Obwieszczenie dotyczące zwrotu ceł antydumpingowych.
Dz.U.UE.C.2005.99.4
Akt obowiązujący(2005/C 99/04)
(Dz.U.UE C z dnia 23 kwietnia 2005 r.)
Niniejsze obwieszczenie określa wytyczne odnośnie stosowania art. 11 ust. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96(1) ("podstawowego rozporządzenia") w sprawie zwrotu ceł antydumpingowych(2). Niniejsze wytyczne zastępują wytyczne opublikowane w 1986 r.(3). Z uwagi na znaczące zmiany przepisów w sprawie refundacji ceł antydumpingowych uznano za stosowne opublikowanie zaktualizowanej wersji wytycznych. Celem wytycznych jest wyjaśnienie różnym stronom zaangażowanym w procedurę refundacji warunków, jakie powinien spełniać wniosek oraz krok po kroku wyjaśnienie procedury, która może doprowadzić do zwrotu.
Celem procedury refundacji jest umożliwienie zwrotu ceł antydumpingowych, które zostały już opłacone w przypadku gdy wykazano, iż margines dumpingu, na podstawie którego cła te uiszczono, został usunięty lub zredukowany poniżej poziomu obowiązującego cła.
Celem głównych zasad wymienionych poniżej jest podanie krótkich wskazówek dotyczących procedury refundacji, przedstawionej w punkcie 3:
2.1. Jakie warunki muszą zostać spełnione?
a) Wnioski o refundację, zgodnie z art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia muszą wykazywać, iż margines dumpingowy, na podstawie którego cła zostały uiszczone, został zredukowany lub zlikwidowany. W pozostałych przypadkach zastosowanie mogą mieć postanowienia rozdziału 5 tytułu VII Wspólnotowego Kodeksu Celnego, dotyczące zwrotu należności przywozowych(4).
b) Wnioski mogą być składane jedynie w odniesieniu do transakcji, dla których cła antydumpingowe zostały zapłacone w całości. Wniesienie przez wnioskodawcę zabezpieczenia zgodnie z art. 248 rozporządzenia Komisji nr 2454/93 wykonującego Wspólnotowy Kodeks Celny(5) nie jest uważane za równoznaczne zapłacie. Stąd też, wnioski odpowiadające przywozom, dla których wniesione zostało zabezpieczenie nie mogą być uważane za dopuszczalne(6).
2.2. Kto jest upoważniony do składania wniosku o refundację?
a) Każdy importer, który jest w stanie wykazać, iż opłacił bezpośrednio bądź pośrednio cła antydumpingowe za określony przywóz, może złożyć wniosek o refundację.
b) W przypadku, gdy cła antydumpingowe zostały nałożone w wyniku dochodzenia, w którym Komisja odwołała się do reprezentatywnej grupy producentów eksportujących w celu oceny dumpingu na mocy art. 17 podstawowego rozporządzenia, strony te, przywożące towar, nie są wyłączone z procedury refundacji. Ma to zastosowanie bez względu na fakt, czy producenci eksportujący związani z importerami wchodzili w skład pierwotnej grupy reprezentatywnej, czy też nie.
2.3. W jaki sposób ustalany jest skorygowany margines dumpingowy?
a) Dochodzenie ustali margines dumpingowy w odniesieniu do wszystkich wywozów danego produktu dokonanych przez producenta eksportującego we wspomnianym przypadku do wszystkich importerów we Wspólnocie, a nie tylko do importera wnoszącego o refundację, w reprezentatywnym okresie.
b) W konsekwencji dochodzenie obejmie wszystkie modele mieszczące się w definicji produktu określonej w rozporządzeniu nakładającym cła antydumpingowe, a nie wyłącznie modele przywożone do Wspólnoty przez wnioskodawcę.
c) Jeśli okoliczności nie ulegną zmianie, zastosowana zostanie taka sama metodologia, jaką zastosowano podczas pierwotnego dochodzenia.
