Masowe okrucieństwo w Jos, Nigeria.
Dz.U.UE.C.2011.81E.143
Akt nienormatywnyP7_TA(2010)0157
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie masowych aktów okrucieństwa w Jos w Nigerii
(2011/C 81 E/24)
(Dz.U.UE C z dnia 15 marca 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie łamania praw człowieka w Nigerii,
– uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., ratyfikowany przez Nigerię w dniu 29 października 1993 r.,
– uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów z 1981 r., ratyfikowaną przez Nigerię w dniu 22 czerwca 1983 r.,
– uwzględniając Konstytucję Federalnej Republiki Nigerii, a w szczególności zapisy dotyczące ochrony wolności wyznania zawarte w rozdziale IV - Prawo do wolności myśli, sumienia i religii,
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. wstrząśnięty wybuchami przemocy w styczniu i marcu bieżącego roku w Jos i jego okolicach - leżącym na styku zamieszkiwanej przez muzułmanów północy Nigerii i chrześcijańskiego południa kraju - w trakcie których w starciach na tle etnicznym i religijnym zginęły setki ludzi,
B. mając na uwadze, że wojsko odgrywało kluczową rolę w interwencjach mających na celu przywrócenie kontroli nad sytuacją, ale że jednocześnie dochodziło do pozasądowych egzekucji wykonywanych przez wojsko, a także policję,
C. mając na uwadze, że w Jos regularnie dochodzi do konfliktów między wspólnotami, a do najpoważniejszych zdarzeń doszło w latach 2001, 2004 i 2008,
D. mając na uwadze, że według raportów organizacji praw człowieka od momentu upadku wojskowych rządów w 1999 r. w starciach na tle religijnym bądź etnicznym zginęło ponad 14 000 ludzi,
E. mając na uwadze, że według informacji przekazanych przez jednego z pracowników Czerwonego Krzyża na obszarze położonym w pobliżu miejsca, gdzie w styczniu zginęły setki ludzi w wyniku starć na tle religijnym, zaatakowane zostały jeszcze co najmniej dwie sąsiednie miejscowości,
F. mając na uwadze, że według danych Czerwonego Krzyża w wyniku tej przemocy co najmniej 5 600 osób ucieka z tego obszaru w obawie o swoje życie,
G. mając na uwadze, że problemy w Jos i jego okolicach są rezultatem braku rozwoju gospodarczego, negatywnych skutków zmian klimatu oraz ciągnących się od dziesięcioleci konfliktów między grupami ludności tubylczej, głównie chrześcijanami lub animistami, rywalizującymi o kontrolę nad żyznymi obszarami uprawnymi z migrantami i osadnikami z mówiącej językiem hausa muzułmańskiej północy,
H. mając na uwadze, że niemożliwe jest schematyczne przypisanie muzułmanom lub chrześcijanom roli agresora czy też ofiary, gdyż na przestrzeni lat występowali w obu tych rolach,
I. mając na uwadze, że obecna niestabilna sytuacja podkreśla słabość najliczniejszego narodu Afryki w obliczu nadchodzącego okresu kampanii przed wyborami w 2011 r., któremu towarzyszy niepewność dotycząca przywództwa politycznego, wynikająca z choroby prezydenta Yar'Adua,
J. mając na uwadze, że stabilność i demokracja Nigerii mają ogromne znaczenie poza granicami tego kraju ze względu na wiodącą rolę Nigerii w regionie i w Afryce subsaharyjskiej (Nigeria jest członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ, światowym producentem ropy, liderem w ECOWAS, jednym z najważniejszych krajów przyczyniających się do utrzymania pokoju oraz siłą stabilizującą w Afryce Zachodniej),
K. mając na uwadze, że UE jest ważnym darczyńcą finansowym Nigerii oraz mając na uwadze, że 12 listopada 2009 r. Komisja Europejska oraz rząd federalny Nigerii podpisały krajowy dokument strategiczny i krajowy program orientacyjny WE-Nigeria na lata 2008-2013, zgodnie z którymi UE będzie finansować projekty dotyczące m.in. zapewniania pokoju, bezpieczeństwa i praw człowieka,
