Liban-Wspólnota Europejska. Umowa przejściowa w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem. Luksemburg.2002.06.17.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2002.262.2

Akt utracił moc

Wersja od: 30 września 2002 r.

UMOWA PRZEJŚCIOWA

w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Libanu, z drugiej strony

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA LIBANU, zwana dalej "Libanem",

z drugiej strony,

mając na uwadze, co następuje:

Układ eurośródziemnomorski ustanawiający Stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Libanu, z drugiej strony, został podpisany w Luksemburgu dnia 17 czerwca 2002 roku;

Układ eurośródziemnomorski o Stowarzyszeniu ma na celu wzmocnienie i poszerzenie stosunków między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a Libanem ustanowione na mocy istniejącej Umowy o współpracy z 1977 roku;

w interesie obu stron leży wprowadzenie w życie tak szybko jak to możliwe, za pomocą Umowy przejściowej, postanowień Układu o stowarzyszeniu w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem;

niezbędne jest zapewnienie, aby do czasu wejścia w życie Układu o stowarzyszeniu i ustanowienia Rady Stowarzyszenia Rada Współpracy powołana na mocy istniejącej Umowy o współpracy z 1977 roku wykonywała uprawnienia przyznane przez Układ o stowarzyszeniu Radzie Stowarzyszenia, które są niezbędne w celu wprowadzenia w życie Umowy przejściowej,

POSTANOWILI zawrzeć niniejszą Umowę i w tym celu powołali jako swych pełnomocników:

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

Josep PIQUÉ I CAMPS

Ministra Spraw Zagranicznych Królestwa Hiszpanii urzędującego Przewodniczącego Rady Unii Europejskiej

Chris PATTEN

Członka Komisji Wspólnot Europejskich

LIBAN

Mahmoud HAMMOUD

Ministra Spraw Zagranicznych i Emigrantów

KTÓRZY po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ  I

ZASADY OGÓLNE

Artykuł  1  (aa  2)

Stosunki między Stronami, jak również postanowienia samej niniejszej Umowy, są oparte na poszanowaniu zasad demokratycznych i podstawowych praw człowieka określonych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, które przewodzą ich polityce wewnętrznej i międzynarodowej i stanową główny element niniejszej Umowy.

TYTUŁ  II

SWOBODNY PRZEPŁYW TOWARÓW

Artykuł  2  (aa  6)

Wspólnota i Liban stopniowo ustanowią strefę wolnego handlu przez okres przejściowy nieprzekraczający 12 lat od wejścia w życie niniejszej Umowy zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym tytule i zgodnie z postanowieniami Układu Ogólnego w sprawie Taryf i Handlu z 1994 roku i innych umów wielostronnych w sprawie handlu towarami załączonych do Umowy ustanawiającej Światową Organizację Handlu (WTO), zwanych dalej GATT.

Rozdział  1

PRODUKTY PRZEMYSŁOWE

Artykuł  3  (aa  7)

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty i Libanu, podlegających działom 25-97 Nomenklatury Scalonej i libańskiej taryfie celnej, z wyjątkiem produktów wymienionych w załączniku 1.

Artykuł  4  (aa  8  )

Przywóz do Wspólnoty produktów pochodzących z Libanu jest dopuszczony wolny od należności celnych i wszelkich innych opłat o skutku równoważnym.

Artykuł  5  (aa  9)

1. Należności celne i opłaty o skutku równoważnym stosowane przy przywozie do Libanu produktów pochodzących ze Wspólnoty znosi się stopniowo zgodnie z następującym harmonogramem:

– pięć lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 88 % stawki podstawowej,

– sześć lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 76 % stawki podstawowej,

– siedem lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 64 % stawki podstawowej,

– osiem lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 52 % stawki podstawowej,

– dziewięć lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 40 % stawki podstawowej,

– 10 lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 28 % stawki podstawowej,

– 11 lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy każde cło i opłatę obniża się do 16 % stawki podstawowej,

– 12 lat po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy pozostałe cła i opłaty zostają zniesione.

2. W przypadku poważnych trudności dla danego produktu harmonogram stosowany na podstawie ustępu 1 powyżej może być poddany przeglądowi przez Radę Współpracy za wspólnym porozumieniem przy założeniu, że harmonogram, dla którego wnoszono o przegląd, nie może być rozszerzony w odniesieniu do produktu, którego to dotyczy, poza maksymalny okres przejściowy 12 lat. Jeżeli Rada Współpracy nie podejmie decyzji w ciągu 30 dni w odniesieniu do wniosku Libanu o przegląd harmonogramu, Liban może tymczasowo zawiesić harmonogram na okres, który nie może przekraczać jednego roku.

3. Dla każdego produktu, którego to dotyczy, podstawową stawką celną, która ma być stopniowo obniżana, jak przewidziano w ustępie 1, jest stawka określona w artykule 15.

Artykuł  6  (aa  10)

Postanowienia dotyczące zniesienia należności celnych przywozowych mają zastosowanie również do należności celnych o charakterze fiskalnym.

Artykuł  7  (aa  11)

1. Środki wyjątkowe o ograniczonym czasie obowiązywania, które stanowią odstępstwo od postanowień artykułu 5, mogą być podjęte przez Liban w postaci zwiększenia lub przywrócenia stawek celnych.

2. Środki te mogą dotyczyć jedynie nowych i nowo powstających przemysłów lub sektorów przechodzących restrukturyzację, lub napotykających poważne kłopoty, szczególnie tam, gdzie te kłopoty pociągają za sobą poważne problemy społeczne.

3. Należności celne przywozowe do Libanu na produkty pochodzące ze Wspólnoty, które są wprowadzane przez takie wyjątkowe środki, nie mogą przekroczyć 25 % ad valorem i zachowają element preferencji dla produktów pochodzących ze Wspólnoty. Całkowita wartość przywozu produktów, które podlegają tym środkom, nie może przekroczyć 20 % średniej rocznej całego przywozu produktów przemysłowych ze Wspólnoty w okresie ostatnich trzech lat, za które są dostępne dane statystyczne.

4. Środki te będą stosowane przez okres nieprzekraczający pięciu lat, chyba że dłuższy termin obowiązywania zostanie dopuszczony przez Radę Współpracy. Przestają one obowiązywać najpóźniej w momencie wygaśnięcie maksymalnego okresu przejściowego 12 lat.

5. Żadne takie środki nie mogą być wprowadzone w odniesieniu do produktu, jeżeli minęło więcej niż trzy lata od zniesienia wszystkich ceł i ograniczeń ilościowych lub opłat, lub środków o skutku równoważnym dotyczących tego produktu.

6. Liban informuje Radę Współpracy o wszelkich środkach nadzwyczajnych, jakie zamierza przyjąć, i przed ich wprowadzeniem w życie, na wniosek Wspólnoty, odbywają się konsultacje w sprawie takich środków i sektorów, których to dotyczy. Przyjmując takie środki, Liban dostarcza Radzie Współpracy harmonogram zniesienia należności celnych wprowadzonych na podstawie niniejszego artykułu. Ten harmonogram przewiduje wyeliminowanie tych ceł w równych rocznych ratach, zaczynając nie później niż od końca drugiego roku po ich wprowadzeniu. Rada Współpracy może podjąć decyzję o innym harmonogramie.

7. W drodze odstępstwa od postanowień ustępu 4 Rada Współpracy może wyjątkowo wziąć pod uwagę trudności związane z utworzeniem nowych przemysłów, zatwierdzić środki już przyjęte przez Liban przy zastosowaniu ustępu 1 wykraczające poza 12-letni okres przejściowy na maksymalny okres trzech lat.

Rozdział  2

PRODUKTY ROLNE, RYBOŁÓWSTWA I PRZETWORZONE PRODUKTY ROLNE

Artykuł  8  (aa  12)

Postanowienia niniejszego rozdziału stosuje się do produktów pochodzących ze Wspólnoty i Libanu podlegające działom 1-24 Nomenklatury Scalonej i libańskiej taryfy celnej i do produktów wymienionych w załączniku 1.

Artykuł  9  (aa  13)

Wspólnota i Liban stopniowo ustanowią w interesie obu stron większą liberalizację w swoim handlu produktami rolnymi, rybołówstwa i przetworzonymi produktami rolnymi.

Artykuł  10  (aa  14)

1. Produkty rolne pochodzące z Libanu wymienione w Protokole 1 w sprawie przywozu do Wspólnoty podlegają postanowieniom określonymi w tym protokole.

2. Produkty rolne pochodzące ze Wspólnoty wymienione w Protokole 2 w sprawie przywozu do Libanu podlegają postanowieniom określonym w tym protokole.

3. Handel przetworzonymi produktami rolnymi podlegający niniejszemu rozdziałowi podlega postanowieniom określonym w Protokole 3.

Artykuł  11  (aa  15)

1. Pięć lat po wejściu w życie niniejszej Umowy Wspólnota i Liban ocenią sytuację w celu ustalenia środków, jakie Wspólnota i Liban mają zastosować w rok po dokonaniu rewizji niniejszej Umowy, zgodnie z celem określonym w artykule 9.

2. Bez uszczerbku dla postanowień ustępu 1 i biorąc pod uwagę rozmiary handlu produktami rolnymi, rybołówstwa i przetworzonymi produktami rolnymi między obiema stronami i szczególną czułość takich produktów, Wspólnota i Liban badają w sposób systematyczny w Radzie Współpracy, produkt po produkcie, możliwość przyznania sobie wzajemnie dalszych ustępstw na zasadach uporządkowania i wzajemności.

Artykuł  12  (aa  16)

1. W przypadku wprowadzania szczególnych zasad w wyniku wprowadzenia w życie jej polityki rolnej lub jakichkolwiek zmian aktualnych zasad lub w przypadku jakichkolwiek zmian lub rozszerzenia postanowień odnoszących się do wprowadzenia w życie jej polityki rolnej strona zainteresowana może zmienić porozumienia wynikające z Umowy w odniesieniu do produktów, których to dotyczy.

2. Strona przeprowadzająca takie zmiany informuje o tym Radę Współpracy. Na wniosek drugiej strony zbiera się Rada Współpracy w celu wzięcia odpowiednio pod uwagę interesów drugiej strony.

3. Jeżeli Wspólnota lub Liban, stosując ustęp 1, zmienią porozumienia dokonane przez niniejszą Umowę dla produktów rolnych, przyznają przywozowi pochodzącemu z kraju drugiej strony korzyści porównywalne do tych przewidzianych w niniejszej Umowie.

4. Wszelkie zmiany porozumień przyjętych w niniejszej Umowie, na wniosek drugiej Strony, są przedmiotem konsultacji w ramach Rady Współpracy.

Artykuł  13  (aa  17)

1. Obie strony zgadzają się współpracować w celu zmniejszenia możliwości nadużyć finansowych w stosowaniu postanowień handlowych niniejszej Umowy.

2. Bez względu na inne postanowienia niniejszej Umowy, tam gdzie jedna ze stron stwierdzi, że istnieją wystarczające dowody nadużycia finansowego, takie jak znaczny wzrost handlu produktami przez jedną stronę do drugiej strony, przekraczający poziom odzwierciedlający warunki gospodarcze, takie jak normalne moce produkcji i wywozu, lub nieudostępnienie współpracy administracyjnej wymaganej do weryfikacji świadectw pochodzenia przez drugą stronę, obie strony rozpoczną niezwłocznie konsultacje, aby znaleźć właściwe rozwiązanie. Do czasu takiego rozwiązania strona zainteresowana może podjąć właściwe środki, jakie uważa za konieczne. Przy wyborze środków należy nadać pierwszeństwo tym, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie porozumień ustanowionych w niniejszej Umowie.

Rozdział  3

POSTANOWIENIA WSPÓLNE

Artykuł  14  (aa  18)

1. Żadne nowe należności celne przywozowe lub wywozowe, lub opłaty o skutku równoważnym nie będą wprowadzone w handlu między Wspólnotą a Libanem ani te już stosowane po wejściu w życie niniejszej Umowy nie będą zwiększone, chyba że niniejsza Umowa przewiduje inaczej.

2. W handlu między Wspólnotą a Libanem nie wprowadza się żadnych nowych ograniczeń ilościowych w przywozie lub środków o skutku równoważnym.

3. Ograniczenia ilościowe w przywozie i środki o skutku równoważnym w handlu między Libanem a Wspólnotą zostaną zniesione po wejściu w życie niniejszej Umowy.

4. Ani Wspólnota, ani Liban nie stosuje do wywozu między sobą należności celnych lub opłat o skutku równoważnym, lub ograniczeń ilościowych, lub środków o skutku równoważnym.

Artykuł  15  (aa  19)

1. Dla każdego produktu stawką podstawową, do której mają być stosowane kolejne obniżenia ustanowione w artykule 5 ustęp 1, będzie ta faktycznie stosowana wobec Wspólnoty w dniu zakończenia negocjacji.

2. W przypadku przystąpienia Libanu do WTO stawkami stosowanymi przy przywozie między stronami jest stawka graniczna WTO lub niższa skutecznie stosowana stawka wprowadzona od dnia przystąpienia. Jeżeli po przystąpieniu do WTO obniżka taryf zostanie zastosowana na zasadzie erga omnes, ma zastosowanie obniżona stawka.

3. Postanowienie ustanowione w ustępie 2 dotyczy stosowania wszelkich obniżek taryf na zasadzie erga omnes, stosowanych po dniu zakończenia negocjacji.

4. Strony informują się wzajemnie o swoich odpowiednio stosowanych stawkach w dniu zakończenia negocjacji.

Artykuł  16  (aa  20)

Produkty pochodzące z Libanu nie korzystają z bardziej korzystnego traktowania przy przywozie do Wspólnoty niż to, jakie Państwa Członkowskie stosują między sobą.

Artykuł  17  (aa  21)

1. Umawiające się Strony powstrzymują się od stosowania jakichkolwiek środków lub praktyk o wewnętrznym charakterze fiskalnym, powodujących pośrednio lub bezpośrednio dyskryminację między produktami jednej Umawiającej się Strony a podobnymi produktami pochodzącymi z terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Produkty wywiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron nie mogą korzystać ze zwrotu pośrednich podatków wewnętrznych w wielkościach przekraczających podatki pośrednie nakładane na nie bezpośrednio lub pośrednio.

Artykuł  18  (aa  21)

1. Niniejsza Umowa nie wyklucza utrzymania lub tworzenia unii celnych, stref wolnego handlu lub porozumień dotyczących handlu przygranicznego, chyba że miałyby one zmieniać porozumienia handlowe przewidziane w niniejszej Umowie.

