Rozporządzenie 2561/1999 ustanawiające normę handlową dla grochu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1999.310.7

Akt utracił moc

Wersja od: 6 stycznia 2005 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2561/1999

z dnia 3 grudnia 1999 r.

ustanawiające normę handlową dla grochu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1257/1999⁽²⁾, w szczególności jego art. 2 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Groch wymieniony jest w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2200/96 jako produkt, w stosunku do którego należy przyjąć normy. Rozporządzenie Komisji nr 58 ustanawiające wspólne normy jakości na niektóre produkty wymienione w załączniku IB do rozporządzenia nr 23⁽³⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 888/97⁽⁴⁾, było przedmiotem wielokrotnych zmian i przestało zapewniać przejrzystość prawną.

(2) Dlatego też przepisy, o których mowa, powinny zostać opracowane ponownie, a załącznik I.3 do rozporządzenia nr 58 powinien zostać skreślony. W tym celu, a także do celów zachowania przejrzystości na rynku światowym należy uwzględnić normy dla grochu zalecane przez Grupę Roboczą ds. Normalizacji Produktów Rolnych Łatwo Psujących się i Rozwoju Jakości Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ).

(3) Rezultatem stosowania tych norm musi być wyeliminowanie z rynku produktów o niezadowalającej jakości, przygotowanie produkcji do zaspokajania wymagań konsumentów i ułatwienie stosunków handlowych na podstawie uczciwej konkurencji, a przez to wspieranie wzrostu zyskowności produkcji.

(4) Normy stosuje się na wszystkich etapach obrotu. Transport na duże odległości, składowanie przez pewien okres czasu i różne czynności przeładunkowe, jakim poddawane są produkty, mogą powodować pogorszenie ich jakości ze względu na biologiczny rozwój produktów lub niebezpieczeństwo ich zepsucia. Takie pogorszenie należy brać pod uwagę przy stosowaniu norm na wszystkich etapach obrotu od chwili jego wysyłki.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Normy handlowe dla grochu objętego kodem CN 0708 10 są zgodne z normami wymienionymi w Załączniku.

Normy te stosuje się na wszystkich etapach obrotu, na warunkach ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 2200/96.

Jednakże na etapach, które następują po wysyłce, produkty mogą w porównaniu z wymaganiami określonych norm wykazywać nieznaczne obniżenie świeżości i turgoru oraz niewielkie pogorszenie jakości w związku z zachodzącymi w nich procesami biologicznego rozwoju i ich skłonnością do psucia się.

Artykuł  2

Załącznik I.3 do rozporządzenia nr 58 skreśla się.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po miesiącu jego wejścia w życie.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1999 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.

⁽³⁾ Dz.U. 56 z 7.7.1962, str. 1606/62.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 126 z 17.5.1997, str. 11.

ZAŁĄCZNIK ¹

NORMY DLA GROCHU

I. DEFINICJA PRODUKTU ROLNEGO

Niniejsza norma ma zastosowanie do grochu odmian (cultivars) uprawianego z Pisum sativum L., dostarczanego w stanie świeżym do konsumentów, z wyłączeniem grochu przeznaczonego do przetwórstwa przemysłowego.

Groch klasyfikuje się w dwóch grupach, zgodnie z rodzajem spożycia:

– groch przeznaczony do łuskania (groch okrągły i zmarszczony), przeznaczony do spożycia bez strączków,

– groszek śnieżny i groszek cukrowy przeznaczone do spożycia w strączkach.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest określenie wymagań jakości dla grochu po jego przygotowaniu i zapakowaniu.

A. Wymagania minimalne

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dotyczących każdej klasy i dopuszczonych tolerancji:

i) strączki muszą być:

– nienaruszone; jednakże dopuszcza się groszek śnieżny i cukrowy z usuniętymi końcówkami,

– w dobrym stanie; wyłączając produkt rolny zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia,

– czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych ciał obcych (z częściami kwiatów włącznie),

– wolne od twardych włókien lub błon w groszku śnieżnym i groszku cukrowym,

– praktycznie wolne od szkodników,

– praktycznie wolne od szkód wyrządzonych przez szkodniki,

– wolne od nieprawidłowej wilgoci zewnętrznej,

– wolne od obcego zapachu i/lub smaku,

ii) ziarna muszą być:

– świeże,

– być w dobrym stanie; wyłączając produkt zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia,

– praktycznie wolne od szkodników,

– praktycznie wolne od uszkodzeń dokonanych przez szkodniki,

– wolne od jakiegokolwiek obcego zapachu i/lub smaku,

– normalnie rozwinięte w strączkach.

Stadium rozwoju oraz stan grochu muszą być takie, aby umożliwiały:

– wytrzymanie transportu i przeładunku, oraz

– przybycie w zadowalającym stanie do miejsca przeznaczenia.

B. Klasyfikacja

Groch klasyfikowany jest w dwóch klasach określonych poniżej:

i) Klasa I

Groch w tej klasie musi być dobrej jakości. Musi posiadać właściwości odmiany i/lub rodzaju handlowego.

Strączki muszą być:

– świeże i jędrne,

– wolne od szkód wyrządzonych gradobiciem,

– wolne od szkód wyrządzonych ciepłem.

