Rozporządzenie 2011/2000 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz fluorytu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej
Dz.U.UE.L.2000.241.5
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2011/2000
z dnia 18 września 2000 r.
nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz fluorytu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(1), w szczególności jego art. 9, art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
1. Obowiązujące środki
(1) W marcu 1994 r., na mocy rozporządzenia Rady WE nr 486/94(2), zostały nałożone ostateczne środki antydumpingowe w formie zmiennego cła związanego z ceną minimalną 113,50 ECU za tonę na przywóz fluorytu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL"). Pierwotny badany okres obejmował okres od dnia 1 stycznia 1991 r. do dnia 30 marca 1992 r.
2. Rozpoczęcie przeglądu
(2) Po opublikowaniu zawiadomienia o zbliżającym się terminie wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu fluorytu pochodzącego z ChRL(3), w grudniu 1998 r., Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu tych środków, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 ("podstawowe rozporządzenie").
(3) Wniosek został złożony przez Eurometaux ("wnioskodawca"), działający w imieniu producentów Wspólnoty, których łączny udział we wspólnotowej produkcji fluorytu stanowił więcej niż 95 %.
(4) W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków, istnieje prawdopodobieństwo utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Wspólnoty. Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, ustaliła, że istnieją dostateczne dowody uzasadniające rozpoczęcie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia i rozpoczęła przegląd(4).
(5) W tym samym czasie, Komisja, zgodnie z art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia, z własnej inicjatywy podjęła decyzję o rozpoczęciu przeglądu ograniczającym się do ustalenia formy cła. Uzasadnieniem niniejszej decyzji była mała skuteczność środków zastosowanych dla usunięcia szkody, czego dowodem był stały spadek udziału rynku w przemyśle Wspólnoty po nałożeniu środków oraz stałe utrzymywanie się cen eksportowych chińskiego fluorytu na poziomie poniżej ceny minimalnej.
3. Badanie
(6) O rozpoczęciu przeglądu Komisja oficjalnie powiadomiła producentów ze Wspólnoty składających wniosek, eksporterów i producentów w kraju wywozu, zainteresowanych importerów i reprezentujące ich stowarzyszenia, oraz przedstawicieli kraju wywozu. Komisja przesłała kwestionariusze do wszystkich wymienionych stron i do tych, którzy zgłosili się w terminie określonym w zawiadomieniu o rozpoczęciu przeglądu. Ponadto, producent z Republiki Południowej Afryki, która została wybrana jako kraj analogiczny, został powiadomiony i otrzymał kwestionariusz. Komisja także dała zainteresowanym bezpośrednio stronom możliwość przedstawienia na piśmie swoich poglądów oraz wystąpienia z wnioskiem o wysłuchanie.
(7) Wszyscy producenci ze Wspólnoty składający wniosek odpowiedzieli na pytania zawarte w kwestionariuszu. Na kwestionariusz odpowiedziało dziewięciu chińskich eksporterów/handlowców, wszyscy będący członkami Chińskiej Izby Handlowej Importerów i Eksporterów Metali, Minerałów i Substancji Chemicznych (CCCMC). Ponadto, kwestionariusz dla eksporterów/handlowców wypełniło Cometals, Nowy Jork, Stany Zjednoczone Ameryki, będące niezależnym podmiotem gospodarczym zajmującym się handlem chińskim fluorytem oraz CMC Trading AG, Zug, Szwajcaria.
(8) Komisja prowadziła dalsze badania i weryfikację informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz ustalenia interesów Wspólnoty. Odbyły się wizyty weryfikacyjne w siedzibach następujących spółek:
a) producenci ze Wspólnoty składający wniosek:
- Minersa, Bilbao, Hiszpania,
- Nuova Mineraria Silius, Cagliari, Włochy,
- Sachtleben Bergbau, Lennestadt, Niemcy,
- Sogerem, Albi, Francja;
b) użytkownicy we Wspólnocie:
- Ausimont SpA, Mediolan, Włochy,
- Bayer, Leverkusen, Niemcy,
- Fluorsid, Assemini, Włochy,
- ICI Chemicals, Runcorn, Zjednoczone Królestwo.
(9) Badanie w sprawie utrzymania się lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 marca 1998 r. do dnia 28 lutego 1999 r., w szczególności miesiące: marzec, wrzesień 1998 r. i luty 1999 r. ("badany okres"). Badanie w sprawie utrzymania się lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 1993 r. aż do dnia 28 lutego 1999 r. (zwanego dalej "rozważanym okresem").
B. ROZWAŻANY PRODUKT I PRODUKT PODOBNY
1. Rozważany produkt
(10) Rozważany produkt to fluoryt dwóch gatunków, zarówno kwasowegoy jak i ceramicznego, występujący w postaci placków filtracyjnych lub w postaci sproszkowanej, o zawartości 97 % lub mniej fluorku wapnia (CaF2), objęty kodem CN ex 2529 21 00 (kod TARIC 2529 21 00 10), jak również zawierające, więcej niż 97 % fluorku wapnia (CaF2), objęty kodem CN ex 2529 22 00 (kod TARIC 2529 22 00 10) ("fluoryt"). W celu wyprodukowania fluorytu należy wydobyć jego rudę, pokruszyć i poddać flotacji. W wyniku uzyskuje się fluoryt o różnej zawartości fluorku wapnia. Fluoryt w postaci placków filtracyjnych i w postaci sproszkowanej różnią się tylko zawartością wilgoci, jednak są doskonale wymienne z punktu widzenia użycia. Fluoryt jest głównie wykorzystywany jako surowiec w procesie produkcji kwasu fluorowodorowego. Produkt ten jest w dużym stopniu wykorzystywany w produkcji: fluoropochodnych węglowodorów, podstawowych środków zakwaszających do aerozoli, czynników chłodniczych oraz piankowych tworzyw sztucznych; w produkcji fluorku glinu, wykorzystywanego w sektorze aluminiowym oraz w produkcji związków chemicznych na bazie fluoru, takich jak rozpuszczalniki. Ponieważ wszystkie rodzaje fluorytu mają jednakowe lub podobne właściwości fizyczne i chemiczne oraz jednakowe zastosowania, do celów prowadzonego dochodzenia zostały one uznane za jeden produkt.
2. Produkt podobny
(11) Zgodnie z tym, co zostało ustalone w uprzednim dochodzeniu oraz potwierdzone w niniejszym, fluoryt wywożony do Wspólnoty z ChRL, produkowany i sprzedawany przez przemysł Wspólnoty na rynku Wspólnoty oraz fluoryt produkowany i sprzedawany na rynku krajowym w kraju analogicznym są jednakowe lub o zbliżonym podobieństwie zarówno pod względem ich podstawowych właściwości fizycznych i chemicznych, jak i ich wykorzystania.
W niniejszej sprawie uwzględniono, że fluoryt jest wydobywany i przetwarzany w podobny sposób, pomimo różnic występujących w metodach wydobycia, zawartości CaF2 w złożu i metodach produkcji, które mogą być różne w przypadku poszczególnych producentów na świecie i we Wspólnocie. Potwierdza to fakt, że zarówno producenci ze Wspólnoty, jak i chińscy eksporterzy mają liczbę wspólnych odbiorców.
(12) W związku z powyższym, fluoryt wywożony do Wspólnoty, sprzedawany na rynku krajowym w Republice Południowej Afryki i fluoryt produkowany i sprzedawany na rynku Wspólnoty uważa się za produkty podobne, w rozumieniu art. 1 ust. 4 podstawowego rozporządzenia.
C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO DALSZEGO STOSOWANIA DUMPINGU
(13) Pomimo obciążenia środkami antydumpingowymi, wielkość przywozu fluorytu z ChRL znacznie wzrosła - z 62.935 ton w 1995 r. do 155.200 ton w 1998 r. - w okresie stosowania tych środków obejmującym znaczną część okresu dochodzenia zdefiniowanego w motywie 9. Zbadano, czy dumping utrzymywał się lub czy istniało prawdopodobieństwo utrzymania się dumpingu w okresie dochodzenia.
