procedura selekcji dla wydawania praw
1. Techniczny środek wykonawczy, o którym mowa w ust. 6a pkt 1 lit. f), może przewidywać złożenie przez Urząd propozycji w sprawie selekcji jednego lub większej liczby przedsiębiorstw, którym mogą zostać wydane indywidualne prawa użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów zgodnie z art. 12 rozporządzenia [...].	1. Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w dziedzinie promowania polityki kulturalnej i mediów, różnorodności kulturowej i językowej, a także pluralizmu mediów Ttechniczny środek wykonawczy, o którym mowa w ust. 6a pkt 1 lit. f), może przewidywać złożenie przez Urząd Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego propozycji w sprawie selekcji jednego lub większej liczby przedsiębiorstw świadczących usługi ogólnoeuropejskie lub usługi łączności elektronicznej, i którym mogą zostać wydane indywidualne prawa użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów zgodnie z art. 12 rozporządzenia [...].
W takich przypadkach środek wskazuje okres, w którym Urząd powinien zakończyć selekcję, procedurę, zasady i warunki dotyczące selekcji oraz szczegółowe dane dotyczące wszelkich opłat nakładanych na posiadaczy praw użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów, aby zapewnić optymalne użytkowanie widma lub zasobów numeracyjnych. Procedura selekcyjna powinna być otwarta, przejrzysta, niedyskryminacyjna i obiektywna.	W takich przypadkach środek wskazuje okres, w którym Urząd Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego powinien zakończyć selekcję, procedurę, zasady i warunki dotyczące selekcji oraz szczegółowe dane dotyczące wszelkich opłat nakładanych na posiadaczy praw użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów, aby zapewnić optymalne użytkowanie widma lub zasobów numeracyjnych. Procedura selekcyjna powinna być otwarta, przejrzysta, niedyskryminacyjna i obiektywna.
2. Uwzględniając przede wszystkim opinię Urzędu, Komisja przyjmuje środek dokonujący wyboru jednego lub większej liczby przedsiębiorstw, którym zostaną wydane indywidualne prawa użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów. Środek określa termin wydania takich praw użytkowania przez krajowe organy regulacyjne. Komisja postępuje zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14a ust 2.	2. Uwzględniając przede wszystkim opinię Urzędu, Uwzględniając opinię Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego, Komisja przyjmuje środek dokonujący wyboru jednego lub większej liczby przedsiębiorstw świadczących usługi ogólnoeuropejskie lub usługi łączności elektronicznej, i którym zostaną wydane indywidualne prawa użytkowania częstotliwości radiowych lub numerów. Środek określa termin wydania takich praw użytkowania przez krajowe organy regulacyjne. Komisja postępuje zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14a ust 2.

Uzasadnienie

Państwa członkowskie powinny posiadać wyłączną kompetencję w zakresie polityki kulturalnej i polityki medialnej, w szczególności w kwestii określania widma częstotliwości przydzielanego na potrzeby transmisji radiowych, a także indywidualnych licencji przyznawanych podmiotom świadczącym takie usługi.

W kwestii skreślenia odniesienia do urzędu, które Komisja uwzględniła we wniosku dotyczącym rozporządzenia COM(2007) 699 wersja ostateczna - 2007/0249 (COD), zobacz poprawkę 20 poniżej.

Poprawka 15

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", artykuł 3 - zmiany do dyrektywy 2002/20/WE (dyrektywy o zezwoleniach), punkt 7, skreślenie artykułu 8

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
(7) Skreśla się art. 8.	(7) Skreśla się art. 8.

Uzasadnienie

Artykuł 8 obecnej dyrektywy, który odnosi się do obowiązujących umów międzynarodowych, nie powinien zostać skreślony, lecz pozostawiony w niezmienionej formie.

Poprawka 16

"Dyrektywa w sprawie lepszego stanowienia prawa", załącznik II - dodanie załącznika II do dyrektywy 2002/20/WE (dyrektywa o zezwoleniach)

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Warunki, które mogą podlegać harmonizacji zgodnie z art. 6a ust. 1 lit. d)	Skreślić załącznik II
1) Warunki związane z prawami użytkowania częstotliwości radiowych:
a) okres obowiązywania praw użytkowania częstotliwości radiowych;
b) terytorialny zakres praw;
c) możliwość przekazywania praw innym użytkownikom częstotliwości radiowych, a także warunki i procedury z nimi związane;
d) sposób ustalania opłat za korzystanie z prawa użytkowania częstotliwości radiowych;
e) liczba praw użytkowania do przyznania każdemu przedsiębiorstwu;
f) warunki wymienione w części B załącznika I.
(...)

