Rozporządzenie 1686/72 w sprawie niektórych szczegółowych zasad pomocy w odniesieniu do materiału siewnego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1972.177.26

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 1686/72

z dnia 2 sierpnia 1972 r.

w sprawie niektórych szczegółowych zasad pomocy w odniesieniu do materiału siewnego

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2358/71 z dnia 26 października 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku nasion⁽¹⁾, w szczególności jego art. 3 ust. 5 i art. 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 1674/72 z dnia 2 dnia sierpnia 1972 r.⁽²⁾ ustaliło ogólne zasady przyznawania i finansowania pomocy w odniesieniu do materiału siewnego; do Komisji należy przyjęcie odpowiednich zasad;

aby zapewnić właściwe funkcjonowanie systemu pomocy, należy dokonać rejestracji umów dotyczących upraw i deklaracji upraw wystarczająco wcześnie w celu umożliwienia przeprowadzenia wymaganych kontroli;

zakłady nasienne lub producenci mogą potrzebować pewnego okresu czasu w celu kondycjonowania i przeprowadzenia kwalifikacji materiału siewnego dostarczonego przez rolników dokonujących rozmnożeń; pomoc może zatem zostać udzielona tym ostatnim dopiero kilka miesięcy po zbiorach, jednakże należy ustalić pewien termin;

wnioski o przyznanie pomocy złożone przez jednostki zajmujące się hodowlą materiału siewnego muszą zawierać minimum informacji niezbędnych do celów kontroli;

należy przewidzieć niezbędne środki na wypadek, gdy zakład nasienny lub hodowca z jednego Państwa Członkowskiego hoduje materiał siewny w innym Państwie Członkowskim;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Nasion,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Wykonywanie art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 podlega następującym szczegółowym zasadom.

Artykuł  1a ¹

Dla celów niniejszego rozporządzenia "obrót" oznacza udostępnianie lub składowanie, wystawianie na sprzedaż, oferowanie do sprzedaży, sprzedaż lub przekazanie innej osobie.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie mogą corocznie ustalać terminy rejestracji umów i deklaracji dotyczących upraw i przewidzianych w art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1674/72.

Artykuł  2a ²

1. Pomoc przyznaje się jedynie pod warunkiem, że materiał siewny stał się rzeczywiście przedmiotem obrotu beneficjenta z przeznaczeniem do siewu przed datą złożenia wniosku. Należy to dostatecznie udowodnić wobec Państwa Członkowskiego.

2. Państwa Członkowskie przeprowadzają niezapowiedziane kontrole w celu sprawdzenia pierwotnego miejsca przeznaczenia materiału siewnego, do którego została przyznana pomoc oraz zgodności z warunkami pomocy, a także powiadamiają Komisję o działaniach podjętych po dokonaniu takich kontroli.

Artykuł  3 ³

1. 4 Od dnia 1 lipca 2004 r. roczna maksymalna kwota materiału siewnego innego niż ryż kwalifikująca się do wspólnotowej pomocy produkcyjnej wynosi 332.841 ton, przyznanej producentowi z Państwa Członkowskiego wynosi:

Belgia 10.077 ton

Republika Czech. 9.124 tony

Dania 93.697 ton

Niemcy 31.654 tony

Estonia 379 ton

Grecja 3.846 ton

Hiszpania 23.976 ton

Francja 52.981 ton

Irlandia 1.016 ton

Włochy 18.822 tony

Cypr 305 ton

Łotwa 1.086 ton

Litwa 1.090 ton

Luksemburg 865 ton

Węgry 7.772 tony

Malta 300 ton

Niderlandy 35.856 ton

Austria 769 ton

Polska 5.800 ton

Portugalia 300 ton

Słowenia 369 ton

Słowacja 862 tony

Finlandia 5.853 tony

Szwecja 8.132 tony

Zjednoczone Królestwo 17.910 ton

Ilości te należy wyrazić w ilościach równoważnych zgodnie z ust. 2.