2.4. Czyja współpraca jest wymagana?
Pomyślna finalizacja wniosku refundacyjnego zależy od współpracy zarówno wnioskodawcy jak i producenta eksportującego. Wnioskodawca powinien dążyć do zapewnienia, że producent eksportujący przedkłada Komisji stosowne informacje. Wiązać się to będzie z wypełnieniem kwestionariusza, który może wymagać analizy danych handlowych za oznaczony okres w przeszłości oraz akceptacji kontroli, w celu ustalenia prawidłowości tych informacji, łącznie z wizytą weryfikacyjną na miejscu. Producent eksportujący nie może "współpracować częściowo", przedkładając wyłącznie wybrane dane. Tego rodzaju podejście doprowadziłoby Komisję do stwierdzenia, iż nie współpracował on, i do odrzucenia wniosku.
2.5. Jak chronione są informacje poufne?
Zasady poufności, określone w art. 19 podstawowego rozporządzenia mają zastosowanie do wszelkich informacji otrzymywanych w związku z wnioskami o refundację ceł antydumpingowych.
2.6. Jakie są nieprzekraczalne terminy?
a) Zgodnie z art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia, wnioski muszą zostać przedłożone właściwym organom Państwa Członkowskiego, w którym towary zostały oclone celem wprowadzenia do swobodnego obrotu, w ciągu sześciu miesięcy od daty określenia należnych ceł antydumpingowych nałożonych na niniejsze towary.
b) Komisja zwykle podejmuje decyzję o zwrocie ceł w ciągu 12 miesięcy, a w żadnym wypadku nie później niż 18 miesięcy od daty otrzymania przez Komisję wniosku o refundację, który został oceniony jako należycie poparty wyczerpującymi dowodami.
c) W przypadku przyznania refundacji, organy Państw Członkowskich będą miały na zrealizowanie wypłaty dziewięćdziesiąt dni od daty zawiadomienia o decyzji Komisji dotyczącej refundacji.
2.7. Jaka kwota może zostać zrefundowana?
W przypadku stwierdzenia dopuszczalności i zasadności wniosku, refundacja może wynieść:
– kwotę równą części zapłaconych ceł antydumpingowych, jeśli margines dumpingu uległ obniżeniu,
lub
– całość zapłaconych ceł antydumpingowych, jeśli margines dumpingowy został zlikwidowany.
Procedura ustalająca czy cła antydumpingowe są refundowalne składa się z dwóch etapów:
– złożenie wniosku,
– dochodzenie dotyczące roszczenia.
3.1. Złożenie wniosku
3.1.1. Formularz wniosku
Wniosek musi zostać przedłożony w formie pisemnej w urzędowym języku Wspólnoty i musi zostać podpisany przez wnioskodawcę lub osobę upoważnioną do reprezentowania wnioskodawcy.
Wniosek powinien zawierać:
i) oświadczenie wnoszące o refundację i deklarujące, iż margines dumpingowy producenta(-ów) eksportującego (-ych), związanego(-ych) z wnioskodawcą, na podstawie którego uiszczone zostały powyższe cła, został zredukowany lub zlikwidowany;
ii) deklarację stwierdzającą, iż cła antydumpingowe, o refundację których wnosi wnioskodawca, zostały w całości uiszczone;
iii) wskazanie całkowitej kwoty, o refundację której wnosi wnioskodawca oraz poszczególnych transakcji, na których oparta jest całkowita kwota.
Dla wygody wnioskodawcy do niniejszego obwieszczenia załączony jest wstępnie przygotowany formularz wniosku.
W celu umożliwienia Komisji przyspieszenia dochodzenia związanego z refundacją, wnioskodawca może dołączyć do swojego wniosku wszelkie właściwe dokumenty oraz dowody pomocnicze, których przedłożenie będzie od niego wymagane, zgodnie z punktem 3.2.1 poniżej.
3.1.2. Przedłożenie wniosku
Wniosek musi zostać przedłożony właściwym organom Państwa Członkowskiego, na terenie którego przedmiotowy produkt podlegający cłom antydumpingowym został dopuszczony do swobodnego obrotu.
Państwo Członkowskie niezwłocznie przekazuje wniosek Dyrekcji ds. Handlu Komisji Europejskiej, B-1049 w Brukseli. Komisja może następnie zwrócić się do Państwa Członkowskiego o weryfikację odbioru całkowitej kwoty przedmiotowych ceł antydumpingowych.
