Norwegia-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Umowa w sprawie rybołówstwa. Bruksela.1980.02.27.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1980.226.48

Akt obowiązujący
Wersja od: 27 lutego 1980 r.

UMOWA W SPRAWIE RYBOŁÓWSTWA
między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii

EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA (zwana dalej "Wspólnotą"),

I KRÓLESTWO NORWEGII,

ODWOŁUJĄC SIĘ do ścisłych stosunków między Wspólnotą a Norwegią;

UWZGLĘDNIAJĄC swe wspólne dążenie do zapewnienia ochrony i racjonalnego gospodarowania zasobami rybnymi w wodach przylegających do ich wybrzeży;

BIORĄC POD UWAGĘ pracę Trzeciej Konferencji Prawa Morza Narodów Zjednoczonych;

POTWIERDZAJĄC, że rozszerzenie przez państwa nadbrzeżne ich obszarów jurysdykcji nad zasobami żywymi i egzekwowanie suwerennych praw na tych obszarach do celów badania, eksploatacji, ochrony i gospodarowania tymi zasobami powinno być prowadzone zgodne z zasadami prawa międzynarodowego;

UWZGLĘDNIAJĄC fakt, że Norwegia utworzyła z mocą od dnia 1 stycznia 1977 roku strefę ekonomiczną rozciągającą się do 200 mil morskich od jej wybrzeża, na której Norwegia wykonuje suwerenne prawa w zakresie badania, eksploatacji, ochrony i racjonalnego wykorzystania żywych zasobów, oraz fakt, że Wspólnota zgodziła się, aby granice stref rybołówstwa Państw Członkowskich (zwane dalej łowiskami znajdującymi się pod jurysdykcją Wspólnoty) rozciągały się do 200 mil morskich, przy czym połowy w ramach takich granic podlegają wspólnej polityce rybołówstwa Wspólnoty;

PRAGNĄC stworzenia warunków, zgodnie z którymi stosunki z zakresu rybołówstwa będą utrzymywane w przyszłości,

UZGODNILI, co następuje:

Artykuł  1
1.
Każda Strona na łowiskach znajdujących się pod jej jurysdykcją, rozciągających się do 200 mil morskich od linii podstawowych, od których mierzone jest morze terytorialne, przyznaje statkom rybackim drugiej Strony dostęp w celu prowadzenia połowów, zgodnie z postanowieniami ustanowionymi poniżej.
2.
Protokół dołączony do niniejszej Umowy stanowi jej integralną część.
Artykuł  2
1.
Każda strona, we właściwym zakresie, ustala corocznie dla łowisk znajdujących się pod jej jurysdykcją, z zastrzeżeniem korekt, gdzie niezbędne, w celu uwzględnienia nieprzewidzianych okoliczności oraz uwzględniając potrzebę racjonalnego gospodarowania zasobami żywymi:

a) ogólny dopuszczalny połów poszczególnych zasobów lub zespołów zasobów, uwzględniając najlepsze dostępne dla niej dowody naukowe, współzależność zasobów, prace odpowiednich organizacji międzynarodowych i inne stosowne czynniki;

b) po odpowiednich konsultacjach, przydziały dla statków rybackich drugiej Strony, zgodnie z celem ustanowienia wzajemnie korzystnej równowagi we wzajemnych stosunkach z zakresu rybołówstwa, i warunki przewidziane w Załączniku.

2.
Każda Strona ustanawia takie inne środki, jakie będą konieczne dla zachowania, racjonalnego gospodarowania i przepisów dotyczących rybołówstwa w obrębie swojego obszaru. Środki takie, jak również wszelkie inne środki podjęte w wyniku corocznego określenia ogólnych możliwości połowowych, biorą pod uwagę potrzebę niestwarzania zagrożeń dla połowów umożliwionych statkom rybackim drugiej Strony.
Artykuł  3

W przypadku znacznego zakłócenia charakteru połowów jednej ze Stron w dziedzinach o kapitalnym znaczeniu dla osiągnięcia wzajemnie korzystnej równowagi we wzajemnych stosunkach w zakresie rybołówstwa między Stronami, Strony niezwłocznie podejmują Konsultacje w celu zapewnienia kontynuacji wzajemnych stosunków w zakresie rybołówstwa. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od wniosku o konsultacje nie zostanie wypracowane rozwiązanie zadowalające Stronę, która go żądała, Strona ta może, bez względu na postanowienia artykułu 13, zawiesić lub wypowiedzieć Umowę, z zachowaniem 30-dniowego terminu wypowiedzenia.

Artykuł  4

Właściwe władze każdej Strony przekazują w należytym czasie drugiej Stronie nazwy, numery rejestracyjne i inne stosowne szczegółowe dane statków rybackich uprawnionych do prowadzenia połowów na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją drugiej Strony. Na tej podstawie druga Strona wydaje licencje w ilości współmiernej do możliwości połowowych przyznanych zgodnie z postanowieniami artykułu 2 ustęp 1 litera b).