2. W Radzie Współpracy odbywają się konsultacje między stronami dotyczące porozumień ustanawiających takie unie celne lub strefy wolnego handlu i, na żądanie, innych głównych zagadnień związanych z ich polityką handlową wobec państw trzecich. W szczególności takie konsultacje przeprowadzane są w przypadku państwa trzeciego przystępującego do Wspólnoty, aby zapewnić uwzględnienie wzajemnych interesów Wspólnoty i Libanu.

Artykuł  19  (aa  23)

Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wykryje, że w handlu z drugą Stroną ma miejsce dumping w myśl obowiązujących zasad międzynarodowych, jak określono w artykule VI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) z 1994 roku i związanym z tym ustawodawstwie wewnętrznym, może ona podjąć właściwe środki przeciwko tej praktyce zgodnie z Porozumieniem WTO w sprawie wykonania artykułu VI GATT z 1994 roku i związanym z tym ustawodawstwie wewnętrznym.

Artykuł  20  (aa  24)

1. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 27 między Stronami ma zastosowanie Porozumienie WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

2. Do czasu przyjęcia niezbędnych zasad określonych w artykule 27 ustęp 2, jeżeli jedna Strona wykryje, że są stosowane subsydia w handlu z drugą stroną w myśl obowiązujących zasad międzynarodowych, jak określono w artykułach VI i XVI Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) z 1994 roku i związanym z tym ustawodawstwie wewnętrznym, może ona przywołać właściwe środki przeciwko tej praktyce zgodnie z tymi zasadami określonymi przez Porozumienie WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych i związane z tym ustawodawstwo wewnętrzne.

Artykuł  21  (aa  25)

1. Między Stronami stosuje się postanowienia artykułu XIX GATT z 1994 roku i Porozumienia WTO w sprawie środków bezpieczeństwa i związane z tym ustawodawstwo wewnętrzne.

2. Przed zastosowaniem środków ochronnych określonych przez zasady międzynarodowe Strona zamierzająca zastosować takie środki dostarczy Radzie Współpracy wszelkie istotne informacje wymagane do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania do przyjęcia przez Strony.

W celu znalezienia takiego rozwiązania Strony niezwłocznie przeprowadzą konsultacje w ramach Rady Współpracy. Jeżeli w wyniku konsultacji Strony nie osiągną porozumienia w ciągu 30 dni od rozpoczęcia konsultacji w sprawie rozwiązania mającego na celu uniknięcie zastosowania środków ochronnych, Strona zamierzająca zastosować środki ochronne może zastosować postanowienia artykułu XIX GATT z 1994 roku i Porozumienie WTO w sprawie środków bezpieczeństwa.

3. Dobierając środki ochronne na mocy niniejszego artykułu, Strony przyznają pierwszeństwo tym środkom, które w jak najmniejszym stopniu zakłócają osiąganie celów niniejszej Umowy.

4. Rada Współpracy jest niezwłocznie powiadamiana o środkach zabezpieczających, które są przedmiotem okresowych konsultacji w ramach Rady Współpracy, w szczególności w celu ich zniesienia, gdy tylko okoliczności na to pozwolą.

Artykuł  22  (aa  26)

1. W przypadku gdy zastosowanie się do postanowień artykułu 14 ustęp 4 prowadzi do:

a) powrotnego wywozu do państwa trzeciego, wobec którego Strona wywozu stosuje w odniesieniu do danego produktu ograniczenia ilościowe wywozowe, cła wywozowe lub środki, lub opłaty o skutku równoważnym; lub

b) poważnych niedoborów lub zagrożenia wystąpienia niedoborów produktu podstawowego dla Strony wywozu;

oraz w przypadku gdy sytuacje określone powyżej powodują lub mogą powodować zasadnicze trudności dla Strony wywozu, Strona może podjąć właściwe środki, zgodnie z warunkami oraz zgodnie z procedurami ustanowionymi w ustępie 2.

2. Trudności wynikające z sytuacji określonych w ustępie 1 przedstawiane są do zbadania Radzie Współpracy. Rada Współpracy może podjąć dowolną decyzję niezbędną do zlikwidowania trudności. Jeśli nie podejmie ona takiej decyzji w ciągu 30 dni od przedstawienia jej sprawy, Strona wywozu ma prawo zastosować właściwe środki w odniesieniu do wywozu omawianego produktu. Środki te nie są dyskryminujące i zostaną zniesione, gdy ustaną warunki usprawiedliwiające ich stosowanie.

Artykuł  23  (aa  27)

Niniejsza Umowa nie stanowi przeszkody dla zakazów lub ograniczeń przywozowych, wywozowych lub tranzytowych uzasadnionych względami moralności publicznej, polityki publicznej lub bezpieczeństwa publicznego; ochrony zdrowia i życia ludzi i zwierząt lub roślin; ochrony narodowych dóbr kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej, lub ochrony własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej lub postanowieniami dotyczącymi złota i srebra i zachowania wyczerpujących się zasobów naturalnych. Jednakże takie zakazy lub ograniczenia nie stanowią środka arbitralnej dyskryminacji ani ukrytego ograniczenia w handlu między Stronami.

Artykuł  24  (aa  28)

Koncepcja "produktów pochodzących" do celów stosowania postanowień niniejszego tytułu i odnoszące się do niej metody współpracy administracyjnej są ustanowione w Protokole 4.

Artykuł  25  (aa  29)

Scalona Nomenklatura Towarowa ma zastosowanie do klasyfikacji towarów przy przywozie do Wspólnoty. Libańska taryfa celna ma zastosowanie do klasyfikacji towarów przy przywozie do Libanu.

Artykuł  26  (aa  34)

Tam, gdzie jedno lub kilka Państw Członkowskich Wspólnoty lub Liban napotka lub ryzykuje napotkanie poważnych trudności dotyczących bilansu płatniczego, Wspólnota lub Liban odpowiednio mogą, zgodnie z warunkami ustanowionymi w ramach GATT i artykułami VIII i XIV statutu Międzynarodowego Funduszu Walutowego, przyjąć środki ograniczające w odniesieniu do płatności bieżących, o ile dokładnie takie środki są niezbędne. Wspólnota lub Liban, odpowiednio, informują o tym niezwłocznie drugą Stronę i dostarczą, tak szybko jak to możliwe, harmonogram wycofania takich środków.

TYTUŁ  III

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE HANDLU

Rozdział  1

KONKURENCJA

Artykuł  27  (aa  35)

1. Poniższe uznaje się za niezgodne ze sprawnym funkcjonowaniem niniejszej Umowy, w stopniu, w jakim może wpływać na handel między Wspólnotą a Libanem:

a) wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, decyzje związków przedsiębiorstw i praktyki uzgodnione między przedsiębiorstwami mające na celu lub skutkujące zapobieganiem, ograniczaniem lub zakłócaniem konkurencji, jak zostało to określone odpowiednio w ich ustawodawstwie;

b) nadużycie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytoriach Wspólnoty lub Libanu jako całości lub na jego znacznej części, jak zostało to określone odpowiednio w ich ustawodawstwie.

2. Strony wprowadzą w życie odpowiednio swoje ustawodawstwo w sprawie konkurencji i będą wymieniać informacje, uwzględniając ograniczenia, jakie nakładają wymogi poufności. Niezbędne zasady współpracy w celu wykonania ustępu 1 zostaną przyjęte przez Radę Współpracy w terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszej Umowy.

3. Jeżeli Wspólnota lub Liban uważa, że szczególna praktyka jest niezgodna z warunkami ustępu 1 niniejszego artykułu i jeżeli taka praktyka powoduje lub grozi spowodowaniem szczególnego uszczerbku dla drugiej Strony, może ona podjąć właściwe środki po konsultacji w ramach Rady Współpracy lub po 30 dniach roboczych od zgłoszenia do takich konsultacji.

Artykuł  28  (aa  36)

Bez uszczerbku dla ich zobowiązań odpowiednio zaciągniętych lub które mają zostać zaciągnięte w ramach GATT, Państwa Członkowskie i Liban stopniowo dostosują wszelkie monopole państwowe o charakterze handlowym, tak aby zapewnić, że do końca piątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy nie będzie istniała żadna dyskryminacja dotycząca warunków, na których towary są nabywane i sprzedawane między obywatelami Państw Członkowskich i Libanu. Rada Współpracy zostanie poinformowana o środkach podejmowanych dla osiągnięcia niniejszego celu.

Artykuł  29  (aa  37)

W odniesieniu do przedsiębiorstw publicznych i przedsiębiorstw, którym zostały przyznane prawa specjalne lub wyłączne, Rada Współpracy zapewni, że od piątego roku po dacie wejścia w życie niniejszej Umowy nie będzie wprowadzony ani utrzymany żaden środek zniekształcający handel między Wspólnotą a Libanem w stopniu sprzecznym z interesem Stron. Niniejsze postanowienie nie powinno przeszkadzać prawnie lub faktycznie wykonaniu szczególnych zadań powierzonych tym przedsiębiorstwom.

Rozdział  2

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA, PRZEMYSŁOWA I HANDLOWA

Artykuł  30  (aa  38)

1. Na mocy postanowień niniejszego artykułu i załącznika 2 Strony zapewnią odpowiednią i skuteczną ochronę praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej zgodnie z najwyższymi normami międzynarodowymi, łącznie ze skutecznymi środkami wprowadzenia w życie takich praw.

2. Wykonanie niniejszego artykułu i załącznika 2 podlega systematycznym przeglądom dokonanym przez Strony. Jeżeli wynikną problemy w obszarze ochrony własności intelektualnej mające wpływ na warunki wymiany handlowej, zostaną podjęte pilne konsultacje, na wniosek każdej ze Stron, w celu wypracowania wzajemnie zadowalających rozwiązań.

Rozdział  3

WSPÓŁPRACA CELNA

Artykuł  31  (aa  56)

1. Strony rozwijają współpracę celną, aby zapewnić, że są przestrzegane postanowienia w sprawie handlu. W tym celu nawiązują one dialog w sprawach celnych.

2. Współpraca koncentruje się na uproszczeniu kontroli i procedur dotyczących odprawy celnej towarów, i przyjmuje formę wymiany informacji między ekspertami i kształcenia zawodowego.

3. Wzajemna pomoc między organami administracyjnymi w sprawach celnych odbywa się zgodnie z postanowieniami Protokołu 5.

TYTUŁ  IV

POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE, OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  32

Rada Współpracy utworzona na mocy Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libanu podpisanej dnia 3 maja 1977 roku wykonuje powierzone jej obowiązki do czasu ustanowienia Rady Stowarzyszenia i Komitetu Stowarzyszenia przewidzianych odpowiednio w artykułach 74 i 77 Układu o Stowarzyszeniu.

Artykuł  33  (aa  75)

1. Rada Współpracy składa się z członków Rady Wspólnot Europejskich i członków Komisji Wspólnot Europejskich z jednej strony, a z drugiej strony z członków rządu Libanu.

2. Członkowie Rady Współpracy mogą ustalić zastępstwo zgodnie z warunkami ustalonymi w jej regulaminie.

3. Rada Współpracy uchwala swój regulamin wewnętrzny.

4. Radzie Współpracy przewodniczy kolejno członek Rady Unii Europejskiej i członek rządu Libanu zgodnie z postanowieniami ustanowionymi w jej regulaminie.

Artykuł  34  (aa  82)

1. Każda ze Stron może zwracać się do Rady Współpracy w sprawie jakiegokolwiek sporu dotyczącego stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

2. Rada Współpracy może rozstrzygać spór w drodze decyzji.

3. Każda ze Stron jest zobowiązana podjąć środki umożliwiające wykonanie decyzji określonej w ustępie 2.

4. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ustępem 2, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona jest wtedy zobowiązana do wyznaczenia drugiego arbitra w terminie dwóch miesięcy. Do celów stosowania tej procedury Wspólnotę i Państwa Członkowskie uważa się za jedną Stronę sporu.

Rada Współpracy wybiera trzeciego arbitra.

Decyzje arbitrów podejmowane są większością głosów.

Każda Strona sporu musi podjąć kroki konieczne do wykonania decyzji arbitrów.

Artykuł  35  (aa  83)

Żadne postanowienie niniejszej Umowy nie stanowi przeszkody dla podjęcia przez Stronę środków, które:

a) uważa za niezbędne do zapobiegnięcia ujawniania informacji, naruszających jej podstawowe interesy bezpieczeństwa;

b) dotyczą produkcji lub handlu bronią, amunicją lub materiałami wojskowymi, lub też badań, rozwoju lub produkcji niezbędnych do celów obronnych, o ile środki te nie osłabiają warunków konkurencji w zakresie produktów nieprzeznaczonych na cele ściśle wojskowe;

c) które uzna za istotne dla własnego bezpieczeństwa w przypadku poważnych zaburzeń wewnętrznych zagrażających utrzymaniu prawa i porządku publicznego, w przypadku wojny albo poważnego napięcia międzynarodowego grożącego wybuchem wojny albo w przypadku wypełnienia zobowiązań przyjętych na rzecz utrzymania pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego.

Artykuł  36  (aa  84)

1. W dziedzinach objętych niniejszą Umową oraz bez uszczerbku dla postanowień szczególnych znajdujące się w nim:

a) ustalenia zastosowane przez Liban w odniesieniu do Wspólnoty nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między Państwami Członkowskimi, ich obywatelami lub przedsiębiorstwami;

b) ustalenia zastosowane przez Wspólnotę w odniesieniu do Libanu nie powodują jakiejkolwiek dyskryminacji między obywatelami libańskimi, ich spółkami lub przedsiębiorstwami.

2. Postanowienia ustępu 1 są bez uszczerbku dla prawa Stron do stosowania odpowiednich przepisów ich ustawodawstwa podatkowego dotyczącego podatników, którzy nie są w identycznej sytuacji ze względu na ich miejsce zamieszkania.

Artykuł  37  (aa  86)

1. Strony podejmują wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy. Zapewniają one, aby osiągnięte zostały cele określone w niniejszej Umowie.

2. Jeżeli jedna ze Stron uważa, że druga Strona nie spełniła jakiegoś ze zobowiązań, jakie nakłada na nią niniejsza Umowa, podejmuje stosowne środki. Przedtem przedstawia ona, z wyjątkiem szczególnie pilnych przypadków, Radzie Współpracy wszystkie istotne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji celem znalezienia rozwiązania, które będą mogły zaakceptować Strony.

3. Przy wyborze właściwych środków określonych w ustępie 2 pierwszeństwo należy dać tym, które najmniej zakłócają funkcjonowanie niniejszej Umowy. Strony uzgadniają również, że te środki zostaną podjęte zgodnie z prawem międzynarodowym i będą proporcjonalne do naruszenia.

Rada Współpracy zostaje niezwłocznie powiadomiona o takich środkach, które podlegają konsultacjom w ramach Rady Współpracy, jeśli wnioskuje o to druga Strona.

