Dyrektywa 85/203/EWG w sprawie norm jakości powietrza w odniesieniu do dwutlenku azotu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1985.87.1

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lipca 2001 r.

DYREKTYWA RADY

z dnia 7 marca 1985 r.

w sprawie norm jakości powietrza w odniesieniu do dwutlenku azotu ^*

(85/203/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 27 marca 1985 r.)

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

programy działań Wspólnot Europejskich w zakresie środowiska z 1973 r.⁽⁴⁾, 1987 r.⁽⁵⁾ i 1982 r.⁽⁶⁾, przewidują, że należy przyznać priorytet środkom mającym na celu przeciwdziałanie zanieczyszczeniom dwutlenkiem azotu ze względu na jego szkodliwość, z uwzględnieniem obecnego stanu wiedzy o jego oddziaływaniu na zdrowie ludzkie i środowisko;

dostępne informacje techniczne i naukowe są niewystarczające, aby umożliwić Radzie ustanowienie szczególnych norm dla środowiska w ogóle, a przyjęcie wartości dopuszczalnych dla ochrony zdrowia ludzkiego przyczyni się również do ochrony środowiska;

wszelkie rozbieżności między już stosowanymi przepisami a tymi, które są przygotowywane w różnych Państwach Członkowskich w odniesieniu do zawartości dwutlenku azotu w powietrzu mogą prowadzić do nierównych warunków konkurencji i w konsekwencji bezpośrednio oddziaływać na funkcjonowanie wspólnego rynku; dlatego zbliżenie przepisów przewidziane w art. 100 Traktatu powinno być przeprowadzone w tej dziedzinie;

jednym z podstawowych zadań Wspólnoty jest wspierane na terenie całej Wspólnoty harmonijnego rozwoju działalności gospodarczej oraz ciągłego i zrównoważonego postępu, co jest niemożliwe bez podejmowania działań zwalczających zanieczyszczenie i uciążliwości lub bez poprawy jakości życia i ochrony środowiska; ponieważ Traktat nie przewiduje niezbędnych uprawnień, należy się odwołać do jego art. 235;

w celu ochrony w szczególności zdrowia ludzkiego i środowiska, konieczne jest ustalenie wartości dopuszczalnej dla dwutlenku azotu, której nie wolno przekroczyć na terytorium Państw Członkowskich w ustalonych okresach; wartość ta powinna się opierać na wynikach badań prowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia, szczególnie w odniesieniu do zależności między dawką i skutkiem ustanowionym dla tej substancji zanieczyszczającej;

pomimo podjętych środków, może być niemożliwe przestrzeganie wartości dopuszczalnej w niektórych strefach; Państwa Członkowskie mogą otrzymać zezwolenie na tymczasowe odstępstwa, pod warunkiem że przedstawią Komisji plany stopniowej poprawy jakości powietrza w tych strefach;

należy spodziewać się, że Rada wkrótce ustanowi kolejne akty prawne umożliwiające Państwom Członkowskim wprowadzenie znacznie niższych wartości dopuszczalnych dla gazów odlotowych z pojazdów mechanicznych;

środki podjęte na mocy niniejszej dyrektywy muszą być wykonalne z ekonomicznego punktu widzenia i zgodne ze zrównoważonym rozwojem;

dwutlenek azotu jest również prekursorem w procesie tworzenia utleniaczy fotochemicznych, które mogą być szkodliwe dla człowieka i środowiska; działania zapobiegawcze mogą pomóc w ograniczaniu ich powstawania;

konieczne jest zakładanie stacji pomiarowych kontrolujących zgodność z wartością dopuszczalną dla dwutlenku azotu w powietrzu, a także pożądane jest, by stacje te mierzyły również wartość tlenku azotu, który jest przejściowym etapem przy powstawaniu dwutlenku azotu;

z uwagi na występowanie różnych metod analizy w Państwach Członkowskich konieczne jest zezwolenie, pod pewnymi warunkami, na używanie metod analizy innych niż metoda referencyjna ustanowiona w niniejszej dyrektywie;

ponadto, oprócz wartości dopuszczalnej, należy przewidzieć wartości zalecane służące poprawie ochrony zdrowia ludzkiego i długofalowej ochronie środowiska;

kolejne zmiany referencyjnej metody analizy, określonej w niniejszej dyrektywie, mogą być pożądane w świetle postępu naukowo-technicznego w tej dziedzinie; w celu ułatwienia realizacji zadań koniecznych do tego celu, należy ustanowić procedurę nawiązania ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

1. Celem niniejszej dyrektywy jest:

– wyznaczenie wartości dopuszczalnej (załącznik I) dla dwutlenku azotu w powietrzu, w szczególności w celu ochrony ludzi przed skutkami występowania dwutlenku azotu w środowisku,

– ¹ (uchylone).

2. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania w przypadku narażenia na działanie substancji w pracy lub wewnątrz budynków.

Artykuł  2

Do celów niniejszej dyrektywy:

– "wartość dopuszczalna" oznacza stężenie dwutlenku azotu, określone w tabeli w załączniku I, które nie może być przekroczone na terytorium Państw Członkowskich w ustalonych okresach na warunkach ustanowionych w następnych artykułach

– ² (uchylone).

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, by zagwarantować, że od dnia 1 lipca 1987 r. stężenia dwutlenku azotu w powietrzu mierzone zgodnie z załącznikiem III nie są większe niż wartość dopuszczalna podana w załączniku I.