2. Przeliczenia ilości, dla których złożono wnioski o przyznanie pomocy, na ilości równoważne należy dokonać poprzez pomnożenie ilości dotyczącej każdego gatunku przez współczynnik równoważności ustalony dla tego gatunku, ustanowiony w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

3. W odpowiedzi na wniosek przedłożony po zbiorze plonów, a przed datą ustaloną przez Państwo Członkowskie, pomoc przyznaje się plantatorowi nasion dla każdego gatunku lub grupy odmian.

4. Bez uszczerbku dla ust. 5 Państwo Członkowskie wypłaca pomoc plantatorowi nasion w terminie dwóch miesięcy od złożenia wniosku, a najpóźniej do dnia 31 lipca roku następującego po roku zbioru plonów.

Do dnia 15 sierpnia roku następującego po roku zbioru plonów produkujące Państwa Członkowskie poinformują Komisję o ilościach, na które złożono wnioski.

5. W przypadku gdy na mocy art. 3 ust. 4a akapit czwarty rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 odnośnie do zbioru określonych plonów stwierdzono przekroczenie ilości maksymalnej oraz jeśli uzyskano informacje podane w ust. 4 akapit drugi, do dnia 30 września roku gospodarczego następującego po przekroczeniu, Komisja ustala współczynniki zmniejszenia kwoty pomocy dla każdego z zainteresowanych Państw Członkowskich.

Współczynniki zmniejszenia kwoty pomocy ustala się proporcjonalnie do przekroczenia ilości krajowej ustalonej w ust. 1.

Jeśli Komisja stwierdzi, iż dane Państwo Członkowskie nie wykorzystało w pełni ilości krajowej ustalonej w ust. 1, niewykorzystaną ilość należy ponownie rozdzielić w tym samym roku gospodarczym między Państwa Członkowskie, które przekroczyły przypisane im ilości krajowe. Komisja ponownie rozdzieli tę ilość proporcjonalnie do ilości krajowych przyznanych tym Państwom Członkowskim.

6. Państwo Członkowskie oblicza kwotę zmniejszonej pomocy dla każdego gatunku, mnożąc kwotę dotacji przez współczynnik zmniejszenia kwoty dotacji uzyskany na podstawie ust. 5.

7. Przed rozpoczęciem roku gospodarczego Państwa Członkowskie mogą ustalić, na poziomie krajowym, profil produkcji, rozdzielając przysługujące im ilości krajowe między poszczególne gatunki i/lub rodziny gatunków materiału siewnego.

Państwa Członkowskie, które zamierzają skorzystać z możliwości opisanej w powyższym akapicie, powiadamiają o tym Komisję, a ponadto w odpowiednim momencie informują Komisję o środkach planowanych na poziomie krajowym. Środki te muszą być zgodne z art. 3 ust. 4a rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 oraz z ust. 5 i 6, w szczególności w odniesieniu do wpływu budżetu na wypłatę pomocy.

Artykuł  3a ⁵

1. 6 Od dnia 1 lipca 2004 r. roczna maksymalna ilość materiału siewnego ryżu kwalifikująca się do wspólnotowej pomocy produkcyjnej wynosi 87 269 ton, przyznana producentom Państw Członkowskich wynosi:

Hiszpania 26.625,613 ton

Francja 3.031,861 ton

Grecja 1.472,618 ton

Węgry 644,400 ton

Włochy 50.242,268 ton

Portugalia 2.252,240 ton.

Ilość dla Państwa Członkowskiego może być dostosowana w granicach maksymalnej ilości ustalonej dla Wspólnoty, na warunkach ustalonych w ust. 3.

2. Z zastrzeżeniem art. 2a pomoc na materiał siewny ryżu przyznaje się producentom w maksymalnych granicach określonych dla Wspólnoty, na podstawie wniosku złożonego po zbiorach, ale przed dniem 20 czerwca następnego roku. Do dnia 15 lipca roku następującego po zbiorach produkujące Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji ilość, dla której złożono wnioski o pomoc.

