Rozporządzenie wykonawcze 869/2014 w sprawie nowych kolejowych przewozów pasażerskich
Dz.U.UE.L.2014.239.1
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 869/2014
z dnia 11 sierpnia 2014 r.
w sprawie nowych kolejowych przewozów pasażerskich
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego 1 , w szczególności jej art. 10 ust. 4 i art. 11 ust. 4,
(1) Zgodnie z art. 10 dyrektywy 2012/34/UE państwa członkowskie otworzyły rynek na międzynarodowe kolejowe przewozy pasażerskie świadczone przez dowolne przedsiębiorstwo kolejowe, które otrzymało licencję na podstawie wspomnianej dyrektywy. Wykonując międzynarodowe przewozy pasażerskie, przedsiębiorstwa kolejowe mają prawo do zapewniania pasażerom możliwości wsiadania na każdej stacji znajdującej się na trasie międzynarodowej i wysiadania na innej stacji na tej trasie, w tym na stacjach znajdujących się w tym samym państwie członkowskim.
(2) Wprowadzenie nowych, powszechnie dostępnych, międzynarodowych przewozów pasażerskich ze stacjami pośrednimi nie powinno być jednak wykorzystywane do otwarcia rynku krajowych przewozów pasażerskich, lecz powinno odnosić się jedynie do tych stacji, które na danej trasie międzynarodowej spełniają funkcję pomocniczą. Głównym celem nowych przewozów powinien być przewóz osób na trasie międzynarodowej. Na wniosek właściwych organów lub zainteresowanych przedsiębiorstw kolejowych, organ regulacyjny, o którym mowa w rozdziale IV sekcja 4 dyrektywy 2012/34/UE, powinien określić główny cel proponowanej nowej usługi.
(3) Otwarcie międzynarodowych przewozów pasażerskich na konkurencję może mieć wpływ na organizację i finansowanie kolejowych przewozów pasażerskich świadczonych na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 . Zgodnie z art. 11 dyrektywy 2012/34/UE państwa członkowskie mogą ograniczyć prawo dostępu do rynku w przypadkach, gdy prawo to zagroziłoby równowadze ekonomicznej wspomnianych umów o świadczenie usług publicznych. Na wniosek właściwych organów, zarządcy infrastruktury lub przedsiębiorstwa kolejowego realizującego umowę o świadczenie usług publicznych organ regulacyjny powinien określić, czy proponowane nowe międzynarodowe kolejowe przewozy pasażerskie zagrażałyby równowadze ekonomicznej umowy o świadczenie usług publicznych.
(4) W celu uniknięcia zakłóceń już funkcjonujących nowych kolejowych przewozów pasażerskich i nadania przedmiotowym nowym usługom pewności prawnej dotyczącej możliwości prowadzenia przewozów należy ograniczyć długość okresu, w jakim można występować z wnioskiem o przeprowadzenie badania głównego celu lub badania równowagi ekonomicznej, i powiązać ją z czasem złożenia przez wnioskodawcę powiadomienia o zainteresowaniu prowadzeniem nowych międzynarodowych kolejowych przewozów pasażerskich. Z tego samego powodu procedury organu regulacyjnego dotyczące przedmiotowych badań także powinny być ograniczone czasowo.
(5) We wniosku o badanie głównego celu należy zamieścić wszelkie odpowiednie informacje w celu uzasadnienia, że główny cel proponowanej nowej usługi jest inny niż przewóz pasażerów pomiędzy stacjami znajdującymi się w różnych państwach członkowskich. W celu spełnienia tego wymogu podmioty występujące z wnioskiem o takie badanie powinny mieć możliwość skorzystania ze standardowych formularzy wniosków opublikowanych przez organy regulacyjne.
(6) Organ regulacyjny powinien dokonać analizy jakościowej i ilościowej, aby ustalić przeznaczenie proponowanej nowej usługi w perspektywie średnioterminowej, a nie jej cech charakterystycznych w danym momencie. Kryteria oceny należy określić w metodyce przyjętej przez organ regulacyjny na potrzeby badania głównego celu w odniesieniu do specyficznych uwarunkowań transportu kolejowego w zainteresowanym państwie członkowskim. Żadnej określonej ilościowo wartości progowej nie należy stosować w sposób rygorystyczny ani oderwany.
