Ocena niektórych porozumień podwykonawczych w odniesieniu do art. 85 ust. 1 Traktatu EWG.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.1979.1.2

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 grudnia 1978 r.

Obwieszczenie Komisji z dnia 18 grudnia 1978 r. dotyczące jej oceny niektórych porozumień podwykonawczych w odniesieniu do art. 85 ust. 1 Traktatu EWG

1.
W niniejszym obwieszczeniu Komisja Wspólnot Europejskich przedstawia swoją opinię dotyczącą porozumień podwykonawczych w odniesieniu do art. 85 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą. Ta kategoria porozumień jest obecnie formą podziału pracy, która dotyczy przedsiębiorstw każdej wielkości, ale która oferuje możliwości rozwoju w szczególności małym i średnim przedsiębiorstwom.

Komisja uznaje, iż porozumienia, na podstawie których jedno przedsiębiorstwo, zwane "wykonawcą", w zależności od tego czy w następstwie wcześniejszego zamówienia ze strony trzeciej czy też nie, powierza innej, zwanej "podwykonawcą", wytwarzanie towarów, świadczenie usług lub świadczenie pracy na podstawie instrukcji wykonawcy, które zostaną dostarczone wykonawcy lub udzielone w jego imieniu, nie są same w sobie objęte zakazem określonym w art. 85 ust. 1.

W celu wykonywania niektórych porozumień podwykonawczych zgodnie z instrukcjami wykonawcy podwykonawca może być zobowiązany do wykorzystania określonej technologii lub sprzętu, który będzie musiał dostarczyć wykonawca. W celu ochrony wartości ekonomicznej takiej technologii lub sprzętu wykonawca może zechcieć ograniczyć ich wykorzystanie przez podwykonawcę do tego tylko, co niezbędne do celów porozumienia. Powstaje pytanie, czy takie ograniczenia są objęte art. 85 ust. 1. W niniejszym obwieszczeniu są one poddawane ocenie z należytym uwzględnieniem celu takich porozumień, które odróżniają je od zwykłych porozumień patentowych oraz porozumień dotyczących udzielenia licencji na know-how.

2.
W opinii Komisji art. 85 ust. 1 nie ma zastosowania do spraw, w przypadku których:

– technologia lub sprzęt dostarczony przez wykonawcę nie może być wykorzystywany z wyjątkiem wykorzystywania do celów porozumienia podwykonawczego,

– technologia lub sprzęt dostarczony przez wykonawcę nie mogą zostać udostępnione stronom trzecim,

– towary, usługi lub praca wynikająca z wykorzystania takich technologii lub sprzętu może być dostarczana jedynie wykonawcy lub też może być wykonywana w jego imieniu,

pod warunkiem oraz w zakresie w jakim ta technologia i sprzęt są niezbędne w celu umożliwienia podwykonawcy w rozsądnych warunkach wytwarzania towarów, świadczenia usług lub wykonywania pracy zgodnie z instrukcjami wykonawcy. W tym zakresie, podwykonawca dostarcza towary, świadczy usługi lub wykonuje pracę, w odniesieniu do których nie jest on niezależnym ich dostawcą na rynku.

Wymogi powyższego przepisu są spełnione, w przypadku gdy wykonywanie porozumienia podwykonawczego wymusza wykorzystanie przez podwykonawcę:

– prawa własności przemysłowej wykonawcy lub praw, którymi dysponuje, w postaci patentów, wzorów użytkowych, wzorów chronionych przez prawo autorskie, zarejestrowanych wzorów lub innych praw, lub

– poufnej wiedzy lub procesów wytwórczych (know-how) wykonawcy lub tych, którymi dysponuje, lub

– badań, planów lub dokumentów towarzyszących danej informacji, która została przygotowana przez wykonawcę lub została przygotowana dla niego, lub

– barwników, wzorów lub narzędzi oraz sprzętu pomocniczego, które wyraźnie należą do wykonawcy,

które, nawet mimo iż nie są objęte prawem własności przemysłowej ani nie zawierają żadnego elementu tajemnicy, pozwalają na wytwarzanie towarów, które różnią się formą, funkcją lub składem od innych towarów wytworzonych lub dostarczonych na rynek.

Jednakże wspomniane powyżej ograniczenia nie są uzasadnione, w przypadku gdy podwykonawca ma do dyspozycji lub mógłby, zgodnie z właściwymi warunkami, uzyskać dostęp do technologii oraz sprzętu potrzebnego do produkcji towarów, świadczenia usług lub wykonywania pracy. Ogólnie, dotyczy to przypadków, gdy wykonawca nie dostarcza żadnych informacji poza informacjami ogólnymi, które zaledwie opisują prace, którą należy wykonać. W takich okolicznościach ograniczenia mogą pozbawiać podwykonawcę możliwości rozwoju swojej własnej działalności w dziedzinach objętych tym porozumieniem.