Uzasadnienie

Załącznik znacznie ogranicza uprawnienia państw członkowskich w dziedzinie zarządzania widmem częstotliwości i pomija ramy prawne obowiązujące na szczeblu międzynarodowym (Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny, ITU).

Poprawka 17

"Dyrektywa dotycząca obywateli", Artykuł 1 Zmiany do dyrektywy 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej), punkt 7, artykuł 9, nowa wersja ustępów 2 i 3

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
2. Państwa członkowskie mogą, z uwzględnieniem warunków krajowych, zażądać, aby wyznaczone przedsiębiorstwa zagwarantowały konsumentom opcjonalne taryfy lub pakiety, które odbiegają od tych, które zapewniają na normalnych warunkach handlowych, w szczególności w celu zadbania o to, żeby osoby z niskimi dochodami lub mające szczególne potrzeby społeczne nie rezygnowały z dostępu do lub korzystania z dostępu do sieci, o której mowa w art. 4 ust.1, lub usług określonych w art. 4 ust. 3 i art. 5, 6 i 7 objętych zakresem obowiązków świadczenia usługi powszechnej i świadczonych przez wyznaczone przedsiębiorstwa.	2. Państwa członkowskie mogą, z uwzględnieniem warunków krajowych, regionalnych lub lokalnych, zażądać, aby wyznaczone przedsiębiorstwa zagwarantowały konsumentom opcjonalne taryfy lub pakiety, które odbiegają od tych, które zapewniają na normalnych warunkach handlowych, w szczególności w celu zadbania o to, żeby osoby z niskimi dochodami lub mające szczególne potrzeby społeczne nie rezygnowały z dostępu do lub korzystania z dostępu do sieci, o której mowa w art. 4 ust.1, lub usług określonych w art. 4 ust. 3 i art. 5, 6 i 7 objętych zakresem obowiązków świadczenia usługi powszechnej i świadczonych przez wyznaczone przedsiębiorstwa.
3. Państwa członkowskie mogą - oprócz wszelkich przepisów stanowiących, że wyznaczone przedsiębiorstwa mają zapewniać specjalne opcje taryfowe lub stosować się do limitów cenowych lub uśredniania geograficznego, bądź podobnych programów - zapewnić wsparcie konsumentom zidentyfikowanym jako osoby o niskich dochodach, niepełnosprawne lub o szczególnych potrzebach społecznych.	3. Państwa członkowskie mogą - oprócz wszelkich przepisów stanowiących, że wyznaczone przedsiębiorstwa mają zapewniać specjalne opcje taryfowe lub stosować się do limitów cenowych lub uśredniania geograficznego, bądź podobnych programów - zapewnić wsparcie konsumentom zidentyfikowanym jako osoby o niskich dochodach, niepełnosprawne lub o szczególnych potrzebach społecznych w trudnodostępnych regionach geograficznych.

Uzasadnienie

KR pragnie zwrócić uwagę na potrzeby konsumentów w regionach słabo zaludnionych lub wiejskich.

Poprawka 18

"Dyrektywa dotycząca obywateli", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej), punkt 16, nowa wersja artykułu 26

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 26	Artykuł 26
Służby ratunkowe i jeden europejski numer alarmowy	Służby ratunkowe i jeden europejski numer alarmowy
1. Państwa członkowskie zapewniają, w uzupełnieniu wszelkich innych krajowych numerów alarmowych określonych przez krajowe organy regulacyjne, wszystkim użytkownikom końcowym usług, o których mowa w ust. 2, również użytkownikom publicznych automatów telefonicznych, możliwość bezpłatnego kontaktu ze służbami ratunkowymi bez konieczności korzystania z jakichkolwiek środków płatności, za pośrednictwem jednego europejskiego numeru alarmowego "112".	1. Państwa członkowskie zapewniają, w uzupełnieniu wszelkich innych krajowych numerów alarmowych określonych przez krajowe organy regulacyjne, wszystkim użytkownikom końcowym usług, o których mowa w ust. 2, również użytkownikom publicznych automatów telefonicznych, możliwość bezpłatnego kontaktu ze służbami ratunkowymi bez konieczności korzystania z jakichkolwiek środków płatności, za pośrednictwem jednego europejskiego numeru alarmowego "112".
2. Państwa członkowskie dopilnują, by przedsiębiorstwa świadczące usługi inicjowania krajowego i/lub międzynarodowego wywołania za pośrednictwem numeru lub numerów istniejących w krajowym lub międzynarodowym planie numeracji telefonicznej umożliwiały dostęp do służb ratunkowych.	2. Państwa członkowskie dopilnują, by przedsiębiorstwa krajowe lub ogólnoeuropejskie świadczące usługi inicjowania krajowego i/lub międzynarodowego wywołania za pośrednictwem numeru lub numerów istniejących w krajowym lub międzynarodowym planie numeracji telefonicznej umożliwiały dostęp do służb ratunkowych.
(...)	(...)

