Rozporządzenie 333/2011 ustanawiające kryteria określające, kiedy pewne rodzaje złomu przestają być odpadami na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2011.94.2

Akt obowiązujący

Wersja od: 8 kwietnia 2011 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 333/2011

z dnia 31 marca 2011 r.

ustanawiające kryteria określające, kiedy pewne rodzaje złomu przestają być odpadami na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylającą niektóre dyrektywy⁽¹⁾, w szczególności jej art. 6 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przedłożeniu proponowanych środków Parlamentowi Europejskiemu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Z oceny szeregu strumieni odpadów wynika, że dla rynków recyklingu złomu korzystne byłoby opracowanie szczegółowych kryteriów określających, kiedy złom uzyskany z odpadów przestaje być odpadem. Takie kryteria powinny zapewnić wysoki poziom ochrony środowiska. Powinny także pozostawać bez uszczerbku dla klasyfikacji złomu jako odpadu w państwach trzecich.

(2) Sprawozdania Wspólnego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej pokazały, że istnieje rynek i popyt na złom żelaza, stali i aluminium jako materiał wsadowy stosowany do produkcji metali w hutach, odlewniach, rafinatorach aluminium i zakładach przetapiania aluminium. W związku z tym złom żelaza, stali i aluminium powinien być wystarczająco czysty i zgodny z odpowiednimi normami lub specyfikacjami dotyczącymi złomu, których wymaga przemysł metalurgiczny.

(3) Kryteria określające, kiedy złom żelaza, stali i aluminium przestaje być odpadem, powinny zapewniać, aby złom żelaza, stali i aluminium otrzymany w wyniku procesu odzysku spełniał wymogi techniczne przemysłu metalurgicznego, był zgodny z istniejącymi przepisami i normami, które mają zastosowanie do produktów, oraz nie doprowadził do ogólnych niekorzystnych oddziaływań na środowisko lub zdrowie ludzkie. Sprawozdania Wspólnego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej pokazały, że proponowane kryteria dotyczące odpadów stosowanych jako wsad w procesie odzysku, procesów i technik przetwarzania, a także złomu otrzymanego w wyniku procesu odzysku, spełniają te cele, ponieważ ich stosowanie powinno umożliwić produkcję złomu żelaza, stali i aluminium pozbawionego niebezpiecznych właściwości i w wystarczającym stopniu wolnego od związków niemetalicznych.

(4) W celu zapewnienia przestrzegania kryteriów, należy zapewnić udostępnianie informacji o złomie, który przestał być odpadem, oraz wprowadzić w życie system zarządzania jakością.

(5) Przegląd kryteriów może okazać się konieczny, jeżeli na podstawie monitorowania ewolucji warunków rynkowych dotyczących złomu żelaza, stali i aluminium stwierdzi się niekorzystne skutki dla rynków recyklingu złomu żelaza, stali i aluminium, zwłaszcza w odniesieniu do dostępności takiego złomu i dostępu do niego.

(6) Aby umożliwić przedsiębiorcom dostosowanie się do kryteriów określających, kiedy złom przestaje być odpadem, należy przewidzieć rozsądny termin rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(7) Komitet ustanowiony na mocy art. 39 ust. 1 dyrektywy 2008/98/WE nie wydał opinii w sprawie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, w związku z czym Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący tych środków i przekazała go do Parlamentu Europejskiego.

(8) Parlament Europejski nie wyraził sprzeciwu wobec zaproponowanych środków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia kryteria określające, kiedy złom żelaza, stali i aluminium, w tym również złom stopów aluminium, przestaje być odpadem.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje zawarte w dyrektywie 2008/98/WE.

