Dyrektywa 80/68/EWG w sprawie ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne
Dz.U.UE.L.1980.20.43
Akt utracił mocDYREKTYWA RADY
z dnia 17 grudnia 1979 r.
w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne 1
(Dz.U.UE L z dnia 26 stycznia 1980 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
zachodzi pilna potrzeba działania zmierzającego w kierunku ochrony wód podziemnych na terytorium Wspólnoty przed zanieczyszczeniem, w szczególności wywołanym przez niektóre trwałe i bioakumulujące się toksyczne substancje; 2
program działań Wspólnot Europejskich z 1973 r. w sprawie środowiska(4), uzupełniony programem z 1977 r.(5), przewiduje szereg środków zmierzających do ochrony wód podziemnych przed niektórymi zanieczyszczeniami; 3
artykuł 4 dyrektywy Rady 76/464/EWG z dnia 14 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty(6) przewiduje wprowadzenie w życie szczegółowej dyrektywy w sprawie wód podziemnych; 4
wszelkie różnice między już stosowanymi przepisami w sprawie zrzucania niektórych substancji niebezpiecznych do wód podziemnych a przepisami będącymi w przygotowaniu w Państwach Członkowskich mogą tworzyć nierówne warunki konkurencji i w ten sposób bezpośrednio wpływać na funkcjonowanie wspólnego rynku; dlatego niezbędne staje się zbliżenie do siebie przepisów prawa w tej dziedzinie, zgodnie z art. 100 Traktatu; 5
konieczne jest, aby takiemu zbliżaniu ustawodawstwa towarzyszyło działanie Wspólnoty w sferze ochrony środowiska naturalnego oraz poprawy jakości życia; dlatego należy ustalić niektóre przepisy szczególne w tym celu; należy powołać się na art. 253 Traktatu, jako że wymagane uprawnienia nie zostały ustalone w Traktacie;
z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy należy wyłączyć: ścieki z gospodarstw domowych pochodzące z niektórych odizolowanych budynków mieszkalnych oraz zrzuty zawierające substancje wymienione w wykazie I i II w bardzo małych ilościach i stężeniach, ze względu na niewielkie ryzyko zanieczyszczenia oraz na trudności w kontrolowaniu zrzutów takich ścieków; należy również wykluczyć zrzuty zawierające substancje skażone radioaktywnie, którymi będą się zajmować szczególne instrumenty wspólnotowe;
aby zapewnić skuteczną ochronę wód podziemnych na terenie Wspólnoty konieczne jest zapobieganie zrzucaniu substancji wymienionych w wykazie I oraz ograniczenie zrzucania substancji wymienionych w wykazie II; 6
należy wprowadzić rozróżnienie między bezpośrednim zrzutem substancji niebezpiecznych do wód podziemnych a działaniami, które prawdopodobnie doprowadzą do zrzutu pośredniego; 7
z wyjątkiem bezpośrednich zrzutów substancji wymienionych w wykazie I, które są automatycznie zakazane, wszystkie zrzuty muszą podlegać systemowi udzielania zezwoleń; takie zezwolenie może być wydane jedynie po zbadaniu środowiska, do którego zrzucane są substancje;
należy ustalić przepisy dotyczące wyjątków od zasady zakazu zrzutów substancji wymienionych w wykazie I do wód podziemnych po zbadaniu środowiska, do którego substancje są zrzucane i uprzednim wydaniu zezwolenia, pod warunkiem że zrzut odbywa się do wód podziemnych trwale niezdatnych do żadnego innego użytku, w szczególności w gospodarstwie domowym lub do celów rolniczych; 8
sztuczne zasilanie wód podziemnych przeznaczonych do zaopatrywania w wodę wodociągów publicznych powinno podlegać specjalnym regułom; 9
właściwe władze Państw Członkowskich powinny monitorować zgodność z warunkami ustanowionymi w zezwoleniach oraz skutek, jaki mają zrzuty na wody podziemne; 10
należy prowadzić spis zezwoleń na dokonywanie zrzutów substancji wymienionych w wykazie I do wód podziemnych oraz bezpośrednich zrzutów substancji wymienionych w wykazie II do wód podziemnych, jak również spis zezwoleń na sztuczne zasilanie do celów zarządzania wodami podziemnymi; 11
przez wzgląd na fakt, że Republika Grecka ma zostać członkiem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z dniem 1 stycznia 1981 r. zgodnie z aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Greckiej oraz dostosowaniem do Traktatów, konieczne wydaje się, aby okres przyznawany Państwom Członkowskim na wprowadzenie w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania niniejszej dyrektywy został przedłużony z dwóch do czterech lat, mając na uwadze braki w infrastrukturze technicznej i administracyjnej tego państwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1979 r.
W imieniu Rady | |
S. BARRETT | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 37 z 14.2.1978, str. 3.
(2) Dz.U. C 296 z 11.12.1978, str. 35.
(3) Dz.U. C 283 z 27.11.1978, str. 39.
(4) Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 3.
(5) Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 3.
(6) Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23.
(7) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48.