Nowa strona narodowa obiegowych monet euro.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.386.2

Akt nienormatywny
Wersja od: 16 listopada 2017 r.

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2017/C 386/02)

(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2017 r.)

grafika

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro emitowanej przez Monako

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformowania ogółu społeczeństwa, a także podmiotów obracających monetami w ramach swojej działalności Komisja ogłasza opis wszystkich nowych wzorów monet euro 1 . Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r. 2  państwom członkowskim strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny z Unią Europejską przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności warunek stanowiący, że monety mogą mieć wyłącznie nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego państwa lub całej Europy.

Państwo emitujące: Monako

Upamiętniane postacie: Carabiniers du Prince (Książęcy karabinierzy)

Opis motywu: Motyw przedstawia KARABINIERA na tle pałacu w Monako. Na górze widnieje napis "MONACO", a po obu stronach napisu - znak mennicy i znak mincerski. Na dole widnieją lata "1817-2017", a poniżej napis "CARABINIERS DU PRINCE".

Na zewnętrznym otoku monety umieszczonych jest dwanaście gwiazd flagi europejskiej.

Planowany nakład: 15 000 monet

Data emisji: 13 listopada 2017 r.

1 Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.
2 Zob. konkluzje Rady ds. Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.