W stosownych przypadkach Komisja poinformuje bezpośrednio zainteresowane strony o wszelkich wnioskach o zwrot i stworzy tym stronom możliwość udzielenia wyjaśnienia
3.1.3. Terminy przedkładania wniosków
a) Termin sześciomiesięczny
Wszystkie wnioski o refundację muszą zostać przedstawione odpowiedniemu Państwu Członkowskiemu w terminie sześciu miesięcy(7), określonym w art. 11 ust. 8 (tiret drugie) podstawowego rozporządzenia.
W kwestii dotrzymania sześciomiesięcznego terminu na przedłożenie wniosku, należy mieć na uwadze, iż nawet w przypadkach, w których rozporządzenie nakładające wspomniane cło jest kwestionowane przed Sądem Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich lub stosowanie rozporządzenia jest kwestionowane przed krajowymi organami administracyjnymi lub sądowymi, nieprzekraczalny termin sześciu miesięcy musi zostać zachowany.
W zależności od danego przypadku, okres sześciomiesięczny liczony będzie od:
– daty wejścia w życie rozporządzenia Rady, nakładającego ostateczne cła i pobierającego kwoty zabezpieczone za pomocą cła tymczasowego,
lub
– daty określenia ostatecznych ceł antydumpingowych, tj. daty zatwierdzenia deklaracji celnej przez organy celne,
lub
– w przypadku, gdy prawidłowa wielkość ceł ustalana jest na podstawie kontroli po dokonaniu odprawy, zastosowanie znajduje druga data określenia należnych ceł.
Każdy wniosek musi spełniać wszystkie wymagania określone w punkcie 3.1.1 powyżej, w okresie sześciu miesięcy.
b) Data przedłożenia wniosku
Przekazując wniosek Komisji, Państwo Członkowskie musi wskazać datę przedłożenia wniosku, tj. termin, w którym odpowiedni organ Państwa Członkowskiego faktycznie otrzymał wniosek.
Dla własnej korzyści, wnioskodawcy powinni uzyskać dowód odbioru swojego wniosku w urzędach odpowiedniego Państwa Członkowskiego. Na przykład:
– wnioski przesyłane pocztą mogą zostać wysłane listem poleconym, któremu towarzyszy blankiet potwierdzenia odbioru,
– data odbioru faksu przez właściwy organ Państwa Członkowskiego może zostać ustalona przez powołanie się na datę wskazaną w raporcie pomyślnej transmisji oraz w dzienniku faksowym.
3.1.4. Powtarzające się wnioski
W przypadku gdy wnioskodawca stwierdzi, iż zamierza przedłożyć więcej niż jeden wniosek o refundację ceł antydumpingowych nałożonych na dany produkt, powinien zawiadomić o tym Komisję. Informacja ta wymagana jest w celu umożliwienia Komisji przeprowadzenia dochodzenia w sposób jak najbardziej sprawny i skuteczny.
3.2. Dochodzenie
3.2.1. Dowody wymagane od wnioskodawcy
Komisja zawiadomi wnioskodawcę o informacjach, jakie należy przedłożyć, określając rozsądny okres czasu na złożenie wymaganych dowodów. Składają się na nie:
a) faktura(-y) oraz pozostałe dokumenty, na podstawie których przeprowadzane były procedury celne;
b) dokumenty celne identyfikujące transakcje przywozowe, których dotyczy wnioskowana refundacja, wskazujące szczególnie podstawę określenia wysokości ceł do nałożenia (typ, ilość i wartość zadeklarowanych towarów oraz zastosowana stawka ceł antydumpingowych), jak również dokładną kwotę nałożonych ceł antydumpingowych;
c) oświadczenia, iż:
i) pobrane cło nie zostało zwrócone przez producenta eksportującego lub przez jakąkolwiek stronę trzecią, oraz że w przyszłości żadne zwroty nie zostaną dokonane ani przyjęte;
ii) ceny, na podstawie których sporządzony został wniosek, są autentyczne;
iii) żadne dochodzenie nie toczyło się przed, od momentu lub równolegle z przedmiotową sprzedażą;
d) w przypadku, gdy wnioskodawca nie jest związany z producentem eksportującym oraz w przypadku, gdy stosowne informacje nie są bezpośrednio dostępne, wniosek powinien zawierać oświadczenie producenta eksportującego, iż margines dumpingowy został zredukowany lub zlikwidowany, oraz że dostarczy on Komisji wszelkie właściwe dane pomocnicze (tj. informacje odnośnie normalnych wartości i cen wywozowych, stosowanych w okresie, w którym jego towary były wywożone do Wspólnoty bezpośrednio lub pośrednio i na podstawie których naliczono cła). Następnie Komisja określi odpowiedni reprezentatywny okres do analizy (punkt 3.2.2 poniżej);
e) w przypadku, gdy importerzy uiścili cła na podstawie środków nałożonych w wyniku pierwotnego dochodzenia, przeprowadzonego w odniesieniu do reprezentatywnej grupy producentów eksportujących na mocy art. 17 podstawowego rozporządzenia, wnioskodawcy nie mają obowiązku przedłożenia danych odnoszących się do tej grupy producentów eksportujących, którzy stanowili pierwotną grupę reprezentatywną, a jedynie do związanych z nimi producentami eksportującymi.