1. Wartość normalna
a) Kraj analogiczny
(14) Wartość normalna dla przywozu z ChRL, zgodnie z art. 2 ust. 7 podstawowego rozporządzenia, została oparta na danych pochodzących z państwa trzeciego o gospodarce rynkowej. Afryka Południowa została wybrana w pierwotnym dochodzeniu jako właściwe państwo trzecie o gospodarce rynkowej. W związku z tym, w zawiadomieniu o rozpoczęciu niniejszego przeglądu, przewidziano, że ten kraj zostanie zachowany dla określenia wartości normalnej. Jeden ze współpracujących eksporterów/handlowców oraz kilku użytkowników fluorytu ze Wspólnoty stwierdziło, że Afryka Południowa jest niewłaściwym krajem, ze względu na to, że dostęp do surowców jest tam bardziej utrudniony niż w ChRL. W szczególności stwierdzono, że kopalnie fluorytu w Afryce Południowej nie mają tak korzystnych warunków naturalnych jak kopalnie w ChRL, a w wyniku czego koszty wydobycia i przetwarzania są wyższe w kopalniach Afryki Południowej niż w kopalniach chińskich. Jednakże te strony nie odniosły się do tego, że zmieniło się większość okoliczności występujących w czasie uprzedniego dochodzenia. Strony te proponowały, jako alternatywę, by przyjąć Meksyk i Kenię, jako kraje analogiczne, w których jak wykazano, że istnieją porównywalne warunki naturalne do tych występujących w ChRL.
(15) W tym względzie Komisja poszukiwała do współpracy krajów, w których fluoryt jest produkowany w wystarczających ilościach. W szczególności wniosek o podjęcie współpracy został skierowany do jednego producenta z Republiki Południowej Afryki, jednego z Maroka, czterech z Meksyku oraz jednego z Kenii. Tylko producent z Republiki Południowej Afryki w pełni współpracował. Żadna z pozostałych spółek nie udzieliła odpowiedzi na kwestionariusz w ustalonym terminie odpowiedzi. Producent z Kenii dostarczył niekompletną odpowiedź po upływie terminu.
(16) Biorąc pod uwagę to, że do współpracy pozyskano reprezentatywnego producenta z Afryki Południowej i pozostałe kraje uznano za mniej właściwe jako kraje analogiczne, to państwo zostało przyjęte jako kraj analogiczny.
(17) W tym względzie należy zauważyć, że współpracujący producent z Afryki Południowej wykazał się reprezentatywną krajową sprzedażą (patrz: motyw 20), gdy tymczasem wyżej wymieniony producent z Kenii w ogóle nie miał krajowej sprzedaży.
(18) Metoda wydobywania, jakość, proces produkcyjny stosowany przez producenta z Afryki Południowej mogą być uważane za podobne do metod wydobywania, jakości i procesu produkcji chińskich producentów, zgodnie z tym, co zostało ustalone w dochodzeniu, które doprowadziło do wprowadzenia środków poddawanych przeglądowi. Rzekome różnice w odniesieniu do dostępu do surowców, występujące między Afryką Południową a ChRL, zostały należycie uwzględnione, tak jak to miało miejsce w pierwotnym dochodzeniu przy porównywaniu ceny eksportowej i wartości normalnej (patrz: motyw 26). Wszystkie zainteresowane strony zostały należycie poinformowane o ostatecznym wyborze Afryki Południowej jako kraju analogicznego.
b) Określenie wartości normalnej
(19) Wartość normalną ustalono na podstawie informacji dostarczonych przez współpracującego producenta z Afryki Południowej. Nazwa tej spółki nie została tu ujawniona, gdyż warunkiem zabezpieczenia współpracy byłoby ścisłe zagwarantowanie przez Komisję poufnego traktowania jej tożsamości.
(20) Zgodnie z art. 2 podstawowego rozporządzenia, najpierw ustalono, czy sprzedaż krajowa rozważanego produktu była reprezentatywna w stosunku do chińskiego wywozu do Wspólnoty. Sprzedaż krajowa, realizowana przez współpracującego producenta Południowej Afryki, jako reprezentanta, stanowiła trochę mniej niż 5 % całkowitego przywozu do Wspólnoty z ChRL w okresie dochodzenia, natomiast w okresie stosowania środków antydumpingowych, sprzedaż ta utrzymywała się ogólnie powyżej 5 %. W tych okolicznościach, Komisja uznała, że sprzedaż krajowa w Południowej Afryce była reprezentatywna dla chińskiego wywozu do Wspólnoty. Dalej ustalono, że sprzedaż krajowa była dokonywana w toku zwykłym obrocie handlowej tj. ceny krajowe umożliwiały pokrycie wszystkich kosztów. W związku z tym, cenę sprzedaży na rynku krajowym wykorzystano jako podstawę do obliczenia wartości normalnej.
2. Cena eksportowa
(21) Zgodnie z art. 17 podstawowego rozporządzenia, biorąc pod uwagę dużą liczbę chińskich eksporterów/ handlowców, członków CCCMC, gotowych do współpracy, dochodzenie ograniczono do próby transakcji wywozowych realizowanych przez dziewięciu wyżej wymienionych eksporterów/handlowców. Ich transakcje wywozowe łącznie stanowiły reprezentatywną wielkości wywozu tj. 70 % ogólnego przywozu rozważanego produktu z ChRL do Wspólnoty, w 1988 r., czyli w okresie, za który były dostępne dane w czasie wyboru próby.
(22) Ponieważ chińscy eksporterzy/handlowcy sprzedawali w wywozie importerom niepowiązanym we Wspólnocie, cena eksportowa była ustalona, zgodnie z art. 2 ust. 8 podstawowego rozporządzenia, na podstawie cen eksportowych faktycznie zapłaconych lub należnych z tytułu wywozu do Wspólnoty.
(23) Ceny cif granica Wspólnoty były oparte na cenach zadeklarowanych przez współpracującego eksportera/ handlowca Cometals z USA i cenach obliczonych wynikających z danych przedłożonych przez współpracujących chińskich eksporterów/handlowców. Uwzględniając, że współpracujący chińscy eksporterzy/handlowcy sprzedawali do Wspólnoty na podstawie fob ex-ChRL, to ich wartości cif zostały ustalone poprzez dodanie do tych cen rozsądnie uzasadnionych kwot frachtu morskiego i ubezpieczenia, ustalonych na podstawie informacji dostarczonych przez współpracujących użytkowników we Wspólnocie.
3. Porównanie
(24) W celu zapewnienia rzetelnego porównania wartości normalnej z ceną eksportową, wzięto pod uwagę różnice czynników mających wpływ na ceny i porównywalność cen, zgodnie z art. 2 ust. 10 podstawowego rozporządzenia.
(25) W związku z tym, wprowadzono korekty z tytułu różnic w zakresie właściwości fizycznych, transportu, ubezpieczeń, opłat manipulacyjnych i kosztów kredytu.
(26) Dwa dostosowania w odniesieniu do różnic w cechach fizycznych zasługują na szczególną uwagę:
- chiński fluoryt wywożony na rynek Wspólnoty jest mokry, natomiast fluoryt sprzedawany przez współpracującego producenta z Afryki Południowej na rynku Afryki Południowej jest suchy. Tak jak w poprzednim dochodzeniu, dokonano dostosowania normalnej wartości, przyjmując za podstawę rozsądnie oszacowaną różnicę w wartości rynkowej fluorytu przedstawionego w suchej i mokrej formie, tj. uwzględniono koszty suszenia, rozsądną wysokość kosztów sprzedaży, ogólnych i administracyjnych oraz zysk.
- W wyniku dochodzenia, które doprowadziło do obciążenia środkami antydumpingowymi objętych przeglądem, ustalono, że ChRL, z uwagi na łatwiejszy dostęp do surowca dysponuje korzystniejszymi warunkami naturalnymi w porównaniu do warunków, jakie ma Afryka Południowa, a to z kolei ma wpływ na czystość produktu, i w związku z tym Afryka Południowa ponosi pewne koszty, których nie ponosi ChRL. Wobec tego, w celu skompensowania tej różnicy wpływającej na porównywalność cen, dokonano dostosowania wartości normalnej w ramach pierwotnego dochodzenia. Biorąc pod uwagę, że korzystniejsze warunki naturalne, o których mowa, nadal istnieją, podjęto decyzję o zastosowaniu do celów obecnego przeglądu, takiego samego dostosowania wartości normalnej jak w pierwotnym dochodzeniu.
