Rozporządzenie wykonawcze 1242/2010 w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii w następstwie przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.338.10

Akt utracił moc
Wersja od: 22 grudnia 2010 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) NR 1242/2010
z dnia 20 grudnia 2010 r.
w sprawie nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii w następstwie przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1) ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 9 ust. 4 i art. 11 ust. 2 i 5,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1312/98 z dnia 24 czerwca 1998 r.(2), w wyniku dochodzenia antydumpingowego ("dochodzenie pierwotne") Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe ("środki pierwotne") na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii. Na przywóz jednego indyjskiego producenta eksportującego nałożono cło na poziomie 53 %, a na pozostały przywóz z Indii ("państwo, którego dotyczy postępowanie") - na poziomie 82 %.

(2) W wyniku przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego ("poprzedni przegląd wygaśnięcia"), rozporządzeniem Rady (WE) nr 1736/2004 z dnia 4 października 2004 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii(3), utrzymano te środki.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu

(3) Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego został złożony w dniu 4 maja 2009 r. przez Komitet Łącznikowy zrzeszenia unijnych producentów wyrobów powroźniczych i sieci - Eurocord (EU Twine, Cordage and Netting Industries) w imieniu producentów unijnych reprezentujących większą część, w tym przypadku ponad 50 %, unijnej produkcji lin z włókien syntetycznych.

(4) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

(5) Po konsultacji z Komitetem Doradczym Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu, i ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu opublikowanym w dniu 7 października 2009 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(4) ("zawiadomienie o wszczęciu") wszczęcie przeglądu wygaśnięcia na mocy art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

3. Dochodzenie

3.1. Okres objęty dochodzeniem

(6) Dochodzenie dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu objęło okres od dnia 1 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2006 r. do końca ODP ("okres badany").

3.2. Strony, których dotyczy niniejsze dochodzenie

(7) Komisja oficjalnie zawiadomiła o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia znanych producentów unijnych, eksporterów i producentów eksportujących w państwie, którego dotyczy postępowanie, przedstawicieli państwa, którego dotyczy postępowanie, importerów oraz znane zainteresowane stowarzyszenia użytkowników.

(8) Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz zgłoszenia wniosku o przesłuchanie w terminach określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Wszystkie strony, które wystąpiły z wnioskiem o przesłuchanie oraz wykazały szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane, uzyskały taką możliwość.

4. Kontrola wyrywkowa

(9) Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych i producentów eksportujących w Indiach za właściwe uznano zbadanie, zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego, czy należy przeprowadzić kontrolę wyrywkową. Aby Komisja mogła podjąć decyzję, czy konieczne są kontrole wyrywkowe, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się w ciągu 15 dni od wszczęcia przeglądu i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(10) Łącznie zgłosiło się pięciu producentów indyjskich, w tym dwóch należących do tej samej grupy, którzy przedstawili wymagane informacje w terminie i zadeklarowali, że chcą zostać włączeni do próby. W ciągu ODP cztery z tych pięciu przedsiębiorstw prowadziły produkcję i dokonywały wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii. Piąte przedsiębiorstwo nie dokonywało wywozu produktu objętego postępowaniem na rynek unijny w ODP. Wszystkie pięć przedsiębiorstw uznano za przedsiębiorstwa współpracujące i uwzględniono je w próbie. Stopnia współpracy ze strony Indii, tj. odsetka wywozu do Unii przez indyjskie przedsiębiorstwa współpracujące w stosunku do całości indyjskiego wywozu do Unii, nie można było określić, ponieważ wielkość łącznego wywozu do Unii w ciągu ODP zgłoszona przez pięć współpracujących przedsiębiorstw znacznie przekraczała wielkość zarejestrowaną przez Eurostat dla całości wywozu z Indii, z powodów wymienionych w motywach 21-23.

(11) Doboru próby dokonano w porozumieniu z władzami indyjskimi, włączając do niej wymienione cztery przedsiębiorstwa, które zgłosiły sprzedaż eksportową na rynek unijny. Dwa z tych czterech włączonych do próby przedsiębiorstw były ze sobą powiązane. Należy przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym współpracował tylko jeden producent eksportujący, na którego aktualnie nałożono indywidualne cło antydumpingowe. Należy także przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia nie współpracował żaden z indyjskich producentów eksportujących, w związku z czym ustalenia, zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, zostały oparte na dostępnych faktach.

(12) Osiemnastu producentów unijnych (wszystkich piętnastu skarżących i trzech dodatkowych producentów, na których łącznie przypada 78 % ogółu produkcji unijnej) przedstawiło wymagane informacje i zgodziło się na włączenie do próby. Na podstawie informacji otrzymanych od współpracujących producentów unijnych Komisja dokonała doboru próby, włączając do niej pięciu unijnych producentów reprezentujących około 40 % przemysłu unijnego w myśl definicji zamieszczonej w motywie 40 oraz około połowy sprzedaży dokonywanej przez wszystkich współpracujących producentów unijnych dla niepowiązanych klientów w UE. Próbę wybrano na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży i struktury geograficznej producentów w Unii, jaką można było zbadać w dostępnym czasie. Jeden z pięciu objętych próbą producentów unijnych podjął działalność w okresie badanym, w związku z czym danych dotyczących tej działalności nie wykorzystano w analizie tendencji w zakresie wskaźników szkody, tak by uniknąć zniekształcenia tych tendencji. Niezależnie od tego, dane pochodzące od pozostałych czterech objętych próbą producentów unijnych, wykorzystane do analizy tendencji, były reprezentatywne.

(13) Komisja przesłała kwestionariusze do pięciu objętych próbą producentów unijnych, a także do czterech objętych próbą indyjskich producentów eksportujących.

(14) Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymano od wszystkich pięciu producentów unijnych wybranych do próby. Z czterech objętych próbą indyjskich producentów eksportujących jeden zaprzestał współpracy, zaś pozostali trzej (w tym dwóch powiązanych) udzielili odpowiedzi w wymaganym terminie. W związku z tym ostatecznie próba indyjskich producentów eksportujących obejmowała powyższe trzy indyjskie przedsiębiorstwa, które udzieliły odpowiedzi na pytania w kwestionariuszu.