Artykuł  38  (aa  87)

Załączniki 1 i 2 i Protokoły 1-5 stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł  39  (aa  89)

1. Niniejsza Umowa jest stosowana do dnia wejścia w życie Układu o stowarzyszeniu podpisanego dnia 17 czerwca 2002 roku.

2. Każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą Umowę, powiadamiając drugą Stronę. Niniejsza Umowa przestaje obowiązywać sześć miesięcy od dnia takiego powiadomienia.

Artykuł  40  (aa  90)

Niniejsze porozumienie stosuje się, z jednej strony, do terytoriów, do których stosuje się Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz, z drugiej strony, do terytorium Libanu.

Artykuł  41  (aa  91)

Niniejsza Umowa sporządzona jest w dwóch egzemplarzach w języku arabskim, duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim i szwedzkim, każdy z tych tekstów jest jednakowo autentyczny. Zostaje ona zdeponowana w Sekretariacie Generalnym Rady Unii Europejskiej.

Artykuł  42  (aa  92)

1. Niniejsza Umowa podlega przyjęciu przez Strony zgodnie z ich wewnętrznymi procedurami.

2. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie, w której Strony notyfikują się wzajemnie, że procedury określone w ustępie 1 zostały zakończone.

3. Po jej wejściu w życie niniejsza Umowa zastąpi artykuły 8-28, 30-34, artykuł 36 ustęp 1, artykuł 37, artykuły 40-44, 46-49 Umowy o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libanu, łącznie z jej Protokołem 2 i załącznikami A, B i C, i Umowę między Państwami Członkowskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali a Libanem, podpisaną w Brukseli dnia 3 maja 1977 roku.

Hecho en Luxemburgo, el diecisiete de junio de dos mil dos.

Udfærdiget i Luxembourg den syttende juni to tusind og to.

Geschehen zu Luxemburg am siebzehnten Juni zweitausendzwei.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις δέκα εφτά Ιουνίου δύο χιλιάδες δύο.

Done at Luxembourg, on the seventeenth day of June in the year two thousand and two.

Fait à Luxembourg, le dix-sept juin deux mille deux.

Fatto a Lussemburgo, addì diciassette giugno duemiladue.

Gedaan te Luxemburg, de zeventiende juni tweeduizend en twee.

Feito no Luxemburgo, em dezeassete de Junho de dois mil e dois.

Tehty Luxemburgissa seitsemäntenätoista päivänä kesäkuuta vuonna kaksituhattakaksi.

Som skedde i Luxemburg den sjuttonde juni tjugohundratvå.

(podpis pominięto)

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  1

WYKAZ ARTYKUŁÓW ROLNYCH I PRZETWORZONYCH ARTYKUŁÓW ROLNYCH OBJĘTYCH DZIAŁAMI 25-97 OKREŚLONYCH W ARTYKUŁACH 3 I 8

Kod HS 2905 43 (mannit)

Kod HS 2905 44 (sorbit)

Kod HS 2905 45 (gliceryna)

Pozycja HS 3301 (olejki eteryczne)

Kod HS 3302 10 (substancje zapachowe)

Pozycje HS od 3501 do 3505 (substancje albuminoidalne, skrobie zmodyfikowane;

kleje)

Kod HS 3809 10 (środki wykańczalnicze)

Pozycja HS 3823 (przemysłowe kwasy tłuszczowe, kwasy z rafinacji ropy,

przemysłowe alkohole tłuszczowe)

Kod HS 3824 60 (sorbit n.e.p.)

Pozycje HS od 4101 do 4103 (skóry i skórki)

Pozycja HS 4301 (surowe futra)

Pozycje HS od 5001 do 5003 (surowy jedwab i odpady jedwabiu)

Pozycje HS od 5101 do 5103 (wełna i sierść zwierzęca)

Pozycje HS od 5201 do 5203 (surowa bawełna, odpady i bawełna gremplowana lub

czesana)

Pozycja HS 5301 (surowy len)

Pozycja HS 5302 (surowe konopie)

ZAŁĄCZNIK  2

WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA, PRZEMYSŁOWA I HANDLOWA OKREŚLONA W ARTYKULE 30

1. Do końca piątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy Liban ratyfikuje poprawki do następujących konwencji wielostronnych w sprawie własności intelektualnej, których Państwa Członkowskie i Liban są stronami lub które de facto są stosowane przez Państwa Członkowskie:

– Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej (Akt sztokholmski, 1967 rok, zmieniony w 1979 roku),

– Konwencji berneńskiej o ochronie prac literackich i artystycznych (zrewidowanej w Paryżu w 1971 roku i zmienionej w 1979 roku),

– Porozumienia nicejskiego dotyczącego międzynarodowej klasyfikacji towarów i usług do celów rejestracji znaków (Genewa 1977 rok, zmienione w 1979 roku),

2. Do końca piątego roku po wejściu w życie niniejszej Umowy Liban przystąpi do następujących konwencji wielostronnych, których stronami są Państwa Członkowskie lub które de facto są stosowane przez Państwa Członkowskie:

– Traktatu o Współpracy Patentowej (Waszyngton, 1970 rok, zmieniony w 1979 roku i znowelizowany w 1984 roku),

– Traktatu budapesztańskiego o międzynarodowym uznawaniu depozytów mikroorganizmów do celów postępowania patentowego (1977 rok, znowelizowany w 1980 roku),

– Protokołu odnoszącego się do Porozumienia madryckiego dotyczącego międzynarodowej rejestracji znaków (Madryt, 1989 rok),

– Układu o prawie znaku towarowego (Genewa, 1994 rok),

– Międzynarodowej konwencji o ochronie nowych odmian roślin (UPOV) (Akt genewski z 1991 roku),

– Umowy w sprawie aspektów handlowych własności intelektualnej, załącznik 1C do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (TRIP, Marakesz 1994 rok).

PROTOKÓŁ  1

dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów rolnych pochodzący z Libanu określonych w artykule 10 ustęp 1

grafika

PROTOKÓŁ  2

dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Libanu produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty określonych w artykule 10 ustęp 2

grafika

PROTOKÓŁ  3

w sprawie handlu między Libanem a Wspólnotą przetworzonymi produktami rolnymi określonymi w artykule 10 ustęp 3

Artykuł  1

Przywóz do Wspólnoty przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Libanu podlega należnościom celnym i opłatom o skutkach równoważnych wspomnianym w załączniku 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  2

1. Przywóz do Libanu przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty podlega należnościom celnym i opłatom o skutkach równoważnych, jak wspomniano w załączniku 2 niniejszego protokołu.

2. Harmonogramem zniesienia ceł mającym zastosowanie zgodnie z ustępem 1 jest ten określony w artykule 5 ustęp 1 niniejszej Umowy, chyba że ustalono inaczej w załączniku 2 niniejszego protokołu.

Artykuł  3

Obniżenie należności celnych wspomnianych w załącznikach 1 i 2 stosuje się do ceł podstawowych określonych w artykule 15 niniejszej Umowy.

Artykuł  4

1. Należności celne stosowane na podstawie artykułów 1 i 2 mogą być obniżone tam, gdzie w handlu między Wspólnotą a Libanem cła stosowane do produktów podstawowych są obniżone lub gdzie takie obniżenia są wynikiem wzajemnych koncesji odnoszących się do przetworzonych produktów rolnych.

2. Odnośnie do ceł stosowanych przez Wspólnotę obniżenia przewidziane w ustępie 1 będą obliczone od części cła wyznaczonej jako element rolny, który będzie odpowiadać produktom rolnym rzeczywiście wykorzystanym w wytwarzaniu rozpatrywanych przetworzonych produktów rolnych i zostaną wyprowadzone z ceł stosowanych do tych podstawowych produktów rolnych.

3. Obniżenie określone w ustępie 1, wykaz produktów, których ono dotyczy i, gdzie sytuacja tego wymaga, kontyngenty taryfowe w ramach, których stosuje się to obniżenie, zostają ustalone przez Radę Stowarzyszenia.

Artykuł  5

Wspólnota i Liban informują się wzajemnie o uzgodnieniach administracyjnych przyjętych dla produktów objętych niniejszym protokołem.

Uzgodnienia te powinny zapewnić równe traktowanie wszystkich zainteresowanych stron i powinny być możliwie jak najprostsze i jak najbardziej elastyczne.

ZAŁĄCZNIK  1

DOTYCZĄCY UZGODNIEŃ STOSOWANYCH W PRZYWOZIE DO WSPÓLNOTY PRZETWORZONYCH PRODUKTÓW ROLNYCH POCHODZĄCYCH Z LIBANU

grafika

ZAŁĄCZNIK  2

DOTYCZĄCY UZGODNIEŃ STOSOWANYCH W PRZYWOZIE DO LIBANU PRZETWORZONYCH PRODUKTÓW ROLNYCH POCHODZĄCYCH ZE WSPÓLNOTY

grafika

PROTOKÓŁ  4

dotyczący definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej

TYTUŁ  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "wytwarzanie" oznacza każdy rodzaj obróbki lub przetworzenia, łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp., użyty do wytworzenia produktu;

c) "produkt" oznacza wytwarzany produkt, nawet jeśli jest on przeznaczony do użycia w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania artykułu VII Układu Ogólnego w sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 roku (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena ex works" oznacza cenę zapłaconą za produkt ex works producentowi we Wspólnocie lub Libanie, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta zawiera wartość wszystkich wykorzystanych materiałów, z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą być zwrócone w momencie wywozu uzyskanego produktu;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w momencie przywozu wykorzystanych materiałów niepochodzących lub, jeśli nie jest znana i nie może być ustalona, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za materiały na obszarze Wspólnoty lub Libanu;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza wartość takich materiałów, jak zdefiniowano w literze g) stosowanej mutatis mutandis;

i) "wartość dodana" oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych produktów, które nie pochodzą z kraju, w którym te produkty zostały uzyskane;

j) "działy" i "pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) używane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego w niniejszym protokole "Zharmonizowanym Systemem" lub "HS";

k) "sklasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału poszczególnej pozycji;

l) "przesyłka" oznacza produkty, które są albo jednocześnie wysłane od jednego eksportera do jednego odbiorcy, albo objęte jednym dokumentem przewozowym obejmującym ich transport od eksportera do odbiorcy lub, w przypadku braku takiego dokumentu, jedną fakturą;

m) "terytoria" obejmują wody terytorialne.

TYTUŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1. Do celów wykonania niniejszej Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące ze Wspólnoty:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie, zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu we Wspólnocie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

2. Do celów wykonania niniejszej Umowy następujące produkty uważa się za pochodzące z Libanu:

a) produkty całkowicie uzyskane w Libanie w rozumieniu artykułu 5 niniejszego protokołu;

b) produkty uzyskane w Libanie zawierające materiały, które nie zostały w pełni tam uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu w Libanie w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu.

Artykuł  3

Dwustronna kumulacja pochodzenia

1. Materiały pochodzące ze Wspólnoty są uważane za materiały pochodzące z Libanu, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności, określonych w artykule 7 ustęp 1 niniejszego protokołu.

2. Materiały pochodzące z Libanu są uważane za materiały pochodzące ze Wspólnoty, jeśli zostaną użyte do produkcji towaru tam uzyskanego. Nie jest konieczne poddanie ich wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, pod warunkiem że zostały one poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza zakres czynności, określonych w artykule 7 ustęp 1 niniejszego protokołu.

Artykuł  4

Kumulacja pochodzenia po przekątnej

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3 materiały pochodzące z jakiegokolwiek kraju, który jest sygnatariuszem Układu eurośródziemnomorskiego o stowarzyszeniu w rozumieniu Umowy między Wspólnotą a Libanem i tymi krajami, są uważane za pochodzące ze Wspólnoty lub Libanu, gdy zostaną włączone do produktu tam uzyskanego. Nie jest konieczne, aby takie materiały przeszły wystarczającą obróbkę lub przetwarzanie.

Niniejszego ustępu nie stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji, które są wymienione w wykazie w załączniku III do niniejszego protokołu.

2. Produkty, które uzyskały status pochodzenia na mocy ustępu 1, są jedynie nadal uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Libanu, kiedy wartość dodana przekracza wartość wykorzystanych materiałów pochodzących z któregokolwiek innego kraju określonego w ustępie 1. Jeżeli tak nie jest, produkty, których to dotyczy, są uważane za pochodzące z kraju określonego w ustępie 1, który jest odpowiedzialny za największą wartość wykorzystanych materiałów pochodzących. W przydzielaniu pochodzenia nie są uwzględniane materiały pochodzące z innych krajów określonych w ustępie 1, które zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetwarzaniu we Wspólnocie lub Libanie.

3. Kumulacja przewidziana w niniejszym artykule może być stosowana, jedynie kiedy wykorzystane materiały uzyskały status produktów pochodzących przez stosowanie reguły pochodzenia identycznej do zasad w niniejszym protokole. Wspólnota i Liban dostarczą sobie wzajemnie za pośrednictwem Komisji Europejskiej szczegóły umów i odpowiadające im reguły pochodzenia, jakie zostały zawarte z innymi krajami określonymi w ustępie 1.

4. Po wypełnieniu wymogów ustanowionych w ustępie 3 i uzgodnieniu daty wejścia w życie niniejszych postanowień każda ze stron wypełni swoje zobowiązania odnośnie do notyfikacji i informacji.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1. Następujące produkty są uważane za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub Libanie:

a) produkty mineralne wydobyte z ziemi leżącej na ich terytorium lub z ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty uzyskane od żywych zwierząt, które zostały tam wyhodowane;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Libanu przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie ich statków przetwórni, wyłącznie z produktów wymienionych w literze f);

h) używane artykuły tam zebrane, nadające się tylko do odzyskiwania surowców, włączając w to opony nadające się wyłącznie do bieżnikowania lub do wykorzystania jako odpady;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub podglebia znajdującego się poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają one wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub podglebia;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów określonych w literach a)-j).

2. Określenie "ich statki" i "ich statki przetwórnie" w ustępie 1 litera f) i litera g) odnosi się tylko do statków i statków przetwórni, które:

a) są zarejestrowane lub odnotowane w Państwie Członkowskim Wspólnoty lub w Libanie;

b) pływają pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Libanie;

c) są przynajmniej w 50 % własnością obywateli Państw Członkowskich Wspólnoty lub Libanu, lub spółki z siedzibą zarządu w jednym z tych państw, której dyrektor bądź dyrektorzy, prezesi zarządu lub rady nadzorczej i większość członków zarządu lub rady są obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty lub Libanu i w których w przypadku spółek osobowych lub z ograniczoną odpowiedzialnością przynajmniej połowa kapitału należy do tych państw lub instytucji publicznych bądź obywateli wspomnianych państw;

d) dowodzone są przez kapitana i oficerów, którzy są obywatelami Państw Członkowskich Wspólnoty lub Libanu; i

e) którego przynajmniej 75 % załogi to obywatele Państw Członkowskich Wspólnoty lub Libanu.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub wystarczająco przetworzone

1. Do celów artykułu 2 produkty, które nie są całkowicie uzyskane, są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, wtedy gdy warunki wymienione w wykazie w załączniku II są spełnione.

