Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Akt o usługach cyfrowych i akt o rynkach cyfrowych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.440.67

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 października 2021 r.

INTERACTIO - POSIEDZENIE HYBRYDOWE - 145. SESJA PLENARNA KR-U, 30.6.2021-1.7.2021
Opinia Europejskiego Komitetu Regionów - Akt o usługach cyfrowych i akt o rynkach cyfrowych
(2021/C 440/13)

Sprawozdawca:Rodi KRATSA (EL/EPL), gubernatorka regionu Wyspy Jońskie
Dokument źródłowy:Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE,

COM(2020) 825 final

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym (akt o rynkach cyfrowych),

COM(2020) 842 final

I.
ZALECANE POPRAWKI

Poprawka 1

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 5

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dostawców niektórych usług społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/153526, tj. każdej usługi normalnie świadczonej za wynagrodzeniem, na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy. W szczególności niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dostawców usług pośrednich, zwłaszcza usług pośrednich polegających na świadczeniu usług znanych jako usługi "zwykłego przekazu", "cachingu" i hostingu, biorąc pod uwagę, że wykładniczy wzrost wykorzystania tych usług, głównie we wszelkiego rodzaju zgodnych z prawem i użytecznych społecznie celach, zwiększył również ich rolę w pośrednictwie w zakresie niezgodnych z prawem lub w inny sposób szkodliwych informacji i działań oraz ich rozpowszechnianiu.Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dostawców niektórych usług społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 20 1 5/15 3 526, tj. każdej usługi normalnie świadczonej za wynagrodzeniem, na odległość, drogą elektroniczną i na indywidualne żądanie odbiorcy. W szczególności niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do dostawców usług pośrednich, zwłaszcza usług pośrednich polegających na świadczeniu usług znanych jako usługi "zwykłego przekazu", "cachingu" i hostingu, jak również wyszukiwarek, biorąc pod uwagę, że wykładniczy wzrost wykorzystania tych usług, głównie we wszelkiego rodzaju zgodnych z prawem i użytecznych społecznie celach, zwiększył również ich rolę w pośrednictwie w zakresie niezgodnych z prawem lub w inny sposób szkodliwych informacji i działań oraz ich rozpowszechnianiu.

Poprawka 2

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 8

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Taki ścisły związek z Unią powinno się stwierdzać, jeżeli dostawca usług ma miejsce prowadzenia działalności w Unii lub, jeśli nie, ścisły związek ustala się, jeżeli znaczna liczba użytkowników znajduje się w co najmniej jednym państwie członkowskim lub jeżeli działalność jest ukierunkowania na co najmniej jedno państwo członkowskie. To, czy działalność jest kierowana do jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby, można ustalić na podstawie wszelkich istotnych okoliczności, w tym takich czynników, jak stosowanie języka lub posługiwanie się walutą danego państwa członkowskiego lub możliwość składania zamówień na produkty lub usługi czy korzystanie z krajowej domeny najwyższego poziomu. Kierowanie działalności do któregoś z państw członkowskich może również wynikać z dostępności aplikacji w danym krajowym sklepie z aplikacjami, z obecności reklam na rynku lokalnym lub z posługiwania się w reklamach językiem stosowanym w tym państwie członkowskim, lub z zarządzania relacjami z klientem polegającego np. na obsłudze klientów w języku powszechnie używanym w tym państwie członkowskim. W przypadku gdy dostawca usług kieruje swoją działalność do co najmniej jednego państwa członkowskiego, jak określono w art. 17 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady, należy również założyć ścisły związek. Z drugiej strony sama tylko techniczna dostępność strony internetowej z Unii nie może, wyłącznie na tej podstawie, służyć do ustalenia ścisłego związku z Unią.Taki ścisły związek z Unią powinno się stwierdzać, jeżeli dostawca usług ma miejsce prowadzenia działalności w Unii lub, jeśli nie, ścisły związek ustala się, jeżeli znaczna liczba użytkowników znajduje się w co najmniej jednym państwie członkowskim lub jeżeli działalność jest ukierunkowania na co najmniej jedno państwo członkowskie. To, czy działalność jest kierowana do jednego państwa członkowskiego lub większej ich liczby, można ustalić na podstawie wszelkich istotnych okoliczności, w tym takich czynników, jak stosowanie języka urzędowego lub posługiwanie się oficjalną walutą danego państwa członkowskiego lub możliwość składania zamówień na produkty lub usługi czy korzystanie z krajowej domeny najwyższego poziomu. Kierowanie działalności do któregoś z państw członkowskich może również wynikać z dostępności aplikacji w danym krajowym sklepie z aplikacjami, z obecności reklam na rynku lokalnym lub z posługiwania się w reklamach dowolnym językiem urzędowym lub powszechnie stosowanym na terytorium tego państwa członkowskiego, lub z zarządzania relacjami z klientem polegającego np. na obsłudze klientów w dowolnym języku urzędowym lub powszechnie używanym na terytorium państwa członkowskiego. W przypadku gdy dostawca usług kieruje swoją działalność do co najmniej jednego państwa członkowskiego, jak określono w art. 17 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady, należy również założyć ścisły związek. Z drugiej strony sama tylko techniczna dostępność strony internetowej z Unii nie może, wyłącznie na tej podstawie, służyć do ustalenia ścisłego związku z Unią.

Uzasadnienie

Uważa się, że konieczne jest ograniczenie dwuznaczności i zwiększenie obiektywności tekstu rozporządzenia poprzez odniesienie do oficjalnego charakteru walut i języków. Ponadto w przypadku języków należy uwzględnić zarówno języki urzędowe, jak i te powszechnie używane na terytorium państwa członkowskiego.

Poprawka 3

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 12

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Aby osiągnąć cel polegający na zapewnieniu bezpiecznego, przewidywalnego i budzącego zaufanie środowiska internetowego, do celów niniejszego rozporządzenia należy zdefiniować szeroko pojęcie "nielegalnych treści", które obejmuje również informacje dotyczące nielegalnych treści, produktów, usług i działań. Pojęcie to należy rozumieć w szczególności jako odniesienie do informacji, niezależnie od ich formy, które zgodnie z obowiązującym prawem są albo same w sobie nielegalne, takich jak nielegalne nawoływanie do nienawiści lub treści o charakterze terrorystycznym i niezgodne z prawem treści dyskryminujące, albo odnoszą się do działań, które są nielegalne, takich jak udostępnianie obrazów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, bezprawne udostępnianie prywatnych obrazów bez zgody, cyberstalking, sprzedaż produktów niespełniających wymogów lub podrobionych, nieuprawnione wykorzystanie materiałów chronionych prawem autorskim lub działania wiążące się z naruszeniem prawa ochrony konsumentów. W tym zakresie nie ma znaczenia, czy nielegalny charakter informacji lub działania wynika z prawa Unii czy z prawa krajowego, które jest zgodne z prawem Unii, oraz jaki jest dokładny charakter lub przedmiot danego prawa.Aby osiągnąć cel polegający na zapewnieniu bezpiecznego, przewidywalnego i budzącego zaufanie środowiska internetowego, do celów niniejszego rozporządzenia należy zdefiniować szeroko pojęcie "nielegalnych treści", które obejmuje również informacje dotyczące nielegalnych treści, produktów, usług i działań. Pojęcie to należy rozumieć w szczególności jako odniesienie do informacji, niezależnie od ich formy, które zgodnie z obowiązującym prawem są albo same w sobie nielegalne, takich jak nielegalne nawoływanie do nienawiści lub treści o charakterze terrorystycznym i niezgodne z prawem treści dyskryminujące, albo odnoszą się do działań, które są nielegalne, takich jak świadczenie nielegalnych usług, takich jak usługi zakwaterowania na platformach wynajmu krótkoterminowego, które są niezgodne z prawem Unii, prawem krajowym, w tym prawem regionalnym i lokalnym, udostępnianie obrazów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych, bezprawne udostępnianie prywatnych obrazów bez zgody, cyberstalking, sprzedaż produktów niespełniających wymogów lub podrobionych, sprzedaż produktów lub oferowanie usług przy nieprzestrzeganiu prawa ochrony konsumentów, nieuprawnione wykorzystanie materiałów chronionych prawem autorskim lub działania wiążące się z naruszeniem prawa ochrony konsumentów lub oferowanie usług, które mogą poważnie zaszkodzić fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich, w tym naruszenia ustawy o mediach audiowizualnych. W tym zakresie nie ma znaczenia, czy nielegalny charakter informacji lub działania wynika z prawa Unii czy z prawa krajowego, które jest zgodne z prawem Unii, oraz jaki jest dokładny charakter lub przedmiot danego prawa.

Uzasadnienie

Należy bardziej stanowczo zająć się nielegalnymi usługami niezgodnymi z prawem unijnym lub krajowym/regionalnym/ lokalnym.

Poprawka 4

COM(2020) 825 final - Część 1

Nowy motyw po motywie 12

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Przesunięcie w kierunku rozwiązań technologicznych opartych na infrastrukturze cyfrowej podczas pandemii COVlD-19 jeszcze bardziej pogłębiło lukę asymetrii informacyjnej między strażnikami dostępu a użytkownikami biznesowymi i użytkownikami końcowymi. Ponadto gotowość na wypadek przyszłych kryzysów powinna uwzględniać wnioski wyciągnięte z takiej zależności od infrastruktury cyfrowej i rozwiązań technologicznych. Należy uznać znaczenie odporności cyfrowej w Europie i podjąć wzmocnione, wspólne wysiłki w celu jej wdrożenia.

Uzasadnienie

Odporność cyfrowa powinna być w większym stopniu uznawana za podstawową wartość i to jest obszar, w którym władze lokalne i regionalne mogłyby wnieść swój wkład. Poprawka dotyczy odniesienia do trwającej pandemii COVID-19 i doprecyzuje je w kontekście gotowości.

Poprawka 5

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 13

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Biorąc pod uwagę szczególne cechy przedmiotowych usług i związaną z nimi potrzebę nałożenia na dostawców tych usług określonych szczególnych obowiązków, należy wyodrębnić w ramach określonej w niniejszym rozporządzeniu szerszej kategorii dostawców usług hostingu podkategorię platform internetowych. Platformy internetowe, takie jak serwisy społecznościowe lub internetowe platformy handlowe, należy zdefiniować jako dostawców usług hostingu, którzy nie tylko przechowują informacje przekazane przez odbiorców usługi na ich żądanie, ale także rozpowszechniają publicznie te informacje, ponownie na ich żądanie. Aby jednak uniknąć nakładania zbyt szerokiego zakresu obowiązków, dostawców usług hostingu nie należy uznawać za platformy internetowe, w przypadku gdy publiczne rozpowszechnianie jest zaledwie nieznaczną i wyłącznie poboczną funkcją innej usługi, której to funkcji z obiektywnych względów technicznych nie można wykorzystywać bez tej innej głównej usługi, a włączenie takiej funkcji nie jest sposobem na obejście stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia mających zastosowanie do platform internetowych. Na przykład taką funkcję może stanowić sekcja gazety internetowej przeznaczona na komentarze, w przypadku której jest oczywiste, że ma ona charakter poboczny w stosunku do głównej usługi, jaką jest publikowanie wiadomości, za które odpowiedzialność redakcyjną ponosi wydawca.Biorąc pod uwagę szczególne cechy przedmiotowych usług i związaną z nimi potrzebę nałożenia na dostawców tych usług określonych szczególnych obowiązków, należy wyodrębnić w ramach określonej w niniejszym rozporządzeniu szerszej kategorii dostawców usług hostingu podkategorię platform internetowych. Platformy internetowe, takie jak serwisy społecznościowe, platformy udostępniania treści lub internetowe platformy handlowe, należy zdefiniować jako dostawców usług hostingu, którzy nie tylko przechowują informacje przekazane przez odbiorców usługi na ich żądanie, ale także rozpowszechniają publicznie te informacje, ponownie na ich żądanie. Aby jednak uniknąć nakładania zbyt szerokiego zakresu obowiązków, dostawców usług hostingu nie należy uznawać za platformy internetowe, w przypadku gdy publiczne rozpowszechnianie jest zaledwie nieznaczną i wyłącznie poboczną funkcją innej usługi, której to funkcji z obiektywnych względów technicznych nie można wykorzystywać bez tej innej głównej usługi, a włączenie takiej funkcji nie jest sposobem na obejście stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia mających zastosowanie do platform internetowych. Na przykład taką funkcję może stanowić sekcja gazety internetowej przeznaczona na komentarze, w przypadku której jest oczywiste, że ma ona charakter poboczny w stosunku do głównej usługi, jaką jest publikowanie wiadomości, za które odpowiedzialność redakcyjną ponosi wydawca.

