Lokalne władze i społeczeństwo obywatelskie: zaangażowanie Europy we wspieranie zrównoważonego rozwoju (2012/2288(INI)).

1.

przyjmuje z zadowoleniem założone niedawno kierunki rozwoju strategii politycznych na szczeblu unijnym i międzynarodowym, które koncentrują się wokół kwestii bardziej ambitnego partnerstwa z OSO i LW i które wspierają się na podejściu do rozwoju opartym na prawach człowieka, włącznie z prawami gospodarczymi, społecznymi i kulturowymi, a także traktatami międzynarodowymi dotyczącymi ochrony środowiska i różnorodności biologicznej, oraz na jednoznacznym zobowiązaniu do pogłębiania procesu demokratycznego i odpowiedzialności;

2.

podkreśla, że nawiązanie odpowiedzialnych, opartych na prawach człowieka i otwartych stosunków pomiędzy rządami, LW, OSO, sektorem prywatnym i obywatelami stanowi dla UE, w tym jej obywateli, lokalnych władz i sektora prywatnego, wyjątkową szansę na ustanowienie trwałego partnerstwa z krajami rozwijającymi się;

3.

wzywa Komisję Europejską oraz Europejską Służbę Działań Zewnętrznych (ESDZ) do opracowania wytycznych i wdrożenia planów dotyczących podejścia opartego na prawach człowieka w obszarze unijnej współpracy na rzecz rozwoju w porozumieniu z OSO oraz do zagwarantowania dalszych postępów we wdrażaniu wytycznych Unii Europejskiej w sprawie obrońców praw człowieka;

4.

wzywa Komisję i ESDZ do uwzględnienia kwestii związanych z popieraniem warunków sprzyjających prowadzeniu działań przez OSO i LW oraz do nadania im priorytetu w ramach stanowiska UE w toczących się negocjacjach dotyczących ram rozwoju po roku 2015; podkreśla znaczenie zdefiniowania systemu monitorowania umożliwiającego ocenę postępów w tworzeniu sprzyjających warunków na poziomie krajowym zarówno w odniesieniu do zapisów strategii politycznych oraz przepisów prawa, zgodnie z międzynarodowymi normami w obszarze praw człowieka, jak i dialogu obejmującego szerokie grono zainteresowanych stron oraz wiele różnych szczebli; wzywa Komisję do zbadania sprzyjających warunków w celu wychwycenia ich kompleksowości i cech podmiotów społeczeństwa obywatelskiego;

5.

wyraża ogromną obawę o sankcje dla OSO współpracujących z partnerami unijnymi w wielu krajach oraz wzywa Komisję i ESDZ do opracowania strategii, które pozwolą pokonać te trudności i kontynuować niezbędne wsparcie dla OSO;

6.

zachęca UE do popierania w programach godnej pracy zinstytucjonalizowanych mechanizmów dialogu pomiędzy OSO, LW, sektorem prywatnym i rządami partnerskimi, który to dialog obejmuje wiele różnych szczebli oraz szerokie grono zainteresowanych stron, a także do promowania trwałego wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu przy redystrybucji dochodów za pośrednictwem budżetu państwa oraz kwestii warunków sprzyjających prowadzeniu działań przez OSO i LW; zaleca, aby UE stosowała dla każdego kraju partnerskiego przepisy dotyczące konsultacji z LW zgodnie z postanowieniami umowy z Kotonu w odniesieniu do państw AKP;

7.

zachęca UE do systematycznego włączania organizacji i sieci kobiecych w przygotowywanie i ewentualne prowadzenie dialogu politycznego, zgodnie z zobowiązaniami podjętymi w unijnym planie działania na rzecz rozwoju w perspektywie płci;

8.

wyraża aprobatę dla forum dotyczącego polityki rozwoju, którego celem jest stworzenie przestrzeni dla dialogu z OSO i LW w ramach rozmów dotyczących strategii politycznych, a także zachęca wszystkie zaangażowane zainteresowane strony do uczynienia z niego strategicznej przestrzeni do ukierunkowywania działań politycznych na szczeblu unijnym i międzynarodowym w sprawach rozwoju, włącznie ze spójnością polityki na rzecz rozwoju (SPR), a także do wywierania wpływu na takie działania;

9.

