Decyzja 2002/272/WE ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego twardym pokryciom podłogowym
Dz.U.UE.L.2002.94.13
Akt utracił mocDECYZJA KOMISJI
z dnia 25 marca 2002 r.
ustanawiająca kryteria ekologiczne przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego twardym pokryciom podłogowym
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2002/272/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 11 kwietnia 2002 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego(1), w szczególności jego art. 4 i art. 6 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 wspólnotowe oznakowanie ekologiczne może być przyznawane produktowi posiadającemu właściwości umożliwiające przyczynienie się do poprawy kluczowych aspektów ochrony środowiska.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 przewiduje ustanowienie szczególnych kryteriów dotyczących grup produktów.
(3) Środki, przewidziane w niniejszej decyzji oparte są na projektach kryteriów opracowanych przez Komitet Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego ustanowiony na podstawie art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000.
(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 25 marca 2002 r.
| W imieniu Komisji | |
| Margot WALLSTRÖM | |
| Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 237 z 21.9.2000, str. 1.
ZAŁĄCZNIK
KRYTERIA
1.1. Zarządzanie wydobywaniem surowców (dotyczy jedynie produktów naturalnych)
Ogólny wynik oceny zarządzania wydobywaniem naturalnego kamienia stanowi całkowita liczba punktów obliczona na podstawie matrycy zawierającej dziewięć głównych wskaźników (I). Wynik ostateczny otrzymuje się z sumy punktów indywidualnych nadanych każdemu wskaźnikowi, pomnożonych w stosownych przypadkach przez korygujący współczynnik wagowy (W) (patrz dodatek techniczny - A1 dotyczący procedur obliczeniowych). Wynik ważony dla kamieniołomu powinien wynosić co najmniej 25 punktów. Liczba punktów dla każdego wskaźnika powinna zawierać się w granicach wyznaczonych przez barierę wykluczającą (jeżeli jest ona podana).
Ponadto powinny zostać spełnione wszystkie poniższe warunki:
– nie może występować żadne przenikanie do głębokich wodonośnych pokładów wód podziemnych (patrz dodatek techniczny - A1),
– nie może występować przenikanie do zbiorników wód powierzchniowych posiadających ujęcia wody pitnej, do cieków wodnych lub wód objętych rejestrem obszarów chronionych, utworzonym przez Państwo Członkowskie zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającą ramy dla wspólnotowego działania w zakresie polityki wodnej(1), lub cieków wodnych o przeciętnym przepływie wody powyżej 5 m3/s (patrz dodatek techniczny - A1),
– w celu uniknięcia przedostawania się ścieków do środowiska naturalnego oraz zasilenia obiegu uzdatniania konieczny jest zamknięty system oczyszczania ścieków. Woda gromadzona jest wówczas niedaleko miejsca użytkowania do urabiania skał i doprowadzana zamkniętymi rurami do oczyszczalni. Po oczyszczeniu, woda jest ponownie wprowadzana do obiegu.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia obliczenia ogólnego wyniku ważonego dotyczącego oceny zarządzania wydobywaniem surowca oraz odpowiednie dane związane z każdym z dziewięciu wskaźników zgodnie z poniższą tabelą i stosownymi instrukcjami zawartymi w dodatku technicznym - A1 (między innymi potwierdzając, że każdy ze wskaźników znajduje się w granicach wyznaczonych przez odpowiadającą mu barierę wykluczającą, o ile jest ona podana). Ponadto wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację i/lub oświadczenia o spełnieniu wszystkich wyżej wymienionych kryteriów.
| Wskaźnik | Opis | Wynik | |||||
| 5 (doskonały) | 3 (dobry) | 1 (dostateczny) | Bramka wykluczająca | Odpowiednie wagi | |||
| I.1. Wskaźnik uzdatniania wody |  Patrz dodatek techniczny - A3 | > 95 | 95-85 | 84-80 | < 80 | W4 | |
| 1.2. Stopień jednoczesnej odbudowy | m2 obszaru eksploatowanego (front kamieniołomu + czynna hałda)/m2 wydzielonego formalnie obszaru kamieniołomu (%) | < 15 | 15-30 | 31-50 | > 50 | W1, W2, W3 | |
| 1.3. Wydobycie | m3 bloków handlowych/m3 wydobytego | Marmur | > 40 | 40-30 | 29-20 | < 20 | |
| bloków | surowca (%) | Granit | > 50 | 50-40 | 39-30 | < 30 | - |
| Inne | > 20 | 20-15 | 14-10 | < 10 | |||
| 1.4. Oszacowanie | m3 wykorzystanych surowców | Marmur | > 60 | 60-45 | 44-35 | < 35 | |