5. Weryfikacja otrzymanych informacji

(15) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

5.1. Producenci eksportujący w Indiach

- Axiom Imex International Ltd., Boisar,

- Tufropes Private Limited, Silvassa,

- India Nets, Indore;

5.2. Producenci unijni

- Cordoaria Oliveira SÁ (Portugalia),

- Eurorope SA (Grecja),

- Lanex A.S. (Republika Czeska),

- Lankhorst Euronete Ropes (Portugalia),

- Teufelberger Ges.m.b.H. (Austria).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(16) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak w dochodzeniu pierwotnym i definiuje się go jako szpagat, powrozy, linki i liny, nawet plecione lub oplatane i nawet impregnowane, powleczone, pokryte lub otulane gumą lub tworzywem sztucznym, z polietylenu lub polipropylenu, inne niż szpagat do wiązania lub belowania, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m), jak również z innych włókien syntetycznych z nylonu lub innych poliamidów lub poliestrów, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m). Aktualnie jest on objęty kodami CN:5607 49 11, 5607 49 19, 5607 50 11 oraz 5607 50 19. Produkt objęty postępowaniem wykorzystywany jest do licznych zastosowań morskich i przemysłowych, w szczególności w żegludze (zwłaszcza do cumowania) i rybołówstwie.

(17) Jedna zainteresowana strona twierdziła, że liny cumownicze, o których mowa powyżej, nie wchodzą w zakres definicji produktu objętego postępowaniem, ponieważ, ze względu na zakończenie takich lin splotami, produkty takie należałoby deklarować jako "artykuły z lin", które z kolei objęte są innym kodem CN (zob. także motyw 23). Należy jednak zauważyć, że odniesienia do lin cumowniczych dokonano wyłącznie w kontekście stosowania różnych typów produktu objętego postępowaniem, z których wszystkie definiuje się jako liny z włókien syntetycznych, zgodnie z motywem 16.

2. Produkt podobny

(18) Jak wykazano w dochodzeniu pierwotnym, a następnie potwierdzono w obecnym dochodzeniu, produkt objęty postępowaniem i liny z włókien syntetycznych wytwarzane i sprzedawane przez indyjskiego producenta eksportującego na rynku krajowym, tj. w Indiach, oraz produkty wytwarzane i sprzedawane w Unii przez producentów unijnych, są pod każdym względem identyczne i mają te same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne. Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(19) Jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że produkt wytwarzany przez przemysł unijny nie jest porównywalny z produktem objętym postępowaniem w związku z tym, że producenci unijni zaczęli stosować surowiec nowego typu o nazwie Dyneema, znacznie droższy w porównaniu z innymi surowcami, ponieważ produkty wytwarzane z jego zastosowaniem cechuje dużo większa wytrzymałość. Objęci próbą producenci indyjscy faktycznie nie stosują tego typu surowca. Należy jednak zauważyć, że, po pierwsze, rozpatrywane produkty stanowią niewielką część ogółu produktów sprzedawanych przez producentów unijnych. Co prawda niektórzy producenci unijni faktycznie w coraz większym stopniu korzystają z tego typu włókna, to jednak liny wyprodukowane z Dyneema stanowią ułamek produkcji unijnej. Dlatego też, jakkolwiek znaczna różnica w kosztach surowców (potencjalnie 25- do 30-krotna) może w jakimś stopniu wpływać na wskaźnik szkody w odniesieniu do średniej ceny sprzedaży przemysłu unijnego, wpływ lin z Dyneema na ogólną ocenę pozostaje ograniczony z uwagi na wielokrotną przewagę ilościową lin "standardowych" w produkcji unijnej. Po drugie, wszystkich obliczeń w ramach obecnego przeglądu wygaśnięcia dokonano w oparciu o porównanie analogicznych typów produktów, uwzględniające różne surowce. Tym samym występowanie jakiejś różnicy w zestawie produktów nie może być czynnikiem zakłócającym obliczenia. W każdym wypadku produkt, w którym zastosowano surowce w rodzaju włókna Dyneema w dalszym ciągu posiada takie same właściwości fizyczne i chemiczne, jak produkt objęty postępowaniem. W związku z tym powyższy argument został odrzucony.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU

(20) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu po ewentualnym wygaśnięciu środków obowiązujących wobec Indii.

1. Wielkość przywozu

(21) Na podstawie danych Eurostatu można stwierdzić, że wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z Indii w okresie objętym dochodzeniem była niewielka. W ODP wielkość przywozu z Indii wyniosła 31 ton, tj. mniej niż 0,1 % konsumpcji unijnej w ciągu ODP.

(w tonach)200620072008ODP
Indie341931
Przywóz produktu objętego postępowaniem z Indii, źródło - Comext

(22) Jak jednak wynika ze zweryfikowanych danych wszystkie trzy objęte próbą przedsiębiorstwa dokonywały w ODP wywozu znacznie większych ilości produktu objętego postępowaniem do Unii, niż wynikałoby z danych przekazanych Eurostatowi. Należy tu przypomnieć, że w dochodzeniu pierwotnym importerzy przedstawili informacje wskazujące na to, że pewne ilości produktu objętego postępowaniem zakupywanego z Indii nie zostały dopuszczone do swobodnego obrotu na rynku unijnym, natomiast zostały umieszczone w składach celnych i sprzedane z przeznaczeniem dla statków dalekomorskich lub platform wiertniczych. Jeden z producentów skarżących przedstawił tę argumentację również w obecnym dochodzeniu. Ze względu jednak na brak współpracy ze strony przedsiębiorstw portowych w dochodzeniu twierdzenia tego nie można było zweryfikować. Z wykazu klientów przekazanego przez objętych próbą producentów eksportujących wynikało wyraźnie, że większość klientów stanowili dostawcy z unijnych portów obsługujący żeglugę, zastosowanie morskie i platformy wiertnicze. W związku z powyższym wygląda na to, że rozbieżność między danymi statystycznymi a danymi zgłoszonymi wynika z takiej właśnie sprzedaży.

(23) Należy także zauważyć, że wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia zawierał zarzuty praktyk obchodzenia środków. Wnioskodawca utrzymywał, że na rynek unijny przywieziono z Indii pewną ilość lin z włókien syntetycznych określonych kodem CN 5609 (Artykuły z [...] szpagatu, powrozu, linki lub liny), który nie jest objęty środkami. W ramach obecnego dochodzenia nie ustalono jednakże żadnych informacji na poparcie tego stanowiska.

(24) Na podstawie powyższego stwierdza się, że w ODP przywieziono faktycznie z Indii na obszar celny Unii 31 ton produktu objętego postępowaniem. Co się tyczy zweryfikowanej sprzedaży eksportowej do unijnych portów, niedopuszczonej do swobodnego obrotu na rynku unijnym, dokonanej przez trzech objętych próbą producentów unijnych, sprzedaż tę uznaje się za część wywozu z Indii do innych państw trzecich.

