Dyrektywa 92/119/EWG wprowadzająca ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń
Dz.U.UE.L.1993.62.69
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY 92/119/EWG
z dnia 17 grudnia 1992 r.
wprowadzająca ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji 1 ,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 2 ,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 3 ,
żywe zwierzęta zostały wymienione w załączniku II do Traktatu; obrót żywymi zwierzętami stanowi ważne źródło dochodów ludności rolniczej;
konieczność ustanowienia na poziomie wspólnotowym środków kontroli, podejmowanych w przypadku wybuchu choroby, w celu zapewnienia racjonalnego rozwoju sektora rolnego i przyczynienia się do ochrony zdrowia zwierząt we Wspólnocie;
ognisko tej choroby może w krótkim czasie przybrać rozmiary epidemii, powodując śmiertelność i straty, które mogą z kolei doprowadzić do gwałtownego spadku rentowności hodowli;
należy podjąć środki kontroli kiedy tylko pojawi się podejrzenie wystąpienia choroby, aby umożliwić podjęcie natychmiastowych i skutecznych działań jak tylko obecność choroby zostanie potwierdzona;
podejmowane środki muszą dopuszczać zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby, w szczególności poprzez staranne kontrolowanie przemieszczania się zwierząt i produktów mogących przenosić infekcję;
zapobieganie chorobom we Wspólnocie nie powinno opierać się na polityce szczepień; jednakże ważne jest poczynienie przygotowań do szczepień, jeżeli powaga okoliczności wymaga takiego działania;
w celu zapewnienia rozpoznania wszystkich szczepionych zwierząt, niezbędna jest identyfikacja tych zwierząt; w celu udzielenia koniecznych gwarancji, moc szczepionki musi być zatwierdzona przez laboratorium referencyjne wyznaczone przez Wspólnotę;
staranne badanie epidemiologiczne jest istotne dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób; Państwa Członkowskie muszą powołać w tym celu specjalne jednostki;
w celu zapewnienia skuteczności systemu kontroli, rozpoznanie choroby musi być zharmonizowane i musi być przeprowadzane pod nadzorem wyznaczonych laboratoriów, których koordynacja może być prowadzona przez laboratorium referencyjne wyznaczone przez Wspólnotę;
decyzji Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii 4 stosuje się w przypadku wystąpienia jednej z chorób wymienionych w załączniku I;
wspólne środki mające na celu kontrolę tych chorób tworzą podstawę utrzymywania jednolitej normy zdrowia zwierząt;
należy także ustanowić szczególne przepisy dla każdej choroby, począwszy od choroby pęcherzykowej świń,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Niniejsza dyrektywa ustanawia ogólne wspólnotowe środki kontroli, które mają być stosowane w razie wybuchu jednej z chorób wymienionych w załączniku I.
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
Państwa Członkowskie zapewniają, by istniał obowiązek natychmiastowego powiadamiania właściwego organu o podejrzeniu wystąpienia jednej z chorób wymienionych w załączniku I.
Jeżeli dziko żyjące zwierzęta są zarażone lub podejrzewa się, że są zarażone, Państwa Członkowskie zapewniają podjęcie właściwych działań. Państwa Członkowskie powiadamiają o zastosowanych przez nie środkach Komisję i inne Państwa Członkowskie, w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego ustanowionego decyzją 68/361/EWG 6 .
Przepisy ogólne dotyczące krajowych i wspólnotowych jednostek kryzysowych zostają ustanowione przez Radę stanowiącą większością kwalifikowaną na wniosek Komisji.
Po upływie okresu wskazanego w akapicie pierwszym, przepisy stosowane do strefy nadzorowanej stosuje się również do strefy ochronnej.
Jeżeli zakazy ustanowione w art. 11 ust. 1 lit. d) i art. 12 ust. 1 lit. d) pozostają w mocy powyżej 30 dni z powodu występowania dalszych przypadków choroby i w wyniku tego powstają problemy z przechowywaniem zwierząt, właściwy organ może, na wniosek właściciela wyjaśniającego jego podstawę, zezwolić na usunięcie zwierząt z gospodarstwa w strefie ochronnej lub strefie nadzorowanej, z zastrzeżeniem, że:
Należy podjąć wszelkie niezbędne środki ostrożności, w tym czyszczenie i dezynfekcję ciężarówek po przewozie w celu uniknięcia ryzyka rozprzestrzeniania się czynnika choroby w trakcie takiego przewozu.
Na zasadzie odstępstwa od przepisów ogólnych ustanowionych w niniejszej dyrektywie, przepisy szczególne odnoszące się do środków kontroli i zwalczania danej choroby:
oraz
Plan ten musi zezwalać na dostęp do pomieszczeń, sprzętu, personelu i innych odpowiednich materiałów niezbędnych do szybkiego i sprawnego zwalczenia ogniska choroby.