| zasobów | użytecznych/m3 wydobytych surowców (%) | Granit | > 60 | 60-45 | 44-35 | < 35 | - |
| naturalnych | Inne | > 50 | 50-35 | 34-25 | < 25 | ||
| 1.5. Warunki pracy | Całkowita liczba przepracowanych godzin/produkcja roczna (h/m3) | Ładowarka kołowa | < 3,5 | 3,5-5,5 | > 5,5 | - | - |
| urządzeń | Koparka | < 2,5 | 2,5-3,0 | > 3,0 | - | ||
| 1.6. Jakość powietrza | Roczna wartość dopuszczalna stężenia pyłu PM 10 mierzona wzdłuż granicy terenu kamieniołomu (μg/Nm3) Metoda badawcza EN 12341 | < 20 | 20-100 | 101-150 | > 150 | W1, W3 | |
| 1.7. Jakość wody | Zawiesina stała (mg/l) Metoda badawcza ISO 5667-17 | < 15 | 15-30 | 31-40 | > 40 | W1, W2, W3, W4 | |
| 1.8. Poziom hałasu | Mierzony wzdłuż granicy kamieniołomu (dB(A)) Metoda badawcza ISO 1996/1 | < 30 | 30-55 | 56-60 | > 60 | W1, W3 | |
| 1.9. Wizualne oddziaływanie na otoczenie | patrz dodatek techniczny - A1. | 0-10 | > 10-20 | > 20-30 | > 30 | W1, W3 | |
Wykaz wag (wykorzystywanych we wskazanych przypadkach):
W1. Ochrona przyrody: jeżeli teren kamieniołomu jest usytuowany:
- w miejscu o dużym znaczeniu dla Wspólnoty na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(2) i jej późniejszych zmian,
- na terenach sieci Natura 2000, złożonej z obszarów specjalnej ochrony na mocy dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa(3) i jej późniejszych zmian, oraz obszarów objętych jednocześnie dyrektywą 92/43/EWG,
- lub równoważnych obszarach położonych poza Wspólnotą Europejską, które podlegają odpowiednim przepisom Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej(4),
wówczas W1 odnosi się do następujących wskaźników: stopnia jednoczesnej odbudowy (I.2), jakości powietrza (I.6), jakości wody (I.7), poziomu hałasu (I.8), wizualnego oddziaływania na otoczenie (I.9). Te same zasady obowiązują, jeżeli kamieniołom położony jest poza takimi miejscami, ale mógłby mieć na nie znaczący wpływ zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi planami czy projektami(5). Odpowiednia waga wynosi 0,3.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia oświadczenie, z towarzyszącą mu dokumentacją, wskazujące czy teren kamieniołomu jest usytuowany w miejscach o dużym znaczeniu dla Wspólnoty lub z nimi graniczy zgodnie z dyrektywami 92/43/EWG i 79/409/EWG, jak wyszczególniono powyżej. Państwa Członkowskie przygotowują wykazy obszarów tworzących sieć Natura 2000 i umieszczają je na mapach. W regionach poza Wspólnotą Europejską, wnioskodawca przedstawia oświadczenie, z towarzyszącą mu dokumentacją, wskazujące czy teren kamieniołomu jest położony na obszarach chronionych lub z nimi graniczy, jak ustalono w Konwencji Narodów Zjednoczonych o różnorodności biologicznej z 1992 r.
W2. Ochrona gleby: w odniesieniu do stopnia jednoczesnej odbudowy (I.2) i wskaźnika jakości wody (I.7) rozpatruje się różne wartości wag, jako funkcje użyteczności gruntów (więcej szczegółów w dodatku technicznym - A1):
| Ochrona gleby | Klasa 1 - II | Klasa HI - IV - V | Klasa VI - VII - VIII |
| Waga | 0,3 | 0,5 | 0,8 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację, obejmującą mapę i klasyfikację gruntów, na których położony jest kamieniołom.
W3. Gęstość zaludnienia osad położonych w promieniu (odległości) 5 km od kamieniołomu: stopień jednoczesnej odbudowy (I.2), wskaźnik jakości powietrza (I.6), jakość wody (I.7) i poziom hałasu (I.8) oraz wskaźnik wizualnego oddziaływania na otoczenie (I.9) są ważone odpowiednio w trzech zakresach gęstości zaludnienia:
| Gęstość zaludnienia | > 100 osób/km2 | 20 do 100 osób/km2 | < 20 osób/km2 |
| Waga | 0,5 (0,6) | 0,7 (0,84) | 0,9 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza mapę i odpowiednią dokumentację potwierdzającą gęstość zaludnienia osad położonych w promieniu (odległości) 5 km od granicy kamieniołomu (wydzielonego formalnie obszaru kamieniołomu). W przypadku występowania na rozważanym terenie kamieniołomów i rozwijających się osad należy użyć wskaźnika wagowego umieszczonego w nawiasach. Nie odnosi się to natomiast do znaczącego zwiększania wydzielonych formalnie obszarów kamieniołomów (> 75 %).
W4. Jeżeli kamieniołom dociera do wód powierzchniowych (przeciętny przepływ wody < 5 m3/s), stosuje się wagę 0,5 dla obydwu wskaźników dotyczących stosunku uzdatniania wody (I.1) i jej jakości (I.7).
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację wskazującą, czy kamieniołom dociera do warstwy wód powierzchniowych.
