Niedawne ataki na wspólnoty chrześcijańskie w Egipcie i Malezji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.305E.7

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 listopada 2010 r.

Niedawne ataki na wspólnoty chrześcijańskie w Egipcie i Malezji

P7_TA(2010)0005

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 stycznia 2010 r. w sprawie niedawnych ataków na wspólnoty chrześcijańskie

(2010/C 305 E/02)

(Dz.U.UE C z dnia 11 listopada 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje, zwłaszcza rezolucję z dnia 15 listopada 2007 r. w sprawie poważnych wydarzeń zagrażających istnieniu wspólnot chrześcijańskich oraz innych wspólnot religijnych,

– uwzględniając art. 18 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych z 1966 r.,

– uwzględniając deklarację ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form nietolerancji ze względu na wyznanie lub przekonania z 1981 r.,

– uwzględniając art. 122 ust. 5 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że wspieranie demokracji oraz poszanowanie praw człowieka i swobód obywatelskich to podstawowe zasady i cele Unii Europejskiej oraz wspólna podstawa jej stosunków z krajami trzecimi,

B. mając na uwadze, że zgodnie z międzynarodowymi przepisami w zakresie praw człowieka, a w szczególności z art. 18 Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, każdy człowiek ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; mając na uwadze, że prawo to obejmuje swobodę zmiany wyznania lub przekonań oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub przekonań, indywidualnie lub we wspólnocie z innymi osobami, publicznie lub prywatnie, poprzez uprawianie kultu, przestrzeganie obyczajów, praktyki religijne i nauczanie,

C. mając na uwadze, że w Europie, podobnie jak w innych regionach świata, występują przypadki naruszania tej wolności, a członkowie mniejszości ze względu na swoje przekonania padają ofiarami jednostkowych przestępstw,

D. mając na uwadze, że Unia Europejska niejednokrotnie wyrażała swoje zaangażowanie na rzecz wolność myśli, sumienia i wyznania, i podkreślała, że obowiązkiem rządzących jest zagwarantowanie tych wolności na całym świecie,

E. mając na uwadze, że w dniu 6 stycznia 2010 r. strzały z przejeżdżającego samochodu zabiły siedem osób - sześciu koptyjskich chrześcijan i policjanta - i raniły kolejne ofiary w czasie, gdy wierni wychodzili z kościoła po pasterce w mieście Nadż Hammadi w Górnym Egipcie; mając na uwadze, że w ostatnich tygodniach wybuchały kolejne zamieszki z udziałem koptyjskich chrześcijan i muzułmanów, uznane przez rząd egipski za pojedyncze incydenty,

F. mając na uwadze, że w dniu 8 stycznia 2010 r. władze egipskie ogłosiły, iż w związku z atakiem w Nadż Hammadi w dniu 6 stycznia aresztowały i przetrzymują trzy osoby; mając na uwadze, że egipski prokurator zdecydował, iż trzej oskarżeni powinni stanąć przed Wyjątkowym Sądem Bezpieczeństwa Państwowego za zabójstwo z premedytacją,

G. mając na uwadze, że koptyjscy chrześcijanie stanowią około 10 % mieszkańców Egiptu; mając na uwadze, że w ostatnich latach w Egipcie stale dochodzi do aktów przemocy wobec koptyjskich chrześcijan,

H. mając na uwadze, że egipska konstytucja gwarantuje wolność wyznania i praktyk religijnych,

I. mając na uwadze, że przywiązuje dużą wagę do stosunków z Egiptem oraz podkreśla znaczenie Egiptu i stosunków UE-Egipt dla stabilności i rozwoju w regionie europejsko-śródziemnomorskim,

J. mając na uwadze, że malezyjski kościół katolicki w 2007 r. wniósł sprawę przeciwko rządowi Malezji po tym, jak rząd zagroził, że wprowadzi zakaz wydawania gazety Herald ze względu na bezpieczeństwo państwowe, jeżeli nie przestanie ona używać słowa "Allach", powszechnie stosowanego przez malajskojęzyczną wspólnotę chrześcijan na określenie Boga,

K. mając na uwadze, że w dniu 31 grudnia 2009 r. Sąd Najwyższy Malezji orzekł, chrześcijanie w Malezji mają konstytucyjne prawo do używania słowa "Allach" w odniesieniu do Boga i że słowo to nie należy wyłącznie do islamu,

L. mając na uwadze, że po wydaniu orzeczenia doszło do co najmniej dziewięciu ataków na kościoły chrześcijańskie w Malezji,