(25) Zważywszy na brak znacznych ilości przywozu z Indii do Unii, nie mogły one dać podstaw do przeprowadzenia reprezentatywnej analizy prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu lub szkody. Z uwagi na ograniczony wymiar rzeczywistej wielkości przywozu nie można stwierdzić, że w ODP dokonywano wyrządzającego szkodę przywozu z Indii. Z tego też względu analiza skupiła się na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu i szkody w przypadku wygaśnięcia środków.

2. Prawdopodobne zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

2.1. Moce produkcyjne

(26) Sprawdzono, czy w państwie, którego dotyczy postępowanie, dostępne są niewykorzystane moce produkcyjne, umożliwiające wznowienie wywozu po cenach dumpingowych w przypadku uchylenia środków.

(27) Ustalono, że w okresie między 2007 r. a ODP nastąpił znaczny wzrost mocy produkcyjnych trzech objętych próbą producentów wywożących, przy jednoczesnym spadku wykorzystania tychże mocy. Wolne moce trzech przedsiębiorstw kształtowały się na poziomie ok. 75 % konsumpcji unijnej w ODP. Świadczy to o wysokim prawdopodobieństwie wzrostu wywozu do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(28) Co się tyczy pozostałych indyjskich producentów lin z włókien syntetycznych, wiadomo, że przedsiębiorstwo Garware, które po zakończeniu etapu doboru próby zaprzestało współpracy, jest producentem o dużym znaczeniu, a sądząc z informacji zamieszczonych na jego oficjalnych stronach internetowych, dysponuje pokaźnymi mocami produkcyjnymi. We wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia wymienionych jest dodatkowo czterech innych dużych producentów indyjskich. Oprócz tego wymieniona jest pewna liczba producentów prowadzących działalność na małą i średnią skalę, którzy prowadzili sprzedaż zasadniczo na rynku krajowym. Wobec braku współpracy ze strony tych producentów nie jest znana wielkość ich mocy produkcyjnych. Można jednak przyjąć, że zachodzi w ich przypadku tendencja porównywalna z tendencją występującą w przypadku przedsiębiorstw współpracujących, a zatem, że producenci owi dysponują dodatkowymi wolnymi mocami.

(29) Po ujawnieniu ustaleń wszyscy objęci próbą producenci indyjscy zakwestionowali dane dotyczące łącznej wielkości ich wolnych mocy. W rzeczywistości jednak wszystkie te dane zostały zgłoszone przez same przedsiębiorstwa oraz zweryfikowane w drodze kontroli przeprowadzonych na miejscu u każdego z nich. W związku z tym zarzuty te odrzucono.

2.2. Wielkość sprzedaży do portów unijnych i na inne rynki eksportowe

(30) Wielkość sprzedaży eksportowej dokonanej przez trzech objętych próbą producentów eksportujących do innych państw trzecich, wraz ze sprzedażą do unijnych portów, która nie trafia na obszar celny Unii, jest znacząca, a w ciągu okresu badanego wzrosła o ok. 80 %, stanowiąc niemal połowę ogółu sprzedaży dokonanej przez producentów eksportujących w ODP.

(31) Po nałożeniu środków pierwotnych przywóz do Unii praktycznie ustał. Należy jednak zauważyć, że wielkość sprzedaży eksportowej do unijnych portów dokonanej przez objętych próbą producentów uległa w okresie badanym istotnemu wzrostowi, tj. z 61 ton do 785 ton. W świetle tego, że sprzedaż importowa na rynek unijny odbywa się po części poprzez te same kanały sprzedaży, jak w przypadku produktów sprzedawanych w unijnych portach, taka rosnąca obecność w najbliższym otoczeniu rynku unijnego może oznaczać, że - w przypadku braku środków - objęci próbą producenci indyjscy, a być może także i inni producenci, mogą w ciągu krótkiego czasu rozpocząć sprzedaż znaczących ilości produktu objętego postępowaniem na rynek unijny.

(32) W świetle opisanego powyżej eksportowego ukierunkowania producentów indyjskich, a także ich coraz silniej zaznaczającej się obecności w portach unijnych, można stwierdzić, że prawdopodobieństwo znacznego wzrostu wywozu z Indii do Unii w przypadku wygaśnięcia środków jest wysokie.

(33) Po ujawnieniu wyników przeglądu jeden z indyjskich producentów zauważył, że rynki docelowe wywozu z Indii są odpowiednio zróżnicowane geograficznie - znajdują się w różnych regionach świata, a poza tym są wśród nich rynki o potencjale wzrostu. Tym samym w przypadku braku środków wywóz do Unii nie zostałby wznowiony w znacznych ilościach. Istotnie, faktem jest, że w przypadku niektórych producentów indyjskich sprzedaż eksportowa może być zróżnicowana i ukierunkowana na różne rynki. Z drugiej strony, nie można tego uznać za argument wystarczający, by zmianie mogły ulec wnioski wyciągnięte na podstawie ustaleń opisanych powyżej.

2.3. Związek pomiędzy cenami eksportowymi przy wywozie do państw trzecich a wartością normalną

(34) Orientacyjny poziom dumpingu obliczono w oparciu o zweryfikowaną sprzedaż do unijnych portów dokonaną przez trzech objętych próbą producentów eksportujących, która - mimo uznania za część sprzedaży eksportowej do pozostałych państw trzecich - stanowi dobry wskaźnik potencjalnego rozwoju cen indyjskich lin z włókna syntetycznego w przypadku braku ceł. Wartości normalne skonstruowano w oparciu o ceny krajowe na rynku indyjskim. Dane te posłużyły za podstawę do ustalenia dumpingu w przypadku dwu z trzech objętych próbą producentów indyjskich. Ustalono, że marginesy dumpingu kształtowały się średnio na poziomie 10 %, który, jakkolwiek znacznie niższy niż w przypadku marginesów stwierdzonych w dochodzeniu pierwotnym, można uznać za istotny.

(35) Porównanie cen uzyskanych przez trzech objętych próbą producentów eksportujących na innych rynkach państw trzecich (z wyłączeniem sprzedaży do unijnych portów) z cenami krajowymi wykazało zbliżony rezultat, mimo że ustalone w ten sposób marginesy dumpingu były niższe.

