Laos i Wietnam.
Dz.U.UE.C.2010.285E.76
Akt nienormatywnyP7_TA(2009)0104
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 26 listopada 2009 r. na temat sytuacji w Laosie i Wietnamie
(2010/C 285 E/13)
(Dz.U.UE C z dnia 21 października 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając 15. szczyt ASEAN, który miał miejsce w dniach 23-25 października 2009 r.,
– uwzględniając powołanie w dniu 23 października 2009 r. Międzyrządowej Komisji ds. Praw Człowieka
ASEAN,
– uwzględniając roczne sprawozdanie UE o prawach człowieka w 2008 r.,
– uwzględniając toczące się negocjacje w sprawie nowej umowy o partnerstwie i współpracy między UE a Wietnamem, a także dialog UE z Wietnamem na temat praw człowieka, prowadzony dwa razy do roku między UE a rządem Wietnamu,
– uwzględniając swoje wcześniejsze rezolucje w sprawie Laosu, zwłaszcza rezolucję z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie arbitralnych aresztowań i sytuacji politycznej w Laosie(1), a także rezolucję z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Kambodży, Laosie i Wietnamie(2),
– uwzględniając umowę o współpracy między UE a Laotańską Republika Ludowo- Demokratyczną z dnia 1 grudnia 1997 r., opartą na "poszanowaniu zasad demokracji i podstawowych praw człowieka, określonych w Powszechnej deklaracji praw człowieka",
– uwzględniając art. 122 ust. 2 Regulaminu,
Wietnam
A. mając na uwadze, że rząd Wietnamu odmówił zastosowania się do wielu zaleceń zawartych w powszechnym okresowym przeglądzie praw człowieka Rady Praw Człowieka ONZ, która obradowała od maja do września 2009 r., w celu poprawy sytuacji praw człowieka,
B. mając na uwadze, że setki osób znajdują się obecnie w wietnamskich więzieniach ze względu na przekonania religijne lub polityczne, wśród nich zwłaszcza chrześcijanie z ludu Degar, katolicki ksiądz, pastorzy menonici, wyznawcy religii Cao Dai oraz buddyzmu Hoa Hao,
C. mając na uwadze, że dnia 27 września 2009 r. setki młodych mnichów buddyjskich z klasztoru Bat Nha zostały brutalnie zaatakowane, pobite, a ich klasztor zniszczony, podczas gdy władze państwowe i policja zignorowały prośby o pomoc; mając na uwadze, że policja zastosowała przemoc fizyczną wobec innych mnichów, którzy znaleźli schronienie w świątyni Phuoc Hue, oraz nękała ich; mając na uwadze, że rząd grozi im wydaleniem z powodu zajmowania klasztoru Bat Nha bez zgody i uprzedniej rejestracji,
D. mając na uwadze, że wielu uważa, iż atak na klasztor ma związek z dziesięciopunktowym wnioskiem w sprawie reform, przedłożonym prezydentowi Wietnamu Nguyenowi Minhowi Trietowi przez Thicha Nhata Hanhę w 2007 r.,
E. mając na uwadze, że wszystkie grupy religijne muszą mieć rządowe pozwolenie na działalność oraz podlegać nadzorowi prowadzonemu przez wyznaczane przez rząd komitety zarządcze, a także mając na uwadze, że wielu organizacjom religijnym grozi zakaz prowadzenia działalności i prześladowanie członków, jeżeli pragną być niezależne od rządu,
F. mając na uwadze, że w zasadzie wszyscy dostojnicy Zjednoczonego Kościoła Buddyjskiego Wietnamu są więzieni, począwszy od jego patriarchy Thicha Quanga Do (w wieku 81 lat), najwybitniejszego spośród wszystkich wietnamskich dysydentów, który jest przetrzymywany od ponad 27 lat, obecnie w swoim klasztorze Zen Thanh Minh w Ho Chi Minh,
G. mając na uwadze, że Tran Khai Thanh Thuy, pisarka wietnamska oraz jedna z przywódczyń ruchu na rzecz demokracji w Wietnamie, została ponownie aresztowana po odbyciu dziewięciomiesięcznej kary więzienia w 2007 r., mając na uwadze, że jest ona ciężko chora na cukrzycę, a pomimo to władze Wietnamu odmawiają wypuszczenia jej na wolność za kaucją ani nie pozwalają na podawanie jej lekarstw,
H. mając na uwadze, że kilku więźniom sumienia, wśród których znajdują się Nguyen Van Ly, Le Thi Cong Nhan i Nguyen Binh Thanh - wszyscy skazani za "propagandę przeciwko rządowi Socjalistycznej Republiki Wietnamu" - odmówiono w więzieniu należytej opieki medycznej, choć stan ich zdrowia wymaga ich natychmiastowej hospitalizacji,
