Decyzja 2006/752/WE ustanawiająca lokalizację Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) w fazie jego rozwoju

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2006.305.13

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 listopada 2006 r.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 3 listopada 2006 r.
ustanawiająca lokalizację Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) w fazie jego rozwoju

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5161)

(Jedynie teksty w językach angielskim, czeskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim oraz włoskim są autentyczne)

(2006/752/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 4 listopada 2006 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie ustanowienia Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS)(1), w szczególności jej art. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Ustalenie lokalizacji systemu centralnego i rezerwowego systemu centralnego jest nieodzowne dla rozwoju VIS i jego sieci łączności.

(2) Zgodnie z konkluzjami Rady z dnia 20 lutego 2004 r. dotyczącymi rozwoju Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) system ten powinien mieć scentralizowaną architekturę i wspólną platformę techniczną z SIS II oraz powinien on znajdować się w tym samym miejscu co system centralny SIS II.

(3) Według konkluzji Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczących Systemu Informacyjnego Schengen centralna jednostka SIS II powinna być zlokalizowana w Strasburgu, a system zabezpieczenia ciągłości działań w Salzburgu.

(4) Komisja powinna poczynić odpowiednie ustalenia z państwami członkowskimi, na terenie których znajduje się system centralny i rezerwowy system centralny VIS w fazie ich rozwoju. Ustalenia te powinny w szczególności określać stosunki pomiędzy różnymi stronami, dostęp właściwych organów i personelu do lokalizacji oraz lokalne wsparcie zapewnione przez państwa członkowskie.

(5) Niniejsza decyzja nie narusza ustanawianych w przyszłości instrumentów prawnych regulujących tworzenie, funkcjonowanie, eksploatację i lokalizację VIS.

(6) Zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowaniu wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(2), Zjednoczone Królestwo nie uczestniczyło w przyjęciu decyzji 2004/512/WE i nie jest nią związane, ani nie podlega jej stosowaniu, ponieważ stanowi ona rozwinięcie dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Zjednoczonego Królestwa.

(7) Zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(3), Irlandia nie uczestniczyła w przyjęciu decyzji 2004/512/WE i nie jest nią związana, ani nie podlega jej stosowaniu, ponieważ stanowi ona rozwinięcie dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Irlandii.

(8) Zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii stanowiącego załącznik do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dnia 13 sierpnia 2004 r. Dania postanowiła wdrożyć decyzję 2004/512/WE do prawa duńskiego. Decyzja 2004/512/WE jest zatem wiążąca dla Danii w świetle prawa międzynarodowego.

(9) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(4), które mieszczą się w obszarze określonym w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(5).

(10) W odniesieniu do Szwajcarii decyzja 2004/512/WE stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy podpisanej przez Unię Europejską, Wspólnotę Europejską i Konfederację Szwajcarską, dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, wchodzących w obszar, o którym mowa w art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/860/WE(6) w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych postanowień tej umowy.

(11) Niniejsza decyzja stanowi dokument oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu Przystąpienia.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2424/2001 z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie rozwoju Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)(7),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1
1.
W fazie rozwoju systemu centralna jednostka VIS zlokalizowana będzie w Strasburgu (Francja).
2.
W fazie rozwoju systemu centralna jednostka rezerwowa zlokalizowana będzie w Sankt Johann w Pongau (Austria).
Artykuł  2

Niniejsza decyzja jest skierowana do Królestwa Belgii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 listopada 2006 r.

W imieniu Komisji
Franco FRATTINI
Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 213 z 15.6.2004, str. 5.

(2) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.

(3) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.

(4) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.

(5) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.

(6) Dz.U. L 370 z 17.12.2004, str. 78.

(7) Dz.U. L 328 z 13.12.2001, str. 4.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.