L. mając na uwadze, że pokojowe rozwiązanie konfliktów oznacza również sprawiedliwy dostęp do zasobów i sprawiedliwy podział dochodów w kraju bogatym w złoża ropy naftowej, którym jest Nigeria,
M. mając na uwadze, że mimo iż Nigeria jest ósmym co do wielkości producentem ropy naftowej w świecie, większość z jej 148 milionów mieszkańców żyje poniżej progu ubóstwa,
N. mając na uwadze, że zgodnie z art. 8 zmienionej umowy z Kotonu UE prowadzi regularny dialog polityczny z Nigerią w kwestiach związanych z prawami człowieka i zasadami demokracji, w tym na temat dyskryminacji na tle etnicznym, religijnym i rasowym,
1. stanowczo potępia niedawne akty przemocy i fakt tragicznych ofiar śmiertelnych w Jos i w jego okolicach oraz solidaryzuje się z rodzinami ofiar i rannymi;
2. wzywa wszystkie strony do zachowania powściągliwości i poszukiwania pokojowych środków rozwiązania sporów miedzy grupami religijnymi i etnicznymi w Nigerii;
3. wzywa rząd federalny Nigerii do zadbania o to, aby zbadano przyczyny niedawnych aktów przemocy i aby sprawcy tych aktów zostali pociągnięci do odpowiedzialności w sposób sprawiedliwy i przejrzysty;
4. wzywa rząd federalny Nigerii do podjęcia konkretnych i pilnych środków na rzecz wspierania dialogu między grupami etnicznymi i religijnymi i z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę p.o. prezydenta Goodlucka Jonathana dotyczącą zgromadzenia przywódców religijnych i społecznościowych;
5. wzywa do kompleksowego zbadania podstawowych przyczyn konfliktu, w tym napięć na tle społecznym, gospodarczym i etnicznym, oraz do zwrócenia uwagi, aby unikać formułowania uogólniających i uproszczonych wyjaśnień opartych jedynie na religii, ponieważ nie stanowi to podstawy do długofalowego i trwałego rozwiązania problemów tego regionu;
6. wzywa władze nigeryjskie do uchylenia niedawnych decyzji niektórych nigeryjskich gubernatorów stanowych zmierzających do dokonywania egzekucji na więźniach skazanych na śmierć w celu rozładowania przepełnienia w więzieniach, co stanowi rażące naruszenie praw człowieka; wzywa gubernatorów stanowych do zachowania powściągliwości i kontynuowania stosowania faktycznego moratorium; przypomina, że stosowanie kary śmierci jest sprzeczne ze zobowiązaniami Nigerii na poziomie międzynarodowym;
7. wzywa rząd federalny Nigerii, aby chronił ludność poprzez prowadzenie regularnych patroli w całym regionie oraz aby zajął się przyczynami leżącymi u podstaw przemocy poprzez zagwarantowanie wszystkim obywatelom równych szans oraz zajęcie się problemem kontroli nad żyznymi obszarami uprawnymi, problemem dostępu do zasobów, bezrobocia, ubóstwa i łagodzenia zmian klimatu; apeluje o to, aby ludziom zmuszonym do ucieczki w wyniku masakry umożliwiono bezpieczny powrót do domów;
8. wzywa UE do kontynuowania politycznego dialogu z Nigerią zgodnie z art. 8 zmienionej umowy z Kotonu oraz w tym kontekście do pilnego zajęcia się kwestiami wolności myśli, sumienia, religii i przekonań, ujętymi w powszechnych, regionalnych i krajowych instrumentach praw człowieka;
9. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącemu/Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, federalnemu rządowi Nigerii, instytucjom Unii Afrykańskiej, Sekretarzowi Generalnemu ONZ, Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ, współprzewodniczącym Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE oraz Parlamentowi Panafrykańskiemu.