I. mając na uwadze, że z powodu braku niezależnych organizacji praw człowieka przywódcy kościołów często podejmują się roli obrońców praw człowieka i walczą o większą tolerancję i więcej zasad demokracji,
J. mając na uwadze, że Wietnam, który w roku 2010 będzie przewodniczył ASEAN, powinien świecić przykładem, poprawiając sytuację w zakresie praw człowieka, rząd mógłby to uczynić, uwalniając setki pokojowych krytyków rządu, niezależnych działaczy kościelnych, blogerów i zwolenników demokracji, uwięzionych wbrew prawu międzynarodowemu pod nieuzasadnionymi zarzutami dotyczącymi bezpieczeństwa państwa za pokojowe wyrażanie odmiennych opinii,
Laos
K. mając na uwadze, że dnia 25 września 2009 r. Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna ratyfikowała Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych, który gwarantuje zwłaszcza prawo obywateli do wolności wyznania, wolności stowarzyszania się, wolności słowa i prasy, a także prawo do demonstracji i praw politycznych,
L. mając na uwadze, że prawie miesiąc po 10. rocznicy powstania Studenckiego Ruchu 26 października 1999 r., zapoczątkowanego przez wientiańskich studentów i nauczycieli, najważniejsi przywódcy ruchu - Thongpaseuth Keuakaoun, Seng-Aloun Phenghphanh, Bouavanh Chanmanivong i Kèochay - wciąż są przetrzymywani w nieznanym miejscu, a Khamphouvieng Sisa-At, zgodnie z doniesieniami, zmarł w więzieniu w niewyjaśnionych okolicznościach,
M. mając na uwadze, że dnia 2 listopada 2009 r. ponad 300 osób przygotowujących się do pokojowej demonstracji w Wientianie, podczas której zamierzali domagać się poszanowania praw człowieka i wielopartyjnego systemu dla upamiętnienia 10. rocznicy wydarzeń z 1999 roku, zostało zastraszonych przez tajną policję Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, oraz mając na uwadze, że 9 spośród tych osób - Kingkèo, Somchit, Soubinh, Souane, Sinpasong, Khamsone, Nou, Somkhit i Sourigna - wciąż przebywa w areszcie,
N. mając na uwadze, że Laos wciąż prześladuje społeczność Hmong z powodu powstania wywołanego przez tę mniejszość w latach 60. ubiegłego wieku, stosując areszt, tortury, wykorzystywanie seksualne oraz pozasądowe zabójstwa wobec członków tej społeczności żyjących w regionach Laosu podejrzewanych o to, że są ośrodkami powstańczymi,
O. mając na uwadze, że 5 tys. członków społeczności Hmong jest obecnie przetrzymywanych w obozie Huay Nam Khao w Tajlandii i ma zostać deportowanych na mocy porozumienia między rządem Tajlandii i rządem Laosu, a 158 innych osób, w tym 85 dzieci, już od ponad trzech lat jest przetrzymywanych w uwłaczających godności warunkach w Nongkhai,
P. mając na uwadze, że istnieją obawy co do ogólnej sytuacji politycznej w Laosie, gdzie od 1975 r. rządzi jedna partia i którego ludność wciąż jest pozbawiona podstawowych praw człowieka,
Wietnam
1. nalega na rząd, aby zaprzestał wszelkich form represji wobec tych, którzy korzystają ze swoich praw do wolności słowa, przekonań i religii oraz wolności zgromadzeń, zgodnie z międzynarodowymi standardami ochrony praw człowieka i wietnamską konstytucją; wzywa rząd Wietnamu do przestrzegania jego międzynarodowych zobowiązań, które oznaczają uznanie wspólnot religijnych i swobodę praktyk religijnych, a także zwrot dóbr arbitralnie przejętych przez państwo od Zjednoczonego Kościoła Buddyjskiego Wietnamu, Kościoła katolickiego i innych wspólnot religijnych;
2. potępia brutalne wypędzenie z klasztorów - zgodnie z doniesieniami - ponad 150 mnichów i mniszek oraz fakt, że coraz bardziej napięta sytuacja powstała po tych działaniach wymierzonych w pokojową społeczność buddyjską stoi w jawnej sprzeczności ze zobowiązaniami do przestrzegania akceptowanych międzynarodowo standardów dotyczących wolności wyznania, szczególnie jeśli chodzi o osoby próbujące korzystać ze swoich praw, których rząd Socjalistycznej Republiki Wietnamu podjął się przestrzegać jako członek Rady Bezpieczeństwa ONZ i przyszły przewodniczący ASEAN;
3. zwraca się do Komisji Europejskiej i do Rady, w ramach toczących się negocjacji w sprawie nowej umowy o partnerstwie i współpracy z Wietnamem, o uwzględnienie wiążącej i jednoznacznej klauzuli o prawach człowieka i demokracji, wraz z mechanizmem pozwalającym na jej wykonanie, w celu położenia kresu systematycznym naruszeniom demokracji i praw człowieka;