1.2. Zarządzanie wydobywaniem surowców (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)
Wydobywanie surowców naturalnych wykorzystywanych w produkcji przetworzonych twardych pokryć podłogowych podlega następującym wymaganiom:
| Parametr | Bariera (do przekroczenia) |
| Projekt działalności wydobywczej i poprawa stanu środowiska | Wymagany jest raport techniczny zawierający oświadczenie wnioskodawcy dowodzące, że wydobywanie surowców i działania w zakresie poprawy stanu środowiska są w pełni zgodne z obydwiema dyrektywami 92/43/EWG (siedliska) i 79/409/EWG (ptaki), oraz ich późniejszymi zmianami. |
| Na obszarach poza Wspólnotą Europejską wymagany jest zbliżony raport techniczny dowodzący zgodności z Konwencją NZ o różnorodności biologicznej (1992) i wiedzą o krajowej strategii i planach działań w tej dziedzinie, o ile są one dostępne | |
| Wizualne oddziaływanie na otoczenie patrz: dodatek techniczny - A1 | X % ≤ 30 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednie dane i dokumenty wraz z mapą obszaru.
2. Dobór surowców naturalnych (dotyczy wszystkich produktów pokryć podłogowych)
Żadna z substancji lub preparatów, którym są przypisane lub mogą zostać przypisane w momencie składania wniosku, następujące formy ryzyka (lub ich kombinacja):
R45 (rakotwórcza);
R46 (możliwość wywoływania dziedzicznych zmian genetycznych);
R50 (duże oddziaływanie toksyczne na organizmy wodne);
R51 (toksyczne oddziaływanie na organizmy wodne);
R52 (szkodliwe oddziaływanie na organizmy wodne);
R53 (możliwość wywoływania długofalowych negatywnych skutków w wodnym środowisku naturalnym);
R60 (możliwość zmniejszania płodności);
R61 (możliwość wywołania uszkodzenia płodu);
jak ustanowiono dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(6), wraz z jej późniejszymi zmianami, nie może być dodawana do surowców naturalnych.
Ze względu na korzyści odnoszone przez środowisko w związku z recyklingiem surowców, kryteriów tych nie stosuje się do kontyngentów surowców wykorzystywanych w zamkniętym obiegu recyklingu, jak określono w dodatku A2.
W przypadku ołowiu, kadmu i antymonu (lub ich dowolnych związków) używanych w dodatkach, ich zawartość nie może przekroczyć następujących wartości dopuszczalnych:
| Parametr | Bariera (% wagi glazury) |
| Ołów | 0,5 |
| Kadm | 0,1 |
| Antymon | 0,25 |
Obecność azbestu w surowcach wykorzystywanych w produktach naturalnych i przetworzonych jest niedozwolona.
Wykorzystanie żywicy poliestrowej w produkcji zostaje ograniczone do 10 % całkowitej wagi surowców naturalnych.
Ocena i weryfikacja: w związku z analizą chemiczną i mineralogiczną, wnioskodawca dostarcza wzory chemiczne surowców wraz z oświadczeniem o spełnianiu przez nie wyżej wymienionych kryteriów.
3. Obróbka wykończeniowa (dotyczy jedynie produktów naturalnych)
Obróbkę wykończeniową produktów naturalnych należy przeprowadzać zgodnie z następującymi wymaganiami:
| Parametr | Bariera (do przekroczenia) | Metoda badawcza |
| Emisja pyłu do atmosfery | PM10 < 150 μg/Nm3 | EN 12341 |
| Emisja styrenu do atmosfery | < 210 mg/Nm3 | |
| Wskaźnik uzdatniania wody |  | Dodatek techniczny - A3 |
| Zanieczyszczenie zawiesinami cząstek stałych w wodzie | < 40 mg/l | ISO 5667 - 17 |
| Zanieczyszczenie wody kadmem Cd | < 0,015mg/l | ISO 8288 |
| Zanieczyszczenie wody chromem Cr(VI) | < 0,15 mg/l | ISO 11083 |
| Zanieczyszczenie wody żelazem Fe | < 1,5 mg/l | ISO 6332 |
| Zanieczyszczenie wody ołowiem Pb | < 0,15 mg/l | ISO 8288 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza odpowiednie analizy i raporty z badań dla każdego parametru zanieczyszczeń i ze wszystkich punktów emisji. Jeżeli metoda badawcza nie jest określona lub jest ona przeznaczona jedynie do weryfikacji lub monitorowania, właściwe organy powinny oprzeć się na oświadczeniach i dokumentach przedstawionych przez wnioskodawcę lub skorzystać z niezależnej weryfikacji.
4. Proces produkcji (w odniesieniu do surowców przetworzonych)
4.1. Zużycie energii
Zużycie energii oblicza się jako zapotrzebowanie na energię w procesie produkcyjnym (ZEP) kamieni scalonych i płytek lastryko lub jako zapotrzebowanie na energię w procesie wypalania (ZEW) płytek ceramicznych i glinianych. Uwaga: wszystkie bariery wyrażone są w MJ na m2 produktu gotowego do sprzedaży. Kryterium to nie jest stosowane do produkcji betonowych płyt chodnikowych ani do etapu wypalania maswerku (dekoracji).
