Lepsze stanowienie prawa, pomocniczość i proporcjonalność oraz inteligentne regulacje (2011/2029(INI)).

A.

mając na uwadze, że program inteligentnych regulacji został wprowadzony jako część strategii UE 2020, która ma na celu osiągnięcie do roku 2020 inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, przede wszystkim przez zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla przedsiębiorstw dzięki zapewnieniu lepszej jakości istniejącego prawodawstwa UE i jego uproszczeniu,

B.

mając na uwadze, że poprawne stosowanie zasad pomocniczości i proporcjonalności jest szczególnie istotne dla prawidłowego funkcjonowania Unii Europejskiej oraz dopasowania działalności jej instytucji do oczekiwań obywateli, przedsiębiorców działających na rynku wewnętrznym oraz administracji krajowych i lokalnych, a także dla zagwarantowania, że decyzje będą podejmowane jak najbliżej obywateli,

C.

mając na uwadze, że kwestię inteligentnych regulacji należy rozpatrywać nie tylko w kontekście programu działalności legislacyjnej Komisji, ale również w szerszym ujęciu związanym z trwającym procesem wdrażania nowych zapisów traktatu lizbońskiego, które mają wpływ na procedury ustawodawcze,

D.

mając na uwadze, że traktat lizboński miał na celu przywrócenie równowagi sił między unijnymi instytucjami i stawia Parlament na równi z Radą w procesie stanowienia prawa zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

E.

mając na uwadze, że po przyjęciu traktatu lizbońskiego parlamenty państw członkowskich są teraz formalnie zaangażowane w kontrolę stosowania zasady pomocniczości, a dotychczas wpłynęło w tej sprawie 300 wniosków,

F.

mając na uwadze fundamentalne znaczenie, jakie w przygotowywaniu projektów aktów prawnych, w tym ocen skutków, mają konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, a szczególnie z małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) i innymi zainteresowanymi stronami,

G.

mając na uwadze, że od 2005 r. prowadzony jest program zmniejszania obciążeń administracyjnych wynikających z prawodawstwa Unii Europejskiej, którego celem jest ograniczenie wspomnianych obciążeń o 25 % do 2012 r., co byłoby równoważne ze wzrostem poziomu PKB o 1,4 %,

H.

mając na uwadze, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem Rady ds. Ocen Skutków (ROS) za 2010 r., Komisja dokonała kompleksowej kwantyfikacji tylko 27 % ocen wpływu przeprowadzonych w tym roku,

I.

mając na uwadze, że pomimo iż Komisja zaproponowała środki zmierzające do zmniejszenia obciążeń administracyjnych przekraczających dopuszczalną wartość, Parlament Europejski i Rada muszą przyjąć uprzednie środki, które stanowią około jednej czwartej docelowej wartości 25 %,

J.

mając na uwadze, że jedną z kluczowych części tego programu jest referencyjny pomiar kosztów administracyjnych oparty o standardowy model kosztów,

K.

mając na uwadze, że służące uproszczeniu i ujednoliceniu obowiązującego prawa techniki przekształcenia i kodyfikacji umożliwiają większą czytelność i spójność dokonywanych zmian,

L.

mając na uwadze istotne znaczenie, jakie dla dyrektyw Unii Europejskiej ma poprawne i terminowe ich wdrażanie przez państwa członkowskie, jak również istotne znaczenie występującego wciąż problemu nadmiernie rygorystycznego wdrażania prawa, co należy rozumieć jako wprowadzanie obciążeń wykraczających poza wymogi prawa europejskiego,

M.

mając na uwadze, że różnice wynikające z niejednolitego wdrażania stanowią ogromne wyzwanie dla sprawnego i skutecznego funkcjonowania jednolitego rynku, prowadząc do sytuacji, w której mamy do czynienia z trzema grupami państw członkowskich, w których wdrażanie przebiega w sposób niewłaściwy, niekompletny lub niedokładny, co działa na niekorzyść przedsiębiorstw i konsumentów kosztem dalszego wzrostu,

N.

mając na uwadze, że mimo iż program Small Business Act wprowadził test MŚP, do tej pory zastosowano go w bardzo niewielu przypadkach,