Poprawka 6

COM(2020) 825 final - Część 1

Nowy motyw po motywie 13

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Państwa członkowskie na odpowiednich szczeblach zarządzania i tam, gdzie to stosowne w zależności od danego podziału kompetencji prawnych, mogą nakładać na dostawców usług pośrednich obowiązki dostarczania informacji i odnotować zgodność rozporządzenia (UE) 2016/679 z prawem do żądania informacji przez organy sądowe lub administracyjne, jak określono w art. 9 niniejszego rozporządzenia.

Poprawka 7

COM(2020) 825 final - Część 1

Nowy motyw po motywie 38

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie bezpiecznego, przewidywalnego i budzącego zaufanie środowiska internetowego, dlatego zastosowanie ma podstawowa zasada "to, co jest nielegalne poza internetem, jest również nielegalne w internecie".

Uzasadnienie

"To, co jest nielegalne poza internetem, jest również nielegalne w internecie" jest kluczową zasadą regulacji usług online i należy ją wyraźnie wspomnieć we wniosku.

Poprawka 8

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 50

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Aby zapewnić skuteczne i odpowiednie stosowanie tego obowiązku bez nakładania nieproporcjonalnych obciążeń, platformy internetowe objęte tym obowiązkiem powinny dołożyć należytych starań w celu zweryfikowania wiarygodności informacji przekazywanych przez zainteresowanych przedsiębiorców, w szczególności wykorzystując ogólnodostępne oficjalne internetowe bazy danych i interfejsy internetowe, takie jak krajowe rejestry handlowe i system wymiany informacji o VAT45, lub zwracając się do zainteresowanych przedsiębiorców o dostarczenie wiarygodnych dokumentów potwierdzających, takich jak kopie dokumentów tożsamości, uwierzytelnione wyciągi bankowe, zaświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej i zaświadczenia z rejestrów handlowych. Aby spełnić ten obowiązek, mogą również korzystać z innych źródeł, dostępnych do użytku na odległość, które oferują podobny stopień wiarygodności. Nie należy jednak wymagać od platform internetowych objętych tym obowiązkiem, aby angażowały się w nadmierne lub kosztowne działania polegające na ustalaniu faktów w internecie lub przeprowadzaniu weryfikacji na miejscu. Nie należy również rozumieć, że takie platformy internetowe, które podjęły uzasadnione starania wymagane w niniejszym rozporządzeniu, gwarantują wiarygodność informacji skierowanych do konsumentów lub innych zainteresowanych stron. Takie platformy internetowe powinny również projektować i organizować swój interfejs internetowy w sposób umożliwiający przedsiębiorcom wypełnianie obowiązków wynikających z prawa Unii, w szczególności wymogów określonych w art. 6 i 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE46, art. 7 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady47 oraz art. 3 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady48.Aby zapewnić skuteczne i odpowiednie stosowanie tego obowiązku bez nakładania nieproporcjonalnych obciążeń, platformy internetowe objęte tym obowiązkiem powinny dołożyć należytych starań w celu zweryfikowania wiarygodności informacji przekazywanych przez zainteresowanych przedsiębiorców, w szczególności wykorzystując ogólnodostępne oficjalne internetowe bazy danych i interfejsy internetowe, takie jak krajowe rejestry handlowe i system wymiany informacji o VAT45, lub zwracając się do zainteresowanych przedsiębiorców o dostarczenie wiarygodnych dokumentów potwierdzających, takich jak kopie dokumentów tożsamości, uwierzytelnione wyciągi bankowe, zaświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej i zaświadczenia z rejestrów handlowych. Aby spełnić ten obowiązek, mogą również korzystać z innych źródeł, dostępnych do użytku na odległość, które oferują podobny stopień wiarygodności. Takie platformy internetowe powinny również projektować i organizować swój interfejs internetowy w sposób umożliwiający przedsiębiorcom wypełnianie obowiązków wynikających z prawa Unii, w szczególności wymogów określonych w art. 6 i 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE46, art. 7 dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady47 oraz art. 3 dyrektywy 98/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady48.

Uzasadnienie

Pojęcie "nadmiernych lub kosztownych działań polegających na ustalaniu faktów w internecie" jest zbyt niejasne w prawnie wiążącym tekście. Nie należy również sugerować, że platformom internetowym należy oszczędzić wszelkich możliwych wysiłków na rzecz weryfikacji wiarygodności informacji przekazywanych przez przedsiębiorców.

Poprawka 9

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 72

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Zadanie zapewnienia odpowiedniego nadzoru i egzekwowania obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu należy co do zasady powierzyć państwom członkowskim. W tym celu powinny one wyznaczyć co najmniej jeden organ, którego zadaniem byłoby stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość powierzenia szczególnych zadań i kompetencji w zakresie nadzorowania lub egzekwowania stosowania niniejszego rozporządzenia, na przykład w odniesieniu do określonych sektorów, więcej niż jednemu właściwemu organowi, w tym organom regulacyjnym ds. łączności elektronicznej, organom regulacyjnym ds. mediów lub organom ochrony konsumentów, stosownie do krajowej struktury konstytucyjnej, organizacyjnej i administracyjnej.Zadanie zapewnienia odpowiedniego nadzoru i egzekwowania obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu należy co do zasady powierzyć państwom członkowskim. W tym celu powinny one wyznaczyć co najmniej jeden organ, którego zadaniem byłoby stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość powierzenia szczególnych zadań i kompetencji w zakresie nadzorowania lub egzekwowania stosowania niniejszego rozporządzenia, na przykład w odniesieniu do określonych sektorów, więcej niż jednemu właściwemu organowi, w tym organom regulacyjnym ds. łączności elektronicznej, organom regulacyjnym ds. mediów lub organom ochrony konsumentów, stosownie do krajowej struktury konstytucyjnej, organizacyjnej i administracyjnej. W przypadkach, w których państwa członkowskie uznają to za stosowne, powinny powierzyć władzom lokalnym i regionalnym zadania w zakresie nadzoru lub egzekwowania przepisów, zapewniając zasoby niezbędne do realizacji proponowanych działań.

Uzasadnienie

Należy włączyć władze lokalne i regionalne oraz informować je o egzekwowaniu i nadzorze.

Konieczne jest jednak również zapewnienie odpowiednich zasobów na prowadzenie tych działań.

Poprawka 10

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 76

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W przypadku braku ogólnego wymogu, aby dostawcy usług pośrednich zapewniali fizyczną obecność na terytorium jednego z państw członkowskich, należy zapewnić jasność co do kwestii jurysdykcji państwa członkowskiego, której podlegają ci dostawcy do celów egzekwowania przepisów określonych w rozdziałach III i IV przez właściwe organy krajowe. Dostawca powinien podlegać jurysdykcji państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego główna jednostka organizacyjna, to znaczy, w którym ma on swoją siedzibę główną lub statutową, w ramach której wykonywane są główne funkcje finansowe i sprawowany jest nadzór operacyjny. W przypadku dostawców, którzy nie mają siedziby w Unii, ale oferują usługi w Unii i w związku z tym są objęci zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, jurysdykcję powinno posiadać państwo członkowskie, w którym dostawcy ci wyznaczyli swojego przedstawiciela prawnego, biorąc pod uwagę funkcję przedstawicieli prawnych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. W interesie skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia wszystkie państwa członkowskie powinny jednak mieć jurysdykcję w odniesieniu do dostawców, którzy nie wyznaczyli przedstawiciela prawnego, pod warunkiem przestrzegania zasady ne bis in idem.W przypadku braku ogólnego wymogu, aby dostawcy usług pośrednich zapewniali fizyczną obecność na terytorium jednego z państw członkowskich, należy zapewnić jasność co do kwestii jurysdykcji państwa członkowskiego, której podlegają ci dostawcy do celów egzekwowania przepisów określonych w rozdziałach III i IV przez właściwe organy krajowe. Dostawca powinien podlegać jurysdykcji państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego główna jednostka organizacyjna, to znaczy, w którym ma on swoją siedzibę główną lub statutową, w ramach której wykonywane są główne funkcje finansowe i sprawowany jest nadzór operacyjny. W przypadku dostawców, którzy nie mają siedziby w Unii, ale oferują usługi w Unii i w związku z tym są objęci zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia, jurysdykcję powinno posiadać państwo członkowskie, w którym dostawcy ci wyznaczyli swojego przedstawiciela prawnego, biorąc pod uwagę funkcję przedstawicieli prawnych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. W interesie skutecznego stosowania niniejszego rozporządzenia wszystkie państwa członkowskie powinny jednak mieć jurysdykcję w odniesieniu do dostawców, którzy nie wyznaczyli przedstawiciela prawnego, pod warunkiem przestrzegania zasady ne bis in idem. W tym
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W tym celu każde państwo członkowskie mające jurysdykcję w odniesieniu do takich dostawców powinno bez zbędnej zwłoki poinformować wszystkie pozostałe państwa członkowskie o środkach wdrożonych przez nie w ramach wykonywania tej jurysdykcji.celu każde państwo członkowskie mające jurysdykcję w odniesieniu do takich dostawców powinno bez zbędnej zwłoki poinformować wszystkie pozostałe państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne, tam gdzie jest to stosowne, o środkach wdrożonych przez nie w ramach wykonywania tej jurysdykcji.

Uzasadnienie

Władze lokalne i regionalne powinny być informowane o środkach, które dotyczą usług świadczonych na ich terytorium.

Poprawka 11

COM(2020) 825 final - Część 1

Motyw 88

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia, należy ustanowić niezależną grupę doradczą na szczeblu unijnym, która to grupa powinna wspierać Komisję i pomagać w koordynowaniu działań koordynatorów ds. usług cyfrowych. Europejska Rada ds. Usług Cyfrowych powinna składać się z koordynatorów ds. usług cyfrowych, bez uszczerbku dla możliwości zapraszania przez koordynatorów ds. usług cyfrowych na jej posiedzenia lub wyznaczania przez nich delegatów ad hoc z innych właściwych organów, którym powierzono określone zadania na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli jest to wymagane zgodnie z ich krajowym podziałem zadań i kompetencji. W przypadku kilku uczestników z jednego państwa członkowskiego prawo do głosowania powinno ograniczać się do jednego przedstawiciela na państwo członkowskie.Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego rozporządzenia, należy ustanowić niezależną grupę doradczą na szczeblu unijnym, która to grupa powinna wspierać Komisję i pomagać w koordynowaniu działań koordynatorów ds. usług cyfrowych. Europejska Rada ds. Usług Cyfrowych powinna składać się z koordynatorów ds. usług cyfrowych, bez uszczerbku dla możliwości zapraszania przez koordynatorów ds. usług cyfrowych na jej posiedzenia lub wyznaczania przez nich delegatów ad hoc z innych właściwych organów, którym powierzono określone zadania na podstawie niniejszego rozporządzenia, jeżeli jest to wymagane zgodnie z ich krajowym podziałem zadań i kompetencji. W przypadku kilku uczestników z jednego państwa członkowskiego prawo do głosowania powinno ograniczać się do jednego przedstawiciela na państwo członkowskie. By móc wykonywać wspomniane zadania, Europejska Rada ds. Usług Cyfrowych powinna składać się z wykwalifikowanych w tej dziedzinie osób, a jej skład powinien być zrównoważony pod względem płci.

Poprawka 12

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 2 lit. r) (nowa)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
"nadrzędne względy interesu ogólnego" oznaczają w szczególności te nadrzędne względy interesu ogólnego, które zostały uznane za takie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, w tym następujące: polityka publiczna, bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne, zachowanie równowagi finansowej systemu zabezpieczenia społecznego, ochrona konsumentów, usługobiorców i pracowników, ochrona młodzieży, uczciwość transakcji handlowych, zwalczanie nadużyć, ochrona środowiska naturalnego i miejskiego, zdrowie zwierząt, własność intelektualna, zachowanie dziedzictwa historycznego, kulturowego i artystycznego, cele polityki społecznej i kulturalnej, mieszkalnictwo, promowanie kultury, badań i nauki, zapewnianie pluralizmu w mediach i równości mężczyzn i kobiet.

Uzasadnienie

Należy zdefiniować nadrzędne względy interesu publicznego, które powinny stanowić integralną część niniejszego rozporządzenia. Wśród tych względów należy wymienić równouprawnienie płci i inne elementy.