A. Ograniczenia zapotrzebowania na energię w procesie produkcyjnym (ZEP)
Zapotrzebowanie na energię w procesie produkcyjnym kamieni scalonych lub płytek lastryko nie powinno przekraczać barier jak poniżej:
| Bariera (MJ/m2) | Metoda badawcza | |
| Kamienie scalone | 100 | Dodatek techniczny - A4 |
| Płytki lastryko | 60 | Dodatek techniczny - A4 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca oblicza zapotrzebowanie na energię zgodnie z instrukcją zamieszczoną w dodatku technicznym - A4 oraz przedstawia odpowiednie wyniki wraz z dokumentacją uzupełniającą.
B. Ograniczenia zapotrzebowania na energię w procesie wypalania (ZEW)
Zapotrzebowanie na energię dla etapu wypalania płytek ceramicznych i glinianych nie powinno przekraczać wartości podanych poniżej:
| Zakres (MJ/m2) | Metoda badawcza | |
| Płytki ceramiczne (ciężar właściwy ≤ 19 kg/m2) | 50 | Dodatek techniczny - A4 |
| Płytki ceramiczne (ciężar właściwy > 19 kg/m2) | 70 | Dodatek techniczny - A4 |
| Płytki gliniane ciężar właściwy ≤ 40 kg/m2) | 60 | Dodatek techniczny - A4 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca oblicza zapotrzebowanie na energię zgodnie z instrukcją zamieszczoną w dodatku technicznym - A4 i przedstawia odpowiednie wyniki wraz z dokumentacją uzupełniającą.
4.2. Zużycie wody
Wskaźnik uzdatniania ścieków powstających w procesach łańcucha produkcyjnego powinien osiągnąć co najmniej 90 %. Wskaźnik uzdatniania oblicza się jako stosunek między ilością ścieków uzdatnionych wewnątrz lub na zewnątrz zakładu, a całkowitą ilością wody, jaka opuszcza proces produkcji, jak określono w dodatku technicznym - A3.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia obliczenia wskaźnika uzdatniania wody, w tym także surowe dane pierwotne dotyczące ogólnej ilości wytworzonych ścieków, ścieków uzdatnionych oraz ilość i źródło wody pierwotnie użytej do procesu.
4.3. Emisje do atmosfery
Kamienie scalone
W całym procesie wytwórczym emisje do atmosfery niżej wymienionych parametrów nie powinny przekraczać następujących wartości:
| Parametr | Bariera (mg/m2) | Metoda badawcza |
| Pył | 300 | ISO 9096 |
| NOx | 1.200 | ISO 11564 |
| SO2 | 850 | ISO 7935 |
| Styren | 2.000 | - |
Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca zapewnia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdej emitowanej substancji wymienionej powyżej. W przypadku gdy nie określono metody badawczej lub jest ona przeznaczona jedynie do weryfikacji lub monitorowania, właściwie organy powinny oprzeć się na oświadczeniach i dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę i/lub wykorzystać niezależne weryfikacje.
Płytki ceramiczne
Całkowita emisja pyłu do atmosfery w wyniku prasowania, szkliwienia i suszenia rozpryskowego ("emisja na zimno") nie powinna przekraczać 5 g/m2.
Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca dostarcza odpowiednią dokumentację i raporty z badań.
Emisje do atmosfery w fazie wypalania nie powinny przekraczać wartości podanych poniżej:
| Parametr | Bariera (mg/m2) | Metoda badawcza |
| Pył | 200 | ISO 9096 |
| F | 200 | ISO/CD 15713 |
| NOx | 2.500 | ISO 11564 |
| SO2 | 1.500 | ISO 7935 |
Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.
Płytki gliniane
Emisja do atmosfery niżej wymienionych parametrów w fazie wypalania płytek glinianych nie powinna przekraczać następujących wartości:
| Parametr | Bariera (mg/m2) | Metoda badawcza |
| Pył | 250 | ISO 9096 |
| F | 200 | ISO/CD 15713 |
| NOx | 3.000 | ISO 11564 |
| SO2 | 2.000 | ISO 7935 |
Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.
Płytki lastryko i betonowe elementy chodnikowe
Emisja do atmosfery niżej wymienionych parametrów w fazie całego procesu wytwarzania nie powinna przekraczać następujących wartości:
| Parametr | Bariera (mg/m2) | Metoda badawcza |
| Pył | 300 | ISO 9096 |
| NOx | 2.000 | ISO 11564 |
| SO2 | 1.500 | ISO 7935 |
Ocena i weryfikacja: postępując zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A5, wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań dotyczących każdego parametru wymienionego powyżej.
4.4. Zanieczyszczenia wody
Po oczyszczeniu ścieków na terenie zakładu lub poza nim, niżej wymienione parametry nie powinny przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
| Zanieczyszczenie zawiesinami cząstek stałych | 40 mg/l | ISO 5667-17 |
| Zanieczyszczenie wody kadmem Cd | 0,015 mg/l | ISO 8288 |
| Zanieczyszczenie wody chromem Cr(VI) | 0,15 mg/l | ISO 11083 |
| Zanieczyszczenie wody żelazem Fe | 1,5 mg/l | ISO 6332 |
| Zanieczyszczenie wody ołowiem Pb | 0,15 mg/l | ISO 8288 |
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację i raporty z badań potwierdzające zgodność z powyższym kryterium.