3. Jeśli ilość całkowita, dla której zostały złożone wnioski w produkujących Państwach Członkowskich, przekracza maksymalną ilość wyznaczoną dla Wspólnoty, pomoc jest zmniejszana dla każdego Państwa Członkowskiego proporcjonalnie do przekroczenia krajowej ilości. Komisja ustala stosowane w takich przypadkach współczynniki procentowe redukcji.

4. Państwo Członkowskie wypłaca pomoc producentowi między dniem 31 lipca a 30 września roku następującego po roku zbiorów.

Artykuł  3b ⁷

1. Kontrole określone w art. 2a ust. 2, obejmują:

a) kontrole administracyjne, w szczególności kontrole krzyżowe, w celu zapobiegania dwukrotnej wypłacie pomocy na ten sam rok kalendarzowy. Kontrole krzyżowe obejmują działki poddane inspekcjom urzędowym, które orzekły zgodność z wymaganiami ustalonymi przez dyrektywy wskazane w art. 1 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 1674/72;

b) kontrole dokumentów przeprowadzane w celu sprawdzenia przynajmniej pierwotnego miejsca przeznaczenia materiału siewnego, na który została przyznana pomoc;

c) wszelkie pozostałe kontrole, które Państwo Członkowskie uważa za konieczne w celu zagwarantowania, że pomoc nie jest wypłacana dla niekwalifikowanego materiału siewnego lub materiału siewnego pochodzącego z państw trzecich.

Kontrole obejmują znaczną część wniosków i przynajmniej 5 % wniosków dla każdego gatunku. Wnioski, które mają zostać poddane kontroli, określane są przez właściwy organ na podstawie analizy ryzyka oraz elementu reprezentatywności złożonych wniosków. Analiza ryzyka uwzględnia:

– kwotę pomocy,

– ilość kwalifikowanego materiału siewnego w stosunku do skontrolowanego obszaru,

– zmiany zaistniałe w porównaniu z rokiem poprzednim,

– inne czynniki określone przez Państwo Członkowskie.

2. Gdzie stosowne, Państwa Członkowskie przeprowadzają kontrole lokali producentów, innych zakładów nasiennych oraz użytkowników końcowych.

3. Stosuje się następujące artykuły rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3887/92⁽³⁾:

– art. 6 ust. 1 (kontrola zgodności z terminami, w których przyznawana jest pomoc),

– art. 11 (dodatkowe kary krajowe; siła wyższa),

– art. 12 (sprawozdanie z przeprowadzonej inspekcji),

– art. 13 (kontrola na miejscu),

– art. 14 (nienależna wypłata)

Artykuł  3c ⁸

1. Z wyjątkiem przypadku siły wyższej spóźnione złożenie wniosku powoduje obniżenie, dziennie o 1 %, pomocy, do której producent materiału siewnego byłby w innym wypadku uprawniony. Wniosek unieważnia się, jeśli został złożony, w przypadku materiału siewnego ryżu, po dniu 30 czerwca roku następującego po zbiorach, a także, w przypadku innych grup gatunków lub odmian, później niż dziesiątego dnia po upływie terminu ustalonego przez Państwo Członkowskie.

2. Jeśli okaże się, że materiał siewny objęty wnioskiem w rzeczywistości nie stał się przedmiotem obrotu składającego wniosek z przeznaczeniem do siewu, pomoc dla producenta zmniejsza się o 50 % dla danych gatunków, w przypadku gdy ilość niebędąca przedmiotem obrotu z przeznaczeniem do siewu wynosi więcej niż 2 %, ale nie więcej niż 5 % ilości objętej wnioskiem. Jeśli ilość niebędąca przedmiotem obrotu przekracza 5 %, nie przyznaje się żadnej pomocy produkcyjnej w odniesieniu do materiału siewnego w danym roku gospodarczym.

