Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX

1.

Wspiera politykę UE dążącą do utrzymania pozycji Europy jako najczęściej odwiedzanego regionu na świecie, reprezentującego w 2015 r. 51,4 % wszystkich międzynarodowych przyjazdów turystycznych, tj. ok. 609 mln osób 1 , oraz do zmaksymalizowania wkładu branży turystycznej w zrównoważony rozwój, w innowacje, wzrost gospodarczy i zatrudnienie.

2.

Podkreśla, że zgodnie z art. 195 TFUE turystyka wchodzi w zakres kompetencji państw członkowskich i że UE ma kompetencje w zakresie przeprowadzania działań służących wspieraniu, koordynowaniu lub uzupełnianiu działań podejmowanych w dziedzinie turystyki przez państwa członkowskie, a więc także władze lokalne i regionalne. Centralne znaczenie w tym względzie przypisuje się przy tym władzom lokalnym i regionalnym, zważywszy na ich kompetencje, a wiele regionów posiada w tej dziedzinie wyłączne kompetencje. Wobec znaczenia turystyki dla rynku wewnętrznego konieczna jest współpraca między państwami członkowskimi a lokalnym i regionalnym poziomem sprawowania rządów, zgodna z zasadami pomocniczości i wielopoziomowego sprawowania rządów, oraz wspólne europejskie zasady, kryteria i działania wnoszące europejską wartość dodaną.

3.

Wzywa Komisję Europejską (KE) do dokonania przeglądu strategii na rzecz turystyki z 2010 r., wprowadzenia zintegrowanej unijnej polityki w zakresie turystyki z odniesieniami do innych istotnych dziedzin polityki UE, zwiększenia zaufania turystów do całego sektora turystycznego, wzmocnienia jej własnego podejścia w zakresie sezonowości i przedstawienia wieloletniego programu prac z jasnymi celami, wskaźnikami i działaniami dotyczącymi turystyki.

4.

Zwraca się do państw członkowskich UE, by w oparciu o europejską strategię na rzecz turystyki opracowały krajową politykę turystyczną w konsultacji z władzami lokalnymi i regionalnymi.

5.

Domaga się uzupełnienia wszystkich strategii makroregionalnych o rozdział poświęcony turystyce 2 . Wzywa KE do opracowania z Europejskim Komitetem Regionów katalogu tematycznego z możliwymi celami w zakresie turystyki dla makroregionów.

6.

Podkreśla, że turystyka jest obecnie jednym z najszybciej rozwijających się sektorów gospodarki w Europie. Jest to sektor, który napędza rozwój i wzrost gospodarczy na świecie, tworzy miliony miejsc pracy, generuje eksport i inwestycje oraz zmienia życie ludzi; sektor, który sprzyja wzajemnemu dzieleniu się różnorodnością kulturową i wartościami kulturowymi i czynnie przyczynia się do stopniowego umacniania europejskiej tożsamości młodych pokoleń.

7.

Apeluje do regionów i miast, by w związku z tym opracowały strategie na rzecz turystyki, które odpowiadają strategiom europejskim i makroregionalnym, i wzywa do rozwijania współpracy podmiotów publicznych oraz do zakładania partnerstw publiczno-prywatnych na rzecz rozwoju, wsparcia i realizacji nowej infrastruktury turystycznej; wszystko to z uwzględnieniem potrzeb starzejącego się społeczeństwa europejskiego i z myślą o umożliwieniu seniorom podróżowania bez barier po całej Unii. Strategiom tym powinno towarzyszyć opracowanie planów ożywienia turystyki w ośrodkach turystycznych z myślą o poprawie publicznych i prywatnych zasobów i obiektów sprzyjających konkurencyjności. Trzeba także dążyć do poprawy rozwiniętych kierunków turystycznych, w których czas uszczuplił zasoby, mające przyciągnąć turystów.

8.

Wzywa państwa członkowskie i Komisję Europejską, by umożliwiały i aktywnie wspierały transgraniczną współpracę władz lokalnych i regionalnych w dziedzinie turystyki.

9.