4.5. Cement
Wykorzystanie surowców naturalnych do produkcji cementu powinno pozostawać w zgodzie z kryteriami zarządzania wydobyciem surowców przeznaczonych na produkty przetworzone (kryterium 1.2).
Dla produktów, do produkcji których wykorzystuje się cement należy, przedstawić informacje dotyczące:
– zapotrzebowania na energię w procesie produkcyjnym (ZEP) cementu, które powinno być nie większe niż 3.800 MJ/t, obliczonego zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku technicznym - A4,
– emisji zanieczyszczeń do atmosfery, których poziom w procesie produkcyjnym cementu nie powinien przekraczać następujących wartości dopuszczalnych:
| Parametr | Bariera (g/t) | Metoda badawcza |
| Pył | 65 | ISO 9096 |
| SO2 | 350 | ISO 11632 |
| NOx | 900 | ISO 11564 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednie raporty z badań i dokumentację dotyczącą ZEP oraz emisji zanieczyszczeń do atmosfery w związku z produkcją cementu.
5. Gospodarka odpadami
Wszystkie zakłady mające udział w wytwarzaniu produktu posiadają system gospodarowania odpadami produkcyjnymi. Podczas jego stosowania prowadzona jest dokumentacja, w której znajdą odzwierciedlenie co najmniej trzy następujące elementy:
– procedury segregowania i wykorzystywania tych materiałów, które można poddać procesowi recyklingu z masy odpadów,
– procedury odzyskiwania materiałów przeznaczonych do innych zastosowań,
– procedury gospodarowania odpadami niebezpiecznymi i ich usuwania.
Ocena i weryfikacja: Wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację.
5.1. Odzyskiwanie odpadów (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)
Przynajmniej 70 % (wagowo) wszystkich odpadów wytwarzanych w procesie lub procesach produkcji powinno być odzyskiwane zgodnie z ogólnymi warunkami i definicjami ustanowionymi dyrektywą Rady 91/156/EWG z dnia 18 marca 1991 r. zmieniającą dyrektywę 75/442/EWG w sprawie odpadów(7).
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia odpowiednią dokumentację bazującą na przykład, na bilansie wagowym i/lub systemach raportowania w zakresie ochrony środowiska ukazujących wskaźnik zewnętrznego lub wewnętrznego odzyskiwania surowców, na przykład w wyniku recyklingu, ponownego użycia czy regeneracji.
6. Etap użytkowania
6.1. Uwalnianie substancji niebezpiecznych (dotyczy jedynie płytek szkliwionych)
W celu sprawdzenia możliwości uwalniania substancji niebezpiecznych z płytek szkliwionych na etapie użytkowania oraz po jego zakończeniu, produkty te powinny zostać zweryfikowane zgodnie z metodą EN ISO 10545-15. Następujące wartości dopuszczalne nie powinny zostać przekroczone:
| Parametr | Bariera (mg/m2) | Metoda badawcza |
| Pb | 80 | ISO 10545-15 |
| Cd | 7 | ISO 10545-15 |
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia analizę i raporty z testów w odniesieniu do emitowanych substancji wymienionych powyżej. Należy załączyć oświadczenie o zgodności produktu z wymaganiami dyrektywy Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988(8) r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych, oraz z odpowiednimi zharmonizowanymi normami utworzonymi przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) i opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
7. Przydatność do użycia
Produkt jest uznany za przydatny do użycia, czego dowodem mogą być dane pochodzące z odpowiednich procedur ISO, CEN lub równoważnych metod badawczych, takich jak krajowe czy zakładowe procedury badawcze.
Ocena i weryfikacja: należy przedstawić szczegółowe opisy procedur testowych i ich wyniki oraz oświadczenie o przydatności produktu do użycia opierające się na pozostałych informacjach dotyczących najlepszych sposobów jego wykorzystania przez użytkownika końcowego. Zgodnie z dyrektywą 89/106/EWG produkt jest uznany za przydatny do użycia, jeśli spełnia wymagania zharmonizowanej normy, europejskiej aprobaty technicznej lub niezharmonizowanej specyfikacji technicznej uznanej na poziomie wspólnotowym. Znak zgodności "CE" dla wyrobów budowlanych zapewnia producentom łatwo rozpoznawalne zaświadczenie zgodności i może być uważany za wystarczający w tym kontekście.