Kopie oryginałów faktur, formularzy objęcia procedurą celną etc. itp. należy dostarczyć wraz z deklaracją autentyczności pochodzącą od wnioskodawcy lub związanego z nim producenta eksportującego, w zależności od danego przypadku. Ponadto, niniejsze dokumenty lub ich tłumaczenie, powinny być sporządzone w jednym z języków urzędowych Wspólnoty.
W celu umożliwienia Komisji przyspieszenia dochodzenia refundacyjnego, wnioskodawca może załączyć wyżej wymienione dowody już na etapie wniosku przedkładanego stosownym władzom danego Państwa Członkowskiego. Komisja rozpatrzy następnie, czy wniosek zawiera wszystkie informacje wymagane od wnioskodawcy. W razie potrzeby Komisja zawiadomi wnioskodawcę o tym, jakie informacje należy jeszcze przedłożyć oraz określi rozsądny okres czasu na przedstawienie wymaganych dowodów.
3.2.2. Dowody wymagane od producenta eksportującego
a) Okres reprezentatywny
W celu określenia skorygowanego marginesu dumpingowego, Komisja wskaże reprezentatywny okres, jaki zostanie objęty dochodzeniem i który zwyczajowo obejmie datę(-y) fakturowania transakcji związanych ze zwrotem, o jaki wnioskodawca się ubiega. Okres ten zwykle obejmuje minimalnie sześć miesięcy i zawiera w sobie okres poprzedzający datę fakturowania pierwszej transakcji przez producenta eksportującego.
b) Kwestionariusze
Zgodnie z art. 6 ust. 2 podstawowego rozporządzenia, producent(-ci) eksportujący zaopatrujący wnioskodawcę oraz, w stosownym przypadku, związany(-i) z nim importer(-rzy) zostaną poproszeni o dostarczenie informacji dotyczących całkowitej sprzedaży na rynku wspólnotowym, a nie wyłącznie sprzedaży do wnioskodawcy.
Dla celów zachowania poufności, producent eksportujący może przesłać niniejsze informacje bezpośrednio do Komisji. Informacje będą zbierane za pomocą kwestionariusza przesyłanego do producenta(-ów) eksportującego (-ych) związanego(-ych) z wnioskodawcą (oraz do wszystkich związanych importerów we Wspólnocie) z terminem odpowiedzi w ciągu 37 dni od daty jego wysłania.
Dopiero w momencie, kiedy Komisja otrzyma wszystkie informacje i wypełnione kwestionariusze (łącznie z uzupełnieniami możliwych braków wskazanych w przesłanych odpowiedziach), wniosek zostanie uznany za należycie poparty dowodami.
Strony dostarczające informacje powinny być świadome, iż Komisja może zweryfikować wszelkie otrzymane informacje lub dowody.
3.2.3. Analiza merytoryczna
a) Ogólna metodologia
Skorygowany margines dumpingowy zostanie ustalony na podstawie porównania w reprezentatywnym okresie:
– normalnej(-ych) wartości danych produktów wywiezionych,
– oraz cen(-y) wywozowych(-ej),
zgodnie ze stosownymi postanowieniami art. 2 podstawowego rozporządzenia.
Artykuł 11 ust. 9 podstawowego rozporządzenia przewiduje zastosowanie "metodologii wykorzystywanej w trakcie dochodzenia, które doprowadziło do nałożenia cła, pod warunkiem, że okoliczności nie uległy zmianie, z należytym uwzględnieniem przepisów art. 2 (Stwierdzenie dumpingu), w szczególności jego ust. 11 i 12 (Zastosowanie średnich ważonych w ustalaniu marginesu dumpingowego) oraz art. 17 (Kontrola wyrywkowa) niniejszego rozporządzenia".