Warunki określone powyżej wskazują w odniesieniu do wszystkich produktów objętych niniejszą Umową rodzaj obróbki lub przetworzenia, który musi być wykonany na materiałach niepochodzących wykorzystywanych przy wytwarzaniu ,oraz są stosowane wyłącznie odnośnie do takich materiałów. Odpowiednio, jeśli produkt, który nabył status pochodzenia przez spełnienie warunków określonych w wykazie, jest użyty do wytwarzania innego produktu, to warunki, odnoszące się do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie odnoszą się do niego i nie bierze się pod uwagę materiałów niepochodzących, których użyto w procesie jego produkcji.

2. Bez względu na ustęp 1 produkty, które nie zostały całkowicie uzyskane i wymienione w niniejszym załączniku Iia, są uważane za wystarczająco obrobione lub przetworzone, kiedy zostaną wypełnione warunki wymienione w wykazie w załączniku IIa.

Postanowienia niniejszego ustępu są stosowane przez trzy lata po wejściu w życie niniejszej Umowy.

3. Bez względu na ustępy 1 i 2 materiały niepochodzące, które zgodnie z warunkami wymienionymi w wykazie nie powinny być użyte do wytworzenia produktu, mogą zostać użyte, pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny ex works produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu tego ustępu.

Niniejszego ustępu nie stosuje się w odniesieniu do produktów objętych działami 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

4. Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 stosuje się, z wyjątkiem przewidzianym w artykule 7.

Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka lub przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ustępu 2 następujące operacje uważa się za niewystarczającą obróbkę lub przetwarzanie dla nadania produktom statusu pochodzenia, niezależnie od tego, czy wymogi artykułu 6 zostały spełnione:

a) operacje zapewniające zachowanie produktów w dobrym stanie podczas transportu i składowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w soli, ditlenku siarki lub innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i podobne operacje);

b) proste operacje polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów), myciu, malowaniu i rozcinaniu;

c) i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie opakowań;

ii) proste umieszczanie w butelkach, flakonach, torbach, pojemnikach, pudełkach, mocowanie do kart lub płyt itp. oraz wszystkie inne proste operacje związane z pakowaniem;

d) umieszczanie znakowania, etykiet i innych podobnych wyróżniających oznakowań na produktach lub ich opakowaniach;

e) proste mieszanie produktów, również różnych rodzajów, gdzie jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków ustalonych w niniejszym protokole, umożliwiających uznanie ich za pochodzące ze Wspólnoty lub z Libanu;

f) prosty montaż części dla otrzymania kompletnego produktu;

g) połączenie dwóch lub więcej operacji określonych w literach a)-f);

h) ubój zwierząt.

2. Wszystkie takie operacje wykonane we Wspólnocie albo w Libanie w odniesieniu do danego produktu są rozważane łącznie przy określaniu, czy przetworzenie lub obróbka, jakiej został poddany dany produkt, są uważane za niewystarczające w rozumieniu ustępu 1.

Artykuł  8

Jednostka kwalifikacyjna

1. Za jednostkę kwalifikacyjną do stosowania postanowień niniejszego protokołu uznaje się poszczególny produkt, który jest uznany za jednostkę podstawową dla klasyfikacji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu.

A zatem:

a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest z zastosowaniem Zharmonizowanego Systemu w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) gdy przesyłka składa się z kilku identycznych produktów klasyfikowanych w tej samej pozycji Zharmonizowanego Systemu, to każdy produkt musi być traktowany indywidualnie do celów stosowania postanowień niniejszego protokołu.

2. W przypadku gdy na podstawie ogólnej reguły 5 Zharmonizowanego Systemu opakowanie jest traktowane łącznie z produktem do celów klasyfikacji, powinno być również traktowane łącznie do celów określenia pochodzenia.

Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub które nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy, jak określa ogólna reguła 3 Zharmonizowanego Systemu, uznaje się za pochodzące, gdy wszystkie komponenty produktu są produktami pochodzącymi. Jednakże gdy zestaw składa się z produktów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość produktów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny ex works zestawu.

Artykuł  11

Elementy neutralne

Aby ustalić, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte w procesie produkcji:

a) energia i paliwo;

b) fabryka i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) towary, które nie wchodzą i które nie są przeznaczone do wejścia w końcowy skład produktu.

TYTUŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1. Warunki określone w tytule II dotyczące nabywania statusu pochodzenia muszą być bez przerwy spełniane we Wspólnocie lub w Libanie, z wyjątkiem przewidzianym w artykule 4.

2. Jeżeli pochodzące towary, które są wywożone ze Wspólnoty lub z Libanu do innego kraju, zostaną zwrócone, z wyjątkiem przewidzianym w artykule 4, muszą być one uważane za niepochodzące, chyba że będzie można wykazać, zgodnie z wymaganiami organów celnych, że:

a) towary zwrócone są tymi samymi towarami, które zostały wywiezione; i

b) nie zostały one poddane żadnym operacjom wykraczającym poza operacje konieczne do utrzymania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tamtym kraju lub gdy były przedmiotem wywozu.

Artykuł  13

Transport bezpośredni

1. Preferencyjne traktowanie przewidziane w niniejszej Umowie stosuje się jedynie do produktów spełniających wymogi niniejszego protokołu, które są transportowane bezpośrednio między Wspólnotą a Libanem lub przez terytoria innych krajów określonych w artykule 4. Jednakże produkty stanowiące jedną przesyłkę mogą być transportowane przez inne terytoria i, o ile nadarzy się okazja, przeładunku lub czasowego składowania na takich terytoriach z zastrzeżeniem, że pozostają one pod nadzorem organów celnych w kraju tranzytu lub składowania i nie podlegają operacjom innym niż rozładowanie, przeładowanie lub wszelkie operacje skierowane na zachowanie ich w dobrym stanie.

Produkty pochodzące mogą być transportowane rurociągiem przez terytorium inne niż terytorium Wspólnoty lub Libanu.

2. Dowody, że warunki wymienione w ustępie 1 zostały spełnione, dostarcza się organom celnym kraju przywozu przez okazanie:

a) jednolitego dokumentu przewozowego obejmującego przejazd z kraju wywozu przez kraj tranzytu; lub

b) świadectwa wydanego przez organy celne kraju tranzytu:

i) dającego dokładny opis produktów;

ii) wskazującego datę wyładunku i ponownego załadunku produktów oraz, o ile ma to zastosowanie, nazwy statków lub inne użyte środki transportu; oraz

iii) poświadczającego warunki, na jakich produkty pozostawały w kraju tranzytu; lub

c) w przypadku braku powyższych, jakiegokolwiek dokumentu poświadczającącego.

Artykuł  14

Wystawy

1. Produkty pochodzące, wysłane na wystawę w kraju innym niż te wspomniane w artykule 4 i sprzedane po wystawie w celu przywiezienia do Wspólnoty lub Libanu, korzystają przy ich przywozie z postanowień niniejszej Umowy pod warunkiem wykazania przed organami celnymi, że:

a) eksporter przesłał te produkty ze Wspólnoty lub Libanu do kraju, w którym organizowana jest wystawa, i je tam wystawił;

b) produkty zostały sprzedane lub rozdysponowane w inny sposób przez tego eksportera osobie we Wspólnocie bądź w Libanie;

c) produkty zostały wysłane podczas wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w którym zostały przesłane na wystawę; i

d) produkty nie były od momentu ich wysyłki na wystawę używane do celów innych niż prezentacja na wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi być wydany lub sporządzony zgodnie z postanowieniami tytułu V i przedstawiony organom celnym kraju przywozu w normalnym trybie. Musi być w nim podana nazwa i adres wystawy. Gdy jest to konieczne, mogą być wymagane dodatkowe dokumenty dowodowe potwierdzające warunki, na których podstawie produkty były wystawione.

3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemieślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach czy lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod dozorem celnym.

TYTUŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE

Artykuł  15

Zakaz zwrotu należności celnych lub zwolnienia od należności celnych

1. Materiały niepochodzące wykorzystane do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty, Libanu lub jednego z innych krajów określonych w artykule 4, dla których dowód pochodzenia jest wydawany lub sporządzany zgodnie z postanowieniami tytułu V, nie korzystają we Wspólnocie oraz w Libanie z jakiegokolwiek zwrotu należności celnych lub zwolnienia od należności celnych.

2. Zakaz w ustępie 1 stosuje się do każdego ustalenia dotyczącego zwrotu, umorzeń lub niepłacenia, w całości lub w części, od należności celnych lub opłat o równoważnych skutkach, stosowanych we Wspólnocie lub w Libanie do materiałów wykorzystywanych w produkcji, dla których taki zwrot, umorzenie czy niepłacenie stosuje się w sposób bezpośredni lub pośredni, kiedy produkty uzyskane z wymienionych materiałów są wywożone, ale nie gdy pozostają na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany w każdym momencie do przedłożenia na wniosek organów celnych wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających, że nie uzyskał żadnego zwrotu cła w odniesie niu do materiałów niepochodzących wykorzystanych przy wytworzeniu danych produktów oraz że faktycznie uregulował wszystkie należności celne lub inne opłaty o równoważnym skutku stosowane w odniesieniu do takich materiałów.

4. Postanowienia ustępów 1-3 stosuje się do opakowań w rozumieniu artykułu 8 ustęp 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu artykułu 9 i produktów w zestawie w rozumieniu artykułu 10, gdy takie przedmioty są niepochodzące.

5. Postanowienia ustępów 1-4 stosuje się wyłącznie do materiałów, które są z rodzaju, do którego stosuje się Umowę. Ponadto nie stanowi przeszkody w stosowaniu systemu zwrotów wywozowych w odniesieniu do produktów rolnych stosowanych przy wywozie zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

6. Postanowień niniejszego artykułu nie stosuje się przez sześć lat po wejściu w życie niniejszej Umowy.

7. Po wejściu w życie postanowień niniejszego artykułu i bez względu na ustęp 1 Liban może stosować uzgodnienia dotyczące zwrotu należności celnych lub zwolnienia z należności celnych, lub opłaty, mających skutek równoważny, stosowanych do materiałów wykorzystywanych przy wytwarzaniu produktów pochodzących z zastrzeżeniem następujących postanowień:

a) w odniesieniu do produktów podlegających działom 25-49 i 64-97 Zharmonizowanego Systemu utrzymana jest stopa 5 % opłat celnych lub taka mniejsza stawka, jaka obowiązuje w Libanie;

b) w odniesieniu do produktów podlegających działom 50-63 Zharmonizowanego Systemu utrzymana jest stopa 10 % opłat celnych lub taka mniejsza stawka, jaka obowiązuje w Libanie;

Przed końcem okresu przejściowego określonego w artykule 2 niniejszej Umowy zostanie przeprowadzony przegląd postanowień niniejszego ustępu.

TYTUŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty przy przywozie do Libanu oraz produkty pochodzące z Libanu przy przywozie do Wspólnoty korzystają z postanowień niniejszej Umowy po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR1, którego wzór jest zamieszczony w załączniku IV; lub

b) w przypadkach określonych w artykule 21 ustęp 1 - deklaracji, której tekst jest zamieszczony w załączniku V, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej "deklaracją na fakturze").

2. Bez względu na ustęp 1 produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego protokołu, w przypadkach określonych w artykule 26, korzystają z postanowień niniejszej Umowy bez konieczności wydawania jakiegokolwiek z dokumentów określonych powyżej.

Artykuł  17

Procedura wydawania świadectwa przewozowego EUR1

1. Świadectwo przewozowe EUR1 wydają organy celne kraju wywozu na pisemny wniosek eksportera lub na odpowiedzialność eksportera przez upoważnionego przez niego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR1 i formularz wniosku, których wzory znajdują się w załączniku IV. Należy je sporządzić w jednym z języków, w których sporządzono niniejszą Umowę oraz zgodnie z postanowieniami prawa krajowego kraju wywozu. Jeśli sporządzane są odręcznie, wypełnia się je literami drukowanymi. Opis produktów musi być podany w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. W przypadku gdy pole nie jest wypełnione całkowicie, należy nakreślić linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu, przekreślając tym samym puste miejsce.

3. Eksporter występujący z wnioskiem o wydanie świadectwa przewozowego EUR1 jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie na żądanie organów celnych kraju wywozu, w którym wystawione zostało świadectwo przewozowe EUR1, wszystkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia, a także do wypełnienia pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

4. Świadectwo przewozowe EUR1 jest wydawane przez organy celne Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub Libanu, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Libanu lub jednego z innych krajów określonych w artykule 4 i spełniają inne wymogi niniejszego protokołu.

5. Organy celne wydające świadectwo podejmują wszelkie kroki konieczne do zweryfikowania statusu pochodzenia i wypełnienia innych wymogów niniejszego protokołu. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie. Organy celne wydające świadectwo zapewnią także, by formularze określone w ustępie 2 były należycie wypełnione. W szczególności sprawdzają, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, żeby wykluczyć jakąkolwiek możliwość dokonywania oszukańczych wpisów.

6. Data wydania świadectwa przewozowego EUR1 jest wskazana w polu 11 świadectwa.

7. Świadectwo przewozowe EUR1 wydają organy celne i udostępniają eksporterowi, gdy tylko rzeczywisty wywóz został dokonany lub zagwarantowany.

Artykuł  18

Świadectwa przewozowe EUR1 wydane z datą wsteczną

1. Bez względu na postanowienia artykułu 17 ustęp 7 świadectwo przewozowe EUR1 może być wyjątkowo wydane po wywozie produktów, do których się odnosi, jeśli:

a) nie zostało ono wydane w momencie dokonywania wywozu z powodu pomyłki lub niezamierzonych pominięć, lub zajścia specjalnych okoliczności; lub

b) organy celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR1 zostało wydane, ale nie zostało przyjęte przy przywozie z powodów technicznych.

2. W celu wykonania ustępu 1 eksporter musi wskazać w swoim wniosku miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR1, i uzasadnić powody swojego wniosku.

3. Organy celne mogą wydać świadectwo przewozowe EUR1 z datą wsteczną tylko po sprawdzeniu, że informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami w odpowiadających im aktach.