6. wzywa Komisję oraz ESDZ do przeznaczenia w przyszłym okresie programowania wystarczających środków umożliwiających OSO i LW z krajów partnerskich monitorowanie oraz analizowanie postępów zmierzających ku urzeczywistnieniu spójności polityki na rzecz rozwoju na szczeblu lokalnym, krajowym i międzynarodowym;

10.

wzywa Komisję i ESDZ do popierania "partnerstwa na rzecz odpowiedzialności" służącego strategicznej współpracy pomiędzy wybranymi członkami władz krajowych i lokalnych oraz OSO, która opiera się na przejrzystości w zakresie oficjalnych i nieoficjalnych przepływów środków pomocowych, a także do promowania partycypacyjnego podejścia do rozwoju i odpowiedzialności, włącznie z krajową kontrolą i odpowiedzialnością społeczną, w celu badania skutków strategii politycznych;

11.

podkreśla istotną rolę, jaką mogą odgrywać lokalne władze i organizacje społeczeństwa obywatelskiego w zwalczaniu korupcji na wszystkich szczeblach, włącznie z oszustwami podatkowymi i nielegalnymi przepływami finansowymi z krajów rozwijających się;

12.

wzywa Komisję do wspierania włączenia przedstawicieli LW do Komitetu Sterującego ds. Partnerstwa z Pusan w sprawie Skutecznej Współpracy na rzecz Rozwoju;

13.

wyraża przekonanie, że spójność polityki na rzecz rozwoju musi stanowić czołową zasadę współpracy UE z lokalnymi władzami służącą rozwojowi lokalnej gospodarki w celu zapewnienia godnego życia ludności na szczeblu wspólnoty;

14.

przypomina, że wszystkie podmioty rozwoju powinny być odpowiedzialne za podejmowane przez siebie wysiłki rozwojowe oraz uzyskiwane w tym względzie rezultaty, a także wzajemnie popierać swoją odpowiedzialność;

15.

wzywa Komisję do wspierania zrównoważonego podejścia pomiędzy zasadą harmonizacji a prawem inicjatywy przysługującym OSO i LW; przypomina Komisji, że uproszczenie i harmonizacja procedur administracyjnych dotyczących darczyńców powinny być realizowane we współpracy z OSO i LW;

16.

przyjmuje z zadowoleniem wniosek Komisji o opracowanie planów działania (PD) dotyczących zaangażowania we współpracę z OSO i zmierzających do zidentyfikowania globalnej strategii pozwalającej na włączenie OSO we wszystkie formy współpracy europejskiej; wzywa Komisję do wskazania, w jaki sposób OSO mogą w sposób merytoryczny przyczynić się do wsparcia tego procesu, a także do dopilnowania, że ich udział w fazie planowania jest znaczny i ma miejsce na odpowiednio wczesnym etapie, a ponadto że priorytety określane są wspólnie;

17.

zachęca Komisję do stworzenia krajowych planów działania również dla LW oraz do rozważenia możliwości opracowania wspólnych krajowych planów działania OSO i LW;

18.

wzywa Komisję do uwzględnienia spójności polityki na rzecz rozwoju jako kluczowego elementu przyszłych planów działania;

19.

wzywa Komisję do przyjęcia programu zrównoważonego rozwoju z uwzględnieniem jego trzech podstawowych komponentów (środowiskowego, społecznego i gospodarczego) jako nierozłącznych parametrów o identycznym znaczeniu;

20.

przypomina, że partnerstwo pomiędzy LW z Europy i krajów partnerskich ma istotne znaczenie dla osiągnięcia trwałego rozwoju; w tym kontekście nalega, aby UE skutecznie wykorzystała metody wymiany wiedzy i budowania potencjału, włącznie z wykorzystaniem doświadczeń LW państw członkowskich UE z okresu transformacji;

21.

zachęca UE do przyjęcia szeroko zakrojonego programu mającego na celu proporcjonalne zwiększanie pozytywnych doświadczeń zdobytych w ramach projektów i inicjatyw OSO i LW finansowanych przez UE;

22.

wzywa Komisję i ESDZ do nawiązania bardziej ambitnego dialogu politycznego z krajami partnerskimi oraz wewnątrz tych krajów w celu wspierania TPR oraz wszechstronnego podejścia do decentralizacji, a także do nadania w przyszłym okresie programowania priorytetu kwestii zwiększenia zdolności LW i OSO w zakresie monitorowania procesów reform decentralizacyjnych oraz wpływania na te procesy;

23.

przypomina, że skuteczność procesu decentralizacji zależy od reform sektora publicznego, takich jak przeniesienie uprawnień, funkcji i zasobów, a także od aktywnego udziału obywateli, za pośrednictwem ich [przedstawicieli, i OSO w procesach planowania i budżetowania; wzywa Komisję do należytego uwzględnienia decentralizacji oraz TPR w swoim wsparciu dla szerokich reform sektora publicznego oraz do nadania im nadrzędnego priorytetu w ramach wszystkich programów geograficznych;

24.