W przypadku, gdy liczba producentów eksportujących, rodzajów produktu lub transakcji, których dotyczą wnioski złożone w okresie sześciu miesięcy, liczonych on daty złożenia pierwszego wniosku, bądź w okresie dwunastu miesięcy, liczonych od daty nałożenia ostatecznych środków, zależnie od tego, która data jest późniejsza, jest tak duża, że oddzielne rozpatrywanie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłyby zakończenie dochodzenia w odpowiednim czasie, Komisja może użyć jako podstawy obliczenia skorygowanego marginesu dumpingowego reprezentatywną grupę producentów eksportujących, typów produktu lub transakcji, których dotyczy(-ą) wniosek(-ki), zgodnie z postanowieniami art. 17 podstawowego rozporządzenia, w szczególności ust. 3.
b) Konstruowanie ceny wywozowej
W przypadku, gdy cena wywozowa wydaje się niewiarygodna i w związku z tym zostaje skonstruowana zgodnie z art. 2 ust. 9 podstawowego rozporządzenia, Komisja dokonuje jej obliczenia bez odliczenia kwoty uiszczonych ceł antydumpingowych, jeżeli zostanie bezspornie udowodnione, że cła są należycie odzwierciedlone w cenach odsprzedaży i dalszych cenach sprzedaży we Wspólnocie.
c) Wykorzystanie ustaleń z przeglądu
W ramach rozpatrywania każdego wniosku o refundację, Komisja w dowolnym momencie może zdecydować o wszczęciu rewizji tymczasowej, zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia. Procedura dotycząca wniosku o refundację zostanie zawieszona do momentu zakończenia rewizji.
Wyniki tymczasowej rewizji mogą zostać wykorzystane do ustalenia merytorycznych podstaw wniosku o refundację pod warunkiem, że fakturowanie transakcji, których dotyczy wnioskowana refundacja przypada na okres prowadzenia dochodzenia w ramach przeglądu.
d) Ekstrapolacja
Niezależnie od punktu c) powyżej, dla celów skuteczności administracyjnej, margines dumpingowy ustalony dla każdego okresu dochodzenia może zostać ekstrapolowany dla transakcji przywozowych nieobjętych tym okresem. Może to jednak mieć miejsce wyłącznie pod ściśle określonymi warunkami:
– ekstrapolacji można dokonać jedynie dla okresu przypadającego bezpośrednio przed okresem objętym dochodzeniem lub po nim,
– maksymalny okres, dla którego wyniki dochodzenia mogą zostać ekstrapolowane wynosi sześć miesięcy,
– ekstrapolację można zastosować wyłącznie w przypadku, gdy margines dumpingowy został ustalony na podstawie zakończonego dochodzenia,
– ekstrapolację można zastosować wyłącznie w odniesieniu do sumy ceł, która jest stosunkowo niewielka w kontekście całego wniosku refundacyjnego.
3.2.4. Brak współpracy
W przypadkach, gdy wnioskodawca lub producent eksportujący:
– dostarczy fałszywe informacje lub informacje wprowadzające w błąd,
lub
– odmówi dostępu do stosownych dokumentów lub nie dostarczy ich w rozsądnym terminie,
lub
– znacznie utrudni dochodzenie, łącznie z utrudnianiem weryfikacji informacji w zakresie uważanym przez Komisję za niezbędny,
informacje zostaną pominięte i wykorzystane mogą zostać fakty, dostępne na mocy art. 18 podstawowego rozporządzenia.
W takich przypadkach, margines dumpingowy ustalony podczas dochodzenia, które doprowadziło do nałożenia cła, o refundację którego wnioskodawca się ubiega, będzie zazwyczaj uważany za najlepszy dostępny dowód. Wówczas uznano by, iż margines dumpingowy nie został zredukowany, a wniosek zostałby odrzucony.
3.2.5. Ujawnienie
W momencie zakończenia dochodzenia w sprawie podstaw merytorycznych wniosku, importerom zostaną ujawnione istotne fakty i okoliczności, na podstawie których Komisja zamierza podjąć decyzję dotyczącą wniosku o refundację, podczas gdy współpracujący producenci eksportujący mogą otrzymać jedynie informacje na temat podejścia do ich poszczególnych danych, zwłaszcza na temat uzyskanych obliczeń normalnej wartości i cen wywozowych.
