Rozporządzenie 1994/2000 nakładające ostateczne cło wyrównawcze oraz ustanawiające ostateczne pobranie tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego na przywóz kauczuku termoplastycznego styreno-butadieno-styrenowego pochodzącego z Tajwanu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2000.238.8

Akt utracił moc
Wersja od: 22 września 2000 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1994/2000
z dnia 18 września 2000 r.
nakładające ostateczne cło wyrównawcze oraz ustanawiające ostateczne pobranie tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego na przywóz kauczuku termoplastycznego styreno-butadieno-styrenowego pochodzącego z Tajwanu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 14 i 15,

uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. ŚRODKI TYMCZASOWE

(1) Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1092/2000(2) (zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie cła tymczasowego") zostały nałożone tymczasowe wyrównawcze należności celne na przywóz do Wspólnoty kauczuku termoplastycznego styreno-butadieno-styrenowego (zwanego dalej "SBS"), objętego kodami CN ex 4002 19 00 i ex 4002 99 i pochodzącego z Tajwanu.

(2) W wyniku prowadzonego równolegle badania antydumpingowego, na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1091/2000(3) na przywóz do Wspólnoty SBS pochodzącego z Tajwanu nałożono tymczasowe cło antydumpingowe.

B. DALSZY PRZEBIEG POSTĘPOWANIA

(3) Po ogłoszeniu istotnych faktów i okoliczności, na podstawie których została podjęta decyzja o nałożeniu środków tymczasowych, kilka zainteresowanych stron zgłosiło swoje uwagi na piśmie. Zgodnie z przepisami art. 11 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2026/97 (zwanego dalej "podstawowym rozporządzeniem"), wszystkim zainteresowanym stronom, które tego zażądały, umożliwiono wysłuchanie przez Komisję.

(4) Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację informacji uważanych za niezbędne dla ostatecznych ustaleń.

(5) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić nałożenie ostatecznego cła wyrównawczego na przywóz SBS pochodzącego z Tajwanu i ostateczne pobranie kwot zabezpieczonych w postaci cła tymczasowego. Ponadto stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ogłoszeniem tych informacji.

(6) Uwagi w formie pisemnej i ustnej, złożone przez Strony, zostały rozpatrzone i w przypadkach, gdy uznano je za właściwe, zostały uwzględnione w ostatecznych ustaleniach.

(7) Po dokonaniu przeglądu wstępnych ustaleń na podstawie informacji zebranych od tego czasu, stwierdzono, że główne ustalenia zawarte w rozporządzeniu tymczasowym powinny zostać niniejszym potwierdzone.

C. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

(8) Produktem objętym postępowaniem jest kauczuk termoplastyczny styreno-butadieno-styrenowy, aktualnie oznaczony kodami CN ex 4002 19 00 i ex 4002 99.

(9) Jeden importer ze Wspólnoty zgłosił zastrzeżenie, że przywożony z Tajwanu kauczuk SBS ma inną płynność i wytrzymałość niż SBS produkowany we Wspólnocie. Jednakże badanie przeprowadzone przez Komisję wykazało, że producenci z Tajwanu wytwarzają różne rodzaje kauczuku SBS, których skład jest dokładnie taki sam jak skład SBS produkowanego we Wspólnocie. Badanie wykazało również, że chociaż w latach 1995 i 1996 jakość SBS przywożonego z Tajwanu mogła być niższa w przypadku jednej spółki, kiedy rozpoczynała ono dopiero swoją produkcję, to jednak szybko poprawiła się i osiągnęła poziom porównywalny do jakości SBS produkowanego we Wspólnocie. Ostatecznie w wyniku badania stwierdzono, że użytkownicy we Wspólnocie pod względem jakościowym traktują SBS z Tajwanu tak samo jak SBS ze Wspólnoty. W związku z tym, Komisja doszła do wniosku, że SBS przywożony z Tajwanu i SBS produkowany we Wspólnocie mają te same właściwości i taką samą jakość.