(27) Współpracujący chińscy eksporterzy/handlowcy zażądali wprowadzenia korekty ze względu na różnice w poziomach obrotu handlowego, na tej podstawie, że współpracujący producent z Afryki Południowej sprzedaje swój produkt użytkownikom a chińscy eksporterzy/handlowcy sprzedają importerom/handlowcom. Po dalszej analizie tej sprawy, stwierdzono, że istniejąca różnica w poziomach obrotu handlowego, uzasadnia wprowadzenie korekty. W związku z tym, że współpracujący producent z Republiki Południowej Afryki nie sprzedaje na dwóch różnych rozważanych poziomach obrotu handlowego, szacowane dostosowanie, zgodnie z art. 2 ust. 10 lit. d) ii), określono na poziomie 10 % jego marży brutto, czyli zgodnie z ustaloną praktyką instytucji Wspólnoty.
4. Margines dumpingu
(28) Porównanie średniej ważonej ceny eksportowej ze średnią ważoną wartością normalną wykazało ciągłą obecność dumpingu podczas okresu dochodzenia, z marginesem dumpingu równym wysokości, o jaką wartość normalna przekroczyła cenę eksportową (wyrażoną procentowo w stosunku do ceny importowej cif granica Wspólnoty, przed opłaceniem cła). Jednakże stwierdzony margines dumpingu był niższy od ustalonego w pierwotnym dochodzeniu. Należy również zauważyć, że obniżony poziom dumpingu jest przede wszystkim rezultatem wzrostu cen eksportowych odzwierciedlających chiński system licencji wywozowych oraz formy cła antydumpingowego (tj. zmiennego cła).
5. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa utrzymania się dumpingu
(29) Ponieważ stwierdzono istnienie dumpingu w okresie dochodzenia, nie ma powodów, by sądzić, że dumping nie będzie kontynuowany, jeżeli obecnie stosowane środki antydumpingowe zostaną uchylone.
D. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA DUMPINGU
1. Uwagi wstępne
(30) Po ustaleniu, że dumping utrzymywał się w okresie dochodzenia, zbadano prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia dumpingu, w przypadku usunięcia rozważanych środków. W tym celu, zbadano następujące czynniki: ewolucję chińskich cen eksportowych od 1993 r. do okresu dochodzenia, wpływ systemu licencji wywozowych, wprowadzonych w 1994 r. przez chińskie władze, sytuację w ChRL w zakresie produkcji fluorytu, zdolności produkcyjne i stan zapasów.
2. Kształtowanie się chińskich cen eksportowych przy wywozie do Wspólnoty
(31) Równolegle z obciążeniem środkami antydumpingowymi, ceny eksportowe chińskiego fluorytu stopniowo zwiększały się i osiągnęły średnią wartość, ustaloną na bazie cif granica Wspólnoty, bliską cenie minimalnej, która wynosiła 113,5 ECU za tonę metryczną suchego wyrobu. W szczególności, te ceny wzrosły z 86 ECU w 1993 r. do 111 ECU za tonę metryczną suchego produktu w 1998 r. Można na tej podstawie wskazywać, że cena minimalna działała jako zachęta do podnoszenia cen. Dlatego istnieje duże prawdopodobieństwo, że zniesienie środków antydumpingowych może odwrócić tę sytuację i spowodować zmniejszenie cen eksportowych.
3. Wpływ chińskiego systemu licencji wywozowych
(32) W 1994 r. chiński rząd wprowadził system regulacji prawnych składający się z rocznego kontyngentu wywozowego w połączeniu z opłatą z tytułu licencji wywozowych, obejmujący wiele minerałów z fluorytem włącznie. Należy tu zaznaczyć, że wprowadzenie systemu licencji wywozowych zbiegło się w czasie z obciążeniem cłami antydumpingowymi na fluoryt oraz stosowaniem ceł antydumpingowych na inne minerały. Deklarowanym celem tych środków była stabilizacja wielkości wywozu fluorytu i innych minerałów, jak również zapobieganie spadkowi cen eksportowych pod presją wewnętrznej konkurencji. To faktycznie, miało wpływ na wzrost chińskich cen eksportowych przy wywozie do Wspólnoty. W 1998 r. kontyngent został zniesiony, a następnie ponownie wprowadzony w 1999 r., podczas gdy opłaty z tytułu licencji wywozowych pozostawały od czasu ich wprowadzenia. Licencje wywozowe podlegają procedurze przetargowej i są udzielane oferentom, których oferta cenowa jest najwyższa lub powyżej ceny średniej.
(33) System licencji wywozowych, od czasu jego wprowadzenia, został kilka razy znacznie zmodyfikowany, łącznie z tymczasowym wstrzymaniem stosowania systemu kontyngentów w 1998 r. Dlatego, jeżeli warunki panujące na rynkach międzynarodowych zmienią się lub wprowadzony system zostanie uznany za niespełniający swego celów, wówczas chińska administracja może podjąć decyzję o zmianie lub nawet całkowitym zniesieniu tego systemu, bez uprzedniego zawiadamiania. To z kolei może doprowadzić do zmniejszenia cen eksportowych, szczególnie, jeżeli obecnie obowiązujące środki antydumpingowe zostałyby uchylone.
(34) W każdym razie, w związku z tym, że opisany powyżej system jest niezależnie zarządzany przez władze kraju wywozu, nie powinien mieć żadnego wpływu na decyzje instytucji Wspólnoty w sprawie odnowienia lub nie środków antydumpingowych, w ramach dochodzenia przeprowadzonego zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 i art. 11 ust. 3 podstawowego rozporządzenia.
4. Chińska produkcja, zdolność produkcyjna i stan zapasów
(35) Żadnego chińskiego producenta fluorytu nie pozyskano do współpracy. Władze chińskie i CCCMC zostały poinformowane, że wobec braku pełnej współpracy, odpowiedzi udzielone przez różne strony chińskie zainteresowane przeglądem będą uważane za niewystarczające. W określonym terminie nie uzyskano żadnej odpowiedzi na tę informację. W konsekwencji Komisja, zgodnie z art. 18 podstawowego rozporządzenia, była zmuszona oprzeć swoje ustalenia dotyczące wielkości produkcji, zdolności produkcyjnych i stanu zapasów chińskiego fluorytu na podstawie dostępnych faktów. Wykorzystane informacje wynikają z badania rynku w sektorze, informacje dostarczone przez wiodącego na świecie handlowca rozważanego produktu, jak również publiczne informacje dostępne od innych organów zajmujących się sprawami antydumpingu.
(36) W tym względzie podczas dochodzenia stwierdzono wzrost chińskich zdolności produkcyjnych dotyczących fluorytu i stworzenie zapasów, co spowoduje ryzyko wzrost chińskiego wywozu, co może wywołać ogólnoświatowy spadek cen. Rzeczywiście, chińskie zdolności produkcyjne fluorytu gatunku kwasowego wzrosły o 26 % między 1993 a 1998 r. Wzrost zdolności produkcyjnych doprowadził również do zmniejszenia stopnia ich wykorzystania, który dla fluorytu gatunku kwasowego był szacowany w 1998 r. na 59 %. Stwierdzono, że wzrosły duże ilości chińskich zapasów. Zapewnia to szczególnie niestabilną sytuację, tym bardziej, że chińska produkcja fluorytu gatunku kwasowego stanowi około 52 % produkcji światowej, a chiński wywóz odpowiada 38 % światowej produkcji.