Komisja zatwierdza plany, w razie konieczności z poprawkami, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25.
Plany mogą następnie być zmienione lub uzupełnione, zgodnie z tą samą procedurą, w celu uwzględnienia zmian okoliczności i szczególnego charakteru danej choroby.
Na zasadzie odstępstwa od warunków przewidzianych w art. 19 i 20 odnośnie do środków interwencyjnych, które mają być przyjęte przez Państwa Członkowskie w celu uwzględnienia naturalnych, geograficznych ograniczeń, w szczególności francuskich departamentów zamorskich, Azorów i Madery oraz ich oddalenia od głównej części terytorium Wspólnoty, zainteresowane Państwo Członkowskie uzyskuje zezwolenie na zastosowanie szczególnych środków kontroli właściwych dla każdej z chorób wymienionych w załączniku I do niniejszej dyrektywy.
Zainteresowane Państwo Członkowskie w ramach Stałego Komitetu Weterynaryjnego powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o środkach, jakie podjęło w tym zakresie, w szczególności o środkach kontroli wprowadzonych w celu zapewnienia, że zwierzęta z terytoriów, o których mowa lub produkty pochodzące od takich zwierząt nie są wysyłane do innych terytoriów Wspólnoty.
Zgodnie z procedurą informowania określoną w akapicie drugim, art. 20 stosuje się mutatis mutandis.
Eksperci Komisji mogą, we współpracy z właściwymi organami, w zakresie niezbędnym do zapewnienia jednolitego stosowania niniejszej dyrektywy, dokonywać kontroli na miejscu. W tym celu mogą oni sprawdzić reprezentatywny procent gospodarstw, aby stwierdzić, czy właściwe organy sprawdzają, czy gospodarstwa te spełniają wymagania niniejszej dyrektywy. Komisja informuje Państwa Członkowskie o wyniku przeprowadzonych kontroli.
Państwo Członkowskie, na terytorium którego jest przeprowadzana kontrola, udziela wszelkiej koniecznej pomocy ekspertom wykonującym swoje obowiązki.
Szczegółowe zasady wprowadzenia niniejszego artykułu zostają określone zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25.
"choroba krwotoczna jeleni";
"2a) Zainteresowane Państwo Członkowskie kwalifikuje się również do udziału finansowego Wspólnoty, jeżeli w razie wystąpienia ogniska jednej z chorób wymienionych w ust. 1, dwa lub więcej Państw Członkowskich współpracuje ściśle podczas kontroli epidemii, w szczególności w przeprowadzaniu badań epidemiologicznych i obserwacji choroby. Bez uszczerbku dla środków ustanowionych w ramach wspólnej polityki danych rynków, podjęta zostaje decyzja co do specjalnego udziału finansowego Wspólnoty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 41."
Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
Jeżeli Rada nie przyjęła żadnych środków w terminie 15 dni, od dnia w którym kwestia została jej przedłożona, Komisja przyjmuje proponowane środki i natychmiast je stosuje, chyba że Rada odrzuciła je zwykłą większością głosów.
Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
W imieniu Rady | |
J. GUMMER | |
Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK I 14
WYKAZ CHORÓB DO OBOWIĄZKOWEGO ZGŁOSZENIA
WYKAZ CHORÓB DO OBOWIĄZKOWEGO ZGŁOSZENIA
Choroba | Maksymalny okres inkubacji |
Pomór bydła | 21 dni |
Pomór małych przeżuwaczy | 21 dni |
Choroba pęcherzykowa świń | 28 dni |
Choroba niebieskiego języka | 40 dni |
Epizootyczna choroba krwotoczna jeleni | 40 dni |
Ospa owiec i kóz (Capripox) | 21 dni |
Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej | 21 dni |
Afrykański pomór świń | 40 dni |
Guzowata choroba skóry bydła | 28 dni |
Gorączka doliny Rift | 30 dni |
ZAŁĄCZNIK II 15
SZCZEGÓLNE ŚRODKI DO KONTROLI NIEKTÓRYCH CHORÓB
SZCZEGÓLNE ŚRODKI DO KONTROLI NIEKTÓRYCH CHORÓB
Choroba trzody chlewnej, która jest klinicznie nie do odróżnienia od pryszczycy wywołuje pęcherzyki na tarczy ryja, wargach, języku i koronkach szpary międzyracicowej. Choroba przebiega z różnym nasileniem i może zarazić stado świń bez ujawnienia się przez wystąpienie zmian klinicznych. Wirus jest w stanie przetrwać przez długi okres poza ciałem nawet w świeżym mięsie; jest nadzwyczaj odporny na zwykłe środki odkażające i jest znany z trwałości i stabilności w zakresie 2,5-12 pH. W szczególności niezbędne są staranne czyszczenie i dezynfekcja.
