Rozporządzenie 736/2006 w sprawie metodyki prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.129.10

Akt utracił moc

Wersja od: 4 lutego 2012 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 736/2006

z dnia 16 maja 2006 r.

w sprawie metodyki prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego⁽¹⁾, w szczególności jego art. 16,

po konsultacjach z komitetem, o którym mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 12 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 stanowi, że Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego, dalej zwana "Agencją", prowadzi inspekcje i dochodzenia niezbędne do wypełniania swoich zadań.

(2) Artykuł 16 ust. 1 oraz art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 stanowią, że Agencja udziela pomocy Komisji w kontroli stosowania tego rozporządzenia i przepisów wykonawczych do niego poprzez prowadzenie inspekcji standaryzacyjnych właściwych władz państw członkowskich.

(3) Artykuł 45 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 stanowi, że jeśli inspekcja właściwych władz państwa członkowskiego pociąga za sobą konieczność inspekcji przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw, Agencja stosuje przepisy art. 46 tego rozporządzenia.

(4) Agencja przedstawia Komisji sprawozdanie z inspekcji przeprowadzonych w zastosowaniu art. 45 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002.

(5) Artykuł 16 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 wymaga od Komisji określenia metodyki prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych przez Agencję.

(6) Metodyka ta powinna uwzględniać przepisy prawne państw członkowskich dotyczące uprawnień i pełnomocnictw ich urzędników uczestniczących w inspekcjach przeprowadzanych przez Agencję.

(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1702/2003 z dnia 24 września 2003 r. ustanawiające zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących⁽²⁾ przewiduje procedury stosowane przez krajowe władze lotnicze podczas stosowania tych przepisów wykonawczych.

(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2042/2003 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania⁽³⁾ przewiduje procedury stosowane przez krajowe władze lotnicze podczas stosowania tych przepisów wykonawczych.

(9) Metody pracy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie naruszają uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji przez Traktat,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa metodykę prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych krajowych władz lotniczych państw członkowskich w zakresie określonym w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "inspekcja" oznacza inspekcję standaryzacyjną, o której mowa w art. 16 ust. 1 oraz w art. 45 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002, prowadzoną przez Agencję w celu kontrolowania stosowania tego rozporządzenia i jego przepisów wykonawczych przez krajowe władze lotnicze;

b) "krajowe władze lotnicze" oznacza właściwe władze państw członkowskich, o których mowa w art. 45 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002;

c) "upoważnieni urzędnicy Agencji" oznacza osoby upoważnione prawnie przez Agencję do prowadzenia inspekcji właściwych władz państw członkowskich oraz inspekcji przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw, które mają na celu kontrolę stosowania rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 przez te władze;

d) "upoważnieni urzędnicy państw członkowskich" oznacza osoby upoważnione prawnie przez właściwe władze państw członkowskich do pomocy Agencji w przeprowadzaniu inspekcji.

Artykuł  3

Zasady prowadzenia inspekcji

1. 1 W celu oceny spełnienia wymogów rozporządzenia (WE) nr 216/2008 i jego przepisów wykonawczych w dziedzinach dotyczących początkowej i ciągłej zdatności do lotu, operacji lotniczych, kontroli na ziemi, załóg lotniczych, kontrolerów ruchu lotniczego, jak również służb zarządzania ruchem lotniczym i służb żeglugi powietrznej, Agencja przeprowadza inspekcje właściwych organów państw członkowskich oraz sporządza odpowiednie sprawozdania.

2. Inspekcje standaryzacyjne mogą, dla celów ust. 1, obejmować również inspekcje przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw podlegających nadzorowi krajowych władz lotniczych będących przedmiotem inspekcji.

3. Inspekcje standaryzacyjne są prowadzone w sposób przejrzysty, skuteczny, zharmonizowany i spójny.

4. Inspekcje standaryzacyjne są przeprowadzane przez Agencję regularnie oraz, tam gdzie jest to stosowne, na zasadzie inspekcji ad hoc.

5. Niniejsze rozporządzenie nie narusza stosowania art. 11 i 47 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 oraz decyzji Komisji 2001/844/WE, EWWiS, Euratom⁽⁴⁾.

Artykuł  4

Wymiana informacji

1. Na wniosek Agencji krajowe władze lotnicze udostępniają jej wszystkie informacje niezbędne do przeprowadzenia inspekcji.