Uzasadnienie

Powyższy ustęp narzuca znaczne ograniczenia techniczne i w konsekwencji prowadzi do konieczności przeprowadzenia poważnych inwestycji, których podmioty działające na szczeblu lokalnym lub regionalnym nie będą w stanie sfinansować.

Poprawka 19

"Dyrektywa dotycząca obywateli", artykuł 1 - zmiany do dyrektywy 2002/22/WE (dyrektywa o usłudze powszechnej), punkt 19, artykuł 31, nowa wersja ustępu 1

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
1. Państwa członkowskie mogą nakładać racjonalnie uzasadnione obowiązki upowszechniania "must-carry" w odniesieniu do transmitowania określonych telewizyjnych i radiowych kanałów i usług dostępu na przedsiębiorstwa podlegające ich jurysdykcji, prowadzące sieci łączności elektronicznej wykorzystywane do rozpowszechniania audycji radiowych i telewizyjnych wśród ogółu obywateli, w przypadku gdy znacząca liczba użytkowników końcowych takich sieci wykorzystuje je jako swój główny sposób odbierania audycji radiowych i telewizyjnych. Takie obowiązki nakłada się jedynie w przypadkach koniecznych do zrealizowania jasno określonych celów związanych z interesem ogółu, wyraźnie i szczegółowo określonych przez każde państwo członkowskie w prawie krajowym, i muszą być proporcjonalne i przejrzyste.	1. Państwa członkowskie mogą nakładać racjonalnie uzasadnione obowiązki upowszechniania "must-carry" w odniesieniu do transmitowania określonych telewizyjnych i kanałów radiowych kanałów i usług audiowizualnych, a także wszelkich usług dodatkowych i usług dostępu na przedsiębiorstwa podlegające ich jurysdykcji, prowadzące sieci łączności elektronicznej wykorzystywane do rozpowszechniania audycji radiowych i telewizyjnych wśród ogółu obywateli, w przypadku gdy znacząca liczba użytkowników końcowych takich sieci wykorzystuje je jako swój główny sposób odbierania audycji radiowych i telewizyjnych. Takie obowiązki nakłada się jedynie w przypadkach koniecznych do zrealizowania jasno określonych celów związanych z interesem ogółu, wyraźnie i szczegółowo określonych przez każde państwo członkowskie w prawie krajowym, i muszą być proporcjonalne i przejrzyste.
Obowiązki, o których mowa w pierwszym akapicie podlegają przeglądowi przeprowadzanemu przez państwa członkowskie najpóźniej w ciągu roku od <terminu wdrożenia aktu zmieniającego>, za wyjątkiem przypadków, w których państwa członkowskie przeprowadziły taki przegląd w ciągu dwóch poprzednich lat.	Obowiązki, o których mowa w pierwszym akapicie podlegają przeglądowi przeprowadzanemu przez państwa członkowskie najpóźniej w ciągu roku od <terminu wdrożenia aktu zmieniającego>, za wyjątkiem przypadków, w których państwa członkowskie przeprowadziły taki przegląd w ciągu dwóch poprzednich lat.
Państwa członkowskie dokonają przeglądu obowiązków upowszechniania "must-carry" co najmniej raz na trzy lata.	Państwa członkowskie regularnie dokonają przeglądu obowiązków upowszechniania "must-carry" co najmniej raz na trzy lata.

Uzasadnienie

Zasady "must-carry" muszą obejmować usługi dodatkowe związane z usługami transmisji radiowej, np. przewodnik po programach, usługi Radio Data System i informacje drogowe.