Domaga się tworzenia lokalnych i regionalnych platform międzybranżowych 3 , mających na celu połączenie w sieć, rozwój strategiczny i wprowadzanie na rynek kierunków turystycznych 4 w celu prowadzenia dialogu i wymiany dobrych praktyk oraz know-how na temat wykorzystywania instrumentów finansowych UE.

10.

Przypomina, że turystyka jest jedną z najważniejszych dziedzin polityki objętej współpracą transgraniczną w Europie. Apeluje zatem do struktur współpracy transgranicznej, w tym do EUWT i do euroregionów, by przez transgraniczne koncepcje turystyki (np. koncepcje transportowe lub marketingowe) ułatwiły współpracę transgraniczną, transnarodową i międzyregionalną i zwiększyły w ten sposób wartość dodaną, zatrudnienie i ofertę regionalną dla konsumentów. Powinny one przy tym korzystać z wszelkich możliwych środków wsparcia (np. z EFIS, europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, Interreg, "Horyzont 2020"), współpracując zarazem z dysponującymi znacznym doświadczeniem organizacjami, ugrupowaniami lub sieciami z branży.

Turystyka i infrastruktura

11.

Domaga się wykorzystania środków publicznych i prywatnych do stałego ulepszania infrastruktury transportowej i turystycznej 5 w regionach peryferyjnych, górskich, na wyspach i obszarach przybrzeżnych, która to infrastruktura pod wieloma względami służy również zapewnianiu usług świadczonych w interesie ogólnym, aby zagwarantować dostępność, zaopatrzenie i konkurencyjność regionów turystycznych. Domaga się także:

-

dokonania przeglądu białej księgi KE dotyczącej konkurencyjnego, europejskiego systemu mobilności, w szczególności w celu odciążenia wrażliwych regionów (m.in. aglomeracji miejskich, regionów przyrodniczych) z ruchu tranzytowego, w celu zapewnienia kompletnego łańcucha połączeń od drzwi do drzwi, informacji na temat środków transportu publicznego i istniejących ofert 7 oraz działań wspierających transport publiczny, w szczególności podróże koleją 8 , jak również środków mających na celu promowanie europejskich i krajowych tras rowerowych oraz długodystansowych szlaków pieszych.

12.

Apeluje o uwzględnienie zagadnień dotyczących walki z terroryzmem, bezpieczeństwa - przede wszystkim w miejscach publicznych - i ochrony ludności w europejskich, krajowych i regionalnych strategiach na rzecz turystyki. Chodzi tu zwłaszcza o wzięcie pod uwagę komunikacji i zarządzania w sytuacjach kryzysowych w krajowych, regionalnych i lokalnych planach i procedurach awaryjnych.

Inwestycje w sektorze turystycznym

13.

Wzywa Komisję, żeby przy okazji przeglądu śródokresowego wieloletnich ram finansowych gruntownie przemyślała swe podejście do turystyki w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, z uwagi na to, że obecnie w niektórych państwach faktycznie niemożliwe jest wspieranie turystyki z tych funduszy, mimo że w wielu regionach tych państw istnieją słabo rozwinięte obszary, na których turystyka jest w praktyce jedynym możliwym instrumentem rozwoju (np. parki narodowe, obszary chronione itd.).

14.

Podkreśla konieczność inwestycji w konkurencyjność turystyki europejskiej. W szczególności MŚP muszą lepiej wykorzystywać strategię jednolitego rynku cyfrowego i towarzyszące jej pakiety wsparcia (EFIS, europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne, EFMR, Interreg, Urbact, LIFE, "Horyzont", COSME, Kreatywna Europa, Erasmus+, EaSI) 9 . W tym kontekście pożądane są inicjatywy w zakresie wsparcia i szkoleń, przeznaczone dla MŚP, by zapewnić efektywniejsze wykorzystanie środków finansowych.

15.

Popiera postulat włączenia do rocznego budżetu UE linii budżetowej wspierającej turystykę europejską, finansującej innowacyjne, konkurencyjne i zrównoważone projekty międzyregionalne i transgraniczne, oraz większe uwzględnienie istotnych dla turystyki inwestycji w polityce regionalnej UE po 2020 r. Wsparcie unijne musi przynosić udogodnienia dla MŚP, a nakład na administrację przy realizacji wsparcia musi zostać znacznie zredukowany.