(10) Inny importer ze Wspólnoty zgłosił zastrzeżenie, że suchy kauczuk SBS i kauczuk SBS modyfikowany olejem powinny być traktowane jako dwa różne produkty, ponieważ są one wykorzystywane przez inne gałęzie przemysłu. Jednakże z informacji udzielonych Komisji przez innych producentów i użytkowników SBS wynika, że wielu użytkowników we Wspólnocie, w szczególności przemysł obuwniczy, nie różnicuje SBS suchego i modyfikowanego olejem. W związku z tym został wyciągnięty wniosek, że rynki suchego SBS i SBS modyfikowanego olejem nie mogą być wyodrębnione.

(11) Ta sama spółka twierdziła również, że suchy SBS i SBS modyfikowany olejem są produktami o cechach zbliżonych do innych produktów, takich jak kauczuk styrenoizopreno- styrenowy (zwany dalej "SIS"), które są również wytwarzane przez producentów SBS we Wspólnocie. Ta spółka utrzymywała, że wyodrębnianie SBS spośród tych innych produktów jest nieuzasadnione. Jednakże badanie wykazało, że suchy SBS i SBS modyfikowany olejem mają dokładnie taką samą zawartość butadienu i styrenu, a jedyna różnica między nimi polega na tym dodawaniu oleju pod koniec procesu produkcyjnego. Ta właściwość fizyczna wyraźne odróżnia SBS od innych produktów, takich jak SIS. Wobec tego uznano, że suchy SBS i SBS modyfikowany olejem powinny być traktowane jako jeden odrębny produkt do celów niniejszego badania, w rozumieniu art. 1 ust. 4 podstawowego rozporządzenia.

(12) Ponieważ nie przedstawiono żadnych innych argumentów, ustalenia określone w motywach 15-18 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

D. SUBSYDIA

(13) Ustalenia zawarte w rozporządzeniu w sprawie cła tymczasowego odnośnie do subsydiów podlegających środkom wyrównawczym, uzyskanych przez producentów eksportujących, zostają niniejszym ostatecznie potwierdzone, chyba że w niniejszym dokumencie wyraźnie stwierdzono inaczej.

I ZAGADNIENIA OGÓLNE

1. Obliczenie ogólnej rynkowej stopy procentowej

(14) Wstępnie zdecydowano, aby do celów niniejszego badania zastosować ogólną stopę procentową w wysokości 9 %. Taka wartość stopy procentowej została ustalona na podstawie informacji uzyskanych w trakcie badania i uznana za odpowiednią dla tego celu. Rząd Tajwanu (zwany dalej "RT") zakwestionował wiarygodność tej stopy procentowej.

(15) W związku z powyższym zastrzeżeniem, Komisja dokonała ponownego przeliczenia ogólnie stosowanej stopy procentowej. Jako wzorcową stopę procentową przyjęto 7,99 %, wartość, którą otrzymano poprzez obliczenie średniej rynkowych stóp procentowych, stosowanych w badanym okresie przez 8 głównych banków krajowych na Tajwanie. Te dane o stopach procentowych są publicznie dostępne i stanowią część comiesięcznych statystyk finansowych publikowanych przez Departament Badań Ekonomicznych Banku Centralnego Republiki Chińskiej.

2. Zastosowanie stopy procentowej w obliczeniach kwoty subsydium

(16) RT twierdził, że metoda polegająca na dodawaniu stopy procentowej do wartości nominalnej subsydium nie może być stosowana do obliczenia kwot pochodzących z domniemanego subsydiowania w formie ulg podatkowych, gdyż ulgi podatkowe, o które ubiegały się spółki, są stosowane tylko w rocznych zeznaniach podatkowych sporządzanych do dnia 31 marca następnego roku. W związku tym RT zgłosił zastrzeżenie, że z tego tytułu do tej daty spółkom nie są przyznawane żadne korzyści.

(17) W odwiedzi na to zastrzeżenie stwierdzono, że ponieważ korzyści polegają na obniżeniu podatku bezpośredniego, który jest płacony corocznie, to jako takie będą pojawiały się każdego roku. Wobec tego kwota korzyści uzyskiwanych w ten sposób powinna zawierać także stopę procentową jako składnik korzyści, ze względu na wyeliminowanie konieczności zaciągania na wolnym rynku pożyczki na sumę odpowiadającą kwocie oszczędności podatkowych.