Poprawka 20

Wniosek dotyczących rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Urząd ds. Rynku Łączności Elektronicznej

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
COM(2007) 699 wersja ostateczna - 2007/0249 (COD)	Komitet Regionów popiera ustanowienie Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego. KR zwraca się do Komisji Europejskiej o stworzenie tegoż Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego poprzez dostosowanie wniosku dotyczącego Europejskiego Urzędu ds. Rynku Łączności Elektronicznej. Należy uwzględnić następujące kwestie:
	Komitet wzywa, by organ ten wnosił wartość dodaną, zwiększając skuteczność systemu regulacyjnego, ponieważ Komisja - inaczej niż ma to miejsce obecnie w przypadku Europejskiej Grupy Regulatorów - będzie miała jasny obowiązek konsultowania się z Organem Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego oraz uwzględniania przede wszystkim jego stanowiska.
	Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego będzie nadal składał się z przedstawicieli krajowych organów regulacyjnych z każdego państwa członkowskiego (tak jak ma to miejsce obecnie w przypadku europejskiej grupy regulatorów), a krajowe regionalne organy z państw trzecich będą posiadać status obserwatora (tak jak ma to miejsce obecnie w przypadku Europejskiej Grupy Regulatorów).
	Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego będzie w pełni odpowiedzialny przed odpowiednimi instytucjami UE oraz będzie wobec nich w pełni przejrzysty. Do przewodniczącego Rady Gubernatorów oraz dyrektora wykonawczego będzie mógł się zwracać Parlament oraz jego odpowiednie komisje. W celu zapewnienia przejrzystości wszyscy członkowie Rady Gubernatorów oraz dyrektor wykonawczy będą musieli składać coroczną deklarację o braku konfliktu interesów.

Uzasadnienie

Tekst Komisji przewiduje zastąpienie obecnej europejskiej grupy regulatorów nowym organem określanym przez Komisję Europejską mianem "agencji" posiadającej osobowość prawną. Zadanie tego organu miałoby polegać przede wszystkim na wspieraniu Komisji i krajowych organów regulacyjnych w realizacji zadań poprzez przygotowywanie opinii eksperckich i ustalanie wytycznych, głównie w kwestii definiowania i analizowania rynków krajowych oraz niezbędnych środków naprawczych ex ante. Organ wspierałby również istotnie Komisję w opracowywaniu i wdrażaniu polityki zarządzania widmem częstotliwości w UE. Organ podejmowałby decyzję zwykłą większością. Taka reforma instytucjonalna wiązałaby się zatem z szeroko zakrojonym przeniesieniem na rzecz Komisji Europejskiej kompetencji każdego państwa członkowskiego w dziedzinie regulacji rynków, a w konsekwencji z brakiem równowagi w podziale uprawnień między krajowymi a europejskimi organami regulacyjnymi. Taki model zmierza w istocie do ustanowienia "jednego europejskiego organu regulacyjnego" w dziedzinie telekomunikacji na podobieństwo Federal Communications Commission (FCC) w Stanach Zjednoczonych.

Ustanowienie Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego, na podstawie art. 95 Traktatu WE, osadziłoby obecną Europejską Grupę Regulatorów w prawie europejskim poprzez oficjalne ustanowienie organu doradczego, którego funkcje i zakres obowiązków zostały jasno określone w rozporządzeniu. W ten sposób Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego zyskałby większą skuteczność i legitymizację w porównaniu z będącymi obecnie udziałem Europejskie Grupy Regulatorów. Wzmocniłoby to i skonsolidowało jego pozycję z uwagi na jasno określone rozporządzeniem funkcje i obowiązki tego organu, pozwalając jednocześnie na zachowanie korzyści z funkcjonowania jako skuteczna sieć współpracujących ze sobą krajowych urzędów regulacyjnych. Już w przeszłości tworzono i uznawano organy doradcze w drodze rozporządzenia. Np. rozporządzenie (WE) nr 1/2003 stworzyło komitet doradczy krajowych organów ochrony konkurencji, a ostatnio w Parlamencie Europejskim odbyło się pierwsze czytanie rozporządzenia uznającego organ koordynujący krajowe organy akredytacyjne [COD 2007/0029]. Organ Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego służyłby Komisji niezależnym specjalistycznym doradztwem i pozostałby niezależny od różnych rządów państw europejskich. W celu zapewnienia takiej niezależności rozporządzenie powinno zagwarantować odpowiednie finansowanie krajowych organów regulacyjnych przez państwa członkowskie oraz niezależność od ograniczeń politycznych.

Należy również zmienić "Dyrektywę w sprawie lepszego stanowienia prawa" [COM(2007) 697 końcowy -2007/0247 (COD)] i "Dyrektywę dotyczącą obywateli" [COM(2007) 698 końcowy - 2007/0248 (COD)], zamieniając wszystkie odniesienia do urzędu proponowanego przez Komisję na odniesienia do Organu Europejskich Regulatorów Rynku Telekomunikacyjnego.

Bruksela, 19 czerwca 2008 r.