4. Świadectwa przewozowe EUR1 wydane z mocą wsteczną muszą być potwierdzone jedną z następujących formuł:

"NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT", "DELIVRE A POSTERIORI", "RILASCIATO A POSTERIORI", "AFGEGEVEN A POSTERIORI", "ISSUED RETROSPECTIVELY", "UDSTEDT EFTERFØLGENDE", "ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ", "EXPEDIDO A POSTERIORI", "EMITIDO A POSTERIORI", "ANNETTU JÄLKIKÄTEEN", UTFÄRDAT I EFTERHAND,

grafika

5. Potwierdzenie określone w ustępie 4 umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR1.

Artykuł  19

Wystawianie duplikatu świadectwa przewozowego EUR1

1. W przypadku kradzieży, utraty bądź zniszczenia świadectwa przewozowego EUR1 eksporter może zwrócić się do organów celnych, które wydały świadectwo o jego duplikat sporządzony na podstawie dokumentów wywozowych, które mają w swoim posiadaniu.

2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów:

"DUPLIKAT", "DUPLICATA", "DUPLICATO", "DUPLICAAT", "DUPLICATE", " ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ", " DUPLICADO", " SEGUNDA VIA", " KAKSOISKAPPALE",

grafika

3. Potwierdzenie określone w ustępie 2 umieszcza się w polu "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR1.

4. Duplikat, który musi być opatrzony datą wydania oryginalnego świadectwa przewozowego EUR1, jest ważny od tej daty.

Artykuł  20

Wydawanie świadectw przewozowych EURl na podstawie dowodu pochodzenia wydanego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące pozostawia się pod kontrolą urzędu celnego we Wspólnocie lub Libanie, możliwe jest zastąpienie oryginalnego dowodu pochodzenia przez jedno lub więcej świadectw przewozowych EUR1, aby umożliwić wysłanie wszystkich lub części tych produktów w inne miejsce we Wspólnocie lub Libanie. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR1 wydaje urząd celny, pod którego kontrolą zostały umieszczone produkty.

Artykuł  21

Warunki sporządzenia deklaracji na fakturze

1. Deklaracja na fakturze określona w artykule 16 ustęp 1 litera b) może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22; lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 EUR.

2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona, w przypadku gdy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Libanu lub jednego z innych krajów określonych w artykule 4 i spełniają pozostałe wymogi przewidziane w niniejszym protokole.

3. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie na żądanie organów celnych kraju wywozu wszelkich odpowiednich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów, a także spełnienie pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

4. Eksporter sporządza deklarację na fakturze w formie pisma maszynowego, stempla bądź druku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony jest w załączniku V, musi zostać sporządzona w jednej z wersji językowych określonych w tym załączniku oraz zgodnie z postanowieniami prawa kraju wywozu. Jeśli deklaracja jest pisana odręcznie, powinna być napisana atramentem i drukowanymi literami.

5. Deklaracje na fakturze powinny posiadać oryginalny, własnoręczny podpis eksportera. Jednakże od upoważnionego eksportera w rozumieniu artykułu 22 nie wymaga się podpisu na takiej deklaracji, pod warunkiem że dostarczy on organom celnym kraju wywozu pisemne zobowiązanie, że przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.

6. Deklaracja na fakturze może być sporządzona przez eksportera, gdy produkty, do których się odnosi, są wywożone lub po ich wywozie, pod warunkiem że jest przedstawiona w kraju przywozu nie później niż dwa lata po dokonaniu przywozu produktów, do których się odnosi.

Artykuł  22

Upoważniony eksporter

1. Organy celne kraju wywozu mogą upoważnić eksportera, który dokonuje częstych wysyłek produktów na mocy niniejszej Umowy, aby sporządzał deklaracje na fakturze, niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie musi przedstawić organom celnym wszystkie dokumenty niezbędne do potwierdzenia statusu pochodzenia, a także spełnienia pozostałych wymogów niniejszego protokołu.

2. Organy celne mogą uzależnić przyznanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia wszelkich warunków, jakie uznają za właściwe.

3. Organy celne przyznają upoważnionemu eksporterowi numer upoważnienia celnego, który powinien znajdować się w deklaracji na fakturze.

4. Używanie upoważnienia przez upoważnionego eksportera podlega kontroli organów celnych.

5. Organy celne mogą wycofać upoważnienie w dowolnym momencie. Wycofanie upoważnienia następuje, gdy upoważniony eksporter nie daje gwarancji określonych w ustępie 1, nie spełnia warunków określonych w ustępie 2 lub w inny sposób niewłaściwie używa upoważnienia.

Artykuł  23

Ważność dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące od daty wydania w kraju wywozu i musi być przedłożony w wymienionym okresie organom celnym kraju przywozu.

2. Dowody pochodzenia, które są przedstawiane organom celnym kraju przywozu po ostatecznym terminie ich przedłożenia określonym w ustępie 1, mogą być przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, w przypadku gdy niedotrzymanie ostatecznego terminu przedłożenia dokumentów jest spowodowane wyjątkowymi okolicznościami.

3. W innych przypadkach przedłożenia dowodów z opóźnieniem organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia wtedy, gdy produkty zostały im przedłożone przed upływem wyżej określonego ostatecznego terminu.

Artykuł  24

Przedkładanie dowodu pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkłada się organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami stosowanymi w tym kraju. Wspomniane organy mogą wnioskować o tłumaczenia dowodu pochodzenia oraz wnioskować, aby do deklaracji przywozowej zostało załączone oświadczenie importera, że produkty spełniają warunki wymagane do wykonania niniejszej Umowy.

Artykuł  25

Przywóz partiami

W przypadku gdy na wniosek importera i na warunkach ustanowionych przez organy celne kraju przywozu produkty w stanie rozmontowanym lub niezmontowanym w rozumieniu ogólnej zasady 2 litera a) Zharmonizowanego Systemu objęte sekcjami XVI i XVII lub pozycjami 7308 i 9406 Zharmonizowanego Systemu są przywożone partiami, jeden dowód pochodzenia dla takich produktów jest przedstawiany organom celnym w momencie dokonywania przywozu pierwszej partii.

Artykuł  26

Zwolnienia z dowodu pochodzenia

1. Produkty wysłane jako małe paczki od osób prywatnych do osób prywatnych lub stanowiące część osobistego bagażu podróżnych przyjmuje się za produkty pochodzące bez wymogu przedstawienia dowodu pochodzenia, pod warunkiem że takie produkty nie są przywożone w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające wymogi niniejszego protokołu oraz w przypadku gdy nie ma wątpliwości co do wiarygodności takiego oświadczenia. W przypadku przesyłek pocztowych taka deklaracja może zostać sporządzona na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.

2. Przywóz, który jest okazjonalny i dotyczy wyłącznie produktów do osobistego użytku ich odbiorców albo podróżnych lub ich rodzin, nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie handlowe.

3. Dodatkowo łączna wartość tych produktów nie może przekraczać 500 EUR w przypadku małych paczek lub 1.200 EUR w przypadku produktów stanowiących część bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  27

Dokumenty uzupełniające

Dokumentami określonymi w artykule 17 ustęp 3 i artykule 21 ustęp 3, świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Libanu lub z jednego z innych krajów określonych w artykule 4 i że spełniają pozostałe wymogi niniejszego protokołu mogą być między innymi:

a) bezpośredni dowód przetworzenia przeprowadzonego przez eksportera lub dostawcę w celu otrzymania danych towarów, zawarty na przykład w rachunkach lub dokumentach księgowych;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wydane lub sporządzone we Wspólnocie lub w Libanie, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające obróbkę lub przetworzenie materiałów na obszarze Wspólnoty lub Libanu, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Libanie, jeśli dokumenty te są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia wykorzystanych materiałów, wydane lub sporządzone we Wspólnocie lub w Libanie zgodnie z niniejszym protokołem lub w jednym z innych krajów, określonych w artykule 4, zgodnie z identycznymi regułami pochodzenia, jak reguły określone w niniejszym protokole.

Artykuł  28

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter wnioskujący o wydanie świadectwa przewozowego EUR1 przechowuje dokumenty wymienione w artykule 17 ustęp 3 co najmniej przez trzy lata.

2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze co najmniej przez trzy lata, łącznie z dokumentami określonymi w artykule 21 ustęp 3.

3. Organy celne kraju wywozu wydające świadectwo przewozowe EUR1 przechowują druk wniosku wymieniony w artykule 17 ustęp 2 co najmniej przez trzy lata.

4. Organy celne kraju przywozu przechowują co najmniej przez trzy lata świadectwa przewozowe EUR1 i deklaracje na fakturze im przedłożone.

Artykuł  29

Niezgodności i błędy formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów nie oznacza tym samym nieważności dowodu pochodzenia, jeśli zostało w pełni dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy literowe na dowodzie pochodzenia nie powinny powodować odrzucenia dokumentu, jeśli błędy te nie wzbudzają wątpliwości, co do poprawności oświadczeń złożonych w dokumencie.

Artykuł  30

Kwoty wyrażone w euro

1. Kwoty w walucie krajowej kraju wywozu równoważne kwotom wyrażonym w euro ustala kraj wywozu i przekazuje krajom przywozu za pośrednictwem Komisji Europejskiej.

2. Gdy kwoty te przewyższają odpowiednie kwoty ustalone przez kraj przywozu, są one akceptowane przez kraj przywozu, jeśli produkty są fakturowane w walucie kraju wywozu. Gdy produkty są fakturowane w walucie innego Państwa Członkowskiego Wspólnoty lub innego kraju określonego w artykule 4, kraj przywozu uznaje kwotę notyfikowaną przez dany kraj.

3. Kwoty wyrażone w dowolnej walucie krajowej są równoważne w tej walucie krajowej kwotom wyrażonym w euro pierwszego dnia roboczego w październiku 1999 roku.

4. Kwoty wyrażone w euro i ich ekwiwalenty w walutach krajowych Państw Członkowskich Wspólnoty i Libanu podlegają przeglądom Komitetu Stowarzyszenia na wniosek Wspólnoty lub Libanu. Komitet Stowarzyszenia przeprowadzający przegląd zapewnia, że nie nastąpi obniżenie kwot wyrażonych w walucie krajowej i ponadto rozważy potrzebę zachowania wielkości odnośnych limitów w realnych warunkach. W tym celu może on zadecydować o zmianie kwot wyrażonych w euro.

TYTUŁ  VI

UZGODNIENIA DOTYCZĄCE WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  31

Pomoc wzajemna

1. Organy celne Państw Członkowskich Wspólnoty i Libanu dostarczają sobie wzajemnie, za pośrednictwem Komisji Europejskiej, wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych do celów wydawania świadectw przewozowych EUR1 ora z adresy organów celnych odpowiedzialnych za weryfikowanie tych świadectw i deklaracji na fakturze.

2. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania niniejszego protokołu Wspólnota i Liban pomagają sobie nawzajem za pośrednictwem właściwej administracji celnej przy sprawdzaniu autentyczności świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji na fakturze, jak również poprawności informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł  32

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Ponowna weryfikacja dowodów pochodzenia jest przeprowadzona wyrywkowo lub w każdym przypadku, gdy organy celne kraju przywozu mają uzasadnione wątpliwości co do autentyczności takich dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub spełnienia innych wymogów niniejszego protokołu.

2. Do celów wykonania postanowień ustępu 1 organy celne kraju przywozu zwracają świadectwo przewozowe EUR1 i fakturę, jeśli została przedłożona, lub deklarację na fakturze lub kopie tych dokumentów, organom celnym kraju wywozu, podając, w razie potrzeby, powody wnioskowania o dochodzenie. Wszelkie otrzymane dokumenty i informacje zawierające sugestię, że informacja podana w dowodzie pochodzenia jest nieprawdziwa, przekazuje się na poparcie wniosku o weryfikację.

3. Weryfikacje przeprowadzają organy celne kraju wywozu. W tym celu mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

4. Jeśli organy celne kraju przywozu zdecydują się zawiesić preferencyjne traktowanie wobec danych produktów w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zaproponują one importerowi zwolnienie produktów, stosując wobec nich wszelkie środki ostrożności uznane za konieczne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację są niezwłocznie informowane o wynikach takiej weryfikacji. Wyniki te muszą jednoznacznie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne, czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Libanu lub jednego z innych krajów, określonych w artykule 4, i czy spełniają pozostałe wymogi przewidziane w niniejszym protokole.

6. Jeśli w przypadkach uzasadnionej wątpliwości brak jest odpowiedzi w ciągu 10 miesięcy od dnia złożenia wniosku o weryfikację lub jeśli odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji do ustalenia autentyczności weryfikowanych dokumentów lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne wnioskujące o weryfikację, odmówią uprawnienia do preferencji, jeśli nie zaistnieją wyjątkowe okoliczności.

Artykuł  33

Rozstrzyganie sporów

W przypadku zaistnienia sporów w odniesieniu do procedury weryfikacyjnej z artykułu 32, które nie mogą być rozstrzygnięte między organami celnymi wnioskującymi o weryfikację a organami celnymi odpowiedzialnymi za przeprowadzenie tej weryfikacji lub w przypadku gdy podniesione zostaną kwestie sporne, co do wykładni niniejszego protokołu, zostaną one przedłożone Komitetowi Stowarzyszenia.

We wszystkich przypadkach rozstrzyganie sporów między importerem a organami celnymi kraju przywozu podlega ustawodawstwu wspomnianego kraju.

Artykuł  34

Kary

Kary nakłada się na każdą osobę, która w celu otrzymania preferencyjnego traktowania produktów, sporządza bądź powoduje sporządzenie dokumentu zawierającego nieprawidłowe informacje.

Artykuł  35

Strefy wolnocłowe

1. Wspólnota i Liban podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że będące przedmiotem handlu produkty objęte dowodem pochodzenia, których transport miał miejsce z wykorzystaniem strefy wolnocłowej znajdującej się na ich terytorium, nie zostały zastąpione innymi towarami i nie były poddawane innym czynnościom niż normalne czynności mające na celu zapobieganie ich zepsuciu.

2. W drodze zwolnienia od postanowień zawartych w ustępie 1 gdy produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Libanu są przywożone do strefy wolnocłowej na podstawie dowodu pochodzenia i poddawane obróbce lub przetworzeniu, dane organy wydają nowe świadectwo przewozowe EUR1 na wniosek eksportera, jeżeli taka obróbka lub przetworzenie jest zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.

TYTUŁ  VII

CEUTA I MELILLA

Artykuł  36

Stosowanie protokołu

1. Termin "Wspólnota" użyty w artykule 2 nie odnosi się do Ceuty i Melilli.

2. Produkty pochodzące z Libanu w przywozie do Ceuty lub Melilli korzystają pod wszystkimi względami z takiej samej procedury celnej, jaka jest stosowana do produktów pochodzących z obszaru celnego Wspólnoty na podstawie Protokołu 2 Aktu Przystąpienia Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Wspólnot Europejskich. Liban przyznaje w odniesieniu do przywozu produktów objętych niniejszą Umową i pochodzących z Ceuty i Melilli taką samą procedurę celną, jaka została przyznana produktom przywożonym i pochodzącym ze Wspólnoty.