II. INDYWIDUALNE PROGRAMY

1. Kredyty z zastosowaniem preferencyjnych stóp procentowych: środki zachęcające do wprowadzania automatyzacji i zmniejszania zanieczyszczenia środowiska

(18) Te programy zostały opisane w motywach 32-41 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego. Oparte są one na art. 21 ust. 1 ustawy w sprawie unowocześniania przedsiębiorstw (zwanej dalej "ustawą UP").

(19) RT twierdził, że te kredyty są ogólnie dostępne dla prawie wszystkich spółek tajwańskich i dlatego nie są one kredytami o szczególnym charakterze, a wobec tego nie podlegają środkom wyrównawczym. Ponadto twierdzono, że dostęp do tych kredytów nie jest ograniczony tylko dla niektórych spółek oraz że zasady kwalifikacji do programu są obiektywne.

(20) W związku z tymi zastrzeżeniami, w wyniku weryfikacji stwierdzono, że władze tajwańskie ograniczają dostęp do tych kredytów do "inwestycji przeznaczonych na finansowanie ważnych przedsięwzięć lub projektów związanych z unowocześnianiem przemysłu lub usprawnianiem struktur przemysłowych", które są "zgodne z polityką przemysłową rządu na rzecz wspierania racjonalnego rozwoju przemysłu" (art. 21 ustawy UP). Przepisy tego artykułu nie mogą być uważane za obiektywne, ponieważ stosowane tam kryteria nie są neutralne, nie mają charakteru ekonomicznego i nie są stosowane horyzontalnie, ponieważ z góry wiadomo, że niektóre przedsiębiorstwa mają większe szanse skorzystania z tych kredytów tylko z tego powodu, że działają w określonym sektorze gospodarczym. Dlatego też korzyści płynące z tego programu będą siłą rzeczy większe dla niektórych sektorów w porównaniu z innymi. W związku z tym powyższe zastrzeżenie zostaje oddalone.

(21) Reasumując, ten program został uznany za szczególny, ponieważ ogranicza się tylko do niektórych przedsiębiorstw w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. a) podstawowego rozporządzenia. W związku z tym wstępne ustalenia, opisane w motywie 37 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, zostają potwierdzone.

Obliczanie kwoty subsydium

(22) Korzyści producentów eksportujących zostały wyliczone w sposób wyjaśniony w motywach 38-40 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego.

(23) Korzyści uzyskane przez dwie spółki wymienione w rozporządzeniu w sprawie cła tymczasowego, wynosiły 0,07 %. Ta wielkość została teraz zredukowana do 0,06 % dla spółki Chi Mei ze względu na zmianę zastosowanej stopy procentowej.

2. Zwolnienie z należności przywozowych: zakup nowego wyposażenia oraz urządzeń służących zmniejszaniu zanieczyszczeń

(24) Podstawą prawną dla tego domniemanego programu subsydiowania podlegającego środkom wyrównawczym są dodatkowe uwagi 3 i 9 do działu 84, dodatkowe uwagi 4 i 5 do działu 85 oraz dodatkowe uwagi 1 i 2 do działu 90 przywozowej taryfy celnej oraz klasyfikacji przywozowej i wywozowej produktów Republiki Chińskiej (zwanej dalej "kodeksem celnym").

(25) RT twierdził, że żadna z definicji subsydium, podanych w art. 2 podstawowego rozporządzenia nie stosuje się do tego programu celnego przede wszystkim dlatego, że nie występuje w nim bezpośredni transfer funduszy, nie ma dostarczania produktów lub usług, ani wsparcia cen i dochodu. To zastrzeżenie musi być odrzucone, ponieważ ten program uwzględniał wkład finansowy ze strony RT w formie odstąpienia od pobierania należności przywozowych, które w innych przypadkach są wymagane, zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. a) ii) podstawowego rozporządzenia, czego wynikiem była korzyść.

(26) RT zgłosił także zastrzeżenie, że program opisany w motywach 44-54 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego jest traktowany jako normalna część krajowego systemu celnego. W związku z tym, nawet gdyby program celny był formą subsydium na mocy art. 3 ust. 2 lit. a) podstawowego rozporządzenia nie podlega on środkom wyrównawczym.

