Międzynarodowe porozumienie w sprawie kauczuku naturalnego. Genewa.1995.02.17.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1996.324.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 grudnia 1995 r.

MIĘDZYNARODOWE POROZUMIENIE W SPRAWIE KAUCZUKU NATURALNEGO, 1995

PREAMBUŁA

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

ODWOŁUJĄC SIĘ do Deklaracji i Programu Działania w sprawie Ustanowienia Nowego Międzynarodowego Ładu Ekonomicznego⁽¹⁾,

UZNAJĄC w szczególności znaczenie uchwał 93 (IV) i 124 (V) Konferencji ONZ do spraw Handlu i Rozwoju oraz rezolucji 155 (VI) w sprawie Zintegrowanego Programu Surowcowego, Zobowiązania z Kartaginy i odnośnych do celów określonych w "Duchu Kartaginy" przyjętym przez Konferencję ONZ do spraw Handlu i Rozwoju,

UZNAJĄC znaczenie kauczuku naturalnego dla gospodarki członków, w szczególności, gdy chodzi o wywóz z krajów wywozu będących członkami i potrzeby zaopatrzeniowe krajów przywozu będących członkami,

UZNAJĄC następnie, że stabilizacja cen kauczuku naturalnego leży w interesie producentów, konsumentów i rynku kauczuku naturalnego, oraz że Międzynarodowe Porozumienie W Sprawie Kauczuku Naturalnego może w istotny sposób wspomagać wzrost i rozwój przemysłu kauczuku naturalnego, z korzyścią zarówno dla producentów, jak i konsumentów,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

ROZDZIAŁ  I

CELE

Artykuł  1

Cele

Celami Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego, 1995 (zwanej dalej "niniejszym Porozumieniem"), w świetle rezolucji 93 (IV) "Nowe Partnerstwo dla Rozwoju: Zobowiązania Kartagińskie", i odnośnych celów zawartych w "Duchu Kartaginy" przyjętym przez Konferencję ONZ do spraw handlu i rozwoju, są między innymi, następujące cele:

a) osiągnięcie równowagi wzrostu między podażą i popytem na kauczuk naturalny, poprzez udzielanie pomocy w łagodzeniu poważnych trudności powstających w związku z nadwyżkami lub brakami kauczuku naturalnego;

b) osiągnięcie stabilnych warunków w handlu kauczukiem naturalnym, poprzez unikanie nadmiernych fluktuacji cen kauczuku naturalnego, które wywierają szkodliwy wpływ na długookresowe interesy zarówno producentów, jak i konsumentów, i stabilizowanie tych cen, bez zniekształcania długookresowych trendów rynkowych, w interesie producentów i konsumentów;

c) pomoc w stabilizacji przychodów z wywozu kauczuku naturalnego osiąganych przez członków eksporterów kauczuku naturalnego i w podnoszeniu ich przychodów w oparciu o powiększanie wolumenu wywozu kauczuku naturalnego po godziwych i opłacalnych cenach, a przez to pomoc w stwarzaniu zachęt koniecznych dla osiągania dynamicznego i rosnącego tempa wzrostu produkcji oraz zasobów potrzebnych dla przyśpieszonego rozwoju gospodarczego i społecznego;

d) dążenie do zapewnienia odpowiednich dostaw kauczuku naturalnego dla zaspokojenia potrzeb importerów, po godziwych i rozsądnych cenach oraz dla poprawienia stopnia pewności i ciągłości tych dostaw;

e) podejmowanie możliwych działań w przypadku występowania nadwyżek lub braków kauczuku naturalnego dla ograniczenia trudności ekonomicznych, z jakimi mogliby spotykać się członkowie;

f) dążenie do zwiększenia handlu międzynarodowego kauczukiem naturalnym i do poprawy w zakresie dostępu do rynku kauczuku naturalnego i produktów przetwarzania;

g) poprawa konkurencyjności kauczuku naturalnego poprzez wspieranie badań i rozwoju nad problemami tej branży;

h) tworzenie zachęt do wydajnego rozwoju branży kauczuku naturalnego poprzez dążenie do ułatwiania i wspierania wprowadzania udoskonaleń w przetwarzaniu, obrocie i dystrybucji nieprzetworzonego kauczuku naturalnego; oraz

i) pogłębianie współpracy międzynarodowej i konsultacji w sprawach dotyczących kauczuku naturalnego i mających wpływ na podaż i popyt oraz ułatwianie wspierania i koordynacji badań nad kauczukiem naturalnym, udzielania pomocy i realizacji innych programów.

ROZDZIAŁ  II

DEFINICJE

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego Porozumienia:

1. "kauczuk naturalny" oznacza niewulkanizowany elastomer, w postaci stałej lub płynnej, wytworzony z Hevea brasiliensis i z każdej innej rośliny, odnośnie do której, do celów niniejszego Porozumienia, Rada podejmie odpowiednią decyzję;

2. "Umawiająca się Strona" oznacza rząd, lub organizację międzyrządową określoną w artykule 5, która, tymczasowo lub na stałe, uznaje się za związaną postanowieniami niniejszego Porozumienia;

3. "członek" oznacza Umawiającą się Stronę, zgodnie z powyższą definicją w ustępie 2;

4. "członek eksporter" oznacza członka, który prowadzi wywóz kauczuku naturalnego i zadeklarował się jako członek eksporter, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez Radę;

5. "członek importer" oznacza członka, który prowadzi przywóz kauczuku naturalnego i zadeklarował się jako członek importer, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez Radę;

6. "Organizacja" oznacza Międzynarodową Organizację do spraw Kauczuku Naturalnego, określoną w artykule 3;

7. "Rada" oznacza Międzynarodowa Radę Kauczuku Naturalnego, określoną w artykule 6;

8. "głosowanie specjalne" oznacza głosowanie wymagające większości co najmniej dwóch trzecich oddanych głosów obecnych i głosujących członków eksporterów i co najmniej dwóch trzecich oddanych głosów obecnych i głosujących członków importerów, liczonych oddzielnie, pod warunkiem że głosy te oddała co najmniej połowa członków każdej z tych kategorii - obecnych i głosujących;

9. "wywóz kauczuku naturalnego" oznacza każdy kauczuk naturalny, który opuszcza obszar celny któregokolwiek z członków, a "przywóz kauczuku naturalnego" oznacza każdy kauczuk naturalny, który zostaje wprowadzony do obrotu handlowego na obszarze celnym któregokolwiek z członków, pod warunkiem że do celów tych definicji obszar celny, w przypadku członka posiadającego więcej niż jeden obszar celny, będzie uważany za połączone obszary celne tego członka;

10. "głosowanie podzieloną zwykłą większością głosów" oznacza głosowanie większością więcej niż połowy głosów obecnych i głosujących członków eksporterów i więcej niż połowy głosów obecnych i głosujących członków importerów, liczonych oddzielnie;

11. "wolne waluty" oznaczają markę niemiecką, franka francuskiego, jena japońskiego, funta szterlinga i dolara USA;

12. "rok budżetowy" oznacza okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia włącznie;

13. "wejście w życie" oznacza datę dnia, w którym Porozumienie wchodzi w życie tymczasowo lub ostatecznie, zgodnie z artykułem 61;

14. "tona" oznacza tonę metryczną, to jest 1.000 kilogramów;

15. "cent malajski/singapurski" oznacza malajskiego sena i singapurskiego centa, według bieżącego kursu walutowego;

16. "ważona czasowo składka członkowska netto" oznacza wartość członkowskich składek pieniężnych netto ważoną przez ilość dni, w czasie których składki tworzące składki gotówkowe netto pozostawały do dyspozycji zapasów buforowych. Przy obliczaniu ilości dni nie są brane uwagę: dzień, w którym składka wpłynęła do Organizacji i dzień, w którym nastąpił zwrot składki, ani też dzień, w którym Porozumienie zostaje rozwiązane;

17. "pierwszy notowany miesiąc" oznacza miesiąc kalendarzowy dokonania wysyłki, która została oficjalnie notyfikowana Organizacji przez rynek w celu włączenia do dziennego wskaźnika cen rynkowych;

18. "rynek handlowy o ustalonej pozycji" oznacza centrum handlu kauczukiem naturalnym, w którym działa stowarzyszenie handlu kauczukiem lub organ regulujący, spełniający następujące kryteria dotyczące:

a) ujętego w formie pisemnej statutu, zawierającego sankcje podejmowane wobec członków naruszających jego postanowienia;

b) norm kwalifikacyjnych, jakie muszą spełniać jego członkowie, w tym norm finansowych;

c) oficjalnych umów, prawnie wiążących dla ich stron;

d) pełnego arbitrażu, któremu poddani są wszyscy uczestnicy rynku;

e) oficjalnego publikowania codziennych cen na fizycznie istniejąc kauczuk.

ROZDZIAŁ  III

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

Artykuł  3

Powstanie, siedziba i struktura Międzynarodowej Organizacji do spraw Kauczuku Naturalnego.

1. Międzynarodowa Organizacja Kauczuku Naturalnego, utworzona postanowieniem Międzynarodowej Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z roku 1979 roku, będzie istniała nadal w celu zarządzania realizacją postanowień i prowadzenia nadzoru funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

2. Organizacja działa za pośrednictwem Międzynarodowej Rady Kauczuku Naturalnego, jej Dyrektora Zarządzającego oraz jej personelu, a także takich innych organów, jakie przewidziano w niniejszym Porozumieniu.

3. Pod warunkiem spełnienia wymogów ustępu 4 niniejszego artykułu, siedziba Organizacji będzie zlokalizowana w Kuala Lumpur, chyba że Rada postanowi inaczej w głosowaniu specjalnym.

4. Siedziba Organizacji jest zawsze zlokalizowana na terytorium któregoś z jej Członków.

Artykuł  4

Członkostwo w Organizacji

1. Istnieją dwie kategorie członków Organizacji, a mianowicie:

a) członkowie eksporterzy; i

b) członkowie importerzy.

2. Rada uchwala kryteria dotyczące zmieniania przez jej członków kategorii członkostwa wymienionych w ustępie 1 niniejszego artykułu, przy wzięciu pod uwagę wszystkich postanowień artykułu 24 i 27. Członek spełniający takie kryteria może zmienić kategorię swojego członkostwa pod warunkiem uzyskania na to zgody Rady wydanej w rezultacie głosowania specjalnego.

3. Każda z Umawiających się Stron jest pojedynczym członkiem Organizacji.

Artykuł  5

Członkostwo w organizacjach międzyrządowych

1. Wszelkie odniesienia czynione w niniejszego Porozumienia do "rządu" lub "rządów" są rozumiane jako obejmujące także odniesienie do Wspólnoty Europejskiej i do każdej organizacji międzyrządowej, której zakres odpowiedzialności obejmuje negocjowanie, zawieranie i stosowanie postanowień umów międzynarodowych, w szczególności umów towarowych. Zgodnie z powyższym, wszelkie odniesienia czynione w niniejszym Porozumieniu do podpisywania, ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzania, albo do notyfikacji tymczasowego stosowania, a także do przystąpienia, są w przypadku takich organizacji międzyrządowych rozumiane jako odniesienie do podpisywania, ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzania, albo do notyfikacji tymczasowego stosowania, a także do przystąpienia przez takie organizacje międzyrządowe.

2. W przypadku głosowania w sprawach mieszczących się w zakresie ich właściwości i uprawnień, takie organizacje międzyrządowe korzystają ze swych uprawnień do głosowania z ilością głosów równą łącznej liczbie głosów przyznanej zgodnie z artykułem 14 ich państwom członkom. W przypadkach takich państwa członkowie takich organizacji międzyrządowych nie wykonują swojego indywidualnego prawa głosu.

ROZDZIAŁ  IV

MIĘDZYNARODOWA RADA DO SPRAW KAUCZUKU NATURALNEGO

Artykuł  6

Skład Międzynarodowej Rady do spraw Kauczuku Naturalnego

1. Najwyższą władzą Organizacji jest Międzynarodowa Rada do spraw Kauczuku Naturalnego, która składa się ze wszystkich członków Organizacji.

2. Każdy z członków reprezentowany jest w Radzie przez jednego delegata i do udziału w sesjach Rady może wyznaczać jego zastępców i doradców.

3. Zastępujący delegata jest upoważniony do działania i głosowania w imieniu delegata podczas nieobecności tego ostatniego lub w okolicznościach szczególnych.

Artykuł  7

Uprawnienia i funkcje Rady

1. Rada wykonuje wszelkie takie uprawnienia i spełnia lub zapewnia spełnianie wszelkich funkcji, jakie są niezbędne dla wykonywania postanowień niniejszego Porozumienia, ale nie posiada uprawnień, ani nie jest traktowana jako upoważniona przez członków do zaciągania zobowiązań wykraczających poza zakres postanowień niniejszego Porozumienia. W szczególności nie posiada ona zdolności do zaciągania pożyczek pieniężnych, jednak z zastrzeżeniem stosowania artykułu 41, ani nie zawiera żadnych umów dotyczących kauczuku naturalnego, poza specjalnymi przypadkami objętymi postanowieniami artykułu 30 ustęp 5. Korzystając ze swej kompetencji do zawierania umów Rada zapewnia, by pozostałym stronom zawierającym z nią takie umowy została zwrócona na piśmie uwaga na postanowienia artykułu 48 ustęp 4 Porozumienia, ale żadne zaniechanie w tym zakresie nie powoduje samo z siebie nieważności takich umów, ani nie będzie uważane za zrzeczenie się takiego ograniczenia odpowiedzialności członków.

2. Rada, w drodze głosowania specjalnego, przyjmuje takie zasady i uregulowania, jakie są niezbędne dla wykonywania postanowień niniejszego Porozumienia, i jakie są zgodne z tymi postanowieniami. Obejmuje to jej własny regulamin i regulaminy komitetów, określonych w artykule 18, zasady zarządzania zapasami buforowymi i ich funkcjonowania, także postanowienia finansowe i dotyczące personelu Organizacji. Rada może w swoim regulaminie, przewidzieć procedurę, zgodnie z którą może ona podejmować decyzje w poszczególnych sprawach bez konieczności odbywania spotkania.