podkreśla, że podstawą trwałości TPR jest odpowiedzialny, przejrzysty i należycie funkcjonujący proces decentralizacji; zaleca, aby w przyszłych programach w dziedzinie rozwoju, obowiązujących po zrealizowaniu milenijnych celów rozwoju, UE uwzględniła TPR oraz decentralizację jako istotne czynniki pozwalające na likwidację ubóstwa;

25.

przypomina, że TPR przyczynia się do skuteczności rozwojowej dzięki wzmocnieniu rozmów i programów z udziałem szerokiego grona zainteresowanych stron i podmiotów, odpowiedzialności za strategie polityczne oraz ich koordynacji na poziomie niższym niż krajowy; wzywa Komisję do uruchomienia pilotażowych inicjatyw wspierających TPR z wykorzystaniem programów geograficznych i tematycznych;

26.

przypomina o wartości dodanej jaką niesie ze sobą zdecentralizowana współpraca w dziedzinie wspierania TAD i decentralizacji; podkreśla, że LW w Europie mają bardzo dobrą pozycję, aby współpracować ze swoimi odpowiednikami w ramach procesu decentralizacji, w szczególności decentralizacji fiskalnej;

27.

podkreśla znaczenie podnoszenia wśród pracowników UE, szczególnie na poziomie delegatur, poziomu zaangażowania i wiedzy specjalistycznej dotyczącej decentralizacji, a także roli OSO i LW w procesie zrównoważonego rozwoju, w tym na temat sposobów koordynacji działań z OSO, oraz zachęca do udziału organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacje kobiece, tak aby w procesach tych można było uwzględnić perspektywę płci;

28.

podkreśla, że UE powinna, w kontekście Nowego ładu na rzecz państw niestabilnych, zaangażować się we współpracę z krajami partnerskimi w celu opracowania - w ramach szerszych strategii rozwoju - krajowych strategii na rzecz wzmocnienia odporności oraz konkretnych programów zmierzających do wyeliminowania zasadniczych przyczyn długotrwałej podatności na zagrożenia, włącznie z partycypacyjną analizą ryzyka opartą na wspólnocie, narzędziami do zarządzania i pogłębionymi badaniami czynników napędzających konflikt lub niestabilność, a także z uwzględnieniem opinii i spostrzeżeń lokalnej ludności, której sytuacje te bezpośrednio dotyczą;

29.

podkreśla, że odporność powinna stanowić także kluczowy element partnerstwa UE z OSO i LW; przypomina, że zwiększenie roli wspólnot, poprzez działania objęte odpowiedzialnością wspólnoty i działania zmierzające do redukcji ryzyka, oraz LW w państwach niestabilnych oraz ścisła współpraca z nimi w sytuacjach kryzysowych oraz pokryzysowych mają szczególne znaczenie; zachęca partnerstwa LW w niestabilnych państwach do udziału w rozwoju, przekazywaniu i wymianie kwalifikacji administracyjnych i technicznych;

30.

wzywa wyłonionych w wyborach przedstawicieli lokalnych do systematycznego występowania w roli mediatorów między stronami konfliktu oraz do pełnienia ważnej funkcji w zapobieganiu konfliktom i ich rozwiązywaniu;

31.

wzywa Komisję Europejską i ESDZ do opracowania wytycznych dla delegatur UE w sprawie postępowania z OSO i LW w sytuacjach kryzysu i niestabilności zgodnie z podejściem opartym na prawach człowieka i uwzględniającym aspekt płci;

32.

podkreśla, że w kontekście, w którym władze publiczne, w tym władze lokalne i regionalne, nie są w stanie zapewnić podstawowych usług, oraz jeżeli okoliczności na to pozwalają, Komisja powinna wspierać partnerstwa obejmujące szerokie grono podmiotów w budowaniu potencjału LW, tak aby władze te mogły świadczyć takie usługi;

33.

wyraża głębokie zaniepokojenie wnioskiem Komisji o ograniczenie wsparcia finansowego w zakresie świadczenia usług wyłącznie do OSO działających w krajach najsłabiej rozwiniętych i państwach niestabilnych; przypomina, że najważniejszą wartością dodaną OSO we wszystkich krajach, bez względu na ich poziom rozwoju, jest ich zdolność do objaśniania potrzeb i praw ubogich i marginalizowanych grup oraz do proponowania innowacyjnych rozwiązań służących zapewnianiu im środków do życia przy jednoczesnym podnoszeniu świadomości i zwiększaniu wsparcia politycznego poprzez działania wymierzone w podstawowe przyczyny ubóstwa, nierówności i wykluczenia;

34.

przypomina, że w oświadczeniu pisemnym Parlamentu w sprawie edukacji dla rozwoju oraz czynnej postawy obywatelskiej w kwestiach globalnych wezwano do opracowania europejskiej strategii w zakresie DEAR, która powinna w większym stopniu koncentrować się na krytycznej refleksji w zakresie polityki rozwoju, w szczególności na spójności polityki na rzecz rozwoju;