Poprawka 13

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 2 lit. s) (nowa)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
"właściwy organ" oznacza właściwe organy na szczeblu krajowym, regionalnym lub lokalnym wyznaczone zgodnie z odpowiednimi przepisami na szczeblu krajowym, odpowiedzialne za egzekwowanie niniejszego rozporządzenia i ochronę uzasadnionych interesów, w tym za zwalczanie nielegalnych treści w internecie; państwo członkowskie może również wyznaczyć kilka właściwych organów;

Uzasadnienie

Pojęcie "właściwego organu" należy włączyć do definicji określonych w art. 2, ponieważ art. 38 ust. 1 określa jedynie obowiązki koordynatorów ds. usług cyfrowych.

Poprawka 14

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 5 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na przechowywaniu informacji przekazanych przez odbiorcę usługi dostawca usług nie ponosi odpowiedzialności za informacje przechowywane na wniosek odbiorcy usługi, pod warunkiem że dostawca:W przypadku świadczenia usługi społeczeństwa informacyjnego polegającej na przechowywaniu informacji przekazanych przez odbiorcę usługi dostawca usług nie ponosi odpowiedzialności za informacje przechowywane na wniosek odbiorcy usługi, pod warunkiem że dostawca:
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
a) nie ma wiarygodnych wiadomości o nielegalnej działalności lub nielegalnych treściach, a w odniesieniu do roszczeń odszkodowawczych - nie wie o stanie faktycznym lub okolicznościach, które w sposób oczywisty świadczą o nielegalnej działalności lub nielegalnych treściach; luba) nie ma wiarygodnych wiadomości o nielegalnej działalności lub nielegalnych treściach, a w odniesieniu do roszczeń odszkodowawczych - nie wie o stanie faktycznym lub okolicznościach, które w sposób oczywisty świadczą o nielegalnej działalności lub nielegalnych treściach; lub
b) podejmuje bezzwłocznie odpowiednie działania w celu usunięcia lub uniemożliwienia dostępu do nielegalnych treści, gdy uzyska takie wiadomości lub zostanie o nich powiadomiony.b) bez zbędnej zwłoki i w każdym razie w ciągu 72 godzin podejmuje odpowiednie działania w celu usunięcia lub uniemożliwienia dostępu do nielegalnych treści, gdy uzyska takie wiadomości lub zostanie o nich powiadomiony.

Uzasadnienie

Terminy należy sprecyzować, nie mogą pozostać nieokreślone. Proponowane terminy są podobne do tych określonych w kilku prawodawstwach krajowych. Niemiecka ustawa o egzekwowaniu przepisów dotyczących sieci przewiduje nawet okres tylko 24 godzin dla treści ewidentnie niezgodnych z prawem.

Poprawka 15

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 8 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Dostawcy usług pośrednich po otrzymaniu nakazu podjęcia działań przeciwko określonym nielegalnym treściom wydanego zgodnie z prawem Unii przez właściwe organy sądowe lub administracyjne na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii lub prawa krajowego, niezwłocznie informują organ, który wydał nakaz, o skutkach nakazu, wskazując podjęte działania oraz czas ich podjęcia.Dostawcy usług pośrednich po otrzymaniu nakazu podjęcia działań przeciwko określonym nielegalnym treściom wydanego zgodnie z prawem Unii przez właściwe organy sądowe lub administracyjne na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii lub prawa krajowego, regionalnego lub lokalnego tam, gdzie to stosowne w zależności od danego podziału kompetencji prawnych, niezwłocznie informują organ, który wydał nakaz, o skutkach nakazu, wskazując podjęte działania oraz czas ich podjęcia.

Uzasadnienie

Niniejsza poprawka wyjaśnia termin "mające zastosowanie prawo".

Poprawka 16

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 8 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Państwa członkowskie zapewniają, aby nakazy, o których mowa w ust. 1, spełniały następujące warunki:Państwa członkowskie zapewniają, aby nakazy, o których mowa w ust. 1, spełniały następujące warunki:
a) nakaz musi zawierać następujące elementy:a) nakaz musi zawierać następujące elementy:
- uzasadnienie wyjaśniające, dlaczego odnośne informacje stanowią nielegalne treści, przez odniesienie do naruszonego przepisu szczegółowego Unii lub prawa krajowego;- uzasadnienie wyjaśniające, dlaczego odnośne informacje stanowią nielegalne treści, przez odniesienie do naruszonego przepisu szczegółowego Unii lub prawa krajowego;
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
- co najmniej jeden dokładny ujednolicony adres zasobów (URL) oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowe informacje umożliwiające identyfikację odnośnych nielegalnych treści;- co najmniej jeden dokładny ujednolicony adres zasobów (URL) oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowe informacje umożliwiające identyfikację odnośnych nielegalnych treści;
- informacje na temat środków zaskarżenia przysługujących dostawcy usługi i odbiorcy usługi, który przekazał treści;- informacje na temat środków zaskarżenia przysługujących dostawcy usługi i odbiorcy usługi, który przekazał treści;
b) zakres terytorialny nakazu na podstawie mających zastosowanie przepisów Unii i prawa krajowego, w tym Karty praw podstawowych, oraz - w stosownych przypadkach - ogólnych zasad prawa międzynarodowego nie może wykraczać poza zakres ściśle niezbędny do osiągnięcia celu nakazu;b) zakres terytorialny nakazu na podstawie mających zastosowanie przepisów Unii i prawa krajowego, w tym Karty praw podstawowych, oraz - w stosownych przypadkach - ogólnych zasad prawa międzynarodowego nie może wykraczać poza zakres ściśle niezbędny do osiągnięcia celu nakazu;
c) nakaz musi zostać sporządzony w języku zadeklarowanym przez dostawcę i wysłany do punktu kontaktowego wyznaczonego przez dostawcę zgodnie z art. 10.c) nakaz musi zostać sporządzony w sposób jednoznaczny, w języku używanym w danym państwie członkowskim i w co najmniej jednym urzędowym języku roboczym Unii (angielskim, francuskim, niemieckim) zadeklarowanym przez dostawcę i wysłany do punktu kontaktowego wyznaczonego przez dostawcę zgodnie z art. 10.

Uzasadnienie

Obecny wniosek otwiera dla usługodawcy niemożliwe do zaakceptowania możliwości uniknięcia nakazu wyłącznie poprzez wybór nietypowego języka handlowego i stanowi dla organu występującego w charakterze interwenienta nierozsądną przeszkodę. Poprawka eliminuje to ryzyko poprzez ograniczenie wyboru do co najmniej jednego z trzech urzędowych języków roboczych.

Poprawka 17

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 9

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
1. Dostawcy usług pośrednich po otrzymaniu nakazu przekazania określonej informacji na temat co najmniej jednego określonego odbiorcy usługi, który to nakaz wydały zgodnie z prawem Unii właściwe organy sądowe lub administracyjne na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii lub prawa krajowego, niezwłocznie informują organ, który wydał nakaz, o jego otrzymaniu oraz o skutku tego nakazu.1. Dostawcy usług pośrednich po otrzymaniu nakazu przekazania określonej informacji na temat co najmniej jednego określonego odbiorcy usługi, który to nakaz wydały zgodnie z prawem Unii właściwe organy sądowe lub administracyjne na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii lub prawa krajowego, niezwłocznie informują organ, który wydał nakaz, o jego otrzymaniu oraz o skutku tego nakazu.
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby nakazy, o których mowa w ust. 1, spełniały następujące warunki:2. Państwa członkowskie zapewniają, aby nakazy, o których mowa w ust. 1, spełniały następujące warunki:
a) nakaz musi zawierać następujące elementy:

- uzasadnienie wyjaśniające cel, dla którego wymaga się przekazania informacji oraz dla którego wymóg przekazania informacji jest niezbędny i proporcjonalny w celu określenia, czy odbiorcy usług pośrednich przestrzegają mających zastosowanie przepisów unijnych lub krajowych, chyba że nie można podać takiego uzasadnienia z przyczyn związanych z zapobieganiem przestępczości, prowadzeniem postępowań przygotowawczych, wykrywaniem lub ściganiem przestępstw;

a) nakaz musi zawierać następujące elementy:

- uzasadnienie wyjaśniające cel, dla którego wymaga się przekazania informacji oraz dla którego wymóg przekazania informacji jest niezbędny i proporcjonalny w celu określenia, czy odbiorcy usług pośrednich przestrzegają mających zastosowanie przepisów unijnych lub krajowych, chyba że nie można podać takiego uzasadnienia z przyczyn związanych z zapobieganiem przestępczości, prowadzeniem postępowań przygotowawczych, wykrywaniem lub ściganiem przestępstw;

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
- informacje na temat środków zaskarżenia przysługujących dostawcy i zainteresowanym odbiorcom danej usługi;- informacje na temat środków zaskarżenia przysługujących dostawcy i zainteresowanym odbiorcom danej usługi;
b) w nakazie wymaga się wyłącznie, aby dostawca przekazał informacje już zgromadzone na potrzeby świadczenia usługi i znajdujące się pod jego kontrolą;b) w nakazie wymaga się wyłącznie, aby dostawca przekazał informacje już zgromadzone na potrzeby świadczenia usługi i znajdujące się pod jego kontrolą;
c) nakaz musi zostać sporządzony w języku zadeklarowanym przez dostawcę i wysłany do punktu kontaktowego wyznaczonego przez danego dostawcę zgodnie z art. 10.c) nakaz musi zostać sporządzony w języku zadeklarowanym przez dostawcę i wysłany do punktu kontaktowego wyznaczonego przez danego dostawcę zgodnie z art. 10.
3. Koordynator ds. usług cyfrowych z państwa członkowskiego krajowego organu sądowego lub administracyjnego wydającego nakaz niezwłocznie przekazuje kopię nakazu, o którym mowa w ust. 1, wszystkim koordynatorom ds. usług cyfrowych za pośrednictwem systemu ustanowionego zgodnie z art. 67.3. Koordynator ds. usług cyfrowych z państwa członkowskiego krajowego organu sądowego lub administracyjnego wydającego nakaz niezwłocznie przekazuje kopię nakazu, o którym mowa w ust. 1, wszystkim koordynatorom ds. usług cyfrowych za pośrednictwem systemu ustanowionego zgodnie z art. 67.
4. Warunki i wymogi określone w niniejszym artykule pozostają bez uszczerbku dla wymogów na mocy krajowych przepisów postępowania karnego zgodnie z prawem Unii.4. Warunki i wymogi określone w niniejszym artykule pozostają bez uszczerbku dla wymogów na mocy krajowych przepisów postępowania karnego zgodnie z prawem Unii.
5. Państwa członkowskie mogą ustanowić w stosunku do usługodawców świadczących usługi pośrednie obowiązek informowania właściwych organów publicznych krajowych, regionalnych lub lokalnych o przekazanych przez odbiorców informacjach lub obowiązek przekazywania właściwym organom na ich wniosek informacji umożliwiających identyfikację odbiorców, z którymi zawarli umowy dotyczące przechowywania.

Uzasadnienie

W akcie o usługach cyfrowych należy wyjaśnić, że państwa członkowskie mogą nakładać na platformy obowiązki przekazywania informacji organom (krajowym, regionalnym i lokalnym), tak aby w uzasadnionych przypadkach można było zidentyfikować odbiorców.

Poprawka 18

COM(2020) 825 final

Artykuł 10 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Dostawcy usług pośrednich udostępniają publicznie informacje niezbędne do łatwego zidentyfikowania ich pojedynczych punktów kontaktowych i kontaktowania się z nimi.Dostawcy usług pośrednich bez zbędnej zwłoki udostępniają publicznie informacje niezbędne do łatwego zidentyfikowania ich pojedynczych punktów kontaktowych i kontaktowania się z nimi.

Uzasadnienie

Wyjaśnienie ze względu na prawidłowe egzekwowanie przepisów

Poprawka 19

COM(2020) 825 final

Artykuł 12 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
1. W warunkach korzystania z usług dostawcy usług pośrednich uwzględniają informacje na temat wszelkich ograniczeń, które nakładają w związku z korzystaniem z ich usług, w odniesieniu do informacji przekazywanych przez odbiorców usługi. Informacje te obejmują informacje na temat wszelkich polityk, procedur, środków i narzędzi wykorzystywanych na potrzeby moderowania treści, w tym na temat algorytmicznego podejmowania decyzji i przeglądu dokonywanego przez człowieka. Informacje te formułuje się jasno i w sposób jednoznaczny oraz podaje do wiadomości publicznej w łatwo dostępnym formacie.1. W warunkach korzystania z usług dostawcy usług pośrednich uwzględniają informacje na temat wszelkich ograniczeń, które nakładają w związku z korzystaniem z ich usług, w odniesieniu do informacji przekazywanych przez odbiorców usługi. Informacje te obejmują informacje na temat wszelkich polityk, procedur, środków i narzędzi wykorzystywanych na potrzeby moderowania treści, w tym na temat algorytmicznego podejmowania decyzji i przeglądu dokonywanego przez człowieka. Informacje te formułuje się jasno i w sposób jednoznaczny oraz podaje do wiadomości publicznej w łatwo dostępnym formacie.