3. Do celów ustępu 2 niniejszego artykułu, Rada, na swoim pierwszym spotkaniu po wejściu w życie niniejszego Porozumienia dokona przeglądu zasad i uregulowań ustanowionych na podstawie Międzynarodowego Porozumienia o Kauczuku Naturalnym z 1987 roku i przyjmie je z takimi poprawkami, jakie uzna za właściwe. Do czasu ich przyjęcia stosowane są zasady i uregulowania ustanowione na podstawie Międzynarodowego Porozumienia o Kauczuku Naturalnym z 1987 roku.

4. Rada prowadzi taką dokumentację, jakiej wymaga wykonywanie jej funkcji wynikających z niniejszego Porozumienia.

5. Rada publikuje sprawozdanie roczne Organizacji ze swojej działalności i wszelkie inne informacje, jakie uzna za właściwe.

Artykuł  8

Przekazanie uprawnień

1. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, przekazać każdemu z komitetów utworzonych na mocy artykułu 18 wykonywanie któregoś lub wszystkich swoich uprawnień, które, odpowiednio do postanowień niniejszego Porozumienia, nie wymagają głosowania specjalnego Rady. Nie naruszając takiego delegowania, Rada może w każdym czasie dyskutować i podejmować decyzje w każdej z dziedzin, jaka została delegowana któremuś z jej komitetów.

2. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, odwołać każde z uprawnień przekazanych komitetowi.

Artykuł  9

Współpraca z innymi organizacjami

1. Rada może decydować w kwestiach związanych z konsultacjami i ze współpracą z Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej organami oraz agencjami wyspecjalizowanymi, a także, gdzie właściwe, z organizacjami międzyrządowymi.

2. Rada może także decydować w kwestiach związanych z utrzymywaniem kontaktów z właściwymi międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi.

Artykuł  10

Dopuszczenie obserwatorów

Rada może zaprosić każdy rząd kraju nie członkowskiego, lub każdą z organizacji, określonych w artykule 9, do uczestniczenia w charakterze obserwatora w każdym ze swoich spotkań, lub w spotkaniach komitetów utworzonych na mocy artykułu 18.

Artykuł  11

Przewodniczący i zastępca przewodniczącego

1. Rada wybiera na każdy rok przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego.

2. Przewodniczący i zastępca przewodniczącego są wybierani: jeden spośród przedstawicieli członków eksporterów, a drugi spośród przedstawicieli członków importerów. Urzędy te obsadzane są każdego roku na przemian z poszczególnych kategorii członków, przy czym jednak nie przeszkadza to, w wyjątkowych okolicznościach, w ponownym wyborze jednego lub obydwu z nich w drodze głosowania specjalnego Rady.

3. W okresach czasowej nieobecności przewodniczącego, zastępuje go zastępca przewodniczącego. W okresach czasowej nieobecności zarówno przewodniczącego, jak i zastępcy przewodniczącego, albo też stałej nieobecności jednego, lub obydwu z nich, Rada może dokonać wyboru nowych urzędników, odpowiednio spośród przedstawicieli członków eksporterów lub spośród przedstawicieli członków importerów, tymczasowo lub na stałe, stosownie do wymagań sytuacji.

4. Przewodniczący ani żaden inny urzędnik przewodniczący spotkaniu Rady nie głosuje na tym spotkaniu. Prawo do głosowania członka, którego on reprezentuje, może być jednak wykonywane zgodnie z postanowieniami artykułu 6 ustęp 3 lub artykułu 15 ustęp 2 i 3.

Artykuł  12

Dyrektor zarządzający, zastępca Dyrektora Zarządzającego, zarządzający zapasami buforowymi i pozostały personel

1. Rada mianuje, w drodze głosowania specjalnego, Dyrektora Zarządzającego, zastępcę Dyrektora Zarządzającego oraz zarządzającego zapasami buforowymi.

2. Rada ustala sposób i warunki mianowania Dyrektora Zarządzającego, zastępcy Dyrektora Zarządzającego i zarządzającego zapasami buforowymi.

3. Dyrektor zarządzający, jest naczelnym urzędnikiem administracyjnym Organizacji i odpowiada przed Radą za zarządzanie oraz za funkcjonowanie niniejszego Porozumienia, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia i decyzjami Rady.

4. Zastępca Dyrektora Zarządzającego jest w każdym przypadku odpowiedzialny przed Dyrektorem zarządzającym. Zastępca Dyrektora Zarządzającego działa jako Dyrektor Zarządzający, jeżeli ten ostatni nie jest w stanie z jakiegokolwiek powodu wykonywać swoich obowiązków albo w okresie tymczasowego wakatu na urzędzie Dyrektora Zarządzającego, w którym to przypadku jest on bezpośrednio odpowiedzialny przed Radą za zarządzanie i za funkcjonowanie niniejszego Porozumienia. Zastępca Dyrektora Zarządzającego jest wprowadzony we wszystkie kwestie odnoszące się do Porozumienia.

5. Zarządzający zapasami buforowymi odpowiada przed Dyrektorem Zarządzającym i Radą za wykonywanie funkcji związanych przekazanych mu na podstawie niniejszego Porozumienia, jak również wszelkich dodatkowych funkcji, jakie może dla niego określić Rada. Zarządzający zapasami buforowymi odpowiada za codzienne funkcjonowanie zapasów buforowych, i zapewnia, by Dyrektor Zarządzający był poinformowany o ogólnym funkcjonowaniu zapasów buforowych, tak, by Dyrektor Zarządzający mógł zapewniać ich skuteczne oddziaływanie na rzecz realizacji celów niniejszego Porozumienia.

6. Dyrektor Zarządzający mianuje członków personelu zgodnie z regułami ustanowionymi przez Radę. Personel odpowiada przed dyrektorem zarządzającym.

7. Ani Dyrektor Zarządzający, ani żaden z członków personelu, z zastępcą Dyrektora Zarządzającego i zarządzającym zapasami buforowymi włącznie, nie może być zaangażowany finansowo w przemysł gumowy lub handel gumą, ani też w działania handlowe z nią związane.

8. Wykonując swoje obowiązki Dyrektor Zarządzający, zastępca Dyrektora Zarządzającego, zarządzający zapasami buforowymi i inny personel nie oczekują, ani nie otrzymują instrukcji od żadnego z członków od⁽²⁾ innego organu władzy zewnętrznej w stosunku do Rady lub do któregokolwiek z komitetów utworzonych zgodnie z artykułem 18. Powstrzymują się oni od wszelkich działań, które mogłyby mieć wpływ na ich stanowisko jako urzędników międzynarodowych, odpowiedzialnych wyłącznie przed Radą. Każdy z członków okazuje poszanowanie dla wyłącznie międzynarodowego charakteru odpowiedzialności Dyrektora Zarządzającego, zastępcy Dyrektora Zarządzającego, zarządzającego zapasami buforowymi oraz pozostałych członków personelu i nie usiłuje wpływać na sposób wykonywania przez nich swoich obowiązków.

Artykuł  13

Sesje

1. Zgodnie z ogólną zasadą, Rada odbywa jedną sesję zwyczajną w każdym półroczu.

2. Prócz sesji zwoływanych w okolicznościach przewidzianych w niniejszym Porozumieniu, Rada spotyka się na sesjach specjalnych w każdym przypadku, gdy podejmie taką decyzję, albo na żądanie:

a) przewodniczącego Rady;

b) dyrektora zarządzającego;

c) większości członków eksporterów;

d) większości członków importerów;

e) członka eksportera lub eksporterów dysponujących co najmniej 200 głosami; lub

f) członka importera lub importerów dysponujących co najmniej 200 głosami.

3. Sesje odbywają się w siedzibie Organizacji, o ile Rada, w głosowaniu specjalnym, nie zdecyduje inaczej. Jeżeli na zaproszenie któregokolwiek z członków Rada odbywa spotkanie gdziekolwiek indziej poza siedzibą Organizacji, członek taki opłaca dodatkowe koszty poniesione w związku z tym przez Radę.

4. Dyrektor zarządzający przesyła członkom zawiadomienie o każdej z sesji i wraz z wykazem zagadnień, które mają zostać poruszone na sesji z wyprzedzeniem co najmniej 30 dni, z wyjątkiem przypadków pilnych, gdy zawiadomienie jest przekazywane z wyprzedzeniem co najmniej 10 dni.

Artykuł  14

Podział głosów

1. Członkowie eksporterzy dysponują łącznie 1.000 głosów. Członkowie importerzy dysponują również 1 000 głosów.

2. Każdy z członków eksporterów otrzymuje jeden głos początkowy spośród 1.000 głosów, z wyjątkiem przypadków, gdy wywóz netto członka eksportera wynosi mniej niż 10.000 ton rocznie. Reszta głosów jest rozdzielana między członków eksporterów w proporcji jak najbardziej zbliżonej do wolumenu ich wywozu kauczuku naturalnego w okresie pięciu lat kalendarzowych, rozpoczynającym się sześć lat kalendarzowych przed dokonaniem podziału głosów.

3. Głosy członków importerów są dzielone między nich w proporcji możliwie najbardziej zbliżonej do udziału przeciętnej wartości ich przywozu netto kauczuku naturalnego w okresie trzech lat kalendarzowych, rozpoczynającym się cztery lata kalendarzowe przed dokonaniem podziału głosów, z wyjątkiem, kiedy każdy z członków importerów otrzymuje jeden głos nawet wówczas, gdy jego względny udział przywozu netto nie jest dostatecznie wielki, by to uzasadniać.

4. Do celów ustępu 2-3 niniejszego artykułu, postanowień artykułu 27 ustęp 2-3 dotyczących składek członków importerów oraz artykułu 38,Rada, na swojej pierwszej sesji, przyjmuje tabelę wywozu netto członków eksporterów i tabelę przywozu netto członków importerów, która corocznie podlega rewizji, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

5. Nie ma głosów ułamkowych.

6. Rada, na swojej pierwszej sesji po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, dokonuje podziału głosów na dany rok, który pozostaje w mocy do pierwszej zwyczajnej sesji roku następnego, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępie 7 niniejszego artykułu. Każdego kolejnego roku Rada dokonuje podziału głosów na początku zwyczajnej sesji tego roku. Podział taki pozostaje w mocy do pierwszej zwyczajnej sesji roku następnego, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępie 7 niniejszego artykułu.

7. W każdym przypadku, gdy zmienia się ilość członków Organizacji lub gdy prawo głosu którykolwiek z członków zostaje zawieszone lub przywrócone na podstawie postanowień niniejszego Porozumienia, Rada dokonuje ponownego podziału głosów w ramach jednej lub obydwu kategorii głosów, których to dotyczy, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

8. W przypadku wykluczenia członka na podstawie artykułu 65, lub wycofania przez niego członkostwa zgodnie z artykułem 64 lub artykułem 63, skutkującego zmniejszeniem ogólnego udziału w handlu pozostałych członków każdej kategorii poniżej 80 procent, Rada zbiera się i podejmuje decyzję w sprawie trybu i warunków wykonywania oraz przyszłości niniejszego Porozumienia, w tym w szczególności w odniesieniu do celowości utrzymywania skutecznie funkcjonujących zapasów buforowych, bez powodowania nadmiernych obciążeń finansowych dla pozostałych członków.

Artykuł  15

Procedura głosowania

1. Każdy z członków jest uprawniony do oddania takiej ilości głosów, jaką posiada w Radzie i nie ma prawa do dzielenia swych głosów.

2. W drodze pisemnego powiadomienia przewodniczącego Rady, każdy członek eksporter może upoważnić każdego z członków eksporterów i każdy członek importer może upoważnić każdego z członków importerów do reprezentowania jego interesów i wykonywania jego prawa do głosowania na każdej z sesji lub posiedzeń Rady.

3. Członek upoważniony przez innego członka do oddania głosu w jego imieniu oddaje ten głos zgodnie z upoważnieniem.

4. W przypadku wstrzymania się od głosowania uznaje się że, głos danego członka nie został oddany. Jeżeli członek jest obecny i nie głosuje, to uważa się, że wstrzymał on się od głosowania.

Artykuł  16

Kworum

1. Kworum dla każdego ze spotkań Rady stanowi obecność większości członków eksporterów i większości członków importerów, pod warunkiem że członkowie ci posiadają co najmniej dwie trzecie ogólnej ilości głosów odpowiednio w swoich kategoriach.

2. Jeżeli nie ma kworum zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu w dniu ustalonym dla spotkania i w dniu następnym, kworum w trzecim dniu i w dniach późniejszych stwarza obecność większości członków eksporterów i większości członków importerów, pod warunkiem że członkowie ci posiadają większość ogólnej ilości głosów odpowiednio w swoich kategoriach.

3. Reprezentowanie członka zgodnie z artykułem 15 ustęp 2 jest traktowane jak obecność.

Artykuł  17

Decyzje

1. Wszelkie decyzje Rady są podejmowane i wszelkie zalecenia są podejmowane zwykłą podzieloną większością głosów, chyba że niniejsze Porozumienie przewiduje inaczej.

2. W przypadku gdy członek korzysta z postanowień artykułu 15, a jego głosy zostają oddane na spotkaniu Rady, to do celów ustępu 1 niniejszego artykułu jest on traktowany jako obecny i głosujący.

Artykuł  18

Tworzenie komitetów

1. Nadal istnieją Komitety utworzone Międzynarodowym Porozumieniem w Sprawie Kauczuku Naturalnego z 1979 roku:

a) Komitet do spraw zarządzania;

b) Komitet do spraw funkcjonowania zapasów buforowych;

c) Komitet do spraw statystyki; i

d) Komitet do spraw innych środków.

Mogą być również tworzone dodatkowe komitety w drodze specjalnego głosowania Rady.

2. Każdy komitet jest odpowiedzialny przed Radą. Rada ustala, w drodze głosowania specjalnego, zasady członkostwa i zakres uprawnień dla każdego z komitetów.

Artykuł  19

Zespół ekspertów

1. Rada może utworzyć zespół ekspertów złożony z przedstawicieli handlu i przemysłu kauczuku członków eksporterów i importerów.

2. Każdy z takich zespołów stoi do dyspozycji Rady i jej komitetów, gdy chodzi o doradztwo i pomoc, w szczególności w sprawach dotyczących funkcjonowania zapasów buforowych oraz innych środków określonych w artykule 43.