16.

Wnosi, by państwa członkowskie i ich samorządy regionalne uwzględniły priorytety dotyczące turystyki w swoich programach operacyjnych na okres po 2020 r., jak też by umożliwiły organom publicznym i sektorowi prywatnemu dostęp do funduszy na finansowanie ich projektów. Mając świadomość szybkiego tempa przemian demograficznych, zaleca, aby sprzyjano inicjatywom zmierzającym do dostosowania infrastruktury turystycznej i środków transportu do potrzeb starzejącego się społeczeństwa.

17.

Wzywa państwa członkowskie do:

18.

Ubolewa, że MŚP z braku wiedzy nie wykorzystują wystarczająco funduszu EFIS, i popiera tworzenie regionalnych platform inwestycyjnych w ramach EFIS, aby umożliwić MŚP dostęp do informacji i wiedzy fachowej według wzoru rozwoju regionalnego (jak np. "the ALPS" 10 ). W związku z tym, w ramach wdrażania swojej przyjętej na 7. szczycie regionów i miast w Bratysławie deklaracji "Inwestować i łączyć" 11 Europejski Komitet Regionów proponuje Komisji Europejskiej i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu wspólne utworzenie europejskiej platformy inwestycyjnej dla MŚP związanych z turystyką i wspólną realizację forów inwestowania w turystykę lokalną w ramach EFIS. Konkretnie do 2018 r. zrealizowanych miałoby zostać pięć projektów pilotażowych w regionach modelowych (regiony wiejskie, odległe lub najbardziej oddalone, górskie, graniczne, wyspiarskie lub przybrzeżne oraz miasta), być może także z udziałem sieci, takich jak NECSTouR, Stowarzyszenie Europejskich Regionów Granicznych, europejskie ugrupowania współpracy terytorialnej czy euroregiony.

19.

Wzywa regiony i EUWT, by razem z radą kierowniczą EFIS i EBI zmotywowały banki w swoich regionach do wprowadzenia programów inwestycyjnych umożliwiających inwestycje transgraniczne i dostęp MŚP związanych z turystyką do środków finansowych UE i środków sektora prywatnego (modele PPP).

20.

Wzywa KE do wspierania mikro- i małych projektów transgranicznych w dziedzinie turystyki oraz projektów międzyludzkich, które w szczególności w regionach przygranicznych wnoszą istotny wkład do budowania świadomości europejskiej.

21.

Ponawia swój apel o podwyższenie do 1 mln EUR dla pojedynczego przypadku w ciągu trzech lat podatkowych wartości progowych w przypadku zasady de minimis odnoszących się do pomocy państwa dla usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, które często są korzystne także dla istotnej dla turystyki infrastruktury. W regionach, których stabilność gospodarcza i społeczna zależy w dużym stopniu od turystyki i które są dotknięte wysokim bezrobociem, te wartości progowe powinny mieć zastosowanie także w przypadku inwestycji publicznych w infrastrukturę służącą turystyce, o ile będzie ona także regularnie wykorzystywana przez ludność miejscową. Jednocześnie przypomina, że obecne ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych (UE) nr 651/2014 obowiązujące do 31 grudnia 2020 r. już obejmuje pomoc na rzecz kultury i zachowania dziedzictwa kulturowego oraz pomoc na rzecz infrastruktury sportowej i wielofunkcyjnej infrastruktury rekreacyjnej.

22.

Zaznacza, iż turystyka stanowi kluczowy element strategii wielu regionów słabiej rozwiniętych, które dysponują dużym i nadal nie w pełni wykorzystanym potencjałem gospodarczym i środowiskowym.

Ulepszenie ustawodawstwa

23.

Zwraca uwagę na trudności związane z ramami regulacyjnymi i zaleca państwom członkowskim, by unikały niepotrzebnego zaostrzania prawodawstwa UE regulacjami krajowymi (nadmiernie rygorystyczne wdrażanie). Europejski Komitet Regionów zaleca Komisji Europejskiej, by w ramach programu REFIT podjęła następujące inicjatywy dotyczące turystyki:

24.