(27) W szczególności twierdzono, że ten program zwolnień z należności przywozowych jest dostępny dla wszystkich spółek tajwańskich mających zamiar nabywać urządzenia nieprodukowane na miejscu i dlatego nie powinien być uważany za program specjalny, ponieważ krąg spółek, które chcą skorzystać z tego zwolnienia, nie jest ograniczany i jest ustalany na podstawie obiektywnych i bezstronnych kryteriów.

(28) Przepisy zawarte w uwagach dodatkowych kodeksu celnego są uważane za niemające charakteru ekonomicznego ani horyzontalnego w stosowaniu art. 3 ust. 2 lit. b) podstawowego rozporządzenia, ponieważ ten program jest przeznaczony tylko dla niektórych przedsiębiorstw. Aby móc z niego skorzystać, przedsiębiorstwo musi być wyspecjalizowanym producentem lub dostawcą usług technicznych, właściwie zakwalifikowanym jako takie, stosującym ten program w celu przywozu maszyn, urządzeń i aparatów służących zapobieganiu zanieczyszczaniu powietrza i wody, nadmiernemu hałasowi lub wibracjom, kontroli środowiska, próbom i usuwaniu odpadów, badaniom i eksperymentom lub kontroli i analizie, na podstawie odpowiednich pozycji w poszczególnych działach kodeksu celnego.

(29) Powyższe zastrzeżenia zostają odrzucone, a wstępne ustalenia opisane w motywie 52 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, potwierdzone.

Obliczanie kwoty subsydium

(30) Korzyści producentów eksportujących zostały obliczone w sposób wyjaśniony w motywie 53 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego.

(31) Te korzyści, uzyskane przez dwie spółki eksportujące, wyniosły odpowiednio 0,05 % i 0,04 %.

3. Zwolnienie z należności przywozowych: przywóz surowców

(32) Podstawą prawną dla domniemanego subsydiowania podlegającego środkom wyrównawczym programu, opisanego w motywach 55-60 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, jest dodatkowa uwaga 6 do działu 29 kodeksu celnego.

(33) RT twierdził, że żadnej z definicji subsydium podanych w art. 2 podstawowego rozporządzenia nie stosuje się do tego programu celnego, przede wszystkim dlatego, że nie występuje w nim bezpośredni transfer funduszy, nie ma dostarczania produktów lub usług, ani wsparcia cen i dochodu. To zastrzeżenie musi być odrzucone, ponieważ ten program uwzględniał wkład finansowy ze strony RT w formie odstąpienia od pobierania należności celnych przywozowych, które w innych przypadkach są wymagane, zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. a) ii) podstawowego rozporządzenia, czego wynikiem była korzyść.

(34) RT także twierdził, że ten program jest traktowany jako normalna część krajowego systemu celnego. W związku z tym, nawet gdyby program celny był formą subsydium, to zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. a) podstawowego rozporządzenia nie podlega on środkom wyrównawczym.

(35) Twierdzono, że takie zwolnienia z należności przywozowych przy przywozie surowców nieprodukowanych lub dostępnych w stopniu niewystarczającym na rynku miejscowym w rzeczywistości nie ograniczają się tylko do niektórych przedsiębiorstw, ponieważ te zwolnienia są przyznawane w oparciu o obiektywne i bezstronne kryteria.

(36) Ten program jest wyraźnie ograniczony do niektórych producentów, którzy podlegają przepisom administracyjnym o przywozie szczegółowo wykazanych surowców, a w tym przypadku substancji chemicznych, które są stosowane wyłącznie do produkcji tworzyw sztucznych, włókien syntetycznych, kauczuku syntetycznego i pośrednich produktów petrochemicznych, uzyskiwanych drogą reakcji chemicznej. Dodatkowym warunkiem jest, aby te substancje chemiczne nie były dotychczas produkowane na Tajwanie lub nie były tam dostarczane w wystarczającej ilości. W rezultacie Komisja ustaliła, że ten program jest wyraźnie ograniczony do niektórych przedsiębiorstw, które spełniają warunki określone w uwadze dodatkowej do kodeksu celnego. Takich warunków nie uznaje się za neutralne lub mające charakter ekonomiczny ani za stosowane horyzontalnie.

(37) Jeden eksporter wskazał, że przypuszczalnie wszystkie obliczenia były wykonane na poziomie spółki, z wyjątkiem obliczeń odnoszących się do zwolnienia z należności przywozowych na surowce. Dlatego spółka twierdziła, że poziom tego subsydium powinien być także obliczony na poziomie spółki.