3. Jeśli wniosek o pomoc sporządzono dla materiału siewnego niekwalifikowanego urzędowo lub niezebranego na terenie Państwa Członkowskiego podczas danego roku kalendarzowego, w którym rozpoczyna się rok gospodarczy, dla którego ustalono pomoc, nie przyznaje się żadnej pomocy produkcyjnej w odniesieniu do materiału siewnego producentowi na dany lub następny rok gospodarczy.

Artykuł  4

Wniosek o pomoc powinien zawierać co najmniej następujące dane:

– nazwisko i adres wnioskodawcy,

– ilość wyprodukowanego kwalifikowanego materiału siewnego, wyrażoną w kwintalach z dokładnością do części dziesiętnych,

– numer rejestracyjny umowy dotyczącej uprawy lub deklaracji upraw.

Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o urzędowej kwalifikacji danych ilości materiału siewnego.

Artykuł  5

Zakład nasienny lub hodowca hodujący lub zlecający hodowlę materiału siewnego w Państwie Członkowskim innym niż to, w którym miało miejsce zatwierdzenie lub rejestracja, musi dostarczyć temu Państwu Członkowskiemu, na jego żądanie, wszystkie dane niezbędne do kontroli uprawnień do pomocy.

Artykuł  6

Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o przepisach i środkach przyjętych w celu zastosowania systemu pomocy wprowadzonego art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2358/71.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1972 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 2 sierpnia 1972 r.

	W imieniu Komisji
	S.L. MANSHOLT
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 246 z 5.11.1971, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 177 z 4.08.1972, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 391 z 31.12.1992, str. 36.

ZAŁĄCZNIK  I ⁹

Produkt	Współczynnik równoważności
1. ZBOŻA (inne niż ryż)
Triticum spelta L.	0,45
2. NASIONA ROŚLIN OLEISTYCH
Linum usitatiss. (len włóknisty)	0,89
Linum usitatiss. (siemię lniane)	0,70
Cannabis sativa L.	0,64
3. TRAWIASTE
Agrostis canina L.	2,38
Agrostis capillaris L.	2,38
Agrostis gigantea Roth.	2,38
Agrostis stolonifera L.	2,38
Arrhenatherum elatius L.	2,10
Dactylis glomerata L.	1,65
Festuca arundinacae Schreb.	1,84
Festuca ovina L.	1,36
Festuca pratensis Huds.	1,36
Festuca rubra. L.	1,15
Festulolium	1,01
Lolium multiflorum Lam.	0,66
Lolium perenne L.	0,97
Lolium x boucheanum	0,66
Phleum bertolonii (DC)	1,60
Phleum pratense L.	2,62
Poa nemoralis L.	1,22
Poa pratensis L.	1,21
Poa trivialis L.	1,22
4. ROŚLINY STRĄCZKOWE
Hedysarium coronarium L.	1,14
Medicago lupulina L.	1,00
Medicago sativa L. (ekotyp)	0,69
Medicago sativa L. (odmiany)	1,15
Onobrichis viciifolia SC	0,63
Fisum sativum L. partim.	-
Trifolium alexandrinum L.	1,43
Trifolium hybridum L.	1,44
Trifolium incarnatum L.	1,43
Trifolium pratense L.	1,67
Trifolium repens L.	2,35
Trifolium repens L. gigante	2,22
Trifolium resupinatum L.	1,43
Vicia faba L. partim.	-
Vicia sativa L.	0,96
Vicia villosa Roth.	0,75

¹ Art. 1a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

² Art. 2a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

³ Art. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 800/2002 z dnia 14 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.131.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 maja 2002 r.

⁴ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 323/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.58.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

⁵ Art. 3a dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

⁶ Art. 3a ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 323/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.58.14) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

⁷ Art. 3b dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

⁸ Art. 3c dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 709/98 z dnia 30 marca 1998 r. (Dz.U.UE.L.98.98.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1998 r.

⁹ Załącznik I dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 800/2002 z dnia 14 maja 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.131.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 maja 2002 r.