3.
Zgodnie z opinią Komisji następujące ograniczenia w związku z dostarczeniem przez wykonawcę technologii mogą zostać również nałożone przez porozumienia podwykonawcze bez podawania powodu wniesienia sprzeciwu na mocy art. 85 ust. 1:

– zobowiązanie się stron do nieujawniania procesów wytwórczych albo innych know-how stanowiących tajemnicę albo poufnych informacji podanych przez inną stronę w trakcie negocjacji oraz wykonywania porozumienia tak długo, jak know-how lub informacje, o których mowa, nie stały się wiedzą dostępną społeczeństwu,

– zobowiązanie się podwykonawcy do niewykorzystywania, nawet po wygaśnięciu porozumienia, procesów wytwórczych lub innego know-how o charakterze poufnym, otrzymanego przez niego w trakcie trwania porozumienia tak długo jak nie stały się wiedzą dostępną społeczeństwu,

– zobowiązanie się podwykonawcy do przekazywania wykonawcy na zasadzie braku wyłączności wszelkich ulepszeń technicznych, których dokonał podczas trwania porozumienia lub w przypadku gdy wynalazki podlegające opatentowaniu zostały odkryte przez podwykonawcę, do przyznawania licencji na zasadzie braku wyłączności w odniesieniu do wynalazków odnoszących się do ulepszeń oraz nowych zastosowań oryginalnych wynalazków wykonawcy w odniesieniu do warunku dotyczącego prawa patentu posiadanego przez tego ostatniego.

To zobowiązanie ze strony podwykonawcy może być wyłącznie podejmowane na korzyść wykonawcy w zakresie, w jakim ulepszenia oraz wynalazki wprowadzone przez podwykonawcę podczas okresu trwania porozumienia są niezdolne, aby były wykorzystywane niezależnie od poufnego know-how wykonawcy lub patentu, ze względu na to, że nie stanowi to znacznego ograniczenia konkurencji.

Jednakże jakiekolwiek zobowiązanie podwykonawcy dotyczące prawa do zbywania wyników jego własnych prac dotyczących badania i rozwoju może hamować konkurencję, w przypadku gdy takie wyniki mogą być wykorzystywane niezależnie. W takich okolicznościach stosunek podwykonawstwa nie jest wystarczający w celu wyparcia zwykłych reguł konkurencji w sprawie dysponowania prawem własności przemysłowej lub poufnym know-how.

4.
W przypadku gdy podwykonawca jest upoważniony na mocy porozumienia podwykonawczego do wykorzystywania określonego znaku towarowego, znaku fabrycznego, wykonawca może w tym samym czasie zabronić takiego wykorzystywania przez podwykonawcę w przypadku towarów, usług lub pracy, których nie należy dostarczać wykonawcy.
5.
Chociaż niniejsze obwieszczenie powinno ogólnie likwidować potrzebę uzyskiwania orzeczenia w sprawie sytuacji prawnej w drodze pojedynczej decyzji Komisji w odniesieniu do przedsiębiorstw, nie wpływa to na uprawnienie zainteresowanych przedsiębiorstw do składania wniosków o atest negatywny zgodnie z definicją zawartą w art. 2 rozporządzenia nr 17 lub w celu notyfikowania porozumienia Komisji na podstawie art. 4 ust. 1 tego rozporządzenia(1).

Obwieszczenie z 1968 r. w sprawie współpracy między przedsiębiorstwami(2), które wymienia wiele porozumień, których przez ich charakter nie należy traktować jako przeciwnych konkurencji, jest w ten sposób uzupełniane w dziedzinie podwykonawstwa. Komisja przypomina również przedsiębiorstwom, że w celu wspierania współpracy między małymi a średnimi przedsiębiorstwami opublikowała obwieszczenia dotyczące mniej ważnych porozumień, które nie są objęte art. 85 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotą Gospodarczą(3).

Niniejsze obwieszczenie pozostaje bez uszczerbku dla opinii, jaka może zostać wydana w sprawie porozumień podwykonawczych przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

______

(1) Pierwsze rozporządzenie wprowadzające w życie art. 85 i 86 Traktatu EWG (Dz.U. 13 z 21.2.1962, str. 204/62).

(2) Obwieszczenie dotyczące porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk odnoszących się do współpracy między przedsiębiorstwami (Dz.U. C 75 z 29.7.1968, str. 3).

(3) Dz.U. C 313 z 29.12.1977, str. 3.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.