8. Informacje dla użytkownika
Produkt jest sprzedawany wraz z odpowiednimi informacjami dla użytkownika, które wskazują właściwy i najlepszy sposób użytkowania w aspekcie ogólnym i technicznym oraz odpowiedni sposób konserwacji. Na opakowaniu i/lub w instrukcji towarzyszącej produktowi powinny znajdować się następujące informacje:
a) o przyznaniu oznakowania ekologicznego UE wraz ze zwięzłym wyjaśnieniem jego znaczenia obok ogólnej informacji przedstawionej w drugim polu logo;
b) dotyczące zaleceń w zakresie użytkowania i konserwacji produktu. Należy podkreślić wszystkie istotne wskazówki, szczególnie odnoszące się do konserwacji i użytkowania produktów przeznaczonych do eksploatacji na wolnym powietrzu. W stosownych przypadkach, powinny one zawierać odniesienia do cech umożliwiających używanie ich w trudnych warunkach klimatycznych lub innych, na przykład, odporność na mróz/pochłanianie wody, odporność na plamy, odporność na działanie substancji chemicznych, a także opis przygotowania podłoża, instrukcję czyszczenia oraz zalecaną częstotliwość i rodzaje środków czyszczących. Informacje powinny również obejmować niektóre wskazówki na temat przewidywanego potencjalnego okresu technicznej żywotności produktu określonej jako przeciętnego okresu lub przedziału czasowego jego użytkowania;
c) dotyczące sposobu recyklingu lub usunięcia zużytego produktu (wyjaśnienie podaje się w celu poinformowania użytkownika o potencjalnie wysokiej skuteczności wykorzystania takiego produktu);
d) o oznakowaniu ekologicznym UE oraz odpowiedniej grupie produktów, wraz z następującym tekstem (lub równoważnym): "więcej informacji można uzyskać na stronie www dotyczącej oznakowania ekologicznego UE: http://europa.eu.int/ecolabel".
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca przedstawia próbkę opakowania i/lub załączone teksty.
9. Informacje pojawiające się na oznakowaniu ekologicznym
Drugie pole oznakowania ekologicznego zawiera następujący tekst:
Produkty naturalne:
– wydobycie surowców w warunkach ograniczonego oddziaływania na siedliska i zasoby naturalne,
– zmniejszona emisja zanieczyszczeń podczas obróbki wykończeniowej,
– wzbogacona informacja dla użytkownika i udoskonalona gospodarka odpadami.
Produkty przetworzone:
– zmniejszone zużycie energii w procesach produkcyjnych,
– ograniczona emisja zanieczyszczeń do atmosfery i wód,
– wzbogacona informacja dla użytkownika i udoskonalona gospodarka odpadami.
Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza próbkę opakowania i/lub załączone teksty.
DODATEK TECHNICZNY
A1. Wydobycie surowców naturalnych - wskaźniki i definicje wag
Pokłady wodonośne
Wyrażenie "pokłady wodonośne" oznacza artezyjskie pokłady wodonośne.
Przeciętny przepływ masy wód powierzchniowych
Przeciętny przepływ cieku wodnego, który dociera do kamieniołomu oblicza się przy uwzględnieniu dopuszczonego obszaru właściwego kamieniołomu. Należy pomnożyć przekrój masy wody przez jej prędkość. Wartości te winny być reprezentatywne dla okresu przynajmniej dwunastu miesięcy.
Opis wskaźników
I.1. Wskaźnik uzdatniania wody
Patrz A3.
I.2. Stopień jednoczesnej odbudowy
Obliczenia wskaźnika I.2 obejmują pomiar obszaru eksploatowanego, składającego się z frontu kamieniołomu i obszarów hałd czynnych oraz obszaru formalnie wydzielonego. Pomiary te powinny być dokonywane podczas eksploatacji złóż.
I.3. Wskaźnik wydobycia bloków
Obliczenia wskaźnika I.3 obejmują ocenę ilości uzyskanych bloków handlowych i całkowitej ilości wydobytych bloków. Bloki handlowe (zgodnie z definicją bloków nieobrobionych w normie "Kamienie naturalne - terminologia" CEN/TC 246/N.237 prEN 12670) oznaczają bryły kamienia nadającego się do użytku składające się ze skał wydobytych w kamieniołomie, nadające się do dalszego przetworzenia w celu uzyskania płyt lub innych elementów budowlanych.
I.4. Ocena zasobów naturalnych
Obliczenia wskaźnika I.4 obejmują ocenę ilości surowca nadającego się do użycia i całkowitej ilości wydobytego materiału w skali roku. Termin surowiec nadający się do użycia odnosi się do całkowitej ilości surowca nie przeznaczonego do zwałowania: np. bloki handlowe, kruszywo i wszystkie inne substancje nadające się do dalszego przetworzenia i wykorzystania.
I.5. Warunki pracy urządzeń
Obliczenia wskaźnika I.5 obejmują ocenę całkowitej liczby godzin przepracowanych produktywnie przez urządzenie w stosunku do rocznej produkcji (m3) surowca nadającego się do użycia. Termin surowiec nadający się do użycia oznacza całkowitą jego ilość, która nie jest przeznaczona do zwałowania, na przykład bloki handlowe, kruszywo i wszystkie inne materiały nadające się do dalszego wykorzystania. Jeśli w kamieniołomie używa się więcej niż jednej koparki czy ładowarki kołowej, należy uwzględnić najwyższą liczbę przepracowanych godzin.