2. Agencja, przedkładając wniosek o informacje krajowym władzom lotniczym państwa członkowskiego i/lub przedsiębiorstwu lub grupie przedsiębiorstw, podaje podstawę prawną oraz cel takiego wniosku, rodzaj żądanych informacji oraz określa termin ich udzielenia.

Artykuł  5

Szkolenia oraz kryteria kwalifikacji zespołów inspekcyjnych i kierowników zespołów

1. Agencja organizuje programy szkoleniowe dla własnych pracowników, którzy w przyszłości będą pracować jako upoważnieni urzędnicy Agencji, oraz dla upoważnionych urzędników państw członkowskich tak, by posiadali oni właściwe kwalifikacje do udziału w inspekcjach krajowych władz lotniczych oraz, tam gdzie jest to konieczne, w inspekcjach przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw.

2. Agencja ustanawia kryteria kwalifikacji dla tych własnych pracowników oraz urzędników państw członkowskich, którzy pracują w zespołach inspekcyjnych. Kryteria kwalifikacji obejmują wiedzę i doświadczenie w zakresie technik audytu oraz wiedzę teoretyczną i doświadczenie praktyczne w zakresie zagadnień technicznych objętych rozporządzeniem (WE) nr 1592/2002 i jego przepisami wykonawczymi.

3. Kierownicy zespołów muszą posiadać odpowiednie doświadczenie zawodowe w dziedzinach wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 i jego przepisów wykonawczych oraz co najmniej 5 lat doświadczenia zawodowego jako inspektorzy i/lub audytorzy w dziedzinie standaryzacji. Zarówno kierownik zespołu jak i jego członkowie muszą posiadać znajomość odpowiednich wymagań i procedur w zakresie standaryzacji. Członkowie zespołu muszą posiadać przynajmniej pięcioletnie praktyczne doświadczenie w odpowiedniej dziedzinie objętej daną inspekcją i być dobrze zaznajomieni z koncepcją badania systemów jakości.

Artykuł  6

Organizacja zespołów inspekcyjnych

1. Inspekcje są prowadzone przez zespoły utworzone przez Agencję. Każdy zespół składa się z kierownika zespołu i przynajmniej dwóch członków. W przypadku inspekcji ad hoc Agencja może odpowiednio dostosować wielkość zespołów inspekcyjnych. Kierownikiem zespołu musi być upoważniony urzędnik Agencji. Członkami zespołu mogą być upoważnieni urzędnicy Agencji i/lub państw członkowskich.

2. Urzędnicy państw członkowskich, którzy zostali odpowiednio przeszkoleni przez Agencję, spełniają kryteria kwalifikacji ustanowione zgodnie z art. 5 oraz uczestniczyli w inspekcjach krajowych władz lotniczych i/lub przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw podlegających ich nadzorowi, mogą zostać oddelegowani przez swoje władze krajowe do udziału w zespołach inspekcyjnych kierowanych przez Agencję jako upoważnieni urzędnicy państw członkowskich. Upoważnieni urzędnicy państw członkowskich są wykluczeni z inspekcji właściwych władz państwa członkowskiego, przez które zostali oddelegowani.

3. Organizując zespoły inspekcyjne Agencja zapewnia, że nie istnieją żadne konflikty interesów zarówno w odniesieniu do władz krajowych będących przedmiotem inspekcji, jak i przedsiębiorstw, względnie grup przedsiębiorstw będących przedmiotem inspekcji. W przypadku upoważnionych urzędników państw członkowskich, krajowe władze lotnicze dokonujące oddelegowania wydają oświadczenie o braku jakiegokolwiek konfliktu interesów.

4. Państwa członkowskie wyznaczają krajowego koordynatora wspomagającego Agencję na wszystkich etapach prac oraz zapewniają, że odpowiednie osoby towarzyszą zespołom inspekcyjnym w trakcie całej inspekcji.

5. Z odpowiednim wyprzedzeniem przed rozpoczęciem inspekcji Agencja prosi krajowe władze lotnicze o informacje, czy dla przeprowadzenia inspekcji dostępni są upoważnieni urzędnicy państw członkowskich. Przy planowaniu inspekcji Agencja stara się zachować równowagę w zakresie udziału upoważnionych urzędników z różnych państw członkowskich.

6. Agencja ponosi koszty powstałe w wyniku udziału krajowych koordynatorów zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. a) oraz udziału upoważnionych urzędników państw członkowskich w inspekcjach i dochodzeniach prowadzonych przez Agencję, zgodnie z przepisami Wspólnoty i bez naruszenia rocznej procedury budżetowej Wspólnoty.