(38) W odpowiedzi na powyższy argument, należy wyraźnie podkreślić, że jeżeli korzyść z tytułu subsydium jest ograniczona do konkretnego produktu, to denominator dla przydziału kwoty subsydium powinien odzwierciedlać tylko sprzedaż (lub wywóz) tego produktu. W innym przypadku tym denominatorem powinna być ogólna sprzedaż (lub wywóz) beneficjenta.

(39) Komisja, zgodnie ze słusznym zastrzeżeniem przedsiębiorstwa, zastosowała to podejście w swoich obliczeniach wysokości zwolnienia z należności przywozowych na surowce. W tym konkretnym przypadku, korzyści zostały zidentyfikowane tylko w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem i w konsekwencji zastosowano odpowiadający mu denominator sprzedaży. W odniesieniu do wszystkich pozostałych opisanych programów ustalono, że wynikające z nich korzyści nie były ograniczone tylko do konkretnego produktu i dlatego jako denominator została wykorzystana ogólna sprzedaż.

(40) Wobec powyższego wstępne ustalenia opisane w motywie 60 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają potwierdzone.

Obliczenie kwoty subsydium

(41) Korzyści producentów eksportujących zostały obliczone w sposób wyjaśniony w motywie 62 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego.

(42) Korzyści uzyskane przez dwie rozpatrywane spółki eksportujące mieściły się w przedziale 0,61 %-0,97 %.

4. Ulgi podatkowe i zwolnienia podatkowe

(43) Ponieważ nie zgłoszono uwag odnośnie do tych programów, wnioski sformułowane w motywach 22-31 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

5. Kwota subsydiów podlegających środkom wyrównawczym

(44) Ustalono poniższe krajowe stawki subsydiów dla spółek współpracujących:

Chi Mei CorporationLee Chang Yung Chemical Industry Corporation
Ulgi podatkowe i zwolnienia podatkowe0,42 %0,32 %
Kredyty z zastosowaniem preferencyjnych stóp procentowych0,06 %0,07 %
Zwolnienie z należności przywozowych1,02 %0,65 %
Łączna kwota subsydium1,50 %1,04 %

E. SZKODA

1. Definicja przemysłu wspólnotowego

(45) Ponieważ nie zgłoszono żadnych uwag dotyczących definicji przemysłu wspólnotowego, wnioski sformułowane w motywie 67 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Zużycie we Wspólnocie

(46) Ponieważ w odniesieniu do zużycia we Wspólnocie nie zgłoszono żadnych uwag, jego ocena, wskazana w motywie 68 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, zostaje niniejszym potwierdzona.

3. Przywóz SBS z Tajwanu do Wspólnoty

a) Wielkość przywozu, udział w rynku i średnia cena importowa

(47) Ponieważ nie zgłoszono żadnych uwag w odniesieniu do wielkości przywozu z Tajwanu do Wspólnoty, jego udziału w rynku oraz średniej ceny importowej, oceny wskazane w motywach 69-72 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

b) Podcięcie cenowe

(48) Należy tu przypomnieć, że wielkość podcięcia cenowego została wstępnie ustalona na podstawie porównania między ceną eksportową (ustaloną na warunkach cif granica Wspólnoty, po zapłaceniu cła) a cenami (loco zakład) stosowanymi przez przemysł wspólnotowy. Rozpatrywane ceny sprzedaży podobnych rodzajów produktów były cenami żądanymi od niezależnych odbiorców, po potrąceniu upustów i rabatów.

(49) Zgodnie z tym, co zostało powiedziane w motywie 9 napłynęło kilka uwag dotyczących porównywalności różnych rodzajów produktów, jednak w tej kwestii ustalono, że SBS przywożony z Tajwanu i SBS produkowany we Wspólnocie mają takie same właściwości.

(50) Te uwagi nie mają wpływu na wnioski sformułowane w rozporządzeniu tymczasowym, które pozwoliły na ustalenie średniego marginesu podcięcia cenowego, wyrażonego procentowo w stosunku do średniej cen sprzedaży przemysłu wspólnotowego, wynoszącego 12,3 %.