5. Wniosek w sprawie ponownego wystąpienia dumpingu
(37) Biorąc pod uwagę, że:
- wywóz do Wspólnoty fluorytu pochodzącego z ChRL był w okresie dochodzenia dokonywany po cenach dumpingowych,
- kształtowanie się chińskich cen eksportowych cif zależy w dużym stopniu od istnienia środków antydumpingowych objętych przeglądem oraz wprowadzonego systemu licencji wywozowych, który jest niezależnie zarządzany przez rząd ChRL,
- z uwagi na prawdopodobnie tymczasowy charakter systemu licencji wywozowych system ten nie może on być uważany za gwarancję utrzymania obecnie stosowanych cen eksportowych,
- chińscy producenci fluorytu zdecydowanie zwiększyli swoje zdolności produkcyjne, znacznie powiększyli zapasy i obecnie mają bardzo niskie wykorzystanie zdolności,
został sformułowany wniosek, że istnieje bardzo duże prawdopodobieństw utrzymania się dumpingu w zwiększonych ilościach, jeżeli zostaną zniesione obowiązujące środki.
E. PRZEMYSŁ WSPÓLNOTY
(38) Dochodzenie wykazało, że w okresie dochodzenia współpracujący producenci Wspólnoty reprezentowali więcej niż 95 % całkowitej produkcji we Wspólnocie rozważanego produktu. Dlatego, ci producenci stanowią przemysł Wspólnoty w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 podstawowego rozporządzenia. Będą oni zwani dalej przemysłem Wspólnoty.
F. ANALIZA SYTUACJI NA RYNKU FLUORYTU WE WSPÓLNOCIE
1. Zużycie na rynku Wspólnot
(39) Poziom zużycia ustalono na podstawie łącznej wielkości sprzedaży dokonanej przez przemysł Wspólnoty stronom niepowiązanym na rynku Wspólnoty, informacji na temat całkowitej wielkości przywozu z ChRL, wykazanej w kwestionariuszach wypełnionych przez eksporterów/handlowców, wielkości przywozu z innych państw trzecich, wykazanej przez Eurostat oraz danych dotyczących przywozu, uzyskanych z krajowych urzędów statystycznych Austrii, Finlandii i Szwecji, za okres przed 1995 r.
(40) Sprzedaż dokonywana przez producentów Wspólnoty stronom powiązanym, które przetwarzają fluoryt w ramach struktury wewnętrznej, została uznana jako odbywająca się w warunkach zmonopolizowanego rynku i dlatego została wyłączona z oceny wielkości zużycia we Wspólnocie oraz, bardziej ogólnie, z oceny sytuacji przemysłu Wspólnoty. Ta konkluzja została osiągnięta w związku z tym, że fluoryt przeznaczony na rynek własny nie stanowił konkurencji dla fluorytu dostępnego we Wspólnocie oraz że sprzedaż tego produktu stronom niepowiązanym była realizowana po cenach transferowych.
(41) Wnioskodawca stwierdził, że część przywozu pochodzącego z Namibii i Afryki Południowej powinna być wyłączona z obliczenia wielkości zużycia, ponieważ ten przywóz był przeznaczony dla użytkowników we Wspólnocie powiązanych z zainteresowanymi eksporterami, a zatem był realizowany na rynku własnym.
(42) Stwierdzono, że obydwa kraje dokonywały wywozu rozważanego produktu zarówno do spółek powiązanych, jak i niepowiązanych. Ponadto, strony powiązane ze Wspólnoty nabywały dany produkt także ze źródeł niepowiązanych. Jeśli się uwzględni to, że nie można ustalić wyraźnego podziału między tymi dwoma rodzajami sprzedaży, dlatego postanowiono, że cały przywóz powinien być włączony do obliczenia wielkości zużycia we Wspólnocie.
(43) Na tej podstawie, zużycie na rynku Wspólnoty wzrastało z około 284.300 ton w 1993 r. do 392.700 ton w 1994 r., do 400 900 ton w 1995 r., do 470.700 ton w 1996 r., do 491 800 ton w 1997 r. i do 496 200 ton w 1998 r. Zużycie fluorytu we Wspólnocie wzrosło o 75 % w rozważanym okresie, w szczególności między 1993 a 1994 r. (+38 %) oraz między 1995 a 1996 r. (+17 %). Ten wzrost zużycia jest związany ze wzrostem zapotrzebowania na aluminium oraz wzrastającym zapotrzebowaniem na fluoropochodne węglowodorów (czynniki chłodnicze), czyli zastosowań, do których fluoryt musi odpowiadać szczególnym wymaganiom. Ten wzrost można również przypisać rozwojowi nowych zastosowań fluorytu w przetwórstwie.
2. Przywóz z rozważanego kraju
a) Wielkość przywozu, udział rozważanego przywozu w rynku
(44) Wielkość przywozu fluorytu pochodzącego z ChRL znacząco wzrosła z około 60 400 ton w 1993 r. do 62 900 w 1994 r., do 68 500 ton w 1995 r., do 109.300 tonu w 1996 r., do 128.800 ton w 1997 r. i do 155.200 ton w 1998 r. Chiński przywóz fluorytu do Wspólnoty stale wzrastał w rozważanym okresie o 157 %, a jego tempo wzrostu było wyższe niż zużycie we Wspólnocie.
(45) Udział przywozu z ChRL w całkowitym przywozie fluorytu do Wspólnoty wahał się między 26,7 % a 50,6 %. Najwyższy udział przywozu został osiągnięty w okresie dochodzenia.
(46) Udział przywozu z ChRL w rynku Wspólnoty przebiegał następująco: z 21,3 % w 1993 r. na 16 % 1994 r., na 17,1 % w 1995 r., na 23,2 % w 1996 r., na 26,2 % w 1997 r. i na 31,3 % w 1998 r. Odpowiada to ogólnemu wzrostowi o 10 punktów w badanym okresie. Zmniejszenie udziału w rynku w 1994 i 1995 r. można wyjaśnić zarówno wprowadzeniem środków antydumpingowych w marcu 1994 r., jak i chińskiego systemu licencji wywozowych wprowadzonego w kwietniu 1994 r.
b) Kształtowanie się cen i zachowanie cen rozważanego przywozu
i) Kształtowanie się cen
(47) Zgodnie z odpowiedziami na kwestionariusz, udzielonymi przez eksporterów/handlowcy uznano, że ceny chińskiego fluorytu wzrosły o 29 % między 1993 r. a okresem dochodzenia i osiągnęły poziom na bazie cif granica Wspólnoty nieco niższy od ceny minimalnej wynoszącej 113,5 EUR/tonę. W szczególności, między 1993 a 1997 r. ceny chińskiego fluorytu w sposób stały wzrastały od 86,06 ECU/tonę do 114,58 ECU/tonę. Spadek chińskich cen, odnotowany w między 1997 a 1998 r., zbiegł się w czasie ze zniesieniem chińskiego kontyngentu wywozowego, co uruchomiło ogólny spadek chińskich cen eksportowych na wszystkich rynkach wywozowych.
ii) Zachowanie cen
(48) W celu zbadania zachowania chińskich cen importowych w okresie dochodzenia, porównanie cen zostało dokonane na podstawie średnich cen sprzedaży realizowanych przez przemysł Wspólnoty i średnich cen sprzedaży współpracujących chińskich eksporterów/handlowców oraz podmiotów gospodarczych niepochodzących ze Wspólnoty Europejskiej dla importerów niepowiązanych we Wspólnocie, dostosowanych do tego samego poziomu handlu.
(49) Chińskie ceny w tym okresie były niższe o wielkość marginesu wynoszącą około 12 %, od cen przemysłu Wspólnoty. Należy zaznaczyć, że w poprzednim dochodzeniu margines podcięcia cenowego wynosił 41 %.