Artykuł  7

Przeprowadzanie inspekcji oraz sprawozdawczość

Inspekcja standaryzacyjna krajowych władz lotniczych oraz, jeśli zachodzi taka potrzeba, przedsiębiorstwa lub grupy przedsiębiorstw obejmuje następujące fazy:

a) fazę przygotowań, trwającą przynajmniej 10 tygodni;

b) fazę kontroli;

c) fazę sprawozdania, trwającą maksymalnie 12 tygodni;

d) fazę dalszych działań, trwającą maksymalnie 16 tygodni po fazie sprawozdania; oraz

e) fazę końcową, która odbywa się pod koniec fazy dalszych działań.

Artykuł  8

Faza przygotowań

Podczas fazy przygotowań Agencja:

a) powiadamia krajowe władze lotnicze o inspekcji najpóźniej na 10 tygodni przed kontrolą na miejscu, a następnie gromadzi informacje niezbędne do przygotowania kontroli, określa program kontroli i skład zespołu inspekcyjnego, z uwzględnieniem ewentualnych zmian, oraz

b) wraz z powiadomieniem o inspekcji przekazuje krajowym władzom lotniczym kwestionariusz inspekcji, który jest wypełniany, najpóźniej na 6 tygodni przed kontrolą na miejscu, przez przedmiotowe krajowe władze lotnicze oraz, tam gdzie jest to konieczne, przez przedsiębiorstwo lub grupę przedsiębiorstw kontrolowanych w ramach inspekcji krajowych władz lotniczych.

Artykuł  9

Faza kontroli

1. Podczas fazy kontroli Agencja:

a) organizuje wstępne i końcowe spotkanie zespołu inspekcyjnego z krajowym koordynatorem krajowych władz lotniczych będących przedmiotem inspekcji, w pomieszczeniach tych władz lub w pomieszczeniach Agencji; spotkania te poświęcone są głównie aspektom organizacyjnym oraz ogólnej procedurze kontroli na miejscu;

b) przeprowadza kontrole na miejscu, obejmujące sesję otwierającą i zamykającą, głównych biur oraz, w razie konieczności, regionalnych biur krajowych władz lotniczych; inspekcje krajowych władz lotniczych mogą również obejmować inspekcje przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw podlegających ich nadzorowi;

c) przeprowadza rozmowy z pracownikami krajowych władz lotniczych będących przedmiotem inspekcji oraz bada dokumentację, dane, procedury i wszystkie inne odnośne materiały przy zastosowaniu mechanizmów, które zostaną ustanowione na podstawie art. 18 niniejszego rozporządzenia, zapewniających przejrzystość i spójność inspekcji;

d) przedstawia na zamykającej sesji przedmiotowym krajowym władzom lotniczym wstępne sprawozdanie z inspekcji; sprawozdanie to powinno zawierać ewentualne uwagi zgłoszone podczas kontroli przez krajowe władze lotnicze będące przedmiotem inspekcji, oraz skierowane do krajowych władz lotniczych żądanie podjęcia natychmiastowych skutecznych czynności zaradczych celem wyeliminowania bezpośredniego zagrożenia dla bezpieczeństwa, jeśli takie zagrożenie zostało stwierdzone podczas inspekcji;

e) wymaga przedstawienia na końcowym spotkaniu, o którym mowa w lit. a) niniejszego ustępu, dowodu podjęcia czynności zaradczych przez przedmiotowe krajowe władze lotnicze.

2. Wykonując zadania podczas fazy, o której mowa w ust. 1, Agencja może prowadzić rozmowy z wszelkimi osobami fizycznymi lub prawnymi w celu zgromadzenia informacji odnoszących się do przedmiotu inspekcji. Jeśli rozmowa taka jest prowadzona w pomieszczeniach przedsiębiorstwa, Agencja informuje o tym z dwutygodniowym wyprzedzeniem krajowe władze lotnicze państwa członkowskiego, na którego terytorium rozmowa jest prowadzona, jak również władze lotnicze, które sprawują nadzór nad przedmiotowym przedsiębiorstwem. Na wniosek krajowych władz lotniczych tego państwa członkowskiego, urzędnicy reprezentujący te władze mogą pomagać upoważnionym urzędnikom Agencji w przeprowadzeniu rozmowy.

