Rozporządzenie wykonawcze 293/2012 w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011
Dz.U.UE.L.2012.98.1
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 293/2012
z dnia 3 kwietnia 2012 r.
w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 9 akapit pierwszy,
(1) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 państwa członkowskie muszą co roku gromadzić i przekazywać Komisji określone dane dotyczące nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych na swoim terytorium w roku poprzednim. Jako że wspomniane dane mają stanowić podstawę ustalenia docelowych indywidualnych poziomów emisji CO2 dla producentów nowych lekkich samochodów dostawczych, a także oceny, czy producenci przestrzegają tych docelowych poziomów, należy zharmonizować przepisy dotyczące gromadzenia i sprawozdawczości tych danych.
(2) Aby umożliwić włączenie do rozporządzenia (UE) nr 510/2011 pojazdów kategorii M2 i N2 zgodnie z art. 13 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia, należy gromadzić i przekazywać Komisji dane dotyczące tych kategorii pojazdów.
(3) Aby w pełni ocenić, czy każdy producent przestrzega swoich docelowych indywidualnych poziomów emisji CO2 ustalonych zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 510/2011, oraz aby zdobyć konieczne doświadczenie w zakresie stosowania wspomnianego rozporządzenia, Komisja potrzebuje danych szczegółowych dotyczących producentów dla każdej serii pojazdów w podziale na typ, wariant i wersję. Państwa członkowskie powinny zatem zapewnić gromadzenie i przekazywanie takich danych Komisji razem z danymi zagregowanymi zgodnie z art. 8 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia.
(4) Zgodnie z art. 18 i 26 dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów 2 producent musi zadbać o to, aby każdemu nowemu lekkiemu samochodowi dostawczemu wprowadzonemu do obrotu w Unii towarzyszyło ważne świadectwo zgodności, a państwo członkowskie nie może zarejestrować takiego pojazdu, jeżeli nie towarzyszy mu takie świadectwo zgodności. Świadectwo zgodności powinno być zatem najważniejszym źródłem informacji, które państwa członkowskie muszą ewidencjonować, udostępniać producentom zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 i przekazywać Komisji. W niektórych uzasadnionych przypadkach państwa członkowskie mogą również wykorzystywać informacje ze źródeł innych niż świadectwo zgodności pod warunkiem, że dokładność tych źródeł jest równoważna ze świadectwem zgodności oraz - jeżeli to konieczne - że odnośne państwa członkowskie wprowadziły środki zapewniające taką dokładność.
(5) Dane dotyczące rejestracji nowych lekkich samochodów dostawczych powinny być dokładne i należy je skutecznie przetwarzać do celów ustalenia docelowych indywidualnych poziomów emisji zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 510/2011. Producenci powinni zatem przedstawiać Komisji aktualne informacje dotyczące nazw producentów, które stosuje się na świadectwach zgodności w różnych państwach członkowskich rejestracji. Powyższe informacje pozwolą Komisji zapewnić państwom członkowskim zaktualizowany wykaz nazw wyznaczonych producentów, które należy stosować w sprawozdawczości danych.
(6) Państwa członkowskie powinny prowadzić ewidencję i sprawozdawczość informacji dotyczących nowo zarejestrowanych pojazdów, które są zasilane paliwami alternatywnymi. Aby Komisja mogła brać pod uwagę zmniejszenie docelowych indywidualnych poziomów emisji z powodu stosowania paliwa etanolowego (E85) zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 510/2011, państwa członkowskie powinny przedstawiać Komisji niezbędne informacje, w tym odsetek stacji paliw na swoim terytorium oraz - w odpowiednich przypadkach - całkowitą liczbę stacji paliw, w których dostępne jest paliwo etanolowe (E85) zgodne z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE 3 , a także w art. 7b dyrektywy 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnoszącej się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 93/12/EWG 4 .
(7) Aby zapobiec niepotrzebnemu powielaniu danych, do celów art. 6 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 należy stosować informacje dotyczące liczby stacji paliw, w których dostępne jest paliwo etanolowe (E85), znajdujących się na terytorium państw członkowskich przedstawiane zgodnie z art. 6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1014/2010 z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie monitorowania i sprawozdawczości danych dotyczących rejestracji nowych samochodów osobowych na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 5 .
(8) W art. 23 i 24 dyrektywy 2007/46/WE przewidziano uproszczoną procedurę homologacji, w przypadku której wydanie europejskiego świadectwa zgodności nie jest wymagane. Państwa członkowskie powinny monitorować liczbę pojazdów rejestrowanych w ramach powyższych procedur, aby ocenić jej wpływ na proces monitorowania oraz osiąganie średniego docelowego poziomu emisji CO2 w Unii dla nowego parku lekkich samochodów dostawczych.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu wykonawczym są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
José Manuel BARROSO | |
Przewodniczący |
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 410/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.121.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 4 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2017/1152 z dnia 2 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.175.644) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.
- dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 410/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.121.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2017/1152 z dnia 2 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.175.644) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 410/2014 z dnia 23 kwietnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.121.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 7 pkt 6 rozporządzenia nr (UE) 2017/1152 z dnia 2 czerwca 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.175.644) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 lipca 2017 r.