Rozporządzenie wykonawcze 2018/1101 ustanawiające kryteria stosowania art. 5 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 2271/96 zabezpieczającego przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2018.199I.7

Akt obowiązujący

Wersja od: 7 sierpnia 2018 r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/1101

z dnia 3 sierpnia 2018 r.

ustanawiające kryteria stosowania art. 5 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 2271/96 zabezpieczającego przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2271/96 z dnia 22 listopada 1996 r. zabezpieczające przed skutkami eksterytorialnego stosowania ustawodawstwa przyjętego przez państwo trzecie oraz działaniami opartymi na nim lub z niego wynikającymi ¹ , w szczególności jego art. 5 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 2271/96 zapewnia ochronę i przeciwdziała niezgodnym z prawem skutkom eksterytorialnego stosowania niektórych wymienionych w załączniku do rozporządzenia przepisów ustawowych i wykonawczych oraz innych instrumentów prawnych przyjętych przez państwa trzecie, jak również opartych na nich lub wynikających z nich działań, jeżeli stosowanie takie ma wpływ na interesy osób fizycznych i prawnych wymienionych w art. 11 tego rozporządzenia, uczestniczących w handlu międzynarodowym lub w przepływie kapitału i związanej z tym działalności handlowej między Unią a państwami trzecimi.

(2) W rozporządzeniu (WE) nr 2271/96 uznaje się, że z powodu ich eksterytorialnego stosowania takie przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne, naruszają prawo międzynarodowe.

(3) Zgodnie z art. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 2271/96 osoby określone w art. 11 tego rozporządzenia nie zastosują się bezpośrednio ani za pośrednictwem swego podmiotu zależnego czy innego pośrednika, w sposób aktywny ani w wyniku rozmyślnego uchybienia, do żadnego wymogu czy zakazu, w tym wniosków sądów zagranicznych, opartych na takich przepisach lub z nich wynikających lub wynikających z działań opartych na tych przepisach lub z nich wynikających.

(4) Art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96 zezwala jednak osobom wymienionym w art. 11 tego rozporządzenia na wystąpienie do Komisji z wnioskiem o upoważnienie do całkowitego lub częściowego zastosowania się do takiego wymogu lub zakazu w zakresie, w jakim brak takiego zastosowania się poważnie naruszyłby ich interesy lub interesy Unii.

(5) Aby zagwarantować pewność prawa oraz zapewnić skuteczne wykonywanie rozporządzenia (WE) nr 2271/96, uwzględniając równocześnie, w szczególnych i należycie uzasadnionych przypadkach, ryzyko wystąpienia poważnej szkody dla interesów osób fizycznych i prawnych wymienionych w art. 11 tego rozporządzenia, należy określić kryteria stosowania art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96.

(6) Zważywszy na fakt, że rolą Komisji jest nadzorowanie jednolitego wdrażania prawa UE, w tym rozporządzenia (WE) nr 2271/96, Komisja będzie uważnie monitorować stosowanie niniejszego rozporządzenia i, w oparciu o ocenę jego wykonania, przyjmie wszelkie niezbędne dostosowania.

(7) Należy określić główne etapy procedury następujące po przedłożeniu Komisji wniosku o upoważnienie do całkowitego lub częściowego zastosowania się do takiego wymogu lub zakazu.

(8) Wszelkie przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno odbywać się zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ²  oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady ³ .

(9) Wnioski składane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny dotyczyć działań lub uchybień opierających się na przepisach wyszczególnionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2271/96 lub wynikających bezpośrednio lub pośrednio z ich stosowania lub na działaniach opartych na tych przepisach lub z nich wynikających.

(10) Rozpatrzenie wniosku następuje możliwie jak najszybciej.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym i zostały przyjęte na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ⁴ ,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia kryteria stosowania art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) "wymienione prawodawstwo eksterytorialne" oznacza przepisy ustawowe, wykonawcze i inne instrumenty prawne wymienione w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 2271/96, w tym przepisy wykonawcze i inne instrumenty prawne oparte na nich lub z nich wynikające;

b) "dalsze działania" oznaczają działania oparte na wymienionym prawodawstwie eksterytorialnym lub z niego wynikające;

c) "brak zastosowania się" oznacza niezastosowanie się, poprzez bezpośrednie działanie lub w wyniku rozmyślnego uchybienia, do wymogu lub zakazu, w tym wniosków sądów zagranicznych, opartych na wymienionym prawodawstwie eksterytorialnym lub dalszych działaniach lub bezpośrednio lub pośrednio z nich wynikających;

d) "chronione interesy" oznaczają interes którejkolwiek z osób wymienionych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2271/96, interes Unii lub oba te interesy;

e) "wnioskodawca" oznacza którąkolwiek z osób wymienionych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2271/96, która wystąpiła o upoważnienie, o którym mowa w art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96.

Artykuł  3

Składanie wniosków

1. Wnioski o upoważnienie, o którym mowa w art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96, składa się na piśmie na następujący adres:

European Commission

Service for Foreign Policy Instruments

EEAS 07/99

B-1049 Brussels, Belgium

[e-mail]

2. Wniosek powinien zawierać imię i nazwisko oraz dane kontaktowe wnioskodawcy, należy wskazać w nim dokładny przedmiotowy przepis wymienionego prawodawstwa eksterytorialnego lub przedmiotowe dalsze działanie oraz opisać zakres upoważnienia, o które się występuje, i szkodę, jaką mógłby spowodować brak zastosowania się.

