Rozporządzenie wykonawcze 2017/1526 w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej beta-cypermetryna zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2017.231.1

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 września 2017 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/1526
z dnia 6 września 2017 r.
w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej beta-cypermetryna zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin
(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG 1 , w szczególności jego art. 13 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG 2  należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku beta-cypermetryny warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją wykonawczą Komisji 2011/266/UE 3 .

(2) Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 13 listopada 2009 r. przedsiębiorstwo Cerexagri SAS zwróciło się do Zjednoczonego Królestwa z wnioskiem o włączenie substancji czynnej beta-cypermetryna do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji wykonawczej 2011/266/UE potwierdzono, że dokumentacja jest "kompletna" w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3) Zgodnie z procedurą określoną w art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 4 kwietnia 2013 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4) Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ("Urząd"). W dniu 27 maja 2014 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej beta-cypermetryna 4 . Urząd stwierdził, że w przypadku ocenionych zastosowań beta-cypermetryny istnieje wysokie ryzyko dla organizmów wodnych, pszczół i stawonogów niebędących przedmiotem zwalczania. Ponadto nie można było sfinalizować oceny ryzyka dla organizmów glebowych i wodnych ani oceny narażenia wód podziemnych, ponieważ nie przedstawiono wystarczających informacji dotyczących losów i zachowania się grupy funkcyjnej pierścienia cyklopropylowego beta-cypermetryny. Nie przedstawiono również informacji dotyczących metabolizmu u zwierząt gospodarskich, niezbędnych do potwierdzenia definicji pozostałości w produktach pochodzenia zwierzęcego, a także informacji na temat profilu toksyczności metabolitu PBA i jego znaczenia w kontekście oceny ryzyka dla konsumentów.

(5) Na podstawie dostępnych informacji nie było zatem możliwe stwierdzenie, że beta-cypermetryna spełnia kryteria włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(6) Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do wniosków Urzędu. Ponadto zgodnie z art. 9 rozporządzenia Komisji (UE) nr 188/2011 5  Komisja zwróciła się do wnioskodawcy o przedstawienie uwag do projektu sprawozdania z przeglądu. Wnioskodawca przedstawił uwagi, które zostały dokładnie przeanalizowane.

(7) Mimo argumentów przedstawionych przez wnioskodawcę nie udało się wyeliminować zastrzeżeń, o których mowa w motywie 4. Nie wykazano zatem, by można było oczekiwać, iż w proponowanych warunkach stosowania środki ochrony roślin zawierające beta-cypermetrynę spełniają zasadniczo wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG.

(8) Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 nie należy zatem zatwierdzać beta-cypermetryny.

(9) Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia wnioskodawcy złożenia nowego wniosku dotyczącego beta-cypermetryny zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Niezatwierdzenie substancji czynnej

Substancja czynna beta-cypermetryna nie zostaje zatwierdzona.

Artykuł  2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 września 2017 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
1 Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.
2 Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1).
3 Decyzja wykonawcza Komisji 2011/266/UE z dnia 2 maja 2011 r. uznająca zasadniczo kompletność dokumentacji przedłożonej do szczegółowego badania w celu ewentualnego włączenia beta-cypermetryny, eugenolu, geraniolu i tymolu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 114 z 4.5.2011, s. 3).
4 EFSA (Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności), 2014, "Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance beta-cypermethrin" (Wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy dotyczącej substancji czynnej beta-cypermetryna). Dziennik EFSA 2014;12(6):3717, 90 s. doi:10.2903/j.efsa.2014.3717.
5 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 188/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do procedury oceny substancji czynnych, które nie znalazły się w obrocie dwa lata po notyfikacji przedmiotowej dyrektywy (Dz.U. L 53 z 26.2.2011, s. 51).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.