3. Członkostwo, funkcje i sposób działania takiego zespołu ustala Rada.

ROZDZIAŁ  V

PRZYWILEJE I IMMUNITETY

Artykuł  20

Przywileje i immunitety

1. Organizacja ma osobowość prawną. W szczególności, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 48 ustęp 4. Organizacja posiada zdolność do zawierania umów, nabywania i zbywania mienia nieruchomego i ruchomego, do pozywania oraz bycia pozywaną.

2. Status, przywileje i immunitety Organizacji, jej dyrektora zarządzającego, zastępcy dyrektora zarządzającego, zarządzającego zapasami buforowymi, jak również pozostałego personelu oraz ekspertów, a także delegacji jej członków są nadal określane przez Porozumienie w sprawie Siedziby Organizacji między rządem kraju przyjmującego i Organizacją podpisaną w dniu 10 czerwca 1987 roku, z takimi poprawkami, jakie mogą być konieczne dla sprawnego funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

3. Jeżeli siedziba Organizacji zostaje przeniesiona do innego kraju, rząd tego kraju zawiera z Organizacją, tak szybko, jak jest to możliwe, Porozumienie o Siedzibie Organizacji, które zatwierdza Rada.

4. Do czasu zawarcia Porozumienia o Siedzibie Organizacji zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, Organizacja zwraca się do rządu kraju przyjmującego o przyznanie, w zakresie zgodnym z jego prawem, zwolnienia z podatku od wynagrodzeń wypłacanych przez Organizację swoim pracownikom, a także aktywów, dochodów i pozostałej własności Organizacji.

5. Organizacja może także zawierać, z jednym lub kilkoma rządami, zatwierdzane przez Radę umowy dotyczące takich przywilejów i immunitetów, jakie mogą być niezbędne dla sprawnego funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

6. Porozumienie o Siedzibie Organizacji jest niezależna od niniejszego Porozumienia. Wygasa ona jednak:

a) w drodze Umowy między rządem kraju przyjmującego i Organizacją;

b) w przypadku gdy siedziba Organizacji zostaje przeniesiona z kraju przyjmującego, z którego rządem umowa ta została zawarta; lub

c) w przypadku gdy Organizacja przestanie istnieć.

ROZDZIAŁ  VI

RACHUNKI I AUDYT

Artykuł  21

Rachunki finansowe

1. Do celów funkcjonowania Porozumienia i zarządzania jej realizacją założone zostają dwa rachunki:

a) Rachunek zasobów buforowych; i

b) Rachunek Administracyjny.

2. Wszystkie następujące wpływy i wydatki związane z tworzeniem i utrzymywaniem zapasów buforowych są zapisywane na rachunku zapasów buforowych: składki od członków wnoszone na mocy artykułu 27, przychody ze sprzedaży lub wydatki związane z pozyskiwaniem zapasów buforowych, odsetki od depozytów z Rachunku zapasów buforowych i koszty związane z prowizjami z tytułu kupna i sprzedaży, składowaniem, transportem oraz z techniczną obsługą, utrzymywaniem i obrotem oraz ubezpieczeniem. Rada może jednak, w drodze głosowania specjalnego, kierować na rachunek stanu zapasów buforowych każdy innych rodzaj wpływów gotówkowych lub wydatków dających się przypisać do transakcji związanych z zapasami buforowymi.

3. Wszelkie inne wpływy gotówkowe i wydatki dotyczące funkcjonowania niniejszego Porozumienia zapisywane są na Rachunku Rozliczeń Administracyjnych. Wydatki takie są w normalnym stanie rzeczy pokrywane ze składek członkowskich obliczanych zgodnie z artykułem 24.

4. Organizacja nie jest odpowiedzialna za wydatki delegacji lub obserwatorów przy Radzie, ani przy żadnym z komitetów utworzonych na mocy artykułu 18.

Artykuł  22

Forma dokonywania wpłat

Wpłaty na rachunki rozliczeń administracyjnych i zapasów buforowych są dokonywane w wolnych walutach lub w walutach wymienialnych, w ramach głównych rynków walutowych, na wolne waluty i są wyłączone z ograniczeń dewizowych.

Artykuł  23

Audyt

1. W każdym roku budżetowym Rada wyznacza rewidentów do przeprowadzenia audytu jej ksiąg rachunkowych.

2. Zbadane przez niezależnych rewidentów oświadczenie dotyczące Rachunku Rozliczeń Administracyjnych zostaje udostępnione członkom jak najprędzej, jednak nie później niż w cztery miesiące po zamknięciu każdego roku finansowego. Zbadane przez niezależnych rewidentów oświadczenie dotyczące rachunku zapasów buforowych zostaje udostępnione członkom nie wcześniej niż w 60 dni, ale nie później niż w cztery miesiące po zamknięciu każdego roku finansowego. Zbadane oświadczenie dotyczące Rachunków Rozliczeń Administracyjnych i zapasów buforowych Rada poddaje odpowiedniej analizie w celu ich zatwierdzenia na najbliższej sesji zwyczajnej. Następnie publikowane są skrócone wersje zbadanych rachunków i bilansów.

ROZDZIAŁ  VII

RACHUNEK ADMINISTRACYJNY

Artykuł  24

Zatwierdzanie budżetu administracyjnego i obliczanie składek

1. Na swojej pierwszej sesji po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, Rada zatwierdza budżet administracyjny na okres między dniem wejścia w życie i końcem pierwszego roku finansowego. W latach następnych, w drugiej połowie każdego roku budżetowego, Rada zatwierdza budżet administracyjny na następny rok budżetowy. Rada oblicza składkę każdego z członków do tego budżetu zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu.

2. Składka każdego z członków do budżetu administracyjnego w każdym roku finansowym odpowiada proporcji jego głosów w ogólnej liczbie głosów wszystkich członków w chwili zatwierdzania budżetu administracyjnego na dany rok budżetowy. Przy obliczaniu składek głosy każdego z członków są obliczane bez względu na zawieszenie prawa do głosowania któregokolwiek z nich lub wynikającą z tego ponowny podział głosów.

3. Początkowa składka do budżetu administracyjnego każdego rządu zostającego członkiem po wejściu w życie niniejszego Porozumienia jest obliczana przez Radę na podstawie ilości głosów, jaką będzie dysponował ten członek i okresu od dnia uzyskania członkostwa do końca bieżącego roku finansowego. Nie zmienia to jednak obliczenia dokonanego na ten rok budżetowy w odniesieniu do pozostałych członków.

Artykuł  25

Wpłacanie składek do budżetu administracyjnego

1. Termin płatności składek do pierwszego budżetu administracyjnego określa Rada na swojej pierwszej sesji. Termin wpłacania składek do kolejnych budżetów upływa z dniem 28 lutego każdego roku budżetowego. Termin płatności składki początkowej rządu który zostaje członkiem po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, obliczonej zgodnie z artykułem 24 ustęp 3, upływa, w odniesieniu do danego roku finansowego, 60 dni po dacie uzyskania członkostwa przez ten rząd.

2. Jeżeli członek nie wpłacił pełnej składki do budżetu administracyjnego w terminie dwóch miesięcy po upłynięciu terminu jej płatności zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, dyrektor zarządzający żąda od tego członka jak najszybszego dokonania wpłaty. Jeżeli członek nie wpłacił składki w terminie dwóch miesięcy po skierowaniu takiego żądania przez dyrektora zarządzającego, jego prawo do głosowania w Organizacji ulega zawieszeniu, o ile Rada nie zadecyduje inaczej. Jeżeli członek nadal nie wpłaca swojej składki w ciągu czterech miesięcy po takim żądaniu dyrektora zarządzającego, Rada zawiesza wszystkie prawa tego członka wynikające z niniejszego Porozumienia, chyba że Rada, w głosowaniu specjalnym, zadecyduje inaczej.

3. Składki wpłacone z opóźnieniem Rada obciąża opłatą karną według podstawowej stopy procentowej w kraju przyjmującym za okres od dnia terminu jej płatności. Na prośbę członka Rada może odstąpić od takiej opłaty karnej do dnia 31 marca tego samego roku budżetowego, jeżeli, ze względu na swoje wewnętrzne postanowienia ustawowe i wykonawcze, nie jest on w stanie wpłacić swojej składki do budżetu administracyjnego w terminie jej płatności zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

4. Członek, którego prawa zostały zawieszone na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu pozostanie, w szczególności, zobowiązany do zapłacenia swojej składki i spełnienia wszelkich innych zobowiązań finansowych wynikających z niniejszego Porozumienia.

ROZDZIAŁ  VIII

ZAPASY BUFOROWE

Artykuł  26

Wielkość zapasów buforowych

Dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia tworzy się międzynarodowe zapasy buforowe. Łączna wielkość zapasów buforowych wynosi 550.000 ton, w tym łączne zapasy wciąż utrzymywane na mocy Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku. Stanowi on jedyny instrument interwencji rynkowej przewidziany niniejszym Porozumieniem. Zapasy buforowe obejmują:

a) zwyczajne zapasy buforowe wynoszące 400.000 ton; i

b) kontyngentowe zapasy buforowe wynoszące 150.000 ton.

Artykuł  27

Finansowanie zapasów buforowych

1. Członkowie zobowiązują się do finansowania łącznych kosztów międzynarodowych zapasów buforowych o wielkości 550.000 ton, utworzonych na mocy artykułu 26, co jest rozumiane w taki sposób, że udziały w rachunku zapasów buforowych Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku tych członków Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku, którzy zostali członkami niniejszego Porozumienia, zostają, na mocy niniejszego Porozumienia i za zgodą każdego z członków, przeniesione na rachunek stanu zapasów buforowych utworzony na mocy niniejszego Porozumienia, zgodnie z procedurą ustaloną na mocy artykułu 40 ustęp 3 Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku.

2. Finansowanie zarówno zwyczajnych zapasów buforowych jak i kontyngentowych zapasów buforowych podzielone jest jednakowo między kategorie członków eksporterów i importerów. Składki na rachunek stanu zapasów buforowych zostają rozłożone stosunkowo do udziału ich głosów w Radzie, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępach 3 i 4 niniejszego artykułu.

3. Składkę na rachunek stanu zapasów buforowych każdego członka importera, którego udział w ogólnym przywozie netto zgodnie z tabelą sporządzaną przez Radę na mocy artykułu 14 ustęp 4 reprezentuje 0,1 lub mniej procent ogólnego przywozu netto określa się w sposób następujący:

a) jeżeli jego udział w ogólnym przywozie netto wynosi mniej niż 0,1 procent, ale więcej, niż 0,05 procent, to składka takiego członka jest obliczana na podstawie jego rzeczywistego udziału w ogólnym przywozie netto;

b) jeżeli jego udział w ogólnym przywozie netto wynosi 0,05 procent lub mniej, to składka takiego członka jest obliczana na podstawie udziału wynoszącego 0,05 procent w ogólnym przywozie netto.

4. W każdym okresie tymczasowego obowiązywania Porozumienia na mocy artykułu 61 ustęp 4 lub ustępu 2 litera b), łączne zobowiązanie finansowe każdego z członków eksporterów lub importerów dotyczące składki na rachunek stanu zapasów buforowych, nie przekracza składki obliczonej na podstawie ilości głosów korespondującej z udziałem procentowym określonym w tabelach, jakie Rada sporządzi na mocy artykułu 14 ustęp 4, w łącznej ilości 275.000 ton przypadających odpowiednio dla kategorii członków eksporterów i importerów. Zobowiązania finansowe członków w okresie, gdy niniejsze Porozumienie obowiązuje tymczasowo rozdzielane są równo między członków eksporterów i importerów. Każdorazowo, gdy zagregowane zobowiązanie jednej z kategorii przewyższa zagregowane zobowiązania drugiej z nich, większy z dwu agregatów zostaje zrównany w dół do poziomu mniejszego z agregatów, przy zmniejszeniu ilości głosów członków w tym agregacie proporcjonalnie do udziału w głosach wynikającego z tabel, które Rada sporządzi na mocy artykułu 14 ustęp 4. Bez uszczerbku dla postanowień niniejszego ustępu i artykułu 28 ustęp 1, składka członka nie może przekraczać 125 procent kwoty jego łącznej składki obliczonej na podstawie jego udziału w handlu światowym wykazanego w załączniku A lub załączniku B do niniejszego Porozumienia.

5. Ogólny koszt zwyczajnych i kontyngentowych zapasów buforowych wynoszących 550.000 ton jest finansowany ze składek gotówkowych członków wpłacanych na rachunek stanu zapasów buforowych. Składki te mogą być wpłacane, tam gdzie ma to zastosowanie, przez właściwe agencje zainteresowanych członków.

6. Ogólne koszty międzynarodowych zapasów buforowych wynoszących 550.000 ton są pokrywane z Rachunku zapasów buforowych. Koszty te obejmują wszelkie wydatki związane z pozyskiwaniem i funkcjonowaniem 550.000 tonowego międzynarodowego zapasu buforowego. W przypadku gdy szacowane koszty, podane w załączniku C do niniejszego Porozumienia, nie pokrywają w pełni ogólnych kosztów pozyskiwania i funkcjonowania zapasów buforowych, Rada zbiera się i dokonuje przygotowań koniecznych dla wezwania do wpłacenia składek potrzebnych w celu pokrycia tych kosztów zgodnie z udziałami procentowymi głosów.

Artykuł  28

Wpłacanie składek na rachunek stanu zapasów buforowych

1. Początkowa składka pieniężna na rachunek stanu zapasów buforowych odpowiada kwocie 70 milionów ringgitów malajskich. Kwota ta, stanowiąca rezerwę kapitału obrotowego na funkcjonowanie zapasów buforowych, jest rozdzielana między wszystkich członków zgodnie z ich procentowymi udziałami głosów, przy wzięciu pod uwagę postanowień artykułu 27 ustęp 3, i jest wymagalna w ciągu 60 dni od pierwszej sesji Rady po wejściu w życie niniejszego Porozumienia. Początkowa składka członka wymagalna zgodnie z niniejszym ustępem zostanie, za zgodą tego członka, wniesiony w części lub w całości przez przeniesienie gotówkowego udziału tego członka pozostającego na rachunku stanu zapasów buforowych na mocy Międzynarodowego Porozumienia w Sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku.