	Przewodniczący
	Komitetu Regionów
	LucVANDENBRANDE

______

⁽¹⁾ Zalecenie Komisji C(2007) 5406, Dz.U. L 344 z 28. 12. 2007 r., str. 65.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 9	Artykuł 9
Zarządzanie częstotliwościami radiowymi do celów świadczenia usług łączności elektronicznej	Zarządzanie częstotliwościami radiowymi do celów świadczenia usług łączności elektronicznej
1. Państwa członkowskie zapewniają skuteczne zarządzanie częstotliwościami radiowymi do celów świadczenia usług łączności elektronicznej na swoim terytorium, zgodnie z przepisami art. 8. Zapewniają także, by rozdzielanie i przyznawanie takich częstotliwości radiowych przez krajowe organy regulacyjne odbywało się według obiektywnych, jawnych, niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych kryteriów.	1. Państwa członkowskie zapewniają skuteczne zarządzanie częstotliwościami radiowymi do celów świadczenia usług łączności elektronicznej na swoim terytorium, zgodnie z przepisami art. 8. Zapewniają także, by rozdzielanie i przyznawanie takich częstotliwości radiowych przez krajowe organy regulacyjne odbywało się według obiektywnych, jawnych, niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych kryteriów.
2. Państwa członkowskie wspierają proces harmonizacji użytkowania częstotliwości radiowych w obrębie Wspólnoty, mając na uwadze potrzebę zapewnienia skutecznego i wydajnego ich wykorzystania oraz zgodnie z postanowieniami decyzji 676/2002/WE (decyzji o spektrum radiowym).	2. Państwa członkowskie wspierają proces harmonizacji użytkowania częstotliwości radiowych w obrębie Wspólnoty - co może przyczyniać się do oszczędności skali i ułatwiać interoperacyjność usług z korzyścią dla konsumentów -, mając na uwadze potrzebę zapewnienia skutecznego i wydajnego ich wykorzystania oraz zgodnie z postanowieniami decyzji 676/2002/WE (decyzji o spektrum radiowym).
3. O ile nie przewidziano inaczej w drugim akapicie albo w ramach środków przyjętych zgodnie z art. 9c, państwa członkowskie zapewniają możliwość wykorzystywania wszystkich rodzajów sieci radiowej lub technologii dostępu bezprzewodowego w pasmach częstotliwości radiowej otwartych dla usług łączności elektronicznej.	3. O ile nie przewidziano inaczej w drugim akapicie albo w ramach środków przyjętych zgodnie z decyzją o spektrum radiowym (676/2002/UE) art. 9c, państwa członkowskie zapewniają możliwość wykorzystywania wszystkich rodzajów sieci radiowej lub technologii dostępu bezprzewodowego w pasmach częstotliwości radiowej otwartych dla usług łączności elektronicznej zgodnie z listami przydziału częstotliwości krajowych i uregulowaniami ITU.
Państwa członkowskie mogą jednak ustanowić proporcjonalne i niedyskryminacyjne ograniczenia określonych rodzajów użytkowanych sieci radiowych lub technologii dostępu bezprzewodowego, gdy jest to uzasadnione koniecznością:	Państwa członkowskie mogą jednak ustanowić proporcjonalne i niedyskryminacyjne ograniczenia określonych rodzajów użytkowanych sieci radiowych lub technologii dostępu bezprzewodowego, gdy jest to uzasadnione koniecznością:
a) uniknięcia szkodliwych zakłóceń,	a) uniknięcia szkodliwych zakłóceń,
b) ochrony zdrowia publicznego przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych,	b) ochrony zdrowia publicznego przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych,
c) zapewnienia maksymalizacji współużytkowania częstotliwości radiowych, gdy użytkowanie częstotliwości podlega ogólnemu zezwoleniu, lub	c) zapewnienia maksymalizacji współużytkowania częstotliwości radiowych podczas ich użytkowania częstotliwości podlega ogólnemu zezwoleniu, lub