Stosuje się ponadto następujące definicje:

a) "złom żelaza i stali" oznacza złom składający się głównie z żelaza i stali;

b) "złom aluminium" oznacza złom składający się głównie z aluminium i stopu aluminium;

c) "posiadacz" oznacza osobę fizyczną lub prawną, która posiada złom;

d) "producent" oznacza posiadacza, który przemieszcza złom do innego posiadacza po raz pierwszy jako złom, który przestał być odpadem;

e) "importer" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, zamieszkałą lub mającą siedzibę w Unii, która wprowadza złom, który przestał być odpadem, na obszar celny Unii;

f) "wykwalifikowany personel" oznacza personel, który z racji doświadczenia lub przeszkolenia posiada kwalifikacje do monitorowania i oceny właściwości złomu;

g) "oględziny" oznaczają inspekcję złomu obejmującą wszystkie części przesyłki przy użyciu ludzkich zmysłów lub wszelkiego sprzętu niespecjalistycznego;

h) "przesyłka" oznacza partię złomu przeznaczoną do dostawy od producenta do innego posiadacza, która może znajdować się w jednej jednostce transportowej lub większej ich liczbie, na przykład w kontenerach.

Artykuł  3

Kryteria dotyczące złomu żelaza i stali

Złom żelaza i stali przestaje być odpadem w przypadku gdy, przy przemieszczaniu od producenta do innego posiadacza, spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku są zgodne z kryteriami określonymi w załączniku I sekcja 2;

b) odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku były obrabiane zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku I sekcja 3;

c) złom żelaza i stali otrzymany w wyniku procesu odzysku jest zgodny z kryteriami określonymi w załączniku I sekcja 1;

d) producent spełnił wymogi określone w art. 5 i 6.

Artykuł  4

Kryteria dotyczące złomu aluminium

Złom aluminium, w tym również złom stopów aluminium, przestaje być odpadem w przypadku gdy, przy przemieszczaniu od producenta do innego posiadacza, spełnione są wszystkie następujące warunki:

a) odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku są zgodne z kryteriami określonymi w załączniku II sekcja 2;

b) odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku były obrabiane zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku II sekcja 3;

c) złom aluminium otrzymany w wyniku procesu odzysku jest zgodny z kryteriami określonymi w załączniku II sekcja 1;

d) producent spełnił wymogi określone w art. 5 i 6.

Artykuł  5

Oświadczenie o zgodności

1. Dla każdej przesyłki złomu producent lub importer wydaje oświadczenie o zgodności zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III.

2. Producent lub importer przekazuje oświadczenie o zgodności następnemu posiadaczowi przesyłki złomu. Producent lub importer przechowują kopię oświadczenia o zgodności przez co najmniej rok po jego wydaniu i na żądanie udostępniają ją właściwym organom.

3. Oświadczenie o zgodności może mieć formę elektroniczną.

Artykuł  6

Zarządzanie jakością

1. Producent wprowadza w życie system zarządzania jakością umożliwiający wykazanie zgodności z kryteriami, o których mowa odpowiednio w art. 3 i 4.

2. System zarządzania jakością obejmuje zbiór udokumentowanych procedur dotyczących każdej z następujących kwestii:

a) kontrola przyjęcia dotycząca odpadów stosowanych jako wsad w procesie odzysku zgodnie z załącznikiem I sekcja 2 oraz załącznikiem II sekcja 2;

b) monitorowanie procesów i technik przetwarzania opisanych w załączniku I sekcja 3.3 oraz załączniku II sekcja 3.3;

c) monitorowanie jakości złomu otrzymanego w wyniku procesu odzysku zgodnie z załącznikiem I sekcja 1 oraz załącznikiem II sekcja 1 (w tym również pobieranie próbek i analiza);

d) skuteczność monitorowania promieniowania zgodnie z, odpowiednio, sekcją 1.5 załączników I oraz II;

e) informacja zwrotna od klientów dotycząca zgodności z jakością złomu;

f) ewidencja wyników monitorowania prowadzonego na podstawie lit. a)-d);

g) przegląd i ulepszanie systemu zarządzania jakością; h) szkolenie personelu.

3. System zarządzania jakością musi również przewidywać szczegółowe wymogi w zakresie monitorowania określone w załącznikach I oraz II dla każdego kryterium.

. W przypadku gdy jakiekolwiek przetworzenie, o którym mowa w załączniku I sekcja 3.3 lub załączniku II sekcja 3.3, zostaje dokonane przez wcześniejszego posiadacza, producent zapewnia, aby dostawca wprowadził w życie system zarządzania jakością, który jest zgodny z wymogami niniejszego artykułu.