M. mając na uwadze, że w 2009 r. rząd skonfiskował ponad 15 000 egzemplarzy Biblii w języku malajskim, w których w odniesieniu do Boga użyto słowa "Allach", i do tej pory ich nie zwrócił,

N. mając na uwadze, że rząd Malezji akceptuje używanie słowa "Allach" przez wspólnoty chrześcijańskie w stanie Sahah i Sarawak, kwestionuje natomiast stosowanie go w innych regionach kraju, powodując dodatkową dyskryminację całej wspólnoty chrześcijańskiej w Malezji,

O. mając na uwadze, że dialog między wspólnotami ma kluczowe znaczenie dla wspierania pokoju i wzajemnego zrozumienia między narodami,

1. podkreśla, że prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania to fundamentalne prawo człowieka, gwarantowane przez międzynarodowe instrumenty prawne, i zdecydowanie potępia wszelkie formy przemocy, dyskryminacji i nietolerancji ze względu na religię i przekonania, skierowane przeciwko wiernym, apostatom i niewierzącym;

2. jest zaniepokojony niedawnymi atakami na koptyjskich chrześcijan w Egipcie i wyraża solidarność z rodzinami ofiar; wzywa rząd egipski do zapewnienia bezpieczeństwa osobistego i nienaruszalności cielesnej koptyjskim chrześcijanom i członkom innych mniejszości religijnych w tym kraju;

3. z zadowoleniem przyjmuje wysiłki władz egipskich zmierzające do wskazania inicjatorów i sprawców ataku z dnia 6 stycznia 2010 r.; wzywa rząd egipski, by zapewnił postawienie przed sądem i sprawiedliwy proces wszystkich osób odpowiedzialnych za ten atak, a także za inne akty przemocy wobec koptyjskich chrześcijan i innych mniejszości religijnych lub mniejszości innego rodzaju;

4. wzywa rząd egipski, by zagwarantował koptyjskim chrześcijanom i członkom innych wspólnot i mniejszości religijnych możliwość korzystania ze wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności - w tym z prawa do swobodnego wyboru i zmiany wyznania - oraz by zapobiegał wszelkiej ich dyskryminacji;

5. wyraża ubolewanie z powodu incydentów w postaci aktów przemocy motywowanych względami religijnymi, do których dochodzi na terytorium Europy, w tym z powodu zabójstwa Marwy al Szerbini, i składa rodzinom ofiar wyrazy solidarności;

6. wyraża zaniepokojenie niedawnymi atakami na kościoły i miejsca kultu w Malezji i składa ofiarom wyrazy solidarności; wzywa władze Malezji do zapewnienia bezpieczeństwa osobistego i nienaruszalności cielesnej osobom praktykującym oraz do podjęcia odpowiednich działań w celu ochrony kościołów i innych domów modlitwy;

7. wzywa władze Malezji, by szybko przeprowadziły dogłębne dochodzenia w sprawie doniesień o atakach na miejsca kultu oraz postawiły winnych przed wymiarem sprawiedliwości;

8. uważa, że działanie malezyjskiego ministerstwa spraw wewnętrznych stanowi naruszenie wolności wyznania; jest szczególnie zaniepokojony faktem, że rząd Malezji działał niezgodnie z prawem i że jego interwencja przyczyniła się do wzrostu napięć między grupami religijnymi w kraju;

9. z zadowoleniem przyjmuje orzeczenie Sądu Najwyższego Malezji i wzywa władze tego kraju, by przestrzegały tej decyzji; wzywa rząd Malezji, by nie dążył do ponownego wprowadzenia zakazu używania słowa "Allach", lecz starał się rozładować powstałe napięcia i powstrzymał się od dalszych działań mogących zachwiać pokojowym współistnieniem religii dominującej i religii mniejszościowych, jak stanowi konstytucja Malezji;

10. wzywa Radę, Komisję i Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, by w stosunkach i we współpracy UE z danymi krajami zwróciły szczególną uwagę na sytuację mniejszości religijnych, w tym wspólnot chrześcijańskich;

11. popiera wszelkie inicjatywy zmierzające do wspierania dialogu i wzajemnego poszanowania między wspólnotami; wzywa wszystkie władze religijne do propagowania tolerancji i podejmowania inicjatyw przeciwko nienawiści oraz naznaczonej przemocą i ekstremizmem radykalizacji postaw;

12. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Wysokiemu Przedstawicielowi Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Egiptu oraz rządowi i parlamentowi Malezji.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.