2. Dyrektor Zarządzający może w każdym czasie, i niezależnie od działań przewidzianych w ustępie 1 niniejszego artykułu, wezwać do wpłacenia składek, pod warunkiem że zarządzający zapasami buforowymi potwierdzi, że rachunek stanu zapasów buforowych może wymagać takich funduszy w ciągu następnych czterech miesięcy.

3. Jeżeli nastąpiło wezwanie do wpłacenia składek, to są one wymagalne od członków w ciągu 60 dni od daty powiadomienia. Jeżeli zażąda tego członek lub członkowie dysponujący 200 głosami w Radzie, Rada zbiera się na sesji specjalnej i może zmienić lub odmówić zatwierdzenia takiego wezwania na podstawie dokonanej oceny zapotrzebowania na fundusze wspierające funkcjonowanie zapasów buforowych w ciągu następnych czterech miesięcy. Jeżeli Rada nie jest w stanie podjąć stosownej decyzji, składki są wymagalne od członków zgodnie z zawiadomieniem dyrektora zarządzającego.

4. Wartość objętych wezwaniem składek na zwyczajne i kontyngentowe zapasy buforowe jest mierzona dolną ceną progową uruchomienia obowiązującą w chwili wezwania do wpłacenia składek.

5. Wezwanie do wpłacenia składek na kontyngentowe zapasy buforowe załatwiane jest w sposób następujący:

a) dokonując przeglądu przy stanie zapasów wynoszącym 300.000 - ton, przewidzianego w artykule 31, Rada podejmuje wszelkie finansowe i inne działania, jakie mogą być konieczne dla szybkiego skorzystania z kontyngentowych zapasów buforowych, włącznie, w przypadku takie konieczności, z wezwaniem do stworzenia odpowiednich funduszów;

b) jeżeli Rada, w specjalnym głosowaniu, zdecyduje na mocy artykułu 30 ustęp 2 o uruchomieniu kontyngentowych zapasów buforowych, to Rada zapewnia równocześnie, by:

i) wszyscy członkowie dokonali wszelkich przygotowań niezbędnych dla sfinansowania przypadających na nich udziałów w kontyngentowych zapasach buforowych i

ii) powołano się na zastosowanie zapasów buforowych, oraz że istnieją podstawy do podjęcia działania zgodnie z warunkami określonymi w artykule 30.

Artykuł  29

Zakres cen

1. Do celów sterowania funkcjonowaniem zapasów buforowych ustanawia się:

a) cenę referencyjną;

b) dolną cenę interwencyjną;

c) górną cenę interwencyjną;

d) dolną progową cenę uruchomienia;

e) górną progową cenę uruchomienia;

f) dolną ceną wskaźnikową; i

g) górną cenę wskaźnikową.

2. Z chwilą wejścia w życie niniejszego Porozumienia, ceną referencyjną jest cena referencyjna stosowana w dniu 28 grudnia 1995 roku.

3. Istnieje górna cena interwencyjna i dolna cena interwencyjna obliczone odpowiednio na poziomie wyższym i niższym o 15 procent od ceny referencyjnej, chyba że Rada zadecyduje inaczej w drodze głosowania specjalnego.

4. Górna progowa cena uruchomienia i dolna progowa cena uruchomienia kształtują się odpowiednio na poziomie wyższym i niższym o 20 procent od ceny referencyjnej, chyba że Rada zdecyduje inaczej w drodze głosowania specjalnego.

5. Ceny obliczone zgodnie z ustępami 3 i 4 niniejszego artykułu są zaokrąglane do najbliższego centa.

6. Z chwilą wejścia w życie niniejszego Porozumienia, dolna i górna cena wskaźnikowa zostają wstępnie ustalone odpowiednio na 157 i 270 centów malajskich/singapurskich za kilogram.

Artykuł  30

Funkcjonowanie zapasów buforowych

1. Jeżeli, w odniesieniu do zakresu cen przewidzianego w artykule 29, lub zmienionego później zgodnie z artykułami 31 i 39, rynkowa cena wskaźnikowa przewidziana w artykule 32 kształtuje się:

a) na poziomie lub powyżej górnej progowej ceny uruchomienia, zarządzający zapasami buforowymi podejmuje obronę górnej ceny uruchomienia oferując do sprzedaży kauczuk naturalny do chwili, gdy rynkowa cena wskaźnikowa spadnie poniżej górnej ceny uruchomienia;

b) powyżej górnej ceny interwencyjnej zarządzający zapasami buforowymi może dokonywać sprzedaży kauczuku naturalnego w obronie górnej ceny uruchomienia;

c) na poziomie górnej lub dolnej ceny interwencyjnej, lub między nimi, zarządzający zapasami buforowymi nie kupuje ani nie sprzedaje kauczuku naturalnego, z wyjątkiem dokonywania tego, na mocy artykułu 35, w celu wykonania ciążących na nim obowiązków związanych z obrotem zapasami;

d) poniżej dolnej ceny interwencyjnej zarządzający zapasami buforowymi może dokonywać zakupów kauczuku naturalnego w obronie dolnej ceny uruchomienia;

e) na poziomie lub poniżej dolnej progowej ceny uruchomienia zarządzający zapasami buforowymi broni dolnej ceny uruchomienia oferując zakup kauczuku naturalnego do chwili, gdy rynkowa cena wskaźnikowa przewyższy poziom dolnej ceny uruchomienia.

2. Jeżeli sprzedaż lub zakupy zapasów buforowych osiągną poziom 400.000 ton, Rada decyduje, w drodze głosowania specjalnego, czy należy skorzystać z kontyngentowych zapasów buforowych w odniesieniu do:

a) dolnej lub górnej progowej ceny uruchomienia; lub

b) każdej ceny między dolną progową ceną uruchomienia i dolną ceną wskaźnikową albo górną progową ceną uruchomienia i górną ceną wskaźnikową.

3. Jeżeli Rada, w drodze głosowania specjalnego, nie zadecyduje inaczej na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu, zarządzający zapasami buforowymi wykorzystuje kontyngentowe zapasy buforowe dla obrony dolnej ceny wskaźnikowej przez uruchomienie kontyngentowych zapasów buforowych, gdy rynkowa cena wskaźnikowa znajdzie się na poziomie 2 centów malajskich/singapurskich za kilogram powyżej dolnej ceny wskaźnikowej oraz dla obrony górnej ceny wskaźnikowej przez uruchomienie kontyngentowych zapasów buforowych, gdy rynkowa cena wskaźnikowa znajdzie się na poziomie 2 centów malajskich/singapurskich za kilogram poniżej górnej ceny wskaźnikowej.

4. Łączne zasoby zapasów buforowych, obejmujące zwyczajne zapasy buforowe i kontyngentowe zapasy buforowe, są w pełni wykorzystywane dla zapewnienia, by rynkowa cena wskaźnikowa nie spadła poniżej dolnej ceny wskaźnikowej albo wzrosła powyżej górnej ceny wskaźnikowej.

5. Sprzedaż i zakupy dokonywane przez zarządzającego zapasami buforowymi następują za pośrednictwem rynków handlowych o ustalonej pozycji po dominujących na nich cenach, a wszelkie jego transakcje dotyczą fizycznie istniejącego kauczuku, którego wysyłka jest możliwa nie później niż jeden miesiąc po zakończeniu pierwszego notyfikowanego miesiąca na danym rynku, albo, którego dostarczenie na rynek kupujących jest możliwe w miesiącu lub w miesiącach zwykle odpowiadających miesiącom dostawy na tym rynku. W celu zapewnienia skutecznego funkcjonowania zapasów buforowych, Rada może jednomyślnie zdecydować o zezwoleniu zarządzającemu zapasami buforowymi na zawieranie umów typu future z maksymalnym wyprzedzeniem do dwóch miesięcy pod bezwzględnym i ściśle przestrzeganym warunkiem, że oferty są przyjmowane w terminie wymagalności.

6. W celu ułatwienia funkcjonowania zapasów buforowych, Rada tworzy, jeżeli jest to stosowne, oddziały i placówki biura zarządzającego zapasami buforowymi, w miejscach lokalizacji rynków kauczuku o ustalonej pozycji i uznanych rynków hurtowych.

7. Zarządzający zapasami buforowymi przygotowuje miesięczne sprawozdanie w sprawie transakcji związanych z zapasami buforowymi i sytuacji finansowej Rachunku zapasów buforowych. Trzydzieści dni po zakończeniu każdego miesiąca sprawozdanie za dany miesiąc zostaje udostępnione członkom.

8. Informacja o transakcjach związanych z zapasami buforowymi zawiera dane o ilościach, cenach, typach, klasach i rynkach w odniesieniu do wszystkich operacji związanych z zapasami buforowymi, włącznie z przeprowadzanym obrotem. Informacja o sytuacji finansowej rachunku stanu zapasów buforowych zawiera także dane dotyczące odsetek oraz terminów i warunków depozytów, walut stosowanych w operacjach i inne istotne informacje w sprawach, o kreślonych w artykule 21 ustęp 2.

Artykuł  31

Przeglądy i zmiany zakresu cen

A. Cena referencyjna

1. Każdy przegląd lub zmiana ceny referencyjnej, włącznie z tymi, które dokonywane są w związku ze zmianami netto w stanie zapasów buforowych na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu, mają za podstawę tendencje rynkowe. Bezpośrednio przed pierwszym spotkaniem Rady po wejściu w życie Porozumienia, a następnie co 12 miesięcy, zarządzający zapasami buforowymi oblicza przeciętną dzienną rynkową cenę wskaźnikową dla poprzedzających sześciu miesięcy i porównuje tę wartość z obydwiema cenami interwencyjnymi. Datę dokonania tego obliczenia ustala się z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem, z wyjątkiem pierwszego przeglądu, i bezpośrednio poprzedza ona sesję Rady.

a) Jeżeli przeciętna z sześciu miesięcy dziennej rynkowej ceny wskaźnikowej osiąga poziom górnej ceny interwencyjnej, dolnej ceny interwencyjnej, lub kształtuje się między tymi poziomami, nie dokonuje się żadnej zmiany ceny referencyjnej.

b) Jeżeli przeciętna z sześciu miesięcy dziennej rynkowej ceny wskaźnikowej kształtuje się poniżej ceny interwencyjnej, cena referencyjna jest automatycznie zmieniana w dół o 5 procent swojego poziomu i zaczyna obowiązywać następnego dnia. Tego dnia spotyka się zwykle Rada i dokonuje analizy tej zmiany. Rada może wówczas, w drodze głosowania specjalnego, zadecydować o większym procentowo dostosowaniu w dół ceny referencyjnej.

c) Jeżeli przeciętna z sześciu miesięcy dziennej rynkowej ceny wskaźnikowej kształtuje się powyżej ceny interwencyjnej, cena referencyjna jest automatycznie zmieniana w górę o 5 procent swojego poziomu i zaczyna obowiązywać następnego dnia. Tego dnia spotyka się zwykle Rada i dokonuje analizy tej zmiany. Rada może wówczas, w drodze głosowania specjalnego, zadecydować o większym procentowo dostosowaniu w górę ceny referencyjnej.

d) Jednakże na pierwszej sesji zwyczajnej Rady po wejściu w życie Porozumienia, automatyczna zmiana dokonana na mocy artykułu 31 ustęp 1 litera b) lub c) wynosi 4 procent.

e) W celu dokonania ich porównania cena referencyjna i sześciomiesięczna dzienna rynkowa cena wskaźnikowa będą obliczane z dokładnością do drugiej pozycji dziesiętnej.

2. W następstwie zmiany stanu netto zapasów buforowych od czasu ostatniej zwyczajnej sesji Rady wynoszącej 100.000 ton, Dyrektor Zarządzający zwołuje specjalną sesję Rady w celu dokonania oceny sytuacji. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zadecydować o podjęciu właściwych środków, co może obejmować:

a) zawieszenie działalności zapasów buforowych;

b) zmianę stopy zakupów lub sprzedaży dokonywanych w odniesieniu do zapasów buforowych; i

c) zmianę ceny referencyjnej.

3. Jeżeli miały miejsce zakupy lub sprzedaże wynoszące netto 300.000 ton od czasu: a) ostatniej zmiany dokonanej na mocy artykułu 31 ustęp 3 Międzynarodowego Porozumienia o Kauczuku Naturalnym z 1987 roku, b) ostatniej zmiany dokonanej na mocy niniejszego ustępu, lub c) ostatniej zmiany dokonanej na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu, niezależnie od tego, której z nich dokonano jako ostatniej, cena referencyjna jest obniżana lub podwyższana odpowiednio o 3 procent w stosunku do jej bieżącego poziomu, chyba że Rada, w drodze głosowania specjalnego, zadecyduje o obniżeniu jej lub podwyższeniu, odpowiednio, o większą wielkość procentową.

4. Bez względu na postanowienia artykułu 29, ustęp 4, zmiana ceny referencyjnej nie powoduje przekroczenia przez progową cenę uruchomienia, ceny wskaźnikowej.

5. Bez względu na postanowienia artykułu 31 ustęp 1 i artykułu 31 ustęp 3, zmiana ceny referencyjnej nie powoduje przekroczenia przez cenę interwencyjną poziomu, przy którym, na mocy artykułu 30, ustęp 3, uruchamiane są kontyngentowe zapasy buforowe.

B. Ceny wskaźnikowe

6. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zmienić dolną i górną cenę wskaźnikową w trakcie przeglądów przewidzianych w niniejszej sekcji niniejszego artykułu.

7. Rada zapewnia, by każda zmiana cen wskaźnikowych była zgodna z rozwijającym się tendencjami i warunkami rynkowymi. W związku z tym, Rada bierze po uwagę trendy zmian cen kauczuku naturalnego, jego zużycia, podaży, kosztów produkcji i zapasów, jak również ilość kauczuku naturalnego posiadaną w zapasach buforowych oraz sytuację finansową rachunku stanu zapasów buforowych.