Artykuł  5

Statki rybackie jednej Strony powinny podczas połowów na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją drugiej Strony przestrzegać środków ochronnych, innych zasad i warunków oraz wszystkich reguł i przepisów dotyczących działalności połowowej na tym obszarze. O wprowadzeniu wszelkich nowych środków, warunków, reguł lub przepisów powiadamia się drugą Stronę ze stosownym wyprzedzeniem.

Artykuł  6
1.
Każda Strona podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić przestrzeganie przez swoje statki postanowień niniejszej Umowy oraz innych stosownych przepisów.
2.
Każda Strona może podjąć na łowiskach znajdujących się pod jej jurysdykcją takie środki, zgodne z prawem międzynarodowym, jakie mogą okazać się konieczne do zapewnienia przestrzegania postanowień niniejszej Umowy przez statki drugiej Strony.
Artykuł  7

Strony zobowiązują się współpracować w celu zapewnienia właściwego gospodarowania żywymi zasobami morza i ich ochrony oraz w celu ułatwienia prowadzenia niezbędnych badań naukowych w tym zakresie, w szczególności dotyczących:

a) zasobów występujących na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją obu Stron w celu uzyskania, w największym możliwym stopniu, harmonizacji środków do regulacji połowów takich zasobów;

b) zasobów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania Stron, występujących na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją obu Stron oraz na łowiskach wykraczających poza nie i z nimi sąsiadujących.

Artykuł  8

Strony zgadzają się zasięgać nawzajem swojej opinii w kwestiach odnoszących się do stosowania i sprawnego funkcjonowania niniejszej Umowy lub w przypadku sporu dotyczącego wykładni jej stosowania.

Artykuł  9

Niniejsza Umowa nie stanowi uszczerbku dla innych obowiązujących umów dotyczących połowów przez statki jednej Strony na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją drugiej Strony.

Artykuł  10

Żadne postanowienie niniejszej Umowy nie narusza w żaden sposób poglądów którejkolwiek ze Stron ani nie ma na nie wpływu w odniesieniu do jakiejkolwiek kwestii związanej z prawem morza.

Artykuł  11

Niniejszą Umowę stosuje się, z jednej strony, w odniesieniu do terytoriów, do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, oraz na warunkach ustanowionych w tym Traktacie, oraz, z drugiej strony, do terytorium Królestwa Norwegii.

Artykuł  12

Niniejsza Umowa wchodzi w życie w dniu, w którym Strony notyfikują sobie wzajemnie zakończenie procedur niezbędnych do jej wejścia w życie. Do czasu jej wejścia w życie Umowa jest stosowana tymczasowo od daty jej podpisania.

Artykuł  13

Niniejsza Umowa obowiązuje wstępnie przez okres 10 lat, licząc od daty jej wejścia w życie. W przypadku gdy Umowa nie zostanie wypowiedziana przez jedną ze Stron w drodze zawiadomienia o wypowiedzeniu co najmniej na dziewięć miesięcy przed upływem tego okresu, pozostaje ona w mocy przez dodatkowy sześcioletni okres, pod warunkiem że nie zostanie wypowiedziana w drodze zawiadomienia o wypowiedzeniu co najmniej na dziewięć miesięcy przed upływem tego okresu.

Artykuł  14

Po przyjęciu Konwencji Trzeciej Konferencji Prawa Morza Narodów Zjednoczonych każda Strona może zażądać konsultacji mających na celu zbadanie postanowień niniejszej Umowy w świetle postanowień wymienionej Konwencji.

ZAŁĄCZNIK

1.
W określaniu przydziałów połowów na mocy artykułu 2 ustęp 1 litera b) Umowy Strony mają na celu ustanowienie wzajemnie korzystnej równowagi w swoich wzajemnych stosunkach z zakresu rybołówstwa. Z zastrzeżeniem wymogów ochronnych, podstawą wzajemnie korzystnej równowagi powinny być połowy norweskie na łowiskach znajdujących się pod jurysdykcją Wspólnoty w ostatnich latach. Strony uznają, że ten cel będzie wymagał stosownych zmian w działalności połowowej Wspólnoty na wodach norweskich.
2.
Każda Strona weźmie pod uwagę charakter i wielkość połowów drugiej Strony na łowiskach pod swoją jurysdykcją, mając na uwadze zwyczajowe połowy, charakter połowów i inne stosowne czynniki.
3.
Strony zastosują, zgodnie z celami ustanowionymi w punkcie 1, stopniową obniżkę zmierzającą do osiągnięcia tego celu do dnia 31 grudnia 1982 roku.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.