4. wzywa do zaprzestania wszelkich prześladowań i nękania, oraz do umożliwienia mnichom i mniszkom wykonywania religijnych praktyk buddyjskich zgodnie z tradycją buddyjskiego mnicha Thicha Nhata Hanha w Bat Nha i w każdym innym miejscu;
5. żąda bezwarunkowego uwolnienia Thicha Quanga Do i przywrócenia prawnego statusu Zjednoczonego Kościoła Buddyjskiego Wietnamu i jego dostojników;
6. wzywa rząd do uruchomienia niezależnej krajowej komisji praw człowieka, do przyjmowania i badania doniesień o torturach i innych nadużyciach władzy popełnionych przez urzędników państwowych, wraz z członkami służb bezpieczeństwa, oraz do wszczynania postępowań karnych i dyscyplinarnych w celu zniesienia kary śmierci;
7. wzywa rząd Wietnamu, ze względu na rolę Wietnamu jako członka Rady Bezpieczeństwa ONZ, do wydania stałych zaproszeń dla specjalnych sprawozdawców ONZ, szczególnie dla tych do spraw wolności słowa i religii, tortur, obrońców praw człowieka i przemocy wobec kobiet, oraz dla grupy roboczej ds. arbitralnych uwięzień;
Laos
8. z zadowoleniem przyjmuje ratyfikację przez rząd Laosu Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych; wzywa władze laotańskie do pełnego przestrzegania postanowień tego paktu, do bezzwłocznego zharmonizowania laotańskiego prawa z jego postanowieniami oraz do wykonywania tych postanowień zgodnie z międzynarodowo uzgodnionymi standardami, szczególnie jeśli chodzi o wolność słowa, zgromadzeń i wyznania;
9. ponawia swoje żądanie niezwłocznego uwolnienia przywódców Studenckiego Ruchu 26 października 1999 r., a także wszystkich więźniów sumienia przetrzymywanych w Laosie, i powierza właściwej delegacji UE w Wientianie zadanie śledzenia tej sprawy;
10. wzywa władze laotańskie to bezwarunkowego uwolnienia wszystkich osób aresztowanych podczas próby odbycia pokojowej demonstracji w dniu 2 listopada 2009 r.;
11. wzywa władze tajlandzkie do natychmiastowego położenia kresu przetrzymywaniu 158 uchodźców Hmong z Laosu i umożliwienie im osiedlenia się w Tajlandii lub w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Holandii albo Australii, które to państwa już zgodziły się na ich przyjęcie; podobnie wzywa władze tajlandzkie do dopilnowania, aby wszyscy przedstawiciele laotańskiej ludności Hmong w obozie Huay Nam Khan, którzy pragną złożyć wniosek o azyl, mieli dostęp do procedur sprawdzania i określania statusu;
12. wzywa Komisję do uważnego śledzenia sytuacji laotańskiej społeczności Hmong oraz programów rządowych dla mniejszości etnicznych;
13. ponawia swoje wezwanie do władz laotańskich do jak najszybszego opracowania i wdrożenia wszystkich niezbędnych reform koniecznych dla demokratyzacji państwa, zagwarantowania opozycji politycznej prawa do pokojowego wyrażania poglądów i zapewnienia rychłego przeprowadzenia wielopartyjnych wyborów pod nadzorem międzynarodowym w celu narodowego pojednania;
Kwestie ogólne
14. wzywa władze do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia wszystkich obrońców praw człowieka, więźniów politycznych i więźniów sumienia, ponieważ ich przetrzymywanie stanowi naruszenie praw człowieka; wzywa ponadto władze do zapewnienia im dobrej kondycji fizycznej i psychicznej w każdych okolicznościach, a także zaproponowanie tym z nich, którzy tego potrzebują, dobrej i niezależnej profesjonalnej opieki medycznej;
15. wzywa Radę i Komisję do przeprowadzenia szczegółowej oceny polityk implementacyjnych w dziedzinie demokracji i praw człowieka prowadzonych w Laosie i Wietnamie od czasu podpisania porozumień o partnerstwie i współpracy do poinformowania Parlamentu o jej wynikach;
*
**
16. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządom i parlamentom Wietnamu i Laosu, sekretariatowi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), Wysokiemu Przedstawicielowi ONZ ds. Praw Człowieka oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.
______
(1) Dz.U. C 140 E z 13.6.2002, s. 577.
(2) Dz.U. C 285 E z 22.11.2006, s. 129.