3. Sytuacja ekonomiczna przemysłu Wspólnoty
a) Produkcja
(50) Produkcja przemysłu Wspólnoty wzrosła o 32 % w badanym okresie z około 276.000 ton w 1993 r. do około 363.800 ton w 1998 r. W 1995 r. przemysł ten osiągnął szczytową wielkość produkcji wynoszącą około 372.300 ton.
b) Zdolność produkcyjna
(51) Zdolność produkcyjną przemysłu Wspólnoty określono dla wydajności flotacji, która stanowi wąskie gardło w produkcji fluorytu. Zmieniły się one z 518.000 ton w 1993 r. do 502.000 ton w 1988 r., co stanowi spadek o 3 % w badanym okresie.
c) Wykorzystanie zdolności
(52) Wykorzystanie zdolności przemysłu Wspólnoty wzrastało z 53 % w 1993 r. do 60 % w 1994 r., do 72 % w 1995 r., do 68 % w 1996 r. i 1997 r. oraz do 72 % w 1998 r. Niski poziom w 1993 i 1994 r. można wyjaśnić wpływem dumpingowego przywozu, jak ustalono w poprzednim dochodzeniu. Dopiero po 1994 r. środki antydumpingowe zaczęły wywierać skutki, umożliwiając przemysłowi Wspólnoty funkcjonowanie na wyższym poziomie wykorzystania jego zdolności produkcyjnej.
d) Wielkość sprzedaży
(53) Sprzedaż przemysłu Wspólnoty wzrosła we Wspólnocie z około 120.000 ton w 1993 r. do około 189.000 ton w 1998 r. Szczególnie zauważalny wzrost sprzedaży był w 1995 r, kiedy to przemysł Wspólnoty zwiększył sprzedaż do 191.600 ton poprzez zmniejszenie cen, co miało na celu utrzymanie udziału w rynku Wspólnoty.
e) Udział w rynku
(54) Udział przemysłu Wspólnoty w rynku Wspólnoty zmniejszył się z 42,1 % w 1993 r. do 38,1 % w 1998 r., przy czym szczytowy udział w rynku odnotowano w 1995 r. i wynosił on 47,8 %, co odpowiada okresowi ogólnego spadku przywozu do Wspólnoty na skutek niskich cen, jakie stosował przemysł Wspólnoty w tym roku, ze szkodą dla swojej rentowności. Po 1995 r. udział w rynku regularnie spadał o 4 punkty procentowe w porównaniu do 1993 r.
f) Kształtowanie się cen
(55) Średnia cena sprzedaży na rynku Wspólnoty fluorytu przemysłu Wspólnoty zmniejszyła się między 1993 a 1995 r., a między 1995 a 1998 r. nastąpił jej ogólny wzrost, największy w 1997 r. Niski poziom cen w 1995 r. odpowiada strategii przemysłu Wspólnoty, określonej powyżej, polegającej na podejmowaniu prób utrzymania udziału w rynku poprzez zmniejszanie poziomu cen. Między 1995 a 1997 r. poziom cen przemysłu Wspólnoty wzrósł, co zbiegło się w czasie ze stałym wzrostem zarówno chińskich cen i zapotrzebowania na fluoryt. Między 1997 a 1998 r. ceny przemysłu Wspólnoty nieco się obniżyły, co zbiegło się ze spadkiem chińskich cen importowych.
g) Rentowność
(56) Rentowność przemysłu Wspólnoty, wyrażona procentowo w stosunku do sprzedaży netto, zmniejszyła się z 11,8 % w 1993 r. do 0,9 % w 1998 r.
h) Zatrudnienie
(57) Zatrudnienie w przemyśle Wspólnoty zmniejszyło się z 696 pracowników w 1993 r. do 689 pracowników w 1998 r.
i) Zapasy
(58) Zapasy producentów Wspólnoty równomiernie zmniejszały się z około 50.000 ton w 1993 r. do 28.400 ton w 1998 r., co odpowiada 43 % spadkowi. Zapasy reprezentowały 18 % produkcji w 1993 r. oraz 8 % w 1998 r.
j) Inwestycje
(59) Ogólna wartość inwestycji przemysłu Wspólnoty związane z fluorytem wrosły z około 2,2 miliona ECU w 1993 r. do 9,4 miliona ECU w 1998 r.
k) Wniosek
(60) Po obciążeniu w 1994 r. środkami antydumpingowymi, sytuacja w przemyśle Wspólnoty ogólnie poprawiła się. Zostały podjęte dalsze wysiłki w celu racjonalizacji procesu produkcji i nowe inwestycje. Jednakże pomimo ogólnej poprawy sytuacji, w okresie, w którym obowiązywały te środki przemysł Wspólnoty nie zdołał w pełni odzyskać swojej kondycji, utraconej po skutkach wpływu przywozu po cenach dumpingowych, szczególnie jeśli chodzi o poziom rentowności. Rzeczywiście między 1993 a 1997 r. rentowność przemysłu Wspólnoty pozostawała na poziomie ujemnym. Począwszy od 1997 r. nastąpiła poprawa rentowności przemysłu Wspólnoty, co zbiegło się w czasie z ogólną poprawą jego cen sprzedaży we Wspólnocie i jego produktywności. Jednakże przemysł Wspólnoty jest niewiele powyżej progu rentowności, a jego wyniki finansowe pozostają wyraźnie poniżej tego, co mogłaby osiągnąć ta branża w normalnych warunkach rynkowych.
(61) Dlatego stwierdzono, że chociaż sytuacja przemysłu Wspólnoty poprawiła się po kolejnym obciążeniu środkami antydumpingowymi, jednak w pełni nie odzyskał on swojej kondycji i nadal znajduje się w niepewnej sytuacji.
4. Wpływ przywozu
(62) Dochodzenie wykazało, że pomimo obciążenia środkami antydumpingowymi w marcu 1994 r., chiński wywóz do rynku wspólnotowego nadal wzrastał. Rzeczywiście, przywóz fluorytu z ChRL wzrósł o 157 % w między 1993 a 1998 r., a jego udział w rynku Wspólnoty wzrósł z 21,3 % do 31,3 %. W tym samym okresie sprzedaż przemysłu Wspólnoty wzrosła o 58 %, jednak stracił on udział w rynku na rzecz chińskiego przywozu. Udział sprzedaży przemysłu Wspólnoty w rynku Wspólnoty spadł z 42,1 % do 38,1 %.
(63) W zakresie cen, ceny przywozu chińskiego wzrosły w rozważanym okresie o 29 %. Ten rozwój cen należy oceniać w świetle wprowadzenia środków antydumpingowych w marcu 1994 r. oraz wprowadzenia w 1994 r. chińskiego systemu licencji wywozowych, co przyczyniło się do wzrostu chińskich cen na całym świecie. Bardziej znaczący wzrost cen odnotowano począwszy od 1996 r., co zbiegło się w czasie ze wzrostem cen sprzedaży i zmniejszeniem się strat w przemyśle Wspólnoty.
(64) W lipcu 1998 r. Ministerstwo Handlu Zagranicznego i Współpracy Gospodarczej zniosło kontyngent wywozowy, utrzymując jedynie opłatę licencyjną. Równocześnie z tym spadły chińskie ceny, przede wszystkim w drugiej połowie 1998 i w 1999 r., wykazując tendencję do spadku cen chińskiego fluorytu w przypadku braku środków antydumpingowych.
5. Wielkość przywozu i ceny importowe innych państw trzecich
(65) Wielkości przywozu fluorytu z innych państw trzecich wzrosła w badanym okresie o 46 %, z około 104.100 ton w 1993 r. do 151.700 ton w 1988 r. Jednakże udział w rynku powyższych krajów ogólnie spadł między 1993 r. a 1998 r. z 36,6 % do 30,6 %.
(66) Ceny z tych pozostałych krajów wywozu wzrosły o 20 % między 1993 a 1998 r. Jednakże z wyjątkiem cen Maroka, pozostały średnio niżej od cen chińskich. Fakt, że w przypadku Namibii i Afryki Południowej średnie ceny eksportowe są niższe od cen chińskich należy oceniać w świetle faktu, że część wywozu do Wspólnoty jest realizowana na rzecz powiązanych użytkowników ze Wspólnoty, prawdopodobnie po cenach transferowych. W odniesieniu do Kenii i Meksyku, ich ceny fluorytu wynikają z większej procentowej zawartości zanieczyszczeń, co wiąże się ze stosowaniem niższych cen, ponieważ użytkownicy muszą ponieść dodatkowe koszty.
(67) Na podstawie powyższego uważa się, że przywóz fluorytu z innych państw trzecich miał ograniczony wpływ na sytuację ekonomiczną przemysłu Wspólnoty. Ponadto, wykazuje to, że chińscy eksporterzy byli w stanie w znacznym stopniu poprawić swoją pozycję na rynku Wspólnoty, działając tym samym na niekorzyść przemysłu Wspólnoty, lecz także innych państw trzecich.