Obejmuje to środki gwarantujące, że odbiorca usługi może bez przeszkód zrezygnować z abonamentu usług pośrednich. W praktyce ani wykupienie abonamentu, ani rezygnacja z niego nie może być bardziej wymagająca dla żadnego odbiorcy usługi.

Uzasadnienie

Rezygnacja z abonamentu podstawowej platformy powinna być równie łatwa jak jego wykupienie. Informacje dotyczące procesu rezygnacji z abonamentu powinny być również podawane do publicznej wiadomości w łatwo dostępnym formacie.

Poprawka 20

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 14 ustęp 5

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Dostawca powiadamia także niezwłocznie taką osobę lub taki podmiot o swojej decyzji w odniesieniu do informacji, których dotyczy zgłoszenie, przekazując informacje na temat możliwości odwołania się od podjętej decyzji.Dostawca powiadamia także niezwłocznie i w każdym razie w ciągu 5 dni roboczych taką osobę lub taki podmiot o swojej decyzji w odniesieniu do informacji, których dotyczy zgłoszenie, przekazując informacje na temat możliwości odwołania się od podjętej decyzji.

Uzasadnienie

Należy ustanowić jasne ramy czasowe dla obowiązkowej reakcji na zgłoszenia zgodnie z art. 14.

Poprawka 21

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 19 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Platformy internetowe wprowadzają niezbędne środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia priorytetowego i niezwłocznego przetwarzania zgłoszeń składanych przez zaufane podmioty sygnalizujące za pośrednictwem mechanizmów, o których mowa w art. 14, oraz priorytetowego i niezwłocznego podejmowania decyzji w odniesieniu do tych zgłoszeń.Platformy internetowe wprowadzają niezbędne środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia priorytetowego i niezwłocznego przetwarzania zgłoszeń składanych przez zaufane podmioty sygnalizujące za pośrednictwem mechanizmów, o których mowa w art. 14, oraz priorytetowego i niezwłocznego - w każdym razie w ciągu 48 godzin - podejmowania decyzji w odniesieniu do tych zgłoszeń.

Uzasadnienie

Aby zapewnić wysoki stopień przestrzegania przepisów przez platformy internetowe, niezbędne są krótkie ramy czasowe dla obowiązkowych reakcji na zgłoszenia na mocy art. 19.

Poprawka 22

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 22

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
1. W przypadku gdy platforma internetowa umożliwia konsumentom zawieranie z przedsiębiorcami umów na odległość, zapewnia, aby przedsiębiorcy mogli korzystać z jej usług jedynie w celu propagowania wiadomości o produktach lub usługach lub oferowania usług lub produktów konsumentom znajdującym się w Unii, jeżeli przed takim skorzystaniem platforma internetowa pozyskała następujące informacje:1. W przypadku gdy platforma internetowa umożliwia zawieranie umów na odległość z konsumentami, zapewnia, aby osoby fizyczne lub prawne oferujące produkty lub usługi za pośrednictwem platformy mogły korzystać z jej usług jedynie w celu propagowania wiadomości o produktach lub usługach lub oferowania usług lub produktów konsumentom znajdującym się w Unii, jeżeli przed takim skorzystaniem platforma internetowa pozyskała następujące informacje:
a) imię i nazwisko lub nazwę, adres, numer telefonu i adres poczty elektronicznej przedsiębiorcy;a) imię i nazwisko lub nazwę, adres, numer telefonu i adres poczty elektronicznej odbiorcy;
b) kopię dokumentu tożsamości przedsiębiorcy lub jakąkolwiek inną identyfikację elektroniczną w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady50 (UE) nr 910/2014;b) w przypadku gdy odbiorca jest zarejestrowany w rejestrze publicznym - numer wpisu do rejestru lub równoważne środki identyfikacji w tym rejestrze.
c) dane rachunku bankowego przedsiębiorcy, jeżeli przedsiębiorca jest osobą fizyczną;
d) imię i nazwisko lub nazwę, adres, numer telefonu i adres poczty elektronicznej podmiotu gospodarczego w rozumieniu art. 3 pkt 13 i art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2O19/102O lub wszelkich stosownych aktów prawa Unii;
e) w przypadku gdy przedsiębiorca jest wpisany do rejestru handlowego lub podobnego rejestru publicznego - rejestr handlowy, w którym przedsiębiorca jest wpisany, oraz jego numer rejestracyjny lub równoważne środki pozwalające na ustalenie tożsamości znajdujące się w rejestrze;
f) własne poświadczenie przedsiębiorcy, w którym zobowiązuje się on do oferowania wyłącznie produktów lub usług zgodnych z mającymi zastosowanie przepisami prawa Unii.
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
2. Po otrzymaniu tych informacji platforma internetowa podejmuje rozsądne działania w celu oceny, czy informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), d) i e), są wiarygodne, korzystając z wszelkich ogólnodostępnych oficjalnych internetowych baz danych lub interfejsów internetowych udostępnianych przez państwa członkowskie lub Unię lub zwracając się do przedsiębiorcy o przekazanie dokumentów potwierdzających pochodzących z wiarygodnych źródeł.2. W przypadku gdy dostawca produktów lub usług kwalifikuje się jako przedsiębiorca zgodnie z prawem Unii, oprócz obowiązków określonych w ust. 1 platforma internetowa zapewnia, aby przedsiębiorca mógł korzystać z jej usług w celu promowania wiadomości o produktach lub usługach lub oferowania produktów lub usług konsumentom znajdującym się w Unii jedynie wtedy, gdy przed takim skorzystaniem platforma internetowa pozyskała następujące informacje:
a) kopię dokumentu tożsamości przedsiębiorcy lub jakąkolwiek inną identyfikację elektroniczną w rozumieniu art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014;
b) dane rachunku bankowego przedsiębiorcy, jeżeli przedsiębiorca jest osobą fizyczną;
c) imię i nazwisko lub nazwę, adres, numer telefonu i adres poczty elektronicznej podmiotu gospodarczego w rozumieniu art. 3 pkt 13 i art. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2O19/102O lub wszelkich stosownych aktów prawa Unii;
d) w przypadku gdy przedsiębiorca jest wpisany do rejestru handlowego lub podobnego rejestru publicznego - rejestr handlowy, w którym przedsiębiorca jest wpisany, oraz jego numer rejestracyjny lub równoważne środki pozwalające na ustalenie tożsamości znajdujące się w rejestrze;
e) własne poświadczenie przedsiębiorcy, w którym zobowiązuje się on do oferowania wyłącznie produktów lub usług zgodnych z mającymi zastosowanie przepisami prawa Unii.
3. W przypadku uzyskania przez platformę internetową informacji wskazujących, że którakolwiek z informacji, o których mowa w ust. 1, przekazanych przez zainteresowanego przedsiębiorcę jest nieprawidłowa lub niekompletna, platforma żąda, aby przedsiębiorca niezwłocznie lub w terminie określonym w prawie Unii lub prawie krajowym poprawił takie informacje, o ile jest to konieczne do zapewnienia, aby wszystkie informacje były prawidłowe i kompletne. Jeżeli przedsiębiorca nie poprawi lub nie uzupełni takich informacji, platforma internetowa zawiesza świadczenie usług na rzecz tego przedsiębiorcy do czasu wypełnienia żądania.3. Po otrzymaniu tych informacji platforma internetowa podejmuje najlepsze możliwe działania w celu oceny, czy informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b) oraz w ust. 2 lit. c) i d) są wiarygodne, korzystając z wszelkich ogólnodostępnych oficjalnych internetowych baz danych lub interfejsów internetowych udostępnianych przez państwa członkowskie lub Unię lub zwracając się do odbiorcy o przekazanie dokumentów potwierdzających pochodzących z wiarygodnych źródeł.
4. Platforma internetowa przechowuje informacje pozyskane zgodnie z ust. 1 i 2 w sposób bezpieczny przez okres trwania stosunku umownego z zainteresowanym przedsiębiorcą. Po zakończeniu tego okresu platforma usuwa te informacje.4. W przypadku uzyskania przez platformę internetową informacji wskazujących, że którakolwiek z informacji, o których mowa w ust. 1 lub 2, przekazanych przez zainteresowanego odbiorcę jest nieprawidłowa lub niekompletna, platforma żąda, aby odbiorca niezwłocznie poprawił takie informacje, o ile jest to konieczne do zapewnienia, aby wszystkie informacje były prawidłowe i kompletne. Jeżeli odbiorca nie poprawi lub nie uzupełni takich informacji, platforma internetowa zawiesza świadczenie usług na rzecz tego odbiorcy do czasu wypełnienia żądania.

Poprawka 23

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 25 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
5. Nie naruszając przepisów ust. 2, platforma ujawnia wspomniane informacje osobom trzecim jedynie wówczas, gdy jest to wymagane zgodnie z mającym zastosowanie prawem, w tym z nakazami, o których mowa w art. 9, a także wszelkimi nakazami wydanymi przez właściwe organy państw członkowskich lub Komisję do celów wykonywania ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia.5. Platforma internetowa przechowuje informacje pozyskane zgodnie z ust. 1, 2 i 3 w sposób bezpieczny przez okres trwania stosunku umownego z zainteresowanym odbiorcą. Po zakończeniu tego okresu platforma usuwa te informacje.
6. Platforma internetowa udostępnia odbiorcom usługi informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a), d) e) i f), w sposób jasny, łatwo dostępny i zrozumiały.6. Nie naruszając przepisów ust. 3, platforma ujawnia wspomniane informacje osobom trzecim jedynie wówczas, gdy jest to wymagane zgodnie z mającym zastosowanie prawem, w tym z nakazami, o których mowa w art. 9, a także wszelkimi nakazami wydanymi przez właściwe organy państw członkowskich lub Komisję do celów wykonywania ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia.
7. Platforma internetowa projektuje i organizuje swój interfejs internetowy w taki sposób, aby umożliwić przedsiębiorcom wypełnianie obowiązków dotyczących informacji przed zawarciem umowy i informacji na temat bezpieczeństwa produktów, wynikających z mającego zastosowanie prawa Unii.7. Platforma internetowa udostępnia odbiorcom usługi informacje, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b) oraz w ust. 2 lit. c), d) i e), w sposób jasny, łatwo dostępny i zrozumiały.
8. Platforma internetowa projektuje i organizuje swój interfejs internetowy w taki sposób, aby umożliwić odbiorcom wypełnianie obowiązków dotyczących informacji przed zawarciem umowy i informacji na temat bezpieczeństwa produktów, wynikających z mającego zastosowanie prawa Unii.
Uzasadnienie
Znaczna część usług jest oferowana przez osoby fizyczne, a nie przez profesjonalistów w rozumieniu terminu "przedsiębiorca". Te osoby fizyczne zazwyczaj nie przestrzegają np. krajowych lub lokalnych przepisów dotyczących wynajmu krótkoterminowego i prowadzą działalność niezgłoszoną, nie przestrzegając żadnych powiązanych przepisów.
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 69 w celu dostosowania średniej liczby odbiorców usługi w Unii miesięcznie, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy populacja Unii zmaleje lub wzrośnie o co najmniej 5 % w porównaniu z populacją w 2020 r. lub, po dostosowaniu tej liczby na mocy aktu delegowanego, w porównaniu z populacją w roku, w którym przyjęto najnowszy akt delegowany. W takim przypadku Komisja dostosowuje tę liczbę w taki sposób, aby odpowiadała ona 10 % populacji Unii w roku, w którym Komisja przyjęła akt delegowany, w zaokrągleniu w górę lub w dół, tak aby liczba ta była wyrażona w milionach.Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 69 w celu dostosowania średniej liczby odbiorców usługi w Unii miesięcznie, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy populacja Unii zmaleje lub wzrośnie o co najmniej 5 % w porównaniu z populacją w 2020 r. lub, po dostosowaniu tej liczby na mocy aktu delegowanego, w porównaniu z populacją w roku, w którym przyjęto najnowszy akt delegowany. W takim przypadku Komisja dostosowuje tę liczbę w taki sposób, aby odpowiadała ona 7 % populacji Unii w roku, w którym Komisja przyjęła akt delegowany, w zaokrągleniu w górę lub w dół, tak aby liczba ta była wyrażona w milionach.
Uzasadnienie

Akt o usługach cyfrowych powinien mieć na celu wprowadzenie węższych ograniczeń w odniesieniu do bardzo dużych platform internetowych.