5. Jednostka oceniająca zgodność, określona w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93⁽²⁾, która uzyskała akredytację zgodnie z tym rozporządzeniem, lub każdy inny weryfikator środowiskowy, określony w art. 2 pkt 20 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS)⁽³⁾, sprawdzają, czy system zarządzania jakością jest zgodny z wymogami niniejszego artykułu. Weryfikację należy przeprowadzać co trzy lata.

6. Importer nakłada na swoich dostawców wymóg wprowadzenia w życie systemu zarządzania jakością, który jest zgodny z wymogami ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu i został sprawdzony przez niezależnego weryfikatora zewnętrznego.

7. Na żądanie producent zapewnia właściwym organom dostęp do systemu zarządzania jakością.

Artykuł  7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 9 października 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 marca 2011 r.

	W imieniu Rady
	VÖLNER P.
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.

⁽²⁾ Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30.

⁽³⁾ Dz.U. L 342 z 22.12.2009, s. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Kryteria dotyczące złomu żelaza i stali

Kryteria	Wymogi dotyczące automonitorowania
1. Jakość złomu otrzymanego w wyniku procesu odzysku
1.1. Złom jest klasyfikowany zgodnie ze specyfikacjami klienta, specyfikacjami branżowymi lub normą w celu bezpośredniego wykorzystania w produkcji substancji lub przedmiotów metalowych w hucie lub odlewni.	Wykwalifikowany personel klasyfikuje każdą przesyłkę.
1.2. Całkowita ilość materiałów obcych wynosi ≤ 2 % masy.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki.
Materiały obce to:	W odpowiednich odstępach (co najmniej co 6 miesięcy) analizuje się reprezentatywne próbki materiałów obcych poprzez ważenie po magnetycznym lub ręcznym (w zależności od przypadku) oddzieleniu cząstek i przedmiotów żelaznych i stalowych poddanych dokładnym oględzinom.
1) metale nieżelazne (poza pierwiastkami stopowymi w każdym podłożu na bazie żelaza) oraz materiały niemetalowe, takie jak ziemia, pył, materiały izolacyjne i szkło; 2) palne materiały niemetalowe, takie jak guma, tworzywa sztuczne, tkanina, drewno i inne substancje chemiczne lub organiczne; 3) większe fragmenty (wielkości cegły), które nie przewodzą elektryczności, takie jak opony, rury wypełnione cementem, drewno lub beton; 4) pozostałości po topieniu, nagrzewaniu, oczyszczaniu powierzchni (w tym oczyszczaniu płomieniowym), szlifowaniu, wyrzynaniu, spawaniu i cięciu stali przy pomocy palnika uniwersalnego, takie jak żużel, zgorzelina walcownicza, pył z odpylania, pył szlifierski, szlam.
	Odpowiednią częstotliwość monitorowania poprzez pobieranie próbek ustala się, biorąc pod uwagę następujące czynniki:
	1) przewidywaną zmienność (na przykład na podstawie wyników uzyskanych w przeszłości); 2) ryzyko nieodłączne zmienności dotyczącej jakości odpadów stosowanych jako wsad w procesie odzysku oraz przy późniejszym przetwarzaniu; 3) wewnętrzną precyzję metody monitorowania; oraz 4) stopień zbliżenia wyników do pułapu zawartości materiałów obcych wynoszącego maksymalnie 2 % masy.
	Proces określania częstotliwości monitorowania należy dokumentować jako część systemu zarządzania jakością i udostępniać w celu kontroli.
1.3. Złom nie zawiera nadmiernej ilości tlenku żelaza w żadnej formie, z wyjątkiem typowych ilości wynikających ze składowania przygotowanego złomu na zewnątrz w normalnych warunkach atmosferycznych.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny pod kątem występowania tlenków.
1.4. Złom jest wolny od widocznego oleju, emulsji oleistych, smarów lub smarów stałych, z wyjątkiem bardzo niewielkich ilości, które nie spowodują jakiegokolwiek skapywania.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki, zwracając szczególną uwagę na te elementy, z których najprawdopodobniej może skapywać olej.
1.5. Promieniotwórczość: nie występuje konieczność podjęcia natychmiastowych działań zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi przepisami dotyczącymi monitorowania oraz procedur reagowania w odniesieniu do promieniotwórczego złomu.	Wykwalifikowany personel monitoruje promieniotwórczość każdej przesyłki.
Niniejszy wymóg pozostaje bez uszczerbku dla podstawowych norm ochrony zdrowia pracowników i ludności przyjętych w aktach objętych zakresem rozdziału III Traktatu Euratom, w szczególności dyrektywy 96/29/Euratom^(1).	Do każdej przesyłki złomu dołączone jest świadectwo ustanowione zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi przepisami dotyczącymi monitorowania oraz procedur reagowania w odniesieniu do promieniotwórczego złomu. Świadectwo może stanowić część pozostałej dokumentacji dołączonej do przesyłki.
