Obowiązek użyteczności publicznej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.205.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 września 2007 r.

Obowiązek użyteczności publicznej

(2007/C 205/04)

(Dz.U.UE C z dnia 4 września 2007 r.)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92/EWG z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych(1) rząd Finlandii (Ministerstwo Transportu i Łączności) podjął decyzję o nałożeniu obowiązku użyteczności publicznej dotyczącego regularnych przewozów lotniczych na trasie Mikkeli-Helsinki. Obowiązek użyteczności publicznej dotyczy regularnych połączeń lotniczych na trasie Mikkeli-Helsinki w okresie od 1 października 2007 r. do 30 września 2010 r., z wyłączeniem następujących okresów: od 20 czerwca do 15 sierpnia 2008 r., od 19 czerwca do 15 sierpnia 2009 r. oraz od 18 czerwca do 15 sierpnia 2010 r. Obowiązek użyteczności publicznej wchodzi w życie po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Ustala się następujące zasady i warunki realizacji obowiązku użyteczności publicznej na trasie Mikkeli-Helsinki:

Minimalna liczba lotów

Obowiązek użyteczności publicznej dotyczy połączeń lotniczych na trasie Mikkeli-Helsinki, które mogą być realizowane albo w postaci lotu mającego swój początek w Mikkeli, albo jako część innej trasy, przy czym lot z Mikkeli do Helsinek musi być bezpośredni. Lot powrotny należy zaplanować w późnych godzinach wieczornych.

Rozkład lotów

W dni od poniedziałku do piątku poranne odloty z Mikkeli muszą odbywać się odpowiednio wcześnie, aby na lotnisku Helsinki-Vantaa lądować w czasie umożliwiającym kontynuowanie podróży na głównych trasach międzynarodowych, natomiast wieczorem odloty do Mikkeli muszą odbywać się odpowiednio późno, aby podróżni przybywających z głównych tras międzynarodowych mogli na nie zdążyć.

Liczba miejsc

Statek powietrzny musi odpowiadać zapotrzebowaniu pod względem liczby dostępnych miejsc siedzących i musi posiadać kabinę ciśnieniową. Średnie miesięczne obłożenie nie może przekraczać 80 %.

Statek powietrzny musi umożliwiać przewóz normalnej ilości bagażu.

Ceny i sprzedaż biletów

Ceny biletów muszą być konkurencyjne względem cen na innych trasach krajowych.

Przewoźnik musi podpisać porozumienie o wzajemnym honorowaniu dokumentów przewozowych dotyczące trasy, której dotyczy obowiązek użyteczności publicznej, z co najmniej jednym przewoźnikiem wykonującym przewozy lotnicze z lotniska Helsinki-Vantaa.

Przewoźnik musi posiadać międzynarodowy system rezerwacji i sprzedaży biletów działający w Finlandii oraz porozumienie o wzajemnym honorowaniu dokumentów przewozowych IATA z możliwością kalkulacji cen połączeń przesiadkowych i nadawania bagażu na całą trasę. Informacje na temat cen biletów i rozkładów lotów muszą być dostępne w międzynarodowym systemie rezerwacji i sprzedaży biletów.

Przewoźnik musi posiadać umowę o współpracy w zakresie kalkulacji cen połączeń przesiadkowych z co najmniej jednym podmiotem wykonującym zagraniczne przewozy lotnicze z lotniska Helsinki-Vantaa.

Sprzedaż biletów musi być prowadzona w oparciu o co najmniej jeden komputerowy system rezerwacji miejsc.

Ciągłość usług

Wykonywanie przewozów lotniczych na przedmiotowej trasie w sposób niezgodny z wyżej wymienionym obowiązkiem użyteczności publicznej może pociągać za sobą sankcje administracyjne i karne.

Przewoźnik zamierzający zakończyć wykonywanie regularnych przewozów lotniczych na przedmiotowej trasie zobowiązany jest powiadomić o tym fińskie władze lotnictwa cywilnego co najmniej sześć miesięcy przed zakończeniem wykonywania przewozów.

Dostępność dla osób niepełnosprawnych

Przewoźnik musi zapewnić należyte uwzględnienie potrzeb osób niepełnosprawnych.

______

(1) Dz.U. L 240 z 24.9.1992, str. 8.

ZAŁĄCZNIK

PROCEDURA ODWOŁAWCZA

Prawo do odwołania

Odwołanie od decyzji Ministerstwa Transportu i Łączności przysługuje każdemu, do kogo skierowana jest niniejsza decyzja lub na czyje prawa, obowiązki bądź interesy ma ona bezpośredni wpływ. Odwołanie można złożyć powołując się na bezprawność decyzji.

Organ odwoławczy i termin składania odwołań

Każda osoba mająca zastrzeżenia do niniejszej decyzji może wystąpić o jej zmianę, składając pisemne odwołanie do

Naczelnego Sądu Administracyjnego Finlandii.

Odwołania można składać w terminie 30 dni od opublikowania obowiązku użyteczności publicznej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Odwołanie musi wpłynąć przed zakończeniem godzin urzędowania w dniu, w którym upływa termin składania odwołań.

Treść odwołania

Odwołanie musi zawierać:

– wskazanie zaskarżanej decyzji;

– wskazanie aspektów decyzji, których dotyczy odwołanie, oraz opis żądanych zmian;

– uzasadnienie żądania zmiany decyzji.

W odwołaniu należy podać nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę składającego odwołanie. W przypadku gdy składający odwołanie wyznaczył przedstawiciela lub pełnomocnika prawnego lub gdy odwołanie zostało sporządzone przez osobę trzecią, w odwołaniu należy dodatkowo podać nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę takiej osoby.

W odwołaniu należy podać także adres korespondencyjny oraz numer telefonu do kontaktów w sprawach związanych z odwołaniem.

Odwołanie musi być podpisane przez osobę je składającą, jej przedstawiciela lub pełnomocnika prawnego.

Załączniki do odwołania

Do odwołania należy załączyć:

– oryginał lub kopię decyzji wydanej przez Ministerstwo Transportu i Łączności;

– dokument poświadczający datę otrzymania decyzji przez osobę składającą odwołanie lub inny dokument, z którego wynika, od kiedy biegnie termin składania odwołań;

– dokumenty na poparcie składanego odwołania, o ile nie zostały wcześniej przedłożone władzom;

– pełnomocnictwo w przypadku działania przez pełnomocnika.

Składanie odwołań

Odwołania należy składać przed upływem 30-dniowego terminu do kancelarii Naczelnego Sądu Administracyjnego Finlandii. Siedziba Naczelnego Sądu Administracyjnego mieści się w Helsinkach pod adresem:

Unioninkatu 16. Adres korespondencyjny: PL 180, FIN-00131 Helsinki.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.