Zalecenie 2006/576/WE w sprawie obecności deoksyniwalenolu, zearalenonu, ochratoksyny A, T-2 i HT-2 oraz fumonizyn w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt
Dz.U.UE.L.2006.229.7
Akt obowiązującyZALECENIE KOMISJI
z dnia 17 sierpnia 2006 r.
w sprawie obecności deoksyniwalenolu, zearalenonu, ochratoksyny A, T-2 i HT-2 oraz fumonizyn w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 23 sierpnia 2006 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 211 tiret drugie,
a także mając na uwadze, co następuje,
(1) Na wniosek Komisji Europejskiej Urząd Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinie w sprawie mikotoksyn: deoksyniwalenolu w dniu 2 czerwca 2004 r. 1 , zearalenonu w dniu 28 lipca 2004 r. 2 , ochratoksyny A w dniu 22 września 2004 r. 3 i fumonizyn w dniu 22 czerwca 2005 r. 4 .
(2) W powyższych opiniach stwierdza się, że wszystkie cztery mikotoksyny mają toksyczny wpływ na zwierzęta wielu gatunków. Deoksyniwalenol, zearalenon i fumonizyny B1 oraz B2 jedynie w bardzo ograniczonym zakresie przenoszą się ze środków żywienia zwierząt do mięsa, mleka i jaj, dlatego też żywność pochodzenia zwierzęcego jedynie w bardzo niewielkim stopniu przyczynia się do ogólnego narażenia ludzi na te toksyny. Ochratoksyna A może zostać przeniesiona ze środków żywienia zwierząt do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, jednakże z ocen narażenia wynika, że środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego jedynie w bardzo niewielkim zakresie przyczyniają się do narażenia ludzi na pobranie ochratoksyny A w procesie żywienia.
(3) Dane dotyczące obecności toksyn T-2 i HT-2 w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt są w obecnej chwili bardzo ograniczone. Istnieje równocześnie pilna potrzeba opracowania i walidacji wrażliwych metod analitycznych. Jednakże pewne informacje świadczą o tym, że obecność T-2 i HT-2 w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt może być powodem do obaw. Dlatego należy opracować wrażliwą metodę analityczną, zebrać więcej danych dotyczących występowania tych toksyn oraz przeprowadzić dalsze rozpoznanie i badania czynników związanych z obecnością T-2 i HT-2 w zbożach i produktach zbożowych, w szczególności w owsie i produktach z niego.
(4) Biorąc pod uwagę wnioski sformułowane w opiniach naukowych, o których mowa w motywie 1, a także wobec braku danych na temat toksyn T-2 i HT-2 i znacznego zróżnicowania z roku na rok w występowaniu tych mikotoksyn, należy zebrać więcej danych na temat ich obecności w różnych materiałach paszowych i paszach, w uzupełnieniu danych już dostępnych dzięki skoordynowanym programom kontroli, realizowanym w latach 2002 5 , 2004 6 i 2005 7 .
(5) W celu dostarczenia państwom członkowskim orientacyjnych informacji na temat dopuszczalności zbóż i produktów zbożowych oraz mieszanek paszowych do stosowania w żywieniu zwierząt i dla uniknięcia rozbieżności w wartościach dopuszczanych przez poszczególne państwa członkowskie, a w związku z tym ryzyka naruszenia zasad konkurencji, należy określić zalecane wartości orientacyjne.
(6) Państwa członkowskie powinny stosować wyłącznie wartości orientacyjne dla fumonizyn B1 + B2, począwszy od dnia 1 października 2007 r., by zastosować się do zasad ustanowionych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 856/2005 z dnia 6 czerwca 2005 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do toksyn Fusarium 8 .
(7) Ocena metody, przewidziana w niniejszym zaleceniu, powinna zostać przeprowadzona do 2009 r. w szczególności w celu oceny jej wkładu w zakresie ochrony zdrowia zwierząt. Dzięki uzyskanym w wyniku niniejszego zalecenia danym monitoringowym można będzie także lepiej poznać zmieniające się z roku na rok występowanie tych mikotoksyn i ich obecność w znacznej ilości produktów ubocznych, wykorzystywanych w żywieniu zwierząt, co ma podstawowe znaczenie dla przyjęcia w razie konieczności dalszych środków legislacyjnych.
NINIEJSZYM ZALECA:
- zmieniony przez zalecenie z dnia 4 listopada 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.294.44) zmieniające nin. zalecenie z dniem 4 listopada 2013 r.
- zmieniony przez zalecenie nr (UE) 2016/1319 z dnia 29 lipca 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.208.58) zmieniającego nin. zalecenie z dniem 29 lipca 2016 r.