Poprawka 24

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 31 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Na uzasadniony wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby lub Komisji i w rozsądnym terminie wskazanym we wniosku bardzo duże platformy internetowe zapewniają koordynatorowi lub Komisji dostęp do danych, które są niezbędne do monitorowania i oceny zgodności z niniejszym rozporządzeniem. Wspomniany koordynator ds. usług cyfrowych i Komisja wykorzystują te dane jedynie do tych celów.Na uzasadniony wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby lub Komisji i w rozsądnym terminie, wskazanym we wniosku i w każdym razie nieprzekracza- jącym 72 godzin, bardzo duże platformy internetowe zapewniają koordynatorowi lub Komisji dostęp do danych, które są niezbędne do monitorowania i oceny zgodności z niniejszym rozporządzeniem. Wspomniany koordynator ds. usług cyfrowych i Komisja wykorzystują te dane jedynie do tych celów.

Uzasadnienie

Aby zapewnić wysoki stopień zgodności, niezbędny jest krótki termin na obowiązkowe reakcje na wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych w państwie siedziby.

Poprawka 25

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 41 ust. 1 lit. a)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W przypadku gdy jest to konieczne do wykonywania ich zadań, koordynatorom ds. usług cyfrowych przysługują co najmniej następujące uprawnienia do przeprowadzania dochodzenia, w odniesieniu do postępowania dostawców usług pośrednich podlegających jurysdykcji ich państwa członkowskiego:

a) uprawnienie do wymagania od takich dostawców, a także wszelkich innych osób działających w celach związanych z ich działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, które mogą w racjonalny sposób dysponować informacjami związanymi z podejrzeniem naruszenia niniejszego rozporządzenia, w tym od organizacji przeprowadzających audyty, o których mowa w art. 28 i art. 50 ust. 3, udzielenia takich informacji w rozsądnym terminie;

W przypadku gdy jest to konieczne do wykonywania ich zadań, koordynatorom ds. usług cyfrowych przysługują co najmniej następujące uprawnienia do przeprowadzania dochodzenia, w odniesieniu do postępowania dostawców usług pośrednich podlegających jurysdykcji ich państwa członkowskiego:

a) uprawnienie do wymagania od takich dostawców, a także wszelkich innych osób działających w celach związanych z ich działalnością handlową, gospodarczą, rzemieślniczą lub zawodową, które mogą w racjonalny sposób dysponować informacjami związanymi z podejrzeniem naruszenia niniejszego rozporządzenia, w tym od organizacji przeprowadzających audyty, o których mowa w art. 28 i art. 50 ust. 3, udzielenia takich informacji w rozsądnym terminie i w każdym przypadku nie później niż w ciągu 72 godzin;

Uzasadnienie

Wprowadzenie konkretnych obowiązkowych ram czasowych gwarantuje szybkie podjęcie działań przez dostawcę, tak aby ograniczyć szkody.

Poprawka 26

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 45 ustęp 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Jeżeli koordynator ds. usług cyfrowych ma podstawy, aby podejrzewać, że dostawca usługi pośredniej niepodlegający jurysdykcji danego państwa członkowskiego naruszył niniejsze rozporządzenie, zwraca się do koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby z wnioskiem o dokonanie oceny sprawy oraz przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.Jeżeli koordynator ds. usług cyfrowych ma podstawy, aby podejrzewać, że dostawca usługi pośredniej niepodlegający jurysdykcji danego państwa członkowskiego naruszył niniejsze rozporządzenie, zwraca się do koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby z wnioskiem o dokonanie oceny sprawy oraz przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.
Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Jeżeli Rada ma podstawy, aby podejrzewać, że dostawca usług pośrednich naruszył niniejsze rozporządzenie w sposób dotyczący co najmniej trzech państw członkowskich, może skierować do koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby zalecenie dokonania oceny sprawy oraz przyjęcia niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.Jeżeli Rada ma podstawy, aby podejrzewać, że dostawca usług pośrednich naruszył niniejsze rozporządzenie w sposób dotyczący co najmniej trzech państw członkowskich, może zwrócić się do koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby o dokonanie oceny sprawy oraz przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem.

Uzasadnienie

Rada nie powinna kierować zalecenia, lecz zwrócić się do koordynatora ds. usług cyfrowych miejsca siedziby o dokonanie oceny sprawy oraz przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z rozporządzeniem.

Poprawka 27

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 45 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Wniosek lub zalecenie, o których mowa w ust. 1, muszą zawierać co najmniej:Wniosek, o którym mowa w ust. 1, musi zawierać co najmniej:
a) informacje na temat punktu kontaktowego danego dostawcy usług pośrednich, o którym to punkcie mowa w art. 10;a) informacje na temat punktu kontaktowego danego dostawcy usług pośrednich, o którym to punkcie mowa w art. 10;
b) opis stanu faktycznego, odnośne przepisy niniejszego rozporządzenia oraz powody, dla których koordynator ds. usług cyfrowych, który skierował wniosek, lub Rada podejrzewa, że dostawca naruszył niniejsze rozporządzenie;b) opis stanu faktycznego, odnośne przepisy niniejszego rozporządzenia oraz powody, dla których koordynator ds. usług cyfrowych, który skierował wniosek, lub Rada podejrzewa, że dostawca naruszył niniejsze rozporządzenie;
c) jakiekolwiek inne informacje, które koordynator ds. usług cyfrowych, który skierował wniosek, lub Rada uznaje za adekwatne, w tym w stosownych przypadkach informacje zgromadzone z własnej inicjatywy lub sugestie dotyczące przyjęcia konkretnych środków dochodzeniowych lub egzekucyjnych, w tym środków tymczasowych.c) jakiekolwiek inne informacje, które koordynator ds. usług cyfrowych, który skierował wniosek, lub Rada uznaje za adekwatne, w tym w stosownych przypadkach informacje zgromadzone z własnej inicjatywy lub sugestie dotyczące przyjęcia konkretnych środków dochodzeniowych lub egzekucyjnych, w tym środków tymczasowych.

Uzasadnienie

Nie powinno to być zwykłe zalecenie, lecz wniosek.

Poprawka 28

COM(2020) 825 final - Część 1

Artykuł 46 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Jeżeli koordynator ds. usług cyfrowych miejsca siedziby ma podstawy, aby podejrzewać, że bardzo duża platforma internetowa naruszyła niniejsze rozporządzenie, może skierować do Komisji wniosek o przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z sekcją 3. Taki wniosek musi zawierać wszystkie informacje wymienione w art. 45 ust. 2 oraz określenie powodów zwrócenia się do Komisji o interwencję.Jeżeli koordynator ds. usług cyfrowych miejsca siedziby lub koordynatorzy ds. usług cyfrowych przynajmniej trzech państw członkowskich mają podstawy, aby podejrzewać, że bardzo duża platforma internetowa naruszyła niniejsze rozporządzenie, mogą skierować do Komisji wniosek o przyjęcie niezbędnych środków dochodzeniowych i egzekucyjnych celem zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem, zgodnie z sekcją 3. Taki wniosek musi zawierać wszystkie informacje wymienione w art. 45 ust. 2 oraz określenie powodów zwrócenia się do Komisji o interwencję.

Uzasadnienie

Celem niniejszego rozporządzenia powinno być zapewnienie koordynatorom ds. usług cyfrowych instrumentów umożliwiających im wspólne działanie w przypadku, gdy istnieją powody, by podejrzewać, że bardzo duże platformy internetowe je naruszyły.

Poprawka 29

COM(2020) 842 final - Część 1

Nowy motyw po motywie 1

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Nie ulega wątpliwości, że rynek europejski od lat zdominowany jest przez platformy pełniące rolę strażników dostępu, świadczące podstawowe usługi platformowe. Chociaż nie ma nic antykonkurencyjnego w budowaniu dobrze prosperującego biznesu, należy zaradzić nadmiernej władzy rynkowej i potencjalnym nadużyciom.

Uzasadnienie

Nie ma nic antykonkurencyjnego w budowaniu dobrze prosperującego biznesu, jakim jest wiele platform. Należy jednak podkreślić ogólne znaczenie i konsekwencje modeli biznesowych opartych na danych, a także wspomnieć o asymetrii informacji między strażnikami dostępu a użytkownikami końcowymi i użytkownikami biznesowymi, ponieważ w dużej mierze z tego powodu wniosek uznano za konieczny.

Poprawka 30

COM(2020) 842 final - Część 1

Motyw 9

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Fragmentacji rynku wewnętrznego można skutecznie zapobiec jedynie wówczas, gdy państwa członkowskie nie będą mogły stosować przepisów krajowych, które odnoszą się do rodzajów przedsiębiorstw i usług objętych niniejszym rozporządzeniem. Jednocześnie, ponieważ niniejsze rozporządzenie ma na celu uzupełnienie egzekwowania prawa konkurencji, należy doprecyzować, że niniejsze rozporządzenie nie narusza art. 101 i 102 TFUE, odpowiadających im krajowych reguł konkurencji i innych krajowych reguł konkurencji dotyczących jednostronnego postępowania, które opierają się na zindywidualizowanej ocenie pozycji rynkowych i postępowania, w tym jego prawdopodobnych skutków i dokładnego zakresu zabronionego postępowania, i które przewidują możliwość przedstawiania przez przedsiębiorstwa argumentów dotyczących wydajności i obiektywnego uzasadnienia danego postępowania. Stosowanie tych ostatnich zasad nie powinno jednak mieć wpływu na obowiązki nałożone na strażników dostępu na mocy niniejszego rozporządzenia oraz na ich jednolite i skuteczne stosowanie na rynku wewnętrznym.Żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim nakładania takich samych, surowszych lub innych obowiązków na przedsiębiorstwa w celu realizacji uzasadnionych interesów publicznych zgodnie z prawem Unii. Tymi uzasadnionymi interesami publicznymi mogą być między innymi ochrona konsumentów, walka z przypadkami nieuczciwej konkurencji oraz ochrona wolności i pluralizmu mediów. W szczególności żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim realizacji tych uzasadnionych interesów poprzez nałożenie obowiązków na przedsiębiorstwa posiadające status strażnika dostępu w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, jak również na inne przedsiębiorstwa. Ponieważ niniejsze rozporządzenie ma na celu uzupełnienie egzekwowania prawa konkurencji, należy doprecyzować, że niniejsze rozporządzenie nie narusza art. 101 i 102 TFUE, odpowiadających im krajowych reguł konkurencji i innych krajowych reguł konkurencji dotyczących jednostronnego postępowania, które opierają się na zindywidualizowanej ocenie pozycji rynkowych i postępowania, w tym jego prawdopodobnych skutków i dokładnego zakresu zabronionego postępowania, i które przewidują możliwość przedstawiania przez przedsiębiorstwa argumentów dotyczących wydajności i obiektywnego uzasadnienia danego postępowania.

Poprawka 31

COM(2020) 842 final - Część 1

Motyw 11

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Niniejsze rozporządzenie powinno również uzupełniać, bez uszczerbku dla ich stosowania, przepisy wynikające z innych aktów prawa Unii regulujących określone aspekty świadczenia usług objętych niniejszym rozporządzeniem, w szczególności przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 (1), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) xx/xx/UE (akt o usługach cyfrowych) (2), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (3), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/790 (4), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 (5) oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE (6), jak również przepisy krajowe mające na celu egzekwowanie lub, w stosownych przypadkach, wdrożenie tych przepisów unijnych.

(') Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)

2019/1150 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie propagowania sprawiedliwości i przejrzystości dla użytkowników biznesowych korzystających z usług pośrednictwa internetowego (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 57).

(2) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europej

skiego i Rady (UE) .../... w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)

2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)

2019/790 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 92).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)

2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniająca dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/We, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylająca dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 35).

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE

z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1).

Niniejsze rozporządzenie powinno również uzupełniać, bez uszczerbku dla ich stosowania, przepisy wynikające z innych aktów prawa Unii regulujących określone aspekty świadczenia usług objętych niniejszym rozporządzeniem, w szczególności przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) xx/xx/UE (akt o usługach cyfrowych), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/790, dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE (1), jak również przepisy krajowe określone zgodnie z tymi przepisami unijnymi.

(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE

z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1).