1.6. Złom nie wykazuje żadnych właściwości niebezpiecznych wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE. Złom jest zgodny z dopuszczalnymi wartościami stężenia określonymi w decyzji 2000/532/WE^(2) i nie przekracza dopuszczalnych wartości stężenia określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 850/2004^(3).	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki. W przypadku gdy w wyniku oględzin powstanie podejrzenie, że występują potencjalne właściwości niebezpieczne, podejmuje się dalsze odpowiednie środki w zakresie monitorowania, takie jak pobieranie próbek i badania, w zależności od przypadku.
Właściwości poszczególnych elementów zawartych w stopach żelaza i stali nie są istotne dla niniejszego wymogu.	Personel jest przeszkolony w zakresie potencjalnych właściwości niebezpiecznych, które mogą dotyczyć złomu żelaza i stali oraz w zakresie składników materiałowych i cech, które umożliwiają wykrycie właściwości niebezpiecznych.
	Procedurę wykrywania materiałów niebezpiecznych dokumentuje się w ramach systemu zarządzania jakością.
1.7. Złom nie zawiera żadnych pojemników pod ciśnieniem, zamkniętych lub niewystarczająco otwartych, które mogą spowodować wybuch w piecu metalurgicznym.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki.
2. Odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku
2.1. Jako wsad można stosować wyłącznie odpady zawierające odzyskiwalne żelazo lub odzyskiwalną stal. 2.2. Odpadów niebezpiecznych nie stosuje się jako wsadu, chyba że przedstawiono dowody na to, że zastosowano procesy i techniki określone w sekcji 3 niniejszego załącznika, aby usunąć wszystkie właściwości niebezpieczne.	Wykwalifikowany personel, który jest przeszkolony w zakresie metod rozpoznawania odpadów niespełniających kryteriów określonych w niniejszej sekcji, dokonuje kontroli przyjęcia dotyczącej wszystkich otrzymanych odpadów (poprzez oględziny) oraz dołączonej dokumentacji.
2.3. Następujących odpadów nie stosuje się jako wsadu:
a) opiłków i wiórów, które zawierają ciecze, takie jak olej lub emulsje oleiste; oraz
b) beczek i pojemników (z wyjątkiem wyposażenia pojazdów wycofanych z eksploatacji), które zawierają lub zawierały oleje lub farby.
3. Procesy i techniki przetwarzania
3.1. Złom żelaza lub stali posegregowano u źródła lub podczas zbiórki oraz przechowywano osobno lub przetworzono wsad odpadowy, aby oddzielić złom żelaza i stali od składników niemetalowych i nieżelaznych.
3.2. Zakończono wszystkie etapy przetwarzania mechanicznego (na przykład cięcie, rozdrabnianie lub granulowanie, sortowanie, oddzielanie, czyszczenie, usuwanie zanieczyszczeń, opróżnianie) niezbędne do przygotowania złomu do bezpośredniego zastosowania jako wkład w celu ostatecznego wykorzystania w hutach i odlewniach.
3.3. W przypadku odpadów zawierających składniki niebezpieczne mają zastosowanie następujące wymogi szczegółowe:
a) materiał wsadowy, który pochodzi ze zużytego sprzętu elektrotechnicznego lub elektronicznego lub z pojazdów wycofanych z eksploatacji, poddano wszystkim etapom przetwarzania wymaganym w art. 6 dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady^(4) oraz w art. 6 dyrektywy 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady^(5);
b) chlorofluorowęglowodory w usuwanym wyposażeniu wychwycono w procesie zatwierdzonym przez właściwe organy;
c) kable rozdrobniono lub usunięto z nich izolację. Jeżeli kabel zawiera osłony organiczne (z tworzyw sztucznych), zostały one usunięte zgodnie z najlepszą dostępną techniką;
d) beczki i pojemniki zostały opróżnione i oczyszczone; oraz
e) substancje niebezpieczne w odpadach, których nie wymieniono w lit. a), skutecznie usunięto w procesie zatwierdzonym przez właściwy organ.
^(1) Dyrektywa Rady 96/29/Euratom z dnia 13 maja 1996 r. ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa w zakresie ochrony zdrowia pracowników i ogółu społeczeństwa przed zagrożeniami wynikającymi z promieniowania jonizującego (Dz.U. L 159 z 29.6.1996, s. 1). ^(2) Decyzja Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępująca decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3). ^(3) Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7). ^(4) Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 24. ^(5) Dz.U. L 269 z 21.10.2000, s. 34.