O.

mając na uwadze, że podczas wymiany poglądów, do której doszło na posiedzeniu Komisji Prawnej w dniu 27 stycznia 2011 r., wiceprzewodniczący Komisji Maroš Šefčovič wyraził ogromne zaangażowanie w odniesieniu do programu inteligentnych regulacji,

P.

mając na uwadze, że wprowadzone wraz z wejściem w życie traktatu lizbońskiego w art.290 i 291 TFUE akty delegowane i wykonawcze są teraz przyjmowane odpowiednio zgodnie z ustaleniami i regulacjami,

1.

podkreśla konieczność tworzenia prawa w sposób prosty, przejrzysty, przystępny i zrozumiały dla obywateli UE w celu zadbania o poszanowanie zasady przejrzystości prawodawstwa europejskiego oraz zagwarantowania skuteczniejszego jego wdrażania, jak również zadbania o to, by obywatele UE mogli łatwiej korzystać z przysługujących im praw;

2.

podkreśla, że przygotowując projekty aktów prawnych, instytucje europejskie winny stosować się do zasady pomocniczości i proporcjonalności oraz kryteriów określonych w protokole nr 2 załączonym do TFUE;

3.

popiera strategiczne podejście, jakie Komisja przyjęła w komunikacie w sprawie inteligentnych regulacji w Unii Europejskiej i które stawia inteligentne regulacje w centrum całego procesu kształtowania polityki - od projektu aktu prawnego poprzez jego transpozycję, egzekwowanie, ocenę po przegląd;

4.

zwraca uwagę, że wszystkie europejskie podmioty instytucjonalne odgrywają pewną rolę w promowaniu i zapewnianiu lepszego stanowienia prawa, zgodnie z zasadami i wytycznymi określonymi w programie inteligentnych regulacji oraz w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa; uważa, że wszystkie zaangażowane strony powinny na nowo zobowiązać się do przestrzegania tych zasad;

5.

stanowczo podkreśla, że z uwagi na sprawozdanie Montiego przy opracowywaniu wniosków ustawodawczych należy w większym stopniu korzystać z rozporządzeń, żeby wydawać mniej - ale za to lepszych - przepisów;

6.

wzywa nadchodzące prezydencje i Komisję, aby rozpoczęły proces renegocjacji porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa; zwraca uwagę na właściwe dla tej kwestii punkty rezolucji z dnia 9 lutego 2010 r. w sprawie porozumienia ramowego w sprawie stosunków Parlamentu Europejskiego z Komisją, w szczególności na wspólne zobowiązanie obu instytucji do uzgodnienia kluczowych zmian w ramach przygotowań do przyszłych negocjacji z Radą Ministrów dotyczących dostosowania porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa do nowych postanowień traktatu lizbońskiego;

7.

podkreśla, że należy dołożyć wszelkich starań, by w ramach procesu stanowienia prawa Parlament i Rada były traktowane na równi oraz by w ten sposób stosowana była przewidziana w traktacie lizbońskim zasada równego traktowania obydwu instytucji;

8.

z zadowoleniem przyjmuje europejską inicjatywę obywatelską jako nową formę udziału obywateli w kształtowaniu polityki europejskiej; oczekuje jej wejścia w życie w kwietniu 2012 r. i zachęca Komisję do zadbania o to, by obywatele poznali stosowane zasady i przepisy, dzięki czemu od samego początku będą mogli stosować wspomniany instrument w sposób skuteczny;

9.

wzywa Komisję do podjęcia zobowiązania w sprawie terminów, w jakich uczyni zadość żądaniom przedstawionym we wniosku Parlamentu formułowanym na podstawie art. 225 TFUE, przy czym powołuje się na szczególne, wynikające z porozumienia ramowego zobowiązanie do sporządzenia sprawozdania o dalszych pracach nad wnioskiem w ciągu trzech miesięcy po przyjęciu na posiedzeniu plenarnym sprawozdania w sprawie inicjatywy ustawodawczej oraz do przedstawienia wniosku w sprawie aktu prawnego w terminie najpóźniej jednego roku;

10.