4. Sytuacja ekonomiczna przemysłu wspólnotowego

(51) Jeden importer ze Wspólnoty zwrócił uwagę na to, że nie wyliczono stanu zapasów i rentowności za 1995 r. Zgodnie z tym, co zostało stwierdzone w motywach 81 i 82 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego dokładne dane liczbowe dotyczące stanu zapasów i rentowności nie mogły być prawidłowo uzyskane z powodu zmian systemów księgowania w jednym przedsiębiorstwie oraz zmian w strukturze drugiego przedsiębiorstwa. W każdym razie badanie wykazało, że rentowność w 1995 r. była wyższa od rentowności w 1996 r. Jest to dodatkowy argument przemawiający za określeniem szkody.

(52) Ponieważ nie zgłoszono żadnych innych uwag w odniesieniu do danych liczbowych dotyczących produkcji, zdolności produkcyjnej, wielkości sprzedaży, ceny sprzedaży, udziału w rynku, stanu zapasów, rentowności, inwestycji i zatrudnienia w przemyśle wspólnotowym, wnioski sformułowane w motywach 76-84 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

(53) Na podstawie powyższego został sformułowany wniosek, że przemysł wspólnotowy poniósł szkodę majątkową, zgodnie z ustaleniami opisanymi w akapicie 90 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego.

F. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY

1. Wpływ subsydiowanego przywozu

(54) RT i jeden importer ze Wspólnoty zgłosili zastrzeżenie, że wysoki poziom udziału przemysłu wspólnotowego w rynku (89 % w badanym okresie) wskazuje na to, że przemysł wspólnotowy nie mógł ponieść szkody z powodu przywozu z Tajwanu, którego udział w rynku jest dużo mniejszy (6,1 %). Jednakże w obecnie rozpatrywanym przypadku zostało ustalone, że wielkość przywozu z Tajwanu, z silną presją cenową (12,3 % podcięcia cenowego w badanym okresie) na konkurencyjnym i przejrzystym rynku, wywierała znaczny nacisk na przemysł wspólnotowy. Aby utrzymać swój udział w rynku, przemysł wspólnotowy musiał dostosowywać swoje ceny do ogólnej tendencji zniżkowej (-47 % redukcji cen od roku 1995 do badanego okresu). W rezultacie, przemysł wspólnotowy poniósł poważne straty (rentowność spadła z +14,9 % do -9,8 % od 1996 r. do badanego okresu). Ostatecznie stwierdzono, że wysoki udział przemysłu wspólnotowego w rynku nie ochronił go przed nieuczciwą, subsydiowaną konkurencją ze strony Tajwanu i że presja cenowa wywierana przez przywóz z Tajwanu jest główną przyczyną szkody wyrządzonej temu przemysłowi.

2. Inne czynniki

(55) RT zgłosił zastrzeżenie, że zwiększone inwestycje producentów wspólnotowych przyczyniły się do silniejszej konkurencji między tymi producentami i w rezultacie szkody spowodowanej siłami konkurencji. Jednakże przeprowadzone badanie wykazało, że od 1995 r. poziom inwestycji wahał się, jak to określono w motywie 83 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, oraz nie wykazywał tendencji wzrostowej, jak zostało stwierdzone w zastrzeżeniu zgłoszonym przez RT. Inwestycje pozostawały na raczej niskim poziomie, odpowiadającym normalnym nakładom na unowocześnienie parku maszynowego. Najważniejsze inwestycje producentów miały miejsce przed 1995 r., czyli w czasie, gdy zakładali oni swoje jednostki produkcyjne.

(56) RT zgłosił również zastrzeżenie, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy mogła być wynikiem wzrostu cen surowców. Jednakże jak wykazano w motywie 108 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, od 1995 r. poziom cen surowców wahał się i nie wykazywał żadnej wyraźnej tendencji. Jest bardziej prawdopodobne, że te wahania cen mają charakter cykliczny i dlatego nie mogą służyć jako racjonalne wyjaśnienie stałego spadku cen SBS, który trwa od 1995 r.

