Norwegia-Europejska Wspólnota Gospodarcza. Porozumienie w formie wymiany listów dotyczące Umowy w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii. Oporto.1992.05.02.
Dz.U.UE.L.1993.346.26
Akt obowiązującyPOROZUMIENIE
w formie wymiany listów między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii dotyczące Umowy w sprawie rybołówstwa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii
Szanowny Panie,
Utworzenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego stworzyło Wspólnocie i Norwegii szansę rozwoju wzajemnej współpracy w sektorze rybołówstwa.
W związku z tym potwierdzam, że:
– strona norweska deklaruje, że jej trwałym celem jest dążenie, poprzez odpowiednie i skuteczne środki zarządzania, do osiągnięcia długoterminowego maksymalnie zrównoważonego TAC na poziomie średniej historycznej wahającej się w granicach od 600.000 do 700.000 ton dorsza arktyczno-norweskiego. Wobec wzrostu ostatnich klas wiekowych, stan ten zostanie osiągnięty w 1997 roku;
– Norwegia bierze po uwagę, że Wspólnocie w 1991 roku, na mocy dwustronnego Porozumienia w sprawie rybołówstwa między Wspólnotą a Norwegią, przyznano kwotę 4.600 ton dorsza arktyczno-norweskiego w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej, oraz że kwota ta stanowi 2,14 % TAC na rok 1991. Norwegia zobowiązuje się, w ramach porozumienia o zrównoważonych połowach rocznych, zwiększyć roczną kwotę Wspólnoty dla dorsza arktyczno-norweskiego na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej do 2,9 % TAC dla wymienionego zasobu począwszy od 1993 roku;
– Norwegia zobowiąże się również, począwszy od 1993 roku, przyznawać Wspólnocie dodatkową kwotę dorsza arktyczno-norweskiego w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej. Kwota ta będzie wynosiła:
w 1993 roku: 6.000 ton dorsza,
w 1994 roku: 7.250 ton dorsza,
w 1995 roku: 8.500 ton dorsza,
w 1996 roku: 9.750 ton dorsza,
w 1997 roku: 11.000 ton dorsza,
Takie dodatkowe kwoty są gwarantowane. W kolejnych latach Norwegia zgadza się, aby udział w TAC był równy średniemu udziałowi w TAC w okresie od 1993 roku do 1997 roku;
– w odniesieniu do przyznania takich dodatkowych kwot dorsza arktyczno-norweskiego uznaje się, że niniejsze porozumienie wymaga dostosowań w zakresie kwot udostępnionych Norwegii w strefie Wspólnoty na mocy dwustronnej Umowy w sprawie rybołówstwa między Wspólnotą a Norwegią. W związku z tym Norwegia zakłada, że Wspólnota, proponując takie dostosowania, należycie uwzględni potrzebę Wspólnoty w zakresie przyznania, jeśli jest to właściwe, należytego pierwszeństwa wymaganiom połowowym statków wspólnotowych do kluczowych zasobów na własnych wodach. Kwoty zasobów, które zostaną przypisane Norwegii na mocy niniejszego Porozumienia, będą musiały zostać znalezione głównie na wodach wspólnotowych poza obszarem IV ICES;
– Norwegia zobowiązuje się nadal kontynuować przyznawanie, również po dniu 1 stycznia 1993 roku, dodatkowej kwoty 1.500 ton karmazyna Wspólnocie w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej, niezależnie od istniejącej między Stronami równowagi w zakresie rybołówstwa;
– w przypadku nagłych zmian w zasobach Strony dokonają przeglądu niniejszych uzgodnień;
– niniejsza wymiana listów zostanie zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami oraz wejdzie w życie w tym samym dniu, w którym wchodzi w życie Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) w Norwegii.
Byłbym wdzięczny gdyby mógł Pan potwierdzić Pańską zgodę w odniesieniu do określonego powyżej zobowiązania.