z zadowoleniem przyjmuje większe włączenie parlamentów państw członkowskich w proces tworzenia prawa europejskiego, a szczególnie w proces kontroli zgodności propozycji legislacyjnych z zasadą pomocniczości;

11.

w kontekście stosowania instrumentów w zakresie kar i skarg z tytułu zasady pomocniczości zwraca uwagę na niespełnianie materialnych kryteriów stanowiących podstawę do stwierdzenia naruszenia zasady pomocniczości lub zasady proporcjonalności oraz podkreśla konieczność materialnej konkretyzacji odnośnych zasad na szczeblu UE;

12.

podkreśla, że parlamenty państw członkowskich będą mogły lepiej wypełniać wynikające z traktatu obowiązki w zakresie kontroli zgodności wniosków ustawodawczych z zasadami pomocniczości i proporcjonalności, jeżeli Komisja ze swej strony będzie w pełni wywiązywać się z wynikającego z art. 5 Protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności obowiązku szczegółowego i przejrzystego uzasadniania swoich decyzji;

13.

podkreśla w tym kontekście konieczność rozróżniania w miarę możliwości przez parlamenty państw członkowskich aspektów pomocniczości i proporcjonalności przy przedkładaniu opinii;

14.

wyraża zaniepokojenie, że określony w programie zmniejszania obciążeń administracyjnych cel, polegający na zmniejszeniu obciążeń administracyjnych o 25 % do 2012 r., może nie zostać osiągnięty i wskazuje, że Parlament i Rada powinny podjąć bezzwłoczne działania pozwalające na rozważenie i zatwierdzenie proponowanych środków; odnotowuje w związku z tym znaczenie częstszego stosowania przyspieszonych procedur w celu przyjęcia wspomnianych propozycji; zobowiązuje się do sprawnego rozpatrywania propozycji ustawodawczych dotyczących wspomnianych środków i wzywa Radę, aby dołożyła wszelkich starań i zagwarantowała, że wyróżnione w programie obciążenia administracyjne zostaną zmniejszone;

15.

odnotowuje pozytywny wkład Grupy Wysokiego Szczebla Niezależnych Partnerów ds. Obciążeń Administracyjnych w realizowany przez Komisję Europejską program zmniejszania tych obciążeń; podkreśla jednak, że skład grupy powinien być bardziej zrównoważony i obejmować większą liczbę ekspertów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie oraz ekspertów z innych państw członkowskich;

16.

zachęca Grupę Wysokiego Szczebla Niezależnych Partnerów ds. Obciążeń Administracyjnych, aby rozpoczęła rozmowy z MŚP działającymi na terenie Europy, określiła najczęściej występujące bariery uniemożliwiające MŚP handel z innymi państwami członkowskimi w ramach jednolitego rynku oraz aby zaproponowała środki pozwalające na usunięcie lub zmniejszenie wspomnianych barier uniemożliwiających zwiększony wzrost;

17.

podkreśla, że należy opracować program na okres po roku 2012, który objąłby kadencję obecnej Komisji, a ponadto określałby ambitniejsze i jasno określone cele uwzględniające zwiększone kompetencje, dzięki czemu wykroczyłby poza obciążenia administracyjne i uwzględnił również obciążenia prawne oraz koszty wynikające z prawodawstwa UE, w tym "uciążliwości" prawne;

18.

wzywa państwa członkowskie do konsekwentnego zmniejszania obciążeń administracyjnych i oczekuje stałej konstruktywnej współpracy z parlamentami państw członkowskich w tym zakresie;

19.

zwraca uwagę, że dla powodzenia obecnego programu zmniejszania obciążeń oraz przyszłych tego typu programów niezbędna jest aktywna współpraca Komisji z państwami członkowskimi, aby uniknąć rozbieżności interpretacji i nadmiernie rygorystycznego wdrażania prawodawstwa (dodawania do krajowego ustawodawstwa wykonawczego bardziej restrykcyjnych wymagań, które nie wynikają z przepisów UE);