d) przestrzegania ograniczeń zgodnie z ust. 4 poniżej.	d) przestrzegania ograniczeń zgodnie z ust. 4 poniżej.
4. O ile nie przewidziano inaczej w drugim akapicie lub w ramach środków przyjętych zgodnie z art. 9c, państwa członkowskie zapewniają możliwość świadczenia wszystkich rodzajów usług łączności elektronicznej w pasmach częstotliwości radiowej otwartych dla usług łączności elektronicznej. Państwa członkowskie mogą jednak ustanowić proporcjonalne i niedyskryminacyjne ograniczenia rodzajów świadczonych usług łączności elektronicznej.	4. O ile nie przewidziano inaczej w drugim akapicie albo w ramach środków przyjętych zgodnie z decyzją o spektrum radiowym (676/2002/UE) art. 9c, państwa członkowskie w miarę zapewniają możliwości ułatwiają świadczenia wszystkich rodzajów usług łączności elektronicznej w pasmach częstotliwości radiowej otwartych dla usług łączności elektronicznej zgodnie z listami przydziału częstotliwości krajowych i uregulowaniami ITU. Państwa członkowskie mogą jednak ustanowić proporcjonalne i niedyskryminacyjne ograniczenia rodzajów świadczonych usług łączności elektronicznej.
Ograniczenia, które wymagają świadczenia usług w określonym paśmie, są uzasadnione w przypadku konieczności zapewnienia realizacji zgodnego z prawem wspólnotowym celu interesu ogólnego, takiego jak bezpieczeństwo życia, wspieranie społecznej, regionalnej albo terytorialnej spójności albo unikanie nieskutecznego wykorzystywania częstotliwości radiowych lub promowania różnorodności kulturowej i językowej oraz pluralizmu mediów, zdefiniowanych w ustawodawstwie krajowym zgodnie z prawem wspólnotowym.	Ograniczenia, które wymagają świadczenia usług w określonym paśmie, są uzasadnione w przypadku konieczności zapewnienia realizacji zgodnego z prawem wspólnotowym celu interesu ogólnego, takiego jak bezpieczeństwo życia, wspieranie społecznej, regionalnej albo terytorialnej spójności albo unikanie nieskutecznego wykorzystywania częstotliwości radiowych lub promowania różnorodności kulturowej i językowej oraz pluralizmu mediów, zdefiniowanych w ustawodawstwie krajowym zgodnie z prawem wspólnotowym.
Ograniczenie zakazujące świadczenia jakiejkolwiek innej usługi w określonym paśmie może być stosowane wyłącznie wówczas, gdy będzie to uzasadnione koniecznością ochrony usług związanych z bezpieczeństwem życia.	Ograniczenie zakazujące świadczenia jakiejkolwiek innej usługi w określonym paśmie może być stosowane wyłącznie wówczas, gdy będzie to uzasadnione koniecznością ochrony usług związanych z bezpieczeństwem życia lub świadczeniem usługi w interesie ogólnym określonej w ustawodawstwie krajowym zgodnie z przepisami wspólnotowymi, jak to ma miejsce w przypadku promowania różnorodności językowej i kulturowej, a także pluralizmu mediów.
5. Państwa członkowskie poddają regularnemu przeglądowi konieczność istnienia ograniczeń, o których mowa w ust. 3 i 4.	5. Państwa członkowskie poddają regularnemu przeglądowi konieczność istnienia ograniczeń, o których mowa w ust. 3 i 4, i mogą same określać wszelkie wyjątki w tej dziedzinie.
6. Ustępy 3 i 4 dotyczą rozdzielania i przydziału częstotliwości radiowych po dniu 31 grudnia 2009 r.	6. Ustępy 3 i 4 dotyczą rozdzielania i przydziału częstotliwości radiowych po dniu 31 grudnia 2009 r. dacie wejścia w życie niniejszej dyrektywy w państwach członkowskich.