Artykuł  10

Faza sprawozdania

Podczas fazy sprawozdania Agencja opracowuje końcowe sprawozdanie z inspekcji, zawierające szczegóły dotyczące przeprowadzonej inspekcji, a w szczególności wyniki inspekcji określone zgodnie z art. 13. Sprawozdanie to zawiera również ewentualne uwagi krajowych władz lotniczych będących przedmiotem inspekcji. Końcowe sprawozdanie z inspekcji jest przedstawiane krajowym władzom lotniczym będącym przedmiotem inspekcji, Komisji i przedmiotowemu państwu członkowskiemu. Komisja może następnie przekazać to sprawozdanie wszystkim krajowym władzom lotniczym.

Jeśli zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. d) wstępne sprawozdanie z inspekcji stwierdza, że konieczne jest podjęcie natychmiastowych czynności zaradczych, i jeśli żądanie podjęcia tych czynności nie zostanie w zadowalający sposób spełnione przez przedmiotowe krajowe władze lotnicze, końcowe sprawozdanie z inspekcji musi zawierać dowody niespełnienia tego żądania.

Artykuł  11

Faza dalszych działań

Podczas fazy dalszych działań Agencja:

a) w ciągu 16 tygodni od początku tej fazy uzgadnia z przedmiotowymi krajowymi władzami lotniczymi plan działań, określający czynności zaradcze oraz ramy czasowe, w których muszą one zostać podjęte, dla rozwiązania problemów określonych zgodnie z art. 7;

b) rozpoczyna kontrolowanie postępów w zakresie uzgodnionych czynności zaradczych; przedmiotowe krajowe władze lotnicze informują Agencję o zakończeniu wykonania czynności zaradczych.

Artykuł  12

Faza końcowa

Podczas fazy końcowej Agencja:

a) weryfikuje i potwierdza zadowalającą realizację planu działań; w tym celu przedmiotowe krajowe władze lotnicze informują Agencję o zakończeniu wykonania czynności zaradczych;

b) wydaje oświadczenie dotyczące ostatecznych wyników, jeśli czynności zaradcze podjęte przez przedmiotowe krajowe władze lotnicze przyniosły zadowalające wyniki. Oświadczenie takie jest przedstawiane krajowym władzom lotniczym będącym przedmiotem inspekcji, Komisji i przedmiotowemu państwu członkowskiemu. Komisja może następnie przekazać to sprawozdanie wszystkim krajowym władzom lotniczym.

Artykuł  13

Wyniki inspekcji

Podczas oceny spełnienia wymagań rozporządzenia (WE) nr 1592/2002 i jego przepisów wykonawczych stosuje się następującą klasyfikację wyników w odpowiednim końcowym sprawozdaniu:

a) spełnia w pełni;

b) spełnia, ale dla lepszej skuteczności zalecana jest poprawa w obszarach [odniesienie do odpowiednich przepisów wykonawczych];

c) nie spełnia, przy czym stwierdzone obiektywnie niewielkie braki, które potwierdzają niezgodność z obowiązującymi wymaganiami w obszarach [odniesienie do odpowiednich przepisów wykonawczych], mogą budzić obawy w odniesieniu do standaryzacji;

d) nie spełnia, przy czym stwierdzone obiektywnie poważne braki, które potwierdzają niezgodność z obowiązującymi wymaganiami w obszarach [odniesienie do odpowiednich przepisów wykonawczych], budzą obawy nie tylko w odniesieniu do standaryzacji, ale także w odniesieniu do bezpieczeństwa, o ile niezwłocznie nie zostaną podjęte czynności zaradcze;

e) nie dotyczy;

f) niepotwierdzone, jeśli przedmiotowe krajowe władze lotnicze zobowiązują się przedstawić wkrótce po kontroli materialny dowód spełnienia wymagań, który nie był bezpośrednio dostępny w czasie kontroli na miejscu, gdyż w innym przypadku wyniki inspekcji musiałyby zostać zaklasyfikowane zgodnie z lit. c) lub d).

Artykuł  14

Dostęp do informacji zawartych w sprawozdaniach z inspekcji

Jeśli informacje zawarte w sprawozdaniu z inspekcji dotyczą przedsiębiorstwa podlegającego nadzorowi organu regulacyjnego państwa trzeciego oraz wchodzą w zakres stosowania umowy zawartej przez Wspólnotę i przedmiotowe państwo, przewidzianej w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1592/2002, informacje te są udostępniane państwu trzeciemu jako stronie takiej umowy, zgodnie z jej odpowiednimi postanowieniami.