(36) Po ujawnieniu ustaleń z niniejszego dochodzenia jeden z indyjskich producentów utrzymywał, że nie stwierdzono dumpingu w odniesieniu do przywozu z Indii do Unii. Z drugiej jednak strony przywóz jako taki ograniczony był do minimum. Oprócz tego dumping stwierdzono zarówno w przypadku sprzedaży do unijnych portów, jak i do innych państw trzecich. Dlatego też argument ten odrzucono.

(37) Inna zainteresowana strona utrzymywała, że marginesy dumpingu ustalone w ramach przeglądu nie mogą być uznane za znaczące w porównaniu z istniejącymi poziomami cła, wziąwszy pod uwagę różnicę w wysokości kosztów pracy w Unii i Azji. Należy jednak zauważyć, że koszty pracy w Unii nie są czynnikiem istotnym przy obliczaniu marginesu dumpingu.

3. Wnioski dotyczące prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu

(38) Na podstawie powyższej analizy stwierdza się, że producenci eksportujący mają znaczny potencjał produkcyjny umożliwiający im wznowienie wywozu do Unii w przypadku wygaśnięcia środków. Jeśli chodzi o ceny, stwierdzono, że dwóch objętych próbą producentów dokonywało sprzedaży po cenach dumpingowych do innych państw trzecich. Ponadto, uwzględniając przedsiębiorstwo Garware, które przestało współpracować, w oparciu o dostępne informacje można przyjąć, że pięciu innych dużych producentów eksportujących wymienionych w skardze postępowało podobnie jak przedsiębiorstwa, którym udowodniono sprzedaż po cenach dumpingowych do innych państw trzecich.

(39) Oznaki, że dla indyjskich producentów eksportujących rynek unijny ma strategiczne znaczenie, o czym świadczy ich wzrastająca sprzedaż eksportowa do portów unijnych, w połączeniu z ogromnymi wolnymi mocami produkcyjnymi wskazują na prawdopodobieństwo wznowienia znacznego wywozu do Unii w przypadku wygaśnięcia środków. Biorąc pod uwagę kształtowanie cen przez indyjskich eksporterów na rynkach państw trzecich, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że wznowienie wywozu nastąpiłoby po cenach dumpingowych. Należy zatem stwierdzić, że wygaśnięcie środków prawdopodobnie doprowadziłoby do ponownego wystąpienia dumpingu.

D. DEFINICJA PRZEMYSŁU UNIJNEGO

(40) Producenci unijni, których produkcja stanowi całość produkcji unijnej, stanowią przemysł unijny w myśl art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Liczbę producentów unijnych ocenia się na około 40.

(41) Piętnastu producentów unijnych, w imieniu których stowarzyszenie skarżące złożyło wniosek o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia oraz trzech innych producentów unijnych przedstawiło informacje wymagane w zawiadomieniu o wszczęciu w celu doboru próby. Jak wspomniano w motywie 12, szczegółowo zbadano próbę pięciu producentów reprezentujących około 40 % przemysłu unijnego. Próba składała się z następujących przedsiębiorstw:

- Cordoaria Oliveira SÁ (Portugalia),

- Eurorope SA (Grecja),

- Lanex A.S. (Republika Czeska),

- Lankhorst Euronete Ropes (Portugalia),

- Teufelberger Ges.m.b.H. (Austria).

(42) Jak zauważono w motywie 12, osiemnastu współpracujących producentów unijnych reprezentowało 78 % ogólnej produkcji unijnej w ODP.

E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM

1. Konsumpcja na rynku unijnym

(43) Konsumpcję lin z włókien syntetycznych w Unii określono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym (łącznie ze sprzedażą niewspółpracujących producentów unijnych oszacowaną przez skarżące stowarzyszenie) powiększoną o cały przywóz do Unii odnotowany w statystykach Eurostatu.

(44) Na tej podstawie można ustalić, że w okresie badanym konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 7 %. W szczególności, po wzroście o 16 % między 2006 r. i 2007 r., konsumpcja spadła o 20 % między 2007 r. a ODP.

200620072008ODP
Łączna konsumpcja w Unii (w tonach)34 31839 81636 77731 944
Indeks

(2006 = 100)

10011610793
Źródło: dochodzenie (producenci unijni objęci próbą), skarżący (producenci unijni nieobjęci próbą), Eurostat (przywóz).

2. Przywóz z Indii

(45) Jak wspomniano w motywie 21, rzeczywisty przywóz z Indii do Unii był nieznaczny w okresie badanym dzięki obowiązującym skutecznym środkom antydumpingowym.

(46) Jak jednak wyjaśniono w motywie 22, zwiększa się obecność producentów indyjskich w najbliższym otoczeniu rynku unijnego ze względu na nieobjęcie sprzedaży eksportowej do portów Unii odprawą celną, a tym samym zwolnienie ich od wspomnianych ceł antydumpingowych.

3. Ceny i wielkość wywozu z Indii do państw trzecich

(47) Ponieważ rzeczywisty przywóz z Indii do Unii był nieznaczny, porównano ceny stosowane w indyjskim wywozie do innych państw trzecich (łącznie z nieobjętym cłami antydumpingowymi wywozem sprzedawanym do portów unijnych) z cenami sprzedaży unijnej dokonywanej przez objętych próbą producentów przemysłu unijnego.

(48) Na tej podstawie ustalono, że indyjski wywóz do innych państw trzecich odbywa się po cenach sprzedaży znacznie niższych od cen przemysłu unijnego. Ustalona w ten sposób różnica cen osiągnęła poziom 46 %, a przeciętnie wynosiła 18 %.

(49) Wartość sprzedaży eksportowej z Indii do innych państw trzecich wzrosła o ponad 30 % w okresie badanym. Ta sprzedaż stanowiła blisko połowę całkowitego obrotu objętych próbą indyjskich producentów eksportujących w ODP.

4. Przywóz z innych państw

(50) Pomimo 7 % spadku konsumpcji na rynku unijnym wielkość przywozu z innych państw trzecich wzrosła w okresie badanym o 18 %. Tym samym udział tego przywozu w rynku wzrósł z 17 % do 22 %.

(51) Należy zauważyć, że przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL"), zwiększył się o 46 % w okresie badanym, osiągając 8,6 % udział w rynku (wzrost z 5,5 % w 2006 r.). Chociaż nie można dokonać dokładnego porównania ze względu na ogólny charakter danych Eurostatu, które nie uwzględniają podziału według rodzaju produktu, wydaje się, że średnia cena przywozu z Chin do Unii jest znacznie wyższa niż średnia cena sprzedaży eksportowej z Indii. Ponadto wydaje się, że średnia cena przywozu z Chin jest zbliżona od cen przemysłu unijnego.