4.1. Kwota nadwyżki do zwrotu
Kwota nadwyżki do zwrotu wnioskodawcy zostanie zwyczajowo obliczona jako różnica pomiędzy cłem pobranym a cłem faktycznie należnym, w oparciu o margines dumpingowy ustalony podczas dochodzenia, jako suma bezwzględna.
4.2. Płatność
Kwota zwrotu powinna zwykle zostać wypłacona w ciągu dziewięćdziesięciu dni od zawiadomienia o decyzji refundacyjnej.
Fakt, czy płatność dokonana po 90 dniach daje podstawę do wypłaty odsetek, podlega prawodawstwu krajowemu każdego Państwa Członkowskiego.
4.3. Cofnięcie decyzji o zwrocie
W przypadku stwierdzenia w późniejszym terminie, iż decyzja o przyznaniu refundację została podjęta na podstawie fałszywych lub niepełnych informacji dostarczonych przez strony, których procedura dotyczy, decyzja taka zostanie odwołana ze skutkiem wstecznym. W istocie fakt, że decyzję o przyznaniu refundacji podjęto w oparciu o fałszywe lub niepełne informacje jest równoznaczny z brakiem obiektywnej podstawy prawnej dla tej decyzji, a zatem pozbawia ab initio danego importera prawa do otrzymania refundacji i uzasadnia odwołanie wspomnianej decyzji.
W wyniku odwołania decyzji, zrefundowane kwoty odpowiadające początkowym cłom antydumpingowym zostaną pobrane.
W momencie podjęcia przez Komisję decyzji o cofnięciu refundacji, dane Państwo Członkowskie zapewni, iż decyzja ta zostanie odpowiednio wykonana na jego terytorium poprzez odzyskanie kwot niesłusznie zrefundowanych na podstawie art. 11 ust. 8 podstawowego rozporządzenia.
Wykonując taką decyzję, właściwe władze danego Państwa Członkowskiego działają zgodnie z zasadami proceduralnymi i merytorycznymi własnego prawa krajowego pod warunkiem, że zastosowanie prawa krajowego nie wpływa na zakres ani skuteczność decyzji Komisji dotyczącej odwołania jej wcześniejszej decyzji o przyznaniu refundacji.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 2238/2000 (Dz.U L 257 z 11.10.2000, str. 2).
(2) Do momentu wygaśnięcia Traktatu EWWiS w dniu 23 lipca 2002 wytyczne te mają zastosowanie, mutatis mutandis, do art. 11 ust. 8 decyzji Komisji nr 2277/96/EWWiS z dnia 28 listopada 1996 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (Dz.U. L 308 z 29.11.1996, str. 11), ostatnio zmienionej przez decyzję nr 435/2001/EWWiS (Dz.U. L 63 z 3.3.2001, str. 14). Wnioski o refundacje otrzymane na mocy art. 11 ust. 8 powyższej decyzji regulowane będą rozporządzeniem WE z dnia 24 lipca 2002 r.
(3) Obwieszczenie Komisji dotyczące zwrotu ceł antydumpingowych (Dz.U. C 266 z 22.10.1986, str. 2).
(4) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1), ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2700/2000 (Dz.U. L 311 z 12.12.2000, str. 17).
(5) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1).
(6) W przypadku, gdy importer kwestionuje zasadność zastosowania cła antydumpingowego w stosunku do jego transakcji (bez względu na to, czy działanie to zawiesza zapłatę ceł, czy nie), lub jeśli organ krajowy przyjął zabezpieczenie z tytułu ewentualnego zobowiązania w zakresie cła antydumpingowego, importer powinien nie mniej jednak (jeśli sobie tego życzy) przedstawić wniosek o refundację ceł antydumpingowych w terminie sześciu miesięcy, wraz z żądaniem, aby Komisja zawiesiła dochodzenie do momentu ostatecznego ustalenia zobowiązania z tytułu cła.
(7) W kwestiach ogólnych dotyczących obliczania terminów, patrz rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r., określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz.U. L 124 z 8.6.1971, str. 1).
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
MODEL
KONSPEKT DO WNIOSKU REFUNDACYJNEGO
© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.