I.6. Jakość powietrza
Wskaźnik ten jest opisany w dyrektywie Rady 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnosząca się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu(9). Obliczenia wskaźnika I.6 obejmują pomiary pyłu PM 10 wykonywane wzdłuż granicy kamieniołomu i oparte na wymaganiach szczególnych metody badawczej i przypisach ogólnych dyrektywy Rady (PM 10 zdefiniowano w art. 2 ust. 11). Metoda badawcza została zdefiniowana w normie EN 12341.
I.7. Jakość wody
Wskaźnik ten uwzględnia całkowite zanieczyszczenie wód powierzchniowych zawiesiną cząstek stałych wypływających z terenu kamieniołomu po ich oczyszczeniu. Obliczenia wskaźnika I.7 obejmują pomiary całkowitej ilości cząstek stałych zawartych w wodzie przy użyciu metody badawczej opisanej w normie ISO 5667-17.
I.8. Poziom hałasu
Wskaźnik uwzględnia poziom hałasu zanotowany wzdłuż granicy kamieniołomu. Obliczenia I.8 polegają na pomiarach hałasu z wykorzystaniem metody badawczej opisanej w normie ISO 1996-1.
I.9. Wizualne oddziaływanie na otoczenie
Ocena wizualnego oddziaływania na otoczenie opiera się na śledzeniu przekrojów poprzecznych przebiegających przez front kamieniołomu i inne zewnętrzne "punkty orientacyjne", które są istotne do ustalenia tego wskaźnika (na przykład punkty znajdujące się w pobliskim mieście, często odwiedzanych miejscach lub na głównych drogach itd.). Na ostateczny wynik, mierzony w procentach, zostaje wybrana największa liczba spośród uprzednio obliczonych wartości (najgorszy przypadek). Właściwy organ powinien otrzymać zwięzłe wyjaśnienie dotyczące ostatecznego wyboru "punktu orientacyjnego". Od punktu wzrokowego (P) poprowadzony jest "promień dolny", styczny do powierzchni topograficznej i przecinający najniższy punkt "widocznego obszaru kamieniołomu". Za widoczny obszar kamieniołomu uważany jest obszar, na którym prowadzone są wykopy lub utworzona jest hałda czynna. Tereny już odbudowane (zarówno na obszarze frontu, jak i hałd) nie są brane pod uwagę. Z tego samego punktu orientacyjnego poprowadzony jest drugi promień (zwany "promieniem górnym"), przecinający najwyższy punkt frontu kamieniołomu. Promień górny i dolny pozwalają na zidentyfikowanie przekroju, który wyznacza wysokość widocznego frontu (wysokość między górnym a dolnym promieniem wyznaczona na froncie). Obliczenia mogą być wykonane na podstawie projektu kamieniołomu. Te dane geometryczne są podstawiane do poniższego wzoru, a wynik jest ilorazem wizualnego oddziaływania kamieniołomu wpływającym na konkretny punkt obserwacyjny.
gdzie (Rysunek A1):
h = wysokość widocznego frontu z punktu obserwacyjnego P (w m);
L = odległość między najgorszym punktem P i frontem (w metrach);
tan 30° = tangens przeciętnego kąta widzenia ludzkiego oka;
x % = wizualne oddziaływanie na otoczenie w procentach.
Element h2 oznacza powierzchnię podstawy stożka widzialności kamieniołomu, zaś (L tan 30°)2 oznacza powierzchnię przeciętnego pola widzenia ludzkiego oka.
Rysunek A1: Graficzne zobrazowanie wskaźnika wizualnego oddziaływania na otoczenie
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Wynik uwzględnia największą liczbę spośród obliczonych wartości.
Opis wagi
W2. Ochrona gleby/klasyfikacja gruntów
Zgodnie ze wskazówkami Europejskiego Biura Gleby, grunty dzielą się na osiem klas użytkowych na podstawie możliwości ich wykorzystania oraz zakresu ograniczeń upraw roślin. Poniżej przedstawiony jest informacyjny opis klas:
– gleby klasy I mają niewiele ograniczeń, które wpływałyby na możliwość ich wykorzystania,
– gleby klasy II mają przeciętne ograniczenia zmniejszające możliwości upraw roślin lub też wymagają przeciętnych działań ochronnych,
– gleby klasy III wykazują surowe ograniczenia zmniejszające możliwości uprawy roślin i/lub wymagają szczególnych działań ochronnych,
– gleby klasy IV wykazują bardzo surowe ograniczenia, zmniejszające możliwości upraw roślin i/lub wymagają bardzo troskliwego traktowania,
– gleby klasy V są w niewielkim stopniu lub nie są w ogóle narażone na ryzyko erozji, ale mają inne niemożliwe do usunięcia ograniczenia, które zawężają możliwości ich wykorzystania głównie jako pastwisk, poligonów, obszarów leśnych oraz jako źródło pozyskiwania roślin jadalnych ze stanu dzikiego i ostoja zwierzyny,
– gleby klasy VI wykazują poważne ograniczenia, które czynią je niezdatnymi do uprawy i zawężają możliwości ich wykorzystania głównie jako pastwisk, poligonów, obszarów leśnych oraz źródła pozyskiwania roślin jadalnych ze stanu dzikiego i ostoję zwierzyny,
– gleby klasy VII wykazują bardzo poważne ograniczenia, które czynią je niezdatnymi do uprawy i zawężają możliwości ich wykorzystania jako pastwisk, obszarów leśnych oraz pozyskiwania roślin ze stanu dzikiego,
– gleby klasy VIII i inne tereny są objęte ograniczeniami, które wykluczają ich przeznaczenie do użytkowej produkcji roślinnej i zawężają możliwości wykorzystania do celów rekreacyjnych, pozyskiwania roślin ze stanu dzikiego, zaopatrzenia w wodę lub celów estetycznych.