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Oporto, dnia 2 maja 1992 roku
Szanowny Panie,
Mam zaszczyt potwierdzić odbiór Pańskiego listu z dzisiejszą datą o następującej treści:
"Utworzenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego stworzyło Wspólnocie i Norwegii szansę rozwoju wzajemnej współpracy w sektorze rybołówstwa.
W związku z tym potwierdzam, że:
- strona norweska deklaruje, że jej trwałym celem jest dążenie, poprzez odpowiednie i skuteczne środki zarządzania, do osiągnięcia długoterminowego maksymalnie zrównoważonego TAC na poziomie średniej historycznej wahającej się w granicach od 600.000 do 700.000 ton dorsza arktyczno-norweskiego. Wobec wzrostu ostatnich klas wiekowych, stan ten zostanie osiągnięty w 1997 roku;
- Norwegia bierze po uwagę, że Wspólnocie w 1991 roku, na mocy dwustronnego Porozumienia w sprawie rybołówstwa między Wspólnotą a Norwegią, przyznano kwotę 4.600 ton dorsza arktyczno-norweskiego w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej, oraz że kwota ta stanowi 2,14 % TAC na rok 1991. Norwegia zobowiązuje się, w ramach porozumienia o zrównoważonych połowach rocznych, zwiększyć roczną kwotę Wspólnoty dla dorsza arktyczno-norweskiego na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej do 2,9 % TAC dla wymienionego zasobu począwszy od 1993 roku;
- Norwegia zobowiąże się również, począwszy od 1993 roku, przyznawać Wspólnocie dodatkową kwotę dorsza arktyczno-norweskiego w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej. Kwota ta będzie wynosiła:
w 1993 roku: 6.000 ton dorsza,
w 1994 roku: 7.250 ton dorsza,
w 1995 roku: 8.500 ton dorsza,
w 1996 roku: 9.750 ton dorsza,
w 1997 roku: 11.000 ton dorsza,
Te dodatkowe kwoty są gwarantowane. W kolejnych latach Norwegia zgadza się, aby udział w TAC był równy średniemu udziałowi w TAC w okresie od 1993 roku do 1997 roku;
- w odniesieniu do przyznania takich dodatkowych kwot dorsza arktyczno-norweskiego uznaje się, że niniejsze porozumienie wymaga dostosowań w zakresie kwot udostępnionych Norwegii w strefie Wspólnoty na mocy dwustronnej Umowy w sprawie rybołówstwa między Wspólnotą a Norwegią. W związku z tym Norwegia zakłada, że Wspólnota, proponując takie dostosowania, należycie uwzględni potrzebę Wspólnoty w zakresie przyznania, jeśli jest to właściwe, należytego pierwszeństwa wymaganiom połowowym statków wspólnotowych do kluczowych zasobów na własnych wodach. Kwoty zasobów, które zostaną przypisane Norwegii na mocy niniejszego Porozumienia, będą musiały zostać znalezione głównie na wodach wspólnotowych poza obszarem IV ICES;
- Norwegia zobowiązuje się nadal kontynuować przyznawanie, również po dniu 1 stycznia 1993 roku, dodatkowej kwoty 1.500 ton karmazyna Wspólnocie w norweskiej strefie ekonomicznej na północ od 62 stopni szerokości geograficznej północnej, niezależnie od istniejącej między Stronami równowagi w zakresie rybołówstwa;
- w przypadku nagłych zmian w zasobach Strony dokonają przeglądu niniejszych uzgodnień;
- niniejsza wymiana listów zostanie zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami oraz wejdzie w życie w tym samym dniu, w którym wchodzi w życie Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) w Norwegii.
Byłbym wdzięczny gdyby mógł Pan potwierdzić Pańską zgodę w odniesieniu do określonego powyżej zobowiązania."
Mam zaszczyt potwierdzić, że Europejska Wspólnota Gospodarcza zgadza się z treścią Pańskiego listu.