Apeluje, by w strategiach rewitalizacji centrum miasta, podczas analizy przyszłych potrzeb w zakresie inwestowania w rewitalizację lub infrastrukturę, zwracać szczególną uwagę na możliwy wpływ takich inwestycji na zachowanie lub zwiększenie lokalnej atrakcyjności działalności turystycznej oraz na poprawę dostępności z punktu widzenia mieszkańców i turystów o ograniczonej możliwości poruszania się.

Turystyka tematyczna

25.

Proponuje wspieranie tematycznych projektów turystycznych 13 w rozumieniu inteligentnej specjalizacji (inteligentne regiony i miasta), by przeciwdziałać negatywnym efektom turystyki masowej, oraz wprowadzenie tytułu "Europejska Stolica Inteligentnej Turystyki", przyznawanego co roku maksymalnie trzem miastom lub regionom UE przez przedstawicieli branży turystycznej, KE, PE oraz KR-u. Szczególną uwagę powinno się przy tym poświęcić promowaniu zrównoważonych i konkurencyjnych kierunków turystycznych jako wartości dodanej względem Modelowych Ośrodków Turystycznych Europy (EDEN). Należy również wziąć pod uwagę kierunki turystyczne położone poza centrami miast i atrakcjami miejskimi o ugruntowanej pozycji, tak by korzyści mogły odnieść także węzły miejskie położone na peryferiach obszarów miejskich lub też małe i średnie miasta.

26.

Podkreśla, że turystyka miejska stwarza dynamikę przestrzenną sprzyjającą przekształcaniu krajobrazu miejskiego poprzez regenerację publicznej przestrzeni i infrastruktury, poprawę jakości sieci połączeń, rozwój lokalnych obiektów użyteczności publicznej oraz obiektów rekreacyjnych. Przynosi to korzyści nie tylko turystom, ale także lokalnym społecznościom i mieszkańcom.

27.

Domaga się wspierania turystyki kulturowej, przyrodniczej, historycznej i religijnej, która wnosi wkład w zatrudnienie, zrozumienie międzykulturowe oraz rozwój lokalny i regionalny i rozwój obszarów wiejskich. Domaga się też powiązania atrakcji turystycznych w celu stworzenia tematycznych tras podróży na szczeblu europejskim, krajowym i lokalnym, takich jak miasta i obiekty znajdujące się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W tym celu należy stworzyć w UE Europejską Sieć Miast Stanowiących Dziedzictwo Ludzkości oraz przyjąć konkretne środki w celu ich ochrony i rozpropagowania wiedzy na ich temat.

28.

Ponownie zwraca uwagę, że turystyka zdrowotna i uzdrowiskowa, przyciągająca seniorów z UE i z państw trzecich, jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów turystyki, i zaleca wzmocnienie powiązania między turystyką a programem działań na rzecz srebrnej gospodarki.

29.

Podkreśla, że turystyka wiejska przyczynia się do zachowania społeczności lokalnych poprzez tworzenie miejsc pracy, pobudzanie rozwoju i ochronę środowiska, wspieranie wiejskiej kultury, sztuki i rzemiosła, zatem:

30.

Podkreśla, że turystyka kulinarna odgrywa ważną rolę w tworzeniu dodatkowych i trwałych miejsc pracy i zauważa, że rozwój tego sektora turystyki ma na celu propagowanie tradycyjnych i lokalnych produktów wysokiej jakości. Jako że ponad jedna trzecia wydatków turystów przeznaczana jest na produkty żywnościowe, sztuka kulinarna stanowi pewne i ważne źródło dochodów.

31.

Ponownie podkreśla swoje poparcie dla Europejskich Stolic Kultury i znaku dziedzictwa europejskiego, a także dla Europejskich Dni Dziedzictwa i unijnej nagrody za dziedzictwo kulturowe.

Zmiana klimatu i zrównoważony rozwój

32.