35.

wzywa Komisję do opracowania nadrzędnej strategii DEAR, do zwiększenia środków finansowych, które w przyszłym okresie programowania będą przeznaczone na DEAR, oraz do opracowania w ścisłej współpracy z OSO i LW działających aktywnie w obszarze DEAR elastycznych zasad finansowania, które uwzględniają ich prawo do inicjatywy i umożliwiają uczestnictwo szerokiego i zróżnicowanego grona podmiotów;

36.

przyjmuje z zadowoleniem zaangażowanie Komisji w systematyczne wprowadzanie analizy ekonomii politycznej na poziomie krajowym oraz zaleca, aby uwzględniała ona również analizę sytuacji politycznej i prawnej OSO i LW;

37.

jest zdania, że dochody podatkowe mają zasadnicze znaczenie dla lokalnego rozwoju gospodarczego, i uważa, że wprowadzenie skutecznych i spełniających swoją funkcję systemów poboru podatków stanowi priorytet, ponieważ ma na celu zapewnienie trwałego źródła finansowania rozwoju;

38.

wzywa Komisję do usprawnienia koordynacji i komplementarności pomiędzy programami i instrumentami tematycznymi i geograficznymi; przypomina, że OSO i LW powinny być uważane za kluczowych partnerów wykonawczych, w szczególności w ramach programu globalnego dobra publicznego, oraz powinny być konsultowane na wczesnym etapie opracowywania programów geograficznych i tematycznych;

39.

przypomina, że LW kwalifikują się do wszystkich programów instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju, oraz wzywa Komisję i organizacje reprezentujące LW do zachęcania do szerszego udziału LW we wszystkich programach instrumentu;

40.

wzywa Komisję do dalszego wspierania zdecentralizowanej współpracy i partnerstwa pomiędzy LW z UE i krajów partnerskich; partnerstwo takie okazało się być skutecznym narzędziem pozwalającym na wzmocnienie zdolności LW w najważniejszych sektorach przyczyniających się do likwidacji ubóstwa; równocześnie z tego samego powodu wzywa Komisję do dalszego wspierania współpracy między OSO z krajów europejskich i z krajów partnerskich;

41.

wzywa Komisję do ułatwienia wymiany doświadczeń i wiedzy specjalistycznej między LW z UE i krajów partnerskich w celu zapewnienia dostępu do wiedzy w odpowiednich obszarach zrównoważonego rozwoju, a zwłaszcza dobrego sprawowania władzy, poprzez wykorzystanie doświadczenia LW z państw członkowskich UE z okresu transformacji;

42.

wzywa Komisję do zaangażowania się w partnerstwo o bardziej strategicznym charakterze z krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi stowarzyszeniami i sieciami LW;

43.

zachęca Komisję do dalszego rozwoju kombinacji bardziej elastycznych, przejrzystych i przewidywalnych sposobów finansowania, co pozwoli na dotarcie do możliwie jak najszerszej grupy podmiotów społeczeństwa obywatelskiego; zwraca się do Komisji o zidentyfikowanie i opracowanie tych sposobów w drodze otwartego dialogu z OSO i stowarzyszeniami LW w oparciu o usystematyzowany dialog;

44.

wzywa Komisję do wspierania uczestnictwa OSO i LW w trwającej obecnie dyskusji dotyczącej mechanizmów mieszanych w ramach unijnej platformy na rzecz mechanizmów mieszanych we współpracy zewnętrznej; zwraca się do Komisji o opracowanie wiążących wytycznych oraz o stworzenie otwartych mechanizmów oceny skutków i monitorowania w celu zapewnienia konsultacji i udziału ludności, której to dotyczy, na wszystkich etapach cyklu projektu oraz w celu zapewnienia tego, że mechanizmy mieszane przyczynią się do likwidacji ubóstwa;

45.

wzywa również Komisję do umożliwienia uczestnictwa OSO we wszystkich nowych formach współpracy w ramach unijnej platformy na rzecz mechanizmów mieszanych we współpracy zewnętrznej;

46.

zwraca się do Komisji o wzmocnienie krajowych reform decentralizacyjnych przy opracowywaniu i wdrażaniu umów dotyczących dobrego sprawowania władzy i rozwoju, umów dotyczących reform sektorowych i umów na rzecz budowania państwowości;

o

o o

47.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Lokalne władze i społeczeństwo obywatelskie: zaangażowanie Europy we wspieranie zrównoważonego rozwoju (2012/2288(INI)).

Dz.U.UE.C.2016.208.25

Lokalne władze i społeczeństwo obywatelskie