ZAŁĄCZNIK  II

Kryteria dotyczące złomu aluminium

Kryteria	Wymogi dotyczące automonitorowania
1. Jakość złomu
1.1. Złom jest klasyfikowany zgodnie ze specyfikacjami klienta, specyfikacjami branżowymi lub normą w celu bezpośredniego wykorzystania w produkcji substancji lub przedmiotów metalowych poprzez rafinację lub przetapianie.	Wykwalifikowany personel klasyfikuje każdą przesyłkę.
1.2. Całkowita ilość materiałów obcych wynosi ≤ 5 % masy lub uzysk metalu wynosi ≥ 90 %. Materiały obce to: 1) metale inne niż aluminium i stopy aluminium; 2) materiały niemetalowe, takie jak ziemia, pył, materiały izolacyjne i szkło; 3) palne materiały niemetalowe, takie jak guma, tworzywa sztuczne, tkanina, drewno i inne substancje chemiczne lub organiczne; 4) większe fragmenty (wielkości cegły), które nie przewodzą elektryczności, takie jak opony, rury wypełnione cementem, drewno lub beton; lub 5) pozostałości po przetapianiu aluminium i stopów aluminium, nagrzewaniu, oczyszczaniu powierzchni (w tym oczyszczaniu płomieniowym), szlifowaniu, wyrzynaniu, spawaniu i cięciu stali przy pomocy palnika uniwersalnego, takie jak żużel, zgary, szumowiny, pył z odpylania, pył szlifierski, szlam.	Producent złomu aluminium sprawdza zgodność poprzez monitorowanie ilości materiałów obcych lub przez określenie uzysku metalu. Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki. W odpowiednich odstępach (co najmniej co 6 miesięcy) analizuje się reprezentatywne próbki każdej klasy złomu aluminium, aby zmierzyć całkowitą ilość materiałów obcych lub uzysk metalu. Reprezentatywne próbki uzyskuje się zgodnie z procedurą pobierania próbek opisaną w normie EN 13920 (1). Całkowitą ilość materiałów obcych mierzy się za pomocą ważenia po oddzieleniu cząstek i przedmiotów z aluminium od cząstek i przedmiotów składających się z materiałów obcych - ręcznie lub innymi metodami oddzielania (na przykład przy użyciu magnesu lub wykorzystaniu gęstości jako podstawy).
1.3. Złom nie zawiera polichlorku winylu (PVC) w postaci osłon, farb i tworzyw sztucznych.	Uzysk metalu mierzy się zgodnie z następującą procedurą:
	1) określenie masy (m1) po usunięciu i określeniu wilgoci (zgodnie z pkt 7.1. normy EN 13920-1:2002);
	2) usunięcie i określenie wolnego żelaza (zgodnie z pkt 7.2. normy EN 13920-1:2002);
	3) określenie masy metalu po wytopieniu i zestaleniu się (m2) po procedurze określenia uzysku metalu zgodnie z pkt 7.3. normy EN 13920-1:2002;
	4) obliczenie uzysku metalu m [%] = (m2/m1) × 100.
	Odpowiednią częstotliwość analizy reprezentatywnych próbek ustala się, biorąc pod uwagę następujące czynniki:
	1) przewidywaną zmienność (na przykład na podstawie wyników uzyskanych w przeszłości);
	2) ryzyko nieodłączne zmienności dotyczącej jakości odpadów stosowanych jako wsad w procesie odzysku oraz wydajności procesów przetwarzania;
	3) wewnętrzną precyzję metody monitorowania; oraz
	4) stopień zbliżenia wyników do pułapu dotyczącego całkowitej ilości materiałów obcych lub do progu dotyczącego uzysku metalu.
	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki.
1.4. Złom jest wolny od widocznego oleju, emulsji oleistych, smarów lub smarów stałych, z wyjątkiem bardzo niewielkich ilości, które nie spowodują jakiegokolwiek skapywania.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki, zwracając szczególną uwagę na te elementy, z których najprawdopodobniej może skapywać olej.
1.5. Promieniotwórczość: nie występuje konieczność podjęcia natychmiastowych działań zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi przepisami dotyczącymi monitorowania oraz procedur reagowania w odniesieniu do promieniotwórczego złomu. Niniejszy wymóg pozostaje bez uszczerbku dla podstawowych norm ochrony zdrowia pracowników i ludności przyjętych w aktach objętych zakresem rozdziału III Traktatu Euratom, w szczególności dyrektywy Rady 96/29/Euratom^(2).	Wykwalifikowany personel monitoruje promieniotwórczość każdej przesyłki. Do każdej przesyłki złomu dołączone jest świadectwo ustanowione zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi przepisami dotyczącymi monitorowania oraz procedur reagowania w odniesieniu do promieniotwórczego złomu. Świadectwo może stanowić część pozostałej dokumentacji dołączonej do przesyłki.