8. Przeglądów dolnej i górnej ceny wskaźnikowej dokonuje się:

a) 24 miesiące po ostatnim takim przeglądzie na mocy artykule 31 ustęp 7 litera a) Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku, albo, w przypadku gdy niniejsze Porozumienie wejdzie w życie po dniu 1 maja 1996 roku, na pierwszej sesji Rady odbywanej na mocy niniejszego Porozumienia, i co każde 24 miesiące w okresie późniejszym;

b) w okolicznościach wyjątkowych na prośbę członka lub członków dysponujących 200 lub więcej głosami w Radzie; oraz

c) gdy cena referencyjna została zmieniona: i) w dół - od ostatniej zmiany dolnej ceny wskaźnikowej lub od wejścia w życie Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku, albo ii) w górę - od ostatniej zmiany górnej ceny wskaźnikowej lub od wejścia w życie Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku, o co najmniej 3% na mocy ustępu 3 niniejszego artykułu, i o co najmniej 5 procent na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu, albo co najmniej o te wielkości na mocy ustępów 1, 2 i/lub 3 niniejszego artykułu, pod warunkiem że przeciętna dzienna rynkowa cena wskaźnikowa za okres 60 dni następujących po dokonaniu ostatniej zmiany jest odpowiednio: niższa od dolnej ceny interwencyjnej, albo wyższa od górnej ceny interwencyjnej.

9. Bez względu na postanowienia ustępów 6-8 niniejszego artykułu, nie jest dokonywana żadna zmiana w górę w odniesieniu do dolnej lub górnej ceny wskaźnikowej, jeżeli przeciętna dziennych rynkowych cen wskaźnikowych w ciągu sześciu miesięcy poprzedzających przegląd rozpiętości cenowych na mocy niniejszego artykułu kształtuje się poniżej ceny referencyjnej. Podobnie, nie jest dokonywana żadna zmiana w dół w odniesieniu do dolnej lub górnej ceny wskaźnikowej, jeżeli przeciętna dziennych rynkowych cen wskaźnikowych w ciągu sześciu miesięcy poprzedzających przegląd rozpiętości cenowych na mocy niniejszego artykułu kształtuje się powyżej ceny referencyjnej.

Artykuł  32

Rynkowa cena wskaźnikowa

1. Ustanawia się dzienną rynkową cenę wskaźnikową, która stanowi połączenie - średnią ważoną - odzwierciedlającą stan rynku kauczuku naturalnego - dziennych cen urzędowych określonych przez Radę na rynkach w Kuala Lumpur, Londynie, Nowym Jorku i w Singapurze, i na takich innych rynkach handlowych o ustalonej pozycji, o jakich może zadecydować Rada. Wstępnie, dzienna rynkowa cena wskaźnikowa obejmuje RSS 1, RSS 3 i TSR 20, a ich ważenie następuje według stóp 2:3:5. Wszelkie notowania są sprowadzane do bazy FOB porty malajskie/singapurskie w walucie malajskiej/singapurskiej.

2. Wagi dla typów/klas, metody wyliczania dziennej rynkowej ceny wskaźnikowej oraz ilość rynków są poddawane przeglądom i mogą, w drodze głosowania specjalnego, być zmieniane przez Radę, w celu zapewnienia, że właściwie odwzorowują one rynek kauczuku naturalnego. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zdecydować o włączeniu dodatkowych rynków handlowych o ustalonej pozycji do obliczania dziennej rynkowej ceny wskaźnikowej, jeżeli uważa się, że takie rynki mogą wpływać na międzynarodową cenę kauczuku naturalnego.

3. Uważa się, że rynkowa cena wskaźnikowa znajduje się powyżej lub poniżej poziomów cenowych wyszczególnionych w niniejszym Porozumieniu, jeżeli przeciętna dziennych rynkowych cen wskaźnikowych za pięć ostatnich dni rynkowych kształtuje się, odpowiednio, powyżej lub poniżej tych poziomów cenowych.

Artykuł  33

Skład zapasów buforowych

1. Na swojej pierwszej sesji po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, Rada określa międzynarodowo uznane typy i klasy płyt rowkowych wędzonych oraz wyspecyfikowanych technicznie kauczuków do włączenia do zapasów buforowych, pod warunkiem spełnienia następujących kryteriów:

a) najniższymi typami i klasami kauczuku naturalnego dopuszczonymi do włączenia do zapasów buforowych są RSS 3 i TSR 20; i

b) zostaną uwzględnione wszelkie typy i klasy dopuszczone zgodnie z literą a) niniejszego ustępu, które stanowiły co najmniej 3 procent wolumenu handlu międzynarodowego kauczukiem naturalnym w poprzednim roku kalendarzowym.

2. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, dokonać zmian tych kryteriów i/lub wybranych typów/klas, jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia, by skład zapasów buforowych odpowiadał zmieniającej się sytuacji rynkowej, wspomagał osiąganie celów stabilizacyjnych niniejszego Porozumienia i utrzymanie wysokich standardów jakościowych zapasów buforowych.

3. Zarządzający zapasami buforowymi dokłada wszelkich starań dla zapewnienia, by skład zapasów buforowych ściśle odwzorowywał asortyment i ilości w wywozie i przywozie kauczuku naturalnego, wspierając jednocześnie cele stabilizacyjne niniejszego Porozumienia.

4. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, polecić zarządzającemu zapasami buforowymi dokonanie zmiany w składzie zapasów buforowych, jeżeli jest to podyktowane dążeniem do osiągnięcia celu, jakim jest stabilizacja cen.

Artykuł  34

Umiejscowienie zapasów buforowych

1. Umiejscowienie zapasów buforowych zapewnia ich ekonomiczne i efektywne funkcjonowanie. Zgodnie z tą zasadą zapasy buforowe są umiejscowione zarówno na terytoriach członków eksporterów, jak i członków importerów, chyba że Rada zdecyduje inaczej w drodze głosowania specjalnego. Rozmieszczenie zapasów buforowych powinno odpowiadać celom stabilizacyjnym Porozumienia, przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów.

2. W celu utrzymania wysokich standardów jakości handlowej, zapasy buforowe są składowane tylko w magazynach zatwierdzonych na postawie kryteriów ustanowionych przez Radę Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku, lub zmienionych przez Radę na mocy niniejszego Porozumienia.

3. Po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, Rada ustanawia i zatwierdza wykaz magazynów i urządzeń niezbędnych dla ich używania. Rada może, jeżeli jest to stosowne, dokonywać przeglądów wykazu magazynów zatwierdzonych przez Radę Międzynarodowego Porozumienia w sprawie Kauczuku Naturalnego z 1987 roku i kryteriów ustanowionych przez wspomniana Radę, oraz utrzymać ten wykaz lub dokonać w nim odpowiednich zmian.

4. Rada dokonuje również okresowych przeglądów rozlokowania zapasów buforowych i może, w drodze głosowania specjalnego, zmienić rozlokowanie zapasów buforowych, by zapewnić ich ekonomiczne i skuteczne funkcjonowanie handlowe.

Artykuł  35

Utrzymywanie jakości zapasów buforowych

Zarządzający zapasami buforowymi zapewnia, by wszelkie nabywane i utrzymywane zapasy buforowe odpowiadały wysokim normom jakości. By dopomóc sobie w realizacji tego celu może on obracać kauczukiem naturalnym składowanym w zapasach buforowych na tyle, na ile jest to konieczne dla zapewnienia takich norm, przy uwzględnieniu kosztów takiego obrotu i jego wpływu na stabilność rynku. Koszty obrotu są pokrywane z Rachunku zapasów buforowych.

Artykuł  36

Ograniczenie lub zawieszenie funkcjonowania zapasów buforowych

1. Bez względu na postanowienia postanowień artykułu 30, Rada, jeżeli odbywa sesję, może, w drodze głosowania specjalnego, ograniczyć lub wstrzymać funkcjonowanie zapasów buforowych, jeżeli według jej opinii wykonywanie obowiązków nałożonych na zarządzającego zapasami buforowymi przez ten artykuł nie spowoduje osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia.

2. Jeżeli Rada nie odbywa sesji, Dyrektor Zarządzający może, po konsultacji z przewodniczącym, ograniczyć lub wstrzymać funkcjonowanie zapasów buforowych, jeżeli według jego opinii, wykonywanie obowiązków nałożonych na zarządzającego zapasami buforowymi przez ten artykuł nie spowoduje osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia.

3. Niezwłocznie po podjęciu decyzji o ograniczeniu lub wstrzymaniu działań zapasów buforowych na mocy ustępu 2 niniejszego artykułu, Dyrektor Zarządzający zwołuje sesję Rady w celu zbadania tej decyzji. Nie naruszając postanowień artykułu 13 ustęp 4, Rada zbiera się w ciągu 10 dni po dniu ograniczenia lub zawieszenia i, w drodze głosowania specjalnego zatwierdza lub znosi takie ograniczenie lub zawieszenie. Jeżeli Rada nie jest w stanie podjąć decyzji na takiej sesji, funkcjonowania zapasów buforowych są wznawiane bez jakichkolwiek ograniczeń wprowadzonych na mocy niniejszego artykułu.

4. Podczas obowiązywania ograniczeń lub zawieszenia działań zapasów buforowych wprowadzonych zgodnie z niniejszym artykułem, Rada dokonuje przeglądów skutków tej decyzji w okresach nie dłuższych niż trzy miesiące. Jeżeli podczas sesji odbywanej dla dokonania takiego przeglądu Rada nie potwierdza, w drodze głosowania specjalnego, kontynuacji ograniczeń lub zawieszenia, albo nie podejmuje decyzji, funkcjonowanie zapasów buforowych jest wznawiane bez ograniczeń.

Artykuł  37

Kary dotyczące składek na rachunek stanu zapasów buforowych

1. Jeżeli członek nie wypełnia swych zobowiązań dotyczących składek na zapasy buforowe do ostatniego dnia okresu, w którym taka składka staje się wymagalna, przyjmuje się, że zalega on ze składkami. Członek zalegający ze składkami przez 60 dni lub więcej nie jest brany pod uwagę przy głosowaniu w sprawach objętych postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu.

2. Prawo do głosowania i inne prawa w Radzie członka zalegającego ze składkami przez 60 dni lub więcej na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu zostają zawieszone, chyba że Rada, w drodze głosowania specjalnego, zadecyduje inaczej.

3. Członek zalegający ze składkami ponosi koszty odsetek według podstawowej stopy procentowej kraju przyjmującego poczynając od ostatniego dnia, w którym płatności takie stały się wymagalne. Pokrycie tak powstałych kosztów zwłoki przez pozostałych członków eksporterów i członków importerów ma miejsce na zasadzie dobrowolności.

4. Członek nie będzie uważany za zalegającego ze składkami, jeżeli jakiś niedobór w jego składkach jest rezultatem wyłącznie fluktuacji kursów wymiany walut w ciągu 60 dni po dniu wezwania do zapłaty. W tym przypadku nie będą ponoszone żadne odsetki z tytułu niedoboru, jednak każdy niedobór powinien zostać pokryty w ciągu 60 dni po dokonaniu wpłacenia składki.

5. Jeżeli niedotrzymanie warunków zostało naprawione w sposób zadowalający Radę, prawo do głosowania i pozostałe prawa członka zalegającego ze składkami przez 60 lub więcej dni zostają przywrócone. Jeżeli zaległości te zostały uprzednio pokryte przez innych członków, członkowie ci otrzymują pełny zwrot wpłaconych kwot.

Artykuł  38

Dostosowanie składek na rachunek stanu zapasów buforowych

1. Jeżeli ma miejsce ponowny podział głosów na pierwszej zwyczajnej sesji w każdym roku budżetowym lub w każdym przypadku zmiany stanu członkostwa w Organizacji, Rada dokonuje koniecznego dostosowania składki na rachunek stanu zapasów buforowych w odniesieniu do każdego z członków, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu. W tym celu, Dyrektor Zarządzający ustala:

a) pieniężną składkę netto dla każdego z członków, przez odjęcie zwrotów składek dla tego członka zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu od sumy wszystkich składek wpłaconych przez tego członka od wejścia w życie niniejszego Porozumienia;

b) wartość netto łącznych wezwań do zapłaty, poprzez zsumowanie wartości kolejnych wezwań i odjęcie łącznych zwrotów dokonanych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu;

c) zrewidowaną składkę netto dla każdego z członków, poprzez rozdzielenie między członków wartości netto łącznych wezwań do zapłaty na podstawie proporcji podziału głosów w Radzie między członków zmienionej na podstawie artykułu 14, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 27 ustęp 3, z tym, że udział głosów każdego członka zostanie, do celów niniejszego artykułu, obliczony bez uwzględnienia zawieszenie prawa do głosowania któregokolwiek z członków i ponownego podziału głosów z tego wynikającego.

Jeżeli składka pieniężna netto członka przewyższa jego zmienioną składkę netto, następuje zwrot z Rachunku zapasów buforowych tej różnicy pomniejszonej o wszelkie kwoty pozostających do zapłacenia odsetek karnych za zaleganie ze składkami. Jeżeli zmieniona składka netto członka przewyższa jego składkę pieniężną netto, członek dokonuje płatności na rachunek stanu zapasów buforowych różnicy powiększonej o wszelkie kwoty pozostających do zapłacenia odsetek karnych za zaleganie ze składkami.

2. Jeżeli Rada, uwzględniając postanowienia artykułu 28 ustępy 2 i 3, zadecyduje, że istnieje nadwyżka składek gotówkowych netto w stosunku do funduszy koniecznych dla finansowania działań zapasów buforowych w okresie następnych czterech miesięcy, to Rada refunduje członkom taką nadwyżkę składek gotówkowych netto pomniejszoną o początkową składkę, chyba że zdecyduje, w drodze głosowania specjalnego, nie dokonywać takiej refundacji albo zrefundować mniejszą kwotę. Udziały członków w refundowanej kwocie odpowiadają proporcji ich składek gotówkowych netto i są zmniejszone o wartość pozostałych do zwrotu odsetek karnych za zwłokę. Zobowiązanie składkowe członków zalegających ze składkami jest zmniejszane w tej samej proporcji, w jakiej refundacja wpływa na łączną składkę pieniężną netto.

