Opinia dotycząca planu unieszkodliwiania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją reaktorów badawczych Studsvik R2 i R2-0 znajdujących się w Nyköping w Szwecji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.54.1

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 lutego 2013 r.

OPINIA KOMISJI

z dnia 22 lutego 2013 r.

dotycząca planu unieszkodliwiania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją reaktorów badawczych Studsvik R2 i R2-0 znajdujących się w Nyköping w Szwecji

(Jedynie tekst w języku szwedzkim jest autentyczny)

(2013/C 54/01)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2013 r.)

Poniższa ocena została przeprowadzona zgodnie z postanowieniami Traktatu Euratom, bez uszczerbku dla ewentualnych dodatkowych ocen, które mogą zostać dokonane na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz zobowiązań wynikających z tego traktatu, a także z prawodawstwa wtórnego(1).

W dniu 19 września 2012 r. do Komisji Europejskiej wpłynęły dane ogólne dotyczące planu unieszkodliwiania odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją reaktorów badawczych Studsvik R2 i R2-0, przedłożone przez rząd Szwecji zgodnie z art. 37 Traktatu Euratom.

Na podstawie tych danych oraz dodatkowych informacji, o które Komisja wystąpiła w dniu 9 października 2012 r. i które zostały przedłożone przez władze Szwecji dnia 16 listopada 2012 r., a także po konsultacji z grupą ekspertów, Komisja wydała następującą opinię:

1)
Odległość pomiędzy obiektem Studsvik a najbliższą granicą z innym państwem członkowskim, w tym przypadku Finlandią, wynosi 200 km. Estonia i Łotwa są kolejnymi najbliżej położonymi państwami członkowskimi, a ich granice są oddalone o ok. 265 km. Granica z państwem sąsiednim, Norwegią, znajduje się w odległości ok. 320 km.
2)
W warunkach normalnych działań w zakresie likwidacji uwolnienia płynnych i gazowych substancji promieniotwórczych nie powinny spowodować istotnego narażenia zdrowia ludności w innym państwie członkowskim ani w sąsiednim państwie trzecim.
3)
Stałe odpady promieniotwórcze będą przechowywane na miejscu do czasu podjęcia przez rząd decyzji o wyborze długoterminowego rozwiązania w zakresie składowania. Niepromieniotwórcze odpady stałe oraz pozostałości, które nie przekraczają dopuszczalnych poziomów emisji, zostaną zwolnione z mechanizmów kontrolnych i będą usuwane jako zwykłe odpady lub zostaną przeznaczone do ponownego wykorzystania bądź recyklingu. Działania takie będą przeprowadzane zgodnie z kryteriami określonymi w podstawowych normach bezpieczeństwa (dyrektywa 96/29/Euratom).
4)
W przypadku nieplanowanego uwolnienia substancji promieniotwórczych w wyniku wypadku o charakterze i skali określonych w danych ogólnych, dawki, na które zostałaby narażona ludność w innym państwie członkowskim lub w sąsiednim państwie trzecim, nie stanowiłyby zagrożenia dla jej zdrowia.

W związku z powyższym Komisja wyraża opinię, że wdrożenie planu usuwania wszystkich typów odpadów promieniotwórczych powstałych w związku z likwidacją reaktorów badawczych Studsvik R2 i R2-0 znajdujących się w Nyköping (Szwecja), zarówno w normalnym toku działań, jak i w wypadku awarii o typie i skali określonych w ogólnych danych, nie powinno skutkować znaczącym z punktu widzenia zdrowia skażeniem promieniotwórczym wody, gleby lub powietrza w innym państwie członkowskim lub w sąsiednim państwie trzecim.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 lutego 2013 r.

W imieniu Komisji
Günther OETTINGER
Członek Komisji
______

(1) Na przykład zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy poddać bardziej szczegółowej ocenie aspekty środowiskowe. W szczególności Komisja pragnie zwrócić uwagę na przepisy dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko, dyrektywy 2001/42/WE w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, jak również dyrektywy 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory oraz dyrektywy 2000/60/WE ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.