Tekst proponowany przez Komisję	Poprawka KR-u
Artykuł 5	Artykuł 5
Prawo użytkowania częstotliwości radiowych i numerów	Prawo użytkowania częstotliwości radiowych i numerów
1. Państwa członkowskie nie uzależniają użytkowania częstotliwości radiowych od przyznania indywidualnego prawa użytkowania, tylko określają warunki użytkowania takich częstotliwości radiowych w ogólnym zezwoleniu, chyba że przyznanie indywidualnych praw jest uzasadnione w celu:	1. Państwa członkowskie nie uzależniają użytkowania częstotliwości radiowych od przyznania indywidualnego prawa użytkowania, tylko określają warunki użytkowania takich częstotliwości radiowych w ogólnym zezwoleniu, chyba że przyznanie indywidualnych praw jest uzasadnione w celu:
a) uniknięcia poważnego ryzyka szkodliwych zakłóceń, albo	a) uniknięcia poważnego ryzyka szkodliwych zakłóceń, albo
b) osiągnięcia innych celów interesu ogólnego.	b) osiągnięcia innych celów interesu ogólnego.
2. Jeżeli konieczne jest przyznanie indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych i numerów, państwa członkowskie przyznają takie prawa każdemu przedsiębiorstwu udostępniającemu lub korzystającemu z sieci lub usług na podstawie ogólnego zezwolenia, na jego wniosek, zgodnie z przepisami art. 6, 6a, 7 oraz 11 ust. 1 lit. c) niniejszej dyrektywy, oraz wszelkimi innymi przepisami zapewniającymi skuteczne wykorzystanie tych zasobów zgodnie z przepisami dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej).	2. Jeżeli konieczne jest przyznanie indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych i numerów, państwa członkowskie przyznają takie prawa każdemu przedsiębiorstwu udostępniającemu lub korzystającemu z sieci lub usług na podstawie ogólnego zezwolenia, na jego wniosek, zgodnie z przepisami art. 6, 6a, 7 oraz 11 ust. 1 lit. c) niniejszej dyrektywy, oraz wszelkimi innymi przepisami zapewniającymi skuteczne wykorzystanie tych zasobów zgodnie z przepisami dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej).
Bez uszczerbku wobec szczególnych kryteriów określonych z góry przez państwa członkowskie w zakresie przyznania prawa użytkowania częstotliwości radiowych usługodawcom w zakresie nadawania audycji radiowych i telewizyjnych dla osiągnięcia celów interesu ogólnego zgodnie z prawem wspólnotowym, takie prawa użytkowania są przyznawane w oparciu o obiektywne, przejrzyste, niedyskryminacyjne i proporcjonalne procedury, a w przypadku częstotliwości radiowych zgodnie z przepisami art. 9 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej). Procedury powinny być również otwarte, z wyjątkiem przypadków, gdy można udowodnić, że przyznanie indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych usługodawcom w zakresie nadawania audycji radiowych i telewizyjnych jest niezbędne dla wypełnienia szczegółowego obowiązku, określonego z góry przez państwo członkowskie jako niezbędny do osiągnięcia celu interesu ogólnego zgodnie z prawem wspólnotowym.	Bez uszczerbku wobec szczególnych kryteriów określonych z góry przez państwa członkowskie w zakresie przyznania prawa użytkowania częstotliwości radiowych usługodawcom w zakresie nadawania audycji radiowych i telewizyjnych dla osiągnięcia celów interesu ogólnego zgodnie z prawem wspólnotowym, takie prawa użytkowania są przyznawane w oparciu o obiektywne, przejrzyste, niedyskryminacyjne i proporcjonalne procedury, a w przypadku częstotliwości radiowych zgodnie z przepisami art. 9 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej). Procedury powinny być również otwarte, z wyjątkiem przypadków, gdy można udowodnić, że przyznanie indywidualnych praw użytkowania częstotliwości radiowych usługodawcom w zakresie nadawania audycji radiowych i telewizyjnych jest niezbędne dla wypełnienia szczegółowego obowiązku, określonego z góry przez państwo członkowskie jako niezbędny do osiągnięcia celu interesu ogólnego zgodnie z prawem wspólnotowym.
Przyznając takie prawa, państwa członkowskie określają, czy prawa te mogą być przekazane przez posiadacza prawa, i na jakich warunkach. W przypadku częstotliwości radiowych takie określenie jest zgodne z art. 9b dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej).	Przyznając takie prawa, państwa członkowskie określają, czy prawa te mogą być przekazane przez posiadacza prawa, i na jakich warunkach. W przypadku częstotliwości radiowych takie określenie jest zgodne z art. 9b dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej).
Jeżeli państwo członkowskie przyznaje prawo użytkowania na określony czas, powinien on być odpowiedni dla danej usługi z punktu widzenia zamierzonych celów, i z góry wyznaczony.	Jeżeli państwo członkowskie przyznaje prawo użytkowania na określony czas, powinien on być odpowiedni dla danej usługi z punktu widzenia zamierzonych celów, i z góry wyznaczony.