(52) Udział w rynku przywozu z Republiki Korei ("Korea") do Unii utrzymywał się stale na poziomie około 3 % w okresie badanym. Poza tym wielkość tego przywozu zmniejszyła się również o 6 % podobnie jak zmniejszająca się konsumpcja.

(53) Przywóz z innych państw trzecich stanowił w ODP mniej niż 2 % udziału w rynku unijnym lin z włókien syntetycznych.

5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

5.1. Uwagi wstępne

(54) Przeanalizowano wszystkie wskaźniki szkody wymienione w art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. Wskaźniki wielkości sprzedaży oraz udział producentów unijnych w rynku przeanalizowano na podstawie danych zebranych dla wszystkich producentów unijnych tj. przemysłu unijnego. Analizę wszystkich pozostałych wskaźników szkody oparto na informacjach przekazanych przez producentów unijnych objętych próbą weryfikowanych w siedzibie każdego przedsiębiorstwa, jak wspomniano w motywie 15. Jak już stwierdzono w motywie 12 jeden z producentów unijnych podjął działalność w okresie badanym, w związku z czym danych dotyczących tej działalności nie wykorzystano w analizie tendencji w zakresie wskaźników szkody, tak by uniknąć zniekształcenia tych tendencji.

5.2. Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego

(55) Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego znacznie się zmniejszyła - o 12 % w okresie badanym. Jak zauważono w motywie 44, konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 7 % w okresie badanym, a szczególnie ostry spadek rozpoczął się w 2007 r. Należy podkreślić, że spadek wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym następował szybciej niż spadek konsumpcji:

200620072008ODP
Wielkość sprzedaży przemysłu unijnego w Unii (w tonach)28 39332 16128 91124 955
Indeks

(2006 = 100)

10011310288
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą), skarżący (producenci unijni nieobjęci próbą)

5.3. Udział w rynku przemysłu unijnego

(56) W wyniku sytuacji opisanej w poprzednim motywie i powyższej tabeli nastąpił spadek udziału przemysłu unijnego w rynku między 2006 r. a ODP. Spadek udziału przemysłu unijnego w rynku był stały, a straty wyniosły 4,6 %.

200620072008ODP
Udział przemysłu unijnego w rynku (%)82,7 %80,8 %78,6 %78,1 %
Indeks

(2006 = 100)

100989594
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą), skarżący (producenci unijni nieobjęci próbą)

(57) Należy zauważyć, że opisany spadek udziału przemysłu unijnego w rynku w dużym stopniu wynikał ze zwiększonego udziału w rynku przywozu z Chin (zob. motyw 50).

5.4. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(58) Wielkość produkcji producentów unijnych objętych próbą zmniejszyła się w podobnym stopniu jak wielkości sprzedaży, o 17 % w okresie badanym. W tym samym okresie moce produkcyjne wzrosły o 5 %. Doprowadziło to do 20 % spadku wykorzystania mocy produkcyjnych między 2008 r. a ODP:

200620072008ODP
Produkcja (w tonach)11 22912 28612 1509 372
Indeks

(2006 = 100)

10010910883
Moce produkcyjne (w tonach)21 51023 46723 27822 480
Indeks

(2006 = 100)

100109108105
Wykorzystanie mocy produkcyjnych (%)52,2 %52,4 %52,2 %41,7 %
200620072008ODP
Indeks

(2006 = 100)

10010010080
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.5. Zapasy

(59) Jeśli chodzi o zapasy, producenci lin z włókien syntetycznych zasadniczo utrzymują zapasy na stosunkowo niskim poziomie, jako że większość produkcji realizowana jest na zamówienie. W okresie badanym można było zauważyć zmniejszenie średniej ilości zapasów, zwłaszcza w ODP, co wynikało głównie ze zmniejszenia produkcji lin z włókien syntetycznych.

200620072008ODP
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach)1 0739821 156905
Indeks

(2006 = 100)

1009210884
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.6. Ceny sprzedaży

(60) Średnie ceny produktu podobnego sprzedawanego w Unii przez producentów unijnych objętych próbą w pewnym stopniu wzrosły w okresie badanym, zwłaszcza między 2007 r. a ODP:

200620072008ODP
Średnia jednostkowa cena sprzedaży przemysłu unijnego (EUR/tona)5 2685 2295 6705 766
Indeks

(2006 = 100)

10099108109
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

(61) Należy jednak zauważyć, że powyższa średnia cena sprzedaży jest obliczona na podstawie wszystkich rodzajów produktu łącznie z linami z włókien syntetycznych o najwyższej wartości, np. linami z włókien syntetycznych produkowanych z surowca zwanego Dyneema. Różnice cenowe pomiędzy tymi różnymi rodzajami produktów są rzeczywiście ogromne (zob. motyw 19). W ostatnich latach przemysł unijny zwiększył produkcję produktów o wyższej wartości. W konsekwencji zwiększa się udział takich lin z włókien syntetycznych w ich asortymencie produktów. Takie niedawne zmiany w asortymencie są jednym z powodów wzrostu średniej jednostkowej ceny sprzedaży przemysłu unijnego.

5.7. Rentowność

(62) Częściowo dzięki obowiązującym skutecznym środkom, a częściowo ze względu na zróżnicowanie asortymentu produktów producenci unijni objęci próbą zdołali utrzymać stabilny i odpowiedni poziom rentowności w okresie badanym:

200620072008ODP
Rentowność przemysłu unijnego (%)9,7%11,1 %10,0%12,4%
Indeks

(2006 = 100)

100115104128
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.8. Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

(63) Inwestycje utrzymywały się na stosunkowo wysokim poziomie w latach 2006 i 2007, po czym zmniejszyły się o połowę. Podczas ODP nie dokonano praktycznie żadnych inwestycji.

200620072008ODP
Inwestycje netto (EUR)3 574 1303 886 2121 941 222168 877
Indeks

(2006 = 100)

100109545
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.9. Zwrot z inwestycji

(64) Zwrot z inwestycji wzrósł w okresie badanym zgodne ze stabilną tendencją rentowności.

200620072008ODP
Zwrot

z inwestycji (%)

21,4%25,5 %26,1 %28,4%
Indeks

(2006 = 100)

100119122132
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.10. Przepływy środków pieniężnych

(65) Przepływy środków pieniężnych producentów unijnych objętych próbą utrzymywały się w okresie badanym na stosunkowo stałym poziomie.