Przypomina, że turystyka jest w wielu regionach czynnikiem zabezpieczającym wzrost gospodarczy, dochody i zatrudnienie. KR wzywa regiony, by w swoich koncepcjach turystyki 14 zwróciły uwagę na zrównoważony rozwój 15 poprzez innowacyjne instrumenty mające na celu monitorowanie i wzmacnianie zrównoważonej turystyki w jej trzech wymiarach: środowiskowym, społecznym i gospodarczym (ETIS), aby zapewnić całościowe podejście pozwalające przewidzieć większe obciążenie środowiska w wyniku działalności związanej z turystyką oraz środki łagodzące to obciążenie. Polityka spójności UE powinna zapewniać ukierunkowane wsparcie tych strategii.

33.

Wzywa do przyjęcia europejskiego rozwiązania legislacyjnego, które regulowałoby trend w kierunku gospodarki dzielenia się, która oprócz pozytywnych efektów niesie ze sobą także zagrożenia, takie jak brak zabezpieczenia społecznego pracowników, brak przepisów dotyczących zakwaterowania klientów/turystów, przeniesienie na pracowników ryzyka ponoszonego przez pracodawców oraz negatywne skutki fiskalne i brak kontroli jakości kierunków turystycznych.

34.

Wspiera rozwój zrównoważonej turystyki kulturalnej w miastach, która może być istotnym katalizatorem generowania dochodów dla innowacyjnych praktyk w zakresie zachowania dziedzictwa kulturowego i zarządzania nim. Turystyka w miastach również pobudza innowacje. Korzystanie z informacji, technologii komunikacyjnych i koncepcji inteligentnych miast nie tylko tworzy wysokiej jakości ofertę dla zwiedzających, lecz także przekłada się na lepszą jakość życia miejscowej ludności.

35.

Zachęca regiony turystyczne, by w obliczu zmiany klimatu dokonały dywersyfikacji swoich priorytetów ekonomicznych - w szczególności regiony górskie i przybrzeżne mają korzystne warunki do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych (energia wodna lub wiatrowa, słońce, geotermia, biomasa) - oraz by wspólnie z branżą inwestowały w przyjazne dla klimatu projekty z wykorzystaniem takich narzędzi, jak inicjatywa dotycząca rozwiązań energetycznych w hotelarstwie (Hotel Energy Solutions - HES) 16 czy inicjatywa dotycząca hoteli o niemal zerowym zużyciu energii (Nearly Zero Energy Hotels - neZEH) 17 .

36.

Wzywa KE do wspierania kampanii zwiększających świadomość branży w kwestii zrównoważonego gospodarowania zasobami naturalnymi (pod kątem zmniejszenia zużycia wody, marnotrawienia żywności, zużycia detergentów i środków higieny).

Rynek pracy, kształcenie i badania naukowe

37.

Domaga się od KE i państw członkowskich dalszych działań na rzecz transgranicznego formalnego uznawania kwalifikacji zawodowych w sektorze turystycznym oraz wszechstronnego kształcenia w celu zmniejszenia zależności od sezonowości. Uznawanie kwalifikacji zawodowych musi być oparte na rygorystycznych kryteriach 18 .

38.

Podkreśla, że trzeba zwalczać wykorzystywanie pracy nierejestrowanej lub nieprawidłowo rejestrowanej, które to zjawisko jest szczególnie rozpowszechnione w sektorze turystyki 19 .

39.

Wzywa KE, by w ramach EURES razem z krajowymi agencjami pośrednictwa pracy opracowała związane z turystyką programy europejskiego pośrednictwa pracy dla wykwalifikowanych pracowników w regionach turystycznych.

40.

Wzywa samorządy lokalne i regionalne oraz agencje rynku pracy do tworzenia razem z branżą turystyczną zespołów szkolących, które - w myśl uczenia się przez całe życie - oferowałyby szkolenia zawodowe z myślą o podnoszeniu jakości (trwałości, wsparcia, bezpieczeństwa itd.) i technik wprowadzania na rynek (cyfryzacji).

41.

