Rozporządzenie wykonawcze 2017/787 ustalające minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony morlesza bogara na północno-wschodnim Atlantyku
Dz.U.UE.L.2017.119.4
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/787
z dnia 8 maja 2017 r.
ustalające minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony morlesza bogara na północnowschodnim Atlantyku
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich 1 , w szczególności jego art. 45 ust. 1,
(1) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 ustanawia się środki ochrony i zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów morza, w tym, między innymi, minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony definiowany jako rozmiar żywych morskich gatunków wodnych, przy uwzględnieniu dojrzałości, poniżej którego zastosowanie mają ograniczenia lub zachęty służące unikaniu ich poławiania przy prowadzeniu działalności połowowej.
(2) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 wspólna polityka rybołówstwa ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających uzyskać maksymalny podtrzymywalny połów.
(3) Art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 850/98 stanowi, że tam, gdzie ochrona zasobów organizmów morskich wymaga natychmiastowego działania, Komisja może, w uzupełnieniu do lub na zasadzie odstępstwa od tego rozporządzenia, przyjąć jakiekolwiek niezbędne środki. W załączniku XII do tego rozporządzenia ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony organizmów morskich. Obecnie załącznik ten nie przewiduje minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony dla morlesza bogara (Pagellus bogaraveo).
(4) Morlesz bogar jest długowiecznym, późno dojrzewającym, wolno rosnącym gatunkiem głębinowym o niskiej produktywności i jest narażony na eksploatację na północnowschodnim Atlantyku. Dane uzyskane dzięki znakowaniu ryb wskazują na to, że morlesz bogar jest rozproszony na dużym obszarze. Występuje na obszarze od Morza Śródziemnego do Oceanu Atlantyckiego. Biorąc pod uwagę kwestie biologiczne oraz kwestie dotyczące zarządzania, Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) uważa, że w północnowschodnim Atlantyku występują trzy różne części tej populacji, a mianowicie: a) w podobszarach ICES VI, VII i VIII; b) w podobszarze ICES IX i w przyległych obszarach; oraz c) w podobszarze ICES X (Azory).
(5) Według najnowszej opinii ICES z czerwca 2016 r. dotyczącej morlesza bogara (zwanej dalej "najnowszą opinią ICES") 3 stado w podobszarach ICES VI, VII i VIII jest poważnie uszczuplone i po raz pierwszy zaleca się ustalenie całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) na poziomie zerowym. ICES wskazał, że połowy morlesza bogara w podobszarach ICES VI, VII i VIII stanowią 1-2 % historycznych poziomów z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Ponadto na podstawie wyników badań trzech włoków dennych we Francji, Hiszpanii i Irlandii przeprowadzonych w celu monitorowania tych połowów ICES wskazuje, że gatunek ten jest rzadko poławiany podczas badań naukowych, co potwierdza opinię, że biomasa stada tarłowego jest bardzo niska. ICES zaleca zatem ograniczenie jego śmiertelności przy użyciu wszelkich środków umożliwiających odbudowę zasobów 4 . Ponadto ICES podkreśla znaczenie pilnego wdrożenia środków zarządzania w celu ochrony młodych osobników, zwłaszcza poprzez ustanowienie minimalnego rozmiaru do celów wyładunku, aby zapobiec połowom małych ryb.
(6) Według najnowszej opinii ICES dotyczącej morlesza bogara w podobszarze ICES IX zaleca się zmniejszenie połowów o 13 % w 2017 r. oraz o kolejne 14 % w roku 2018 5 . ICES uważa, że połowy utrzymują się na poziomie o wiele niższym niż TAC od 2009 r., a ich wielkość spadła z 718 ton w 2009 r. do 152 ton w 2015 r. 6 ICES stwierdza również, że rozmieszczenie stad wykracza poza podobszar IX, zaś statystyki połowowe są niekompletne.
(7) Według najnowszej opinii ICES dotyczącej morlesza bogara w podobszarze ICES X zaleca się zmniejszenie połowów o 12 % w 2017 r. oraz o kolejne 12 % w roku 2018. W podobszarze ICES X połowy morlesza bogara wyniosły około dwóch trzecich poziomu z roku 2009 i lat wcześniejszych. W kwietniu 2015 r. STECF zauważył, że zarówno połowy morlesza bogara, jak i nakład połowowy na jednostkę maleją w ostatnich latach, co oznacza, że biomasa nadającego się do połowów morlesza bogara również spada, to zaś świadczy o tym, że obowiązujące obecnie środki nie są wystarczająco skuteczne, aby zapobiec takiemu spadkowi.