Każde indywidualne prawo użytkowania częstotliwości radiowych przyznane na dziesięć lat lub dłużej, które nie może być przekazywane lub dzierżawione pomiędzy przedsiębiorstwami, na co zezwala art. 9b dyrektywy ramowej, jest poddawane co pięć lat, po raz pierwszy po pięciu latach od jego wydania, przeglądowi w świetle kryteriów określonych w ust. 1. Jeśli kryteria przyznania indywidualnych praw użytkowania przestaną obowiązywać, indywidualne prawo użytkowania zostaje przekształcone w ogólne zezwolenie na użytkowanie częstotliwości radiowych, pod warunkiem wcześniejszego zawiadomienia o takim przekształceniu w terminie nie więcej niż pięciu lat od zakończenia przeglądu, lub zostaje uznane za możliwe do swobodnego przekazywania lub dzierżawy pomiędzy przedsiębiorstwami.	Każde indywidualne prawo użytkowania częstotliwości radiowych przyznane na dziesięć lat lub dłużej, które nie może być przekazywane lub dzierżawione pomiędzy przedsiębiorstwami, na co zezwala art. 9b dyrektywy ramowej, jest poddawane co pięć lat, po raz pierwszy po pięciu latach od jego wydania, przeglądowi w świetle kryteriów określonych w ust. 1. Jeśli kryteria przyznania indywidualnych praw użytkowania przestaną obowiązywać, indywidualne prawo użytkowania zostaje przekształcone w ogólne zezwolenie na użytkowanie częstotliwości radiowych, pod warunkiem wcześniejszego zawiadomienia o takim przekształceniu w terminie nie więcej niż pięciu lat od zakończenia przeglądu, lub zostaje uznane za możliwe do swobodnego przekazywania lub dzierżawy pomiędzy przedsiębiorstwami.
3. Decyzje w kwestii prawa użytkowania są podejmowane, ogłaszane i udostępniane publicznie jak najszybciej po otrzymaniu całkowitej dokumentacji wniosku przez krajowy organ regulacyjny, w terminie trzech tygodni w przypadku numerów przyznanych do realizacji szczególnych zadań w ramach krajowego planu numeracji oraz w terminie sześciu tygodni w przypadku częstotliwości radiowych, które przyznano łączności elektronicznej w ramach krajowej tabeli przeznaczeń częstotliwości. Termin sześciu tygodni nie powinien w żaden sposób uchybiać postanowieniom obowiązujących umów międzynarodowych dotyczących użytkowania częstotliwości radiowych i pozycji orbitalnych.	3. Decyzje w kwestii prawa użytkowania są podejmowane, ogłaszane i udostępniane publicznie jak najszybciej po otrzymaniu całkowitej dokumentacji wniosku przez krajowy organ regulacyjny, w terminie trzech tygodni w przypadku numerów przyznanych do realizacji szczególnych zadań w ramach krajowego planu numeracji oraz w terminie sześciu tygodni w przypadku częstotliwości radiowych, które przyznano łączności elektronicznej w ramach krajowej tabeli przeznaczeń częstotliwości. Termin sześciu tygodni nie powinien w żaden sposób uchybiać postanowieniom obowiązujących umów międzynarodowych dotyczących użytkowania częstotliwości radiowych i pozycji orbitalnych.
4. Jeżeli, po konsultacji przeprowadzonej z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 6 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), postanowiono, że prawo użytkowania numeracji o szczególnym znaczeniu gospodarczym ma być przyznane po przeprowadzeniu konkurencyjnej albo porównawczej procedury selekcji, państwa członkowskie mogą przedłużyć maksymalny termin trzech tygodni o kolejne trzy tygodnie.	4. Jeżeli, po konsultacji przeprowadzonej z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 6 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej), postanowiono, że prawo użytkowania numeracji o szczególnym znaczeniu gospodarczym ma być przyznane po przeprowadzeniu konkurencyjnej albo porównawczej procedury selekcji, państwa członkowskie mogą przedłużyć maksymalny termin trzech tygodni o kolejne trzy tygodnie.
W odniesieniu do konkurencyjnej albo porównawczej procedury selekcji dla częstotliwości radiowych, stosuje się art. 7.	W odniesieniu do konkurencyjnej albo porównawczej procedury selekcji dla częstotliwości radiowych, stosuje się art. 7.
5. Państwa członkowskie nie ograniczają liczby praw użytkowania, które mają zostać przyznane, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia skutecznego wykorzystania częstotliwości radiowych zgodnie z art. 7.	5. Państwa członkowskie nie ograniczają liczby praw użytkowania, które mają zostać przyznane, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to niezbędne dla zapewnienia skutecznego wykorzystania częstotliwości radiowych zgodnie z art. 7.
6. Krajowe organy regulacyjne zapewniają skuteczne i wydajne użytkowanie częstotliwości radiowych zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej). Zapewniają również, że nie występuje zakłócenie konkurencji w wyniku przekazania lub gromadzenia praw użytkowania częstotliwości radiowych. Państwa członkowskie mogą w tym celu przyjąć właściwe środki, takie jak zredukowanie, wycofanie lub narzucenie obowiązku sprzedaży prawa użytkowania częstotliwości radiowych.	6. Krajowe organy regulacyjne zapewniają skuteczne i wydajne użytkowanie częstotliwości radiowych zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej). Zapewniają również, że nie występuje zakłócenie konkurencji w wyniku przekazania lub gromadzenia praw użytkowania częstotliwości radiowych. Państwa członkowskie mogą w tym celu przyjąć właściwe środki, takie jak zredukowanie, wycofanie lub narzucenie obowiązku sprzedaży prawa użytkowania częstotliwości radiowych.