200620072008ODP
Przepływy środków pieniężnych (EUR)6 033 4967 973 1887 790 8476 911 360
Indeks

(2006 = 100)

100132129115
Źródło: Dochodzenie(producenci unijni objęci próbą)

5.11. Zatrudnienie, wydajność i koszty pracy

(66) Stan zatrudnienia u objętych próbą producentów unijnych kształtował się pozytywnie w latach 2006 i 2008. Między 2008 r. a ODP nastąpił jednak spadek zatrudnienia spowodowany zmniejszającym się popytem na rynku. Spadek popytu, w wyniku którego spadła produkcja, spowodował również spadek wydajności między 2008 r. a ODP. Roczne koszty pracy w przeliczeniu na pracownika rosły do 2008 r., po czym nastąpił ich niewielki spadek w ODP.

200620072008ODP
Zatrudnienie (liczba osób)638665685623
Indeks

(2006 = 100)

10010410798
Roczne koszty pracy w przeliczeniu na pracownika

(EUR)

12 85113 6881458914 120
Indeks

(2006 = 100)

100107114110
Wydajność (tony w przeliczeniu na pracownika)17,618,417,715,0
Indeks

(2006 = 100)

10010510185
Źródło: Dochodzenie (producenci unijni objęci próbą)

5.12. Wzrost

(67) W okresie od 2006 r. do ODP, podczas gdy konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 7 % (zob. motyw 44), wielkość sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym zmniejszyła się o 12 %, a udział przemysłu unijnego w rynku zmniejszył się o 6 punktów procentowych (zob. motywy 55 i 56. Z drugiej strony, chociaż wielkość rzeczywistego przywozu z Indii pozostawała nieznaczna dzięki obowiązującym środkom, wielkość przywozu z innych państw wzrosła o 18 % (głównie w wyniku przywozu z ChRL), zwiększając udział w rynku o dodatkowych 5 punktów procentowych (zob. motyw 50). Stwierdza się zatem, że spadek konsumpcji w większym stopniu dotknął przemysł unijny niż innych uczestników rynku, a w związku z tym poniósł on większe straty w wielkości sprzedaży.

5.13. Wielkość marginesu dumpingu

(68) Ze względu na fakt, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Indii był w ODP nieznaczny, nie można było określić marginesu dumpingu dla rzeczywistego przywozu z Indii. Należy jednak zaznaczyć, że niepodlegający odprawie celnej wywóz z Indii do portów unijnych znacznie wzrósł i stwierdzono, że część sprzedaży odbywa się po cenach dumpingowych.

5.14. Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(69) Zbadano czy przemysł unijny nadal pozostaje na etapie odrabiania strat poniesionych wskutek wcześniejszego dumpingu. Stwierdzono, że przemysł unijny zdołał już w znacznym stopniu poprawić swoją sytuację, biorąc pod uwagę, że skuteczne środki antydumpingowe obowiązują już od długiego czasu.

5.15. Wnioski dotyczące sytuacji przemysłu unijnego

(70) Wydaje się, że dzięki obowiązywaniu skutecznych środków antydumpingowych w odniesieniu do przywozu lin z włókien syntetycznych pochodzących z Indii, przemysł unijny zdołał w znacznym stopniu poprawić swoją sytuację spowodowaną wcześniejszym, wyrządzającym szkodę dumpingiem.

(71) Nie można jednak stwierdzić, że sytuacja przemysłu unijnego jest bezpieczna Chociaż wydaje się, że niektóre wskaźniki szkody dotyczące wyników finansowych producentów unijnych - w szczególności rentowność, zwrot z inwestycji i przepływy środków pieniężnych - ukazują stosunkowo stabilną sytuację, pozostałe wskaźniki szkody - w szczególności wielkości sprzedaży i udział w rynku, produkcja i wykorzystanie mocy produkcyjnych, a także inwestycje - jasno wskazują, że na koniec ODP przemysł unijny znajdował się nadal w stosunkowo trudnej sytuacji. Po ujawnieniu ustaleń dochodzenia jeden indyjski producent stwierdził, że podczas ODP przemysł unijny nie doznał szkody. W tej kwestii należy zauważyć, że nie twierdzono, że podczas ODP przemysł unijny doznał istotnej szkody. Natomiast we wnioskach sporządzonych na podstawie ustaleń przeglądu stwierdzono, że niektóre wskaźniki ukazują stabilną sytuację, natomiast inne wskaźniki wskazują na istnienie oznak szkody.

(72) Niektóre strony twierdziły, że negatywne tendencje wykazywane przez pewne wskaźniki szkody, nie są spowodowane przez przywóz z Indii, ale wynikają z globalnego kryzysu gospodarczego i zwiększenia udziału w rynku przywozu z Chin. W tym miejscu należy zauważyć, że negatywnych tendencji wykazywanych przez niektóre wskaźniki nie przypisano prawie nieistniejącemu przywozowi z Indii. Ponadto zbadano wzrost przywozu z Chin i okazało się, że nie ma on wpływu na analizę prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę.

(73) Jeśli chodzi o ogólną rentowność przemysłu unijnego należy zauważyć, że, jak się wydaje, stopniowe wprowadzanie na rynek różnych produktów o wysokiej wartości - zarówno w Unii, jak i na rynkach państw trzecich - stwarza realne szanse dla zapewnienia długoterminowej konkurencyjności przemysłu unijnego, biorąc pod uwagę, że liczba producentów produkujących takie wysokiej jakości liny z włókien syntetycznych jest obecnie ograniczona na rynku globalnym.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(74) Jak wspomniano w motywie 25, ze względu na fakt, że przywóz produktu objętego postępowaniem z Indii był w ODP nieznaczny, w analizie skupiono się na prawdopodobieństwie ponownego wystąpienia dumpingu i szkody.

(75) Jak już wyszczególniono w motywach 26-28, indyjscy producenci eksportujący posiadają ogromne wolne moce produkcyjne. Ponadto, jak wyjaśniono w motywach 30-32, indyjscy producenci są zdecydowanie nastawieni na sprzedaż swoich produktów na rynkach eksportowych w dużych ilościach. Poza tym, jak zauważono w motywie 31, są wyraźnie i coraz bardziej obecni w portach unijnych. Na tej podstawie uznaje się, że gdyby pozwolono na wygaśnięcie środków, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż przywóz z Indii do Unii osiągnie znaczną wielkość w krótkim czasie.