G. PRAWDOPODOBIEŃSTWO UTRZYMANIA SIĘ SZKODY
(68) W celu oceny prawdopodobnego skutku wygaśnięcia obowiązujących środków, rozpatrzono następujące czynniki: sytuację przemysłu fluorytu w ChRL, zachowanie się chińskiego przywozu fluorytu w innych państwach trzecich oraz przypuszczalne konsekwencje zniesienia środków antydumpingowych dla sytuacji przemysłu Wspólnoty.
1. Analiza sytuacji przemysłu fluorytu w ChRL
a) Produkcja, zdolność produkcyjna, zapasy
(69) Wnioskodawca dowodził, że produkcja i zdolności produkcyjne fluorytu w ChRL znacznie wzrosły w rozważanym okresie, osiągając poziom znacznie wyższy od rocznego światowego zużycia. Ponadto dowodził on, że w przypadku zniesienia środków wystąpi niebezpieczeństwo dalszego wzrostu chińskiego przywozu po cenach dumpingowych.
(70) Chińscy eksporterzy/handlowcy twierdzili, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby nastąpił wzrost wywozu fluorytu do Wspólnoty w przypadku zniesienia środków, ze względu na wzrost krajowego zużycia oraz kontrole wprowadzone przez władze chińskie, obejmujące produkcję i zdolności produkcyjne.
(71) Kilku użytkowników Wspólnoty twierdziło, że bieżący poziom produkcji i zdolności produkcyjne ChRL w okresie dochodzenia nie stanowią zagrożenia dla przemysłu Wspólnoty, uwzględniając wzrost zużycia krajowego, państwa trzecie, które tradycyjnie nie kupują z ChRL, takie jak Indie, zaczęły przywozić chiński fluoryt i ponieważ należy oczekiwać nasilenia chińskiego przywozu na rynek Stanów Zjednoczonych Ameryki (zwanych dalej USA) ze względu na przewidywany wzrost popytu na tym rynku.
(72) Zgodnie z dostępną informacją i z tym, co zostało wymienione w motywie 36, należy zaznaczyć, że chińska produkcja i chińska zdolność produkcyjna wykazywały stały wzrost w badanym okresie. Rzeczywiście, chińska zdolność produkcyjna wzrosła z 1,9 miliona ton w 1993 r. do 2,4 miliona ton w 1998 r. W tym samych latach produkcja wzrosła z 0,8 miliona ton do 1,4 miliona ton. W tym samym czasie wykorzystanie zdolności produkcyjnej było niskie, szacunkowo 59 % w 1998 r. Chińskie krajowe zużycie ocenia się na około 300.000 ton rocznie. Ponadto, w tym samym okresie, duże stany zapasów w Chinach powiększyły się.
(73) Przy tak ogromnej zdolności produkcyjnej oraz możliwości zniesienia chińskiego systemu licencji, istnieje prawdopodobieństwo, że duże ilości fluorytu, przekraczające bieżącą wielkość przywozu mogą zostać skierowane po cenach dumpingowych na rynek Wspólnoty, w przypadku braku środków antydumpingowych.
b) Chiński system licencji wywozowych
(74) Zgodnie z tym, co stwierdzono już w motywie 32, w kwietniu 1994 r. władze chińskie wprowadziły system licencji wywozowych, obejmujący kontyngent wywozowy w połączeniu z opłatą za licencję wywozową chińskiego fluorytu.
(75) W ciągu ostatnich lat ten system poddano pewnym zmianom: w połowie 1998 r. zniesiono kontyngent wywozowy, a zatem, począwszy od drugiej połowy 1998 r., pozostawały tylko opłaty za licencję wywozową. Na początku 1999 r. władze chińskie przywróciły kontyngent. W 1998 r. opłata licencyjna wynosiła średnio około 20,3 ECU za tonę. Nasuwa się wniosek, że jeżeli wywóz jest dokonywany na poziomie 113,5 ECU, rzeczywista cena eksportowa bez opłaty licencyjnej wynosiłaby 93,2 ECU.
(76) Wnioskodawca stwierdził, że chiński system licencji może być wkrótce zniesiony, co stwarza obawy, że jeżeli wygasną środki antydumpingowe wzrośnie chiński wywóz fluorytu do Wspólnoty po niższych cenach.
(77) Chińscy eksporterzy/handlowcy twierdzili, że system licencji był przeznaczony do ochrony zasobów fluorytu oraz zapewnienia stabilizacji i wiarygodności rynku fluorytu i że nie ma powodu przypuszczać, że system licencji zostanie wkrótce zniesiony. Ponadto, oświadczyli oni, że jeżeli obowiązywanie środków antydumpingowych nie zostanie kontynuowane, to system licencji nie będzie zniesiony.
(78) Uznano, że wszelkie domniemania dotyczące przyszłego rozwoju systemu licencji są raczej spekulacyjne. Jednakże analiza chińskiego sytemu licencji wykazuje, że od czasu jego wprowadzenia był on kilkakrotnie znacznie modyfikowany, łącznie ze wstrzymaniem kontyngentu wywozowego w 1998 r. Ponadto, znaczna kwota chińskich opłat licencyjnych wykazuje potencjał chińskich producentów fluorytu, sprzedających po bardzo niskich cenach. Ponadto, przy rozsztrzyganiu czy szkodliwy dumping będzie utrzymany czy nie, Komisja nie może polegać na systemie licencji eksportowych, który jest stworzony i administrowany przez rząd istnienie systemu licencji wywozowych stworzonego i administrowanego przez rząd państwa trzeciego.
c) Kształtowanie się chińskich cen eksportowych we Wspólnocie
(79) Wydaje się, że wprowadzenie środków antydumpingowych doprowadziło do stopniowego wzrostu cen eksportowych stosowanych przez chińskich eksporterów. Dlatego zniesienie środków może odwrócić tę sytuację i przynieść spadek cen eksportowych, jak pokazują doświadczenia z 1998 r. oraz znaczne sumy chińskich opłat za licencję wywozową.
(80) Ponadto, w 1998 r. stwierdzono wiele przypadków, w których użytkownicy zakupili chiński fluoryt po cenach niższych od ceny minimalnej i w związku z tym musieli zapłacić cła antydumpingowe.
2. Prawdopodobne skutki zniesienia środków antydumpingowych na sytuację przemysłu Wspólnoty
(81) Na pierwszym miejscu należy zaznaczyć, że po okresie dochodzenia jeden z producentów Wspólnoty składający wniosek zaprzestał produkcji fluorytu, kiedy utracił największego odbiorcę na rzecz chińskiej konkurencji. Fakt, że miało to miejsce w czasie obowiązywania środków antydumpingowych, wskazuje na potencjalną dalszą szkodę dla przemysłu Wspólnoty, jeżeli środki antydumpingowe zostałyby zniesione.
(82) Po drugie, dochodzenie wykazało, że nawet w czasie obowiązywania środków antydumpingowych, ceny przemysłu Wspólnoty pozostawały pod presją rozważanego przywozu. Należy oczekiwać, że w przypadku braku tych środków, ceny, na które, jak wykazało dochodzenie, środki antydumpingowe pozytywnie wpływały, mogłyby zacząć spadać, a podcięcie cenowe utrzymywałoby się na wyższym poziomie. Potencjał spadku chińskich cen jest odzwierciedlony w kwotach zapłaconych za opłatę za licencję wywozową, która w 1988 r. wyniosła średnio 20,3 ECU/tonę. Po odjęciu tej kwoty od ceny eksportowej, margines podcięcia cenowego może być oszacowany na 26,7 %. Można się spodziewać, że takie podcięcie cenowe spowoduje poważne straty w przemyśle Wspólnoty.
(83) Po trzecie, przewiduje się, że w przypadku braku środków antydumpingowych, na rynku Wspólnoty pojawią się duże ilości fluorytu przywożonego po niskich cenach dumpingowych. Prawdopodobnie nastąpi wówczas dalszy spadek wielkości sprzedaży producentów Wspólnoty i ich udziału w rynku na rzecz chińskich eksporterów.