3. Wnioskodawca powinien przedstawić w swoim wniosku wystarczające dowody, iż brak zastosowania się spowodowałby poważną szkodę dla co najmniej jednego chronionego interesu.

4. W razie konieczności Komisja może zażądać dodatkowych dowodów od wnioskodawcy, który przedstawia je w rozsądnym terminie wyznaczonym przez Komisję.

5. Komisja informuje Komitet ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym, jak tylko otrzymuje wnioski.

Artykuł  4

Ocena wniosków

Oceniając, czy wystąpiłaby poważna szkoda dla chronionych interesów, o której mowa w art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2271/96, Komisja bierze pod uwagę, w stosownych przypadkach, m.in. następujące niekumulatywne kryteria:

a) czy chroniony interes może być szczególnie zagrożony, biorąc pod uwagę kontekst, charakter i źródło szkody dla chronionego interesu;

b) toczące się względem wnioskodawcy postępowania administracyjne lub sądowe w państwie trzecim, z którego wywodzi się wymienione prawodawstwo eksterytorialne, lub uprzednio zawarte z nim porozumienia;

c) istnienie istotnej więzi z państwem trzecim, z którego wywodzi się wymienione prawodawstwo eksterytorialne lub dalsze działania; np. czy wnioskodawca ma spółki dominujące lub spółki zależne lub czy udziały w nim mają osoby fizyczne lub prawne podlegające jurysdykcji pierwotnej państwa trzeciego, z którego wywodzi się wymienione prawodawstwo eksterytorialne lub dalsze działania;

d) czy wnioskodawca mógłby podjąć rozsądne środki, by uniknąć szkody lub ją ograniczyć;

e) niekorzystne skutki dla prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności, czy wnioskodawca musiałby zmierzyć się ze znacznymi stratami ekonomicznymi, które mogłyby np. zagrozić jego rentowności lub powodować poważne ryzyko upadłości;

f) czy działalność wnioskodawcy zostałaby nadmiernie utrudniona ze względu na utratę podstawowych nakładów lub zasobów, których nie można w racjonalny sposób zastąpić;

g) czy korzystanie z indywidualnych praw przez wnioskodawcę zostałoby znacznie utrudnione;

h) czy istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa, ochrony, ochrony życia i zdrowia ludzkiego oraz ochrony środowiska;

i) czy istnieje zagrożenie dla zdolności Unii do wdrażania jej polityki humanitarnej, rozwojowej i handlowej lub zewnętrznych aspektów jej polityki wewnętrznej;

j) bezpieczeństwo dostaw strategicznych towarów lub usług na terenie Unii lub danego państwa członkowskiego lub do Unii lub państwa członkowskiego oraz wpływ niedoboru lub zakłóceń w takich dostawach;

k) konsekwencje dla rynku wewnętrznego pod względem swobodnego przepływu towarów, osób, usług i kapitału, a także stabilności finansowej i gospodarczej lub kluczowej infrastruktury unijnej;

l) systemowe skutki szkody, w szczególności pod względem skutków ubocznych w innych sektorach;

m) wpływ na rynek pracy jednego lub kilku państw członkowskich i skutki transgraniczne w obrębie Unii;

n) wszelkie inne istotne czynniki.

Artykuł  5

Wynik rozpatrzenia wniosku

1. Jeżeli po zakończeniu oceny, o której mowa w art. 4, Komisja uzna, że istnieją wystarczające dowody na to, iż brak zastosowania się spowodowałby poważną szkodę dla chronionych interesów, Komisja niezwłocznie przedkłada Komitetowi ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym projekt decyzji zawierający właściwe środki, jakie należy podjąć.

2. Jeżeli po zakończeniu oceny, o której mowa w art. 4, Komisja uzna, że nie istnieją wystarczające dowody na to, iż brak zastosowania się spowodowałby poważną szkodę dla chronionych interesów, Komisja przedkłada Komitetowi ds. Prawodawstwa o Charakterze Eksterytorialnym projekt decyzji o odrzuceniu wniosku.

3. Komisja niezwłocznie powiadamia wnioskodawcę o ostatecznej decyzji.

Artykuł  6

Przetwarzanie danych

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu realizacji zadań spoczywających na niej na mocy niniejszego rozporządzenia.

2. Wszelkie operacje przetwarzania danych osobowych odbywają się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 oraz rozporządzeniem (WE) nr 45/2001.

3. Na potrzeby niniejszego rozporządzenia Służba ds. Instrumentów Polityki Zagranicznej jest wyznaczona jako "administrator danych" z ramienia Komisji w rozumieniu art. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 45/2001 w celu zapewnienia, by zainteresowane osoby fizyczne mogły wykonywać swoje prawa zgodnie z tym rozporządzeniem.

Artykuł  7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 3 sierpnia 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

¹ Dz.U. L 309 z 29.11.1996, s. 1.

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).

³ Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1).

⁴ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).