Poprawka 32

COM(2020) 842 final - Część 1

Motyw 13

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W szczególności usługi pośrednictwa internetowego, wyszukiwarki internetowe, systemy operacyjne, internetowe serwisy społecznościowe, usługi platformy udostępniania wideo, usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów, usługi w chmurze i internetowe usługi reklamowe mogą mieć wpływ zarówno na dużą liczbę użytkowników końcowych, jak i na przedsiębiorstwa, co pociąga za sobą ryzyko nieuczciwych praktyk biznesowych. W związku z tym należy je uwzględnić w definicji podstawowych usług platformowych i objąć zakresem niniejszego rozporządzenia. Usługi pośrednictwa internetowego mogą również występować w dziedzinie usług finansowych i mogą pośredniczyć w świadczeniu takich usług lub być wykorzystywane do świadczenia takich usług, których niewy- czerpujący wykaz zawiera załącznik II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1535 (1). W pewnych okolicznościach pojęcie użytkowników końcowych powinno obejmować użytkowników, których tradycyjnie uznaje się za użytkowników biznesowych, ale którzy w danej sytuacji nie korzystają z podstawowych usług platformowych w celu dostarczania towarów lub usług innym użytkownikom końcowym, takich jak na przykład przedsiębiorstwa korzystające z usług w chmurze do własnych celów.W szczególności usługi pośrednictwa internetowego, w tym platformy handlowe (online), sklepy z aplikacjami, asystenci głosowi i platformy wykorzystujące technologie asystenta głosowego, usługi pośrednictwa internetowego w innych sektorach, takich jak mobilność, transport lub energia, jak również wyszukiwarki internetowe, systemy operacyjne, przeglądarki internetowe, internetowe serwisy społecznościowe, usługi platformy udostępniania wideo, usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów, usługi w chmurze i internetowe usługi reklamowe mogą mieć wpływ zarówno na dużą liczbę użytkowników końcowych, jak i na przedsiębiorstwa, co pociąga za sobą ryzyko nieuczciwych praktyk biznesowych. W związku z tym należy je uwzględnić w definicji podstawowych usług platformowych i objąć zakresem niniejszego rozporządzenia. Usługi pośrednictwa internetowego mogą również występować w dziedzinie usług finansowych i mogą pośredniczyć w świadczeniu takich usług lub być wykorzystywane do świadczenia takich usług, których niewy- czerpujący wykaz zawiera załącznik II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/1535 (1). W pewnych okolicznościach pojęcie użytkowników końcowych powinno obejmować użytkowników, których tradycyjnie uznaje się za użytkowników biznesowych, ale którzy w danej sytuacji nie korzystają z podstawowych usług platformowych w celu dostarczania towarów lub usług innym użytkownikom końcowym, takich jak na przykład przedsiębiorstwa korzystające z usług w chmurze do własnych celów.
(1) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego

i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1.

(1) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego

i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

Poprawka 33

COM(2020) 842 final - Część 1

Motyw 43

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Strażnik dostępu może w pewnych okolicznościach pełnić podwójną rolę jako dostawca podstawowych usług platfor- mowych, który świadczy podstawową usługę platformową na rzecz swoich użytkowników biznesowych, a jednocześnie również konkuruje z tymi samymi użytkownikami biznesowymi w oferowaniu tych samych lub podobnych usług lub produktów na rzecz tych samych użytkowników końcowych. W tych okolicznościach strażnik dostępu może dzięki swojej podwójnej roli wykorzystać dane wygenerowane z transakcji dokonywanych przez użytkowników biznesowych przy wykorzystaniu podstawowej usługi platformowej na potrzeby usług własnych, w ramach których oferuje usługi podobne do usług swoich użytkowników biznesowych. Może tak być na przykład wtedy, gdy strażnik dostępu zapewnia użytkownikom biznesowym internetową platformę handlową lub sklep z aplikacjami, a jednocześnie oferuje usługi jako detalista internetowy lub dostawca oprogramowania aplikacji konkurujący z tymi użytkownikami biznesowymi. Aby zapobiec nieuczciwemu czerpaniu przez strażników dostępu korzyści z ich podwójnej roli, należy zapewnić, aby powstrzymywali się oni od wykorzystywania jakichkolwiek danych zagregowanych lub niezagregowanych, które mogą zawierać dane zanoni- mizowane i dane osobowe, które nie są publicznie dostępne, w celu oferowania usług podobnych do usług ich użytkowników biznesowych. Obowiązek ten powinien mieć zastosowanie do wszystkich jednostek strażnika dostępu, między innymi do jego jednostki organizacyjnej, która konkuruje z użytkownikami biznesowymi podstawowej usługi platformowej.Strażnik dostępu może w pewnych okolicznościach pełnić podwójną rolę jako dostawca podstawowych usług platfor- mowych, który świadczy podstawową usługę platformową na rzecz swoich użytkowników biznesowych, a jednocześnie również konkuruje z tymi samymi użytkownikami biznesowymi w oferowaniu tych samych lub podobnych usług lub produktów na rzecz tych samych użytkowników końcowych. W tych okolicznościach strażnik dostępu może dzięki swojej podwójnej roli wykorzystać dane wygenerowane z transakcji dokonywanych przez użytkowników biznesowych przy wykorzystaniu podstawowej usługi platformowej na potrzeby usług własnych, w ramach których oferuje usługi podobne do usług swoich użytkowników biznesowych. Może tak być na przykład wtedy, gdy strażnik dostępu zapewnia użytkownikom biznesowym internetową platformę handlową lub sklep z aplikacjami, a jednocześnie oferuje usługi jako detalista internetowy lub dostawca oprogramowania aplikacji konkurujący z tymi użytkownikami biznesowymi. Aby zapobiec nieuczciwemu czerpaniu przez strażników dostępu korzyści z ich podwójnej roli, należy zapewnić, aby powstrzymywali się oni od wykorzystywania jakichkolwiek danych zagregowanych lub niezagregowanych, które mogą zawierać dane zanoni- mizowane i dane osobowe, w celu oferowania usług podobnych do usług ich użytkowników biznesowych. Obowiązek ten powinien mieć zastosowanie do wszystkich jednostek strażnika dostępu, między innymi do jego jednostki organizacyjnej, która konkuruje z użytkownikami biznesowymi podstawowej usługi platformowej.

Uzasadnienie

Definicja ta dałaby strażnikom dostępu zbyt szeroki margines swobody.

Poprawka 34

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 1 ustęp 5

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
W celu zapewnienia kontestowalnych i uczciwych rynków państwa członkowskie nie mogą nakładać na strażników dostępu dodatkowych obowiązków w drodze ustaw, rozporządzeń ani działań administracyjnych. Powyższy zakaz nie narusza przepisów regulujących kwestie związane z dochodzeniem innych uzasadnionych interesów publicznych zgodnie z prawem Unii. W szczególności żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim nałożenia na przedsiębiorstwa - w tym dostawców podstawowych usług platformowych - obowiązków zgodnych z prawem Unii, jeżeli obowiązki te nie są powiązane z faktem, że odpowiednim przedsiębiorstwom nadano status strażnika dostępu w rozumieniu niniejszego rozporządzenia w celu ochrony konsumentów lub przeciwdziałania przypadkom nieuczciwej konkurencji.W celu zapewnienia kontestowalnych i uczciwych rynków państwa członkowskie nie mogą nakładać na strażników dostępu dodatkowych obowiązków w drodze ustaw, rozporządzeń ani działań administracyjnych. Powyższy zakaz nie narusza przepisów regulujących kwestie związane z dochodzeniem innych uzasadnionych interesów publicznych zgodnie z prawem Unii. W szczególności żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim nałożenia na przedsiębiorstwa - w tym dostawców podstawowych usług platformowych - obowiązków zgodnych z prawem Unii w celu ochrony konsumentów lub przeciwdziałania przypadkom nieuczciwej konkurencji, promowania pluralizmu mediów lub realizacji uzasadnionych interesów.

Poprawka 35

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 1 ustęp 6

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 101 i 102 TFUE. Pozostaje ono również bez uszczerbku dla stosowania: przepisów krajowych zakazujących antykonkurencyjnych porozumień i decyzji związków przedsiębiorstw oraz przepisów krajowych zakazujących stosowania praktyk uzgodnionych i nadużywania pozycji dominującej; krajowych reguł konkurencji zakazujących innych form praktyk jednostronnych w zakresie, w jakim mają one również zastosowanie do przedsiębiorstw innych niż strażnicy dostępu lub w jakim wiążą się z nałożeniem dodatkowych obowiązków na strażników dostępu; rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 fj i przepisów krajowych dotyczących kontroli połączeń; rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... (2).Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania art. 101 i 102 TFUE. Nie ma także wpływu na stosowanie: przepisów krajowych zakazujących antykonkurencyjnych porozumień i decyzji związków przedsiębiorstw oraz przepisów krajowych zakazujących stosowania praktyk uzgodnionych i nadużywania pozycji dominującej; krajowych reguł konkurencji zakazujących innych form praktyk jednostronnych; rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 i przepisów krajowych dotyczących kontroli połączeń; rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1150 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) .../... W szczególności żaden przepis niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim nakładania obowiązków na przedsiębiorstwa inne niż strażnicy dostępu lub dodatkowych obowiązków na strażników dostępu.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1).

(2) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europej

skiego i Rady (UE) ^¡^ w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych (akt o usługach cyfrowych) i zmieniającego dyrektywę 2000/31/WE.

Poprawka 36

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 1 ustęp 7

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Organy krajowe nie mogą podejmować decyzji, które byłyby sprzeczne z decyzją przyjętą przez

Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia. Komisja i państwa członkowskie ściśle ze sobą współpracują i ściśle koordynują swoje działania w zakresie egzekwowania.

Organy krajowe nie mogą podejmować decyzji, które byłyby sprzeczne z decyzją przyjętą przez Komisję na podstawie niniejszego rozporządzenia. Jeżeli chodzi o środki egzekwowania prawa, Komisja i państwa członkowskie, które, wewnętrznie, działają w sposób skoordynowany z właściwymi organami szczebla niższego niż krajowy, tam gdzie to stosowne, ściśle ze sobą współpracują i ściśle koordynują swoje działania.

Uzasadnienie

Należy podkreślić rolę władz lokalnych i regionalnych. Istnieją konkretne platformy, takie jak platformy poświęcone zakwaterowaniu, działające na poziomie wsi i miast. Władze lokalne i regionalne, w realizacji odpowiednich działań związanych z egzekwowaniem prawa, są uzależnione od wsparcia na szczeblu krajowym i europejskim.

Poprawka 37

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 2 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
"podstawowa usługa platformowa" oznacza każdą z następujących usług:"podstawowa usługa platformowa" oznacza każdą z następujących usług:
a) usługi pośrednictwa internetowego;a) usługi pośrednictwa internetowego;
b) wyszukiwarki internetowe;b) wyszukiwarki internetowe;
c) internetowe serwisy społecznościowe;c) internetowe serwisy społecznościowe;
d) usługi platformy udostępniania wideo;d) usługi platformy udostępniania wideo;
e) usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów;e) usługi łączności interpersonalnej niewykorzystujące numerów;
f) systemy operacyjne;f) systemy operacyjne;
g) usługi w chmurze;g) usługi w chmurze;
h) usługi reklamowe, w tym wszelkie sieci reklamowe, giełdy reklamowe i wszelkie inne usługi pośrednictwa w zakresie reklam świadczone przez dostawcę dowolnych podstawowych usług platformowych wymienionych w lit. a)-g);h) usługi reklamowe, w tym wszelkie sieci reklamowe, giełdy reklamowe i wszelkie inne usługi pośrednictwa w zakresie reklam świadczone przez dostawcę dowolnych podstawowych usług platformowych wymienionych w lit. a)-g);

i) przeglądarki internetowe.

Poprawka 38

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 2 pkt 24 (nowy)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
"przeglądarki internetowe" oznaczają oprogramowanie klienckie, które działa na serwerze sieciowym lub innym serwerze internetowym i umożliwia użytkownikowi poruszanie się w sieci World Wide Web w celu uzyskania dostępu do danych i ich wyświetlania lub interakcji z treściami umieszczonymi na serwerach podłączonych do tej sieci, włączając w to samodzielne przeglądarki internetowe oraz przeglądarki internetowe zintegrowane z oprogramowaniem lub w nie wbudowane bądź podobne;

Poprawka 39

COM(2020) 842 final - Część 1

Art. 3. ust. 8

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Strażnik dostępu jest zobowiązany wypełnić obowiązki ustanowione w art. 5 i 6 w terminie sześciu miesięcy od dnia zamieszczenia podstawowej usługi platformowej w wykazie zgodnie z ust. 7 niniejszego artykułu.Strażnik dostępu jest zobowiązany wypełnić obowiązki ustanowione w art. 5 i 6 jak najszybciej i w każdym razie nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia zamieszczenia podstawowej usługi platformowej w wykazie zgodnie z ust. 7 niniejszego artykułu.