3. Na wniosek członka, kwota refundacji, do jakiej jest on uprawniony, może zostać zatrzymana na rachunku zapasów buforowych. Jeżeli członek wnioskuje o zatrzymanie jego refundacji na rachunku zapasów buforowych, to kwota ta jest mu uznawana na poczet przyszłych składek dodatkowych wymaganych zgodnie z artykułem 28. Kwota zatrzymana na wniosek członka na rachunku zapasów buforowych jest oprocentowana według przeciętnej stopy procentowej osiąganej z funduszy pozostających na Rachunku zapasów buforowych, poczynając od ostatniego dnia, w którym kwota powinna zostać zwrócona temu członkowi do dnia poprzedzającego rzeczywisty zwrot.

4. Dyrektor zarządzający niezwłocznie powiadamia członków o wszelkich wymaganych płatnościach lub refundacjach dokonywanych zgodnie z ustępami 1 i 2 niniejszego artykułu. Takie płatności członków lub refundacje będą dokonywane w ciągu 60 dni od dnia zawiadomienia o nich przez Dyrektora Zarządzającego.

5. W przypadku gdy kwoty gotówkowe na Rachunku zapasów buforowych przewyższają wartość łącznych składek pieniężnych netto członków, to taka nadwyżka funduszy zostaje rozdzielona z chwilą rozwiązania niniejszego Porozumienia.

Artykuł  39

Zapasy buforowe i zmiany kursów wymiany

1. W przypadku gdy kurs walutowy ringgita malajskiego/dolara singapurskiego w stosunku do walut głównych członków eksporterów i importerów zmienia się w stopniu znacznie wpływającym na funkcjonowanie zapasów buforowych, Dyrektor Zarządzający zwołuje, zgodnie z artykułem 36, lub członkowie mogą zwołać, zgodnie z artykułem 13, specjalną sesję Rady. Rada zbiera się w ciągu 10 dni w celu zatwierdzenia lub zniesienia środków już przedsięwziętych przez Dyrektora Zarządzającego na podstawie artykułu 36, i może, w drodze głosowania specjalnego, podjąć decyzję w sprawie podjęcia właściwych środków, włącznie z możliwością zrewidowania rozpiętości cenowych, zgodnie z zasadami zawartymi w pierwszych zdaniach artykułu 31⁽³⁾ ustępy 1 i 6.

2. Rada uchwala, w drodze głosowania specjalnego, procedurę ustalania istotnej zmiany w parytecie walutowym, wyłącznie w celu zapewnienia, by do zwołania posiedzenia Rady dochodziło w odpowiednim czasie.

3. W przypadku zaistnienia rozbieżności między ringgitem malajskim i dolarem singapurskim w istotnym stopniu wpływających na funkcjonowanie zapasów buforowych, Rada zbiera się w celu dokonania przeglądu sytuacji i może rozważyć przyjęcie jednolitej waluty.

Artykuł  40

Procedury likwidacyjne w odniesieniu do rachunku stanu zapasów buforowych

1. Po rozwiązaniu niniejszego Porozumienia, zarządzający zapasami buforowymi dokonuje szacunku łącznych kosztów likwidacji aktywów Rachunku Zasobów buforowych lub ich przekazania na podstawie nowego Międzynarodowego Porozumienia w Sprawie Kauczuku Naturalnego, zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu i tworzy rezerwę z takiej kwoty na osobnym rachunku. Jeżeli saldo takie nie jest wystarczające, zarządzający zapasami buforowymi dokonuje sprzedaży odpowiedniej ilości kauczuku naturalnego z zapasów buforowych, tak, aby uzyskać dodatkowo potrzebną sumę.

2. Udział każdego z członków w Rachunku zapasów buforowych jest obliczany w następujący sposób:

a) wartością zapasów buforowych jest wartość łącznej ilości objętego nimi kauczuku naturalnego wszystkich typów/klas, obliczona po najniższych cenach bieżących odpowiednich typów/klas, na rynkach określonych w artykule 32, w ciągu 30 dni rynkowych poprzedzających dzień rozwiązania niniejszego Porozumienia;

b) wartością Rachunku zapasów buforowych jest wartość zapasów buforowych zwiększona o aktywa gotówkowe na rachunku zapasów buforowych w dniu rozwiązania niniejszego Porozumienia, pomniejszona o kwoty stanowiące rezerwę na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu;

c) wartością składek pieniężnych każdego z członków jest suma jego składek pieniężnych wpłaconych przez okres trwania niniejszego Porozumienia, pomniejszona o wszelkie refundacje dokonane na mocy artykułu 38; odsetki karne za zwłokę zapłacone zgodnie z artykułem 37 ustęp 3 nie stanowią składek pieniężnych na rachunek stanu zapasów buforowych;

d) jeżeli wartość Rachunku zapasów buforowych jest większa lub mniejsza od wartości łącznych składek gotówkowych netto, to nadwyżka jest dzielona między członków proporcjonalnie do ich udziałów w ważonej czasowo składce pieniężnej netto zgodnie z niniejszym Porozumieniem. Każdy deficyt dzielony jest między członków proporcjonalnie do średniej ilości głosów każdego z członków posiadanej w okresie jego członkostwa. Przy obliczaniu udziału w deficycie każdego z członków, nie bierze się pod uwagę zawieszenia prawa do głosowania danego członka lub wynikającego z niego ponownego podziału głosów;

e) udział każdego z członków w rachunku stanu zapasów buforowych obejmuje jego składki pieniężne netto, pomniejszone lub powiększone o jego udział w deficycie lub w nadwyżce rachunku stanu zapasów buforowych i pomniejszoną o jego zobowiązanie, o ile takie istnieje, do zapłacenia kwoty pozostającej z tytułu karnych odsetek za zaleganie ze składką.

3. Jeżeli niniejsze Porozumienie ma być natychmiast zastąpione nowym Międzynarodowym Porozumieniem W Sprawie Kauczuku Naturalnego, Rada przyjmuje, w drodze głosowania specjalnego, procedury zapewniające skuteczne przekazanie nowemu porozumieniu, zgodnie z wymogami niniejszego Porozumienia, udziałów w Rachunku zapasów buforowych członków zamierzających uczestniczyć w nowej umowie. Każdy członek, który nie wyraża życzenia uczestniczenia w nowym porozumieniu jest uprawniony do otrzymania wypłaty swojego udziału:

a) z pozostającej do dyspozycji środków gotówkowych - proporcjonalnie do swego procentowego udziału w łącznych składkach gotówkowych netto na rachunek stanu zapasów buforowych, w terminie trzech miesięcy; i

b) z dochodów netto z rozdysponowania zapasów buforowych, w drodze ich sprzedaży lub poprzez ich przekazanie na podstawie nowego Międzynarodowego Porozumienia w Sprawie Kauczuku Naturalnego po bieżących cenach rynkowych, co musi nastąpić w ciągu 12 miesięcy; chyba że Rada zadecyduje, w drodze głosowania specjalnego, podwyższyć wypłaty dokonywane na mocy litery a) niniejszego ustępu.

4. Jeżeli niniejsze Porozumienie ulega rozwiązaniu bez zastąpienia go nowym Międzynarodowego Porozumieniem w Sprawie Kauczuku Naturalnego przewidującym utworzenie zapasów buforowych, Rada przyjmuje, w drodze głosowania specjalnego, procedury rządzące zlikwidowaniem zapasów buforowych w maksymalnym okresie określonym w artykule 67 ustęp 6, z zastrzeżeniem następujących ograniczeń:

a) nie są dokonywane dalsze zakupy kauczuku naturalnego;

b) Organizacja nie ponosi żadnych nowych wydatków, z wyjątkiem tych, które są niezbędne dla zbycia zapasów buforowych.

5. Z zastrzeżeniem wybrania przez któregokolwiek członka przyjęcia naturalnego kauczuku zgodnie z ustępem 6 niniejszego artykułu, wszelkie środki pieniężne pozostające na rachunku stanu zapasów buforowych są niezwłocznie rozdzielane między członków w proporcji do ich udziałów określonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu.

6. Zamiast całości lub części płatności gotówkowej/środków pieniężnych każdy z członków może wybrać otrzymanie swego udziału w aktywach zapasów buforowych w kauczuku naturalnym, pod warunkiem zachowania procedury przyjętej przez Radę.

7. Rada przyjmuje odpowiednie procedury dla dostosowania i wypłacania udziałów członków w Rachunku zapasów buforowych. To dostosowanie wyjaśnia:

a) wszelkie rozbieżności między ceną kauczuku naturalnego wymienioną w ustępie 2 litera a) niniejszego artykułu i cenami, po których część lub całość zapasów buforowych jest sprzedawana zgodnie z procedurami dotyczącymi wyprzedaży zapasów buforowych; i

b) różnice między szacowanymi i rzeczywistymi wydatkami związanymi z likwidacją.

8. Rada, w ciągu 30 dni następujących po ostatecznych transakcjach związanych z rachunkiem zapasów buforowych, spotyka się w celu ostatecznego rozliczenia rachunków między członkami w ciągu następnych 30 dni.

ROZDZIAŁ  IX

RELACJE ZE WSPÓLNYM FUNDUSZEM TOWAROWYM

Artykuł  41

Relacje ze Wspólnym Funduszem Surowcowym

1. Organizacja korzysta w pełnym zakresie z udogodnień Wspólnego Funduszu Surowcowego.

2. W odniesieniu do wdrażania jakiegokolwiek projektu finansowanego z drugiego rachunku Wspólnego Funduszu Surowcowego, Organizacja, jako desygnowany Międzynarodowy Organ Surowcowy, nie zaciąga żadnych zobowiązań finansowych, w tym w związku z gwarancjami udzielanymi przez indywidualnych członków lub inne jednostki. Organizacja, ani żaden z członków, z tytułu członkostwa w Organizacji, nie odpowiadają za jakiekolwiek zobowiązania powstałe w związku z zaciąganiem lub udzielaniem pożyczek przez któregokolwiek członka lub jednostkę w związku z takimi projektami.

ROZDZIAŁ  X

DOSTAWY I DOSTĘP DO RYNKU ORAZ INNE ŚRODKI

Artykuł  42

Dostawy i dostęp do rynku

1. Członkowie eksporterzy realizują w najszerszym możliwym zakresie politykę i programy utrzymujące stałą dostępność dostaw kauczuku naturalnego dla nabywców.

2. Członkowie importerzy realizują w najszerszym możliwym zakresie politykę i programy utrzymujące dostęp do ich rynków kauczuku naturalnego.

Artykuł  43

Inne środki

1. Zmierzając do osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia, Rada określa i proponuje stosowanie właściwych środków i technik ukierunkowanych na wspieranie:

a) rozwijania przez członków produkujących sektora kauczuku naturalnego poprzez rozszerzanie i doskonalenie produkcji, jej wydajności i obrotów, oraz zwiększanie dzięki temu dochodów z wywozu osiąganych przez członków produkujących. W tym celu, Komitet do spraw Innych Środków prowadzi analizy ekonomiczne i techniczne dla określenia:

i) programów i projektów badawczych i rozwojowych przynoszących korzyści członkom eksporterom i importerom, w tym badań naukowych w poszczególnych obszarach;

ii) programów i projektów mających na celu poprawę produktywności przemysłu kauczuku naturalnego;

iii) środków i sposobów podnoszenia jakości dostaw kauczuku naturalnego i osiągania jednolitości stosowanych specyfikacji jakościowych oraz prezentacji kauczuku naturalnego; oraz

iv) metod doskonalenia przetwarzania, obrotu i dystrybucji nieprzetworzonego kauczuku naturalnego;

b) rozwijania zakresu stosowania kauczuku naturalnego. W tym celu Komitet do spraw innych środków prowadzi odpowiednie analizy ekonomiczne i techniczne dla określenia programów i projektów prowadzących do szerszego stosowania i nowych sposobów wykorzystania kauczuku naturalnego.

2. Rada analizuje skutki finansowe zastosowania takich środków i poszukuje sposobów wspierania i pozyskiwania odpowiednich zasobów finansowych, stosownie do okoliczności, z takich źródeł jak międzynarodowe instytucje finansowe oraz Drugi Rachunek Wspólnego Funduszu Surowcowego.

3. Rada może przyjąć wszelkie dobrowolne świadczenia wspierające wdrażanie zatwierdzonych projektów w celu stosowania postanowień niniejszego artykułu. Zarządzanie takimi składkami pieniężnymi będzie podlegało regułom, jakie ustanowi Rada w drodze głosowania specjalnego.

4. Rada może formułować zalecenia, jeśli właściwe, dla członków, instytucji międzynarodowych i innych organizacji w celu wspierania szczególnych środków przewidzianych w niniejszym artykule.

5. Komitet do spraw innych środków dokonuje okresowej oceny postępu w stosowaniu tych środków, które Rada zdecydowała się wspierać i zalecać, i składa Radzie sprawozdanie w tym zakresie.

ROZDZIAŁ  XI

KONSULTACJE W SPRAWACH POLITYKI WEWNĘTRZNEJ

Artykuł  44

Konsultacje

Rada prowadzi konsultacje, na wniosek każdego z członków, w sprawach rządowej polityki dotyczącej kauczuku naturalnego i wpływającej bezpośrednio na podaż lub popyt. Rada może przedkładać członkom swoje zalecenia w celu ich rozważenia.

ROZDZIAŁ  XII

STATYSTYKI, BADANIA I INFORMACJA

Artykuł  45

Statystyki i informacja

1. Rada gromadzi, zestawia i w miarę potrzeb publikuje takie informacje statystyczne na temat kauczuku naturalnego i związanych z nim dziedzin, jakie są niezbędne dla zadowalającego funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

2. Członkowie terminowo i w możliwie najpełniejszym zakresie przekazują Radzie dostępne dane, w układzie według typów i klas, dotyczące produkcji, zużycia i handlu międzynarodowego kauczukiem naturalnym.

3. Rada może się również zwracać do członków o dostarczenie innych dostępnych informacji, włącznie z informacjami dotyczących powiązanych dziedzin, jakie mogą być potrzebne dla zadowalającego funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

4. Członkowie przekazują wymienione wyżej dane statystyczne i informacje w rozsądnym terminie i w możliwie najszerszym zakresie, zgodnie z ich ustawodawstwem krajowym i w sposób najbardziej im odpowiadający.

