Rozporządzenie 1285/2001 odrzucające wykaz wniosków o rejestrację nazw przekazany zgodnie z art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2001.176.27

Akt jednorazowy
Wersja od: 29 czerwca 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1285/2001
z dnia 28 czerwca 2001 r.
odrzucające wykaz wniosków o rejestrację nazw przekazany zgodnie z art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2081/92 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2796/2000(2), w szczególności jego art. 17,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja w sprawie 314 wniosków niemieckich, przekazanych zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, o rejestrację "wód mineralnych" jako chronionych nazw pochodzenia, jest w trakcie rozpatrywania.

(2) W przypadku przynajmniej 125 z tych 314 wniosków, proponowane nazwy nie są nazwami geograficznymi i w konsekwencji nie są "nazwami pochodzenia", określonymi w art. 2 lit. a) tego rozporządzenia.

(3) Artykuł 2 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 zezwala w pewnych okolicznościach na uznanie tradycyjnych geograficznych lub niegeograficznych nazw jako nazw pochodzenia. Artykuł ten, który jest wyjątkiem od ogólnej zasady, nie może być zastosowany do żadnego z tych 125 wniosków, ponieważ nie zostało jasno uzasadnione, że proponowane nazwy są tradycyjnie przypisane do poszczególnych obszarów geograficznych. Zatem nie można zarejestrować tych 125 wniosków.

(4) W przypadku 15 z 314 wniosków niemieckich, przekazanych zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, o rejestrację "wód mineralnych", proponowane nazwy są nazwami geograficznymi, ale zawierają "liczby", które pomagają rozróżniać "wody mineralne" mające te same nazwy. Nazwy pochodzenia zawierające "liczby" nie są przyjmowane, ponieważ celem rozporządzenia jest ochrona jedynie nazw geograficznych. Zatem nie można zarejestrować tych 15 wniosków.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego ds. Oznaczeń Geograficznych i Nazw Pochodzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Wnioski o rejestrację, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, nazw wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostają odrzucone.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 czerwca 2001 r.

W imieniu Komisji
Franz FISCHLER
Członek Komisji

______

(1) Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1.

(2) Dz.U. L 324 z 21.12.2000, str. 25.

ZAŁĄCZNIK 

Naturalne wody mineralne i wody źródlane

NIEMCY

Adldorfer Dreibogen-Quelle (M2)

Adelheidquelle

Aegidiusbrunnen

Albertusquelle

Alosa

Alstertaler Mineralbrunnen

Alt-Bürger-Brunn

Andreas Quelle

Antonius-Quelle

Apollinaris

Apollo-Quelle

Aquella

Ariston Mineralwasser

Assindia-Quelle

Astra-Quelle

Augusta Victoria Quelle

Augustinus-Quelle

Bad Driburger Mineralquelle I

Badestädter Mineralquelle

Basinus Quelle

Brunnen III (Hunsrück-Quelle)

Burg-Quelle

Centgraf Stilles Mineralwasser

Centgraf-Brunnen

Dauner Heilquelle, Heilwasser aus der Dauner Quelle IV

Dauner Quelle I

Dauner Quelle II

Dauner Quelle III

Dillenius-Quelle

Drachenquelle

Dreikönigsquelle

Elisabethenquelle

Elisabethen-Quelle

Eltina-Quelle

Erwinaris Mineralbrunnen

Filippo Mineralsprudel

Florian-Quelle

Förstina Sprudel Urquelle

Fortis

Fortuna-Quelle

Fürstenbrunn

Fürstenquelle

Goldrausch-Brunnen

Graf Metternich Quelle

Graf Metternich Varus-Quelle

Graf Simeon Quelle

Granus-Quelle

Haranni Stille

Haranni-Quelle

Hassia Leicht

Hassia-Sprudel

Heerbach-Mineralbrunnen

Helenen-Quelle

Hella

Hellweg Quelle Mineralbrunnen

Henri-Klinkert-Brunnen

Herminenquelle

Herzog-Wigbert-Quelle

Hetalli Quelle

Hubertussprudel

Irisquelle

Jakobbrunnen

Jakobus

Johannis Quell

Johannisquelle

Johanniter Quelle

Josefsquelle

Kaiser-Quelle

Kastell-Mineralwasser

Kellerwald-Quelle 1

Kimi Quelle

Klosterquelle

König Otto-Sprudel

König-Ludwig-I-Quelle

Königsquell

Kronen Quelle (Moers)

Kronen-Quelle (Heilbronn)

Kronia-Quelle

Kronsteiner Felsenquelle

Krönungs-Quelle

Lahnsteiner I

Lahnsteiner II

Leopoldsquelle

Linden-Brunnen

Löwensprudel

Luisen-Brunnen

Magnus-Quelle

Marienquelle

Markusbrunnen

Martinybrunnen 3

Mephisto-Quelle

Mönchsbrunnen

Mühringer Schlossquelle III

Neue Otto-Quelle

Nordquell

Original Schloss-Quelle

Park-Brunnen

Prinzenquelle

Private Quelle Grüneberg I

PurBorn

Raffelberger Mineralbrunnen

Reginaris-Mineralwasser

Reinoldus-Brunnen

Reinsteiner Quelle

Residenz-Quelle

Retzmannbrunnen

Romanis-Quelle

Romina-Quelle

Sankt Martin

Saturn-Quelle

Schloss-Quelle I

Selters Mineralquelle I-VII Selters a.d.Lahn

Seltina-Mineralbrunnen

Selzerbrunnen

Shop

Silvana Quelle

Sinnberger Quelle

St.Angari

St.Burghard

St.Conrad-Brunnen

St.Eligius-Quelle

St.Libori

Stadion

Stauferquelle

Steinbergquelle

Urbanus Mineralwasser

Victoria I

Victoria II

Vitrex-Mineralwasser

Vulkan-Quelle

Walita

Weisenbergerquelle

Wenden Quelle

Wernarzer Heilquelle

Werretaler

Wildsberg-Quelle

Wilhelmsthaler Mineralbrunnen

Wüteria Heiligenquelle Gemmingen (Brunnen 3)

Wüteria Schlossbrunnen Gemmingen (Brunnen 1)

Xaveri-Brunnen Adldorf (M1)

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.