W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:

– strączki muszą być:

– razem z szypułkami,

– dobrze wypełnione, posiadające co najmniej pięć ziaren;

– ziarna muszą być:

– dobrze uformowane,

– delikatne,

– soczyste i odpowiednio twarde, tj. przy ściskaniu dwoma palcami powinny się spłaszczyć bez pękania,

– rozmiarów odpowiadających co najmniej połowie wielkości ziaren w pełni rozwiniętych, ale nie w pełni rozwinięte,

– niemączyste,

– nieuszkodzone, skórka ziarna nie powinna być popękana;

– jednakże dopuszcza się nieznaczne wady strączka, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu:

– nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– nieznaczne wady kształtu,

– nieznaczne wady ubarwienia.

W przypadku groszku śnieżnego i groszku cukrowego:

– ziarna muszą być małe i niedojrzałe,

– jednakże dopuszcza się bardzo nieznaczne wady strączka, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu:

– bardzo nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– bardzo nieznaczne wady kształtu,

– bardzo nieznaczne wady ubarwienia.

ii) Klasa II

Klasa ta obejmuje groch, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia minimalne wymagania wyszczególnione powyżej.

W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:

– strączek musi zawierać przynajmniej trzy ziarna,

– może być bardziej dojrzały niż groch klasy I, ale z wyłączeniem przejrzałego grochu,

– dopuszcza się następujące wady, pod warunkiem że groch zachowuje właściwe sobie cechy w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu:

– wady strączka:

– wady skórki, uszkodzenia i obicia, pod warunkiem że nie będą one się rozwijać i nie ma ryzyka dotknięcia tą wadą ziaren,

– wady kształtu,

– wady ubarwienia,

– nieznaczna utrata świeżości, wyłączając zwiędłe strączki;

– wady ziaren:

– nieznaczna wada kształtu,

– nieznaczna wada ubarwienia,

– nieznaczne stwardnienie ziaren,

– nieznacznie uszkodzone.

W przypadku groszku śnieżnego i groszku cukrowego:

– ziarna, jeśli są, mogą być trochę bardziej dojrzałe niż w klasie I,

– dopuszcza się następujące wady strączków, pod warunkiem że groch zachowuje właściwe sobie cechy w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu:

– nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i obicia,

– nieznaczne wady kształtu, łącznie z tymi, które mają wpływ na formowanie się ziaren,

– nieznaczne wady ubarwienia,

– nieznaczna utrata świeżości, wyłączając zwiędłe i odbarwione strączki.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE KLASYFIKACJI WEDŁUG WIELKOŚCI

Dla grochu nie ustala się obowiązkowych wymiarów.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

Tolerancje w odniesieniu do jakości są dopuszczalne w każdym opakowaniu dla produktu rolnego niespełniającego wymogów oznaczonej klasy.

i) Klasa I

10 % wagi grochu niespełniającego wymogów klasy, ale spełniającego wymogi klasy II lub, wyjątkowo, mieszczącego się w przedziale tolerancji dla tej klasy.

ii) Klasa II

10 % wagi grochu niespełniającego wymogów tej klasy ani wymogów minimalnych, z wyjątkiem produktu rolnego zaczynającego gnić, z postępującymi procesami chorobowymi lub jakimkolwiek innym pogorszeniem jakości powodującym, że nie nadaje się do spożycia.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednorodność

Zawartość każdego opakowania musi być jednorodna i obejmować wyłącznie groch tego samego pochodzenia, odmiany lub rodzaju handlowego oraz jakości.

Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto równej trzem kilogramom lub mniejszej, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003⁽¹⁾.

B. Opakowanie

Groch musi być pakowany w taki sposób, aby produkt rolny był odpowiednio chroniony.

Materiały użyte wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, która pozwala na uniknięcie spowodowania jakiegokolwiek uszkodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego produktu rolnego. Zezwala się na użycie materiałów, w szczególności papieru lub pieczątek ze specyfikacją handlową, pod warunkiem że druk lub etykietowanie zostało wykonane z nietoksycznego tuszu lub kleju.

Opakowania muszą być wolne od jakichkolwiek ciał obcych.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA

Każde opakowanie musi mieć zaznaczone następujące dane szczegółowe umieszczone po tej samej stronie, oznakowane w sposób czytelny i trwały oraz widoczny z zewnątrz.

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającegoWzmiankę tę można zastąpić:

– dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia »Podmiot pakujący i/lub wysyłający« (lub odpowiednich skrótów);

– dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia "Pakowane dla:" lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu rolnego

– "groch do łuskania", "groch śnieżny", "groch cukrowy" lub równoważne określenia, jeśli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz,

– "pocięte", "z usuniętymi końcówkami i pocięte w kawałki" lub inne określenia, dla grochu śnieżnego lub cukrowego dotyczące ich szypułek i/lub usuniętych końcówek, jeśli dotyczy.

C. Pochodzenie produktu rolnego

– Kraj pochodzenia i do wyboru, region uprawy lub nazwa miejsca w kraju, regionie lub lokalna.

D. Specyfikacja handlowa

– Klasa.

E. Oznakowanie kontroli urzędowej (fakultatywnie)

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65.

¹ Załącznik:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 532/2001 z dnia 16 marca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.79.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 stycznia 2003 r.

- zmieniony przez art. 1-3 rozporządzenia nr 907/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.163.50) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 46/2003 z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.7.61) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 stycznia 2005 r.