(7) We wniosku o badanie równowagi ekonomicznej należy zawrzeć wszelkie odpowiednie informacje, aby uzasadnić, że proponowana nowa usługa zagrażałaby równowadze ekonomicznej umowy o świadczenie usług publicznych. Równowagę ekonomiczną umowy o świadczenie usług publicznych należy uważać za zagrożoną przez proponowaną nową usługę, jeżeli występuje znacząca zmiana wartości umowy o świadczenie usług publicznych, która oznacza, że przewozy wykonywane w ramach przedmiotowej umowy na konkurencyjnie zorganizowanym rynku przestałyby być zrównoważone i nie funkcjonowałyby na rozsądnym poziomie zysku.
(8) Ocenę wpływu proponowanej nowej usługi na równowagę ekonomiczną umowy o świadczenie usług publicznych należy oprzeć na obiektywnej metodzie i kryteriach oceny określonych w metodyce przyjętej przez organ regulacyjny na potrzeby badania równowagi ekonomicznej z uwzględnieniem specyficznych uwarunkowań transportu kolejowego w zainteresowanym państwie członkowskim. W analizie ekonomicznej należy położyć nacisk na wpływ ekonomiczny proponowanej nowej usługi na umowę o świadczenie usług publicznych jako całości, w tym usług, na które szczególnie ma wpływ, przez cały okres czasu jej trwania. Żadnej wstępnie określonej ilościowo wartości progowej nie należy stosować w sposób rygorystyczny ani oderwany. Poza analizą ekonomiczną wpływu proponowanej nowej usługi na umowę o świadczenie usług publicznych, organ regulacyjny powinien także wziąć pod uwagę korzyści dla klientów w krótkim i średnim okresie.
(9) Możliwość ponownego rozpatrzenia decyzji podjętej przez organ regulacyjny na podstawie badania równowagi ekonomicznej powinna ograniczać się do przypadków, w których występuje znacząca zmiana w nowej usłudze w stosunku do danych analizowanych przez organ regulacyjny lub gdy występuje zasadnicza różnica pomiędzy realnym i szacowanym wpływem na usługi świadczone w ramach umowy o świadczenie usług publicznych. W celu zagwarantowania minimalnej stabilności prawnej nowemu podmiotowi świadczącemu usługi należy przewidzieć okres czasu, w którym nie można występować z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie decyzji.
(10) Bez uszczerbku dla zasady niezależności organów regulacyjnych w podejmowaniu decyzji, o której mowa w art. 55 ust. 1 dyrektywy 2012/34/UE, organy regulacyjne powinny wymieniać się informacjami i, jeśli jest to istotne w poszczególnych przypadkach, powinny koordynować zasady i działania związane z badaniami głównego celu i równowagi ekonomicznej, aby uniknąć znaczących różnic w stosowanej przez nie praktyce, które prowadziłyby do niepewności na rynku międzynarodowych kolejowych przewozów pasażerskich.
(11) We wszystkich działaniach związanych z badaniami głównego celu i równowagi ekonomicznej organy regulacyjne powinny przestrzegać poufności informacji wrażliwych z handlowego punktu widzenia otrzymanych od stron zaangażowanych w przedmiotowe badania.
(12) Organy regulacyjne nie są zobowiązane do żądania opłaty za badanie głównego celu, badanie równowagi ekonomicznej lub ponowne rozpatrzenie badania równowagi ekonomicznej. Państwa członkowskie mogą jednak zdecydować o nałożeniu na podmioty składające przedmiotowe wnioski tego rodzaju opłaty z tytułu pracy wykonywanej przez organy regulacyjne, pokrywającej koszty netto przeprowadzenia tych ocen. W takim przypadku opłata powinna być niedyskryminacyjna, rozsądna oraz skutecznie pobierana w przejrzysty sposób od wszystkich podmiotów wnioskujących.
(13) Uwzględniając wyniki konsultacji z zainteresowanymi stronami i wymiany informacji z innymi organami regulacyjnymi, organy regulacyjne powinny opracować spójną metodykę badań głównego celu i, w razie potrzeby, badań równowagi ekonomicznej. Odpowiedzialności tej nie powinny ograniczać inne podmioty. Badania powinny opierać się na indywidualnej analizie danego przypadku, a nie na prostym zastosowaniu wstępnie ustalonych wartości progowych. Nie należy ustalać wartości progowych w krajowych aktach ustawodawczych. Metodę oceny należy ustanowić w sposób spójny ze zmianami na rynku, umożliwiający jej rozwój w czasie, szczególnie w świetle doświadczenia organów regulacyjnych.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 62 ust. 1 dyrektywy 2012/34/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 11 sierpnia 2014 r.
W imieniu Komisji | |
José Manuel BARROSO | |
Przewodniczący |