(8) ICES zaleca ustanowienie planu zarządzania obejmującego cały obszar rozmieszczenia stada obejmujący przyległe obszary CECAF (Komitet ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) i GFCM (Generalna Komisja Rybołówstwa Morza Śródziemnego), mając w szczególności na uwadze fakt, że stado z obszaru IX jest w znacznej mierze poławiane w przyległych obszarach, które nie są uregulowane przez obecny TAC i gdzie informacje na temat stada nie są dostępne. ICES zaleca wdrożenie środków zarządzania, aby zapewnić zrównoważoną eksploatację młodszych i starszych ryb, co można osiągnąć dzięki ustanowieniu minimalnego rozmiaru do celów wyładunku.
(9) Opisany wyżej rozwój sytuacji pokazuje, że intensywna eksploatacja morlesza bogara wynikająca z przełowienia oraz brak wystarczających środków zarządzania doprowadziły do tego, że stado w podobszarach ICES VI, VII i VIII zostało poważnie uszczuplone, zaś stado w podobszarach ICES IX i X osiągnęło niskie poziomy.
(10) W związku z powyższym istnieją wyraźne przesłanki, że stada morlesza bogara w północnowschodnim Atlantyku są nadmiernie eksploatowane oraz że istnieje ryzyko ich wyczerpania we wszystkich obszarach, jeżeli nie zostaną podjęte natychmiastowe działania w celu ochrony młodych osobników.
(11) W oparciu o opinie naukowe 7 środki stosowane dotychczas przez Unię w celu zmniejszenia śmiertelności morlesza bogara obejmują stosowanie TAC od 2003 r., a także wprowadzenie w odniesieniu do Morza Śródziemnego - na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 8 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego - minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony wynoszącego 33 cm. Rozporządzenie (WE) nr 850/98, w którym ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony w odniesieniu do organizmów morskich na innych obszarach, w tym na Atlantyku, obecnie nie przewiduje w przypadku Atlantyku minimalnego rozmiaru dla morlesza bogara.
(12) Zgodnie z opiniami naukowymi morlesz bogar występujący w Atlantyku osiąga dojrzałość przy 33-36 cm w obszarach VI, VII, VIII, IX i X. Podczas oceny proporcjonalności środka, a w szczególności przy podejmowaniu decyzji, czy w odniesieniu do tego stada należy stosować minimalny rozmiar 33 cm, Komisja przeanalizowała opinie naukowe i uwzględniła potrzebę zapewnienia spójności ze wspólną polityką rybołówstwa oraz z jej celem, jakim jest stopniowe eliminowanie odrzutów. Według opinii naukowych przy 33 cm dojrzałość osiąga 75 % osobników męskich i 25 % osobników żeńskich z gatunku morlesza bogara 9 . W związku z tym 33 cm to rozmiar, przy którym morlesz bogar może rozmnażać się i uzupełniać stado. Ponadto ustanowienie minimalnego rozmiaru na poziomie 36 cm doprowadziłoby do odrzutów morlesza bogara i nie byłoby zatem spójne z celem stopniowego eliminowania odrzutów.
(13) Co więcej, minimalny rozmiar morlesza bogara na poziomie 33 cm stosuje się obecnie w regionie Morza Śródziemnego. Ponieważ morlesz bogar występuje między basenem Morza Śródziemnego i północnowschodnim Atlantykiem, dla zapewnienia skuteczności środka niezbędne jest ustalenie jednakowego poziomu ochrony we wszystkich obszarach rozmieszczenia stad. Pozwoliłoby to również uniknąć błędów w sprawozdawczości. Umożliwienie połowów i wyładunku morlesza bogara poniżej 33 cm ma negatywny wpływ na zdolność reprodukcyjną tego gatunku, powodując poważne zagrożenie dla ochrony stad w północnowschodnim Atlantyku.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu odnoszą się do ochrony ograniczonych zasobów rybnych. Środki te mają na celu unikanie nadmiernej eksploatacji stad morlesza bogara i ich odbudowę do bezpiecznych granic biologicznych. Ustalenie minimalnego rozmiaru na poziomie 33 cm dla tych stad stosuje się jednakowo w odniesieniu do produktów z Unii, jak i przywożonych produktów niezależnie od ich pochodzenia. Ponadto środki będą wprowadzane w połączeniu z unijnymi środkami ochrony mającymi rozwiązać podobne problemy, w tym wraz z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1367/2014 10 .
(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 8 maja 2017 r.
| W imieniu Komisji | |
| Jean-Claude JUNCKER | |
| Przewodniczący |