Opinia Komisji dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją i demontażem zakładu utylizacji odpadów promieniotwórczych La Hague UP2-400 znajdującego się we Francji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.405.1

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 grudnia 2015 r.

OPINIA KOMISJI

z dnia 4 grudnia 2015 r.

dotycząca planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją i demontażem zakładu utylizacji odpadów promieniotwórczych La Hague UP2-400 znajdującego się we Francji

(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

(2015/C 405/01)

(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2015 r.)

Poniższa ocena została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami Traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego ¹ .

W dniu 20 maja 2015 r. do Komisji Europejskiej wpłynęły dane ogólne dotyczące planu trwałego składowania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją i demontażem zakładu utylizacji odpadów promieniotwórczych La Hague UP2-400, przedłożone przez rząd Francji zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 22 czerwca 2015 r. i które zostały przedłożone przez władze francuskie w dniu 21 lipca 2015 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów Komisja wydała następującą opinię:

1. Odległość między zakładem La Hague a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim - w tym przypadku Zjednoczonym Królestwem - wynosi 105 km. Kolejnym najbliżej położonym państwem członkowskim jest Belgia i znajduje się ona w odległości 340 km.

Odległość między obiektem a najbliższym sąsiednim państwem - w tym przypadku Wyspami Normandzkimi (terytoria zależne Korony Brytyjskiej) - wynosi 20 km.

2. W warunkach normalnego demontażu uwolnienia płynnych i gazowych substancji promieniotwórczych nie powinny spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim ani w innym sąsiednim państwie, w odniesieniu do dawki granicznej określonej w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

3. Odpady promieniotwórcze w stanie stałym są czasowo magazynowane na terenie obiektu przed przeniesieniem do zakładów przetwarzania lub obiektów trwałego składowania odpadów, posiadających odpowiednie licencje i położonych we Francji.

Komisja zaleca, aby kontrole promieniowania resztkowego, prowadzone w celu potwierdzenia konwencjonalnego charakteru odpadów stałych po dekontaminacji, zapewniały zgodność z kryteriami zwolnienia określonymi w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

4. W przypadku nieplanowanych uwolnień substancji promieniotwórczych w następstwie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych dawki, na które prawdopodobnie zostałaby narażona ludność w innym państwie członkowskim lub innym sąsiednim państwie, nie miałyby istotnego znaczenia z punktu widzenia ochrony zdrowia, w odniesieniu do poziomów referencyjnych określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu usuwania wszystkich rodzajów odpadów radioaktywnych powstałych w związku z likwidacją i demontażem zakładu utylizacji odpadów promieniotwórczych La Hague UP2-400 we Francji, zarówno w normalnych warunkach działalności, jak i w razie wypadków o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, nie spowoduje znaczącego z punktu widzenia zdrowia skażenia promieniotwórczego wody, gleby ani powietrza w innym państwie członkowskim ani w innym sąsiednim państwie, w odniesieniu do przepisów określonych w nowych podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 2013/59/Euratom).

Sporządzono w Brukseli dnia 4 grudnia 2015 r.

	W imieniu Komisji
	Miguel ARIAS CAÑETE
	Członek Komisji

¹ Przykładowo zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy poddać bardziej szczegółowej ocenie aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.