Decyzja 2003/199/WE dotycząca niewłączenia aldikarbu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2003.76.21

Akt indywidualny
Wersja od: 22 marca 2003 r.

DECYZJA RADY
z dnia 18 marca 2003 r.
dotycząca niewłączenia aldikarbu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną

(2003/199/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 22 marca 2003 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(1), w szczególności jej art. 8 ust. 2 akapit trzeci i czwarty,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu pracy, określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(2), w szczególności jego art. 7 ust. 3A lit. b),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG przewidywał zrealizowanie przez Komisję programu pracy w celu zbadania substancji czynnych, stosowanych w środkach ochrony roślin, które w dniu 25 lipca 1993 r. już znajdowały się w obrocie. Szczegółowe zasady realizacji tego programu zostały ustanowione w rozporządzeniu (EWG) nr 3600/92.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 933/94 z dnia 27 kwietnia 1994 r. określające substancje czynne wchodzące w skład środków ochrony roślin i wyznaczające Państwo Członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przy wykonywaniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92(3), wyznacza substancje czynne, które należy poddać ocenie w ramach rozporządzenia (EWG) nr 3600/92, wyznacza Państwo Członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy w zakresie oceny każdej substancji i określa producentów każdej substancji czynnej, którzy przedłożyli w wymaganym terminie powiadomienia.

(3) Aldikarb jest jedną z 89 substancji czynnych wskazanych w rozporządzeniu (WE) nr 933/94.

(4) Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3600/92 Zjednoczone Królestwo będące wyznaczonym Państwem Członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy, przedłożyło Komisji w dniu 30 kwietnia 1996 r., sprawozdanie ze swojej oceny informacji przedłożonych przez powiadamiających zgodnie z art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia.

(5) Z chwilą otrzymania sprawozdania Państwa Członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy Komisja rozpoczęła konsultacje z ekspertami z Państw Członkowskich oraz z głównym powiadamiającym Rhône-Poulenc, (obecnie Bayer CropScience), jak to przewiduje art. 7 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3600/92.

(6) Sprawozdanie z oceny przygotowane przez Zjednoczone Królestwo zostało poddane przeglądowi przez Państwa Członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt. Okazało się, że informacje przedłożone są niewystarczające do określenia czy, w proponowanych warunkach stosowania, środki ochrony roślin zawierające daną substancję czynną spełniałyby zasadniczo wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit a) i b) dyrektywy 91/414/EWG. Dokumentacja oraz informacje pochodzące z przeglądu również zostały przedłożone Komitetowi Naukowemu ds. Roślin. Do Komitetu wystąpiono o zajęcie stanowiska w sprawie ekotoksykologicznej oceny zagrożenia, w tym zagrożenia dla małych ptaków. Komitet zauważył, że ocena zagrożenia narażenia małych ptaków granulkami zależy istotnie od założenia, że więcej niż 99 % granulek jest wprowadzanych do gleby. O ile może to być osiągnięte w idealnych warunkach, Komitet zauważył, że tak wysoki stopień wprowadzenia nie jest stale możliwy do osiągnięcia w normalnych warunkach rolniczego zastosowania, i dlatego zalecił konieczność ponownego dokonania oceny. W stosunku do innych niebędących przedmiotem zwalczania organizmów, Komitet nie jest w stanie ocenić, w oparciu o dostępne dane, czy stosowanie aldikarbu powinno być kontynuowane do czasu zebrania, przedłożenia oraz oceny dalszych danych. Dlatego Komisja wystąpiła do powiadamiającego o skompletowanie, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2001 r., dokumentacji dotyczącej ograniczonego zakresu zastosowań reprezentatywnych. Po otrzymaniu dodatkowych informacji, przegląd zakończono w dniu 18 października 2002 r. w formie sprawozdania kontrolnego Komisji dotyczącego aldikarbu, zgodnie z przepisami art. 7 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 3600/92.

(7) Oceny przeprowadzone na podstawie przedłożonych informacji nie wykazały, że można oczekiwać, iż zgodnie z proponowanymi warunkami stosowania środki ochrony roślin zawierające aldikarb spełniają zasadniczo wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do jego potencjalnego wpływu na organizmy niebędące przedmiotem zwalczania. Przyjęcie niniejszej decyzji jest właściwe ze względu na wysokie zagrożenie powodowane przez aldikarb, w jego obecnej formie użytkowej granulatu, w szczególności dla małych ptaków. Dane przedłożone przez powiadamiającego w zakresie proponowanych zastosowań reprezentatywnych wskazują, że granulki pozostają na powierzchni gleby po zastosowaniu środka. Możliwość pobrania ze skutkiem śmiertelnym granulek przez małe ptaki nie może być wykluczona. Ocena prawdopodobieństwa zagrożenia została przygotowana przez powiadamiającego oraz zbadana przez Państwo Członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy, które stwierdziło, że nie należy spodziewać się wpływu na populację krajową, chociaż prawdopodobny jest niewielki wpływ lokalny. Należy uwzględnić, że uzgodnione kryteria interpretacji takiej oceny prawdopodobieństwa zagrożenia nie zostały jeszcze ujednolicone, i nie jest właściwe, z uwagi na możliwość wystąpienia zagrożenia, opóźnianie procesu decyzyjnego do chwili zakończenia uzgadniania tych kryteriów. Ponadto podczas przeglądu zidentyfikowano zagrożenia dla dżdżownic, a dostępne informacje z badań w warunkach polowych są wciąż niewystarczające, aby w pełni wyjaśnić te obawy.