2. 3 (uchylony).

Artykuł  4 ⁴

(uchylony)

Artykuł  5

Państwa Członkowskie mogą, w dowolnym momencie, ustalić bardziej surowe wartości niż te ustanowione w niniejszej dyrektywie.

Artykuł  6 ⁵

(uchylony)

Artykuł  7 ⁶

(uchylony)

Artykuł  8 ⁷

(uchylony)

Artykuł  9

Stosowanie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może doprowadzić do znacznego pogorszenia jakości powietrza w strefach, poza obszarami miejskimi, w których poziom zanieczyszczenia dwutlenkiem azotu w momencie wykonywania niniejszej dyrektywy jest niski w porównaniu do wartości dopuszczalnej ustanowionej w załączniku I.

Artykuł  10 ⁸

(uchylony)

Artykuł  11 ⁹

(uchylony)

Artykuł  12 ¹⁰

(uchylony)

Artykuł  13 ¹¹

(uchylony)

Artykuł  14 ¹²

(uchylony)

Artykuł  15

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 1987 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  16

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 marca 1985 r.

	W imieniu Rady
	A. BIONDI
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 258 z 27.9.1983, str. 3.

⁽²⁾ Dz.U. C 337 z 17.12.1984, str. 434.

⁽³⁾ Dz.U. C 206 z 6.8.1984, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 139 z 13.6.1973, str. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 46 z 17.2.1983, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WARTOŚĆ DOPUSZCZALNA DLA DWUTLENKU AZOTU

(Wartość dopuszczalna wyrażana jest w μg/m³. Objętość należy ustalić w następujących warunkach temperatury i ciśnienia: 293° K i 101,3 kPa)

Okres referencyjny ^(1)	Wartość dopuszczalna dla dwutlenku azotu
Rok	200
	98 percentyl obliczony na podstawie średnich wartości na godzinę lub na okres czasu krótszy niż godzina, zanotowanych w ciągu roku ^(2)
(1) Roczny okres referencyjny zaczyna się dnia 1 stycznia roku kalendarzowego, a kończy się dnia 31 grudnia.
(2) W celu zapewnienia, iż obliczenia 98 percentyla zostaną uznane za ważne, musi być zebrane 75 %wszystkich wartości, jakie mogłyby zostać odczytane oraz w miarę możliwości, powinny być one rozłożone jednolicie w ciągu danego roku dla poszczególnych stanowisk pomiarowych.
W przypadku gdy wartości mierzone na niektórych stanowiskach nie są dostępne przez okres przekraczający 10 dni, obliczony percentyl musi być opatrzony taką adnotacja.
Obliczeń 98 percentyla na podstawie wartości zanotowanych w ciągu roku należy dokonywać w następujący sposób: 98 percentyl musi zostać obliczony na podstawie wartości zmierzonych w rzeczywistości. Zmierzone wartości powinny zostać zaokrąglone do najbliższej wartości wyrażonej w μg/m^3. Dla każdego stanowiska wszystkie wartości powinny być wymienione w kolejności rosnącej:
X1 ≤ X2 ≤ X3 ≤ ... ≤ Xk ≤ ... ≤ XN-1 ≤ XN
98 percentyl odpowiada wartości składnika szeregu o liczbie porządkowej k, gdzie k jest obliczane według następującego wzoru:
k = (q × N)
gdzie q jest równe 0,98 dla 98 percentyla oraz 0,50 dla 50 percentyla, N stanowi liczbę wartości zmierzonych w rzeczywistości. Wartość (q × N) powinna zostać zaokrąglona do najbliższej liczby całkowitej.
Tam gdzie sprzęt pomiarowy nie pozwala na otrzymanie wartości ciągłych, a zapewnia jedynie pomiary klas wartości wyższych niż 1 μg/m^3, dane Państwo Członkowskie może, w celu obliczenia percentyla, wykorzystać interpolację, pod warunkiem że jej wzór został uznany przez Komisję oraz że klasy wartości nie są wyższe niż 10 μg/m^3. Takie czasowe odstępstwo obowiązuje jedynie dla sprzętu obecnie instalowanego na okres, który nie przekracza trwałości sprzętu oraz w każdym przypadku ograniczony jest do 10 lat od momentu zastosowania niniejszej dyrektywy.

ZAŁĄCZNIK  II ¹³

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁴

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK  IV ¹⁵

(uchylony)

^* Z dniem 19 lipca 2001 r. nin. dyrektywa traci moc z wyjątkiem art. 1 ust. 1 tiret pierwsze, art. 1 ust. 2, art. 2 tiret pierwsze, art. 3 ust. 1, art. 5, 9, 15 i 16 oraz załącznika I, które tracą moc z dniem 1 stycznia 2010 r., zgodnie z art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41).

¹ Art. 1 ust. 1 tiret drugie uchylone przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

² Art. 2 tiret drugie uchylone przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

³ Art. 3 ust. 2 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁴ Art. 4 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁵ Art. 6 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁶ Art. 7 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁷ Art. 8 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁸ Art. 10 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

⁹ Art. 11 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹⁰ Art. 12 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹¹ Art. 13 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹² Art. 14 uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹³ Załącznik II uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹⁴ Załącznik III uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

¹⁵ Załącznik IV uchylony przez art. 9 ust. 3 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.