Z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych na swej 70. sesji przyjęło nowe cele zrównoważonego rozwoju 20 , i podkreśla, że wśród 17 celów rozwoju turystyka została wyraźnie wymieniona w celu 8, 12 i 14 jako sektor mogący: rozwijać wzrost gospodarczy, wspierać włączenie społeczne i godne zatrudnienie dla wszystkich, propagować zrównoważoną konsumpcję i produkcję, a także przyspieszyć ochronę i zrównoważony rozwój zasobów wodnych. Odnotowuje przy tym, że kluczowymi kierunkami działania mają być: rzecznictwo i podnoszenie świadomości, tworzenie i rozpowszechnianie wiedzy, kształtowanie polityki oraz budowanie potencjału i kształcenie.

42.

Proponuje w ramach europejskiej koncentracji na kształceniu, by:

43.

Wzywa państwa członkowskie, regiony i miasta do szybszego integrowania na rynku pracy migrantów i osób ubiegających się o azyl, do wykorzystania ich umiejętności i znajomości języków oraz do poszerzania tych umiejętności przez odpowiednie szkolenia.

Turystyka i obywatelstwo europejskie

44.

Podkreśla, że obywatel Unii będący turystą w UE widzi siebie jako konsumenta chronionego prawem UE, który może się swobodnie poruszać na rynku wewnętrznym UE i w strefie Schengen. Turystyka ma w związku z tym duże znaczenie dla budowania poczucia obywatelstwa europejskiego i szerzenia wzajemnego zrozumienia. Z tego powodu należy stworzyć zachęty do tego, aby obywatele Unii częściej spędzali urlop w Europie. KR wzywa KE i państwa członkowskie, by - przy poszanowaniu zasad pomocniczości oraz wielopoziomowego sprawowania rządów - zastanowiły się nad możliwością:

-

oferowania obywatelom Unii Europejskiej podróżującym po UE obniżonych cen przejazdu środkami transportu publicznego (w tym dla transportu rowerów i systemów wypożyczania rowerów), biletów do muzeów itp. w ramach bezpłatnej "karty podróżnej obywatela europejskiego" ("European Citizen Travel Card"), do honorowania której mogą dobrowolnie przystąpić państwa członkowskie, regiony i miasta; karta ta powinna być dostępna na stronach internetowych KR-u i KE, we wszystkich Punktach Informacji Europejskiej Europe Direct oraz w uczestniczących organizacjach turystycznych; ważność karty powinna być związana z posiadaniem dowodu osobistego lub paszportu wydanego przez kraj UE,

45.

Podkreśla, że turystyka stanowi istotny wkład w budowie porozumienia między narodami i przyczynia się do lepszego poznawania kultur.

46.

Proponuje utworzenie przyznawanej przez KE, PE i KR nagrody dla mediów (Turystyczny Oskar), którą honorowano by dokumentacje (w mediach drukowanych i audiowizualnych) przekazujące wiedzę na temat europejskiego dziedzictwa kulturowego i naturalnego oraz regionalnych i lokalnych atrakcji turystycznych w Europie i przyczyniające się do stworzenia europejskiej świadomości obywatelskiej.

Wymiar zewnętrzny turystyki

47.

Podkreśla rolę rynku wewnętrznego i strefy Schengen dla turystyki transgranicznej i rynków lokalnych. KR usilnie wzywa państwa członkowskie UE do zagwarantowania strefy Schengen bez granic.

48.

Z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzony przez KE w kwietniu 2014 r. "pakiet wizowy" 23 i podkreśla, że ułatwienia wizowe są głównym warunkiem nakłonienia turystów do odwiedzenia Europy 24 . Należy przy tym dokładnie wyważyć kwestię: bezpieczeństwo a wkład turystyki w gospodarkę. W tym kontekście Komitet z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS 25 ), który zwiększa bezpieczeństwo podróży do strefy Schengen odbywanych w ramach umów o ruchu bezwizowym.

49.

Sugeruje, by kwestie dotyczące turystyki, a zwłaszcza środków służących poprawie bezpieczeństwa europejskich turystów w państwach nienależących do UE, stały się przedmiotem sprawozdania Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Samorządów Lokalnych i Regionalnych (ARLEM).