(8) Dlatego aldikarbu nie należy włączać do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(9) Należy podjąć środki w celu zapewnienia, że istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające aldikarb zostaną cofnięte we wskazanym terminie oraz nie zostaną odnowione, a także nowe zezwolenia na te środki nie będą udzielane.

(10) W świetle informacji przed Radą okazuje się, że w sytuacji braku skutecznej alternatywy dla niektórych ograniczonych zastosowań w niektórych Państwach Członkowskich zachodzi potrzeba dalszego stosowania tej substancji czynnej, tak aby umożliwić rozwój rozwiązań alternatywnych. Dlatego jest uzasadnione w obecnych okolicznościach ustanowienie, w rygorystycznych warunkach mających na celu zmniejszanie zagrożenia (na przykład programy zarządzania), dłuższego okresu cofania istniejących zezwoleń w odniesieniu do ograniczonych zastosowań uznanych za istotne, w stosunku do których brak jest obecnie skutecznej alternatywy dostępnej do celów zwalczania organizmów szkodliwych.

(11) Wszelkie okresy karencji na zbycie, składowanie, wprowadzenie do obrotu i zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających aldikarb, dopuszczonych przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG, powinny zostać ograniczone do krótkiego okresu w celu umożliwienia zużycia istniejących zapasów w ciągu nie więcej niż jednego dodatkowego sezonu wegetacyjnego.

(12) Niniejsza decyzja nie ogranicza jakiegokolwiek działania, które Komisja może podjąć na późniejszym etapie w odniesieniu do tej substancji czynnej w ramach dyrektywy Rady 79/117/EWG z dnia 21 grudnia 1978 r. zakazującej wprowadzania do obrotu i stosowania środków ochrony roślin zawierających niektóre substancje czynne(4).

(13) Z powodu braku pozytywnej opinii Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt, Komisja nie mogła przyjąć przepisów, które proponowała na mocy procedury ustanowionej w art. 19 dyrektywy Rady 91/414/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Aldikarbu nie włącza się jako substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie zapewniają, aby:

1) zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające aldikarb zostały cofnięte w terminie do dnia 18 września 2003 r.;

2) od dnia 18 marca 2003 r. żadne zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające aldikarb nie zostały udzielone lub odnowione na mocy odstępstwa przewidzianego w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG;

3) w odniesieniu do zastosowań wymienionych w kolumnie B

Załącznika Państwo Członkowskie określone w kolumnie A może utrzymać w mocy zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające aldikarb do dnia 30 czerwca 2007 r., pod warunkiem że:

a) zapewnia, aby takie środki ochrony roślin pozostające w obrocie były ponownie oznaczone etykietą w celu zgodności z warunkami ograniczonego zastosowania;

b) w celu zapewnienia ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochrony środowiska wprowadza wszelkie właściwe środki ograniczenia zagrożenia obniżające możliwości wystąpienia jakiegokolwiek ewentualnego zagrożenia; oraz

c) zapewnia, aby nie były lekceważone poszukiwania alternatywnych środków lub metod dla takich zastosowań, w szczególności za pomocą planów działania.

Zainteresowane Państwo Członkowskie powiadamia Komisję najpóźniej do dnia 31 grudnia 2004 r. o stosowaniu niniejszego artykułu, w szczególności o działaniach podjętych w zastosowaniu lit. a)-c), oraz przedstawia w trybie rocznym oszacowane ilości aldikarbu użytego do celów istotnych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł  3

Jakikolwiek okres karencji przyznany przez Państwa Członkowskie zgodnie z przepisami art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG jest możliwie najkrótszy oraz:

a) w odniesieniu do zastosowań, w stosunku do których zezwolenia cofa się w dniu 18 września 2003 r., wygasa najpóźniej w dniu 18 września 2004 r.;

b) w odniesieniu do zastosowań, w stosunku do których zezwolenia cofa się do dnia 30 czerwca 2007 r., wygasa najpóźniej w dniu 31 grudnia 2007 r.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 marca 2003 r.

W imieniu Rady
G. DRYS
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/5/WE (Dz.U. L 8 z 14.1.2003, str. 7).

(2) Dz.U. L 366 z 15.12.1992, str. 10. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2266/2000 (Dz.U. L 259 z 13.10.2000, str. 27).

(3) Dz.U. L 107 z 28.4.1994, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2230/95 (Dz.U. L 225 z 22.9.1995, str. 1).

(4) Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 36. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1994 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz zezwoleń określonych w art. 2 ust. 3

Kolumna AKolumna В
Państwo CzłonkowskieZastosowanie
BelgiaBurak
GrecjaZiemniaki

Tytoń

HiszpaniaBawełna

Owoce cytrusowe (młode plantacje)

Szkółki leśne

FrancjaBuraki cukrowe

Winnice

WłochyBuraki cukrowe

Tytoń

Szkółki

NiderlandyRośliny ozdobne

Buraki cukrowe

Ziemniaki (sadzeniaki oraz skrobia)

PortugaliaOwoce cytrusowe

Uprawa roślin kwiatowych

Winnice

Zjednoczone KrólestwoZiemniaki

Marchew (włącznie z pasternakiem)

Cebula

Rośliny ozdobne

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.