Do celów niniejszej dyrektywy, maksymalny okres inkubacji przyjmuje się na 28 dni.
Szczegółowe metody zbierania materiałów do diagnozy, laboratoryjne badania diagnostyczne, wykrywanie przeciwciał i ocena wyników badań laboratoryjnych zostaną określone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 25 przed wejściem w życie dyrektywy.
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 6 niniejszej dyrektywy, występowanie choroby może być potwierdzone:
Właściwy organ zapewnia, by od chwili przybycia do rzeźni świnie były przetrzymywane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych świń i by ich mięso było używane wyłącznie na rynku krajowym.
bez ich uprzedniego oczyszczenia i zdezynfekowania zgodnie z procedurami przewidzianymi przez właściwy organ. W szczególności ciężarówki i inne pojazdy, które były wykorzystywane do przewozu świń nie mogą opuścić obszaru strefy ochronnej bez uprzedniej inspekcji dokonanej przez organ;
Właściwy organ odpowiedzialny za rzeźnię zostaje poinformowany o zamiarze wysłania do niej świń.
Po przybyciu do rzeźni świnie są trzymane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych świń. Pojazd i sprzęt wykorzystywany do przewozu zostaje wyczyszczony i zdezynfekowany przed opuszczeniem rzeźni.
Podczas badania przeprowadzonego w wyznaczonej rzeźni przed ubojem i po jego dokonaniu, właściwy organ zwraca uwagę na wszelkie objawy dotyczące obecności wirusa pęcherzykowej choroby świń.
W razie uboju świń na podstawie tych przepisów, pobrana zostaje statystycznie reprezentatywna próbka krwi. W przypadku pozytywnego wyniku jej badania prowadzącego do potwierdzenia wystąpienia choroby pęcherzykowej świń, zastosowanie znajdują środki ustanowione w ust. 9 pkt 3;
Państwa członkowskie podejmujące decyzję o stosowaniu innego znaku identyfikacyjnego informują o tym fakcie Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt;
XY oznacza właściwy kod państwa przewidziany w pkt 6 części B sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004. 1234 oznacza numer identyfikacyjny zakładu, o którym mowa w pkt 7 części B sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.
Badania i pobieranie próbek określone w i) oraz ii) nie mogą mieć miejsca przed upływem 28 dni od zakończenia wstępnych działań w zakresie czyszczenia i dezynfekcji zarażonego gospodarstwa.
W przypadku wystąpienia choroby pęcherzykowej świń stosuje się następujące dodatkowe środki:
Badania określone w lit. a) i b) nie mogą być przeprowadzone przed upływem 28 dni od chwili prawdopodobnego zarażenia gospodarstwa w wyniku przemieszczania się ludzi, zwierząt, pojazdów lub w inny sposób.
W uzupełnieniu do środków ustanowionych w art. 16 niniejszej dyrektywy, stosuje się również następujące środki:
Zabiegi przy użyciu urządzenia do wypalania lub alkalicznego środka dezynfekcyjnego (ust. 2 lit. h) lub i)) powinny zostać powtórzone po upływie 14 dni.
W uzupełnieniu środków ustanowionych w art. 5 ust. 4 niniejszej dyrektywy, stosuje się również następujące środki:
Jeżeli żadne z prosiąt nie wykazuje klinicznych dowodów potwierdzających obecność pęcherzykowej choroby świń i nie zostały rozwinięte przeciwciała wirusa choroby, może mieć miejsce pełne odtworzenie stada;
ZAŁĄCZNIK III
WSPÓLNOTOWE LABORATORIA REFERENCYJNE DLA DANYCH CHORÓB
WSPÓLNOTOWE LABORATORIA REFERENCYJNE DLA DANYCH CHORÓB
ZAŁĄCZNIK IV
MINIMALNE KRYTERIA W ODNIESIENIU DO PLANÓW INTERWENCYJNYCH
MINIMALNE KRYTERIA W ODNIESIENIU DO PLANÓW INTERWENCYJNYCH
- zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.
- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2006/911/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.346.41) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 12 grudnia 2006 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/104/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.352) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 dyrektywy Komisji nr 2007/10/WE z dnia 21 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.63.24) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 21 marca 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2007/729/WE z dnia 7 listopada 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.294.26) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem notyfikacji.
- zmieniony przez art. 17 pkt 2 dyrektywy nr 2008/73/WE z dnia 15 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.219.40) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2010 r.
- zmieniony przez art. 2 decyzji nr (UE) 2018/136 z dnia 25 stycznia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.24.3) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 stycznia 2019 r.
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.