50.

Popiera nowo utworzone platformy na rzecz współpracy między UE i partnerami międzynarodowymi takimi jak Chiny, poprzez takie inicjatywy jak Komisja Rozwoju Kultury i Turystyki w ramach koncepcji "Jeden pas i jeden szlak" Europa-Chiny 26 .

Reklamowanie turystyki

51.

W pełni popiera decyzję, by ogłosić rok 2018 Europejskim Rokiem Dziedzictwa Kulturowego, mając na uwadze, że turystyka będzie kluczowym czynnikiem umożliwiającym realizację wszystkich odpowiednich inicjatyw, i apeluje o ustanowienie Europejskiego Roku Turystyki.

52.

Domaga się koordynowania form wspólnego reklamowania Europy w państwach trzecich między organizacją nadrzędną krajowych biur promocji turystycznej a Europejską Komisją Turystyki.

53.

Zachęca do wzmocnienia i ukierunkowania oferty turystycznej zarówno do konkretnych państw, jak i do grup zainteresowań, grup zawodowych itd. zwracając uwagę na rozpowszechnianie informacji na całym świecie w odpowiedni i zrozumiały sposób przy użyciu możliwie najnowocześniejszych kanałów. Zwiększenie dostępności wiedzy o europejskich produktach turystycznych może zdynamizować ruch turystyczny w ramach Europy, również z państw odległych geograficznie.

54.

Wzywa Komisję do dokładniejszego zajęcia się kwestią wzajemnego oddziaływania turystyki oraz migracji i przepływów uchodźców, do przeanalizowania efektów kulturowych, gospodarczych i społecznych, a także do zbadania wraz z KR-em potencjału możliwości (np. rynku pracy itp.) regionów dotkniętych tymi procesami.

55.

Zaleca Komisji Europejskiej, by:

56.

Wzywa KE, by włączyła KR do corocznego europejskiego forum turystycznego i Europejskiego Dnia Turystyki.

57.

Domaga się corocznej debaty na temat turystyki między właściwymi komisjami i gremiami PE i KR; w jej ramach można by przewidzieć wspólne wysłuchanie zainteresowanych podmiotów z branży.

58.

Wzywa przyszłe prezydencje Rady Unii Europejskiej, by umieściły w porządku dziennym zagadnienia związane z turystyką europejską i zaangażowały przedstawicieli KR-u.

59.

Popiera manifest "Turystyka na rzecz wzrostu i zatrudnienia" (Tourism for Growth and Jobs Manifesto 29 ), inicjatywę europejskich publicznych i prywatnych podmiotów branży turystycznej, i proponuje jego podpisanie z myślą o tym, by połączyć siły w celu utrzymania rangi Europy jako atrakcyjnego kierunku turystycznego i zagwarantować, że branża będzie dalej przyczyniała się do spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w Europie.

60.

Zachęca Światową Organizację Turystyki do wsparcia jego inicjatywy w celu rozwoju turystyki europejskiej.

61.

Wzywa do promowania wśród rządów i sektora prywatnego odpowiedzialnej polityki i praktyk w dziedzinie turystyki, zgodnie z ogólnym kodeksem etyki w turystyce opracowanym przez Światową Organizację Turystyki. Kodeks ten stanowi kompleksowe ramy rozwoju zrównoważonej, odpowiedzialnej i powszechnie dostępnej turystyki, obejmujące wszystkie jej wymiary - gospodarczy, społeczny, kulturowy i środowiskowy.

62.

Kładzie szczególny nacisk na odpowiedzialność społeczną turystyki i wzywa obywateli Europy oraz obywateli krajów spoza UE, by byli świadomymi i odpowiedzialnymi turystami i podróżnymi oraz by szanowali lokalne zwyczaje i kulturę.

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Turystyka siłą napędową współpracy regionalnej w UE.

Dz.U.UE.C.2017.185.15

Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Turystyka siłą napędową współpracy regionalnej w UE

	Markku MARKKULA
	Przewodniczący Europejskiego Komitetu Regionów