3. Do celów stosowania ustępu 2 dotyczącego produktów pochodzących z Ceuty i Melilli niniejszy protokół stosuje się mutatis mutandis, z zastrzeżeniem specjalnych warunków określonych w artykule 37.

Artykuł  37

Specjalne warunki

1. Pod warunkiem że produkty zostały przewiezione bezpośrednio, zgodnie z postanowieniami artykułu 13, następujące produkty są uważane za:

1) produkty pochodzące z Ceuty i Melilli:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli, do których wytworzenia użyto produktów innych niż określonych w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą z Libanu lub ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszego protokołu, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1;

2) produkty pochodzące z Libanu:

a) produkty całkowicie uzyskane w Libanie;

b) produkty uzyskane w Libanie, do których wytworzenia użyto produktów innych niż wymienione w literze a), pod warunkiem że:

i) wspomniane produkty poddane zostały wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 niniejszego protokołu; lub że

ii) produkty te pochodzą z Ceuty i Melilli lub ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszego protokołu, pod warunkiem że zostały poddane obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie określone w artykule 7 ustęp 1.

2. Ceutę i Melillę uznaje się za jedno terytorium.

3. Eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel umieszcza słowa "Liban" oraz "Ceuta i Melilla" w polu 2 świadectw przewozowych EUR1 lub na deklaracjach na fakturze. Ponadto w przypadku produktów pochodzących z Ceuty i Melilli będzie to wskazane w polu 4 świadectw przewozowych EUR1 lub na deklaracjach na fakturze.

4. Hiszpańskie organy celne są odpowiedzialne za stosowanie niniejszego protokołu w Ceucie i Melilli.

TYTUŁ  VIII

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  38

Zmiany w protokole

O zmianach postanowień niniejszego protokołu może decydować Rada Stowarzyszenia.

Artykuł  39

Wykonanie protokołu

Wspólnota i Liban, każde w swoim zakresie, podejmują kroki niezbędne dla wykonania niniejszego protokołu.

Artykuł  40

Towary w tranzycie lub składowane

Postanowienia niniejszej Umowy mogą być stosowane do towarów, które są zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu i w dniu wejścia Umowy w życie znajdują się w tranzycie lub we Wspólnocie, lub Libanie w czasowym składowaniu w magazynach celnych lub w strefach wolnocłowych, z zastrzeżeniem przedłożenia organom celnym kraju przywozu w ciągu czterech miesięcy od tej daty świadectwa EUR1, wydanego z datą wsteczną przez właściwe organy kraju wywozu wraz z dokumentami stwierdzającymi, że towary te były transportowane bezpośrednio.

ZAŁĄCZNIK  I

UWAGI WPROWADZAJĄCE DO WYKAZU ZAWARTEGO W ZAŁĄCZNIKU II

Uwaga 1

Wykaz ustanawia dla wszystkich produktów warunki, które muszą być spełnione, aby produkt mógł być uważany za poddany wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu artykułu 6 protokołu.

Uwaga 2

2.1. Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub numer działu używany w Zharmonizowanym Systemie, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pierwszych dwóch kolumnach określona jest reguła wymieniona w kolumnach 3 lub 4. Jeżeli, w pewnych wypadkach, zapis w pierwszej kolumnie poprzedzony jest oznaczeniem "ex", oznacza to, że regułę podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się tylko do części pozycji opisanej w kolumnie 2.

2.2. Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się większa liczba pozycji lub też podany jest tam numer działu i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednią regułę wymienioną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które w ramach Zharmonizowanego Systemu klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod podanymi tam pozycjami.

2.3. Jeżeli w wykazie podane są różne reguły stosowane do różnych produktów z tej samej pozycji, to w każdym tiret zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4. W przypadku gdy zapisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada reguła wymieniona zarówno w kolumnie 3, jak i 4, eksporter może wybrać alternatywnie zastosowanie reguły określonej w kolumnie 3 lub reguły określonej w kolumnie 4. Jeśli żadna reguła pochodzenia nie jest podana w kolumnie 4, stosuje się regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3

3.1. Postanowienia artykułu 6 Protokołu dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się niezależnie od tego, czy status ten został uzyskany w fabryce, w której użyto tych produktów, czy w innej fabryce we Wspólnocie lub w Libanie.

Przykład

Silnik z pozycji 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład nie może przekraczać 40 % ceny ex works produktu, wytwarzany jest z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" z pozycji ex 7224.

Jeżeli ta odkuwka została wykonana we Wspólnocie z niepochodzącej wlewki, to odkuwka nabyła już status pochodzenia w oparciu o regułę dotyczącą pozycjiex 7224 w wykazie. Może ona potem być zaliczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce, czy też w innej fabryce we Wspólnocie. Wartość niepochodzącej wlewki nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości wykorzystanych materiałów niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień obróbki lub przetworzenia, którego należy dokonać, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; odwrotnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiały niepochodzące będące na określonym etapie przetworzenia mogą zostać użyte, wykorzystanie tego rodzaju materiałów będących na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia jest również dopuszczalne, podczas gdy nie jest dopuszczalne użycie takich materiałów znajdujących się na bardziej zaawansowanym etapie przetworzenia.

3.3. Bez uszczerbku dla uwagi 3.2, gdzie w regule stosuje się wyrażenie "Wytwarzanie z materiałów każdej pozycji", wtedy mogą być wykorzystane materiały z każdej pozycji (nawet materiały o tym samym opisie i pozycji co produkt) z zastrzeżeniem wszelkich szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule.

Jednakże wyrażenie "Wytwarzanie z materiałów każdej pozycji, łącznie z innymi materiałami pozycji......" lub "Wytwarzanie z materiałów każdej pozycji, łącznie z innymi materiałami z tej samej pozycji co produkt" oznacza że mogą być wykorzystane materiały każdej pozycji, z wyjątkiem tych o tym samym opisie co produkt, jak podano w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby tych materiałów. Nie wymaga to, by wszystkie były użyte.

Przykład

Reguła stosowana do tkanin z pozycji 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że między innymi można wykorzystywać materiały chemiczne. Reguła ta nie oznacza, że włókna naturalne i materiały chemiczne muszą być jednocześnie używane; można wykorzystać jeden lub drugi rodzaj tych materiałów lub też obydwa.

3.5. Jeżeli zamieszczona w wykazie reguła przewiduje, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie stanowi oczywistej przeszkody dla wykorzystania innych materiałów, które ze względu na swój charakter nie mogą spełniać warunków reguły (patrz również uwaga 6.2 poniżej, dotycząca wyrobów włókienniczych).

Przykład

Reguła dotycząca przetworów spożywczych z pozycji 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż i ich pochodnych, nie zabrania w oczywisty sposób wykorzystania soli mineralnych, materiałów chemicznych lub innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które chociaż nie mogą być wytwarzane z materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na wcześniejszym etapie przetworzenia.

Przykład

W przypadku artykułu odzieżowego z ex działu 62 wykonanego z materiałów nietkanych, jeżeli dla tej klasy wyrobów dozwolone jest używanie tylko niepochodzącej przędzy, nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego tkaniny, nawet jeżeli tkaniny ze względu na swoją naturę nie mogą być wykonane z przędzy. W takich wypadkach materiał wyjściowy występowałby na ogół na etapie przed zastosowaniem przędzy, to jest na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać wykorzystane, wartości tych nie można sumować. Wynika z tego, że maksymalna wartość wszystkich wykorzystanych materiałów niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższego udziału procentowego. Ponadto poszczególne udziały procentowe, które stosuje się do poszczególnych materiałów, nie mogą być przekraczane.

Uwaga 4

4.1. Wyrazy "włókna naturalne" są używane w wykazie w odniesieniu do włókien innych niż włókna sztuczne lub syntetyczne. Jest to zakazane dla etapów przed przędzeniem, łącznie z odpadami i chyba że ustalono inaczej, obejmuje włókna, które były gręplowane, czesane lub inaczej przetwarzane, lecz nieprzędzone.

4.2. Wyrazy "włókna naturalne" obejmują włosie końskie z pozycji 0503, jedwab z pozycji 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą z pozycji 5101-5105, włókna bawełniane z pozycji 5201-5203 oraz pozostałe włókna roślinne z pozycji 5301-5305.

4.3. Wyrazy "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały służące do produkcji papieru" są stosowane w wykazie do opisywania materiałów nieobjętych działami 50-63, które mogą być używane do wytwarzania włókien sztucznych, syntetycznych, papierniczych lub przędz.

4.4. Wyrazy "włókna odcinkowe chemiczne" są używane w wykazie w odniesieniu do włókien ciągłych syntetycznych lub sztucznych, włókien odcinkowych lub odpadów objętych pozycją 5501-5507.

Uwaga 5

5.1. W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do żadnych podstawowych materiałów włókienniczych, użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich wykorzystanych podstawowych materiałów włókienniczych (patrz również uwagi 5.3 i 5.4).

5.2. Jednakże tolerancja, wymieniona w uwadze 5.1, może być stosowana tylko do produktów mieszanych, które zostały wykonane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały służące do produkcji papieru i papier,

– len,

– konopie,

– juta i inne tekstylne włókna łykowe,

– sizal i inne włókna przędne z gatunku Agava,

– włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

– syntetyczne włókna ciągłe,

– sztuczne włókna ciągłe,

– włókna przewodzące prąd,

– syntetyczne włókna odcinkowe z polipropylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe z poliestru,

– syntetyczne włókna odcinkowe z poliamidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna odcinkowe z polimidu,

– syntetyczne włókna odcinkowe z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna odcinkowe z polifenylenu sulfonowego,

– syntetyczne włókna odcinkowe z polichlorku winylu,

– pozostałe syntetyczne włókna odcinkowe,

– sztuczne włókna odcinkowe z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna odcinkowe,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z polieteru nawet skręconego,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru nawet skręconego,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego proszkiem aluminiowym lub nie, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczone i przyklejone przy pomocy przezroczystego lub kolorowego spoiwa między dwie warstewki tworzywa sztucznego,

– pozostałe produkty z pozycji 5605.

Przykład

Przędza objęta pozycją 5205 wykonana z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i z syntetycznych włókien odcinkowych z pozycji 5506 jest przędzą mieszaną. Właśnie dlatego niepochodzące syntetyczne włókna odcinkowe, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) mogą być wykorzystane do 10 % masy przędzy.

Przykład

Wełniana tkanina objęta pozycją 5112 wykonana z przędzy wełnianej z pozycji 5107 i z syntetycznej przędzy z włókien odcinkowych z pozycji 5509 jest tkaniną mieszaną. Właśnie, dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia, (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z włókien naturalnych, niegręplowanych lub nieuczesanych, lub inaczej przygotowanych do przędzenia) lub kombinacja tych dwóch może być użyta, pod warunkiem że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład

Tkanina rózgowa z pozycji 5802 wykonana z przędzy bawełnianej z pozycji 5205 i tkaniny bawełnianej z pozycji 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy objętej dwiema oddzielnymi pozycjami lub jeżeli użyte przędze bawełniane same są mieszaninami.

Przykład

Jeżeli dana tkanina rózgowa została wykonana z bawełnianej przędzy objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny z pozycji 5407, to oczywiście użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym tkanina rózgowa jest produktem mieszanym.

5.3. W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, nawet skręconego" tolerancja dla przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego lub niepowlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego" tolerancja w odniesieniu do pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6

6.1. W przypadku produktów włókienniczych oznaczonych w wykazie odniesieniem do niniejszej uwagi materiały włókiennicze, z wyjątkiem podszewek i płótna krawieckiego, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej omawianych produktów konfekcjonowanych, mogą być użyte, pod warunkiem że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8 % ceny ex works produktu.

6.2. Bez uszczerbku dla uwagi 6.3 materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania produktów włókienniczych, które zawierają lub też nie zawierają wyrobów włókienniczych.

Przykład

Jeżeli reguła podana w wykazie mówi, że dla określonego wyrobu włókienniczego (takiego jak spodnie) musi być używana przędza, nie ogranicza to stosowania elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ nie mogą one zostać zaklasyfikowane w działach 50-63. Z tej samej przyczyny nie ogranicza to stosowania suwaków, chociaż suwaki zwykle zawierają element włókienniczy.

6.3. Gdy stosuje się normę procentową, wartość materiałów, które nie są sklasyfikowane w działach 50-63, musi być brana pod uwagę przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7

7.1. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, i ex 2902 ex 3403 "szczególne procesy" są następujące:

a) destylacja próżniowa;

b) ponowna destylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w którego skład wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem kwasu siarkowego, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

i) izomeryzacja.

7.2. Do celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "szczególnymi procesami" są:

a) destylacja próżniowa;

b) ponowna destylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w którego skład wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem kwasu siarkowego, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwienie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, ziemiami aktywowanymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilacja;

ij) izomeryzacja;

k) odsiarczanie, z wykorzystaniem wodoru, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich z pozycji ex 2710, prowadzące do redukcji co najmniej 85 % zawartości siarki w przetworzonych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) odparafinowanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie, wyłącznie w odniesieniu do produktów z pozycji 2710;

m) tylko względem olejów ciężkich z pozycji ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie będzie jednak uważane za szczególny proces;

n) destylacja atmosferyczna, wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych z pozycji ex 2710, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowane, łącznie ze stratami przy 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) poddawanie działaniu wysokiej częstotliwości elektrycznych wyładowań snopiastych, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje napędowe i oleje opałowe do silników z pozycji ex 2710;

p) w odniesieniu do produktów nieprzerobionych (innych niż galareta ropy naftowej, ozokeryt, wosk montanowy lub wosk torfowy, parafina zawierających wagowo mniej niż 0,75 % ropy) jedynie z pozycji ex 2712, odolejanie przez krystalizację frakcyjną.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403, proste operacje, takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki przez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych operacji nie nadają pochodzenia.

