Nowa strona narodowa obiegowych monet euro.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.189.25

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 czerwca 2011 r.

Nowa strona narodowa obiegowych monet euro

(2011/C 189/07)

(Dz.U.UE C z dnia 29 czerwca 2011 r.)

grafika

Strona narodowa nowej obiegowej monety okolicznościowej o nominale 2 euro wyemitowanej przez Monako

Obiegowe monety euro mają status prawnego środka płatniczego w całej strefie euro. W celu poinformo-wania podmiotów obracających monetami, a także ogółu społeczeństwa, Komisja ogłasza wszystkie nowe wzory monet euro(1). Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 10 lutego 2009 r.(2), państwom członkowskim należącym do strefy euro oraz państwom, które zawarły układ monetarny ze Wspólnotą przewidujący emisję monet euro, przysługuje prawo do emisji okolicznościowych obiegowych monet euro, przy czym emisja ta musi spełniać określone warunki, a w szczególności monety muszą mieć nominał 2 euro. Monety okolicznościowe mają parametry techniczne zwykłych obiegowych monet o nominale 2 euro, lecz na ich stronie narodowej znajduje się wzór okolicznościowy mający istotne symboliczne znaczenie dla danego kraju lub całej Europy.

Państwo emitujące: Monako

Upamiętniane wydarzenie: Ślub księcia Alberta z Charlene

Opis motywu:

W centrum wewnętrznej części monety znajdują się umieszczone centralnie wizerunki księcia Alberta i Charlene. Poniżej umieszczono nazwę państwa emitującego "MONACO" oraz rok emisji "2011". Znak mennicy i znak mincerski widnieją, odpowiednio, przed i za napisem "MONACO 2011".

Dwanaście gwiazd flagi europejskiej umieszczonych jest na zewnętrznym otoku monety.

Nakład: 148 000

Data emisji: 2 lipca 2011 r.

______

(1) Zob. Dz.U. C 373 z 28.12.2001, s. 1, zawierający odniesienie do wszystkich stron narodowych monet, które zostały wyemitowane w 2002 r.

(2) Zob. konkluzje Rady ds. Gospodarczych i Finansowych z dnia 10 lutego 2009 r. i zalecenie Komisji z dnia 19 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych wytycznych dotyczących narodowych stron i emisji monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 52).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.