(57) Jeden importer ze Wspólnoty twierdził, że szkoda poniesiona przez przemysł wspólnotowy mogła być spowodowana wzrostem kosztów wytwarzania i sprzedaży oraz kosztów ogólnych i administracyjnych. Jednakże przeprowadzone badanie wykazało, że jakkolwiek te koszty pozostały w przybliżeniu na tym samym poziomie w okresie od 1995 r. do 1999 r., to wartość sprzedaży realizowanej przez producentów wspólnotowych drastycznie zmniejszyła się (o 39 %) z powodu spadku cen.

3. Wniosek

(58) Ponieważ nie przedstawiono żadnych innych argumentów odnośnie do przyczyn szkody poniesionej przez przemysł wspólnotowy, wniosek sformułowany w motywach 110 i 111 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, że przywóz SBS z Tajwanu był powodem szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, zostaje niniejszym potwierdzony.

G. INTERES WSPÓLNOTY

1. Interes przemysłu wspólnotowego

(59) Ponieważ nie zgłoszono żadnych uwag w odniesieniu do interesu przemysłu wspólnotowego, wnioski sformułowane w motywach 113-117 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego zostają niniejszym potwierdzone.

2. Wpływ na użytkowników

(60) Po przyjęciu rozporządzenia nakładającego środki tymczasowe, dwóch importerów ze Wspólnoty wyraziło zaniepokojenie z powodu ewentualnego wpływu środków wyrównawczych na ich odbiorców. Należy zaznaczyć, że jedna z tych spółek importowała produkt od tajwańskiego producenta, który nie współpracował w trakcie niniejszego badania, a importer ten i korzystał z tymczasowego skumulowanego subsydium i był objęty cłem antydumpingowym w wysokości 28,2 %. Jednakże jeżeli zostaną wprowadzone ostateczne środki, wszyscy importerzy będą mieli możliwość zakupu SBS albo od producentów wspólnotowych, albo od jednego ze współpracujących producentów z Tajwanu, lub z innego źródła zaopatrzenia, które nie jest objęte tymi środkami.

(61) W rezultacie oszacowano, że średni wzrost cen z powodu nałożenia ostatecznych środków powinien wynieść 1,1 %. W trakcie badania zostało potwierdzone, że taki wzrost cen prawdopodobnie będzie miał ograniczony wpływ na użytkowników. Zbadano wpływ ceł na kilku typowych użytkowników, dla których SBS stanowił 40 % ich kosztów wytwarzania. Stwierdzono, że nałożenie środków mogłoby obniżyć rentowność średnio o 0,3 % dla tej części ich działalności gospodarczej, która jest związana z SBS.

(62) Ponadto, ponieważ większość użytkowników we Wspólnocie zakupuje zasadniczą część swojego SBS od producentów wspólnotowych, ci użytkownicy nie odczuliby żadnego wzrostu cen odnośnie do znacznej części swoich zakupów.

(63) Ostatecznie, ponieważ importerzy ze Wspólnoty nie przedstawili żadnego innego dowodu i ponieważ użytkownicy we Wspólnocie nie zgłosili innych uwag, wniosek sformułowany w motywie 123 rozporządzenia tymczasowego zostaje niniejszym potwierdzony.

3. Wniosek

(64) Nowe argumenty odnośnie do określenia interesu Wspólnoty, które przedstawiono, nie zostały uznane za wystarczające do zmiany poprzedniego wniosku, że nie ma istotnych powodów przemawiających przeciw nałożeniu środków wyrównawczych. Wobec tego, wstępne ustalenia zostają potwierdzone.

H. OSTATECZNY KIERUNEK DZIAŁANIA

(65) W świetle wniosków sformułowanych odnośnie do subsydiów, szkody, związku przyczynowego i interesu Wspólnoty, uznaje się, że w celu zapobieżenia wyrządzaniu dalszej szkody przemysłowi wspólnotowemu przez subsydiowany przywóz z Tajwanu, należy zastosować ostateczne środki wyrównawcze.

1. Poziom wyeliminowania szkody

(66) Zgodnie z wyjaśnieniem podanym w motywie 127 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, poziom cen niepowodujących szkody został określony poprzez dodanie do ceny sprzedaży przemysłu wspólnotowego jego średniej rzeczywistej straty, a następnie dodanie 8 %, marży zysku, która pokryłaby koszty wytwarzania w przemyśle wspólnotowym i pozwoliła na osiągnięcie rozsądnie uzasadnionego zysku, gdyby nie istniał subsydiowany przywóz z Tajwanu.