ZAŁĄCZNIK  II

WYKAZ ZAWIERAJĄCY PROCESY OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE MUSZĄ BYĆ DOKONANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY WYTWORZONE PRODUKTY UZYSKAŁY STATUS POCHODZENIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  IIA

WYKAZ ZAWIERAJĄCY PROCESY OBRÓBKI LUB PRZETWORZENIA, KTÓRE MUSZĄ BYĆ DOKONANE NA MATERIAŁACH NIEPOCHODZĄCYCH, ABY WYTWORZONE PRODUKTY OKREŚLONE W ARTYKULE 6 USTĘP 2 UZYSKAŁY STATUS POCHODZENIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

WYKAZ WEDŁUG DZIAŁÓW I POZYCJI ZHARMONIZOWANEGO SYSTEMU PRODUKTÓW POCHODZĄCYCH Z TURCJI, DO KTÓRYCH NIE STOSUJE SIĘ POSTANOWIENIA ARTYKUŁU 4

Dział 1
Dział 2
Dział 3
od 0401 do 0402	Maślanka, mleko zsiadłe i śmietana kwaśna, jogurt, kefir
ex 0403 -	oraz inne produkty ze sfermentowanego albo ukwaszonego mleka i śmietany, zagęszczone albo nie, z dodatkiem lub bez cukru lub środka słodzącego, bez dodatków zapachowych i smakowych oraz bez dodanych owoców, orzechów czy kakao
od 0404 do 0410
0504
0511
Dział 6
od 0701 do 0709
ex 0710 -	Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone
ex 0711-	Warzywa, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej pozycja 0711 90 30, zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, solance, wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia
od 0712 do 0714
Dział 8
ex dział 9 -	Kawa, herbata i przyprawy korzenne, z wyłączeniem herbaty paragwajskiej z pozycji 0903
Dział 10
Dział 11
Dział 12
ex 1302 -	Pektyna
od 1501 do 1514 ex 1515 -	Pozostałe ciekłe i oleje roślinne i ich frakcje (włącznie z olejem jojoba i jego frakcjami), rafinowane lub nie, niemodyfikowane chemicznie
ex 1516 -	Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, estryfikowane wewnętrznie, reestryfikowane lub elaidynizowane, nawet rafinowane, ale dalej nieprzetworzone, z wyłączeniem uwodornionego oleju rycynowego, tzw. "wosku opałowego"
ex 1517 i
ex 1518 -	Margaryny, imitacja smalcu i inne sztuczne tłuszcze jadalne
ex 1522 -	Pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych oraz wosków zwierzęcych lub roślinnych, z wyłączeniem degrasu
Dział 16
1701 ex 1702 -	Inne cukry, włącznie z chemicznie czystą laktozą, maltozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku aromatu lub substancji barwiących; sztuczny miód, także zmieszany z miodem naturalnym; karmel z wyjątkiem pozycji 1702 11 00, 1702 30 51, 1702 30 59, 1702 50 00 i 1702 90 10
1703
1801 i 1802 ex 1902 -	Ciasto makaronowe, nadziewane, zawierające ponad 20 % wagowo ryb, skorupiaków, mięczaków lub innych wodnych bezkręgowców, kiełbasy i podobne wyroby lub mięso i podroby mięsne każdego rodzaju, włączając tłuszcze wszelkiego rodzaju
ex 2001 -	Ogórki i korniszony, cebula, mango chutney, owoce z rodzaju papryki inne niż papryka słodka lub ziele angielskie, grzyby i oliwki, przetworzone lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego
2002 i 2003 ex 2004 -	Inne warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty z pozycji 2006, z wyłączeniem ziemniaków w postaci mąki, mączki oraz płatki z kukurydzy cukrowej
ex 2005 -	Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006, zwyłączeniem wyrobów z ziemniaków i kukurydzy cukrowej
2006 i 2007 ex 2008 -	Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przetworzone lub konserwowane, zawierające lub niedodany cukier lub inne środki słodzące lub alkohol, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyłączeniem masła orzechowego, serc palmowych, kukurydzy, ignamy, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin zawierających ponad 5 % wagowo skrobi, liście winorośli, pędy chmielu i inne podobne jadalne części roślin
2009
ex 2106 -	Aromatyzowane i barwione cukry, syropy i melasy
2204	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu
2206	wynoszącej 80 % obj. lub więcej otrzymanego z produktów rolniczych wymienionych w niniejszym wykazie
ex 2207 -
ex 2208 -	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu wynoszącej 80 % obj. otrzymanego z produktów rolniczych wymienionych w niniejszym załączniku
2209
Dział 23
2401
4501
5301 i 5302

ZAŁĄCZNIK  IV

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR1 I WNIOSEK O WYDANIE ŚWIADECTWA PRZEWOZOWEGO EUR1

Instrukcje drukarskie

1. Każde świadectwo ma wymiary 210 × 297 mm; tolerancja wynosząca do minus 5 mm lub plus 8 mm na długości jest dozwolona. Papier używany na świadectwo musi być biały formatu nadającego się do pisania, nie może zawierać ścieru drzewnego i musi ważyć nie mniej niż 25 g/m². Ma on wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący to, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne.

2. Właściwe organy Państw Członkowskich Wspólnoty i Libanu mogą zastrzec sobie prawo do drukowania świadectw we własnym zakresie lub mogą korzystać ze świadectw drukowanych przez upoważnione drukarnie. W tym ostatnim przypadku każde świadectwo musi zawierać informację o takim upoważnieniu. Każde świadectwo musi mieć nazwę i adres drukarni lub znak, za którego pomocą drukarnia może być zidentyfikowana. Musi ono mieć także numer seryjny, drukowany lub nie, za którego pomocą może być zidentyfikowane.

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

DEKLARACJA NA FAKTURZE

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

WSPÓLNE DEKLARACJE

Wspólna deklaracja w sprawie okresu przejściowego dotyczącego wydawania lub sporządzania dokumentów związanych z dowodem pochodzenia

1. W ciągu 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszej Umowy właściwe organy celne Wspólnota i Libanu akceptują jako ważny dowód pochodzenia w rozumieniu Protokołu 4 formularze świadectwa przewozowego EUR1 i EUR2, wydane w ramach Umowy o współpracy podpisanej w dniu 3 maja 1977 roku.

2. Wnioski o przeprowadzenie weryfikacji dokumentów określonych powyżej są przyjmowane przez właściwe organy celne Wspólnoty i Libanu przez okres dwóch lat od chwili wydania i sporządzenia danego dowodu pochodzenia. Weryfikację przeprowadza się zgodnie z tytułem VI Protokołu 4 do niniejszej Umowy

Wspólna deklaracja dotycząca Księstwa Andory

1. Produkty pochodzące z Księstwa Andory z działów 25-97 Zharmonizowanego Systemu są uznane przez Liban za produkty pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszej Umowy.

2. Protokół 4 stosuje się mutatis mutandis do celów określenia statusu pochodzenia wyżej wymienionych produktów.

Wspólna deklaracja dotycząca Republiki San Marino

1. Produkty pochodzące z Republiki San Marino są uznawane przez Liban za produkty pochodzące ze Wspólnoty w rozumieniu niniejszej Umowy.

2. Protokół 4 stosuje się mutatis mutandis do celów określenia statusu pochodzenia wyżej wymienionych produktów.

PROTOKÓŁ  5

w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego protokołu:

a) "ustawodawstwo celne" oznacza przepisy prawne i wykonawcze przyjęte przez Wspólnotę lub Liban regulujące przywóz, wywóz i tranzyt towarów oraz poddawanie ich wszelkim innym procedurom celnym, włącznie ze środkami zakazu, kontroli i ograniczeniami;

b) "organ wnioskujący" oznacza właściwy organ administracyjny wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który występuje z wnioskiem o udzielenie pomocy w sprawach celnych na podstawie niniejszego protokołu;

c) "organ, do którego kierowany jest wniosek" oznacza właściwy organ administracyjny, który został w tym celu wyznaczony przez Umawiającą się Stronę i który przyjmuje wnioski o udzielenie pomocy w sprawach celnych na podstawie niniejszego protokołu;

d) "dane osobowe" oznaczają wszelkie informacje odnoszące się do zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej;

e) "naruszenie ustawodawstwa celnego" oznacza każde pogwałcenie ustawodawstwa celnego, a także każdą próbę pogwałcenia tego ustawodawstwa.

Artykuł  2

Zakres

1. Umawiające się Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy w dziedzinach podlegających ich jurysdykcji w sposób i na warunkach określonych w niniejszym protokole, w celu zapewnienia prawidłowego stosowania ustawodawstwa celnego, w szczególności przez zapobieganie, prowadzenie dochodzeń i wykrywanie naruszeń tego ustawodawstwa.

2. Pomoc w sprawach celnych, przewidzianą w niniejszym protokole, stosuje się do każdego organu administracyjnego Umawiających się Stron, który jest właściwy w zakresie stosowania niniejszego protokołu. Nie narusza to zasad regulujących pomoc prawną w sprawach karnych. Nie obejmuje to jednak informacji uzyskanych w wyniku uprawnionych działań na wniosek organów sądowych, chyba że na przekazanie takich informacji uzyskano wcześniejszą zgodę wymienionych organów.

3. Niniejszy protokół nie obejmuje pomocy przy egzekwowaniu ceł, podatków lub kar.

Artykuł  3

Pomoc na wniosek

1. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, dostarcza mu wszystkich odpowiednich informacji umożliwiających mu zapewnienie właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, łącznie z informacjami dotyczącymi działań znanych lub planowanych, które naruszają lub mogą naruszyć to ustawodawstwo.

2. Na żądanie organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, przekaże informacje:

a) czy towary wywiezione z terytorium jednej z Umawiających się Stron zostały właściwie wwiezione na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, określając, w miarę potrzeby, procedurę celną zastosowaną do danych towarów;

b) czy towary wwiezione na terytorium jednej z Umawiających się Stron zostały właściwie wywiezione z terytorium drugiej Strony, określając, w miarę potrzeby, procedurę celną zastosowaną do danych towarów.

3. Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmuje, w ramach jej przepisów prawnych i wykonawczych, niezbędne kroki do zapewnienia specjalnego nadzoru nad:

a) osobami fizycznymi lub prawnymi, wobec których istnieją uzasadnione powody do przypuszczeń, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne;

b) miejscami, gdzie są gromadzone lub mogą być gromadzone towary w sposób pozwalający na uzasadnione przypuszczenie, że towary te mogą zostać użyte w operacjach skierowanych na naruszenie ustawodawstwa celnego;

c) towarami, które są lub mogą być transportowane w taki sposób, że może powstawać uzasadnione przypuszczenie, że mogą one zostać użyte w operacjach nakierowanych na naruszenie ustawodawstwa celnego;

d) środkami transportu, które są lub mogą zostać użyte w taki sposób, że może powstawać uzasadnione przypuszczenie, że mogą one zostać użyte w operacjach nakierowanych na naruszenie ustawodawstwa celnego.

Artykuł  4

Dobrowolna pomoc

Umawiające się Strony zapewniają sobie wzajemną pomoc z własnej inicjatywy i zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi i wykonawczymi, jeżeli uznają, że jest to niezbędne do właściwego stosowania ustawodawstwa celnego, szczególnie gdy otrzymają informacje dotyczące:

– działań, które naruszają lub naruszyłyby to ustawodawstwo oraz mogą zainteresować drugą Umawiającą się Stronę,

– nowych środków lub metod wykorzystywanych do prowadzenia takich działań,

– towarów, o których wiadomo, że są przedmiotem naruszeń w zakresie ustawodawstwa celnego,

– osób fizycznych lub prawnych, wobec których istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczeń, że naruszają lub naruszyły ustawodawstwo celne,

– środków transportu, wobec których istnieją uzasadnione powody do podejrzeń, że były, są lub mogą być wykorzystane do operacji naruszających ustawodawstwo celne.

Artykuł  5

Dostarczanie/Powiadamianie

Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, podejmie wszelkie niezbędne środki zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi i wykonawczymi w celu:

– dostarczenia wszelkich dokumentów, lub

– powiadomienia o wszystkich decyzjach,

wychodzących z organu wnioskującego i wchodzących w zakres niniejszego protokołu, do adresata zamieszkującego lub mającego swoją siedzibę na terytorium organu, do którego kierowany jest wniosek.

Wnioski o dostarczenie dokumentów lub powiadomień o decyzjach są sporządzane w formie pisemnej w języku urzędowym organu, do którego kierowany jest wniosek lub w języku akceptowanym przez ten organ.

Artykuł  6

Forma i treść wniosków o udzielenie pomocy

1. Wnioski, stosownie do niniejszego protokołu, sporządzane są w formie pisemnej. Do wniosków dołączone są dokumenty niezbędne do zapewnienia zgodności z wnioskiem. Jeżeli wymagać tego będzie nagła sytuacja, mogą być przyjęte wnioski w formie ustnej, lecz muszą być one bezzwłocznie potwierdzone w formie pisemnej.

2. Wnioski, zgodnie z ustępem 1, zawierają następujące informacje:

a) organ wnioskujący;

b) wnioskowany środek;

c) przedmiot i przyczyna wniosku;

d) przepisy prawne i wykonawcze, i inne akty prawne;

e) na ile to możliwe, jak najdokładniejsze i jak najbardziej wyczerpujące wskazówki na temat osób fizycznych lub prawnych, będących celem dochodzenia;

f) streszczenie związanych ze sprawą faktów i opis przeprowadzonego już dochodzenia.

3. Wnioski są przedkładane w języku urzędowym organów, do których kierowane są wnioski, lub w języku akceptowanym przez te organy. Ten wymóg nie ma zastosowania do dokumentów stanowiących załączniki zgodnie z ustępem 1.

4. Jeśli wniosek nie spełnia wymogów formalnych, można żądać jego poprawienia lub uzupełnienia. Równocześnie mogą być podejmowane środki ostrożności.

Artykuł  7

Realizacja wniosków

1. W celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie pomocy organ, do którego kierowany jest wniosek, prowadzi działania w granicach swoich kompetencji i dostępnych środków tak samo, jak gdyby działał z własnej inicjatywy lub na wniosek innych organów tej samej Umawiającej się Strony, dostarczając znanych już informacji, przez prowadzenie odpowiednich dochodzeń lub spowodowanie ich prowadzenia. Niniejsze postanowienia mają również zastosowanie do wszelkich innych organów, do których został skierowany wniosek przez organ wnioskujący, gdy ten ostatni nie może działać samodzielnie.

2. Wnioski o udzielenie pomocy realizowane są zgodnie z przepisami prawnymi i wykonawczymi i innymi aktami prawnymi Umawiającej się Strony, do której zostały skierowane.

3. Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i z zastrzeżeniem warunków przez nią ustalonych, otrzymywać od urzędów organu, do którego kierowany jest wniosek, lub innych organów odpowiedzialnych wobec organów, do których kierowany jest wniosek, informacje, których organ wnioskujący potrzebuje do celów niniejszego protokołu, dotyczące operacji, które naruszają lub mogą naruszyć ustawodawstwo celne.

4. Należycie upoważnieni urzędnicy Umawiającej się Strony mogą, za zgodą drugiej Umawiającej się Strony i z zastrzeżeniem warunków przez nią ustalonych, uczestniczyć w dochodzeniach prowadzonych na jej terytorium.