1.6. Złom nie wykazuje żadnych właściwości niebezpiecznych wymienionych w załączniku III do dyrektywy 2008/98/WE. Złom jest zgodny z dopuszczalnymi wartościami stężenia określonymi w decyzji 2000/532/WE^(3) i nie przekracza dopuszczalnych wartości stężenia określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 850/2004^(4). Właściwości poszczególnych elementów zawartych w stopach aluminium nie są istotne dla niniejszego wymogu.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki. W przypadku gdy w wyniku oględzin powstanie podejrzenie, że występują potencjalne właściwości niebezpieczne, podejmuje się dalsze odpowiednie środki w zakresie monitorowania, takie jak pobieranie próbek i badania, w zależności od przypadku.
	Personel jest przeszkolony w zakresie potencjalnych właściwości niebezpiecznych, które mogą dotyczyć złomu aluminium oraz w zakresie składników materiałowych i cech, które umożliwiają wykrycie właściwości niebezpiecznych.
	Procedurę wykrywania materiałów niebezpiecznych dokumentuje się w ramach systemu zarządzania jakością.
1.7. Złom nie zawiera żadnych pojemników pod ciśnieniem, zamkniętych lub niewystarczająco otwartych, które mogą spowodować wybuch w piecu metalurgicznym.	Wykwalifikowany personel przeprowadza oględziny każdej przesyłki.
2. Odpady stosowane jako wsad w procesie odzysku
2.1. Jako wsad można stosować wyłącznie odpady zawierające odzyskiwalne aluminium lub odzyskiwalne stopy aluminium.	Wykwalifikowany personel, który jest przeszkolony w zakresie metod rozpoznawania odpadów niespełniających kryteriów określonych w niniejszej sekcji, dokonuje kontroli przyjęcia dotyczącej wszystkich otrzymanych odpadów (poprzez oględziny) oraz dołączonej dokumentacji.
2.2. Odpadów niebezpiecznych nie stosuje się jako wsadu, chyba że przedstawiono dowody na to, że zastosowano procesy i techniki określone w sekcji 3 niniejszego załącznika, aby usunąć wszystkie właściwości niebezpieczne.
2.3. Następujących odpadów nie stosuje się jako wsadu:
a) opiłków i wiórów, które zawierają ciecze, takie jak olej lub emulsje oleiste; oraz
b) beczek i pojemników (z wyjątkiem wyposażenia pojazdów wycofanych z eksploatacji), które zawierają lub zawierały oleje lub farby.
3. Procesy i techniki przetwarzania
3.1. Złom aluminium posegregowano u źródła lub podczas zbiórki oraz przechowywano osobno lub przetworzono wsad odpadowy, aby oddzielić złom aluminium od składników niemetalowych i niealuminiowych składników metalowych.
3.2. Zakończono wszystkie etapy przetwarzania mechanicznego (na przykład cięcie, rozdrabnianie lub granulowanie, sortowanie, oddzielanie, czyszczenie, usuwanie zanieczyszczeń, opróżnianie) niezbędne do przygotowania złomu do bezpośredniego zastosowania jako wkład w celu ostatecznego wykorzystania.
3.3. W przypadku odpadów zawierających składniki niebezpieczne mają zastosowanie następujące wymogi szczegółowe:
a) materiał wsadowy, który pochodzi ze zużytego sprzętu elektrotechnicznego lub elektronicznego oraz z pojazdów wycofanych z eksploatacji, poddano wszystkim etapom przetwarzania wymaganym w art. 6 dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady^(5) oraz w art. 6 dyrektywy 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady^(6);
b) chlorofluorowęglowodory w usuwanym wyposażeniu wychwycono w procesie zatwierdzonym przez właściwe organy;
c) kable rozdrobniono lub usunięto z nich izolację. Jeżeli kabel zawiera osłony organiczne (z tworzyw sztucznych), zostały one usunięte zgodnie z najlepszą dostępną techniką;
d) beczki i pojemniki zostały opróżnione i oczyszczone;
e) substancje niebezpieczne w odpadach, których nie wymieniono w lit. a), skutecznie usunięto w procesie zatwierdzonym przez właściwy organ.
^(1) EN 13920-1:2002; Aluminium i stopy aluminium - Złom - Część 1: Wymagania ogólne, pobieranie próbek i badania; CEN 2002. ^(2) Dz.U. L 159 z 29.6.1996, s. 1. ^(3) Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3. ^(4) Dz.U. L 229 z 30.4.2004, s. 1. ^(5) Dz.U. L 37 z 13.2.2003, s. 24. ^(6) Dz.U. L 269 z 21.10.2000, s. 34.