20.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby podawały więcej informacji w wymogach dotyczących sprawozdawczości po wdrożeniu szczególnych przepisów dotyczących problemu nadmiernie rygorystycznego wdrażania; uważa, że liczba rozbieżności może ulec znacznemu zmniejszeniu, jeżeli na państwa członkowskie zostanie nałożony obowiązek przekazywania uzasadnionych opinii wyjaśniających decyzję o wyjściu poza standardowe przepisy określone we wdrażanych dyrektywach;

21.

zachęca Komisję do dalszej realizacji założeń sektorowych planów zmniejszania obciążeń administracyjnych;

22.

uważa, że proces zmniejszania ograniczeń administracyjnych i upraszczania prawa nie powinien prowadzić do obniżenia standardów przewidzianych w obowiązujących przepisach;

23.

wzywa Komisję, aby lepiej wykorzystała białe księgi, które przedstawiają projekty wniosków legislacyjnych do rozpatrzenia; uważa, że dzięki temu zmniejszy się liczba wniosków, które wymagają wprowadzenia znaczących zmian lub muszą zostać poddane pełnemu przeglądowi podczas procesu legislacyjnego; uważa również, że dzięki temu łatwiejsza będzie ocena proporcjonalności proponowanego ustawodawstwa, co jest często trudne w przypadku, gdy początkowo przedstawiane są jedynie wstępne wnioski w formie zielonej księgi;

24.

jest zdania, że powinno się usprawnić komunikację na temat procesu ustawodawczego i wniosków legislacyjnych, tak aby prawo europejskie funkcjonowało lepiej, jako że z instytucjonalnych ogłoszeń dla przedsiębiorców i obywateli często nie wynika wyraźnie, jakie przepisy ostatecznie się przyjmuje;

25.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Komisji do ponownego przeglądu swojej procedury konsultacji i w pełni popiera podjętą decyzję o wydłużeniu minimalnego okresu konsultacji do 12 tygodni; podkreśla jednak, że konieczne jest większe zaangażowanie wszystkich zainteresowanych podmiotów i uważa, że Komisja mogłaby zbadać metody wprowadzenia procedur w zakresie podnoszenia świadomości integrujących wszystkie podmioty; uważa, że taka procedura mogłaby obejmować określanie krajowych i europejskich zainteresowanych podmiotów odpowiadających danej dziedzinie polityki i rodzajom wniosków oraz próby bezpośredniego włączenia wspomnianych podmiotów w proces konsultacji;

26.

podkreśla, że otwarty, przejrzysty i regularny dialog to podstawowy warunek większego udziału społeczeństwa obywatelskiego w procesie legislacyjnym i w sprawowaniu rządów;

27.

sugeruje, że taka systematyczna metoda pozwoliłaby wszystkim zainteresowanym stronom i podmiotom na przygotowanie szeroko zakrojonej analizy ewentualnego wpływu proponowanych aktów prawnych na społeczeństwo, gospodarkę i środowisko naturalne, na korzyść formułowania polityki, stosując się do zasad zintegrowanego podejścia;

28.

uważa, że obecne asymetryczne metody i formy konsultacji nie angażują w odpowiednim stopniu wszystkich zainteresowanych podmiotów; zwraca uwagę na niezadowolenie, jakie często wyrażają respondenci w odniesieniu do formy i treści kwestionariuszy online; sugeruje, że wspólne podejście obejmujące standardową formę udzielania odpowiedzi w procedurze konsultacji stanowiłoby ułatwienie dla respondentów, a otrzymane odpowiedzi byłyby bardziej szczegółowe i lepiej zorganizowane, obejmowałyby również szereg potencjalnych zagadnień i rozwiązań z zakresu polityki poddawanych konsultacji;

29.

w szczególności wzywa Komisję do skutecznego uwzględniania wielojęzyczności w procesie konsultacji społecznych i podczas publikacji ich wyników, jako warunku szerokiego angażowania wszystkich zainteresowanych podmiotów europejskich;

30.