2. Forma i poziom opłaty celnej

(67) Zgodnie z art. 24 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, żaden produkt nie może być objęty jednocześnie cłem antydumpingowym i wyrównawczymi należnościami celnymi do celów zaradzenia jednej i tej samej sytuacji wynikłej z dumpingu lub subsydiowania wywozu. Programy subsydiowania objęte niniejszym postępowaniem nie stanowiły subsydiów eksportowych w rozumieniu art. 3 ust. 4 lit. a) podstawowego rozporządzenia. Jako takie, subsydia mają wpływ zarówno na ceny eksportowe, jak i na ceny krajowe producentów eksportujących, a zatem nie wpływają na margines dumpingu.

(68) Zgodnie z art. 15 ust. 1 podstawowego rozporządzenia, stawka cła wyrównawczego powinna odpowiadać marginesowi subsydium, o ile margines szkody nie jest niższy.

(69) W rezultacie ustalono następujące stawki cła wyrównawczego dla współpracujących producentów z Tajwanu:

- Chi Mei Corporation 1,5 %

- Lee Chang Yung Chemical Industry Corporation 1,0 %

(70) Zgodnie z wyjaśnieniem podanym w motywie 129 rozporządzenia w sprawie cła tymczasowego, udział tych dwóch współpracujących spółek eksportujących wynosił poniżej 30 % SBS pochodzącego z Tajwanu i przywożonego do Wspólnoty Europejskiej w badanym okresie.

(71) W wyniku badania ujawniono istnienie subsydiów, podlegających środkom wyrównawczym, dostępnych również innym eksporterom niewspółpracującym. W związku z tym uznano, że brak współpracy ze strony tych producentów jest wynikiem stosowania i czerpania przez nich korzyści z tych subsydiów na poziomie wyższym od de minimis. Zgodnie z przepisami art. 28 podstawowego rozporządzenia oraz na podstawie informacji zawartych w skardze i ustaleniach z badania, a także w celu uniknięcia nagradzania za brak współpracy, uznaje się za stosowne ustalenie pozostałego poziomu cła wyrównawczego na 8,2 %.

I. POBRANIE CŁA TYMCZASOWEGO

(72) Ze względu na kwotę subsydiów podlegających środkom wyrównawczym, stwierdzoną w przypadku producentów eksportujących oraz w świetle poważnego rozmiaru szkody wyrządzonej przemysłowi wspólnotowemu, uznano za konieczne, by wszystkie kwoty, które zostały zabezpieczone w postaci tymczasowego cła wyrównawczego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1092/2000 zostały ostatecznie pobrane według stawki ostatecznie ustalonego cła,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Niniejszym nakłada się ostateczne cło wyrównawcze na przywóz kauczuku termoplastycznego styreno-butadieno-styrenowego objętego kodami CN: ex 4002 19 00 oraz ex 4002 99 (kody TARIC: 4002 19 00 10, 4002 99 10 10 oraz 4002 99 90 91) i pochodzącego z Tajwanu.
2.
Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego stosowaną do ceny netto franco granica Wspólnoty, przed zapłaceniem cła dla produktów produkowanych przez niżej wymienione przedsiębiorstwa ustala się następująco:
SpółkaStawka celnaDodatkowy kod TARIC
Chi Mei Corporation, Tajwan1,5 %A127
Lee Chang Yung Chemical Industry Corporation, Taipei, Tajwan1,0 %A128
Wszystkie pozostałe spółki tajwańskie8,2 %A999
3.
Stosuje się obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych, chyba że ustalono inaczej.
Artykuł  2

Kwoty zabezpieczone w formie tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego na przywóz produktów pochodzących z Tajwanu w zastosowaniu rozporządzenia (WE) nr 1092/2000, zostają pobrane w stawce ostatecznie nałożonego cła. Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczną stawkę cła wyrównawczego zostaną zwrócone.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2000 r.

W imieniu Rady
H. VÉDRINE
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 288 z 21.10.1997, str. 1.

(2) Dz.U. L 124 z 25.5.2000, str. 26.

(3) Dz.U. L 124 z 25.5.2000, str. 12.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.