3. Wniosek dotyczący prawdopodobieństwa utrzymania się szkody
(84) Biorąc pod uwagę, że:
- chińscy producenci fluorytu zdecydowanie zwiększyli swoje zdolności produkcyjne, stworzyli duże zapasy oraz mieli bardzo niski poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych,
- na kształtowanie się chińskich cen eksportowych cif istotny wpływ miały obowiązujące środki antydumpingowe oraz istnienie systemu licencji wywozowych nałożonego przez rząd ChRL. System ten nie może być uznawany jako gwarancja utrzymania cen eksportowych w przypadku braku środków antydumpingowych,
- ceny, jakie mogliby stosować chińscy eksporterzy w przypadku braku środków antydumpingowych, są potencjalnie bardzo niskie, szczególnie, jeżeli weźmie się pod uwagę kwoty wpłacone z tytułu opłat za licencję wywozową, które wskazują, na duże prawdopodobieństwo kontynuacji podcięcia cenowego,
- sytuacja przemysłu Wspólnoty jest nadal niepewna,
- stwierdzono wiele przypadków, w których użytkownicy ze Wspólnoty nabyli chiński fluoryt poniżej minimalnej ceny importowej,
sformułowano wniosek, że dalej istnieje prawdopodobieństwo wyrządzenia szkody przez chiński przywóz po cenach dumpingowych, jeżeli obowiązujące środki antydumpingowe zostaną zniesione, a w takich okolicznościach sytuacja przemysłu Wspólnoty może nawet ulec dalszemu pogorszeniu.
H. INTERES WSPÓLNOTY
(85) Zgodnie z art. 21 podstawowego rozporządzenia zbadano, czy można wyraźnie stwierdzić, że utrzymanie środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Wspólnoty. Interes Wspólnoty określono na podstawie szacunkowej oceny różnych interesów cząstkowych, dotyczących łącznie tj. przemysłu Wspólnoty, importerów i użytkowników rozważanego produktu.
(86) Należy przypomnieć, że w uprzednim dochodzeniu przyjęcie środków antydumpingowych składających się z ceny minimalnej nie uznano za działanie przeciwko interesom Wspólnoty. Należy zaznaczyć, że obecne dochodzenie jest przeglądem, który wymaga analizy sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane. W związku z tym rozkład i charakter obecnego dochodzenia pozwalają na ocenę jakiegokolwiek nadmiernego, negatywnego wpływu środków antydumpingowych objętych przeglądem.
(87) W celu ocenienia prawdopodobnego wpływu utrzymania lub zaprzestania stosowania środków, Komisja zażądała informacji od wszystkich zainteresowanych stron wymienionych powyżej, w formie odpowiedzi na kwestionariusz. Na kwestionariusz nie odpowiedział żaden z importerów. Na kwestionariusz odpowiedziało dziewięciu użytkowników.
1. Interes przemysłu Wspólnoty
(88) Dochodzenie wykazało, że przemysł Wspólnoty skorzystał z istniejących środków antydumpingowych. W ostatnich latach włożył on znaczne wysiłki w poprawę wydajność poprzez racjonalizację. Rzeczywiście, wydajność przemysłu Wspólnoty w badanym okresie wzrosła o 33 % i przez ten sam okres były realizowane inwestycje. Poziom inwestycji był szczególnie wysoki w 1998 r., co wskazuje, że przemysł jest nadal w dobrej kondycji i zdolny do funkcjonowania.
(89) Jednakże sytuacja przemysłu Wspólnoty pozostaje w dalszym ciągu trudna, szczególnie w dziedzinie rentowności. W tym kontekście wszelka zmiana środowiska handlowego rozważanego produktu mogłaby mieć znacząco niekorzystny wpływ na sytuację przemysłu Wspólnoty zajmującego się produkcją fluorytu.
(90) Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzono, że bez utrzymania środków sytuacja przemysłu Wspólnoty prawdopodobnie pogorszy się. Utrzymanie środków byłoby zatem w interesie przemysłu Wspólnoty.
2. Interes importerów
(91) Żaden z niepowiązanych importerów nie odpowiedział na kwestionariusz. Brak współpracy może być oznaką tego, że środki antydumpingowe nałożone w marcu 1994 r. nie wywarły znacząco niekorzystnego wpływu na importerów. Potwierdza to fakt, że przywóz z ChRL stale wzrastał w badanym okresie, a importerzy byli w stanie nadal korzystać z chińskich źródeł zaopatrzenia.
(92) Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzono, że utrzymanie tych środków nie doprowadzi do pogorszenia się ich sytuacji ekonomicznej w przyszłości.
3. Interes użytkowników we Wspólnocie
a) Uwagi wstępne
(93) Fluoryt jest podstawowym surowcem dla dużej ilość produktów przetworzonych o bardzo wysokiej wartości dodanej. Pierwszym krokiem przetwarzania fluorytu jest produkcja kwasu fluorowodorowego (zwanego dalej "KF"), który z kolei jest wykorzystywany do produkcji fluoropochodnych węglowodorów (nakład dla czynników chłodniczych, rozpuszczalników i pianki), fluorku glinu (stosowanego w produkcji aluminium) oraz innych pochodnych związków chemicznych.
b) Dane uzyskane od stron współpracujących
(94) W 1998 r. współpracujący użytkownicy zakupili całość przywozu fluorytu z ChRL oraz około 80 % fluorytu wyprodukowanego przez przemysł Wspólnoty.
(95) W 1998 r. obroty tych współpracujących spółek wynosiły 26.465 milionów ECU, z których 682 milionów ECU (2,6 %) przypadało na zastosowania pochodnych fluorytu. Na przemysł użytkowników fluorytu składają się małe, średnie i duże spółki, które poczyniły znaczne inwestycje w 1998 r. Średnia ważona rentowność sektora produkcji związków pochodnych fluorytu wzrosła z 3,7 % w 1996 r. do 6,3 % w 1998 r.
(96) Dochodzenie wykazało, że udział fluorytu w ogólnych kosztach produkcji KF wynosi około 30 %, od 5 % do 20 % w kosztach produkcji pochodnych KF.
c) Argumenty podniesione przez użytkowników
i) Uzależnienie od przywozu
(97) Niektórzy użytkownicy twierdzili, że utrzymanie środków nie leży w interesie Wspólnoty, jeśli uwzględni się to, że użytkownicy są zależni od przywozu z powodu ograniczonych zdolności produkcyjnych dostępnych we Wspólnocie. W związku z tym twierdzili oni, że utrzymanie środków antydumpingowych może spowodować niedobory w dostawie do Wspólnoty, zważywszy, że popyt na fluoryt odpowiednio rośnie w związku z rozwojem technologicznym i rozwojem w regulacjach.
(98) Przemysł Wspólnoty nie kwestionował tego, że przywóz z państw trzecich jest niezbędny w celu zaspokojenia popytu Wspólnoty na fluoryt. Twierdził on natomiast, że celem środków antydumpingowych nie jest zamknięcie Wspólnoty dla przywozu, lecz zapewnienie, aby ten przywóz był wykonywany po uczciwych cenach.
(99) Dochodzenie wykazało, że obowiązujące środki antydumpingowe nie stanowiły przeszkody dla wprowadzenia chińskiego przywozu na rynek Wspólnoty. Rzeczywiście, miedzy 1994 a 1998 r. przywóz z ChRL wzrósł o 146 %, w związku ze zwiększeniem popytu na fluoryt. W tym samym czasie przemysł Wspólnoty także zwiększył swoją sprzedaż o 58 %.