wyraża zaniepokojenie faktem, że dokumenty konsultacyjne są coraz bardziej skomplikowane i uważa, że należy podjąć starania zmierzające do ich uproszczenia, m.in. poprzez stosowanie białych ksiąg, aby pomóc zainteresowanym podmiotom i zachęcić je do udzielania odpowiedzi, a jednocześnie zwiększyć ich dostępność dla obywateli; sugeruje, że Komisja powinna zbadać, czy możliwe jest przeprowadzenie "testu przejrzystości", aby zagwarantować, że zrozumienie dokumentów konsultacyjnych i udzielenie odpowiedzi nie sprawia trudności;

31.

ubolewa nad faktem, że obecnie reakcja i informacje zwrotne Komisji w związku z konsultacjami są często postrzegane przez respondentów jako niewystarczające; wzywa Komisję do poprawienia sposobu komunikacji po zakończeniu konsultacji i do przedstawiania informacji zwrotnej w odniesieniu do najważniejszych zagadnień podnoszonych przez respondentów;

32.

podkreśla jak ważne dla zabezpieczenia ogólnych celów programu inteligentnych regulacji jest zagwarantowanie niezależności i wiarygodności analiz przeprowadzanych podczas ocen skutków prowadzonych przez Komisję i przypomina stanowisko Parlamentu w tej sprawie, które określono w rezolucji Parlamentu z dnia 8 czerwca 2011 r.;

33.

w kontekście wzmacniania europejskiej konkurencyjności proponuje, by w ramach oceny wpływu określać konkretne skutki, zarówno pozytywne, jak i negatywne, danych środków na konkurencyjność i wzrost w Unii Europejskiej; wyraża przekonanie, że w miarę możliwości skutki te należy poddać pełnej kwantyfikacji;

34.

zdecydowanie popiera propozycję, która określa, że w przypadku gdy przepisy wiążą się z ponoszeniem kosztów przez przedsiębiorców, należy znaleźć kompensacje kosztów, co w możliwie największym stopniu zmniejszy obciążenie prawne w innym miejscu; uważa, że jest to kluczowy aspekt przyszłych programów, który umożliwi zmniejszenie obciążeń i poprawę ram prawnych dla przedsiębiorców jako całości;

35.

wskazuje, że szacowany rozmiar obciążeń administracyjnych i regulacyjnych powinien być wyrażany w wartościach netto, a nie brutto;

36.

wzywa Komisję, aby podczas formułowania nowych przepisów zwróciła największą uwagę na możliwy wpływ, jaki przepisy te będą miały na małe i średnie przedsiębiorstwa; wzywa Komisję, aby zwolniła MŚP ze stosowania przepisów w przypadku, gdy dotykają one MŚP w sposób nieproporcjonalny i brak jest niepodważalnych argumentów przemawiających za włączeniem wspomnianych MŚP w zakres prawodawstwa; jest głęboko przekonany, że przepisy łagodzące mogłyby mieć pozytywny wpływ na proces wdrażania i stosowania przepisów, szczególnie w przypadku małych przedsiębiorstw i mikroprzedsiębiorstw; wzywa instytucje UE do przestrzegania art. 153 ust. 2 lit. b) TFUE, który wymaga unikania przyjmowania przepisów, które nakładają administracyjne, finansowe i prawne ograniczenia, które utrudniałyby tworzenie i rozwijanie małych i średnich przedsiębiorstw;

37.

uważa w związku z tym, że test MŚP przyjęty w programie Small Business Act odgrywa kluczową rolę i oczekuje, że Komisja w pełni wykorzysta wspomniany test; podkreśla, że Komisja powinna zagwarantować konsekwentne stosowanie testu MŚP we wszystkich dyrekcjach generalnych Komisji i zachęca państwa członkowskie do uwzględnienia podobnych aspektów w krajowych procesach podejmowania decyzji; wzywa także komisje parlamentarne do stosowania reguł testu MŚP do sprawozdań ustawodawczych po ich przegłosowaniu przez daną komisję i w momencie poddawania ich pod głosowanie na posiedzeniu plenarnym;

38.

odnotowuje zamiar przedstawienia przez Komisję jeszcze w 2011 r. wniosku ustawodawczego w sprawie stosowania alternatywnych mechanizmów rozstrzygania sporów celem zagwarantowania szybkiego i skutecznego dostępu do pozasądowych mechanizmów rozstrzygania sporów.

