Ogłoszenie informacyjne - Konsultacje społeczne - Gruzińskie oznaczenia geograficzne.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.50.6

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 lutego 2010 r.

OGŁOSZENIE INFORMACYJNE - KONSULTACJE SPOŁECZNE

Gruzińskie oznaczenia geograficzne

(Unieważnia i zastępuje tekst opublikowany w Dz.U. C 40 z 17.2.2010, s. 18)

(2010/C 50/04)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2010 r.)

Negocjacje dotyczące umowy między Wspólnotą a Gruzją w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych produktów rolnych i środków spożywczych są w toku. W tym kontekście rozważa się ochronę poniższych nazw jako oznaczeń geograficznych we Wspólnocie Europejskiej.

Komisja wzywa państwa członkowskie, państwa trzecie oraz wszelkie zasadnie zainteresowane osoby fizyczne lub prawne, mające swoje miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim lub państwie trzecim, do zgłaszania sprzeciwów wobec takiej ochrony przez złożenie odpowiednio uzasadnionego oświadczenia.

Oświadczenia o sprzeciwie należy przedłożyć Komisji w terminie dwóch miesięcy od daty niniejszej publikacji. Oświadczenia o sprzeciwie należy przesyłać na następujący adres poczty elektronicznej: AGRI-B3-GI@ec.europa.eu

Oświadczenia o sprzeciwie są rozpatrywane jedynie, jeśli zostaną dostarczone w wyżej ustalonym terminie i jeśli wykazane zostanie, że nazwa, która ma zostać objęta ochroną:

1) koliduje z nazwą odmiany roślin lub rasy zwierząt i może z tego powodu wprowadzić w błąd konsumenta co do prawdziwego pochodzenia danego produktu;

2) jest homonimiczna lub częściowo homonimiczna w stosunku do nazwy, która już została objęta ochroną we Wspólnocie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007(1) w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008(2) w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych; lub znajduje się już w umowach jakie Wspólnota zawarła z jednym z następujących krajów:

– Republika Albanii (decyzja Rady 2006/580/WE z dnia 12 czerwca 2006 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony(3) (Protokół nr 3 w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win, wyrobów spirytusowych i win aromatyzowanych)),

– Australia (decyzja Rady 94/184/WE z dnia 24 stycznia 1994 r. dotycząca zawarcia porozumienia między Wspólnotą Europejską a Australią w sprawie handlu winem(4)),

– Bośnia i Hercegowina (decyzja Rady 2008/474/WE z dnia 16 czerwca 2008 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Bośnią i Hercegowiną, z drugiej strony(5) (Protokół nr 7)),

– Kanada (decyzja Rady 2004/91/WE z dnia 30 lipca 2003 r. dotycząca zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą w sprawie handlu winami i napojami spirytusowymi(6)),

– Republika Chile (decyzja Rady 2002/979/WE z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Układu ustanawiającego stowarzyszenie między wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony(7)),

– Chorwacja (decyzja Rady 2001/918/WE z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie zawarcia Protokołu dodatkowego dostosowującego handlowe aspekty Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony, w celu uwzględnienia wyników negocjacji między stronami w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win a także wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli oznaczeń wyrobów spirytusowych i napojów aromatyzowanych(8)),

– Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (decyzja Rady 2001/916/WE z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie zawarcia Protokołu dodatkowego dostosowującego handlowe aspekty Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, w celu uwzględnienia wyników negocjacji między stronami w sprawie wzajemnych preferencyjnych koncesji na niektóre wina, wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli nazw win jak również wzajemnego uznawania, ochrony i kontroli oznaczeń wyrobów spirytusowych i napojów aromatyzowanych(9)),

– Meksyk (decyzja Rady 97/361/WE z dnia 27 maja 1997 r. dotycząca zawarcia Porozumienia między Wspólnotą Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi w sprawie wzajemnego uznawania i ochrony oznaczeń napojów spirytusowych(10)),

– Czarnogóra (decyzja Rady 2007/855/WE z dnia 15 października 2007 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy przejściowej dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony(11)),

– Południowa Afryka (decyzja Rady 2002/51/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Południowej Afryki w sprawie handlu winem(12) i decyzja Rady 2002/52/WE z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Południowej Afryki w sprawie handlu wyrobami spirytusowymi(13)),

– Szwajcaria (decyzja Rady 2002/309/WE, EURATOM i - w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej - Komisji z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską(14), w szczególności umowa między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi - załącznik 7),

– Stany Zjednoczone Ameryki (decyzja Rady 2006/232/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie zawarcia Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie handlu winem(15));

3) przy uwzględnieniu renomy danego znaku towarowego, jego powszechnej znajomości oraz okresu, przez jaki jest on używany, może wprowadzić konsumenta w błąd co do prawdziwego pochodzenia produktu;

4) zagraża istnieniu całkowicie lub częściowo identycznej nazwy lub znaku towarowego, lub istnieniu produktów, które były zgodnie z prawem wprowadzane do obrotu przez okres co najmniej pięciu lat poprzedzających publikację niniejszego ogłoszenia;

5) lub jeśli możliwe jest przedstawienie szczegółowych informacji, na podstawie których można wyciągnąć wniosek iż nazwa, dla której rozważa się ochronę, jest rodzajowa.

Kryteria wymienione powyżej będą podlegać ocenie w odniesieniu do terytorium Wspólnoty, które w przypadku praw własności intelektualnej odnosi się wyłącznie do terytorium lub terytoriów, na których wspomniane prawa są chronione. Ewentualna ochrona tych nazw we Wspólnocie Europejskiej zależy od pomyślnego zakończenia przedmiotowych negocjacji i aktu prawnego wydanego w ich następstwie.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Wykaz oznaczeń geograficznych dla produktów rolnych i środków spożywczych(16)

grafika

______

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 39 z 13.2.2008, s. 16.

(3) Dz.U. L 239 z 1.9.2006, s. 1.

(4) Dz.U. L 86 z 31.3.1994, s. 1.

(5) Dz.U. L 169 z 30.6.2008, s. 10.

(6) Dz.U. L 35 z 6.2.2004, s. 1.

(7) Dz.U. L 352 z 30.12.2002, s. 1.

(8) Dz.U. L 342 z 27.12.2001, s. 42.

(9) Dz.U. L 342 z 27.12.2001, s. 6.

(10) Dz.U. L 152 z 11.6.1997, s. 15.

(11) Dz.U. L 345 z 28.12.2007, s. 1.

(12) Dz.U. L 28 z 30.1.2002, s. 3.

(13) Dz.U. L 28 z 30.1.2002, s. 112.

(14) Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1.

(15) Dz.U. L 87 z 24.3.2006, s. 1.

(16) Lista przekazana przez władze Gruzji w ramach prowadzonych negocjacji. Wyciąg z gruzińskiego rejestru oznaczeń geograficznych, gruzińska Ustawa o nazwach pochodzenia i oznaczeniach geograficznych produktów z dnia 22 sierpnia 1999 r. (http://www.sakpatenti.org.ge).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.