(76) Jak wyjaśniono w motywach 34 i 35, w przypadku braku środków prawdopodobnie zostanie wznowiony przywóz z Indii po cenach dumpingowych. Ponadto, jak stwierdzono w motywach 47 i 48 powyżej, ustalono również, że fakt, iż ceny sprzedaży producentów indyjskich są średnio 18 % niższe niż ceny przemysłu unijnego (a różnica cen może osiągnąć poziom 46 %) wskazuje, że w przypadku braku środków, producenci indyjscy będą prawdopodobnie dokonywać wywozu produktu objętego postępowaniem na rynek unijny po cenach znacznie niższych niż ceny przemysłu unijnego tj. będą prawdopodobnie podcinać ceny sprzedaży producentów unijnych.

(77) W związku z powyższym można stwierdzić, że w przypadku braku środków nastąpiłoby wznowienie znacznego przywozu produktu objętego postępowaniem z Indii po cenach powodujących znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego.

(78) Mając na uwadze stosunkowo trudną sytuację przemysłu unijnego, jak wyjaśniono w motywach 71 i 72, ponowne wystąpienie potencjalnie ogromnego przywozu z Indii po cenach podcinających ceny przemysłu unijnego może mieć szkodliwy wpływ na stan przemysłu unijnego. W szczególności wznowienie znacznego przywozu może spowodować dalsze straty przemysłu unijnego, powodując zmniejszenie produkcji i zatrudnienia. Wraz ze znaczną presją cenową spowodowaną podcinaniem cen sprzedaży producentów unijnych w wyniku przywozu doprowadziłoby to do szybkiego i poważnego pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu unijnego.

(79) Na tej podstawie uznaje się, że w przypadku wygaśnięcia środków istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody spowodowanej wznowieniem przywozu z Indii produktu objętego postępowaniem po cenach dumpingowych.

G. INTERES UNII

1. Uwagi wstępne

(80) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesowi Unii jako całości.

(81) Interes Unii określono na podstawie analizy wszystkich zaangażowanych interesów, tj. interesu przemysłu unijnego, interesu importerów, przedsiębiorstw handlowych, hurtowników oraz przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem.

(82) Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach wprowadzenie środków nie zostało uznane za działanie wbrew interesom Unii. Ponadto obecne dochodzenie jest przeglądem wygaśnięcia mającym na celu przeanalizowanie sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane.

(83) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosku w sprawie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody istnieją szczególnie ważne wskazania mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie obecnych środków w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

2. Interes przemysłu unijnego

(84) Jak wspomniano w motywach 56 i 73, przemysł unijny zdołał utrzymać znaczny choć malejący udział w rynku, różnicując asortyment produktów poprzez wprowadzanie wyższej jakości lin z włókien syntetycznych. Dlatego można uznać, że przemysł unijny utrzymał strukturalną rentowność.

(85) Mając na uwadze wnioski dotyczące sytuacji przemysłu unijnego przedstawione w motywach 70-72 i uwzględniając argumenty dotyczące analizy prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody, jak wyjaśniono w motywach 74-79, można również uznać, że w razie dopuszczenia do wygaśnięcia ceł antydumpingowych prawdopodobnie nastąpiłoby poważne pogorszenie sytuacji finansowej przemysłu unijnego, a to doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

(86) W istocie, biorąc pod uwagę oczekiwaną wielkość i ceny przywozu produktu objętego postępowaniem z Indii, przemysł unijny byłby poważnie zagrożony. Jak wyjaśniono w motywie 78, przywóz taki spowodowałby dalsze zmniejszenie udziału przemysłu unijnego w rynku, jego wielkości sprzedaży i zatrudnienia, a także obniżenie jego cen, co ostatecznie doprowadziłoby do spadku jego rentowności, podobnie jak w przypadku ujemnych poziomów stwierdzonych w pierwotnym dochodzeniu.

(87) W świetle powyższego i w obliczu braku przeciwnych oznak stwierdza się, że utrzymanie istniejących środków nie byłoby sprzeczne z interesem przemysłu unijnego.

3. Interes niepowiązanych importerów lub przedsiębiorstw handlowych

(88) Komisja przesłała kwestionariusze do dziesięciu niepowiązanych importerów/przedsiębiorstw handlowych. Tylko jedno z tych przedsiębiorstw udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, wyrażając sprzeciw. Ponieważ jednak przedsiębiorstwo jest powiązane z indyjskim producentem lin z włókien syntetycznych, nie można go uznać za niepowiązanego importera. Ponieważ przedsiębiorstwo jest powiązanym importerem, jego interes jest ściśle związany z interesem producenta indyjskiego.

(89) W tych okolicznościach stwierdza się, że nie ma istotnych powodów pozwalających na stwierdzenie, że utrzymanie środków miałoby istotny niekorzystny wpływ na zainteresowanych importerów/przedsiębiorstwa handlowe.

4. Interes użytkowników

(90) Komisja wysłała pismo do jednego przemysłowego stowarzyszenia użytkowników produktu objętego postępowaniem. Żaden z użytkowników nie przesłał kompletnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i nie otrzymano żadnych oświadczeń pisemnych od stowarzyszenia.

(91) Mając na uwadze brak współpracy ze strony użytkowników oraz fakt, że skutki środków antydumpingowych będą prawdopodobnie nieznaczne w porównaniu z innymi kosztami ponoszonymi przez głównych użytkowników w sektorach takich jak przemysł stoczniowy, budowy maszyn i eksploatacji platform morskich, stwierdza się, że utrzymanie środków nie będzie miało istotnego negatywnego wpływu na takich użytkowników.

5. Wniosek

(92) Można oczekiwać, że utrzymanie środków zapobiegnie wznowieniu w krótkim okresie czasu znacznego indyjskiego przywozu po cenach dumpingowych na rynek unijny. Dzięki temu przemysł unijny będzie nadal korzystał z odpowiednich warunków konkurencji na rynku unijnym i zmniejszy się ryzyko upadłości przedsiębiorstw oraz spadek zatrudnienia. Oczekuje się również, że korzystne skutki zapewnią przemysłowi unijnemu warunki do rozwoju zaawansowanych technologicznie innowacyjnych produktów do nowych i specjalistycznych zastosowań.

(93) Należy także zauważyć, że po przeanalizowaniu interesu importerów/przedsiębiorstw handlowych, a także użytkowników w Unii, że nie ma istotnych powodów pozwalających na stwierdzenie, że utrzymanie środków miałoby istotne niekorzystne skutki.

