Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Uproszczenie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych z perspektywy władz lokalnych i regionalnych.
Dz.U.UE.C.2017.88.12
Akt nienormatywnyOpinia Europejskiego Komitetu Regionów - Uproszczenie europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych z perspektywy władz lokalnych i regionalnych
(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2017 r.)
Sprawozdawca: Petr Osvald (CZ/PES), radny miasta Pilzna |
ZALECENIA POLITYCZNE
EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW
Podstawowe pytania i parametry określające kierunek upraszczania
KR jest zdania, że grupą docelową są przede wszystkim końcowi beneficjenci, a dopiero w dalszej kolejności inne organy uczestniczące we wdrażaniu EFSI, od dołu do góry, począwszy od władz lokalnych, które zostały oddelegowane do pełnienia funkcji podmiotów wdrażających i/lub organów pośredniczących w ramach programów operacyjnych.
KR uważa, że głównym celem uproszczenia jest, by pojawiały się i były realizowane kreatywne projekty przyczyniające się do rozwoju terytoriów, poprawy poczucia przynależności do UE, konkurencyjności i jakości życia, a tym samym ostatecznie sprzyjające rozwojowi całej UE i realizacji strategii "Europa 2020". Celem uproszczenia nie jest to, by wydawać więcej środków EFSI lub by ich wydatkowanie było prostsze, ale to, by projekty były bardziej efektywne i kreatywne oraz by ich opracowanie i wdrażanie było bardziej dogodne i wiązało się z mniejszym ryzykiem dla beneficjentów.
KR uważa, że przyczyną rosnącej złożoności systemu jest przede wszystkim dążenie do wprowadzenia pojedynczych wniosków i ustaleń do ogólnie obowiązujących wytycznych i wzorów, w ramach dążenia do ujednolicenia systemu. Innym powodem jest udowadnianie prowadzenia walki z korupcją i zapewnianie większej przejrzystości za wszelką cenę. KR sądzi, że niewystarczający nacisk kładzie się na analizę negatywnych skutków, jakie poszczególne (także wdrażane w dobrej wierze) środki i interwencje w system mają dla innych działań. Przeniesienie i uogólnienie doświadczeń wynikających z jednego przypadku nie musi bowiem sprawdzić się w razie zastosowania w innych przypadkach.
Wytyczne i rozporządzenia muszą być jasno sformułowane, tak by były zrozumiałe, a ich interpretacja była jednoznaczna.
W wielu przypadkach, aby osiągnąć jednolite ogólnoeuropejskie podejście i wykładnię, stosowne jest, by dyrekcja generalna odpowiedzialna za dany fundusz miała połączone kompetencje w zakresie regulacji, tak by nie pojawiały się różne i nieskoordynowane sposoby wykładni i podejścia na dalszych poziomach wdrażania. Wiele problemów wynika właśnie z braku koordynacji pomiędzy poszczególnymi dyrekcjami generalnymi i innymi organami UE (DG ds. Konkurencji, instytucjami audytowymi itd.).
Trzeba rozważyć, czy działania, jakie podjęto w danej dziedzinie we wcześniejszych latach, faktycznie przyczyniły się do zwiększenia efektywności, i przeprowadzić ewaluację tych działań. Jeśli chcemy uprościć, bezwarunkowo konieczne będzie kreślenie i kasowanie wytycznych i ogólnych schematów, które nie doprowadziły do większej sprawności oraz wprowadzenie większej swobody, a nie usztywnianie procesu wdrażania.
Struktura zagadnienia:
Zamówienia publiczne:
Stosowanie przepisów dotyczących pomocy państwa:
Kontrola i audyt:
Nadmiernie rygorystyczne wdrażanie:
Programowanie i koncentracja tematyczna:
Instrumenty finansowe:
Zalecenia końcowe:
Bruksela, dnia 11 października 2016 r.
Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów | |
Markku MARKKULA |
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.