5. Rada ustanawia bliskie relacje z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, włącznie z Międzynarodową Grupą Badań nad Kauczukiem, i z giełdami towarowymi, tak, aby przyczynić się do zapewnienia dostępności najbardziej aktualnych i wiarygodnych danych o produkcji, zużyciu, zapasach, handlu międzynarodowym i cenach kauczuku naturalnego oraz innych czynnikach wpływających na popyt i podaż kauczuku naturalnego.

6. Rada dokłada starań w celu zapewnienia, by żadna publikowana informacja nie naruszała poufności w stosunku do osób lub przedsiębiorstw zajmujących się produkcją, przetwórstwem lub obrotem kauczukiem naturalnym lub związanymi z nim produktami.

Artykuł  46

Ocena roczna, szacunki i badania

1. Rada przygotowuje ocenę roczną w sprawie sytuacji na światowym rynku kauczuku naturalnego i w dziedzinach z nim związanych w świetle informacji dostarczanych przez członków i uzyskanych od wszelkich odpowiednich organizacji międzyrządowych i międzynarodowych.

2. Co najmniej raz na pół roku Rada przedstawia szacunki dotyczące produkcji, zużycia, wywozu i przywozu kauczuku naturalnego, jeżeli jest to możliwe w podziale według poszczególnych typów i klas, na okres następnych sześciu miesięcy. Informuje ona członków o treści tych szacunków.

3. Rada podejmuje, lub w odpowiedni sposób umożliwia podejmowanie badań nad tendencjami w produkcji, zużyciu, handlu, obrocie i cenach kauczuku naturalnego, jak również nad krótkookresowymi i długookresowymi problemami w światowej gospodarce kauczukiem naturalnym.

Artykuł  47

Przeglądy roczne

Rada dokonuje każdego roku kontroli funkcjonowania niniejszego Porozumienia, włącznie z zachowaniem jej istoty i sposobami wspierania realizacji jej celów Może ona wydawać członkom zalecenia dotyczące sposobów i środków doskonalenia funkcjonowania niniejszego Porozumienia.

ROZDZIAŁ  XIII

POSTANOWIENIA RÓŻN

Artykuł  48

Ogólne obowiązki i odpowiedzialność członków

1. Członkowie, w okresie trwania niniejszego Porozumienia, dokładają najlepszych starań i współpracują na rzecz osiągania celów niniejszego Porozumienia i nie podejmują żadnych działań sprzecznych z tymi celami.

2. Członkowie dążą w szczególności do poprawy warunków funkcjonowania branży kauczuku naturalnego i promują produkcję i wykorzystanie kauczuku naturalnego w celu wspierania wzrostu i modernizacji branży kauczuku naturalnego dla wspólnego dobra producentów i konsumentów.

3. Członkowie przyjmują jako wiążące wszelkie decyzje Rady podejmowane na mocy niniejszego Porozumienia i nie będą stosować działań mogących powodować ograniczenie lub przeciwdziałanie skutkom tych decyzji.

4. Odpowiedzialność członków wynikająca z funkcjonowania niniejszego Porozumienia wobec Organizacji lub wobec stron trzecich jest ograniczona do zakresu ich obowiązków związanych ze składkami do budżetu administracyjnego i z finansowaniem zapasów buforowych na mocy i zgodnie z rozdziałami VII i VIII niniejszego Porozumienia oraz do każdego ze zobowiązań, jakie może przyjmować na siebie Rada na mocy artykułu 41.

Artykuł  49

Przeszkody w handlu

1. Rada, zgodnie z oceną roczną światowej sytuacji kauczuku naturalnego, określonej w artykule 46, identyfikuje wszelkie przeszkody w rozwijaniu handlu kauczukiem naturalnym w jego postaci nieprzetworzonej, jako półproduktu i w postaci przetworzonej.

2. Rada może, w celu wspierania celów określonych w niniejszym artykule, formułować zalecenia dotyczące poszukiwania na odpowiednich forach międzynarodowych dających się wspólnie zaakceptować środków praktycznych opracowanych w celu stopniowego usuwania, a tam, gdzie jest to możliwe, eliminowania takich przeszkód. Rada bada okresowo skutki wydawanych zaleceń.

Artykuł  50

Transport i struktura rynku kauczuku naturalnego

Rada zachęca i ułatwia propagowanie rozsądnych i sprawiedliwych stawek frachtowych oraz doskonalenie systemu przewozu, tak by zapewnić regularne dostawy na rynek i oszczędności w kosztach produktów wprowadzanych na rynek.

Artykuł  51

Zróżnicowanie i środki zaradcze

Rozwijający się członkowie importerzy i najsłabiej rozwinięte kraje będące członkami, których interesy cierpią wskutek stosowania środków podejmowanych na podstawie niniejszego Porozumienia, mogą kierować do Rady wnioski o zastosowanie takiego właściwego zróżnicowania i środków zaradczych. Rada rozważa podejmowanie takich środków zgodnie z ustępem 3 i 4 sekcji III rezolucji 93 (IV) Konferencji ONZ do spraw Handlu i Rozwoju.

Artykuł  52

Zwolnienie ze zobowiązań

1. Jeżeli jest to konieczne, ze względu na wyjątkowe lub nagłe okoliczności lub z uwagi na działanie siły wyższej nie przewidziane w niniejszym Porozumieniu, Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zwolnić członka ze zobowiązania wynikającego z niniejszego Porozumienia, jeżeli uzyska od tego członka zadowalające wyjaśnienie powodów, z których zobowiązanie nie może zostać wykonane.

2. Rada, zwalniając członka ze zobowiązania na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu, podaje szczegółowo okoliczności, warunki i okres zwolnienia członka z tego zobowiązania oraz powody tego zwolnienia.

Artykuł  53

Godziwe normy pracy

Członkowie deklarują, że będą się starali utrzymywać w swoich sektorach kauczuku naturalnego godziwe normy pracy mające na celu poprawę poziomu życia pracowników.

Artykuł  54

Aspekty środowiskowe

Członkowie starają się zwracać należytą uwagę na aspekty środowiskowe, jak uzgodniono to podczas ósmej sesji Konferencji ONZ w sprawie Handlu i Rozwoju oraz Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Środowiska Naturalnego i Rozwoju mających miejsce w 1992 roku.

ROZDZIAŁ  XIV

SKARGI I SPORY

Artykuł  55

Skargi

1. Każda skarga na niewykonanie przez członka zobowiązań wynikających z niniejszego Porozumienia, zostaje, na wniosek członka składającego skargę, przedstawiona Radzie, która, po konsultacji z członkiem, którego skarga dotyczy, podejmuje decyzję w tej sprawie.

2. Każda decyzja Rady stwierdzająca, że członek uchybił zobowiązaniom wynikającym z niniejszego Porozumienia, wskazuje istotę tego uchybienia.

3. W każdym przypadku, gdy Rada, w wyniku skargi, lub w inny sposób, stwierdza, że członek naruszył postanowienia niniejszego Porozumienia, może ona, co nie narusza postanowień zawartych w postanowieniach niniejszego Porozumienia dotyczących innych środków, w drodze głosowania specjalnego:

a) zawiesić prawo do głosowania tego członka w Radzie i, jeżeli uzna to za konieczne, zawiesić każde z innych praw tego członka, włącznie z tymi, które dotyczą sprawowania funkcji w Radzie, lub którymkolwiek z komitetów ustanowionych na mocy artykułu 18, a także zdolności do członkostwa w takim komitecie, do chwili wykonania przez niego swych zobowiązań; lub

b) podjąć działania na mocy artykułu 65, jeżeli takie naruszenie w sposób istotny utrudnia funkcjonowanie niniejszego Porozumienia.

Artykuł  56

Spory

1. Każdy spór dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszego Porozumienia nierozstrzygnięty między zainteresowanymi członkami zostanie, na wniosek członka będącego w sporze, przedstawiony Radzie w celu podjęcia decyzji.

2. W każdym przypadku przedstawienia sporu do decyzji Rady na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu, większość członków dysponująca co najmniej jedną trzecią łącznej liczby głosów może zażądać od Rady, po omówieniu sprawy, zasięgnięcia przed wydaniem swojej decyzji opinii w spornej sprawie zespołu doradczego utworzonego na mocy ustępu 3 niniejszego artykułu.

3. a) O ile Rada, w drodze głosowania specjalnego, nie zdecyduje inaczej, zespól doradczy składa się z pięciu następujących osób:

i) dwóch osób: jednej, dysponującej szerokim doświadczeniem w sprawach będących przedmiotem sporu i drugiej, o uznanym autorytecie i doświadczeniu zawodowym w zakresie prawa, wyznaczonych przez członków eksporterów;

ii) dwóch osób o takich samych kwalifikacjach wyznaczonych przez członków importerów;

iii) przewodniczącego wybranego jednomyślnie przez cztery osoby wyznaczone na mocy i) i ii) niniejszego ustępu lub, jeżeli nie są one w stanie podjąć decyzji w tej kwestii, przez przewodniczącego Rady.

b) Członkami zespołu doradczego są zarówno obywatele państw członków, jak i państw nie będących członkami.

c) Osoby wyznaczone do zespołu doradczego działają w ramach swych osobistych uprawnień i bez instrukcji od żadnego rządu.

d) Koszty zespołu doradczego pokrywa Organizacja.

4. Opinia zespołu doradczego i jej uzasadnienie są dostarczane Radzie, która, po rozważeniu wszelkich istotnych informacji, rozstrzyga spór w drodze głosowania specjalnego.

ROZDZIAŁ  XV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  57

Podpis

Niniejsze Porozumienie jest otwarte do podpisu w Siedzibie Głównej Narodów Zjednoczonych od dnia 3 kwietnia 1995 roku do dnia 28 grudnia 1995 roku włącznie, przez rządy zaproszone do udziału w Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Kauczuku Naturalnego w 1994 roku.

Artykuł  58

Depozytariusz

Niniejszym wyznacza się Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych jako depozytariusza niniejszego Porozumienia.

Artykuł  59

Ratyfikacja, akcept i zatwierdzanie

1. Niniejsze Porozumienie podlega ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzeniu przez rządy sygnatariuszy, zgodnie z ich odpowiednimi procedurami konstytucyjnymi lub instytucjonalnymi.

2. Dokumenty ratyfikacyjne, dotyczące ratyfikacji, akceptu lub zatwierdzenia mogą być składane u depozytariusza do dnia 1 stycznia 1997 roku Rada może jednak zgodzić się na przedłużenie tego terminu rządom sygnatariuszom, które nie były w stanie zdeponować dokumentów w tym terminie.

3. Każdy rząd w chwili złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, dotyczącego przyjęcia lub zatwierdzenia, składa oświadczenie w przedmiocie swojego statusu jako członek importer lub eksporter.

Artykuł  60

Notyfikowanie tymczasowego stosowania

1. Rząd sygnatariusz, zamierzający ratyfikować, przyjąć lub zatwierdzić niniejsze Porozumienie, lub rząd, w odniesieniu do którego Rada ustanowiła warunki przystąpienia do niniejszego Porozumienia, ale który nie był jeszcze w stanie zdeponować swych dokumentów, może w każdym czasie notyfikować depozytariuszowi, że będzie tymczasowo w pełni stosował postanowienia niniejszego Porozumienia, z chwilę jej wejścia w życie zgodnie z artykułem 61 lub, jeżeli weszła już ona wcześniej w życie, z określonym dniem.

2. Nie naruszając postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, rząd może zastrzec w swoim powiadomieniu o tymczasowym stosowaniu, że będzie stosował postanowienia niniejszego Porozumienia tylko w zakresie ograniczonym jego procedurami konstytucyjnymi lub legislacyjnymi i jego wewnętrznymi postanowieniami ustawowymi i wykonawczymi. Rząd taki jednak wypełnia wszystkie swoje finansowe zobowiązania wynikające z niniejszego Porozumienia. Tymczasowe członkostwo rządu notyfikującego w opisany sposób, nie może trwać dłużej niż 12 miesięcy od tymczasowego wejścia w życie niniejszego Porozumienia, chyba że Rada zadecyduje inaczej na mocy artykułu 59 ustęp 2.

Artykuł  61

Wejście w życie

1. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie z dniem 29 grudnia 1995 roku lub z dniem późniejszym, jeżeli do tego dnia rządy reprezentujące co najmniej 80 procent wywozu netto, zgodnie z ustaleniami załącznika A do niniejszego Porozumienia i rządy reprezentujące co najmniej 80 procent przywozu netto zgodnie z ustaleniami załącznika B do niniejszego Porozumienia, zdeponują swoje dokumenty ratyfikacyjne, dotyczące przyjęcia lub zatwierdzenia lub dotyczące przystąpienia, albo też przyjmą na siebie całość finansowych zobowiązań wobec niniejszego Porozumienia.

2. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie tymczasowo dnia 29 grudnia 1995 roku lub któregokolwiek dnia przed dniem 1 stycznia 1997 roku, jeżeli rządy reprezentujące co najmniej 75 procent wywozu netto, zgodnie z ustaleniami załącznika A do niniejszego Porozumienia i rządy reprezentujące co najmniej 75 procent przywozu netto zgodnie z ustaleniami załącznika B do niniejszego Porozumienia, zdeponują swoje dokumenty ratyfikacyjne, dotyczące przyjęcia lub zatwierdzenia, lub notyfikują depozytariuszowi, na mocy artykułu 60 ustęp 1, że będą stosowały postanowienia niniejszego Porozumienia tymczasowo i przyjmą na siebie całość zobowiązań finansowych wynikających z niniejszego Porozumienia. Porozumienie pozostaje w mocy tymczasowo przez okres maksymalnie 12 miesięcy, do chwili, gdy wejdzie ono w życie ostatecznie na mocy ustępu 1 niniejszego artykułu, lub, gdy Rada zdecyduje inaczej zgodnie z ustępem 4 niniejszego artykułu.