Artykuł  8

Forma przekazywanych informacji

1. Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje wyniki dochodzenia organowi wnioskującemu w formie pisemnej wraz z odnośnymi dokumentami, uwierzytelnionymi odpisami lub innymi pozycjami.

2. Wymieniona informacja może mieć postać skomputeryzowaną.

3. O oryginalne dokumenty można wnioskować, jedynie w przypadku gdy uwierzytelnione kopie są niewystarczające. Te dokumenty oryginalne należy zwrócić tak szybko, jak tylko jest to możliwe.

Artykuł  9

Wyjątki od obowiązku udzielania pomocy

1. Pomocy można odmówić lub uzależnić jej udzielenie od spełnienia określonych warunków lub wymogów, w sytuacji gdy Strona wyraża opinię, że taka pomoc zgodnie z niniejszym protokołem:

a) naruszy suwerenność Libanu lub Państwa Członkowskiego, do którego skierowano wniosek o udzielenie pomocy na mocy niniejszego protokołu; lub

b) zaszkodzi porządkowi publicznemu, bezpieczeństwu lub innym podstawowym interesom, w szczególności w przypadkach określonych na mocy artykułu 10 ustęp 2; lub

c) naruszy tajemnice przemysłowe, handlowe lub zawodowe.

2. Pomoc może zostać odroczona przez organ, do którego kierowany jest wniosek, ze względu na możliwość zakłócenia toczącego się dochodzenia, śledztwa, lub postępowania sądowego. W takim przypadku organ, do którego kierowany jest wniosek, zasięga opinii organu wnioskującego w celu ustalenia, czy można udzielić pomocy, z zastrzeżeniem warunków wymaganych przez organ, do którego kierowany jest wniosek.

3. Jeśli organ wnioskujący wnosi o udzielenie pomocy, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby skierowano do niego taki wniosek, powinien zwrócić w swoim wniosku uwagę na ten fakt. Decyzja w sprawie takiego wniosku należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

4. W przypadkach określonych w ustępach 1 i 2 decyzja organu, do którego kierowany jest wniosek, i powody takiej decyzji muszą zostać bezzwłocznie przekazane organowi wnioskującemu.

Artykuł  10

Wymiana informacji i poufność

1. Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie, stosownie do niniejszego protokołu, ma charakter poufny i zastrzeżony, w zależności od postanowień mających zastosowanie w każdej z Umawiających się Stron. Jest ona objęta obowiązkiem zachowania tajemnicy urzędowej i korzysta z ochrony, rozszerzonej na podobne informacje na podstawie odpowiednich przepisów ustawowych Umawiającej się Strony, która je otrzymała, oraz odpowiednich postanowień mających zastosowanie w stosunku do władz wspólnotowych.

2. Dane osobowe mogą być wymieniane tylko, jeśli Umawiająca się Strona zobowiązuje się chronić takie dane w sposób co najmniej równoważny do tego, jaki stosuje w tym konkretnym przypadku dostarczająca Umawiająca się Strona. W tym celu Umawiające się Strony przekazują sobie wzajemnie informacje o mających zastosowanie postanowieniach, w tym gdzie sytuacja tego wymaga, obowiązujące prawo Państw Członkowskich Wspólnoty.

3. Uznaje się, że informacje otrzymane na mocy niniejszego protokołu wykorzystywane w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w odniesieniu do operacji naruszających ustawodawstwo celne są używane do celów niniejszego protokołu. Umawiające się Strony mogą przedstawiać jako dowód w swoich aktach, sprawozdaniach i zaświadczeniach oraz w postępowaniach sądowych otrzymane informacje i dokumenty do wglądu zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Właściwy organ, który dostarczył te informacje, jest powiadamiany o takim użyciu.

4. Uzyskane informacje są wykorzystywane wyłącznie do celów niniejszego protokołu. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wnioskuje o wykorzystanie takich informacji do innych celów, musi uzyskać uprzednią pisemną zgodę organu, który udzielił tych informacji. Takie wykorzystanie podlega następnie ograniczeniom określonym przez ten organ.

Artykuł  11

Eksperci i świadkowie

Urzędnik organu, do którego kierowany jest wniosek, może być upoważniony do występowania w ramach udzielonego pełnomocnictwa jako ekspert lub świadek w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, dotyczącym spraw objętych niniejszym protokołem, prowadzonym zgodnie z jurysdykcją drugiej Strony, i może przedstawiać takie przedmioty, dokumenty lub ich uwierzytelnione odpisy, które mogą być potrzebne w takich postępowaniach. Wniosek o takie stawiennictwo musi zawierać wyraźne określenie organu sądowego lub administracyjnego, przed którym ten urzędnik ma się stawić, w jakich sprawach i na mocy jakiego tytułu lub kwalifikacji urzędnik ten złoży zeznania.

Artykuł  12

Koszty pomocy

Umawiające się Strony zrzekają się wszelkich wzajemnych roszczeń o zwrot kosztów poniesionych w związku z niniejszym protokołem, z wyjątkiem wydatków, jeżeli jest to właściwe, poniesionych na świadków, ekspertów oraz tłumaczy niebędących pracownikami służby publicznej.

Artykuł  13

Wykonanie

1. Wykonanie niniejszego protokołu jest powierzone z jednej strony organom celnym Libanu, a z drugiej strony właściwym służbom Komisji Wspólnot Europejskich i organom celnym właściwych Państw Członkowski. Decydują one w sprawie wszystkich środków praktycznych i uzgodnień niezbędnych do jego stosowania, z uwzględnieniem obowiązujących postanowień w dziedzinie ochrony danych. Mogą zalecać właściwym organom poprawki, które ich zdaniem powinny być wprowadzone do niniejszego protokołu.

2. Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie i informują o szczegółowych zasadach wykonania, które przyjęto zgodnie z niniejszym protokołem.

Artykuł  14

Inne umowy

1. Uwzględniając właściwe kompetencje Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich, postanowienia niniejszego protokołu:

– nie wpływają na zobowiązania Umawiających się Stron wynikające z innych umów międzynarodowych lub konwencji,

– są uznawane za uzupełniające do umów w sprawie pomocy wzajemnej, które zostały zawarte lub mogą zostać zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Libanem, i

– nie wpływają na przepisy wspólnotowe regulujące przekazywanie między właściwymi służbami Komisji Wspólnot Europejskich a organami celnymi Państw Członkowskich informacji, uzyskanych na mocy niniejszego protokołu, które mogą stanowić przedmiot zainteresowania Wspólnoty.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 postanowienia niniejszego protokołu mają pierwszeństwo przed postanowieniami wszelkich umów dwustronnych w sprawie pomocy wzajemnej, które zostały zawarte lub mogą być zawarte między poszczególnymi Państwami Członkowskimi a Libanem, o ile postanowienia tych ostatnich nie są zgodne z postanowieniami niniejszego protokołu.

3. W odniesieniu do pytań dotyczących stosowania niniejszego protokołu Umawiające się Strony konsultują się wzajemnie w celu rozwiązania problemów w ramach Komitetu (ad hoc) ustanowionego przez Radę Stowarzyszenia na mocy artykułu 12 Układu o Stowarzyszeniu.

AKT KOŃCOWY

Pełnomocnicy WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ, zwanej dalej "Wspólnotą",

z jednej strony, oraz

pełnomocnicy REPUBLIKI LIBANU, zwanej dalej "Libanem",

z drugiej strony,

zebrani w Luksemburgu dnia siedemnastego czerwca 2002 roku w celu podpisania Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony a Republiką Libanu, z drugiej strony, zwanej dalej "Umową przejściową",

przyjęli następujące teksty:

Umowę przejściową,

z jej następującymi załącznikami 1 i 2:

ZAŁĄCZNIK 1 Wykaz produktów rolnych i przetworzonych produktów rolnych objętych działami HS 25-97 określonych w artykule 3 i 8

ZAŁĄCZNIK 2 Własność intelektualna, przemysłowa i handlowa określone w artykule 30

oraz następujące protokoły 1-5:

PROTOKÓŁ 1 dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Libanu określonych w artykule 10 ustęp 1

PROTOKÓŁ 2 dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Libanu produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty określonych w artykule 10 ustęp 2

PROTOKÓŁ 3 W sprawie handlu miedzy Libanem a Wspólnotą przetworzonymi produktami rolnymi określonymi w artykule 10 ustęp 3

ZAŁĄCZNIK 1 dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Wspólnoty przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Libanu

ZAŁĄCZNIK 2 dotyczący uzgodnień stosowanych w przywozie do Libanu przetworzonych produktów rolnych pochodzących ze Wspólnoty

PROTOKÓŁ 4 dotyczący definicji pojęcia "produktów pochodzących" oraz metod współpracy administracyjnej

PROTOKÓŁ 5 W sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach celnych

Pełnomocnicy Wspólnoty i pełnomocnicy Libanu przyjmują także teksty deklaracji załączonych do niniejszego Aktu Końcowego:

WSPÓLNE DEKLARACJE

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 9 Umowy przejściowej (aa 14)

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 23 Umowy przejściowej (aa 27)

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 24 Umowy przejściowej (aa 28)

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 27 Umowy przejściowej (aa 35)

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 30 Umowy przejściowej (aa 38)

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 37 Umowy przejściowej (aa 86)

DEKLARACJE WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej w sprawie Turcji

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej dotycząca artykułu 27 Umowy przejściowej

Hecho en Luxemburgo, el diecisiete de junio de dos mil dos.

Udfærdiget i Luxembourg den syttende juni to tusind og to.

Geschehen zu Luxemburg am siebzehnten Juni zweitausendzwei.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις δέκα εφτά Ιουνίου δύο χιλιάδες δύο.

Done at Luxembourg, on the seventeenth day of June in the year two thousand and two.

Fait à Luxembourg, le dix-sept juin deux mille deux.

Fatto a Lussemburgo, addì diciassette giugno duemiladue.

Gedaan te Luxemburg, de zeventiende juni tweeduizend en twee.

Feito no Luxemburgo, em dezeassete de Junho de dois mil e dois.

Tehty Luxemburgissa seitsemäntenätoista päivänä kesäkuuta vuonna kaksituhattakaksi.

Som skedde i Luxemburg den sjuttonde juni tjugohundratvå.

(podpis pominięto)

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

(podpis pominięto)

WSPÓLNE DEKLARACJE

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 9 Umowy przejściowej

(aa 14)

Obie Strony uzgodniły przeprowadzenie negocjacji w celu przyznania sobie wzajemnie koncesji w handlu rybami oraz produktami rybołówstwa na zasadzie wzajemności oraz wspólnego interesu, aby osiągnąć porozumienie w sprawie danych szczegółowych nie później niż dwa lata po podpisaniu niniejszej Umowy.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 23 Umowy przejściowej

(aa 27)

Strony potwierdzają swój zamiar wprowadzenia zakazu wywozu odpadów toksycznych, a Wspólnota Europejska potwierdza swój zamiar udzielenia pomocy Libanowi w rozwiązywaniu problemów związanych z tymi odpadami.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 24 Umowy przejściowej

(aa 28)

W celu uwzględnienia skali czasowej niezbędnej dla ustanowienia strefy wolnego handlu między Libanem a innymi krajami basenu Morza Śródziemnego, Wspólnota zobowiązuje się korzystnie rozpatrzyć wnioski jej przedstawione o oczekiwane stosowanie kumulacji po przekątnej z tymi krajami.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 27 Umowy przejściowej

(aa 35)

Wprowadzenie w życie współpracy określonej w artykule 27 ustęp 2 uzależnione jest od wejście w życie libańskiego prawa dotyczącego konkurencji oraz podjęcia zadań przez organ odpowiedzialny za jego stosowanie.

Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 30 Umowy przejściowej

(aa 38)

Strony postanawiają, że do celów Umowy, własność intelektualna, przemysłowa i handlowa obejmuje w szczególności prawa autorskie, w tym prawa autorskie programów komputerowych, a także prawa pokrewne, prawa odnoszące się do baz danych, prawa odnoszące się do patentów, wzorów przemysłowych, oznaczeń geograficznych, w tym nazw pochodzenia, znaków towarowych i usługowych, topografii obwodów scalonych, jak również ochronę przed nieuczciwą konkurencją, określoną w artykule 10a Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej i ochronie informacji niejawnych dotyczących know-how.

Postanowienia artykułu 30 nie są interpretowane w sposób, który zobowiązuje jakąkolwiek Stronę do przystąpienia do międzynarodowych konwencji, innych niż te określone w załączniku 2.

Wspólnota udzieli pomocy technicznej Republice Libańskiej w jej staraniach wypełnienia obowiązków na mocy artykułu 30.

;Wspólna deklaracja dotycząca artykułu 37 Umowy przejściowej

(aa 86)

a) Do celów właściwej interpretacji i stosowania niniejszej Umowy w praktyce, Strony uzgadniają, że określenie "szczególnie nagłe przypadki", określone w artykule 37 oznaczają przypadki istotnego naruszenia Umowy przez jedną ze Stron. Istotne naruszenie Umowy oznacza:

– nieuznawanie Umowy nieusankcjonowane przez ogólne zasady prawa międzynarodowego,

– naruszenie istotnych elementów niniejszej Umowy wymienionych w artykule 1.

b) Strony uzgadniają, że "właściwe środki" określone w artykule 37 są środkami podejmowanymi zgodnie z prawem międzynarodowym. Jeżeli Strona podejmuje środek w szczególnie pilnym przypadku, jak przewidziano na mocy artykułu 37, druga Strona może zastosować procedurę odnoszącą się do rozstrzygania sporów.

DEKLARACJA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej w sprawie Turcji

Wspólnota przypomina, że zgodnie z obowiązującą unią celną między Wspólnotą a Turcją, kraj ten ma obowiązek, wobec krajów, które nie są członkami Wspólnoty, do dostosowania się do Wspólnej Taryfy Celnej oraz, stopniowo, do systemu ceł preferencyjnych Wspólnoty, przyjmując niezbędne środki i porozumienia negocjacyjne na podstawie wspólnych korzyści z zainteresowanymi krajami. W skutek tego Wspólnota zaprasza Liban do rozpoczęcia rokowań z Turcja jak tylko będzie to możliwe.

Deklaracja Wspólnoty Europejskiej dotycząca artykułu 27 Umowy przejściowej

(aa 35)

Wspólnota Europejska oświadcza, że, w kontekście wykładni artykułu 27 ustęp 1, będzie ona oceniać wszelką praktykę sprzeczną z tym artykułem na podstawie kryteriów wynikających z zasad zawartych w artykułach 81 i 82 Traktat ustanawiającego Wspólnotę Europejską, łącznie z wtórnym prawodawstwem.