Dyrektywa 2009/145/WE przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją genetyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian
Dz.U.UE.L.2009.312.44
Akt obowiązującyDYREKTYWA KOMISJI 2009/145/WE
z dnia 26 listopada 2009 r.
przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją genetyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw 1 , w szczególności jej art. 4 ust. 4, art. 44 ust. 2 i art. 48 ust. 1 lit. b),
(1) W ostatnich latach kwestie dotyczące bioróżnorodności i zachowania zasobów genetycznych roślin zyskały na znaczeniu, co ilustrują różne inicjatywy podejmowane na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym. Przykładami takich inicjatyw są decyzja Rady 93/626/EWG z dnia 25 października 1993 r. dotycząca zawarcia Konwencji o różnorodności biologicznej 2 , decyzja Rady 2004/869/WE z dnia 24 lutego 2004 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Międzynarodowego Traktatu o Zasobach Genetycznych Roślin dla Żywności i Rolnictwa 3 , rozporządzenie Rady (WE) nr 870/2004 z dnia 24 kwietnia 2004 r. ustanawiające wspólnotowy program w sprawie ochrony, opisu, zbierania i wykorzystania zasobów genetycznych w rolnictwie i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1467/94 4 oraz rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) 5 . W celu uwzględnienia tych kwestii w zakresie obrotu materiałem siewnym warzyw należy ustanowić szczególne warunki w ramach dyrektywy 2002/55/WE.
(2) 6 W celu zapewnienia zachowania in situ i zrównoważonego wykorzystywania zasobów genetycznych roślin populacje miejscowe i odmiany tradycyjnie uprawiane w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożone erozją genetyczną ("odmiany dla zachowania bioróżnorodności") powinny być uprawiane i wprowadzane do obrotu, nawet jeśli nie spełniają ogólnych wymogów dotyczących zatwierdzania odmian oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego. Oprócz ogólnego celu, jakim jest ochrona zasobów genetycznych roślin, szczególne zainteresowanie zachowaniem tego typu odmian wynika z faktu, że są one wyjątkowo dobrze przystosowane do określonych warunków lokalnych.
(3) W celu zapewnienia zrównoważonego wykorzystywania zasobów genetycznych roślin odmiany niemające wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, ale wyprodukowane w celu uprawy w określonych warunkach ("odmiany wyprodukowane w celu uprawy w określonych warunkach"), powinny być uprawiane i wprowadzane do obrotu, nawet jeśli nie spełniają ogólnych wymogów dotyczących zatwierdzania odmian oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego. Oprócz ogólnego celu, jakim jest ochrona zasobów genetycznych roślin, szczególne zainteresowanie zachowaniem tego typu odmian wynika z faktu, że można je uprawiać w określonych warunkach klimatycznych, glebowych lub agrotechnicznych (np. ręcznie wykonywane zabiegi, wielokrotny zbiór).
(4) 7 Aby zachować odmiany dla zachowania bioróżnorodności i odmiany wyprodukowane w celu uprawy w określonych warunkach, należy wprowadzić odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania tych odmian oraz produkcji i wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych odmian.
(5) Odstępstwa te powinny dotyczyć istotnych wymogów w zakresie zatwierdzania odmian oraz wymogów proceduralnych ustanowionych w dyrektywie Komisji 2003/91/WE z dnia 6 października 2003 r. określającej środki wykonawcze do celów art. 7 dyrektywy Rady 2002/55/WE w odniesieniu do cech minimalnych objętych badaniem oraz minimalnych warunków do badania niektórych odmian gatunków warzyw 8 .
(6) 9 Państwa członkowskie powinny w szczególności mieć prawo do ustanowienia własnych przepisów w odniesieniu do odrębności, trwałości i wyrównania. W odniesieniu do odrębności i trwałości przepisy te powinny być co najmniej oparte na cechach wyszczególnionych w kwestionariuszu technicznym, który wypełnia wnioskodawca, składając wniosek o zatwierdzenie odmiany zgodnie z załącznikami I i II do dyrektywy 2003/91/WE. W przypadku gdy wyrównanie jest określane na podstawie występowania roślin nietypowych, przepisy powinny opierać się na określonych standardach.