Artykuł  15

Działania podejmowane w następstwie sprawozdania z inspekcji

1. Agencja może w dowolnym momencie, lub na wniosek Komisji, przeprowadzać inspekcje krajowych władz lotniczych oraz, jeśli to konieczne, przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw, w celu dokonania oceny zadowalającego przeprowadzenia czynności zaradczych. Inspekcje takie muszą zostać zapowiedziane przedmiotowym krajowym władzom lotniczym z dwutygodniowym wyprzedzeniem, ale w ich przypadku nie mają zastosowania terminy i procedury przewidziane w art. 8 do 12, z wyjątkiem obowiązku sporządzenia końcowego sprawozdania z inspekcji.

2. Jeśli podczas fazy sprawozdania w końcowych sprawozdaniach z inspekcji zostały stwierdzone niezgodności z obowiązującymi wymaganiami określone zgodnie z art. 13 lit. c), d) lub f), Agencja kieruje do krajowych władz lotniczych przedmiotowego państwa członkowskiego wniosek o wyjaśnienia i/lub żądanie podjęcia czynności zaradczych, określając odpowiednie terminy, nieprzekraczające 2 tygodni w przypadku wyników określonych zgodnie z art. 13 lit. d) lub f), względnie 10 tygodni w przypadku wyników określonych zgodnie z art. 13 lit. c).

3. Jeśli wyjaśnienia przekazane przez krajowe władze lotnicze przedmiotowego państwa członkowskiego nie zadowalają Agencji, lub jeśli w odpowiednim terminie krajowe władze lotnicze nie zaproponowały lub nie wykonały właściwie zadowalających czynności zaradczych, Agencja kieruje dodatkowe sprawozdanie do przedmiotowych krajowych władz lotniczych, a także do Komisji i przedmiotowego państwa członkowskiego. Komisja może następnie przekazać to sprawozdanie wszystkim krajowym władzom lotniczym.

4. Po przedstawieniu sprawozdania, o którym mowa w ust. 3, i bez uszczerbku dla art. 226 Traktatu, w przypadku wyników określonych zgodnie z art. 13 lit. c) i d) niniejszego rozporządzenia, Komisja może podjąć następujące kroki:

a) przekazać swoje uwagi przedmiotowemu państwu członkowskiemu lub poprosić o dalsze wyjaśnienia dotyczące wszystkich wyników bądź ich części;

b) zlecić Agencji przeprowadzenie wszystkich niezbędnych inspekcji krajowych władz lotniczych w celu kontroli podjęcia czynności zaradczych, przy czym zlecenie to musi zostać dokonane z przynajmniej dwutygodniowym wyprzedzeniem.

Artykuł  16

Inspekcje ad hoc

Agencja może na wniosek Komisji przeprowadzać inspekcje ad hoc krajowych władz lotniczych, jeśli będzie to uważane za konieczne ze względów bezpieczeństwa. Inspekcje takie muszą zostać zapowiedziane przedmiotowym krajowym władzom lotniczym z dwutygodniowym wyprzedzeniem, ale w ich przypadku nie mają zastosowania terminy i procedury przewidziane w art. 7 do 12, z wyjątkiem obowiązku sporządzenia końcowego sprawozdania z inspekcji.

Artykuł  17

Program inspekcji standaryzacyjnych i sprawozdanie roczne

Agencja określa roczny program inspekcji w każdym obszarze objętym przepisami wykonawczymi rozporządzenia (WE) nr 1592/2002. Ten roczny program jest przekazywany Komisji i pozostałym członkom zarządu Agencji jako część programu prac Agencji zgodnie z przepisami art. 24 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1592/2002.

Do dnia 31 marca każdego roku Agencja przedkłada Komisji roczne sprawozdanie zawierające analizę inspekcji standaryzacyjnych przeprowadzonych w poprzednim roku.

Artykuł  18

Procedury robocze

Agencja określa właściwe procedury robocze dla realizacji zadań nałożonych na nią na mocy art. 5 do 16 niniejszego rozporządzenia w ciągu najpóźniej dwóch miesięcy po jego wejściu w życie.

Artykuł  19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dacie jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 maja 2006 r.

	W imieniu Komisji
	Jacques BARROT
	Wiceprzewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 240 z 7.9.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1701/2003 (Dz.U. L 243 z 27.9.2003, str. 5).

⁽²⁾ Dz.U. L 243 z 27.9.2003, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 706/2006 (Dz.U. L 122 z 9.5.2006, str. 16).

⁽³⁾ Dz.U. L 315 z 28.11.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 707/2006 (Dz.U. L 122 z 9.5.2006, str. 17).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 317 z 3.12.2001, str. 1.

¹ Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 90/2012 z dnia 2 lutego 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.31.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 4 lutego 2012 r.