A2. Dobór surowców naturalnych
Surowiec w zamkniętym obiegu recyklingu definiuje się jako surowiec uzyskany z procesu produkcyjnego i ponownie skierowany do tego samego systemu produkcyjnego, wcześniej ewentualnie poddany utylizacji.
A3. Wskaźnik uzdatniania wody
Obliczenia wskaźnika uzdatniania wody wykonuje się zgodnie z następującym wzorem opartym o przepływy wody wyodrębnione na rysunku A2.
A4. Obliczanie zużycia energii (ZEP, ZEW)
Obliczając zapotrzebowanie na energię elektryczną w procesie produkcyjnym (ZEP) lub w procesie wypalania (ZEW), należy uwzględnić właściwe nośniki energii dla całego zakładu lub też tylko dla procesu wypalania. Należy użyć wartości opałowej górnej (ciepło spalania) paliwa w celu przeliczenia jednostek energii na MJ (tabela A1). W przypadku użycia innych paliw, należy podać ich wartość kaloryczną użytą do obliczeń. Termin ,,energia elektryczna "oznacza energię pochodzącą z zewnętrznej sieci elektrycznej lub wytwarzaną wewnętrznie mierzoną mocą elektryczną."
Szacując ZEP w produkcji kamieni scalonych należy uwzględnić całkowity dopływ energii do zakładu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.
Szacując ZEP w produkcji płytek lastryko należy uwzględnić całkowity dopływ energii do zakładu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.
Szacując ZEW w produkcji płytek ceramicznych należy uwzględnić całkowity dopływ energii pod postacią paliwa do wszystkich pieców w fazie wypalania.
Szacując ZEW w produkcji płytek glinianych należy uwzględnić całkowity dopływ energii pod postacią paliwa do wszystkich pieców w fazie wypalania.
Szacując ZEP w produkcji cementu należy uwzględnić dopływ energii do systemu produkcyjnego zarówno pod postacią paliwa, jak i energii elektrycznej.
Tabela A1: Tabela obliczeń ZEP lub ZEW (patrz objaśnienia w tekście)
| Okres produkcji | Dzień | Od | Do | |
| Ilość (w tonach lub m3) | ||||
| Paliwo | Ilość | Jednostki | Przelicznik | (MJ) |
| Gaz ziemny | Kg | 54,1 | ||
| Gaz ziemny | Nm3 | 38,8 | ||
| Propan | Kg | 50,0 | ||
| Butan | Kg | 49,3 | ||
| Ilość (w tonach lub m3) | ||||
| Nafta | Kg | 46,5 | ||
| Benzyna | Kg | 52,7 | ||
| Olej napędowy | Kg | 44,6 | ||
| Olej gazowy | Kg | 45,2 | ||
| Olej ciężki | Kg | 42,7 | ||
| Węgiel chudy | Kg | 30,6 | ||
| Antracyt | Kg | 29,7 | ||
| Węgiel drzewny | Kg | 33,7 | ||
| Koks przemysłowy | Kg | 27,9 | ||
| Energia elektryczna | KWh | 3,6 | ||
| Energia całkowita | ||||
| Jednostkowe zużycie energii (MJ/ilość)(1) | ||||
| (1) Podzielić energię całkowitą (pole szare) przez ilość (pole szare). | ||||
A5. Emisje do atmosfery (dotyczy jedynie produktów przetworzonych)
Stężenie czynników zanieczyszczenia powietrza oblicza się w następujący sposób:
1. stężenie gazów wylotowych emitowanych do środowiska naturalnego jest obliczane dla każdego z parametrów ujętych w tabeli;
2. pomiary wykorzystywane do obliczeń muszą być dokonywane według metod badawczych wskazanych w tabelach;
3. próbki powinny być reprezentatywne dla rozważanego procesu produkcyjnego.
______
(1) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1.
(2) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, str. 7.
(3) Dz.U. L 103 z 25.4.1979, str. 1.
(4) Dz.U. L 309 z 13.12.1993, str. 1.
(5) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, w szczególności art. 6.
(6) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.
(7) Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.
(8) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.
(9) Dz. U. L 163 z 29.6.1999, str. 41.
- zmieniony przez art. 3 decyzji nr 2005/783/WE z dnia 14 października 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.295.51) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.
- zmieniony przez art. 3 decyzji nr 2008/63/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.08.16.26) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.