39.

domaga się, by Rada, zgodnie z własnym oświadczeniem w pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa, zobowiązała państwa członkowskie do sporządzania i publikowania tabel ilustrujących korelację między dyrektywami a krajowymi środkami transpozycji; podkreśla, że takie tabele korelacji są niezbędne, by zapewnić przejrzystość transponowania zobowiązań wynikających z dyrektyw do prawa krajowego; podkreśla, że stosowanie tabel korelacji może odegrać zasadniczą rolę w identyfikowaniu tych rozbieżności i przypadków nadmiernie rygorystycznego wdrażania przepisów;

40.

wzywa Komisję do oparcia się na skutecznych programach w zakresie lepszego stanowienia prawa oraz uproszczeń administracyjnych w państwach członkowskich, włącznie z szerokim wykorzystaniem procedur elektronicznych;

41.

podkreśla, że zmiana obowiązującego prawa powinna się zawsze odbywać w trybie przekształcenia; jednocześnie uznaje i szanuje przysługujące Komisji prawa w zakresie procedury legislacyjnej;

42.

wzywa do usprawnienia bazy danych EUR-Lex, tak by uczynić ją bardziej przejrzystą i przyjazną dla użytkowników;

43.

wzywa Radę i Komisję do konstruktywnej współpracy z Parlamentem w celu zapewnienia, że nowy system aktów delegowanych i wykonawczych działa poprawnie w praktyce;

44.

z zadowoleniem przyjmuje fakt coraz częstszego stosowania oceny ex-post w odniesieniu do wdrożonego prawodawstwa; podkreśla jednak, że ocena taka powinna być stosowana w przypadku wszystkich istotnych przepisów, nie zaś jedynie w przypadku kluczowych sektorów; w związku z tym zauważa, że należy uwzględnić również akty wykonawcze i delegowane; wzywa Komisję do rozszerzenia oceny ex-post na wszystkie obszary polityki i sugeruje, że zwiększone stosowanie klauzul wygaśnięcia - przede wszystkim w formie obowiązkowych nakazanych terminów przeglądów, z możliwością - jeśli to właściwe i wskazane - wyznaczania daty automatycznego wygaśnięcia ważności przepisów zawartych w ustawodawstwie - może być przydatnym sposobem na zagwarantowanie, że obowiązujące przepisy są potrzebne i proporcjonalne;

45.

zwraca się do Komisji zwłaszcza o dokonanie przeglądu wszystkich rozporządzeń dotyczących funduszy w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego, które spada na wnioskujących o dotacje UE, żeby całą procedurę składania i rozpatrywania wniosków ukształtować w kierunku większej wydajności;

46.

z zadowoleniem przyjmuje osobiste wsparcie ze strony przewodniczącego Komisji Europejskiej w odniesieniu do programu inteligentnych regulacji; uważa, że dość istotne jest, aby Komisja sprawowała rzeczywiste polityczne przewodnictwo, aby kwestia ta stała się jednym z priorytetów działań politycznych i w związku z tym sugeruje, że program ten powinien być przedstawiony jako kluczowa część programu jednego z kolegiów komisarzy; zauważa, że Parlament ze swojej strony powinien zbadać metody podniesienia znaczenia, które przypisuje się lepszemu stanowieniu prawa w ramach swoich komisji, i uważa, że organizowanie posiedzeń międzykomisyjnych, podczas których zajmowano by się tą kwestią wymaga dalszego rozważenia;

47.

docenia dalsze praktykowanie przez Komisję analizy stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności przez instytucje Unii i parlamenty państw członkowskich w oparciu o indywidualne "kluczowe przypadki", co poprawia jasność sprawozdania w sprawie lepszego stanowienia prawa;

48.

zobowiązuje się do zachowania czujności podczas kontroli wdrażania programu inteligentnych regulacji przez Komisję i oczekuje sprawozdania z postępu prac przewidzianego na drugą połowę 2012 r.;

49.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz parlamentom państw członkowskich.

Lepsze stanowienie prawa, pomocniczość i proporcjonalność oraz inteligentne regulacje (2011/2029(INI)).

Dz.U.UE.C.2013.51E.87