ZAŁĄCZNIK  III

Oświadczenie o zgodności z kryteriami zniesienia statusu odpadu, o którym mowa w art. 5 ust. 1

1.	Producent/importer złomu: Imię i nazwisko/nazwa: Adres: Osoba do kontaktu: Tel.: Faks: E-mail:
2.	a) Nazwa lub kod kategorii złomu zgodnie ze specyfikacjami branżowymi lub normą: b) jeżeli dotyczy - najważniejsze przepisy techniczne specyfikacji klienta, takie jak skład, wielkość, rodzaj i właściwości:
3.	Przesyłka złomu jest zgodna ze specyfikacją lub normą, o których mowa w pkt 2:
4.	Masa przesyłki w tonach:
5.	Wydano świadectwo przeprowadzenia badania promieniotwórczości złomu zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi przepisami dotyczącymi monitorowania oraz procedur reagowania w odniesieniu do promieniotwórczego złomu:
6.	Producent złomu stosuje system zarządzania jakością zgodny z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 333/2011^(1), który został sprawdzony przez akredytowanego weryfikatora lub - w przypadku gdy złom, który przestał być odpadem, został przywieziony na obszar celny Unii - przez niezależnego weryfikatora:
7.	Przesyłka złomu spełnia kryteria, o których mowa w art. 3 lit. a)-c) oraz art. 4 lit. a)-c) rozporządzenia (UE) nr 333/2011^(1):
8.	Oświadczenie producenta/importera złomu: Oświadczam, że zgodnie z moją najlepszą wiedzą powyższe informacje są kompletne i poprawne. Imię i nazwisko/nazwa: Data: Podpis:
^(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 333/2011 z dnia 31 marca 2011 r. ustanawiające kryteria określające, kiedy pewne rodzaje złomu przestają być odpadami na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.U. L 94 z 8.4.2011, s. 2).