(7) 10 Należy ustanowić wymogi proceduralne, w ramach których możliwe będzie zatwierdzenie odmiany dla zachowania bioróżnorodności lub odmiany wyprodukowanej w celu uprawy w określonych warunkach bez urzędowego badania. Ponadto w przypadku nazw tych odmian należy przewidzieć pewne odstępstwa od wymogów ustanowionych w dyrektywie 2002/55/WE oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 637/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. ustanawiającym reguły wykonawcze co do odpowiedniego nazewnictwa odmian gatunków roślin rolniczych i warzyw 11 .
(8) 12 W przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności należy przewidzieć ograniczenia w odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału siewnego, w szczególności w odniesieniu do regionu pochodzenia, aby zapewnić wprowadzanie do obrotu materiału siewnego w kontekście zachowania in situ oraz zrównoważonego wykorzystywania zasobów genetycznych roślin. W związku z powyższym państwa członkowskie powinny mieć możliwość zatwierdzania dodatkowych regionów, w których materiał siewny, stanowiący nadwyżkę w stosunku do ilości potrzebnych do zapewnienia ochrony danej odmiany w jej regionie pochodzenia, może być wprowadzany do obrotu, pod warunkiem że dodatkowe regiony są porównywalne pod względem siedlisk naturalnych i półnaturalnych. Dla zachowania powiązania z regionem pochodzenia powyższa możliwość nie powinna mieć zastosowania w przypadku, gdy państwo członkowskie zatwierdziło dodatkowe regiony produkcji.
(9) 13 Należy ustalić ograniczenia ilościowe dla obrotu każdą odmianą dla zachowania bioróżnorodności oraz każdą odmianą wyprodukowaną w celu uprawy w określonych warunkach.
(10) 14 W przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności ilość materiału siewnego wprowadzanego do obrotu nie powinna przekraczać ilości niezbędnej do produkcji warzyw danej odmiany na ograniczonej powierzchni ustalonej według hierarchii ważności uprawy danego gatunku. Aby dopilnować przestrzegania tych ograniczeń ilościowych, państwa członkowskie powinny wymagać, aby producenci informowali o ilościach materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności, które zamierzają wytworzyć, oraz w razie potrzeby przydzielać ilości producentom.
(11) W przypadku odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach ograniczenia ilościowe powinny mieć formę wymogu wprowadzania do obrotu materiału siewnego w małych opakowaniach, przy czym stosunkowo wysoki koszt nasion sprzedawanych w małych opakowaniach przyniósłby skutek w postaci ograniczenia ilościowego.
(12) 15 W przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności i odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach należy wprowadzić stosowne wymogi dotyczące plombowania i etykietowania, aby zapewnić identyfikowalność materiału siewnego.
(13) 16 W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszej dyrektywy uprawy nasienne odmian dla zachowania bioróżnorodności i odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach powinny spełniać wymogi w zakresie kwalifikacji i weryfikacji materiału siewnego. Należy przeprowadzać urzędowe kontrole dodatkowe. Należy zapewnić urzędowy monitoring na wszystkich etapach produkcji i wprowadzania do obrotu. Dostawcy powinni informować państwa członkowskie o ilościach wprowadzanego do obrotu materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności, a państwa członkowskie powinny z kolei informować o nich Komisję.
(14) 17 Po trzech latach Komisja powinna przeprowadzić ocenę skuteczności środków ustanowionych niniejszą dyrektywą, w szczególności przepisów dotyczących ograniczeń ilościowych na wprowadzanie do obrotu materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności i odmian wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach.
(15) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
-zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 17 września 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.245.39).
- zmieniony przez art. 3 pkt 1 dyrektywy nr 2013/45/UE z dnia 7 sierpnia 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.213.20) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 28 sierpnia 2013 r.