Poprawka 40

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 4 ustęp 2

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Komisja regularnie - przynajmniej raz na 2 lata - dokonuje przeglądu służącego ustaleniu, czy wyznaczeni strażnicy dostępu nadal spełniają wymogi ustanowione w art. 3 ust. 1 lub czy nowi dostawcy podstawowych usług platformowych spełniają te wymogi. W ramach przeprowadzanego regularnie przeglądu bada się również konieczność dostosowania wykazu podstawowych usług platformowych świadczonych przez danego strażnika dostępu.Komisja regularnie - przynajmniej raz na 2 lata - dokonuje przeglądu służącego ustaleniu, czy wyznaczeni strażnicy dostępu nadal spełniają wymogi ustanowione w art. 3 ust. 1. Ponadto Komisja regularnie - przynajmniej raz na 12 miesięcy - bada, czy nowi dostawcy podstawowych usług platformowych, niezależnie od kraju, w którym mają siedzibę, spełniają te wymogi. W ramach przeprowadzanego regularnie przeglądu bada się również konieczność dostosowania wykazu podstawowych usług platformowych świadczonych przez danego strażnika dostępu.

Uzasadnienie

Okresowe badanie jest uważane za konieczne, ponieważ rynek szybko się zmienia.

Poprawka 41

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 4 ustęp 3

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Komisja publikuje i aktualizuje wykaz strażników dostępu oraz wykaz podstawowych usług platformowych, w odniesieniu do których muszą oni na bieżąco wypełniać obowiązki przewidziane w art. 5 i 6.Komisja publikuje i aktualizuje wykaz strażników dostępu oraz wykaz podstawowych usług platformowych, w odniesieniu do których muszą oni na bieżąco wypełniać obowiązki przewidziane w art. 5 i 6.

Komisja powinna publikować roczne sprawozdanie zawierające ustalenia z działań związanych z monitorowaniem i przedstawiać je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej.

Uzasadnienie

Aby zapewnić wysoki poziom przejrzystości w egzekwowaniu rozporządzenia w sprawie aktu o rynkach cyfrowych, to roczne sprawozdanie mogłoby zawierać z jednej strony wszelkie wnioski, decyzje i wyniki badań przeprowadzonych przez Komisję, a z drugiej strony wszelkie informacje zgłoszone przez strażnika dostępu.

Poprawka 42

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 5 lit. b)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
b) zapewnia użytkownikom biznesowym możliwość oferowania, przy wykorzystaniu usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez osobę trzecią, tych samych produktów lub usług użytkownikom końcowym po cenach lub na warunkach innych niż w ramach usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez strażnika dostępu;b) zapewnia użytkownikom biznesowym możliwość oferowania, przy wykorzystaniu usług pośrednictwa internetowego świadczonych przez osobę trzecią, tych samych produktów lub usług i usług powiązanych użytkownikom końcowym po cenach lub na warunkach innych niż w ramach usług pośrednictwa internetowego i usług powiązanych świadczonych przez strażnika dostępu;

Uzasadnienie

Uwzględnienie usług powiązanych.

Poprawka 43

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 5 lit. h) (nowa)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
ze względu na swój charakter strażnik dostępu jest uważany za dostawcę podstawowej infrastruktury i w związku z tym nie może odmawiać dostępu do usług przedsiębiorstwom i użytkownikom końcowym. Jeżeli przedsiębiorstwu lub użytkownikowi końcowemu odmówiono dostępu do podstawowej usługi platformowej świadczonej przez strażnika dostępu, użytkownik może się odwołać. W tym celu rolę pojedynczego punktu kontaktowego powinien pełnić Komitet Doradczy ds. Rynków Cyfrowych, o którym mowa w art. 32 niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Należy zaznaczyć potrzebę istnienia pojedynczego punktu kontaktowego.

Poprawka 44

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 6 ustęp 1 lit. l (nowa)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
zapewnia ciągły, znormalizowany i zautomatyzowany przepływ informacji, aby zagwarantować, że interfejsy programowania aplikacyjnego strażników dostępu są kompatybilne z własnymi systemami organów administracyjnych i organów ścigania, oraz powstrzymuje się od tworzenia dodatkowych obciążeń administracyjnych poprzez tworzenie środowiska interfejsu programowania aplikacyjnego, które jest niekorzystne dla skutecznej współpracy i egzekwowania prawa w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

Uzasadnienie

Skuteczne wypełnianie obowiązków administracyjnych przez państwa członkowskie jest uzależnione od dostarczania odpowiednich danych przez strażników dostępu. Dlatego strażnicy dostępu powinni zapewnić środki technologiczne gwarantujące interoperacyjność ich interfejsu z odpowiednimi własnymi systemami organów państw członkowskich, aby zapewnić ciągły, zautomatyzowany i znormalizowany przepływ informacji na potrzeby skutecznej współpracy.

Poprawka 45

COM(2020) 842 final - Część 1

Artykuł 7 ustęp 8 (nowy)

Tekst zaproponowany przez Komisję EuropejskąPoprawka KR-u
Aby zapewnić, by strażnicy dostępu przestrzegali swoich obowiązków, należy ustanowić Komitet Doradczy ds. Rynków Cyfrowych jako pojedynczy punkt kontaktowy i zachęcać do włączenia krajowych partnerów społecznych do jego procedur.

Uzasadnienie

Ustanowienie pojedynczego punktu kontaktowego obejmującego krajowych partnerów społecznych.

II.
ZALECENIA POLITYCZNE

EUROPEJSKI KOMITET REGIONÓW

Wprowadzanie

1.
Z zadowoleniem przyjmuje wnioski Komisji Europejskiej dotyczące aktu o usługach cyfrowych oraz aktu o rynkach cyfrowych i zawarte w nich dążenie do wprowadzenia zharmonizowanych i horyzontalnych przepisów w celu zmodernizowania prawodawstwa Unii w zakresie usług cyfrowych i platform internetowych.
2.
Uważa, że we wnioskach zachowano właściwą równowagę, jeśli chodzi o przeciwdziałanie nadużyciom na rynku i niedoskonałościom rynku, wspieranie równych warunków działania na europejskim jednolitym rynku cyfrowym oraz zapobieganie zarówno tłumieniu innowacji, jak i ograniczaniu skutecznego funkcjonowania europejskiego jednolitego rynku cyfrowego.
3.
Ostrzega przed wszelkimi zmianami do wniosków, które skutkowałyby surowymi przepisami zapobiegającymi innowacjom i stwarzającymi dodatkowe obciążenia regulacyjne dla przedsiębiorstw. Podkreśla, że jedynie zrównoważone i przyjazne dla biznesu otoczenie regulacyjne może pomóc UE w pełnej realizacji jej celu, jakim jest transformacja cyfrowa.
4.
Uważa, że we wnioskach dotyczących aktu o usługach cyfrowych i aktu o rynkach cyfrowych zajęto się kwestią niepewności prawa i obciążeń administracyjnych, które wynikają z rozdrobnienia przepisów krajowych i unijnych regulujących usługi cyfrowe, w tym z najnowszego orzecznictwa. Spójne i zharmonizowane podejście prawne, stanowiące podstawowy wymóg, ułatwia władzom lokalnym i regionalnym zrozumienie i stosowanie przepisów horyzontalnych, które określają zakres odpowiedzialności i obowiązków dostawców usług cyfrowych, oraz wzmacnia jednolity rynek (cyfrowy).
5.
Zwraca uwagę na silny wymiar lokalny i regionalny wniosków dotyczących aktu o usługach cyfrowych i aktu o rynkach cyfrowych. Usługi cyfrowe wpływają na codzienne życie obywateli, a część sektorów, w których działają niektóre platformy, na przykład mieszkalnictwo i zakwaterowanie turystyczne, transport miejski i świadczenie usług publicznych, jest regulowana na szczeblu lokalnym i regionalnym. Podkreśla w tym kontekście potrzebę podejścia regulacyjnego, które umożliwia innowacje, konkurencyjność Europy i uczciwą konkurencję.
6.
Wyraża zadowolenie, że we wnioskach uwzględniono także wiele obaw wyrażonych przez KR w opinii "Europejskie ramy rozwiązań regulacyjnych w odniesieniu do gospodarki współpracy" 1 .
7.
Uważa, że modele biznesowe usług informacyjnych opierają się na danych i informacjach oraz że istotną rolę odgrywa w nich czynnik czasu. W związku z tym wzywa do skutecznego dostarczania informacji, dotyczących zarówno dostępu do danych, jak i usuwania nielegalnych treści, a także do zapewnienia przejrzystego monitorowania i sprawozdawczości ze strony Komisji Europejskiej.
8.
Zwraca uwagę na możliwości oferowane przez platformy internetowe w zakresie promowania dyskursu publicznego i dostarczania informacji obywatelom. Zauważa, że pandemia COVID-19 jeszcze bardziej zwiększyła wykorzystanie platform internetowych przez władze lokalne i regionalne oraz dowiodła, że tradycyjne MŚP i przedsiębiorstwa typu startup są w stanie opracowywać przełomowe innowacje w odpowiedzi na rzeczywiste potrzeby świata, tworzyć nowe miejsca pracy i budować synergie.
9.
Podkreśla, że równe szanse w sektorze cyfrowym mają pierwszorzędne znaczenie, zwłaszcza dla MŚP, które oferują swoje produkty i usługi na platformach i których marketing i sprzedaż są uzależnione od platform cyfrowych 2 . W tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje planowany zakaz faworyzowania własnych produktów lub usług.

Odpowiedzialność za nielegalne treści i działania

10.
Uważa, że głównym wyzwaniem związanym z wnioskiem dotyczącym aktu o usługach cyfrowych jest ochrona kluczowych zasad dyrektywy o handlu elektronicznym, która dobrze funkcjonuje, w szczególności utrzymanie ogólnej koncepcji leżącej u podstaw art. 13 i 14, obecnych procedur zgłaszania i działania oraz potrzeby uwzględnienia nowej dynamiki rynku i jego niedoskonałości.
11.
Zauważa, że rozporządzenie określa jedynie formalny proces postępowania z nielegalnymi treściami i że określenie, co stanowi nielegalne treści w rozumieniu rozporządzenia, należy do państw członkowskich.
12.
Wyraża zadowolenie, że w ramach podstawowego wymogu świadczenia usług na europejskim jednolitym rynku cyfrowym dostawcy usług online zostaną pociągnięci do odpowiedzialności za działania niezgodne z prawem lub rozpowszechnianie nielegalnych treści. Zostanie to osiągnięte dzięki zharmonizowanym zasadom dotyczącym wyłączeń odpowiedzialności oraz moderowania treści, wyraźnym obowiązkom w zakresie składania sprawozdań i przejrzystości oraz obowiązkom należytej staranności w odniesieniu do niektórych usług pośrednich. Podkreśla w tym kontekście rozmiar i skalę platform, które znacząco wpływają na ich zdolność do podejmowania proaktywnych działań przeciwko nielegalnym treściom w internecie.
13.
W odniesieniu do prawa użytkowników do anonimowości wskazuje, że jest ono zapisane w ogólnym rozporządzeniu o ochronie danych (RODO) 3 , ale podkreśla, że pierwszeństwo powinna mieć zasada "to, co jest nielegalne poza internetem, jest również nielegalne w internecie".
14.
Rozróżnia tu między całkowitą anonimowością a całkowitym brakiem możliwości identyfikacji i wskazuje na technologie blockchain, które mogą ułatwić takie podejście. Podkreśla, że wszelkim środkom moderowania treści powinny towarzyszyć odpowiednie zabezpieczenia w celu zagwarantowania, że praktyki te są proporcjonalne.

Nadzór i dochodzenie

15.
Popiera wprowadzenie kontroli opartych na algorytmach oraz obowiązku przejrzystości w przypadku problemów między wykonawcami i potwierdza, że środki te mogą stanowić istotne wsparcie dla władz lokalnych i regionalnych, które mogą ustalić, że usługi online są świadczone na ich terytorium bez przestrzegania odpowiednich przepisów.