(100) W związku z powyższym jest mało prawdopodobne, by utrzymanie środków antydumpingowych powstrzymało użytkowników przed zaopatrywaniem się w ChRL, jednak utrzymanie takiej siatki bezpieczeństwa pomoże przemysłowi Wspólnoty w pełnym odzyskaniu poprzedniej kondycji po poniesionej szkodzie. Z powyższego wynika, że jest także mało prawdopodobne, by wystąpiły niedobory w dostawie, jeżeli środki antydumpingowe zostaną utrzymane.
ii) Ujemne następstwa konkurencji
(101) Niektórzy użytkownicy twierdzili, że środki antydumpingowe nałożone na chiński fluoryt prowadzą do sztucznie wysokich cen fluorytu we Wspólnocie, a tym samym spowodują, że użytkownicy fluorytu znajdą się w niekorzystnych warunkach konkurencji względem tych swoich konkurentów ze Wspólnoty, którzy nie zaopatrują się w ChRL, jak i konkurentów międzynarodowych. Może to spowodować skutek w przeniesienie produkcji KF do USA i ChRL, gdzie dostęp do fluorytu byłby tańszy, a to w konsekwencji doprowadziłoby do utraty miejsc pracy, ograniczenia inwestycji i zmniejszenia zysków we Wspólnocie w branżach wytwarzających dużą wartość dodaną, kluczowych dla przyszłej konkurencyjności przemysłu użytkowników fluorytu we Wspólnocie.
(102) Przemysł Wspólnoty twierdził, że w okresie stosowania środków przetwórstwo zrealizowało znaczące inwestycje we Wspólnocie, co pozostaje w sprzeczności z argumentem o przeniesieniu.
(103) Ustalono, że między 1996 a 1998 r. przemysł użytkowników fluorytu we Wspólnocie poczynił znaczące inwestycje. Ponadto ustalono, że ceny fluorytu w USA były wyższe niż we Wspólnocie. Rzeczywiście, w 1998 r. ceny chińskiego przywozu do USA były o 7 % wyższe niż ceny chińskiego przywozu na rynek Wspólnoty. Zyski użytkowników wzrosły średnio z 3,7 % w 1996 r. do 6,3 % w 1998 r. bez względu na obowiązywanie środków antydumpingowych.
(104) W zakresie, bardziej szczególnie, przeniesienia produkcji KF do ChRL, należy zwrócić uwagę na to, że KF jest produktem wysoce niebezpiecznym, nienadającym się do przewożenia na duże odległości. W praktyce oznacza to, że przeniesienie produkcji KF do ChRL pociągałoby za sobą przeniesienie całego całości przetwórstwa do ChRL. Informacje dostarczone przez współpracujących użytkowników, dotyczące okresu stosowania środków antydumpingowych, pozostają w sprzeczności z powyższym. Rzeczywiście, użytkownicy poczynili znaczące inwestycje we Wspólnocie w przetwórstwie w okresie stosowania środków antydumpingowych. W związku z powyższym, przeniesienie w całości przetwórstwa do ChRL, w przypadku dalszego obowiązywania środków antydumpingowych, nie wydaje się prawdopodobne.
(105) W związku z powyższym, nie oczekuje się, by utrzymanie środków antydumpingowych w ich obecnej formie mogło przyczynić się do stworzenia niekorzystnych warunków konkurencji przemysłowi użytkowników.
iii) Alternatywne źródła zaopatrzenia
(106) Duża liczba producentów wyrobów pochodnych fluorytu musi być zdana na fluoryt pochodzący z przywozu. Użytkownicy twierdzili, że fluoryt pochodzący z innych źródeł niż ChRL, np. z Meksyku i Kenii, zawiera znaczne ilości zanieczyszczeń, co wyjaśnia, dlaczego głównym i pewnym źródłem zaopatrzenia jest ChRL. Dlatego, utrzymanie środków antydumpingowych odnośnie do przywozu z ChRL mogłoby hamować użytkownikom dostęp do dobrej jakości fluorytu.
(107) Po pierwsze, należy zauważyć, że mimo różnic w czystości, przywóz z innych krajów wzrósł w okresie stosowania środków antydumpingowych, co było spowodowane zwiększonym popytem. Na przykład, przywóz z Meksyku wzrósł sześciokrotnie, podczas gdy przywóz z Kenii wzrósł o 57 %. Jak zdaje się wynikać z powyższego, taki fluoryt jest odpowiedni dla niektórych zastosowań w przetwórstwie.
(108) Po drugie, znaczny wzrost przywozu z ChRL wskazuje, że nałożone w 1993 r. środki nie spowodowały wyeliminowania chińskiego przywozu z rynku Wspólnoty, lecz odniosły efekt w postaci podwyższenia jego cen.
(109) W związku z powyższym stwierdzono, że jest mało prawdopodobne, by utrzymanie obecnych środków antydumpingowych doprowadziło do ograniczenia dostępu użytkowników do fluorytu każdej jakości.
4. Wniosek w sprawie interesu Wspólnoty
(110) Po przeanalizowaniu różnych interesów ustalono, że utrzymanie środków antydumpingowych może doprowadzić do względnej stabilizacji cen fluorytu na rynku Wspólnoty, co w okresie stosowania obowiązujących środków, wydaje się nie miało negatywnego skutku na sytuację ekonomiczną użytkowników. Ponadto pozostawienie przemysłu Wspólnoty bez ochrony przed przywozem po cenach dumpingowych mogłoby pogorszyć jego niepewną sytuację i zagrozić jego żywotności.
(111) W związku z powyższym, stwierdzono, że brak niepodważalnych powodów na gruncie interesu Wspólnoty przeciwko utrzymaniu środków antydumpingowych, w obecnym przypadku.
I. TYMCZASOWY PRZEGLĄD
(112) Chińscy eksporterzy/handlowcy twierdzili, że rozpoczęcie tymczasowego przeglądu, ograniczającego się w zakresie do formy środków, było nielegalne, ponieważ nie przedstawiono dowodów, które sugerowałyby potrzebę zmiany formy tych środków. W związku tym twierdzili oni, że wniosek o dokonanie przeglądu, zgodnie z art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia, nie zawierał żadnej informacji odnośnie do nieskuteczności środków antydumpingowych.
(113) Należy tu nadmienić, że tymczasowy przegląd, ograniczający się do form środków, został wszczęty ex officio przez Komisję. Przegląd wszczęto w oparciu o informacje, zawarte we wniosku w sprawie przeglądu, zgodnie z art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia przedstawionego przez wnioskodawcę, zawierające oznaki wskazujące osłabienie skuteczności rozważanych środków.
(114) Dochodzenie wykazało, że pomimo utraty udziału w rynku przez przemysł Wspólnoty w badanym okresie, środki antydumpingowe w swojej obecnej formie umożliwiły mu zwiększenie cen, a związku z tym zmniejszenie strat, szczególnie w okresie między 1996 a 1998 r. Jednakże okres obowiązywania tych środków nie umożliwił przemysłowi Wspólnoty w pełni odzyskać swojej kondycji, w szczególności pod względem rentowności. Dlatego, co się tyczy skuteczności rozważanych środków, ich obecna forma wydaje się odpowiednia dla pełnego przywrócenia sytuacji przemysłu Wspólnoty i nie powinna być zmieniana.
(115) Ostatecznie, co się tyczy rozważanych użytkowników, dochodzenie wykazało, że środki antydumpingowe w obecnej formie nie wpłynęły znacząco na sytuację ekonomiczną użytkowników.
(116) W związku z powyższym stwierdzono, że środki andtydumpingowe powinny zostać utrzymane w ich obecnej formie.
J. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE
(117) Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i okolicznościach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie istniejących środków. Stronom przyznano okres, w którym mogą przedstawić uwagi związane z ujawnieniem tych informacji. Uwagi zgłoszone po ostatecznym ujawnieniu informacji zostały należycie wzięte pod uwagę.
(118) Z powyższego, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 podstawowego rozporządzenia, wynika, że cło antydumpingowe obliczono na podstawie ceny minimalnej 113,50 ECU za tonę metryczną suchego produktu, nałożoną na przywóz fluorytu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 486/94, powinno być utrzymane,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2000 r.
| W imieniu Rady | |
| H. VÉDRINE | |
| Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 905/98 (Dz.U. L 128 z 30.4.1998, str. 18).
(2) Dz.U. L 62 z 5.3.1994, str. 1.
(3) Dz.U L 276 z 4.9.1998, str. 2.
(4) Dz.U. C 62 z 4.3.1999, str. 3, zmieniony w Dz.U. C 120 z 1.5.1999, str. 23).
(5) Dz.U. L 253z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1662/1999 (Dz.U. L 197 z 20.7.1999, str. 25).