Rozporządzenie 4057/86 w sprawie nieuczciwych praktyk cenowych w transporcie morskim
Dz.U.UE.L.1986.378.14
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 4057/86
z dnia 22 grudnia 1986 r.
w sprawie nieuczciwych praktyk cenowych w transporcie morskim
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84 ust. 2,
uwzględniając projekt rozporządzenia przedstawiony przez Komisję,
uwzględniając opinię Zgromadzenia(1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
istnieje powód, aby przypuszczać inter alia na podstawie systemu informacji ustanowionego decyzją Rady 78/774/EWG(3), że niektóre nieuczciwe praktyki linii żeglugowych państw trzecich stanowią przeszkodę dla swobodnego udziału armatorów Wspólnoty w międzynarodowej żegludze liniowej;
struktura branży żeglugi morskiej Wspólnoty jest taka, iż przepisy niniejszego rozporządzenia powinny się również odnosić do obywateli Państw Członkowskich osiedlonych poza Wspólnotą oraz towarzystw przewożących towary, założonych poza Wspólnotą, a kontrolowanych przez obywateli Państw Członkowskich, jeśli ich statki są zarejestrowane w Państwie Członkowskim zgodnie z jego prawem;
takie nieuczciwe praktyki polegają na stałym pobieraniu takich stawek frachtowych dla transportu wybranych ładunków, które są niższe od najniższych stawek frachtowych pobieranych dla tych samych ładunków przez uznanych i wiodących armatorów;
takie praktyki cenowe są możliwe dzięki niekomercyjnym korzyściom przyznawanym przez państwo, które nie jest członkiem Wspólnoty;
Wspólnota powinna być zdolna do podjęcia działania kompensującego przeciwko takim praktykom cenowym;
nie ma uznanych zasad o chrakterze międzynarodowym, które definiowałyby co stanowi nieuczciwą cenę w transporcie morskim;
w celu ustalenia istnienia nieuczciwych praktyk cenowych, należy przewidzieć przepisy o właściwej metodzie kalkulacji; przy obliczeniu poziomu "normalnej stawki frachtowej" powinno się wziąć pod uwagę porównywalną stawkę pobieraną obecnie przez uznane i wiodące towarzystwa działające w ramach lub poza konferencjami, albo też stawkę sporządzoną metodą dedukcji, na podstawie kosztów porównywalnych towarzystw plus rozsądna marża zysku;
należy zdefiniować czynniki, które mogą być użyteczne dla ustalenia szkód;
konieczne jest ustanowienie procedur pozwalających osobom działającym w imieniu branży żeglugi morskiej Wspólnoty, którzy uważają się za poszkodowanych lub zagrożonych przez nieuczciwe praktyki cenowe na wniesienie skargi; natomiast właściwym wydaje się wyjaśnienie, iż w przypadku wycofania skargi postępowanie może, ale nie musi zostać zakończone;
powinna istnieć współpraca między Państwami Członkowskimi a Komisją zarówno w zakresie informacji o istnieniu nieuczciwych praktyk cenowych i powstających w ich wyniku szkód, jak i w zakresie późniejszego kontrolowania spraw na poziomie Wspólnoty; w tym celu konsultacje powinny się odbywać w ramach Komitetu Doradczego;
właściwym jest ustanowienie jasnych reguł postępowania podczas dochodzenia, w szczególności praw i obowiązków organów Wspólnoty i stron zaangażowanych oraz warunków, na których zainteresowane strony mogą mieć dostęp do informacji i mogą kierować zapytania co do głównych faktów i okoliczności, na podstawie których planowane jest zalecenie wprowadzenia opłaty kompensacyjnej;
w celu zniechęcenia do nieuczciwych praktyk cenowych, lecz bez tworzenia przeszkód, ograniczania lub zniekształcania konkurencji w zakresie cen wobec linii niekonferencyjnych, ażeby funkcjonowały one na uczciwych i handlowych zasadach, właściwym jest, w przypadkach, gdzie ostatecznie dowiedziony stan faktyczny pokazuje istnienie nieuczciwej praktyki cenowej i wyrządzanie szkód, zapewnienie możliwości nałożenia opłaty kompensacyjnej ze szczególnych przyczyn;
w celu zapewnienia, iż opłaty kompensacyjne są nałożone w sposób właściwy i jednolity, istotnym jest, aby ustanowione były wspólne reguły stosowania takich opłat; ze względu na charakter wspomnianych opłat, takie reguły mogą różnić się od reguł pobierania normalnych opłat przywozowych;
ustanowione powinny być otwarte i uczciwe procedury dla przeglądu podjętych środków oraz dla wznowienia dochodzenia, kiedy wymagają tego okoliczności;
właściwe procedury powinny być ustalone dla kontroli wniosków o refundację opłat kompensacyjnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 1986 r.
W imieniu Rady | |
G. SHAW | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 255 z 15.10.1986, str. 169.
(2) Dz.U. C 344 z 31.12.1985, str. 31.
(3) Dz.U. L 258 z 21.9.1978, str. 35.