Egzekwowanie przepisów

16.
Popiera wniosek, zgodnie z którym egzekwowanie przepisów będzie odbywało się za pośrednictwem systemu obejmującego Europejską Radę ds. Usług Cyfrowych, koordynatora ds. usług cyfrowych i krajowych koordynatorów ds. usług cyfrowych, przy czym Komisja Europejska będzie pełnić rolę monitorującą. Zapewni to wsparcie tym władzom lokalnym i regionalnym, które mają trudności z egzekwowaniem przepisów lokalnych wobec usług cyfrowych mających siedzibę w innych państwach członkowskich UE ze względu na brak zasobów i możliwości wnoszenia spraw w innym państwie członkowskim UE.
17.
Podkreśla potrzebę budowania skutecznej współpracy między władzami państw członkowskich w celu ustanowienia koordynatorów ds. usług cyfrowych, wymiany danych i egzekwowania obowiązujących przepisów. Wskazuje również, że władze lokalne i regionalne składają sprawozdania odpowiednim koordynatorom ds. usług cyfrowych w innych państwach członkowskich i powinny być włączone w ten proces.
18.
Wyraża zaniepokojenie, że o ile procedury zgłaszania i działania oraz nakazy są objęte zakresem rozdziału II (art. 8 i 9), o tyle jurysdykcja ujęta jest w rozdziale III, co powoduje potencjalne problemy prawne dotyczące egzekwowania tych przepisów. Wyraża również zaniepokojenie, że mechanizm współpracy transgranicznej może być niewystarczający.

Dostęp do danych

19.
Uznaje znaczenie wymiany danych dla skutecznego egzekwowania przepisów na szczeblu krajowym i niższym niż krajowy oraz zwraca uwagę, że dostęp do danych jest kluczową kwestią dla władz publicznych, zwłaszcza na szczeblu lokalnym i regionalnym. Niemożliwe jest egzekwowanie obowiązujących przepisów i zagwarantowanie mechanizmów kontroli bez dostępu do odpowiednich danych pochodzących z platform działających na danym terytorium. Przypomina niedawne stanowisko KR-u, zgodnie z którym niespójne podejścia prowadzą do dalszego rozdrobnienia i należy ich unikać 4 .
20.
Z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie odpowiednich wymogów w zakresie udostępniania danych, zważywszy że dobrowolna samoregulacja okazała się niewystarczająca, by zagwarantować władzom lokalnym i regionalnym dostęp do danych.
21.
Wzywa Komisję Europejską, by doradzała w sprawie wspólnego zestawu standardowych wymogów dotyczących interoperacyjności własnych systemów należących do władz. Należy rozważyć stworzenie interfejsów programowania aplikacyjnego.
22.
Popiera przepisy dotyczące możliwości przenoszenia danych i podkreśla, że rezygnacja z abonamentu na daną usługę nie powinna być znacznie trudniejsza niż jego wykupienie.

Lokalna gospodarka

23.
Podkreśla znaczenie proponowanych regulacji dla lokalnej gospodarki, ponieważ MŚP i przedsiębiorstwa typu startup skorzystają na zharmonizowanych przepisach. Rozporządzenia te tworzą ramy, w których MŚP mogą zwiększać skalę działalności na jednolitym rynku. W badaniu Eurochambres, w którym podkreślono możliwości zwiększenia skali działalności w obrębie jednolitego rynku, stwierdzono, że MŚP są bardziej niż kiedykolwiek zaangażowane w handel cyfrowy, ale dane liczbowe z badania Eurobarometr z września 2020 r. pokazują, że tylko 4 % z nich sprzedaje swoje towary przez internet konsumentom w innych państwach członkowskich 5 .
24.
Wyraża zadowolenie, że wnioski mają na celu promowanie konkurencyjnego, prężnego i odpornego przemysłu i innowacji w Europie, oraz podkreśla ich znaczenie dla władz lokalnych i regionalnych, które wspierają podmioty lokalne poprzez mechanizmy finansowania i wsparcia.
25.
Ma nadzieję, że omawiane wnioski staną się wektorami przemian w usługach takich jak tworzenie przedsiębiorstw, wypełnianie deklaracji podatkowych, udział w zamówieniach publicznych, tożsamość elektroniczna i podpisy cyfrowe.
26.
Zauważa, że wiele mniejszych podmiotów jest zależnych, pod względem transakcji biznesowych, od ugruntowanych ekosystemów platform internetowych oraz że pandemia COVID-19 dodatkowo pogłębiła zależność mniejszych przedsiębiorstw od ugruntowanych ekosystemów platform internetowych w zakresie docierania do użytkowników biznesowych i konsumentów.
27.
Wzywa Komisję Europejską, by w swych wnioskach ustawodawczych skuteczniej uwzględniała różne stopnie transformacji cyfrowej na szczeblu regionalnym. W tym kontekście współpracuje z odpowiednimi instytucjami i ośrodkami wiedzy, aby pomóc w zrozumieniu złożoności, które kryją się za czynnikami zmian na poziomie krajowym i regionalnym w celu stworzenia solidnych, a zarazem elastycznych innowacyjnych strategii transformacji cyfrowej. Strategie te zmniejszą stwierdzone dysproporcje między państwami członkowskimi i regionami oraz podziały między obszarami odizolowanymi, wiejskimi, peryferyjnymi i miejskimi.
28.
W kontekście odbudowy gospodarczej Europy uważa spójność cyfrową, podobnie jak spójność środowiskową i klimatyczną, za istotny dodatkowy wymiar tradycyjnej koncepcji spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej zapisanej w Traktacie UE i wzywa do większego uznania ich za podstawowe wartości w świetle zmian ku bardziej zrównoważonym modelom gospodarczym.
29.
Jest zdania, że należy zapobiegać "podwójnej przepaści cyfrowej" wynikającej z braku infrastruktury oraz umiejętności i kompetencji informatycznych. Tam, gdzie pandemia COVID-19 pogłębiła dysproporcje, istnieje pilna potrzeba wspierania budowania potencjału dla obywateli i przedsiębiorstw, w szczególności tradycyjnych MŚP, przedsiębiorstw typu startup oraz sektora publicznego.

Wpływ na dziennikarstwo i media

30.
Uważa, że należy dokładnie przyjrzeć się finansowaniu reklam w płatnych treściach informacyjnych. Zmiany regulacyjne mogą mieć duży wpływ na rentowne modele biznesowe dostawców wiadomości w przyszłości, dlatego też Komitet wzywa do zwrócenia większej uwagi na pluralizm mediów.
31.
Zwraca uwagę na znaczenie maksymalnej jasności i spójności legislacyjnej, a w celu uniknięcia niezamierzonych konsekwencji podkreśla, że akt o usługach cyfrowych powinien obejmować ramy horyzontalne szczególnie istotne dla prawodawstwa sektorowego, na przykład w zakresie naruszeń praw autorskich, treści o charakterze terrorystycznym, materiałów przedstawiających niegodziwe traktowanie dzieci w celach seksualnych lub nielegalnego nawoływania do nienawiści oraz produktów nielegalnych. Uważa, że co do zasady dyrektywę o prawach autorskich 6 , dyrektywę o audiowizualnych usługach medialnych 7  i RODO należy uznać za lex specialis w stosunku do aktu o usługach cyfrowych i aktu o rynkach cyfrowych.
32.
Uważa, że należy zachować kompetencje na szczeblu krajowym lub niższym od krajowego w zależności od danego podziału kompetencji prawnych, a także instrumenty dotyczące rynków mediów i informacji w celu uwzględnienia tożsamości kulturowej i ochrony pluralizmu, efektywnego zwalczania mowy nienawiści i radzenia sobie ze szkodliwymi informacjami online, podobnie jak się to dzieje offline. Właściwe organy w państwach członkowskich powinny zachować prawo do utrzymania lub ustanowienia surowszych przepisów w celu realizacji uzasadnionych interesów.

Pomocniczość

33.
Uważa, że obydwa wnioski - których podstawę stanowi art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, przewidujący ustanowienie środków mających na celu zapewnienie funkcjonowania rynku wewnętrznego - są zgodne z zasadą pomocniczości. Aby zapobiec rozdrobnieniu jednolitego rynku, konieczne są zharmonizowane warunki dla usług transgranicznych, które mogą zostać zagwarantowane przez mechanizmy skoordynowanego nadzoru i współpracy w zakresie usług cyfrowych między organami na szczeblu UE.
34.
Uważa, że takie środki służą osiągnięciu spójności w całej UE i są wystarczające, by zmusić dostawców z państw trzecich do wyznaczenia przedstawiciela prawnego ds. interesów konsumentów w UE, wzorowanego na RODO.
35.
Podkreśla, że europejskie regulacje muszą zawsze uwzględniać gwarancję samorządu lokalnego i regionalnego zapisaną w prawie pierwotnym w art. 4 ust. 2 TUE.

Wyłączenia z wniosków: opodatkowanie i warunki pracy

36.
Podkreśla, że oba rozporządzenia nie odnoszą się bezpośrednio do lokalnego opodatkowania usług cyfrowych, na przykład podatków turystycznych.
37.
Uważa, że wnioski dotyczące aktu o usługach cyfrowych i aktu o rynkach cyfrowych należy postrzegać również w szerszym kontekście politycznym. Obejmuje to w szczególności sprawiedliwe opodatkowanie gospodarki cyfrowej, takie jak zaktualizowane przepisy podatkowe, z uwzględnieniem faktu, że przedsiębiorstwa zdigitalizowane i ich modele biznesowe mogą prowadzić działalność gospodarczą w danej jurysdykcji bez fizycznej obecności w tym państwie. Przypomina w tym miejscu o konieczności uznania roli, jaką użytkownicy końcowi odgrywają w generowaniu wartości dla przedsiębiorstw. Popiera zatem apel Parlamentu Europejskiego do Komisji o przedstawienie do czerwca 2021 r. wniosków mających na celu wyjaśnienie i harmonizację opodatkowania cyfrowej działalności gospodarczej wszystkich podmiotów, w tym podmiotów mających siedzibę poza UE. Reformę taką należy postrzegać i przeprowadzić w szerszych ramach międzynarodowych, a w szczególności w integracyjnych ramach G-20/OECD. Podkreśla znaczenie wzmocnienia równych warunków działania dla dostawców tradycyjnych usług i usług cyfrowych w UE poprzez zapewnienie, by przepisy podatkowe były dostosowane do realiów nowoczesnej gospodarki światowej i chroniły konkurencyjność Europy i atrakcyjność dla inwestycji zagranicznych.
38.
Zauważa, że Komisja Europejska ma również przedstawić w 2021 r. odrębny wniosek ustawodawczy w sprawie warunków pracy osób pracujących za pośrednictwem platform internetowych, i zwraca uwagę, że KR wypowiadał się na temat lokalnych i regionalnych wyzwań i kwestii regulacyjnych dotyczących pracy za pośrednictwem platform internetowych 8 , zwłaszcza tych wynikających z pandemii COVID-19 9 .
39.
Oczekuje na współpracę z Komisją Europejską, Parlamentem Europejskim i Radą w celu dalszego dopracowania europejskich ram regulacyjnych dotyczących usług online, tak aby wykorzystać potencjał większej europejskiej innowacyjności oraz umożliwić przedsiębiorstwom typu startup rozwijanie się, zwiększanie skali działalności i prosperowanie, przy jednoczesnym zwróceniu uwagi na otwarty i konkurencyjny handel europejski, który zawsze sprzyjał wzrostowi.

Bruksela, dnia 30 czerwca 2021 r.

Apostolos TZITZIKOSTAS
Przewodniczący
Europejskiego Komitetu Regionów
1 Opinia KR-u "Europejskie ramy rozwiązań regulacyjnych w odniesieniu do gospodarki współpracy", sprawozdawca: Peter Florianschutz (AT/PES), ECON-VI-048.
2 Badanie Bundesnetzagentur (niemieckiej Federalnej Agencji ds. Sieci Energii Elektrycznej, Gazu, Telekomunikacji, Poczty i Kolei) z października 2020 r. pokazuje, że MŚP są w dużym stopniu uzależnione od platform internetowych, szczególnie w zakresie marketingu i sprzedaży. Bundesnetzagentur - wyniki pośrednie - konsultacje publiczne w sprawie platform cyfrowych.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
4 Opinia KR-u "Strategia na rzecz cyfrowej przyszłości Europy i strategia w zakresie danych" - sprawozdawca: Mark Weinmeister (DE/EPL), ECON-VII-004.
5 Badanie Eurobarometr Flash 486, cytowane w: Eurochambres, General Recommendations for the Digital Services Act [Ogólne zalecenia w sprawie aktu o usługach cyfrowych], 9 grudnia 2020 r.: Digital Services Act -EUROCHAMBRES RECOMMENDATIONS.
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/790 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (Dz.U. L 130 z 17.5.2019, s. 92).
7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych (dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych) (Dz.U. L 95 z 15.4.2010, s. 1).
8 Opinia KR-u "Praca za pośrednictwem platform internetowych - lokalne i regionalne wyzwania regulacyjne", sprawozdawca: Dimitrios Birmpas, SEDEC-VI/051.
9 Opinia KR-u "Strategia na rzecz cyfrowej przyszłości Europy i strategia w zakresie danych" - sprawozdawca: Mark Weinmeister (DE/EPL), ECON-VII-004.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.