(94) Biorąc pod uwagę powyższe wnioski na temat wpływu dalszego stosowania środków na różnych uczestników rynku unijnego, stwierdza się, iż dalsze stosowanie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(95) W świetle powyższego, tj. między innymi ogromnych wolnych mocy produkcyjnych producentów indyjskich, ich zdecydowanego nastawienia na wywóz oraz rosnącej obecności w najbliższym otoczeniu rynku unijnego, uwzględniając ceny ich sprzedaży eksportowej na rynkach pozostałych państw trzecich, które jak stwierdzono były niższe od wartości normalnej oraz znacznie niższe od cen przemysłu unijnego w ODP, a także stosunkowo trudną sytuację przemysłu unijnego, istnieje prawdopodobieństwo ponowienia dumpingu wyrządzającego szkodę z Indii w przypadku wygaśnięcia środków.

(96) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków w ich obecnej formie. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag i wniosków dotyczących ujawnionych informacji, jednak żadna ze stron nie zgłosiła uwag, które uzasadniałyby zmianę powyższych ustaleń. Do wniosków dotyczących ustaleń dochodzenia odniesiono się w odpowiednich motywach niniejszego rozporządzenia.

(97) Z powyższych ustaleń wynika, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, że środki antydumpingowe wprowadzone rozporządzeniem (WE) No 1736/2004 powinny zostać utrzymane.

(98) Niemniej jednak, i nie zapominając o tym, że ustalono prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu wyrządzającego szkodę, obecne postępowanie charakteryzują szczególne okoliczności, zwłaszcza długi okres obowiązywania obecnych środków, które zostały już raz przedłużone, oraz bardzo ograniczona wielkość przywozu z Indii, o czym jest mowa w motywach 21-24. Również te fakty należy odpowiednio uwzględnić w okresie ponownego przedłużenia stosowania środków antydumpingowych, który powinien wynieść trzy lata. Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca stwierdził, że obowiązywanie środków powinno zostać przedłużone o pięć lat oraz nie zgodził się z przedstawionym powyżej uzasadnieniem krótszego przedłużenia.

(99) Przedłużenie środków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zwykle stosuje się przez okres pięciu lat. Podczas dochodzenia stwierdzono, że na koniec ODP przemysł unijny znajdował się nadal w trudnej sytuacji. Jak ustalono w dochodzeniu pierwotnym, znajduje się on w trudnej sytuacji finansowej od długiego czasu. W rezultacie nie osiągnięto jeszcze pełnej poprawy sytuacji po dumpingu wyrządzającym szkodę. Wiele wskaźników szkody wykazało jednak, że wprowadzenie środków umożliwiło już istotną poprawę. Z analizy tej złożonej sytuacji można wywnioskować, że pełna i trwała poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu wyrządzającym szkodę prawdopodobnie nastąpi wcześniej niż w przewidzianym okresie pięciu lat. Oceniono, że uwzględniając ogólną analizę szkody oraz prawdopodobny rozwój sytuacji na rynku przy zastosowaniu środków, trzyletni okres powinien być dla przemysłu unijnego wystarczający, aby całkowicie naprawić sytuację gospodarczą i finansową. Z tych przyczyn utrzymywanie środków przez dłuższy okres nie wydaje się konieczne.

(100) Dlatego uznaje się, że przedłużenie środków na pełen okres pięciu lat nie jest w pełni uzasadnione faktami ustalonymi w toku dochodzenia, a w związku z tym okres obowiązywania środków powinien się ograniczać do trzech lat.

(101) Indywidualna stawka cła antydumpingowego określona w art. 1 została określona na podstawie ustaleń pierwotnego dochodzenia. Odzwierciedla ona zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tego przedsiębiorstwa. Wspomniana stawka celna (w odróżnieniu od ogólnokrajowego cła stosowanego do "wszystkich innych przedsiębiorstw") ma wyłączne zastosowanie do przywozu towarów pochodzących z Indii i wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo objęte postępowaniem tj. przez konkretny wymieniony podmiot prawny. Przywożone produkty wytworzone przez inne przedsiębiorstwa, które nie zostały wymienione w art. 1, łącznie z podmiotami powiązanymi z przedsiębiorstwem konkretnie wymienionym, nie mogą korzystać z tej stawki i do ich produktów stosowana jest ogólnokrajowa stawka celna.

(102) Wszelkie wnioski o zastosowanie indywidualnej stawki cła antydumpingowego dla przedsiębiorstw (np. po zmianie nazwy podmiotu lub po utworzeniu nowych podmiotów zajmujących się produkcją lub sprzedażą) należy kierować do Komisji wraz z wszystkimi odpowiednimi informacjami, w szczególności dotyczącymi wszelkich zmian w zakresie działalności przedsiębiorstwa związanej z produkcją, sprzedażą na rynek krajowy i na rynki zagraniczne, wynikających np. z wyżej wspomnianej zmiany nazwy lub zmiany podmiotu zajmującego się produkcją lub sprzedażą. Stosownie do potrzeb niniejsze rozporządzenie zostanie odpowiednio zmienione poprzez aktualizację wykazu przedsiębiorstw korzystających z ceł indywidualnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz szpagatu, powrozów, linek i lin, nawet plecionych lub oplatanych i nawet impregnowanych, powleczonych, pokrytych lub otulanych gumą lub tworzywem sztucznym, z polietylenu lub polipropylenu, innych niż szpagat do wiązania lub belowania, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m), jak również z innych włókien syntetycznych z nylonu lub innych poliamidów lub poliestrów, o masie liniowej powyżej 50 000 decyteksów (5 g/m), obecnie objętych kodami CN 5607 49 11, 5607 49 19, 5607 50 11 i 5607 50 19 i pochodzących z Indii.
2.
Stawka cła antydumpingowego mająca zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, jest następująca dla produktów opisanych w ust. 1 i wytworzonych przez poniższe przedsiębiorstwa:
PrzedsiębiorstwoStawka cłaDodatkowy kod TARIC
Garware Wall Ropes Ltd53,0 %8755
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa82,0 %8900
3.
O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.
Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje przez okres trzech lat.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2010 r.
W imieniu Rady
J. SCHAUVLIEGE
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(2) Dz.U. L 183 z 26.6.1998, s. 1.

(3) Dz.U. L 311 z 8.10.2004, s. 1.

(4) Dz.U. C 240 z 7.10.2009, s. 6.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.