3. Jeżeli niniejsze Porozumienie wejdzie w życie, zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, do dnia 1 stycznia 1997 roku, Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych zaprasza, w najwcześniejszym terminie, jaki uzna za najdogodniejszy po tym dniu, rządy, które zdeponowały dokumenty ratyfikacyjne, dotyczące przyjęcia lub zatwierdzenia, albo notyfikowały mu tymczasowe stosowanie przez siebie niniejszego Porozumienia, na spotkanie w celu ustalenia czy rządy te powinny podjąć działań niezbędne w celu wejścia w życie, tymczasowego lub ostatecznego, niniejszego Porozumienia między sobą w całości lub w części. Jeżeli na spotkaniu tym nie zostaną podjęte żadne decyzje, Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych może zwoływać, jeżeli uzna to za właściwe, dalsze takie spotkania.

4. Jeżeli wymogi co do wejścia w życie niniejszego Porozumienia zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu nie zostaną spełnione w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych od tymczasowego wejścia w życie niniejszego Porozumienia zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, Rada dokona, nie później niż w ciągu jednego miesiąca przez końcem 12 miesiąca okresu wymienionego powyżej, oceny przyszłości niniejszego Porozumienia i, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, podejmie decyzję w drodze głosowania specjalnego, czy:

a) wprowadzić w życie niniejsze Porozumienie między aktualnymi członkami, w całości lub częściowo;

b) utrzymać tymczasowe obowiązywanie niniejszego Porozumienia między aktualnymi członkami, w całości lub częściowo, przez okres dodatkowego roku; albo

c) renegocjować niniejsze Porozumienie.

Jeżeli Rada nie podejmie żadnej decyzji, niniejsze Porozumienie ulega rozwiązaniu po wygaśnięciu okresy dwunastomiesięcznego. Rada informuje depozytariusza o każdej decyzji podjętej na podstawie niniejszego ustępu.

5. W stosunku do każdego rządu, który deponuje swoje dokumenty ratyfikacyjne, dotyczące przyjęcia lub zatwierdzenia lub przystąpienia po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, wchodzi ona w życie dla tego rządu w dniu tego zdeponowania.

6. Dyrektor zarządzający Organizacji zwołuje pierwszą sesję Rady jak najszybciej po wejściu w życie niniejszego Porozumienia.

Artykuł  62

Przystąpienie

1. Niniejsze Porozumienie jest otwarte do przystąpienia do niego przez rząd każdego państwa. Przystąpienie następuje na warunkach ustanowionych przez Radę, obejmujących, między innymi, termin zdeponowania dokumentów przystąpienia, ilość przyznawanych głosów i zobowiązania finansowe. Rada może jednak przedłużyć termin rządom, które nie były w stanie zdeponować swych dokumentów przystąpienia w terminie określonym w warunkach przystąpienia.

2. Przystąpienie następuje poprzez zdeponowanie dokumentu przystąpienia u depozytariusza. Dokumenty przystąpienia stwierdzają, że rząd akceptuje warunki określone przez Radę.

Artykuł  63

Zmiany

1. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zalecać członkom wniesienie poprawek do niniejszego Porozumienia.

2. Rada ustala termin, w którym członkowie notyfikują depozytariuszowi przyjęcie poprawek.

3. Poprawka zaczyna obowiązywać w 90 dni po otrzymaniu przez depozytariusza notyfikacji o przyjęciu poprawek od członków stanowiących co najmniej dwie trzecie członków eksporterów i reprezentujących co najmniej 85 procent głosów członków eksporterów i od członków stanowiących co najmniej dwie trzecie członków importerów i reprezentujących co najmniej 85 procent głosów członków importerów.

4. Już po tym, jak depozytariusz poinformuje Radę, że zostały spełnione wymogi dla obowiązywania wprowadzonej zmiany, i nie naruszając postanowień ustępu 2 niniejszego artykułu dotyczących terminu ustalonego przez Radę, członek może nadal notyfikować przyjęcie zmiany, po warunkiem, że taka notyfikacja nastąpi przed wejściem w życie tej zmiany.

5. Każdy z członków, który nie notyfikował przyjęcia wprowadzonej zmiany do dnia wejścia w życie takiej zmiany, przestaje z tym dniem być Umawiającą się Stroną, chyba że członek w sposób zadowalający wyjaśni Radzie, że jego akceptacja nie mogła zostać złożona w terminie z powodu trudności w zakończeniu swych procedur konstytucyjnych bądź instytucjonalnych, a Rada zdecyduje przedłużyć dla tego członka termin przyjęcia zmiany. Członek taki nie jest związany wprowadzoną poprawką przed notyfikacją przyjęcia zmiany.

6. Jeżeli wymagania odnośnie do wejścia w życie zmiany nie zostaną spełnione do dnia ustalonego przez Radę zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu, poprawkę uważa się za wycofaną.

Artykuł  64

Wystąpienie

1. Członek może wystąpić z niniejszego Porozumienia w każdym czasie po wejściu w życie niniejszego Porozumienia przez złożenie stosownego wypowiedzenia u depozytariusza. Członek ten informuje jednocześnie Radę o podjętych przez siebie działaniach.

2. Po upływie jednego roku od otrzymania przez depozytariusza jego wypowiedzenia, członek ten przestaje być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia.

Artykuł  65

Wykluczenie

Jeżeli Rada zadecyduje, że którykolwiek z członków naruszył swoje zobowiązania wynikające z niniejszego Porozumienia i zadecyduje następnie, że naruszenie takie w sposób istotny utrudnia funkcjonowanie niniejszego Porozumienia, to może ona, w drodze głosowania specjalnego, wykluczyć tego członka z niniejszego Porozumienia. Rada niezwłocznie notyfikuje ten fakt depozytariuszowi. Po upływie jednego roku od decyzji Rady, członek ten przestaje być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia.

Artykuł  66

Rozliczenia z członkami występującymi lub wykluczonymi, albo z członkami niezdolnymi do przyjęcia zmiany

1. Zgodnie z niniejszym artykułem, Rada ustala sposób rozliczenia z członkami przestającymi być Umawiającymi się Stronami niniejszego Porozumienia, w zależności od:

a) nieprzyjęcia zmiany do niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem 63;

b) wystąpienia z niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem 64; lub

c) wykluczenia z niniejszego Porozumienia zgodnie z artykułem 65.

2. Rada zatrzymuje wszelkie składki wpłacone na Rachunek Administracyjny przez członka, który przestaje być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia

3. Rada zwraca udział w Rachunku zapasów buforowych zgodnie z artykułem 40 członkowi, który przestaje być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia z powodu nie przyjęcia zmiany do niniejszego Porozumienia, wystąpienia lub wykluczenia, pomniejszony o jego udział we wszelkich nadwyżkach.

a) W odniesieniu do członka, który przestaje być Umawiającą się Stroną, z powodu nie przyjęcia zmian do niniejszego Porozumienia zwrot następuje w rok po wejściu w życie tej zmiany.

b) W odniesieniu do członka, który występuje, zwrot następuje w ciągu 60 dni po tym, jak przestaje on być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia, chyba że Rada, w rezultacie tego wystąpienia, decyduje się na rozwiązanie niniejszego Porozumienia na mocy artykułu 67 ustęp 5 przed dokonaniem zwrotu, w którym to przypadku stosuje się postanowienia artykułu 40 i artykułu 67 ustęp 6.

c) W odniesieniu do członka, który został wykluczony, zwrot następuje w ciągu 60 dni po tym, jak przestaje on być Umawiającą się Stroną niniejszego Porozumienia.

4. W przypadku, jeżeli rachunek stanu zapasów buforowych nie jest w stanie rozliczyć w gotówce płatności należnych zgodnie z ustępem 3 litery a), b) lub c) niniejszego artykułu bez powodowania utrudnień w funkcjonowaniu Rachunku zapasów buforowych, albo, jeżeli prowadziłoby to do wezwania członków do wniesienia dodatkowych składek na pokrycie takich zwrotów, płatności zostają odłożone do czasu, gdy wymagane ilości kauczuku z zapasów buforowych będą mogły być sprzedane po górnej cenie interwencyjnej, lub powyżej tej ceny. Jeżeli przed zakończeniem okresu rocznego wymienionego w artykule 64, Rada poinformuje występującego członka, że płatność będzie musiała być odłożona zgodnie z niniejszym ustępem, okres jednego roku między powiadomieniem o zamiarze wystąpienia i rzeczywistym wystąpieniem może, jeżeli życzy sobie tego członek występujący, zostać przedłużony do czasu, gdy Rada poinformuje tego członka, że wypłata jego udziału może nastąpić w ciągu 60 dni.

5. Członek, który otrzymał odpowiedni zwrot na podstawie niniejszego artykułu, nie jest uprawniony do żadnego udziału w przychodach z likwidacji Organizacji. Członek taki nie jest też odpowiedzialny za jakikolwiek deficyt powstały w Organizacji po dokonaniu takiego zwrotu.

Artykuł  67

Okres obowiązywania Porozumienia, jego przedłużanie i rozwiązanie Porozumienia

1. Niniejsze Porozumienie pozostaje w mocy przez okres czterech lat od jego wejścia w życie, jeżeli nie zostanie przedłużone na mocy ustępu 3 lub rozwiązana na mocy ustępu 4 lub ustępu 5 niniejszego artykułu.

2. Przed upływem czteroletniego okresu, określonego w ustępie 1 niniejszego artykułu, Rada może, w drodze głosowania specjalnego, zdecydować się na renegocjację niniejszego Porozumienia.

3. Rada może, w drodze głosowania specjalnego, przedłużyć okres obowiązywania niniejszego Prozumienia na okres lub okresy nieprzekraczające łącznie dwóch lat, poczynając od dnia, w którym upływa czteroletni okres wymieniony w ustępie 1 niniejszego artykułu.

4. Jeżeli negocjowane będzie nowe Porozumienie Międzynarodowe w Sprawie Kauczuku Naturalnego, i jeżeli wejdzie ona w życie w okresie któregoś z okresów przedłużenia obowiązywania niniejszego Porozumienia na mocy ustępu 3 niniejszego artykułu, niniejsze Porozumienie jako przedłużone, wygaśnie z chwilą wejścia w życie nowego porozumienia.

5. Rada może w każdej chwili, w drodze głosowania specjalnego, zdecydować o rozwiązaniu niniejszego Porozumienia, ze skutkiem od dnia, który może ona ustalić.

6. Niezależnie od rozwiązania niniejszego Porozumienia, Rada istnieje nadal przez okres nieprzekraczający trzech lat, w celu przeprowadzenia likwidacji Organizacji, włącznie z rozliczeniami i likwidacją aktywów zgodnie z postanowieniami artykułu 40, przy zastosowaniu się do odpowiednich decyzji podejmowanych w drodze głosowania specjalnego, i w okresie tym będzie posiadała takie uprawnienia i funkcje, jakie mogą być niezbędne dla tych celów.

7. Rada notyfikuje depozytariuszowi każdą decyzję podejmowaną na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł  68

Zastrzeżenia

W odniesieniu do żadnego z postanowień niniejszego Porozumienia nie mogą być czynione żadne zastrzeżenia.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu umocowani, podpisali niniejsze Porozumienie, we wskazanych datach.

SPORZĄDZONO w Genewie, dnia siedemnastego lutego, roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego drugiego. Teksty niniejszego Porozumienia w językach arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są na równi autentyczne.

______

⁽¹⁾ Uchwała Zgromadzenia Ogólnego 3201 (S-VI) i 3202 (S-VI) z dnia 1 maja 1974 roku.

⁽²⁾ Wyraz "od" zastępuje się wyrazem "lub" (por. Poprawki słowne w oryginale Umowy opracowane w siedzibie głównej ONZ w Nowym Jorku w dniu 8 stycznia 1996 roku).

⁽³⁾ Cyfrę "6" zastępuje się cyfrą "7" (por. Poprawki słowne w oryginale Umowy opracowane w siedzibie glównej ONZ w Nowym Jorku w dniu 8 stycznia 1996 roku).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A

Udziały poszczególnych krajów wywozu w łącznym wywozie netto krajów, ustalone dla celów artykułu 61

Udział procentowy^(1)
Boliwia		0,040
Kamerun		0,867
Wybrzeże Kości Słoniowej		1,764
Indonezja		31,108
Malezja		27,971
Nigeria		2,946
Singapur		0,000
Sri Lanka		2,096
Tajlandia		33,208
	RAZEM	100,000
^(1) Udziały stanowią procent łącznego wywozu netto kauczuku naturalnego w okresie pięcioletnim, od 1989 roku do 1993 roku.

ZAŁĄCZNIK  B

Udziały poszczególnych krajów przywozu oraz grup krajów w łącznym przywozie netto krajów, ustalone dla celów artykułu 61

Udział procentowy^(1)
Argentyna		0,943
Chiny		8,843
Kolumbia		0,700
Kuba		0,043
Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna		0,195
Wspólnota Europejska:		26,968
Austria	0,723
Belgia/Luksemburg	1,535
Dania	0,067
Finlandia	0,221
Francja	5,559
Niemcy	6,437
Grecja	0,276
Irlandia	0,224
Włochy	3,754
Niderlandy	0,321
Portugalia	0,239
Hiszpania	3,397
Szwecja	0,292
Zjednoczone Królestwo	3,923
India		0,450
Japonia		21,694
Liban		0,003
Maroko		0,237
Norwegia		0,022
Pakistan		0,715
Republika Korei Południowej		8,830
Federacja Rosyjska		1,149
Słowacja		0,334
Szwajcaria		0,059
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej		28,815
	RAZEM	100,000
^(1) Udziały stanowią procent łącznego przywozu netto kauczuku naturalnego w okresie trzyletnim, od 1991 roku do 1993 roku.

ZAŁĄCZNIK  C

Koszt zapasów buforowych oszacowany przez Przewodniczącego Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Kauczuku Naturalnego w roku 1994.

Na podstawie kosztów pozyskiwania i funkcjonowania zapasów buforowych o wielkości około 360.000 ton od 1982 roku do marca 1987 roku i 221.000 ton od 1990 roku do grudnia 1994 roku, koszt pozyskania i funkcjonowania zapasów buforowych wynoszących 550.000 ton mógłby być obliczony w drodze przemnożenia tej liczby przez wysokość dolnej progowej ceny uruchomienia i dodania 30 procent tej kwoty do otrzymanej kwoty.